Relaties
alle pijlers
hoe ga je normaal om met je ex ivm kids?
vrijdag 7 maart 2008 om 15:16
Hallo,
Ik heb eigenlijk maar 1 vraag: hoe ga je normaal om met je ex,als je kids hebt..
Ik ben nu ong 6 jr weg bij hem,en hij blijft vervelend doen..Ik kom uit een redelijk agressieve relatie,waar ik maar psycholoogje bleef spelen ( pff..ken je dat? ) Dus toen ben ik maar weggegaan met mijn zoontje,na alles geprobeerd te hebben. Hij bleef vervelend doen. Ik heb geprobeerd af en toe gezamelijk wat af te spreken.We hebben een omgangsregeling die om t weekend is Na enige jaren heb ik eindelijk alimentatie aangevraagd (ik was bang,waarom snap ik rationeel niet,hij heeft die verplichting! )en krijg dat nu sinds 1,5 jr. De rechter moest hem erop wijzen dat kids geld kosten! En natuurlijk was hij boos dat hij moest betalen! Hij woont al 5 jr samen en sinds 1,5jr in een duurder huis (zonder subsidie) en prompt,kon hij sinds afgelopen januari de alimentatie niet meer betalen.. Daar is nu een regeling over getroffen. Maar ik blijf bang om confrontatie's aan te gaan en hem gewoon zakelijk aan te spreken.(dat is mijn zwakke plek en dat weet hij) Ik wil geen ruzie's maar gewoon een normale omgang. Hij komt ook nooit binnen Ik werk zelf hard om ons een normaal leventje te geven. Ik wil gewoon de dingen durfen te zeggen!! Hoe kan ik dat het beste doen? Even nog er bij zeggend dat ik hem totaal niet terug wil en dat weet zijn vriendin ook! Rationeel weet ik het allemaal wel,maar in de praktijk??
Wie herkent dit en heeft misschien tips/advies?
gr.utopia
ps die naam heb ik gekozen,omdat het misschien een utopia is om eruit te komen..
Ik heb eigenlijk maar 1 vraag: hoe ga je normaal om met je ex,als je kids hebt..
Ik ben nu ong 6 jr weg bij hem,en hij blijft vervelend doen..Ik kom uit een redelijk agressieve relatie,waar ik maar psycholoogje bleef spelen ( pff..ken je dat? ) Dus toen ben ik maar weggegaan met mijn zoontje,na alles geprobeerd te hebben. Hij bleef vervelend doen. Ik heb geprobeerd af en toe gezamelijk wat af te spreken.We hebben een omgangsregeling die om t weekend is Na enige jaren heb ik eindelijk alimentatie aangevraagd (ik was bang,waarom snap ik rationeel niet,hij heeft die verplichting! )en krijg dat nu sinds 1,5 jr. De rechter moest hem erop wijzen dat kids geld kosten! En natuurlijk was hij boos dat hij moest betalen! Hij woont al 5 jr samen en sinds 1,5jr in een duurder huis (zonder subsidie) en prompt,kon hij sinds afgelopen januari de alimentatie niet meer betalen.. Daar is nu een regeling over getroffen. Maar ik blijf bang om confrontatie's aan te gaan en hem gewoon zakelijk aan te spreken.(dat is mijn zwakke plek en dat weet hij) Ik wil geen ruzie's maar gewoon een normale omgang. Hij komt ook nooit binnen Ik werk zelf hard om ons een normaal leventje te geven. Ik wil gewoon de dingen durfen te zeggen!! Hoe kan ik dat het beste doen? Even nog er bij zeggend dat ik hem totaal niet terug wil en dat weet zijn vriendin ook! Rationeel weet ik het allemaal wel,maar in de praktijk??
Wie herkent dit en heeft misschien tips/advies?
gr.utopia
ps die naam heb ik gekozen,omdat het misschien een utopia is om eruit te komen..
zondag 9 maart 2008 om 15:45
Dubiootje, ik speel geen spel in de zin zoals jij het volgens mij bedoelt.
Ik bedoelde meer dat ik afstand neem van de strijd en er voor mezelf een spel van maak door goede argumenten te formuleren, mijn grenzen te hanteren enz. Ik heb er inmiddels gewoon lol in
Zoals Dubiootje in het houden aan afspraken staat, zo sta ik er ook in. In de praktijk houdt dit in dat ik over het algemeen wat soepeler ben dan ex. Maar ach, ik doe het voor mijn zoon, niet om mijn ex dwars te zitten of een punt te maken over zijn rug (al is die verleiding er wel eens geweest).
Hoe ontzettend bitter onze scheiding ook was, altijd heb ik geprobeerd het belang van mijn zoon voor ogen te houden.
En ex zal me heus wel een rotwijf vinden soms, maar dat is zijn goed recht
Ik bedoelde meer dat ik afstand neem van de strijd en er voor mezelf een spel van maak door goede argumenten te formuleren, mijn grenzen te hanteren enz. Ik heb er inmiddels gewoon lol in
Zoals Dubiootje in het houden aan afspraken staat, zo sta ik er ook in. In de praktijk houdt dit in dat ik over het algemeen wat soepeler ben dan ex. Maar ach, ik doe het voor mijn zoon, niet om mijn ex dwars te zitten of een punt te maken over zijn rug (al is die verleiding er wel eens geweest).
Hoe ontzettend bitter onze scheiding ook was, altijd heb ik geprobeerd het belang van mijn zoon voor ogen te houden.
En ex zal me heus wel een rotwijf vinden soms, maar dat is zijn goed recht
zondag 9 maart 2008 om 16:00
Hoi IvyRosa, ik had wel begrepen hoe jij het bedoelde. Het is meer een spelletje zoals afdingen op de markt, gewoon de lol ervan inzien maar nooit meer betalen dan je je had voorgenomen? Ik lees je postings met aandacht, want ik heb het idee dat ik wel het een en ander van je kan leren.
En dat je ex je een rotwijf/bitch/hex vindt, is inderdaad iets wat je los moet laten. Dat is lastig als je van nature conflictmijdend bent, maar dat kun je wel leren
dubio
En dat je ex je een rotwijf/bitch/hex vindt, is inderdaad iets wat je los moet laten. Dat is lastig als je van nature conflictmijdend bent, maar dat kun je wel leren
dubio
Ga in therapie!
zondag 9 maart 2008 om 16:08
Hallo Muis,
Merkwaardig is nog een understatement. Je wilt niet weten hoeveel ik hem moet betalen Het komt er nu op neer dat ik, die de kinderen heb niet meer parttime kan werken omdat ik hem alimentatie moet betalen en opdraai voor alle lasten en schulden. Maar goed, dat is een andere discussie. Ik vind wel dat partneralimentatie tijdelijk nodig kan zijn om de ex-partner de kans te geven werk te vinden.
groeten,
dubio
Merkwaardig is nog een understatement. Je wilt niet weten hoeveel ik hem moet betalen Het komt er nu op neer dat ik, die de kinderen heb niet meer parttime kan werken omdat ik hem alimentatie moet betalen en opdraai voor alle lasten en schulden. Maar goed, dat is een andere discussie. Ik vind wel dat partneralimentatie tijdelijk nodig kan zijn om de ex-partner de kans te geven werk te vinden.
groeten,
dubio
Ga in therapie!
zondag 9 maart 2008 om 16:24
quote:dubiootje schreef op 09 maart 2008 @ 16:00:
Hoi IvyRosa, ik had wel begrepen hoe jij het bedoelde. Het is meer een spelletje zoals afdingen op de markt, gewoon de lol ervan inzien maar nooit meer betalen dan je je had voorgenomen?
Ja inderdaad
Dank je wel voor het compliment. Laat ik nu net de jouwe met aandacht lezen
En wat hij van me vindt... sinds ik dat los kan laten, is het veel makkelijker om bij mijn eigen grenzen te blijven.
En sinds ik bij mijn eigen grenzen blijf, kracht uitstraal enz, heeft ex weer minder de behoefte om over me heen te walsen en me onderuit te schoppen. Gewoon omdat hij er toch niets meer mee bereikt.
Het leuke vind ik nu dat ik steeds meer het gevoel krijg dat ik de touwtjes in handen heb, dat ik controle heb over de situatie en dat ex dus steeds meer rekening gaat houden met mijn grenzen. Dat voelt best wel eens heel erg als een overwinning
Hoi IvyRosa, ik had wel begrepen hoe jij het bedoelde. Het is meer een spelletje zoals afdingen op de markt, gewoon de lol ervan inzien maar nooit meer betalen dan je je had voorgenomen?
Ja inderdaad
Dank je wel voor het compliment. Laat ik nu net de jouwe met aandacht lezen
En wat hij van me vindt... sinds ik dat los kan laten, is het veel makkelijker om bij mijn eigen grenzen te blijven.
En sinds ik bij mijn eigen grenzen blijf, kracht uitstraal enz, heeft ex weer minder de behoefte om over me heen te walsen en me onderuit te schoppen. Gewoon omdat hij er toch niets meer mee bereikt.
Het leuke vind ik nu dat ik steeds meer het gevoel krijg dat ik de touwtjes in handen heb, dat ik controle heb over de situatie en dat ex dus steeds meer rekening gaat houden met mijn grenzen. Dat voelt best wel eens heel erg als een overwinning
zondag 9 maart 2008 om 16:52
quote:dubiootje schreef op 09 maart 2008 @ 16:08:
Hallo Muis,
Merkwaardig is nog een understatement. Je wilt niet weten hoeveel ik hem moet betalen Het komt er nu op neer dat ik, die de kinderen heb niet meer parttime kan werken omdat ik hem alimentatie moet betalen en opdraai voor alle lasten en schulden. Maar goed, dat is een andere discussie. Ik vind wel dat partneralimentatie tijdelijk nodig kan zijn om de ex-partner de kans te geven werk te vinden.
groeten,
dubio
Hoi Dubio, dat is inderdaad wel raar. Kijk, als hij zoveel jaar huisman is geweest, dan zal hij wellicht niet 1-2-3 wat anders vinden, maar zeker als hij de kinderen slechts 1 weekend heeft, heeft hij ruimte om werk te zoeken. Ik kan met mijn parttime inkomen niet voldoende genereren om mezelf helemaal 100% te bedruipen. Fulltime gaat niet vanwege bezoeken aan artsen en peuten met kind. Ex heeft zich daar inmiddels bij neergelegd. Ik moet zeggen, ik heb veel afgedwongen doordat ik dreigde met een advocaat (die hij moet betalen en ik vrijwel kosteloos krijg) en hoe vervelend dat ik dat ook vind - ben communicatiedeskundige notabene en dan kun je niet met je ex communiceren! - maar ik merkte wel dat de richtlijnen zorgden voor structuur in de omgangsregeling in brede zin en dat werkt(e) uiteindelijk heel prettig.
Maar in jouw geval: hij kan niet gemotiveerd worden om aan het werk te gaan?
Hallo Muis,
Merkwaardig is nog een understatement. Je wilt niet weten hoeveel ik hem moet betalen Het komt er nu op neer dat ik, die de kinderen heb niet meer parttime kan werken omdat ik hem alimentatie moet betalen en opdraai voor alle lasten en schulden. Maar goed, dat is een andere discussie. Ik vind wel dat partneralimentatie tijdelijk nodig kan zijn om de ex-partner de kans te geven werk te vinden.
groeten,
dubio
Hoi Dubio, dat is inderdaad wel raar. Kijk, als hij zoveel jaar huisman is geweest, dan zal hij wellicht niet 1-2-3 wat anders vinden, maar zeker als hij de kinderen slechts 1 weekend heeft, heeft hij ruimte om werk te zoeken. Ik kan met mijn parttime inkomen niet voldoende genereren om mezelf helemaal 100% te bedruipen. Fulltime gaat niet vanwege bezoeken aan artsen en peuten met kind. Ex heeft zich daar inmiddels bij neergelegd. Ik moet zeggen, ik heb veel afgedwongen doordat ik dreigde met een advocaat (die hij moet betalen en ik vrijwel kosteloos krijg) en hoe vervelend dat ik dat ook vind - ben communicatiedeskundige notabene en dan kun je niet met je ex communiceren! - maar ik merkte wel dat de richtlijnen zorgden voor structuur in de omgangsregeling in brede zin en dat werkt(e) uiteindelijk heel prettig.
Maar in jouw geval: hij kan niet gemotiveerd worden om aan het werk te gaan?
zondag 9 maart 2008 om 21:22
quote:IvyRosa schreef op 09 maart 2008 @ 16:24:
Het leuke vind ik nu dat ik steeds meer het gevoel krijg dat ik de touwtjes in handen heb, dat ik controle heb over de situatie en dat ex dus steeds meer rekening gaat houden met mijn grenzen. Dat voelt best wel eens heel erg als een overwinning
En dan vooral een overwinning op jezelf hè? Dat herken ik wel. Die grenzen... dat is echt mijn thema momenteel Mijn ex heeft nogal een bord voor zijn kop en blijft op sommige punten doorhameren. Dat is ook een beetje mijn schuld omdat ik hem al die jaren verkeerd heb opgevoed (en ja, ik was echt de moeder in de relatie ), maar kom op, we zijn inmiddels anderhalf jaar uit elkaar!
Maar goed, ik ben megaconsequent inmiddels, dus het kwartje gaat wel een keer vallen. Hopelijk hoef ik die strijd dan niet meer elke keer te voeren, want dat blijft vermoeiend. Waar ik wel bang voor ben, is dat hij de kinderen dan gaat gebruiken om zich op af te reageren. Dit is helaas al (minstens) één keer gebeurd. Als hij beseft dat hij geen macht meer heeft over mij, wie blijft er dan over? Juist...
Ik las op het andere topic over jouw geschiedenis. Ik weet niet zo goed wat ik daarop moet zeggen maar het moet wel godvergeten pijnlijk zijn. Ik gooi er maar even een tegenaan, dat mag wel hè?
liefs,
dubio
Het leuke vind ik nu dat ik steeds meer het gevoel krijg dat ik de touwtjes in handen heb, dat ik controle heb over de situatie en dat ex dus steeds meer rekening gaat houden met mijn grenzen. Dat voelt best wel eens heel erg als een overwinning
En dan vooral een overwinning op jezelf hè? Dat herken ik wel. Die grenzen... dat is echt mijn thema momenteel Mijn ex heeft nogal een bord voor zijn kop en blijft op sommige punten doorhameren. Dat is ook een beetje mijn schuld omdat ik hem al die jaren verkeerd heb opgevoed (en ja, ik was echt de moeder in de relatie ), maar kom op, we zijn inmiddels anderhalf jaar uit elkaar!
Maar goed, ik ben megaconsequent inmiddels, dus het kwartje gaat wel een keer vallen. Hopelijk hoef ik die strijd dan niet meer elke keer te voeren, want dat blijft vermoeiend. Waar ik wel bang voor ben, is dat hij de kinderen dan gaat gebruiken om zich op af te reageren. Dit is helaas al (minstens) één keer gebeurd. Als hij beseft dat hij geen macht meer heeft over mij, wie blijft er dan over? Juist...
Ik las op het andere topic over jouw geschiedenis. Ik weet niet zo goed wat ik daarop moet zeggen maar het moet wel godvergeten pijnlijk zijn. Ik gooi er maar even een tegenaan, dat mag wel hè?
liefs,
dubio
Ga in therapie!
zondag 9 maart 2008 om 21:28
quote:Muis66 schreef op 09 maart 2008 @ 16:52:
[...]
Hoi Dubio, dat is inderdaad wel raar. Kijk, als hij zoveel jaar huisman is geweest, dan zal hij wellicht niet 1-2-3 wat anders vinden, maar zeker als hij de kinderen slechts 1 weekend heeft, heeft hij ruimte om werk te zoeken. Ik kan met mijn parttime inkomen niet voldoende genereren om mezelf helemaal 100% te bedruipen. Fulltime gaat niet vanwege bezoeken aan artsen en peuten met kind. Ex heeft zich daar inmiddels bij neergelegd. Ik moet zeggen, ik heb veel afgedwongen doordat ik dreigde met een advocaat (die hij moet betalen en ik vrijwel kosteloos krijg) en hoe vervelend dat ik dat ook vind - ben communicatiedeskundige notabene en dan kun je niet met je ex communiceren! - maar ik merkte wel dat de richtlijnen zorgden voor structuur in de omgangsregeling in brede zin en dat werkt(e) uiteindelijk heel prettig.
Maar in jouw geval: hij kan niet gemotiveerd worden om aan het werk te gaan?
Hoi Muis,
Als communicatiedeskundige weet je vast ook wel dat communicatie van twee kanten moet komen... Ik heb heel wat vruchteloze pogingen gedaan voor ik daar achterkwam. Welke richtlijnen bedoel je precies?
Helaas kan mijn ex niet gemotiveerd worden om werk te zoeken, die motivatie moet hij helemaal zelf opbrengen en dat doet hij niet. Het is een zeldzaam lui geval Maar ik heb nog wat kastanjes in het vuur, dus dat komt wel goed. Met mij dan, met hem: geen idee? Hij is alcoholist dus hij kan op een bepaald moment kiezen of hij wil gaan werken of onder een brug wil gaan slapen, bot gesteld.
dubio
[...]
Hoi Dubio, dat is inderdaad wel raar. Kijk, als hij zoveel jaar huisman is geweest, dan zal hij wellicht niet 1-2-3 wat anders vinden, maar zeker als hij de kinderen slechts 1 weekend heeft, heeft hij ruimte om werk te zoeken. Ik kan met mijn parttime inkomen niet voldoende genereren om mezelf helemaal 100% te bedruipen. Fulltime gaat niet vanwege bezoeken aan artsen en peuten met kind. Ex heeft zich daar inmiddels bij neergelegd. Ik moet zeggen, ik heb veel afgedwongen doordat ik dreigde met een advocaat (die hij moet betalen en ik vrijwel kosteloos krijg) en hoe vervelend dat ik dat ook vind - ben communicatiedeskundige notabene en dan kun je niet met je ex communiceren! - maar ik merkte wel dat de richtlijnen zorgden voor structuur in de omgangsregeling in brede zin en dat werkt(e) uiteindelijk heel prettig.
Maar in jouw geval: hij kan niet gemotiveerd worden om aan het werk te gaan?
Hoi Muis,
Als communicatiedeskundige weet je vast ook wel dat communicatie van twee kanten moet komen... Ik heb heel wat vruchteloze pogingen gedaan voor ik daar achterkwam. Welke richtlijnen bedoel je precies?
Helaas kan mijn ex niet gemotiveerd worden om werk te zoeken, die motivatie moet hij helemaal zelf opbrengen en dat doet hij niet. Het is een zeldzaam lui geval Maar ik heb nog wat kastanjes in het vuur, dus dat komt wel goed. Met mij dan, met hem: geen idee? Hij is alcoholist dus hij kan op een bepaald moment kiezen of hij wil gaan werken of onder een brug wil gaan slapen, bot gesteld.
dubio
Ga in therapie!
zondag 9 maart 2008 om 21:34
quote:dubiootje schreef op 09 maart 2008 @ 21:22:
[...]
Ik gooi er maar even een tegenaan, dat mag wel hè?
Ja, het heeft wat jaren gedurd voordat ik die kon ontvangen, maar nu lukt het Dank je wel!
Mijn ex zette zoon in die zin in, dat hij non verbaal (en mss ook wel verbaal, dat weet ik niet) mijn zoon liet weten dat hij mij een waardeloze moeder vindt. Toen hij mij tijdens een gesprek met juf op school over onze zoon, verschrikkelijk onderuit haalde was de maat vol.
Ik heb hem gezegd dat hij me een kutwijf mag vinden, maar dat hi wel respect voor me kan opbrengen als moeder van zijn zoon. Dat hij met zijn gedrag onze zoon in een ontzettend loyaliteitsconflict plaatst. Juist omdat hij alles oppikt, ontzettende antennes heeft, dus dat dingen niet altijd uitgesproken hoeven te worden om ze toch te voelen.
Vervolgens vroeg hij mij hoe ik hem dan zag. Waarop ik hem heel rustig geantwoord heb dat ik hem een lul van een partner vindt, maar een ontzettend liefdevolle en zorgzame vader. Dat ik voor hem als vader zijnde wél respect op kan brengen.
Toen heb ik hem voor het eerst met zijn mond vol tanden gezien geloof ik
Een paar weken terug kwam het zinnetje: "Ik heb er heel veel over nagedacht en je had wel gelijk." Zijn gedrag veranderd en onze zoon heeft minder het gevoel dat hij mama niet lief mag vinden.
[...]
Ik gooi er maar even een tegenaan, dat mag wel hè?
Ja, het heeft wat jaren gedurd voordat ik die kon ontvangen, maar nu lukt het Dank je wel!
Mijn ex zette zoon in die zin in, dat hij non verbaal (en mss ook wel verbaal, dat weet ik niet) mijn zoon liet weten dat hij mij een waardeloze moeder vindt. Toen hij mij tijdens een gesprek met juf op school over onze zoon, verschrikkelijk onderuit haalde was de maat vol.
Ik heb hem gezegd dat hij me een kutwijf mag vinden, maar dat hi wel respect voor me kan opbrengen als moeder van zijn zoon. Dat hij met zijn gedrag onze zoon in een ontzettend loyaliteitsconflict plaatst. Juist omdat hij alles oppikt, ontzettende antennes heeft, dus dat dingen niet altijd uitgesproken hoeven te worden om ze toch te voelen.
Vervolgens vroeg hij mij hoe ik hem dan zag. Waarop ik hem heel rustig geantwoord heb dat ik hem een lul van een partner vindt, maar een ontzettend liefdevolle en zorgzame vader. Dat ik voor hem als vader zijnde wél respect op kan brengen.
Toen heb ik hem voor het eerst met zijn mond vol tanden gezien geloof ik
Een paar weken terug kwam het zinnetje: "Ik heb er heel veel over nagedacht en je had wel gelijk." Zijn gedrag veranderd en onze zoon heeft minder het gevoel dat hij mama niet lief mag vinden.
zondag 9 maart 2008 om 23:10
quote:dubiootje schreef op 09 maart 2008 @ 21:28:
[...]
Hoi Muis,
Als communicatiedeskundige weet je vast ook wel dat communicatie van twee kanten moet komen... Ik heb heel wat vruchteloze pogingen gedaan voor ik daar achterkwam. Welke richtlijnen bedoel je precies?
Helaas kan mijn ex niet gemotiveerd worden om werk te zoeken, die motivatie moet hij helemaal zelf opbrengen en dat doet hij niet. Het is een zeldzaam lui geval dubio
Richtlijnen: Op een gegeven moment stelde ik een omgangsregeling voor. Een hoop geblaas, gegrom en gesis vanuit de 'vijandelijke linies'. Maar toen ik dreigde dat de rechter anders knopen doorhakte, bond meneer Muis in. Nu stel ik het rooster elk jaar samen waarbij ik tracht rekening te houden met verjaardagen aan 'gene zijde'. En als er onderwijl gewisseld moet worden is dat zelden een probleem. Vrienden weten ook dat ik met een omgangsregeling zit en doen nooit moeilijk. Meneer Muis richt zich zelfs naar mijn rooster omdat ik - als docent en student - al gebonden ben aan bepaalde vakantiedagen en zeker met Muizelientje.
Over jouw ex: hij wordt mogelijk door jouw inkomsten niet gepord om werk te zoeken? Want als hij een uitkering genoot, moest dat wel. Omdat jij nu betaalt, is die dwang er niet. Maar uiteindelijk houdt het feest een keertje op. Alimentatie duurt 12 jaar, max. En als de kinderen al groot zijn, minder.
[...]
Hoi Muis,
Als communicatiedeskundige weet je vast ook wel dat communicatie van twee kanten moet komen... Ik heb heel wat vruchteloze pogingen gedaan voor ik daar achterkwam. Welke richtlijnen bedoel je precies?
Helaas kan mijn ex niet gemotiveerd worden om werk te zoeken, die motivatie moet hij helemaal zelf opbrengen en dat doet hij niet. Het is een zeldzaam lui geval dubio
Richtlijnen: Op een gegeven moment stelde ik een omgangsregeling voor. Een hoop geblaas, gegrom en gesis vanuit de 'vijandelijke linies'. Maar toen ik dreigde dat de rechter anders knopen doorhakte, bond meneer Muis in. Nu stel ik het rooster elk jaar samen waarbij ik tracht rekening te houden met verjaardagen aan 'gene zijde'. En als er onderwijl gewisseld moet worden is dat zelden een probleem. Vrienden weten ook dat ik met een omgangsregeling zit en doen nooit moeilijk. Meneer Muis richt zich zelfs naar mijn rooster omdat ik - als docent en student - al gebonden ben aan bepaalde vakantiedagen en zeker met Muizelientje.
Over jouw ex: hij wordt mogelijk door jouw inkomsten niet gepord om werk te zoeken? Want als hij een uitkering genoot, moest dat wel. Omdat jij nu betaalt, is die dwang er niet. Maar uiteindelijk houdt het feest een keertje op. Alimentatie duurt 12 jaar, max. En als de kinderen al groot zijn, minder.
maandag 10 maart 2008 om 00:55
Een paar weken terug kwam het zinnetje: "Ik heb er heel veel over nagedacht en je had wel gelijk." Zijn gedrag veranderd en onze zoon heeft minder het gevoel dat hij mama niet lief mag vinden.[/quote]
Wow! Wat een geweldige actie! Daarmee doorbreek je het spelletje, het oude patroon, de machtsstrijd uit de relatie. Het is inderdaad zo schadelijk voor je zoon! Ik heb van de week iets vergelijkbaars gedaan, kleiner maar toch. In de situatie rondom het familiegebeuren heb ik niet boos gereageerd maar gewoon toegegeven, en vervolgens nog een amicaal aanbod gedaan dat daar los van staat.
Hij heeft hier nog niet op gereageerd, misschien ook omdat hij niet goed weet wat hij ermee aanmoet. Het is erg vreemd voor hem, denk ik, te moeten vaststellen dat ik geen spelletje speel. Hij beschuldigt mij daar ook keer op keer van. Ik ben alleen maar bezig met keer op keer de belangen van de kinderen af te wegen, en als een vriendschappelijk gebaar daartoe bijdraagt en het "kost" mij niets, dan doe ik dat. Wat mij daarbij trouwens geholpen heeft, is het zien van de documentaire Gedeelde Kinderen pasgeleden. Daar zie je het loyaliteitsconflict pijnlijk duidelijk in beeld gebracht.
Ik denk er nu zelfs over mijn ex een brief te sturen waarin ik uitleg hoe ik hier nu tegenaan kijk. Dat het toch eigenlijk erg triest is dat we samen twee kinderen hebben gemaakt en nu zo lijnrecht tegenover elkaar staan. Dat we dingen uit te zoeken/vechten hebben, maar dat de kinderen daarbuiten moeten blijven. Dat ik me oprecht zorgen maak om zijn alcoholprobleem en dat het geen spelletje is om dat tegen hem te gebruiken, maar dat ik me oprechte zorgen maak over de kinderen. Dat ik hem het beste wens voor de toekomst en hoop dat hij gelukkig wordt en zijn verslaving kan overwinnen, zodat er weer een normaal contact met zijn kinderen mogelijk is.
Die brief stop ik nog even in het vat, maar ik vind het al heel wat dat ik in staan ben die woorden te denken
liefs,
dubio
Wow! Wat een geweldige actie! Daarmee doorbreek je het spelletje, het oude patroon, de machtsstrijd uit de relatie. Het is inderdaad zo schadelijk voor je zoon! Ik heb van de week iets vergelijkbaars gedaan, kleiner maar toch. In de situatie rondom het familiegebeuren heb ik niet boos gereageerd maar gewoon toegegeven, en vervolgens nog een amicaal aanbod gedaan dat daar los van staat.
Hij heeft hier nog niet op gereageerd, misschien ook omdat hij niet goed weet wat hij ermee aanmoet. Het is erg vreemd voor hem, denk ik, te moeten vaststellen dat ik geen spelletje speel. Hij beschuldigt mij daar ook keer op keer van. Ik ben alleen maar bezig met keer op keer de belangen van de kinderen af te wegen, en als een vriendschappelijk gebaar daartoe bijdraagt en het "kost" mij niets, dan doe ik dat. Wat mij daarbij trouwens geholpen heeft, is het zien van de documentaire Gedeelde Kinderen pasgeleden. Daar zie je het loyaliteitsconflict pijnlijk duidelijk in beeld gebracht.
Ik denk er nu zelfs over mijn ex een brief te sturen waarin ik uitleg hoe ik hier nu tegenaan kijk. Dat het toch eigenlijk erg triest is dat we samen twee kinderen hebben gemaakt en nu zo lijnrecht tegenover elkaar staan. Dat we dingen uit te zoeken/vechten hebben, maar dat de kinderen daarbuiten moeten blijven. Dat ik me oprecht zorgen maak om zijn alcoholprobleem en dat het geen spelletje is om dat tegen hem te gebruiken, maar dat ik me oprechte zorgen maak over de kinderen. Dat ik hem het beste wens voor de toekomst en hoop dat hij gelukkig wordt en zijn verslaving kan overwinnen, zodat er weer een normaal contact met zijn kinderen mogelijk is.
Die brief stop ik nog even in het vat, maar ik vind het al heel wat dat ik in staan ben die woorden te denken
liefs,
dubio
Ga in therapie!
maandag 10 maart 2008 om 09:44
Dank je wel Poezewoes!
Dubiootje, heel veel succes met je mail. Nog een tip: laat het door iemand anders doorlezen. Dan kan diegene even zeggen hoe hij/zij je brief en intonoatie interpreteert en kan je eventuele "aanvallen" anders formuleren. Soms kan de ander iets namelijk als een aanval of een verwijt lezen, terwijl dat juist niet de strekking is van je mail.
Is er aan de documentaire "Gedeelde kinderen" te komen?
En grappig hè, die angst voor dat addertje onder het gras. Hij merkt vanzelf dat die er niet zit, tis alleen ff wennen
Dubiootje, heel veel succes met je mail. Nog een tip: laat het door iemand anders doorlezen. Dan kan diegene even zeggen hoe hij/zij je brief en intonoatie interpreteert en kan je eventuele "aanvallen" anders formuleren. Soms kan de ander iets namelijk als een aanval of een verwijt lezen, terwijl dat juist niet de strekking is van je mail.
Is er aan de documentaire "Gedeelde kinderen" te komen?
En grappig hè, die angst voor dat addertje onder het gras. Hij merkt vanzelf dat die er niet zit, tis alleen ff wennen
maandag 10 maart 2008 om 12:14
IvyRosa, ik laat de mail/brief inderdaad door iemand nalezen, mijn psychologe nog wel Dan is er zeker geen verkeerd woord meer in te vinden! Goeie tip. Ik ga hem nog niet versturen trouwens, ik laat dit nog even liggen tot ik echt zo ver ben.
De documentaire kun je hier bekijken.
groet,
dubio
De documentaire kun je hier bekijken.
groet,
dubio
Ga in therapie!
maandag 10 maart 2008 om 12:27
Helaas, de link werkt niet Ik zoek nog even verder maar volgens mij is hij niet meer via internet te zien! Volgens mij kun je hem wel bij de NCRV bestellen, zie op www.dokument.nl Het is zeker de moeite!
Ga in therapie!
