Groot financieel verschil bij aanvang relatie, hoe mee om te gaan?

Is het rekentechnisch niet gewoon makkelijker naar het altaar te stappen, en elkaar trouw te beloven in voor en tegenspoed?

Ben ik te zakelijk of is mijn vrouw te inhalig?

quote: biga reageerde



Mwah, dan siert het hem toch dat ie er nu pas over begonnen is. Had het begin van de relatie tenminste toch dat romantische karakter. En zo ingewikkeld vond ik die berekening nou ook weer niet, hoewel hij het eenvoudiger had neer kunnen zetten. Blijft een man ;)

Dan is dat het; de manier van omschrijven. Moet toegeven dat ik bij alleen bij m'n eigen mannen de moeite neem hun omslachtige omschrijvingen te doorgronden.

Maar nee, ik vind niet dat het siert om na 5 jaar en een kind hierover te beginnen. Had het logischer gevonden als het onderwerp van gesprek was geweest toen ze bij de schuldhulpverlening nul op het rekest kregen. Maar misschien is dat óók wel de manier waarop het wordt neergezet; krijg er een hoogst onbehaaglijk gevoel bij.

Hierin moeten nog de kosten van de liefde en het baren en opvoeden van een kind verrekend worden. Ook de kosten van het eventuele vermeerderen of verminderen van liefde wegens onbaatzuchtige schenkingen dan wel obsessief rekengedrag. Daarnaast de kosten van de onbaatzuchtige schenkingen zelf, en de gederfde rente danwel risico op deels verspelen erfenis vanuit de ouders. De kosten van een eventuele zelfmoord en begrafeniskosten zijn buiten beschouwing gelaten, evenals alimentatiekosten gedurende 12 jaar en/of kosten van psychische hulp aan kind bij een scheiding.Ik ben nog vergeten de kosten van de gederfde inkomsten van de vrouw doordat zij 2 dagen per week thuis zit (tel 40.000 op bij de vrouw), het geld wat de man betaald aan haar schuld in het scenario dat ze verder niks delen (trek 22.000 af van de man), het geld wat ze besparen aan ziektekosten omdat gehuwde stellen gelukkiger en gezonder zijn dan singles, de kosten van een bruiloft en anticonceptie, het gedeelte van de rente wat de ouders van de belasting kunnen aftrekken, de kosten van de buikwandcorrectie, de rente en belasting over alle genoemde bedragen, de kosten als er een bom valt op nederland, de vrouw overlijdt en de man spijt heeft van alles, de extra rente die de vrouw moet betalen omdat de schuld momenteel niet in een keer wordt afgelost door de overwaarde waardoor ze extra rente moet betalen aan zijn ouders hetgeen hij weer als erfenis terug krijgt wat al dan niet gedeeld wordt, de kosten van de pijn als zij dan wel hij er van doorgaat met de beste vriend(in), de advocaatkosten bij een scheiding, de salarisverhoging die je krijgt omdat je als stel een hogere status hebt dan als single, de absolute prijsstijging van het huis omdat het bedrag waarop het huis kan stijgen hoger is als je samen een huis hebt dan alleen simpelweg omdat het totale aanvangsbedrag hoger is, en het bedrag wat zij is misgelopen omdat het anders na 3 jaar door de schuldhulpverlening was kwijtgescholden.



Pff. Als ik later ga samenwonen met mijn vriend is me een ding dankzij dit topic duidelijk geworden: ik gooi alles op een grote hoop!

Ik ben nog vergeten de kosten van de gederfde inkomsten van de vrouw doordat zij 2 dagen per week thuis zit (tel 40.000 op bij de vrouw),



Trek 40.000 af van de vrouw bedoel ik, ik raak het spoor helemaal bijster!

Nou Tubbetje, ik blijf het redelijk vinden als hij de overwaarde blijft houden en dat buiten dat alles op 1 hoop wordt gegooid hoor! Misschien had ze achteraf ook wel gewenst dat de financien gescheiden werden gehouden toen ze wegging bij haar eerste man met zo'n grote schuld. Had voorkomen kunnen worden. Ze heeft de mazzel dat ze zo'n man is tegengekomen.

Hier nog zo'n rekenmachine :D



Waar ik nog niet aan had gedacht is dat de 22.000 euro die de man nu afbetaalt voor de schuld van zijn vrouw bij zijn ouders terecht komt. Die ziet hij op een dag weer terug in de vorm van een erfenis.

Godsamme zeg, wat ben ik blij dat ik niet met zo'n rekenmachine samenwoon.

Onze situatie: Lief had een koophuis met zo'n €30.000 overwaarde, ik had net een paar honderd euro op m'n spaarrekening. Vanaf het moment dat we een samenlevingscontract en een testament hebben stond dat huis op beider naam. (dat was na een jaar geloof ik) We hebben toen meteen de hypotheek verhoogd en het huis verbouwt. Toen we het verkochten was de overwaarde €65000.

We hebben het nooit gehad over welk deel van wie is, alles is van ons allebei. Klaar.



Dat je je financiën regelt omdat de één een schuld heeft dat snap ik wel. Maar dat je er vanuit gaat dat zij bij j weggaat als die schuld is afbetaald vind ik wel heel min gedacht van je.

Sowieso snap ik niet dat je in termen denk t als 'in feite krijg ik nog geld van mijn vrouw'. Ik vind dat zo inhalig.

Ik vind mw. Pietpiraat ook inhalig. Eerst verzwijgen dat ze grote schulden heeft en vervolgens wel overal in mee willen delen. Ze mag haar handjes dichtknijpen dat Piet met haar verder is gegaan ondanks alles. En ongeempancipeerd vind ik het zeker.

Ik

vraag me trouwens ook af hoe de reacties geweest zouden zijn als de

situatie omgekeerd was, als pietpiraat een vrouw was geweest die een

man met schulden zo uit de shit had geholpen. Iets zegt mij dat er dan

heel anders gereageerd zou zijn. Toch nog erg ongeëmancipeerd allemaal,

vind ik.

Ik denk niet dat het hier gaat om of je een man of een vrouw bent. Het gaat er meer om dat hij haar eerst "helpt" met haar schulden, maar uiteindelijk blijkt het een sigaar uit eigen doos te zijn. Als je dan toch alles wilt verrekenen (=financien niet delen) moet je ook haar thuiswerkdagen verrekenen (=het dubbele als wat hij aan haar schuld afbetaald nl 3600x12), het feit dat ze anders na 3 jaar schuldenvrij had kunnen zijn en nu niet, enz.



Ik vind het niet meer dan normaal dat het een sigaar uit eigen doos is, het zijn toch ook HAAR schulden en niet de zijne? Bovendien, zij heeft desondanks wel degelijk financieel voordeel wat géén sigaar uit eigen doos is. Ze woont namelijk in een duur koophuis, hoeft niet van 50 euro per week rond te komen, heeft geen bewindvoerder, etcetera. Allemaal zaken die ze zonder hem niet zou hebben. Die "over drie jaar schuldenvrij" vind ik trouwens een kul-argument, want het enige wat ze dan gedaan zou hebben is in plaats van haar man voor haar schulden op laten draaien de maatschappij ervoor op laten draaien. 44000 euro los je echt niet in 3 jaar af. Bovendien had ze na schuldsanering al helemaal niet in een koophuis kunnen wonen, dan had ze de komende minimaal 8 jaar mogen huren. (3 jaar schuldsanering + 5 jaar geen hypotheek kunnen krijgen). Ze is nu niet alleen veel sneller van eventuele BKR coderingen af omdat ze particulier van zijn ouders geleend heeft, dus al zou ze nu uit elkaar gaan dan heeft ze al voordeel, maar ze hoeft ook niet van het absolute bestaansminimum rond te komen.



Ik denk ook dat het uitmaakt waar de schulden door komen. Helaas is het zo dat mannen vaker naar buiten gericht zijn, waardoor schulden kunnen komen door overmatig gokken enz. Daarnaast verdienen ze meer waardoor ze minder snel in de schulden zouden moet komen. Misschien dat mensen daardoor sneller het beeld hebben dat de schulden van een man echt door hemzelf veroorzaakt zijn. Echter, schulden kunnen net zo goed komen doordat een huwelijk op de klippen loopt waardoor het pas aangekochte nieuwbouwhuis met verlies moet worden verkocht.



Voor mij maakt het niet zoveel uit waardoor schulden zijn ontstaan, eigenlijk. Of j enu gokt of ze van je ex hebt of wat dan ook, volgens mij komen schulden altijd voort uit een problematische situatie die in alle gevallen naar is ( verslaafd word je namelijk ook niet zomaar, bedoel ik).





Daarnaast wat hebben wij met dat andere topic te maken? Het zijn toch niet dezelfde mensen als die hier de discussie voeren?



Niks nee, maar het valt me gewoon op hoe normaal iedereen het vindt dat een vrouw door een man gered moet worden en er zelfs geld aan moet overhouden als de relatie uitgaat. Ze hoeft toch niet betaald te worden voor een relatie ofzo?



Verder kun je je afvragen in hoeverre je samen door het leven gaat, als je de financien gescheiden houdt. Als hij eigen vermogen opbouwt, het huis staat op zijn naam waardoor ze nu ook geen vermogen opbouwt (hij schrijft wel dat hij de nieuwe overwaarde wilt delen maar heeft dit ook een juridische status?), hij heeft veel meer bezit dan zij, en ze moet haar eigen schuld aflossen, wat is er dan nog 'samen'? Temeer daar ze nog een kind hebben. In hoeverre kun je spreken van een gezin als pappie zijn bezit voor zichzelf houdt en mammie (en eventueel kind) op straat komt te staan bij een eventuele scheiding?



Tja, ik zal wel zo raar zijn dan, maar ik vind dat een relatie je niet verplicht tot alles wat je voor die relatie wel of niet opgebouwd hebt samen te delen. ik vind het eerlijk gezegd ook niet zo gek dat zoveel mannen zo commitment phobic zijn, als ik die mening lees. Een relatie aangaan wordt dan wel een erg dure grap, als je elke keer alles waar je zelf voor hebt gewerkt mag afgeven omdat mevrouw zo vriendelijk was een bepaalde periode het bed en lief en leed met je te delen.



Het lijkt dan meer op twee huisgenoten die toevallig samen in 1 huis leven. In een studentenhuis betaalt ook iedereen netjes voor zich.



Zoals gezegd, ze heeft ook zonder dat hij voor haar schulden opdraait en haar zijn overwaarde schenkt al ontzettend veel voordeel. Samenwonen is altijd voordeliger dan alleen wonen, en met schulden en maar 1 salaris kun je sowieso zaken als een koophuis op je buik schrijven.



Wat als hij ziek wordt en niet meer kan werken. Zegt zij dan: Jammer dan, ik ga jou inkomen niet aanvullen. Ga jij maar lekker op een houtje bijten van je WAO-uitkering, terwijl ik maandelijks mijn salaris-overschot overmaak naar mijn aandelen?



Kromme redenering dus, want ze heeft al een levensstandaard die ze anders nooit had kunnen hebben. Nog afgezien van het feit dat ze bovendien zonder zijn ouders ook nooit zo makkelijk die schulden had afgelost. Hij zorgt dus al voor haar, en ze profiteert al meer dan riant mee van zijn financiële voordeel tov haar.

Als ze in de schuldsanering had gezeten, was ze weliswaar na 3 jaar schuldenvrij geweest maar dat is natuurlijk niet te vergelijken met het luxe leventje wat ze nu heeft gehad. En je gaat toch niet echt menen dat het huisvrouwenbestaan per uur betaald moet worden? Er is echt geen hond die die een dergelijke vergoeding daarvoor wil betalen, dus vergeet het maar.