Relaties
alle pijlers
Ik ben geen vrouw, ik ben een prinses.
vrijdag 7 maart 2008 om 10:20
Anne heeft in haar blog geschreven dat ze een boekje heeft gelezen van een slachtoffer van een loverboy. Ze vraagt zich af waarom bij dit meisje geen alarmbellen zijn gaan rinkelen op verschillende tijdstippen.
Haar verklaring is:Daarnaast is de wereld behoorlijk veranderd in die dertien jaar. Waar wij nog paardje speelden op het schoolplein worden meisjes van nu aangespoord zo snel mogelijk tot lustobjecten uit te groeien en mannen te behagen. Driekwart van de wereld draait om sex; van porno achtige videoclips tot naakte vrouwen als achtergrond op je mobieltje. Hoe vreemd is het dan nog dat jonge meisjes vatbaar zijn voor stoere jongens die een air van geld, sex en macht om zich heen hebben? Als ik nu twaalf was geweest, was ik er dan wellicht met mijn goede gedrag wel ingetrapt?
Ik vind dat nogal slachtofferachtig. Ik denk dat veel vrouwen denken dat ze prinses zijn, en gedragen zich ernaar. Op een dag komt prins op het witte paard, en maakt haar sprookje waar. Vervolgens kunnen ze zich overgeven aan tralala pleziertjes, terwijl mannetje zich doodwerkt.
Prins komt in een zwarte BMW, behandelt het meisje korte tijd als prinses, en daarna komen de problemen. Meisje gelooft nog steeds in de droom, en het wordt telkens erger.
Mijn idee dat dit waar is, wordt versterkt door 2 zaken die ik recent op het forum ben tegengekomen. Er is een topic van een dame die toegeeft op mannen "met veel geld en status" te vallen. (ik kan dat topic nu even niet meer vinden, maar het is van heel kort geleden). Ten tweede is er op het vivablog een artikel "betaal jij mijn borstvergroting?", een soort bedelsite om van anderen gedaan te krijgen dat zij jouw borstvergroting gaan betalen. Dat soort vrouwen zijn rijp voor de loverboy. De man die jouw dromen waarmaakt. Ik denk dat er nu veel in slachtofferschap wordt gesproken over het arme meisje dat op de loverboy valt, maar er moet ook eens gedacht worden aan dat sommige vrouwen een soort Sinterklaas verwachting hebben van hun vriend/ de buitenwereld.
Graag jullie deskundige mening. Voordat ik weer emmers mest over mijn hoofd uitgekieperd krijg, ik ben er van overtuigd dat er heel veel slimme vrouwen zijn, die hun eigen boontjes doppen en niet op een ander zijn portemonee zitten te wachten.
Haar verklaring is:Daarnaast is de wereld behoorlijk veranderd in die dertien jaar. Waar wij nog paardje speelden op het schoolplein worden meisjes van nu aangespoord zo snel mogelijk tot lustobjecten uit te groeien en mannen te behagen. Driekwart van de wereld draait om sex; van porno achtige videoclips tot naakte vrouwen als achtergrond op je mobieltje. Hoe vreemd is het dan nog dat jonge meisjes vatbaar zijn voor stoere jongens die een air van geld, sex en macht om zich heen hebben? Als ik nu twaalf was geweest, was ik er dan wellicht met mijn goede gedrag wel ingetrapt?
Ik vind dat nogal slachtofferachtig. Ik denk dat veel vrouwen denken dat ze prinses zijn, en gedragen zich ernaar. Op een dag komt prins op het witte paard, en maakt haar sprookje waar. Vervolgens kunnen ze zich overgeven aan tralala pleziertjes, terwijl mannetje zich doodwerkt.
Prins komt in een zwarte BMW, behandelt het meisje korte tijd als prinses, en daarna komen de problemen. Meisje gelooft nog steeds in de droom, en het wordt telkens erger.
Mijn idee dat dit waar is, wordt versterkt door 2 zaken die ik recent op het forum ben tegengekomen. Er is een topic van een dame die toegeeft op mannen "met veel geld en status" te vallen. (ik kan dat topic nu even niet meer vinden, maar het is van heel kort geleden). Ten tweede is er op het vivablog een artikel "betaal jij mijn borstvergroting?", een soort bedelsite om van anderen gedaan te krijgen dat zij jouw borstvergroting gaan betalen. Dat soort vrouwen zijn rijp voor de loverboy. De man die jouw dromen waarmaakt. Ik denk dat er nu veel in slachtofferschap wordt gesproken over het arme meisje dat op de loverboy valt, maar er moet ook eens gedacht worden aan dat sommige vrouwen een soort Sinterklaas verwachting hebben van hun vriend/ de buitenwereld.
Graag jullie deskundige mening. Voordat ik weer emmers mest over mijn hoofd uitgekieperd krijg, ik ben er van overtuigd dat er heel veel slimme vrouwen zijn, die hun eigen boontjes doppen en niet op een ander zijn portemonee zitten te wachten.
zondag 9 maart 2008 om 22:04
zondag 9 maart 2008 om 23:51
Morgen zal ik even toelichten waarom ik niet altijd in de geitenwollensokkenverklaring geloof van gebroken gezinnen/slechte ouders/emotionele verwaarlozing. Ik geloof meer in verlokkingen an sich waar geen achterliggende verklaring voor nodig is. Houdt uw kruit droog, morgen of binnenkort kunt u weer knallen op die betweterige, boosaardige Toon.
maandag 10 maart 2008 om 00:04
Na het lezen van deze discussie ben ik eigenlijk benieuwd wanneer Toon een topic opent over die suffe oudjes die weer in zo'n babbelttruc aan de deur trappen en beroofd worden, want hei zij zijn toch volwassen en moeten dat inzien?
Jee zelden zo weinig inlevingsvermogen gezien. Ook zelden iemand gezien die denkt zelf zo sterk te zijn (of zijn niet bestaande kinderen te kunnen wapenen) tegen mensen die werkelijk alles en iedereen kunnen manipuleren. Of de kracht van angst heeft ervaren....
Jee zelden zo weinig inlevingsvermogen gezien. Ook zelden iemand gezien die denkt zelf zo sterk te zijn (of zijn niet bestaande kinderen te kunnen wapenen) tegen mensen die werkelijk alles en iedereen kunnen manipuleren. Of de kracht van angst heeft ervaren....
maandag 10 maart 2008 om 00:15
maandag 10 maart 2008 om 00:37
quote:Antonio schreef op 09 maart 2008 @ 23:51:
Morgen zal ik even toelichten waarom ik niet altijd in de geitenwollensokkenverklaring geloof van gebroken gezinnen/slechte ouders/emotionele verwaarlozing. Ik geloof meer in verlokkingen an sich waar geen achterliggende verklaring voor nodig is. Houdt uw kruid droog, morgen of binnenkort kunt u weer knallen op die betweterige, boosaardige Toon.
Teun je had een stuk terug nogal commentaar op iemand die de nederlandse taal niet helemaal beheerste maar als je nou zelf wéér náást de goal gaat staan :
Het is kruit waar mee geschoten wordt, geen basilicum!
Morgen zal ik even toelichten waarom ik niet altijd in de geitenwollensokkenverklaring geloof van gebroken gezinnen/slechte ouders/emotionele verwaarlozing. Ik geloof meer in verlokkingen an sich waar geen achterliggende verklaring voor nodig is. Houdt uw kruid droog, morgen of binnenkort kunt u weer knallen op die betweterige, boosaardige Toon.
Teun je had een stuk terug nogal commentaar op iemand die de nederlandse taal niet helemaal beheerste maar als je nou zelf wéér náást de goal gaat staan :
Het is kruit waar mee geschoten wordt, geen basilicum!
maandag 10 maart 2008 om 09:57
dinsdag 11 maart 2008 om 00:33
Donkey toch, ik weet gewoon wat niet zo hip is. Veel vrouwen willen graag een claim houden op naiviteit, dat ze geen verantwoordelijkheid hoeven te nemen in hun leven, en hun naiviteit als maat der dingen te nemen. Als je daar ook maar een toespeling op maakt, dat het ook anders kan, dan krijgen er een paar een rode waas voor hun ogen. Alleen lukt het mij niet om de andere kant op te kijken. Ik moet het aankaarten. En ach, sommige gezworen vijanden zijn nu mijn (forum)vrienden, soms keert het tij. Vroeger mocht je niks over zielige buitenlandres zeggen hier, nu is dat taboe een open deur. Komt wel weer goed hoor. Ik ken mijn pappenheimers, de vuurtjesstokers, degenen die je alleen ziet als ze bloed ruiken. Ik voer nog even de spanning op en binnenkort kunnen er weer een paar hun heilige verontwaardiging uiten, dat ik nu toch echt te ver ben gagaan, bladibla.
Als je de discussie volgt, zie je ook dat er mensen zijn in het begin die het met me eens zijn, maar geen zin hebben in het forum-volksgericht. Snap ik ook wel. Het is net als met die porno poll. Ik was in het forum de enige die er voor was. Maar de "gordijnbonus" deed zijn werk (zoek maar op), en er bleek 22 procent het met me eens te zijn. Sja. Geen meerderheid maar ook geen te verwaarlozen minderheid. Dan is er altijd wel een gek die gaat roepen dat ik 44 nicknames heb, niet wetende dat de Viva computer kijkt naar IP adressen en dat nicks niets doen met IP adres, dat blijft hetzelfde. Dus er was heus wel een groep van 22% voor.
Ik ben imuum voor het geschreeuw van sommigen, vooral als er poppetjes bij gehaald moeten worden die over de grond rollen van het lachen, om duidelijk te maken dat deze opmerking o zo grappig is. Dat maken anderen wel uit. Argumenten tellen bij mij.
Het forum is zelfs door mij veranderd. Was ik niet op uit, maar het liep zo. Ik was met pek en veren afgevoerd, maar mijn argumenten waren steekhoudend. Later kreeg ik gelijk. Twee keer ben ik permanent verbannen, 2 keer teruggekomen. Als ik overmorgen weer wegmoet, breekt er een hele flinke discussie los.
Kijk, ik maak mezelf niet altijd even populair, ik ben wel echt. Er is maar een Antonio. Iedereen weet wie ik ben. Ik hoef ook niet met iedereen vriendjes te worden. Ik heb liever een paar echte vrienden dan 100 mensen die me "wel aardig" vinden. Ik ben liever Theo van Gogh dan Frans bauer. Ik geloof in wat ik zeg. Dat dat niet altijd even leuk gevonden wordt, so be it. Je kan met me discussieren. Maar je bent een l*l is nooit een argument. Ik heb een lul.
Als je de discussie volgt, zie je ook dat er mensen zijn in het begin die het met me eens zijn, maar geen zin hebben in het forum-volksgericht. Snap ik ook wel. Het is net als met die porno poll. Ik was in het forum de enige die er voor was. Maar de "gordijnbonus" deed zijn werk (zoek maar op), en er bleek 22 procent het met me eens te zijn. Sja. Geen meerderheid maar ook geen te verwaarlozen minderheid. Dan is er altijd wel een gek die gaat roepen dat ik 44 nicknames heb, niet wetende dat de Viva computer kijkt naar IP adressen en dat nicks niets doen met IP adres, dat blijft hetzelfde. Dus er was heus wel een groep van 22% voor.
Ik ben imuum voor het geschreeuw van sommigen, vooral als er poppetjes bij gehaald moeten worden die over de grond rollen van het lachen, om duidelijk te maken dat deze opmerking o zo grappig is. Dat maken anderen wel uit. Argumenten tellen bij mij.
Het forum is zelfs door mij veranderd. Was ik niet op uit, maar het liep zo. Ik was met pek en veren afgevoerd, maar mijn argumenten waren steekhoudend. Later kreeg ik gelijk. Twee keer ben ik permanent verbannen, 2 keer teruggekomen. Als ik overmorgen weer wegmoet, breekt er een hele flinke discussie los.
Kijk, ik maak mezelf niet altijd even populair, ik ben wel echt. Er is maar een Antonio. Iedereen weet wie ik ben. Ik hoef ook niet met iedereen vriendjes te worden. Ik heb liever een paar echte vrienden dan 100 mensen die me "wel aardig" vinden. Ik ben liever Theo van Gogh dan Frans bauer. Ik geloof in wat ik zeg. Dat dat niet altijd even leuk gevonden wordt, so be it. Je kan met me discussieren. Maar je bent een l*l is nooit een argument. Ik heb een lul.
dinsdag 11 maart 2008 om 00:56
Als je een interessante discussie hebt over iets of iig probeert te hebben, dan doet de poster er in feite geen bal toe. Alleen zijn of haar mening. Dat is hoe ik het zelf ervaar. Dus dat jij de fameuze Antonio bent interesseert me geen ene moer op dit moment, jij had een goed argument beloofd .
Het feit dat er zoveel focus op jou als persoon ligt, is denk ik niet zozeer te wijten aan de kleingeestigheid van anderen maar blijkbaar doordat je de aandacht telkens naar jou als persoon toetrekt. Sta open voor de argumenten van anderen, doe er wat mee ook al betekent dat dat je het op goede gronden verwerpt en geef goede argumenten. Ik denk dat het dan echt wel meevalt met de rode wazen enz.
Aan de andere kant, jij bent Antonio, van mij mag je net zo lief zo blijven. Maar accepteer dan ook een stuk verantwoordelijkheid voor het feit dat je soms notoir bent, dat is met een reden. Als je dat niet ergens leuk vond had je er allang wat aan gedaan.
Ik heb trouwens helemaal geen hekel aan je. Ik hoop dat dat niet een al te grote teleurstelling is .
Het feit dat er zoveel focus op jou als persoon ligt, is denk ik niet zozeer te wijten aan de kleingeestigheid van anderen maar blijkbaar doordat je de aandacht telkens naar jou als persoon toetrekt. Sta open voor de argumenten van anderen, doe er wat mee ook al betekent dat dat je het op goede gronden verwerpt en geef goede argumenten. Ik denk dat het dan echt wel meevalt met de rode wazen enz.
Aan de andere kant, jij bent Antonio, van mij mag je net zo lief zo blijven. Maar accepteer dan ook een stuk verantwoordelijkheid voor het feit dat je soms notoir bent, dat is met een reden. Als je dat niet ergens leuk vond had je er allang wat aan gedaan.
Ik heb trouwens helemaal geen hekel aan je. Ik hoop dat dat niet een al te grote teleurstelling is .
dinsdag 11 maart 2008 om 01:03
Je bent niet terug toegelaten omdat je achteraf gelijk had. Je mocht mee in het generaal pardon van de mods. Iedereen die een ban had mocht terug na de introductie Forum nieuwe stijl.
Je straf zat erop en je kreeg een nieuwe kans.
Een wezenlijk verschil.
Maar weer doe je niets anders dan opruiende topics openen en rellen proberen te schoppen onder het mom dat je zo vernieuwend zou zijn.
Uit al je posts en acties hier blijkt je disrespect en minachting voor vrouwen. Waarschijnlijk ingegeven doordat je geen grip op ze hebt.
Maar goed, er is tenminste iemand blij met je......jijzelf!
Je straf zat erop en je kreeg een nieuwe kans.
Een wezenlijk verschil.
Maar weer doe je niets anders dan opruiende topics openen en rellen proberen te schoppen onder het mom dat je zo vernieuwend zou zijn.
Uit al je posts en acties hier blijkt je disrespect en minachting voor vrouwen. Waarschijnlijk ingegeven doordat je geen grip op ze hebt.
Maar goed, er is tenminste iemand blij met je......jijzelf!
dinsdag 11 maart 2008 om 01:16
quote:Bronny schreef op 11 maart 2008 @ 01:03:
Je bent niet terug toegelaten omdat je achteraf gelijk had. Je mocht mee in het generaal pardon van de mods. Iedereen die een ban had mocht terug na de introductie Forum nieuwe stijl.
Je straf zat erop en je kreeg een nieuwe kans.
Een wezenlijk verschil.
!
Volgens mij is het nòg profaner gegaan Bronny: er was helemaal geen sprake van een generaal pardon. Het nieuwe forum barstte gewoon van de fouten en één van de vele fouten was dat ze domweg vergeten waren de gebanden weer te blokkeren. Dus opeens konden lui als Festen, Edmund Burke en Antonio weer op het forum. Ik heb toen voor de gein geroepen dat ik zo'n generaal pardon wel een mooi gebaar vond ter ere van het nieuwe forum en volgens mij heeft toen niemand het meer durven tegenspreken en terugdraaien. Van een door Viva afgekondigd generaal pardon is helemaal nooit sprake geweest.
Overigens: al zit ik zelf ook wel eens te hakken op onze Toon: ik vind toch dat hij er bij hoort. Toon is onze forumnar en hij houdt de boel wel levendig.
Je bent niet terug toegelaten omdat je achteraf gelijk had. Je mocht mee in het generaal pardon van de mods. Iedereen die een ban had mocht terug na de introductie Forum nieuwe stijl.
Je straf zat erop en je kreeg een nieuwe kans.
Een wezenlijk verschil.
!
Volgens mij is het nòg profaner gegaan Bronny: er was helemaal geen sprake van een generaal pardon. Het nieuwe forum barstte gewoon van de fouten en één van de vele fouten was dat ze domweg vergeten waren de gebanden weer te blokkeren. Dus opeens konden lui als Festen, Edmund Burke en Antonio weer op het forum. Ik heb toen voor de gein geroepen dat ik zo'n generaal pardon wel een mooi gebaar vond ter ere van het nieuwe forum en volgens mij heeft toen niemand het meer durven tegenspreken en terugdraaien. Van een door Viva afgekondigd generaal pardon is helemaal nooit sprake geweest.
Overigens: al zit ik zelf ook wel eens te hakken op onze Toon: ik vind toch dat hij er bij hoort. Toon is onze forumnar en hij houdt de boel wel levendig.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
dinsdag 11 maart 2008 om 05:20
Mannen behandelen mij als een prinses; waar zijn de echte mannen?
Ik kom ze niet tegen. De man die voor mij kiest om samen oud te worden met rimpels en grijze haren. De man die nog snapt waar ik het over heb als ik nee tegen hem zeg en dan niet gelijk gaat steigeren met zijn witte paard. De man die niet met 2 maten meet en alles wat hij aan zichzelf zo goed vindt bij mij afkeurt als blijkt dat ik een eigen mening heb i.p.v. dat ik gevangen in een keurslijf zit door hem stevig ingesnoerd.
Waar zijn de volwassen mannen die als een echte vent naast mij staan en zowel hun sterke als zwakke kanten kunnen tonen. Die snappen dat een volwaardig mens een mens met 2 kanten is, soms de nar, soms de koning. Die tijden van geluk en rijkdom maar ook tijden van nood en armoede met mij willen delen. Ik ben geen prinses, liggend op een erwt met daar bovenop 10 matrassen en zo wil ik ook niet behandeld worden. Al wat ik zeg is werkelijkheid. Ik ga niet klagen over één enkele erwt, maar als ik iets te zeggen heb wat mij aangrijpt en mij pijn doet dan wil ik wel gehoord worden. Waar is die man die dan niet hard weggaloppeerd maar een luisterend oor aan mij te bieden heeft?
Ik ben niet om te kopen met dure cadeaus, met vleierij terwijl ik mij dan aan de canapé bij hun voeten nedervlij. Ik ben geen zwak poppetje wat zich laat ringeloren door een man die mij zijn prinsesje noemt. Waar zijn de echte kerels? De mannen met een hart van goud i.p.v. die dure gouden koets.
Zal ik mij dan toch maar gaan gedragen als een echt prinsesje. Zwierend met mijn rokje, lonkend met mijn extra langgemaakte wimpers? Als een hoer eruitziend zodat ik wordt behandeld als een echte prinses? Hij zal mij pakken en willen houden. Ik sterf duizend doden voor mijn koene ridder. Eindelijk een zacht, warm lichaam naast mij in bed, lieve woordjes zachtjes fluisterend in mijn oor. Ik weet het, het is een korte nacht vol zoete zwoelheid waar duizend lange en eenzame nachten op zullen volgen. Als een verslaafde wachtend op haar volgende shot.
Geef ik mij over aan genot en weet ik dat de prijs die ik ervoor betaal voelt als gevangen zitten in een gouden paleis. Eindelijk die armen om mij heen, die mij vasthouden en eeuwige trouw beloven, waarbij ik weet dat de beloofde ring binnen korte tijd zal voelen als het koude staal van handboeien en de nu nog liefkozende handen binnenkort weer als een zweep met striemende slagen voelbaar zal zijn. Mij overrompelend in een droom die elke keer opnieuw overgaat in een nachtmerrie. Mijn hart inéénkrimpend alsof hij wordt uitgewrongen als een natte spons die assepoester keer op keer al heeft gebruikt en gebruikt en gebruikt...
De prijs die ik betaal voor mijn vrijheid is hoog. Is het de prijs wel waard?
Ik wacht nog steeds op mijn koene ridder die mij komt verlossen uit mijn hoge toren. Ik kijk over de landerijen tot in de oneindige verte, Ik zie de prinsen zinken in de gracht. Ze komen en ze gaan weer. Het is donker en koud zo midden in de nacht.
Ik mis de sprookjes voorgelezen door de langspeelplaat op mijn roze meisjeskamer. De beschermende invloed van mijn opvoeding heeft mij bespaard voor het in handen vallen van een loverboy maar mij toch niet sterk genoeg gemaakt om de sprookjes niet te geloven. De zelfstandigheid en zelfredzaamheid, de trots en mijn zelfbeeld zijn behouden. Ik ben alleen en even niet op zoek.
Of toch, toch nog zoekend naar warmte en geborgenheid, iemand om van te houden. Een illusie is op dit moment genoeg? Ik stap zometeen weer eens in mijn bolide, houden van was niet genoeg. Beter rijk en welverdienend dan een slappe zak linea recta opgepikt uit de naburige kroeg...
Ben ik een prinses, ben ik een hoer, ben ik een rijke dame of alleen maar stoer.
Geld maakt niet gelukkig, maar beter iets dan helemaal niets? Wil ik geld of wil ik status, wil ik liefde of juist macht. Ik voel mij soms verlaten, het is nu een uur later in nog steeds een koude nacht. Gaan ze mij gebruiken of ik gebruik ik hen, het is het spel der dommen en ik ben één van hen.
Ik laat de brug nu zakken, de sleutel geef ik af, de prins die mij verovert, blijft bij mij tot in mijn graf. Hij steekt de grachten over en klimt hoog op de trap, ik daal nu neder en loop hem tegemoet met heel mijn hart. Mijn voeten dansen op muziek, wie hoort hier ook het lachen, of is er alleen tragiek.
Ik kom ze niet tegen. De man die voor mij kiest om samen oud te worden met rimpels en grijze haren. De man die nog snapt waar ik het over heb als ik nee tegen hem zeg en dan niet gelijk gaat steigeren met zijn witte paard. De man die niet met 2 maten meet en alles wat hij aan zichzelf zo goed vindt bij mij afkeurt als blijkt dat ik een eigen mening heb i.p.v. dat ik gevangen in een keurslijf zit door hem stevig ingesnoerd.
Waar zijn de volwassen mannen die als een echte vent naast mij staan en zowel hun sterke als zwakke kanten kunnen tonen. Die snappen dat een volwaardig mens een mens met 2 kanten is, soms de nar, soms de koning. Die tijden van geluk en rijkdom maar ook tijden van nood en armoede met mij willen delen. Ik ben geen prinses, liggend op een erwt met daar bovenop 10 matrassen en zo wil ik ook niet behandeld worden. Al wat ik zeg is werkelijkheid. Ik ga niet klagen over één enkele erwt, maar als ik iets te zeggen heb wat mij aangrijpt en mij pijn doet dan wil ik wel gehoord worden. Waar is die man die dan niet hard weggaloppeerd maar een luisterend oor aan mij te bieden heeft?
Ik ben niet om te kopen met dure cadeaus, met vleierij terwijl ik mij dan aan de canapé bij hun voeten nedervlij. Ik ben geen zwak poppetje wat zich laat ringeloren door een man die mij zijn prinsesje noemt. Waar zijn de echte kerels? De mannen met een hart van goud i.p.v. die dure gouden koets.
Zal ik mij dan toch maar gaan gedragen als een echt prinsesje. Zwierend met mijn rokje, lonkend met mijn extra langgemaakte wimpers? Als een hoer eruitziend zodat ik wordt behandeld als een echte prinses? Hij zal mij pakken en willen houden. Ik sterf duizend doden voor mijn koene ridder. Eindelijk een zacht, warm lichaam naast mij in bed, lieve woordjes zachtjes fluisterend in mijn oor. Ik weet het, het is een korte nacht vol zoete zwoelheid waar duizend lange en eenzame nachten op zullen volgen. Als een verslaafde wachtend op haar volgende shot.
Geef ik mij over aan genot en weet ik dat de prijs die ik ervoor betaal voelt als gevangen zitten in een gouden paleis. Eindelijk die armen om mij heen, die mij vasthouden en eeuwige trouw beloven, waarbij ik weet dat de beloofde ring binnen korte tijd zal voelen als het koude staal van handboeien en de nu nog liefkozende handen binnenkort weer als een zweep met striemende slagen voelbaar zal zijn. Mij overrompelend in een droom die elke keer opnieuw overgaat in een nachtmerrie. Mijn hart inéénkrimpend alsof hij wordt uitgewrongen als een natte spons die assepoester keer op keer al heeft gebruikt en gebruikt en gebruikt...
De prijs die ik betaal voor mijn vrijheid is hoog. Is het de prijs wel waard?
Ik wacht nog steeds op mijn koene ridder die mij komt verlossen uit mijn hoge toren. Ik kijk over de landerijen tot in de oneindige verte, Ik zie de prinsen zinken in de gracht. Ze komen en ze gaan weer. Het is donker en koud zo midden in de nacht.
Ik mis de sprookjes voorgelezen door de langspeelplaat op mijn roze meisjeskamer. De beschermende invloed van mijn opvoeding heeft mij bespaard voor het in handen vallen van een loverboy maar mij toch niet sterk genoeg gemaakt om de sprookjes niet te geloven. De zelfstandigheid en zelfredzaamheid, de trots en mijn zelfbeeld zijn behouden. Ik ben alleen en even niet op zoek.
Of toch, toch nog zoekend naar warmte en geborgenheid, iemand om van te houden. Een illusie is op dit moment genoeg? Ik stap zometeen weer eens in mijn bolide, houden van was niet genoeg. Beter rijk en welverdienend dan een slappe zak linea recta opgepikt uit de naburige kroeg...
Ben ik een prinses, ben ik een hoer, ben ik een rijke dame of alleen maar stoer.
Geld maakt niet gelukkig, maar beter iets dan helemaal niets? Wil ik geld of wil ik status, wil ik liefde of juist macht. Ik voel mij soms verlaten, het is nu een uur later in nog steeds een koude nacht. Gaan ze mij gebruiken of ik gebruik ik hen, het is het spel der dommen en ik ben één van hen.
Ik laat de brug nu zakken, de sleutel geef ik af, de prins die mij verovert, blijft bij mij tot in mijn graf. Hij steekt de grachten over en klimt hoog op de trap, ik daal nu neder en loop hem tegemoet met heel mijn hart. Mijn voeten dansen op muziek, wie hoort hier ook het lachen, of is er alleen tragiek.
dinsdag 11 maart 2008 om 05:22
Ik vind eigenlijk ook wel dat meisjes nog steeds een mooie en vredelievende wereld wordt voorgespiegeld die toch zeker niet zo makkelijk te vinden is. De echtscheidingen vieren hoogtij en de positie van de vrouw blijkt toch nog vaak best wel zwak. Bij de mannen moet je denk ik niet zijn voor verandering, of toch?
Zijn er hier mannen die voordeel er in zien om hun eigen verantwoordelijkheid te nemen. Om goed voor zichzelf maar ook voor een gezin te willen zorgen. Op werk maar ook als aandeel in een volwaardig gezin. Waarbij hun vrouw geen sloofje wordt of een prinsesje maar een zelfstandig functionerende en pientere dame is. Waarbij de mannen ook zelf hun eigen zwakke of lieve kanten willen laten zien en hun hoofd in haar schoot te leggen zonder altijd de terluikse player of de harde zakenman te spelen.
Waarbij een vrouw wordt gezien als een medemens, met eigen karakter, ideeën, gevoelens, wensen en verlangens. Als gesprekspartner, als maatje en als iets om trots op te zijn?
Hoe voed je de jongens en wellicht aankomende players en harde zakenmannen van nu op tot de volwassen kerels met verantwoordelijkheidsgevoel, trots en volwaardigheid die ze in potentie kunnen zijn?
Of is dit ook weer een Sinterklaasverwachting?
Zijn er hier mannen die voordeel er in zien om hun eigen verantwoordelijkheid te nemen. Om goed voor zichzelf maar ook voor een gezin te willen zorgen. Op werk maar ook als aandeel in een volwaardig gezin. Waarbij hun vrouw geen sloofje wordt of een prinsesje maar een zelfstandig functionerende en pientere dame is. Waarbij de mannen ook zelf hun eigen zwakke of lieve kanten willen laten zien en hun hoofd in haar schoot te leggen zonder altijd de terluikse player of de harde zakenman te spelen.
Waarbij een vrouw wordt gezien als een medemens, met eigen karakter, ideeën, gevoelens, wensen en verlangens. Als gesprekspartner, als maatje en als iets om trots op te zijn?
Hoe voed je de jongens en wellicht aankomende players en harde zakenmannen van nu op tot de volwassen kerels met verantwoordelijkheidsgevoel, trots en volwaardigheid die ze in potentie kunnen zijn?
Of is dit ook weer een Sinterklaasverwachting?
dinsdag 11 maart 2008 om 07:40
quote:Antonio schreef op 09 maart 2008 @ 23:51:
Morgen zal ik even toelichten waarom ik niet altijd in de geitenwollensokkenverklaring geloof van gebroken gezinnen/slechte ouders/emotionele verwaarlozing. Ik geloof meer in verlokkingen an sich waar geen achterliggende verklaring voor nodig is. Houdt uw kruit droog, morgen of binnenkort kunt u weer knallen op die betweterige, boosaardige Toon.Het zal waarschijnlijk een meesterstuk worden Toon, want er staat nog niets...
Morgen zal ik even toelichten waarom ik niet altijd in de geitenwollensokkenverklaring geloof van gebroken gezinnen/slechte ouders/emotionele verwaarlozing. Ik geloof meer in verlokkingen an sich waar geen achterliggende verklaring voor nodig is. Houdt uw kruit droog, morgen of binnenkort kunt u weer knallen op die betweterige, boosaardige Toon.Het zal waarschijnlijk een meesterstuk worden Toon, want er staat nog niets...
