Relaties
alle pijlers
Ik wil terug naar Noord Holland, partner wil niet
dinsdag 13 november 2007 om 15:06
Hallo,
Ik heb 5 jaar geleden mijn vriend leren kennen via via.
IK ben bij hem ingetrokken (Limburg) en inmiddels hebben we samen 2 kinderen.
Ik dacht dat het allemaal wel los zou lopen en dat ik overal zou kunnen wonen.
Het probleem echter is dat ik erg graag terug wil naar mijn 'routs'.
Ik mis mijn ouders en de mentaliteit.
Ik ben al een aantal jaren aan het proberen om hier te aarden maar het is hier zo anders, vooral de mentaliteit van de mensen.
Ik ben recht voor zijn raap (ik wil niemand voor zijn kop stoten) maar hier is dat wel anders, hier praat iedereen over elkaar en achter elkaars rug.
Ik ben echt niet terugetrokken maar juist heel sociaal, maar om maar een voorbeeld te noemen, als ik het schoolplein op loop en goedemorgen zeg staan ze je aan te kijken of je een buitenaards wezen bent, als ik iemand met 1 brood voorlaat bij de kassa kan de rij achter je je wel aanvliegen, enz enz)
Ik heb een leuke baan met lieve collega's (die overigens allemaal niet hier vandaan komen, hihi).
Ik heb (buitenshuis) hobby's en lieve buren.
Dat is allemaal het probleem niet, het went hier na al die jaren gewoon niet!
Nu het probeem,
Ik geef al 2 jaar aan dat ik terug wil naar het noorden.
Mijn vriend echter wil hier absoluut niet aan, er vlat niet over te praten, hij zegt gewoon: "Discussie gesloten, het gaat niet".
Hij heeft hier zijn werk (hij werkt door heel Nederland, ook in het noorden en een deel van Duitsland in de bouw dus ik zie dat probleem niet) en zijn ouders, familie en vrienden.
Maar IK heb ook nog een leven.
Ik kan gerust zeggen dat ik met de dag ongelukkiger wordt ook al probeer ik er natuurlijk vooral voor de kids wat van te maken.
Wie heeft er tips?
Ik heb 5 jaar geleden mijn vriend leren kennen via via.
IK ben bij hem ingetrokken (Limburg) en inmiddels hebben we samen 2 kinderen.
Ik dacht dat het allemaal wel los zou lopen en dat ik overal zou kunnen wonen.
Het probleem echter is dat ik erg graag terug wil naar mijn 'routs'.
Ik mis mijn ouders en de mentaliteit.
Ik ben al een aantal jaren aan het proberen om hier te aarden maar het is hier zo anders, vooral de mentaliteit van de mensen.
Ik ben recht voor zijn raap (ik wil niemand voor zijn kop stoten) maar hier is dat wel anders, hier praat iedereen over elkaar en achter elkaars rug.
Ik ben echt niet terugetrokken maar juist heel sociaal, maar om maar een voorbeeld te noemen, als ik het schoolplein op loop en goedemorgen zeg staan ze je aan te kijken of je een buitenaards wezen bent, als ik iemand met 1 brood voorlaat bij de kassa kan de rij achter je je wel aanvliegen, enz enz)
Ik heb een leuke baan met lieve collega's (die overigens allemaal niet hier vandaan komen, hihi).
Ik heb (buitenshuis) hobby's en lieve buren.
Dat is allemaal het probleem niet, het went hier na al die jaren gewoon niet!
Nu het probeem,
Ik geef al 2 jaar aan dat ik terug wil naar het noorden.
Mijn vriend echter wil hier absoluut niet aan, er vlat niet over te praten, hij zegt gewoon: "Discussie gesloten, het gaat niet".
Hij heeft hier zijn werk (hij werkt door heel Nederland, ook in het noorden en een deel van Duitsland in de bouw dus ik zie dat probleem niet) en zijn ouders, familie en vrienden.
Maar IK heb ook nog een leven.
Ik kan gerust zeggen dat ik met de dag ongelukkiger wordt ook al probeer ik er natuurlijk vooral voor de kids wat van te maken.
Wie heeft er tips?
donderdag 22 november 2007 om 21:56
Ik kan je niet echt een advies geven maar kan me wel inbeelden in hoe je je voelt als je je niet thuis voelt over een lange periode. Ben zelf ook tweemaal ziek (depressie en buikklachten) geworden van wonen in de ''verkeerde'' omgeving. Kom uit een (forenzen)dorp in Friesland en heb in Utrecht en Delft gewoond. Ik weet inmiddels dat ik het beter bij het noorden kan houden. Terug in het Noorden waren de klachten na een paar maanden beide keren weer weg.
Het ging mij trouwens ook om de omgeving, grote grauwe flats doen niet vrolijk aan als je huisjes van het platteland gewend bent.
Ik woon momenteel in het zuiden van Gelderland, in een groot dorp, dat gaat me een stuk beter af dan de randstad, maar helaas begin ik wel weer klachten te krijgen. Ik wil er niet naar luisteren omdat ik hier niet klaar ben maar ik weet niet hoe je zoiets als ''je niet thuisvoelen'' kan voorkomen.
Het ging mij trouwens ook om de omgeving, grote grauwe flats doen niet vrolijk aan als je huisjes van het platteland gewend bent.
Ik woon momenteel in het zuiden van Gelderland, in een groot dorp, dat gaat me een stuk beter af dan de randstad, maar helaas begin ik wel weer klachten te krijgen. Ik wil er niet naar luisteren omdat ik hier niet klaar ben maar ik weet niet hoe je zoiets als ''je niet thuisvoelen'' kan voorkomen.
donderdag 22 november 2007 om 22:19
"Leuk" om te lezen dit... Naja, beter gezegd, moeilijk natuurlijk.
Ik kan me er heel veel bij voorstellen. Kom zelf uit Noord-Brabant en plaats mezelf en de mentaliteit van mijn stad een beetje tussen jouw omschrijvingen in. Wellicht komt het wel meer in de richting van de Limbo's om het maar even zo te noemen.
Ik heb sinds 3 maanden een vriend uit de buurt van Alkmaar. Natuurlijk als je elkaar net kent denk je na over afstand en of het ooit zal werken als je langer bij elkaar bent. Hij geeft eigenlijk al vanaf het begin af aan NH niet uit te willen. Ik kende NH helemaal niet, maar voel me er (ondanks de door iedereen genoemde verschillen -die ik echt vind kloppen-) al snel thuis. Ik moet wennen, ook aan de humor, uitspraken en ' hardheid' waarmee gesproken wordt. Maar ik kan niet anders dan het waarderen. En ik ontdek zelfs daar gezelligheid. Ik zou dan dus ook eerder zeggen dat ik daarheen verhuis in plaats van hij hierheen (hoewel we t daar nog niet over hebben naar 3 maanden, het is meer dromen over iets wat misschien ooit komen zal).
Ik denk dat ik ook afspraken zou maken. Uiteraard wil je beide niet dat een van de twee zich ongelukkig voelt.
Is ergens tussenin wonen geen optie? (mij lijkt het fijner als maar 1 van de 2 vertrouwelijk omgeving achterlaat ipv dat je beide opnieuw moet beginnen). Maar wellicht is dat voor jullie een goede middenweg?
Verder snap ik je goed, maar hoop ik niet dat je nu in alles wat de mensen om je heen nu doen en zeggen iets slechts ziet. Zie er ook het mooie van in, de verschillen die er zijn. En idd, zoals iemand eerder noemde, dezelfde dingen gebeuren ook in NH. Maar dan verpakt in een ander jasje, wat meer bij jouzelf past waarschijnlijk.
Het lijkt mij iig erg moeilijk. Ik ben benieuwd hoe het nu gaat?
Ik kan me er heel veel bij voorstellen. Kom zelf uit Noord-Brabant en plaats mezelf en de mentaliteit van mijn stad een beetje tussen jouw omschrijvingen in. Wellicht komt het wel meer in de richting van de Limbo's om het maar even zo te noemen.
Ik heb sinds 3 maanden een vriend uit de buurt van Alkmaar. Natuurlijk als je elkaar net kent denk je na over afstand en of het ooit zal werken als je langer bij elkaar bent. Hij geeft eigenlijk al vanaf het begin af aan NH niet uit te willen. Ik kende NH helemaal niet, maar voel me er (ondanks de door iedereen genoemde verschillen -die ik echt vind kloppen-) al snel thuis. Ik moet wennen, ook aan de humor, uitspraken en ' hardheid' waarmee gesproken wordt. Maar ik kan niet anders dan het waarderen. En ik ontdek zelfs daar gezelligheid. Ik zou dan dus ook eerder zeggen dat ik daarheen verhuis in plaats van hij hierheen (hoewel we t daar nog niet over hebben naar 3 maanden, het is meer dromen over iets wat misschien ooit komen zal).
Ik denk dat ik ook afspraken zou maken. Uiteraard wil je beide niet dat een van de twee zich ongelukkig voelt.
Is ergens tussenin wonen geen optie? (mij lijkt het fijner als maar 1 van de 2 vertrouwelijk omgeving achterlaat ipv dat je beide opnieuw moet beginnen). Maar wellicht is dat voor jullie een goede middenweg?
Verder snap ik je goed, maar hoop ik niet dat je nu in alles wat de mensen om je heen nu doen en zeggen iets slechts ziet. Zie er ook het mooie van in, de verschillen die er zijn. En idd, zoals iemand eerder noemde, dezelfde dingen gebeuren ook in NH. Maar dan verpakt in een ander jasje, wat meer bij jouzelf past waarschijnlijk.
Het lijkt mij iig erg moeilijk. Ik ben benieuwd hoe het nu gaat?
