Relaties
alle pijlers
Huurhuis aanhouden bij samenwonen?
dinsdag 2 april 2024 om 20:21
Ik lees hier regelmatig dat mensen wordt geadviseerd hun eigen huis aan te houden als ze gaan samenwonen, in ieder geval een geruime tijd, voor het geval het niet goed gaat.
Maar ik vraag me af, hoe ziet dat er in de praktijk uit? Staat dat huis dan 'gewoon' leeg? Of ben je daar van tijd tot tijd? Verhuren mag natuurlijk niet. Overigens woon ik op dit moment in een sociale huurwoning en niet van plan om daar op korte termijn weg te gaan, maar ik vraag me dit soort dingen wel af. Vooral omdat ik een scheiding achter de rug heb en ontzettend blij ben met mijn eigen plek. En dat had best wat voeten in de aarde. Dus wat doe je daarmee als er een moment komt dat ik weer met iemand samen zou willen wonen?
Maar ik vraag me af, hoe ziet dat er in de praktijk uit? Staat dat huis dan 'gewoon' leeg? Of ben je daar van tijd tot tijd? Verhuren mag natuurlijk niet. Overigens woon ik op dit moment in een sociale huurwoning en niet van plan om daar op korte termijn weg te gaan, maar ik vraag me dit soort dingen wel af. Vooral omdat ik een scheiding achter de rug heb en ontzettend blij ben met mijn eigen plek. En dat had best wat voeten in de aarde. Dus wat doe je daarmee als er een moment komt dat ik weer met iemand samen zou willen wonen?
woensdag 3 april 2024 om 01:17
Ik zou echt nóóit mijn heerlijke huurwoning opgeven voor een vent. Als ik dat doe zou ik nooit meer terug kunnen komen op deze fijne plek.
Maar ook zou ik niet snel een geliefde bij mij in laten wonen… Moet er niet aan denken dat ie dan aankomt met -even een voorbeeldje- zijn lelijke grijze hoekbank die dan tussen (of erger nog in plaats van) mijn mooie spullen komt te staan…
Dus mijn advies zou zijn: lekker blijven latten en zowel genieten van je eigen tijd en plek als van de tijd met elkaar.
Maar ook zou ik niet snel een geliefde bij mij in laten wonen… Moet er niet aan denken dat ie dan aankomt met -even een voorbeeldje- zijn lelijke grijze hoekbank die dan tussen (of erger nog in plaats van) mijn mooie spullen komt te staan…
Dus mijn advies zou zijn: lekker blijven latten en zowel genieten van je eigen tijd en plek als van de tijd met elkaar.
woensdag 3 april 2024 om 01:20
Dacht je? In België misschien, maar in Nederland kan er wel degelijk actie ondernomen worden als een woning langdurig leegstaat.
In Amsterdam (mijn woonplaats en referentiekader) heb je Zoeklicht: klik. De gemeente heeft best mogelijkheden om een eigenaar of huurder te dwingen de woning af te staan aan iemand die er wel wil verblijven.
woensdag 3 april 2024 om 01:29
Ik vind 'niet gaan samenwonen' wel heel makkelijk gedacht, zonder de achtergrond van TO te kennen.
Zelf hebben mijn partner en ik ook beide onze eigen woning, we wonen 130 km van elkaar vandaan.
We willen wel kinderen. Ik heb zelf geen geschikte woning voor een kind. Dus dan zou kind in zijn huis gaan wonen. Dat is vooral tijdens zwangerschap en in de kraamtijd een beetje onhandig; de huisarts voor mij niet in de buurt, etc. Hij heeft dan bijvoorbeeld ook geen recht op geboorteverlof, omdat we op papier geen partners zijn. Mochten partner en ik uit elkaar gaan dan blijft kind ook bij vader wonen en zou hij in theorie alleenrecht kunnen opeisen waardoor ik mijn kind veel minder zou zien.
En mocht partner overlijden dan krijg ik niks en vice versa, ook geen gezamenlijke spullen met sentimentele waarde, tenzij we dit vastleggen in testament. Partnerpensioen, -alimentatie etc. krijgen we ook beide niet.
Financieel gezien kan samenwonen soms toch voordeliger zijn.
Bereken bijvoorbeeld ook eens gemeentelijke belasting wanneer je beide in 2 huizen alleen woont tov samenwoont. En als toekomstige partner van TO een koophuis heeft en TO kan zich inkopen, dan is dat toch een eerste stap richting eigen kapitaal.
Zo een aantal hersenspinsels met dingen die volgens mij nog niet gezegd waren. Wellicht totaal niet op TO van toepassing. En wellicht zijn er nog dingen die ik niet weet, want het is best lastig om hier meer informatie over te krijgen. Dus oftewel goed dat je dit topic hebt geopend, TO
Zelf hebben mijn partner en ik ook beide onze eigen woning, we wonen 130 km van elkaar vandaan.
We willen wel kinderen. Ik heb zelf geen geschikte woning voor een kind. Dus dan zou kind in zijn huis gaan wonen. Dat is vooral tijdens zwangerschap en in de kraamtijd een beetje onhandig; de huisarts voor mij niet in de buurt, etc. Hij heeft dan bijvoorbeeld ook geen recht op geboorteverlof, omdat we op papier geen partners zijn. Mochten partner en ik uit elkaar gaan dan blijft kind ook bij vader wonen en zou hij in theorie alleenrecht kunnen opeisen waardoor ik mijn kind veel minder zou zien.
En mocht partner overlijden dan krijg ik niks en vice versa, ook geen gezamenlijke spullen met sentimentele waarde, tenzij we dit vastleggen in testament. Partnerpensioen, -alimentatie etc. krijgen we ook beide niet.
Financieel gezien kan samenwonen soms toch voordeliger zijn.
Bereken bijvoorbeeld ook eens gemeentelijke belasting wanneer je beide in 2 huizen alleen woont tov samenwoont. En als toekomstige partner van TO een koophuis heeft en TO kan zich inkopen, dan is dat toch een eerste stap richting eigen kapitaal.
Zo een aantal hersenspinsels met dingen die volgens mij nog niet gezegd waren. Wellicht totaal niet op TO van toepassing. En wellicht zijn er nog dingen die ik niet weet, want het is best lastig om hier meer informatie over te krijgen. Dus oftewel goed dat je dit topic hebt geopend, TO
woensdag 3 april 2024 om 06:17
Ik woon 12 jaar in mijn huurwoning, heb even zolang een inschrijving, die ik aanhoud mochten wij gaan samenwonen.
Bovenstaand is voor mij ook wel een dingetje, heb na een scheiding deze woning vrij makkelijk gekregen ( klein dorp in Brabant) Maar 100% zeker dat dit nu al lang niet meer zo makkelijk gaat.
Dus ik begrijp mensen wel dat zij een woning aanhouden terwijl ze samenwonen.
Het is gewoon ruk dat je kinderen de woning niet over mogen nemen, win win situatie.
Zij een dak boven hun hoofd en jij ook nog wanneer de relatie toch minder goed verloopt.
Mijn dochter werkt ft, betaald zeker niet mee als medebewoner ( ja een beetje kostgeld) Maar het zou zoveel meer rust geven als ik ga kopen met mijn vriend en mijn dochter met haar vriend mijn huis mogen bewonen, of huurder worden.
Maar nee, ik eruit kind moet maar wat zoeken, samenwonen in het ieniminie flatje van vriend of met mij meegaan.
Wij latten nu, en blijven dat sowieso de komende 2 jaar nog zeker doen.
Maar ik begrijp mensen wel, zeker in deze tijd.
Hier woonde toen ik hier net woonde ook een alleenstaande moeder, en is er omdat ze er te weinig was uitgezet.
En toen was het nog bij lange na niet zo een woningnood als nu.
Iemand moet haar verraden hebben, dat kan gewoon niet anders.
Je weet alleen niet wie, je verrader slaapt immers nooit.
Wat ik veel kwalijker vind maar ergens ook begrijpelijk.
Is dat er in mijn straat heel veel alleenstaande bejaarden wonen.
Het zijn vrij grote gezinswoningen, 4 slaapkamers, grote voor en achtertuin.
Deze mensen zijn ook de eerste bewoners van deze straat hadden ooit gezinnen en een partner.
En het alternatief is een duurder en veel kleiner appartement.
Dat ze daar eens wat aan doen.
Deze mensen wonen stukken goedkoper, dan iedere nieuwe huurder.
Bied hen een alternatief.
Toen ik nog geen lat relatie had, was mijn idee ook om hier als mijn kinderen uitgevlogen waren kleiner te gaan wonen, vandaar mijn inschrijving toen al.
Maar goed als ik kijk dan is er in mijn dorp en de omliggende dorpen inmiddels nauwelijks een alternatief wat in iedergeval goedkoper is dan wat ik nu heb.
Dus ook al ben ik mijn te grote huis en dito tuinen zat, ik sta er dan toch net zo in als mijn alleenstaande bejaarde buren.
Voor de 650,= huur ga ik van ze lang zal ze leven nooit meer een woning ( met tuin op het zuiden) krijgen.
Maar mijn buren en ik als ik blijf en niet zou gaan samenwonen, houden wel complete gezinswoningen vast.
Maar ja het alternatief is duurder en kleiner, zeg het maar.
Bottomline, ik behoud mijn woning dus ook nog even aan tzt, ga wel navragen hoe het zit bij mijn woningbouwvereniging.
Bovenstaand is voor mij ook wel een dingetje, heb na een scheiding deze woning vrij makkelijk gekregen ( klein dorp in Brabant) Maar 100% zeker dat dit nu al lang niet meer zo makkelijk gaat.
Dus ik begrijp mensen wel dat zij een woning aanhouden terwijl ze samenwonen.
Het is gewoon ruk dat je kinderen de woning niet over mogen nemen, win win situatie.
Zij een dak boven hun hoofd en jij ook nog wanneer de relatie toch minder goed verloopt.
Mijn dochter werkt ft, betaald zeker niet mee als medebewoner ( ja een beetje kostgeld) Maar het zou zoveel meer rust geven als ik ga kopen met mijn vriend en mijn dochter met haar vriend mijn huis mogen bewonen, of huurder worden.
Maar nee, ik eruit kind moet maar wat zoeken, samenwonen in het ieniminie flatje van vriend of met mij meegaan.
Wij latten nu, en blijven dat sowieso de komende 2 jaar nog zeker doen.
Maar ik begrijp mensen wel, zeker in deze tijd.
Hier woonde toen ik hier net woonde ook een alleenstaande moeder, en is er omdat ze er te weinig was uitgezet.
En toen was het nog bij lange na niet zo een woningnood als nu.
Iemand moet haar verraden hebben, dat kan gewoon niet anders.
Je weet alleen niet wie, je verrader slaapt immers nooit.
Wat ik veel kwalijker vind maar ergens ook begrijpelijk.
Is dat er in mijn straat heel veel alleenstaande bejaarden wonen.
Het zijn vrij grote gezinswoningen, 4 slaapkamers, grote voor en achtertuin.
Deze mensen zijn ook de eerste bewoners van deze straat hadden ooit gezinnen en een partner.
En het alternatief is een duurder en veel kleiner appartement.
Dat ze daar eens wat aan doen.
Deze mensen wonen stukken goedkoper, dan iedere nieuwe huurder.
Bied hen een alternatief.
Toen ik nog geen lat relatie had, was mijn idee ook om hier als mijn kinderen uitgevlogen waren kleiner te gaan wonen, vandaar mijn inschrijving toen al.
Maar goed als ik kijk dan is er in mijn dorp en de omliggende dorpen inmiddels nauwelijks een alternatief wat in iedergeval goedkoper is dan wat ik nu heb.
Dus ook al ben ik mijn te grote huis en dito tuinen zat, ik sta er dan toch net zo in als mijn alleenstaande bejaarde buren.
Voor de 650,= huur ga ik van ze lang zal ze leven nooit meer een woning ( met tuin op het zuiden) krijgen.
Maar mijn buren en ik als ik blijf en niet zou gaan samenwonen, houden wel complete gezinswoningen vast.
Maar ja het alternatief is duurder en kleiner, zeg het maar.
Bottomline, ik behoud mijn woning dus ook nog even aan tzt, ga wel navragen hoe het zit bij mijn woningbouwvereniging.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
woensdag 3 april 2024 om 07:01
In Amsterdam kom je met 25 jaar inschrijfduur nog op plaats 3500 van de 4000. Ik zou nooit mijn woning opgeven om samen te gaan wonen, want dan weet ik dat ik nooit meer iets anders vind hier. Dus ik begrijp het wel, dat mensen hun woning aanhouden.Siri schreef: ↑02-04-2024 23:57In sommige gemeentes moet je met 10 jaar inschrijfduur alsnog minstens 10 jaar wachten.
Dus een flinke inschrijfduur is geen enkele garantie dat je niet alsnog een flinke periode moet wachten.
Omdat er met geen mogelijkheid op te anticiperen is of een relatie over 5 of 10 jaar mogelijk zal stranden, biedt een inschrijving voor een sociale huurwoning vaak geen enkele oplossing.
Afhankelijk van het soort woning krijgen diverse groepen hier voorrang: verpleegkundigen, leraren, politiemensen, , mensen met medische urgentie. Jongeren, senioren, stadsvernieuwingskandidaten, statushouders, dak- en thuislozen, grote gezinnen, kleine gezinnen, enz.
Het Parool:
"Zo gingen er in 2021 van de 7000 sociale huurwoningen die vrijkwamen in de stad slechts 23 naar woningzoekenden die niet onder een voorrangsregeling vallen."
https://www.parool.nl/amsterdam/amsterd ... ~b34705bb/
woensdag 3 april 2024 om 07:08
Dan heb je het antwoord dus al waarom mensen hun huurwoning niet opzeggen.Rondstruiner1 schreef: ↑03-04-2024 07:01In Amsterdam kom je met 25 jaar inschrijfduur nog op plaats 3500 van de 4000. Ik zou nooit mijn woning opgeven om samen te gaan wonen, want dan weet ik dat ik nooit meer iets anders vind hier. Dus ik begrijp het wel, dat mensen hun woning aanhouden.
Afhankelijk van het soort woning krijgen diverse groepen hier voorrang: verpleegkundigen, leraren, politiemensen, , mensen met medische urgentie. Jongeren, senioren, stadsvernieuwingskandidaten, statushouders, dak- en thuislozen, grote gezinnen, kleine gezinnen, enz.
Het Parool:
"Zo gingen er in 2021 van de 7000 sociale huurwoningen die vrijkwamen in de stad slechts 23 naar woningzoekenden die niet onder een voorrangsregeling vallen."
https://www.parool.nl/amsterdam/amsterd ... ~b34705bb/
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
woensdag 3 april 2024 om 07:12
De term NSB in deze context gebruiken vind ik nogal ongepast en nogal overdreven.
Ik zal zoiets zelf ook niet melden, hoe minder buren hoe rustiger, maar als iemand een inwonend kind heeft dat nergens heen kan of als je zelf dat inwonend kind bent en een huis in de straat staat al jaren leeg, snap ik best dat iemand uit frustratie de keuze maakt om het wel te melden. Het mag gewoon niet, althans niet in mijn gemeente en niet bij de woningcorporaties.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 03-04-2024 21:47
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
15.44% gewijzigd
woensdag 3 april 2024 om 07:54
Dat kinderen huurwoningen niet over kunnen nemen vind ik dan weer niet meer dan normaal. Dat is nou eenmaal het grote verschil tussen een huis bezitten en een huis huren. Bovendien denk ik dat het slecht is voor verhuurders als ze generaties lang hun huis niet meer terug kunnen krijgen. Dat maakt verhuren onaantrekkelijker, waardoor er minder verhuurders zullen zijn.
woensdag 3 april 2024 om 07:56
Yasminmax schreef: ↑03-04-2024 01:29Ik vind 'niet gaan samenwonen' wel heel makkelijk gedacht, zonder de achtergrond van TO te kennen.
Zelf hebben mijn partner en ik ook beide onze eigen woning, we wonen 130 km van elkaar vandaan.
We willen wel kinderen. Ik heb zelf geen geschikte woning voor een kind. Dus dan zou kind in zijn huis gaan wonen. Dat is vooral tijdens zwangerschap en in de kraamtijd een beetje onhandig; de huisarts voor mij niet in de buurt, etc. Hij heeft dan bijvoorbeeld ook geen recht op geboorteverlof, omdat we op papier geen partners zijn. Mochten partner en ik uit elkaar gaan dan blijft kind ook bij vader wonen en zou hij in theorie alleenrecht kunnen opeisen waardoor ik mijn kind veel minder zou zien.
En mocht partner overlijden dan krijg ik niks en vice versa, ook geen gezamenlijke spullen met sentimentele waarde, tenzij we dit vastleggen in testament. Partnerpensioen, -alimentatie etc. krijgen we ook beide niet.
Trouwen of geregistreerd partnerschap aan gaan. Daar hoef je (zeker bij GP) niet voor samen te wonen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 3 april 2024 om 08:00
Lorem_Ipsum schreef: ↑03-04-2024 07:54Dat kinderen huurwoningen niet over kunnen nemen vind ik dan weer niet meer dan normaal. Dat is nou eenmaal het grote verschil tussen een huis bezitten en een huis huren. Bovendien denk ik dat het slecht is voor verhuurders als ze generaties lang hun huis niet meer terug kunnen krijgen. Dat maakt verhuren onaantrekkelijker, waardoor er minder verhuurders zullen zijn.
En dan zou bijvoorbeeld een 18-jarige een eengezinswoning met 4 slaapkamers kunnen hebben (voor het lage bedrag wat de ouder(s) betaalden). Dat valt niet onder de regels van ‘passend toewijzen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 3 april 2024 om 08:01
Lorem_Ipsum schreef: ↑03-04-2024 07:57Maar inderdaad, er zou meer beschikbaar moeten zijn voor ouderen die nog in een eensgezinswoning zitten. Die kunnen geen kant op, appartementen zijn echt stervensduur.
En amper beschikbaar. Bovendien wil niet iedere senior een appartement, maar willen veel mensen een klein huis met een tuintje en voorzieningen vlakbij. Ook amper beschikbaar.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 3 april 2024 om 08:03
Ja, het is er simpelweg niet.
Ik dacht vooral aan traploze woningen (lift aanwezig), en dat zijn nu eenmaal vaak appartementen. Overigens is dit ook in de vrije sector en koop lastig, hartstikke duur.
woensdag 3 april 2024 om 08:04
woensdag 3 april 2024 om 08:33
Ik snap dat je je huis niet zomaar opgeeft.
Zou ik ook niet doen. Vind het ergens wel jammer dat een jaartje in het buitenland er niet inzit voor ons omdat zoon en ik in een huurwoning zitten. Maar mijn vriend heeft nog een huis in het Caribisch gebied. Samenwonen willen we niet maar voor een half jaar of een jaar daar zou best leuk zijn.
Zou ik ook niet doen. Vind het ergens wel jammer dat een jaartje in het buitenland er niet inzit voor ons omdat zoon en ik in een huurwoning zitten. Maar mijn vriend heeft nog een huis in het Caribisch gebied. Samenwonen willen we niet maar voor een half jaar of een jaar daar zou best leuk zijn.
woensdag 3 april 2024 om 08:36
Trien31 schreef: ↑03-04-2024 08:33Ik snap dat je je huis niet zomaar opgeeft.
Zou ik ook niet doen. Vind het ergens wel jammer dat een jaartje in het buitenland er niet inzit voor ons omdat zoon en ik in een huurwoning zitten. Maar mijn vriend heeft nog een huis in het Caribisch gebied. Samenwonen willen we niet maar voor een half jaar of een jaar daar zou best leuk zijn.
Zijn er geen huisbewaringsmogelijkheden bij jouw verhuurder?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 3 april 2024 om 08:41
Nou, navragen dan maar. Een half jaar elders vond je ook goed en er is vast wel een nichtje/neefje of kind van een collega die een half jaar op zichzelf wil wonen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 3 april 2024 om 08:51
Als... Zou... Allemaal gemakkelijk gezegd. Hoe lang woon jij al samen met je vent Wissewis?Wissewis schreef: ↑02-04-2024 20:32Als er kinderen bij betrokken zijn zou ik sowieso niet of pas na 100 jaar gaan samenwonen.
De eerste 3 à 5 jaar zou ik ook niet samenwonen. Eerst maar eens latten en een paar vakanties samen overleven.
En jep, ik zou ook rustig 3 à 6 maanden het huis aanhouden, mijn adres er houden, ... als dat enigszins mogelijk is. Dan moet je er waarschijnlijk sowieso geregeld nog zijn om de post op te halen en de planten water te geven. (Ik zou niet persé gelijk ook heel mijn inboedel verhuizen. Eerst al maar beginnen met de helft van de kledingkast.)
woensdag 3 april 2024 om 09:05
woensdag 3 april 2024 om 09:21
Ik ben gelijk weer ingeschreven toen ik dit huis betrok, dus dat zit wel goed!
Huisbewaring ga ik tzt eens navragen!
Het blijft een lastig iets vind ik. Ik neig ook naar asociaal, maar wel heel begrijpelijk.
woensdag 3 april 2024 om 09:21
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
