Relaties
alle pijlers
Ik wil terug naar Noord Holland, partner wil niet
dinsdag 13 november 2007 om 15:06
Hallo,
Ik heb 5 jaar geleden mijn vriend leren kennen via via.
IK ben bij hem ingetrokken (Limburg) en inmiddels hebben we samen 2 kinderen.
Ik dacht dat het allemaal wel los zou lopen en dat ik overal zou kunnen wonen.
Het probleem echter is dat ik erg graag terug wil naar mijn 'routs'.
Ik mis mijn ouders en de mentaliteit.
Ik ben al een aantal jaren aan het proberen om hier te aarden maar het is hier zo anders, vooral de mentaliteit van de mensen.
Ik ben recht voor zijn raap (ik wil niemand voor zijn kop stoten) maar hier is dat wel anders, hier praat iedereen over elkaar en achter elkaars rug.
Ik ben echt niet terugetrokken maar juist heel sociaal, maar om maar een voorbeeld te noemen, als ik het schoolplein op loop en goedemorgen zeg staan ze je aan te kijken of je een buitenaards wezen bent, als ik iemand met 1 brood voorlaat bij de kassa kan de rij achter je je wel aanvliegen, enz enz)
Ik heb een leuke baan met lieve collega's (die overigens allemaal niet hier vandaan komen, hihi).
Ik heb (buitenshuis) hobby's en lieve buren.
Dat is allemaal het probleem niet, het went hier na al die jaren gewoon niet!
Nu het probeem,
Ik geef al 2 jaar aan dat ik terug wil naar het noorden.
Mijn vriend echter wil hier absoluut niet aan, er vlat niet over te praten, hij zegt gewoon: "Discussie gesloten, het gaat niet".
Hij heeft hier zijn werk (hij werkt door heel Nederland, ook in het noorden en een deel van Duitsland in de bouw dus ik zie dat probleem niet) en zijn ouders, familie en vrienden.
Maar IK heb ook nog een leven.
Ik kan gerust zeggen dat ik met de dag ongelukkiger wordt ook al probeer ik er natuurlijk vooral voor de kids wat van te maken.
Wie heeft er tips?
Ik heb 5 jaar geleden mijn vriend leren kennen via via.
IK ben bij hem ingetrokken (Limburg) en inmiddels hebben we samen 2 kinderen.
Ik dacht dat het allemaal wel los zou lopen en dat ik overal zou kunnen wonen.
Het probleem echter is dat ik erg graag terug wil naar mijn 'routs'.
Ik mis mijn ouders en de mentaliteit.
Ik ben al een aantal jaren aan het proberen om hier te aarden maar het is hier zo anders, vooral de mentaliteit van de mensen.
Ik ben recht voor zijn raap (ik wil niemand voor zijn kop stoten) maar hier is dat wel anders, hier praat iedereen over elkaar en achter elkaars rug.
Ik ben echt niet terugetrokken maar juist heel sociaal, maar om maar een voorbeeld te noemen, als ik het schoolplein op loop en goedemorgen zeg staan ze je aan te kijken of je een buitenaards wezen bent, als ik iemand met 1 brood voorlaat bij de kassa kan de rij achter je je wel aanvliegen, enz enz)
Ik heb een leuke baan met lieve collega's (die overigens allemaal niet hier vandaan komen, hihi).
Ik heb (buitenshuis) hobby's en lieve buren.
Dat is allemaal het probleem niet, het went hier na al die jaren gewoon niet!
Nu het probeem,
Ik geef al 2 jaar aan dat ik terug wil naar het noorden.
Mijn vriend echter wil hier absoluut niet aan, er vlat niet over te praten, hij zegt gewoon: "Discussie gesloten, het gaat niet".
Hij heeft hier zijn werk (hij werkt door heel Nederland, ook in het noorden en een deel van Duitsland in de bouw dus ik zie dat probleem niet) en zijn ouders, familie en vrienden.
Maar IK heb ook nog een leven.
Ik kan gerust zeggen dat ik met de dag ongelukkiger wordt ook al probeer ik er natuurlijk vooral voor de kids wat van te maken.
Wie heeft er tips?
woensdag 14 november 2007 om 09:57
Ik snap het wel een beetje, ben zelf ook import in zuidlimburg geweest (weliswaar als kind) maar heb ook mijn portie onaardigheid gehad...
Alleen wat ik niet zo goed snap is dat iedereen zich er zoveel van aan schijnt te trekken. Als ze zo graag willen roddelen dan doen ze dat toch lekker.. het zegt meer over hen dan over mij, daarbij kun je het ook anders bekijken 'Jij ben tenminste interresant genoeg om over te roddelen'
En ik denk ook dat ondanks dat mensen roddelen ze het echt niet zo erg bedoelen hoor, ze hebben gewoon niets te doen dat kun je ze toch ook moeilijk kwalijk nemen.
Alleen wat ik niet zo goed snap is dat iedereen zich er zoveel van aan schijnt te trekken. Als ze zo graag willen roddelen dan doen ze dat toch lekker.. het zegt meer over hen dan over mij, daarbij kun je het ook anders bekijken 'Jij ben tenminste interresant genoeg om over te roddelen'
En ik denk ook dat ondanks dat mensen roddelen ze het echt niet zo erg bedoelen hoor, ze hebben gewoon niets te doen dat kun je ze toch ook moeilijk kwalijk nemen.
woensdag 14 november 2007 om 10:08
1. Ik denk dat het verschil stad - platteland veel meer verschil maakt dan
noorden - zuiden.
2. Ik denk dat als jij spreekt in termen van "Limboland" jij geen enkele poging hebt gedaan om te integreren.
3. Waarom zouden Limburgers ineens ABN moeten spreken als er een Hollander bij is? Doen de Friezen toch ook niet, en daar klaagt niemand over.
4. Ik zou mijn spullen pakken en vertrekken.
noorden - zuiden.
2. Ik denk dat als jij spreekt in termen van "Limboland" jij geen enkele poging hebt gedaan om te integreren.
3. Waarom zouden Limburgers ineens ABN moeten spreken als er een Hollander bij is? Doen de Friezen toch ook niet, en daar klaagt niemand over.
4. Ik zou mijn spullen pakken en vertrekken.
woensdag 14 november 2007 om 10:11
tuurlijk bedoelen ze het niet kwaad, als ik het schoolplein op kom en alles valt stil. nee vind ik best leuk... dito in een winkel... lijkt verdorie wel of ik een hele enge besmettelijke ziekte heb. in dit hele dorp ga ik maar met 2 mensen om en die zijn ook import..
het enige wat ik iedereen hier wel moet meegeven is, dat ze mijn kids onwijs goed hebben opgevangen en hebben geaccepteerd. daar was ik echt doodsbang voor omdat het dubbelbloedjes zijn (verdomd mooie dat wel )
en dat het hier schoon is... maar daar heb je het ook wel mee gehad.
het enige wat ik iedereen hier wel moet meegeven is, dat ze mijn kids onwijs goed hebben opgevangen en hebben geaccepteerd. daar was ik echt doodsbang voor omdat het dubbelbloedjes zijn (verdomd mooie dat wel )
en dat het hier schoon is... maar daar heb je het ook wel mee gehad.
woensdag 14 november 2007 om 10:20
Ik bedoel het natuurlijk niet verkeerd, maar misschien ligt het toch ook wel een beetje aan je eigen instelling. Als jij al bang was dat jouw "dubbelbloedjes" niet zouden worden geaccepteerd, tja, ik weet niet, misschien straal je dat dan ook wel uit. Het is natuurlijk een beetje een vicieuze cirkel dan: jij komt ergens binnen, het valt stil (da's lullig). Maar als jij er de volgende keer al vanuit gaat dat het weer stil gaat vallen en je gedraagt je daardoor misschien ongemakkelijk, dan wordt zo'n sfeertje alleen maar versterkt. Begrijp me niet verkeerd, maar soms straal je onbewust je eigen ontevredenheid uit, waardoor je voor anderen ontoegankelijker wordt.
Toen ik net over de grens woonde, was ik in het begin ook heel achterdochtig. Ik had lang geen vrienden en voelde me een vreemde eend in de bijt. Vanaf het moment dat ik wat meer zelfvertrouwen kreeg en gewoon op mensen afging (ookal voelde ik nog een soort van drempel), ging het steeds beter. Uiteindelijk verzamel je dan mensen om je heen, die jou waarderen om je eigen karakter, of om je "anders zijn" of hoe je het dan ook wil noemen.
Als verhuizen toch geen optie blijkt te zijn, zou ik proberen om wat leven in jouw eigen brouwerij te brengen. Plaats een oproepje (hier bij Viva bijvoorbeeld) waarin je vriendinnen zoekt in jouw omgeving ofzo. Doodongelukkig blijven lijkt me namelijk ook niet echt een optie....
(maar begrijpen doe ik het allemaal heel goed hoor).
Toen ik net over de grens woonde, was ik in het begin ook heel achterdochtig. Ik had lang geen vrienden en voelde me een vreemde eend in de bijt. Vanaf het moment dat ik wat meer zelfvertrouwen kreeg en gewoon op mensen afging (ookal voelde ik nog een soort van drempel), ging het steeds beter. Uiteindelijk verzamel je dan mensen om je heen, die jou waarderen om je eigen karakter, of om je "anders zijn" of hoe je het dan ook wil noemen.
Als verhuizen toch geen optie blijkt te zijn, zou ik proberen om wat leven in jouw eigen brouwerij te brengen. Plaats een oproepje (hier bij Viva bijvoorbeeld) waarin je vriendinnen zoekt in jouw omgeving ofzo. Doodongelukkig blijven lijkt me namelijk ook niet echt een optie....
(maar begrijpen doe ik het allemaal heel goed hoor).
woensdag 14 november 2007 om 10:31
doodongelukkig ben ik gelukkig niet.. hihi
ben hier komen wonen omdat ik (eindelijk) de man van mijn leven heb getroffen. en dat ie mijn kids leuker vind dan mij is helemaal meegenomen. (anders was het ook niet de man van mijn leven)
en schoonfamilie etc zit ook helemaal snor,buren heb ik ook leuk contact mee dus dat is allemaal geweldig.
het is echt de overige bevolking van het dorp. merk nu ook na een paar maanden dat (vooral mijn zoontje) wat aan het veranderen is. hij roept altijd dat ik geen gekke liedjes meer mag zingen op de fiets (want de mensen horen ons, en dan denken ze gekke dingen van mij) maar dat heb ik altijd gedaan, en dat ga ik niet veranderen. hij roept verdorie al houwdoe als ie naar school gaat....(ach daar kan ik wel om lachen, en dat ie subiet een snoepje wilt)
en ik probeer me echt wel aan te passen, door mijn grote stadse mond in sommige situaties in te houden. maar het lijkt wel dat wat ik ook doe het toch niet goed is..
ben hier komen wonen omdat ik (eindelijk) de man van mijn leven heb getroffen. en dat ie mijn kids leuker vind dan mij is helemaal meegenomen. (anders was het ook niet de man van mijn leven)
en schoonfamilie etc zit ook helemaal snor,buren heb ik ook leuk contact mee dus dat is allemaal geweldig.
het is echt de overige bevolking van het dorp. merk nu ook na een paar maanden dat (vooral mijn zoontje) wat aan het veranderen is. hij roept altijd dat ik geen gekke liedjes meer mag zingen op de fiets (want de mensen horen ons, en dan denken ze gekke dingen van mij) maar dat heb ik altijd gedaan, en dat ga ik niet veranderen. hij roept verdorie al houwdoe als ie naar school gaat....(ach daar kan ik wel om lachen, en dat ie subiet een snoepje wilt)
en ik probeer me echt wel aan te passen, door mijn grote stadse mond in sommige situaties in te houden. maar het lijkt wel dat wat ik ook doe het toch niet goed is..
woensdag 14 november 2007 om 10:34
en weet je wat het rare is, de mannen hier hebben helemaal geen probleem met mij!! echt raar, vanaf het begin groeten ze me en maken soms (als hun vrouw er niet bij is) een praatje over dorpse dingetjes.
maar de vrouwen.... ja dat is een ander verhaal.
misschien komt het ook wel dat ik ook echt in een heel klein dorpje woon. (als je 2 keer niest op de fiets, heb je het al gemist)
maar de vrouwen.... ja dat is een ander verhaal.
misschien komt het ook wel dat ik ook echt in een heel klein dorpje woon. (als je 2 keer niest op de fiets, heb je het al gemist)
woensdag 14 november 2007 om 10:41
yoyo, als die voor mij was?
ik heb afgesproken met mijn vriend dat ik het zeker 3 jaar ga proberen. ik heb mijn halve leven al weggelopen voor vreemde situaties en vriendjes. en dit keer wil ik echt volhouden....
en zeker voor mijn kinderen, die hebben het hier echt naar hun zin.
en als over 2 1/2 jaar er nog niets is verandert in mijn heimwee gevoel dan gaan we naar de grootste havenstad van de wereld verhuizen..
ik heb afgesproken met mijn vriend dat ik het zeker 3 jaar ga proberen. ik heb mijn halve leven al weggelopen voor vreemde situaties en vriendjes. en dit keer wil ik echt volhouden....
en zeker voor mijn kinderen, die hebben het hier echt naar hun zin.
en als over 2 1/2 jaar er nog niets is verandert in mijn heimwee gevoel dan gaan we naar de grootste havenstad van de wereld verhuizen..
woensdag 14 november 2007 om 20:13
Noortje wij hebben hier hetzelfde probleem. Andere locaties maar dat maakt niet uit. We wonen hier nu 4 jaar en ik wil hier weg, liever vandaag dan morgen, vriend niet. Het is een hopeloos moeilijk dillema voor ons. Want als we gaan wonen waar ik wil is de kans groot dat hij net zo ongelukkig wordt als ik nu ben.
Ja ik heb ooit overwogen om dan maar alleen weg te gaan. Maar dat kon ik toen niet. Nu hebben we ondertussen een kind en is alleen weggaan geen optie meer.
Ik denk toch dat wij in de toekomst gaan verhuizen. Vriend is wat mobieler dan ik en werkt in de plaats waar ik wil wonen. Maar voorlopig krijg ik alleen maar argumenten te horen om niet te gaan (huizen zijn daar zo duur, mensen zijn anderes, weinig te beleven enz enz enz)
Ja ik heb ooit overwogen om dan maar alleen weg te gaan. Maar dat kon ik toen niet. Nu hebben we ondertussen een kind en is alleen weggaan geen optie meer.
Ik denk toch dat wij in de toekomst gaan verhuizen. Vriend is wat mobieler dan ik en werkt in de plaats waar ik wil wonen. Maar voorlopig krijg ik alleen maar argumenten te horen om niet te gaan (huizen zijn daar zo duur, mensen zijn anderes, weinig te beleven enz enz enz)
woensdag 14 november 2007 om 20:34
[quote]Miss Moneypenny schreef op 14 november 2007 @ 10:08:
3. Waarom zouden Limburgers ineens ABN moeten spreken als er een Hollander bij is? Doen de Friezen toch ook niet, en daar klaagt niemand over.
Als Limburgers verstaanbaar zouden praten zou er ook geen probleem zijn, denk ik. Maar mijn Brabantse vriendin moest zich maar meteen aanpassen aan het plaatselijke dialect. Was het nou teveel gevraagd om dan Nederlands te spreken? Ik ben zelf ooit in een plaats bij Vaals geweest en daar ging ik een winkel binnen. Het meisje achter de toonbank zei wat tegen mij en ik verstond haar niet. Reactie was: "O ben jij er zo een........." Sorry, ergens anders heb ik zulke dingen nog niet meegemaakt.Het komt gewoon zeer ongastvrij over.
3. Waarom zouden Limburgers ineens ABN moeten spreken als er een Hollander bij is? Doen de Friezen toch ook niet, en daar klaagt niemand over.
Als Limburgers verstaanbaar zouden praten zou er ook geen probleem zijn, denk ik. Maar mijn Brabantse vriendin moest zich maar meteen aanpassen aan het plaatselijke dialect. Was het nou teveel gevraagd om dan Nederlands te spreken? Ik ben zelf ooit in een plaats bij Vaals geweest en daar ging ik een winkel binnen. Het meisje achter de toonbank zei wat tegen mij en ik verstond haar niet. Reactie was: "O ben jij er zo een........." Sorry, ergens anders heb ik zulke dingen nog niet meegemaakt.Het komt gewoon zeer ongastvrij over.
woensdag 14 november 2007 om 21:49
hoi,
ik kom uit limburg en kan me voorstellen dat het moeiljk aarden is als je uit 'holland' komt. zelf woon ik overigens al jaaren in gelderland en dat gaat super. tis inderdaad een groot verschil: het indirecte (zgn tactische, niemand voor zijn hoofdstoten m.a.g. achter iemands rug om praten) versus het directe recht-voor-zijn-raap van 'hollanders' wat mensen uit limburg vaak associeren met een grote bek en te brutaal enz. Zelf zou ik niet in Noord-of Zuid-Holland willen wonen, daar voel ik me niet thuis. TIs te '' hard' zeg maar. Maar ik weet zeker dat er zat regio's zijn waar jullie beiden goed zouden aarden. bijv brabant/gelderland/utrecht, dat zijn regio's die zitten er tussenin. misschien een idee om naar een andere provincie te verhuizen waar jullie je beiden in herkennen? ik kan me best voorstellen dat het voor jou heel moeiljk is in limburg. er zijn streken daar waar je als 'hollander'simpelweg niet geaccepteerrd wordt. gelukkig is dat niet overal zo, hoor, maar tis afhankelijk van waar je nou net terechtkomt. Mijn vriend is een 'hollander' en wordt superopgenomen in mijn familie. Dus tis echt niet overal kommer en kwel. we gaan nu wonen in brabant
succes
ik kom uit limburg en kan me voorstellen dat het moeiljk aarden is als je uit 'holland' komt. zelf woon ik overigens al jaaren in gelderland en dat gaat super. tis inderdaad een groot verschil: het indirecte (zgn tactische, niemand voor zijn hoofdstoten m.a.g. achter iemands rug om praten) versus het directe recht-voor-zijn-raap van 'hollanders' wat mensen uit limburg vaak associeren met een grote bek en te brutaal enz. Zelf zou ik niet in Noord-of Zuid-Holland willen wonen, daar voel ik me niet thuis. TIs te '' hard' zeg maar. Maar ik weet zeker dat er zat regio's zijn waar jullie beiden goed zouden aarden. bijv brabant/gelderland/utrecht, dat zijn regio's die zitten er tussenin. misschien een idee om naar een andere provincie te verhuizen waar jullie je beiden in herkennen? ik kan me best voorstellen dat het voor jou heel moeiljk is in limburg. er zijn streken daar waar je als 'hollander'simpelweg niet geaccepteerrd wordt. gelukkig is dat niet overal zo, hoor, maar tis afhankelijk van waar je nou net terechtkomt. Mijn vriend is een 'hollander' en wordt superopgenomen in mijn familie. Dus tis echt niet overal kommer en kwel. we gaan nu wonen in brabant
succes
woensdag 14 november 2007 om 21:54
donderdag 15 november 2007 om 05:04
Hoi Noortje
ik snap je gevoel ten dele. Ik ben een beginneling in dit heimwee-topic namelijk. De feiten; ik ben verhuisd van Brabant naar het midden van NL. Een hele stap van onder de rivieren naar boven.
En ik ben best afgeknapt op het directe taalgebruik hier en de directe aansprekingen. Boven de rivieren is het wat nuchterder, wat 'saaier' omdat het zoveel minder gezellig lijkt. Lijkt...
want ik ben natuurlijk Brabant gewend met lekker veel hapjes op een verjaardag en worstenbroodjes aan het ontbijt en carnaval.
Maar.. wel zijn de mensen hier in mijn directe omgeving ontzettend vriendelijk naar me. Open ook. En dat is niet echt wat ik wens, ik kijk de kat uit de boom, van nature.
Ook ik weet dat ik niet oud ga worden hier, ik wil over een jaar of 20 terug met Vriendje naar Brabant. Hij is hier geboren en getogen en heeft een druk maatschappelijk leven hier. En ikzelf heb bedacht; ik spaar voor een 2e huisje, chalet of een recreatiewoning in Brabant. Zo kunnen we over 3 a 4 jaar regelmatig een weekend 'terug' en kan hij langzaam wennen en half aarden, haha, en als we kinderen mogen krijgen wennen ze ook aan Brabant. Wanneer de kids bijna volwassen zijn wil ik terug.
Zo, da's mijn planning. En hoeveel mensen ook zeggen incl. Vriendje; 'dat weet je nu toch nog niet, misschien blijf je wel'...
Nee, ik ga terug. Ik mis de Brabantse gezelligheid maar ook het gevoel van mijn eigen dorp en de prachtige omgeving. En niet te vergeten wil ik mijn ouders kunnen verzorgen tegen die tijd, ik heb geen broers of zussen en het voelt alsof ik ze alleen heb gelaten na zoveel jaar.
Maar een pluspunt; mijn wereld is kleiner geworden, rijker, ik hou ontzettend veel van mijn lieve vriend en zijn vrienden en familie zijn ontzettend goed tegenover mij. Ik mag niet klagen. Verder hou ik het hier zeker een aantal jaar uit door mijn recreatiewoning-doel.
Een tip misschien voor sommigen?
Sterkte Noortje, home is where the heart is, dus hopelijk gaat je man mee.
ik snap je gevoel ten dele. Ik ben een beginneling in dit heimwee-topic namelijk. De feiten; ik ben verhuisd van Brabant naar het midden van NL. Een hele stap van onder de rivieren naar boven.
En ik ben best afgeknapt op het directe taalgebruik hier en de directe aansprekingen. Boven de rivieren is het wat nuchterder, wat 'saaier' omdat het zoveel minder gezellig lijkt. Lijkt...
want ik ben natuurlijk Brabant gewend met lekker veel hapjes op een verjaardag en worstenbroodjes aan het ontbijt en carnaval.
Maar.. wel zijn de mensen hier in mijn directe omgeving ontzettend vriendelijk naar me. Open ook. En dat is niet echt wat ik wens, ik kijk de kat uit de boom, van nature.
Ook ik weet dat ik niet oud ga worden hier, ik wil over een jaar of 20 terug met Vriendje naar Brabant. Hij is hier geboren en getogen en heeft een druk maatschappelijk leven hier. En ikzelf heb bedacht; ik spaar voor een 2e huisje, chalet of een recreatiewoning in Brabant. Zo kunnen we over 3 a 4 jaar regelmatig een weekend 'terug' en kan hij langzaam wennen en half aarden, haha, en als we kinderen mogen krijgen wennen ze ook aan Brabant. Wanneer de kids bijna volwassen zijn wil ik terug.
Zo, da's mijn planning. En hoeveel mensen ook zeggen incl. Vriendje; 'dat weet je nu toch nog niet, misschien blijf je wel'...
Nee, ik ga terug. Ik mis de Brabantse gezelligheid maar ook het gevoel van mijn eigen dorp en de prachtige omgeving. En niet te vergeten wil ik mijn ouders kunnen verzorgen tegen die tijd, ik heb geen broers of zussen en het voelt alsof ik ze alleen heb gelaten na zoveel jaar.
Maar een pluspunt; mijn wereld is kleiner geworden, rijker, ik hou ontzettend veel van mijn lieve vriend en zijn vrienden en familie zijn ontzettend goed tegenover mij. Ik mag niet klagen. Verder hou ik het hier zeker een aantal jaar uit door mijn recreatiewoning-doel.
Een tip misschien voor sommigen?
Sterkte Noortje, home is where the heart is, dus hopelijk gaat je man mee.
donderdag 15 november 2007 om 08:08
Hoi. Limburgers moet je niet allemaal over 1 kam scheren. Het gedeelte waar ik woon, wordt amper dialect gesproken en ik versta het totaal niet. Mijn vriend daartegen ook geboren "limbo" is op jonge leeftijd richting Amsterdam verhuist daar ook opgegroeit, maar spreekt vloeiend dialect. Sinds 2 jaar woont hij weer in het zuiden en ja sommige dingen zijn hier inderdaad anders. In het begin stoorde hij zich aan bv het openbaar vervoer en dat soort kleine dingen. Het is dat hij hier een goede baan heeft maar hij zou ook wel terug naar het noorden willen.
Het ligt er ook aan in welk deel van Limburg je woont. Als je praat over Vaals , Kerkrade of Maastricht dat zijn gewoon vreselijke plaatsen waar je zelfs als niet limburgs sprekende "limbo" vreemd wordt aangekeken.
Noortje welke omg woon jij??
Gr Jolantje
Het ligt er ook aan in welk deel van Limburg je woont. Als je praat over Vaals , Kerkrade of Maastricht dat zijn gewoon vreselijke plaatsen waar je zelfs als niet limburgs sprekende "limbo" vreemd wordt aangekeken.
Noortje welke omg woon jij??
Gr Jolantje
donderdag 15 november 2007 om 12:13
Is het een idee om in een grotere stad in Brabant te gaan wonen misschien? Dat maakt al een heel verschil met Limburg. Brabantse dorpen zijn ook erg, maar een stad als Tilburg, Breda of Eindhoven is heel anders. Breda ligt ook nog vrij dicht bij de Randstad.
Overigens ken ik ook iemand die in Brabant woonde en elke dag ging werken in Maastricht, maar die liep niet tegen de genoemde vooroordelen aan. Collega's waren heel aardig en hielden er ook rekening mee dat ze gewoon ABN spraken als zij in de buurt was. Kijk, zo kan het ook natuurlijk. Maar over het algemeen denk ik wel dat wat jij ervaart, zeker zo is. Limburgers is een apart slag volk dat heel erg chauvinistisch is. Zeker in Maastricht. Dat vinden ze echt het centrum van de wereld. Mijn ervaring is ook; hoe kleiner het dorp hoe erger het ons kent ons gevoel. Ik zou van mijn leven niet in een dorp willen wonen. Niet in Noord-Holland en ook niet in Limburg, nergens.
Ik denk datje een geboren Limburger moet zijn om het daar leuk te vinden...
Overigens ken ik ook iemand die in Brabant woonde en elke dag ging werken in Maastricht, maar die liep niet tegen de genoemde vooroordelen aan. Collega's waren heel aardig en hielden er ook rekening mee dat ze gewoon ABN spraken als zij in de buurt was. Kijk, zo kan het ook natuurlijk. Maar over het algemeen denk ik wel dat wat jij ervaart, zeker zo is. Limburgers is een apart slag volk dat heel erg chauvinistisch is. Zeker in Maastricht. Dat vinden ze echt het centrum van de wereld. Mijn ervaring is ook; hoe kleiner het dorp hoe erger het ons kent ons gevoel. Ik zou van mijn leven niet in een dorp willen wonen. Niet in Noord-Holland en ook niet in Limburg, nergens.
Ik denk datje een geboren Limburger moet zijn om het daar leuk te vinden...
donderdag 15 november 2007 om 12:14
Hoi Noortje,
Wat moeilijk zeg. Ik begrijp je gevoel wel heel goed. Ik ben, samen met man, naar Noord-Brabant verhuisd, vanuit N-H. We hebben meerdere malen overwogen terug te gaan, maar niet gedaan, eigenlijk vooral door practische problemen. Nu hebben we drie kinderen die hier geboren zijn en het erg naar hun zin hebben. Maar ik blijf me wel een beetje een 'vreemde' voelen, en NH voelt nog steeds als thuiskomen.
A/d andere kant heb ik er wel heel veel energie in gestoken om hier vrienden te maken ed, en als je die helemaal hebt is het meteen een stuk leuker.
In jouw geval lijkt het me moeilijker. Limburg is inderdaad niet hetzelfde als Brabant, is ook mijn ervaring. Ik zou daar nooit willen wonen.
Tulipje, ben wel benieuwd in welk dorp je dan woont (maar dat zou ik hier ook nooit zeggen hoor). Ik ben binnen Brabant 3 x verhuisd, maar heb nergens dezelfde ervaring als jij.
Wat moeilijk zeg. Ik begrijp je gevoel wel heel goed. Ik ben, samen met man, naar Noord-Brabant verhuisd, vanuit N-H. We hebben meerdere malen overwogen terug te gaan, maar niet gedaan, eigenlijk vooral door practische problemen. Nu hebben we drie kinderen die hier geboren zijn en het erg naar hun zin hebben. Maar ik blijf me wel een beetje een 'vreemde' voelen, en NH voelt nog steeds als thuiskomen.
A/d andere kant heb ik er wel heel veel energie in gestoken om hier vrienden te maken ed, en als je die helemaal hebt is het meteen een stuk leuker.
In jouw geval lijkt het me moeilijker. Limburg is inderdaad niet hetzelfde als Brabant, is ook mijn ervaring. Ik zou daar nooit willen wonen.
Tulipje, ben wel benieuwd in welk dorp je dan woont (maar dat zou ik hier ook nooit zeggen hoor). Ik ben binnen Brabant 3 x verhuisd, maar heb nergens dezelfde ervaring als jij.
donderdag 15 november 2007 om 19:23
Oei. Ik ben een rasechte zuidlimburgse.......
Ik denk persoonlijk dat je beter af bent in een grote stad als Heerlen of Maastricht. Omdat daar ook veel studenten wonen, en de taal dus wat algemener is. Over de grens is misschien ook een optie, Aken bijvoorbeeld. Dat klinkt verder weg dan het is. Of een middenmoot zoals Eindhoven, dan zit je er zo'n beetje tussenin, en bovendien ben je dan al een beeeeeeeeeeeeetje onderweg naar de randstad.
Inderdaad, over het algemeen genomen zijn de mensen vanuit de randstad in onze ogen a-sociaal, luidruchtig, haantje-de-voorste en gierig. Sorry als dat bot overkomt (hoewel je zelf aangeeft liever een eerlijke mening te krijgen). Wij limbo's halen de randstadters er zo uit. Zelfs als we op vakantie zijn weten we binnen de kortste keren wie er uit Holland komen, en wie uit Nederland. Voor een echte limbo is het dan ook een belediging als we hollander genoemd worden. Over het algemeen genomen moeten we niks van jullie hebben.
En natuurlijk weet ik dat er uitzonderingen zijn. Als er iets is dat je op een forum leert is het wel dat mensen anders kunnen zijn dat het lijkt. Net zoals ik als echte limbo regelmatig ruzie heb met mensen omdat ik dus wel vaak mijn mening geef, en niet iedereen daarvan gecharmeerd is. Op die manier ben ik al aardig wat kennissen kwijt geraakt. Dus ook aan deze kant zijn er uitzonderingen.
Als je dan ook nog in een dorp woont waar iedereen elkaar kent dan heb je het niet gemakkelijk. Ik vind het alleen van je vriend/man niet realistisch om de discussie niet aan te gaan. Hij werkt, en zijn leven loopt lekker. Jij zit ermee. Het er simpelweg niet over hebben lost het probleem niet op. Integendeel, er komt een moment dat jij gewoon alleen nog maar wilt vertrekken. Met of zonder hem. Er moet toch ergens een tussenoplossing mogelijk zijn?
Ik denk persoonlijk dat je beter af bent in een grote stad als Heerlen of Maastricht. Omdat daar ook veel studenten wonen, en de taal dus wat algemener is. Over de grens is misschien ook een optie, Aken bijvoorbeeld. Dat klinkt verder weg dan het is. Of een middenmoot zoals Eindhoven, dan zit je er zo'n beetje tussenin, en bovendien ben je dan al een beeeeeeeeeeeeetje onderweg naar de randstad.
Inderdaad, over het algemeen genomen zijn de mensen vanuit de randstad in onze ogen a-sociaal, luidruchtig, haantje-de-voorste en gierig. Sorry als dat bot overkomt (hoewel je zelf aangeeft liever een eerlijke mening te krijgen). Wij limbo's halen de randstadters er zo uit. Zelfs als we op vakantie zijn weten we binnen de kortste keren wie er uit Holland komen, en wie uit Nederland. Voor een echte limbo is het dan ook een belediging als we hollander genoemd worden. Over het algemeen genomen moeten we niks van jullie hebben.
En natuurlijk weet ik dat er uitzonderingen zijn. Als er iets is dat je op een forum leert is het wel dat mensen anders kunnen zijn dat het lijkt. Net zoals ik als echte limbo regelmatig ruzie heb met mensen omdat ik dus wel vaak mijn mening geef, en niet iedereen daarvan gecharmeerd is. Op die manier ben ik al aardig wat kennissen kwijt geraakt. Dus ook aan deze kant zijn er uitzonderingen.
Als je dan ook nog in een dorp woont waar iedereen elkaar kent dan heb je het niet gemakkelijk. Ik vind het alleen van je vriend/man niet realistisch om de discussie niet aan te gaan. Hij werkt, en zijn leven loopt lekker. Jij zit ermee. Het er simpelweg niet over hebben lost het probleem niet op. Integendeel, er komt een moment dat jij gewoon alleen nog maar wilt vertrekken. Met of zonder hem. Er moet toch ergens een tussenoplossing mogelijk zijn?
donderdag 15 november 2007 om 19:56
Iaki, kan alleen zeggen dat ik een dik half uur bij bergen op zoom vandaan woon. en daar ook regelmatig te vinden ben. daar is de mentaliteit al gelijk heel anders dan hier.
baal dr nu al helemaal van dat de moerdijk brug in de reparatie gaat. zodra ik die brug over bent voel het al helemaal als thuis. dan weet ik dat ik nog maar een half uurtje moet rijden en dan ben ik er....
mamalelie, kan me er best iets bij voorstellen dat er zo gedacht wordt over mensen uit de randstad. maar dat vind ik nog geen reden om een nieuwe moeder bij school na te gaan gapen. je voelt je al een beetje onwennig de eerste keer op zo'n schoolplein.. ik kon me ook echt niet voostellen dat het zo zou gaan allemaal. ben geboren en getogen in een grote stad, alles en iedereen praat met elkaar en voor elkaar sta je ook klaar. (uitzonderingen daargelaten)
weet je, ik denk nu maar zo de mensen hier weten niet wat ze missen aan mij... hun verlies en niet de mijne.
baal dr nu al helemaal van dat de moerdijk brug in de reparatie gaat. zodra ik die brug over bent voel het al helemaal als thuis. dan weet ik dat ik nog maar een half uurtje moet rijden en dan ben ik er....
mamalelie, kan me er best iets bij voorstellen dat er zo gedacht wordt over mensen uit de randstad. maar dat vind ik nog geen reden om een nieuwe moeder bij school na te gaan gapen. je voelt je al een beetje onwennig de eerste keer op zo'n schoolplein.. ik kon me ook echt niet voostellen dat het zo zou gaan allemaal. ben geboren en getogen in een grote stad, alles en iedereen praat met elkaar en voor elkaar sta je ook klaar. (uitzonderingen daargelaten)
weet je, ik denk nu maar zo de mensen hier weten niet wat ze missen aan mij... hun verlies en niet de mijne.
donderdag 15 november 2007 om 19:59
Ik denk inderdaad dat het chauvinisme, het ons-kent-ons-gevoel en -gedrag het sterkst is in de dorpen. Kom zelf uit klein dorp en pas toen ik op kamers ging boven de rivieren merkte ik hoe bekrompen het daar (in dat dorp dus) altijd was. Dat is in grotere gemeenten echt heel anders hoor. En als je daar als ' Hollander' binnenkomt, zul je inderdaad aanvankelijk met argusogen worden bekeken (vind je het gek als je hen 'limbo's noemt enz), maar echt: stel je open en sociaal op, praat ook over wat je moeilijk vindt aan hun gedrag en je zult zien: dan ontstaat er wederzijds begrip. Ik heb jarenlang in Amsterdam gewerkt. IN het begin wist ik niet wzt me overkwam. Zooo direct als mijn collega's waren, ik schrok me dood! Maar naarmate ik meer loskwam en uitlegde wat die directheid voor effect op mij had, werd het contact steeds beter. Uiteindelijk legden zij mij uit dat mijn indirectheid juist als onduidelijk en achterdochtig, zelfs huichelachtig werd opgevat, terwijl ik juist daarmee probeerde niemand op zijn hart te trappen. Anyway, resultaat was een supergoede verstandhouding! Dus praat erover, pas je een beetje aan (water bij de wijn), stel je open voor de bevolking en adn gaat het vast een heel stuk beter. Dat je je er nooit thusi zult voelen, dat kan ik best begrijpen. Maar je kunt het jezelf een heel stuk leefbaarder maken dooor je eigen gedrag aan te passen. Succes!
Oh en asjeblieft niet zo neerbuigend over limburgers en limburg praten. We zijn geen limbo's en onze provincie heet niet limboland. EN voor wat betreft ' normaal praten': luister eens naar een Amsterdammer die plat praat, sorry maar dan toch liever een wat zuidelijker accent
Oh en asjeblieft niet zo neerbuigend over limburgers en limburg praten. We zijn geen limbo's en onze provincie heet niet limboland. EN voor wat betreft ' normaal praten': luister eens naar een Amsterdammer die plat praat, sorry maar dan toch liever een wat zuidelijker accent
donderdag 15 november 2007 om 20:01
quote:mie schreef op 15 november 2007 @ 19:59:
Oh en asjeblieft niet zo neerbuigend over limburgers en limburg praten. We zijn geen limbo's en onze provincie heet niet limboland. EN voor wat betreft ' normaal praten': luister eens naar een Amsterdammer die plat praat, sorry maar dan toch liever een wat zuidelijker accent ik ben voor iedereen te verstaan. Jullie niet
Oh en asjeblieft niet zo neerbuigend over limburgers en limburg praten. We zijn geen limbo's en onze provincie heet niet limboland. EN voor wat betreft ' normaal praten': luister eens naar een Amsterdammer die plat praat, sorry maar dan toch liever een wat zuidelijker accent ik ben voor iedereen te verstaan. Jullie niet
donderdag 15 november 2007 om 20:03
quote:mamalelie schreef op 15 november 2007 @ 19:23:
Inderdaad, over het algemeen genomen zijn de mensen vanuit de randstad in onze ogen a-sociaal, luidruchtig, haantje-de-voorste en gierig. Sorry als dat bot overkomt (hoewel je zelf aangeeft liever een eerlijke mening te krijgen). Wij limbo's halen de randstadters er zo uit. Zelfs als we op vakantie zijn weten we binnen de kortste keren wie er uit Holland komen, en wie uit Nederland. Voor een echte limbo is het dan ook een belediging als we hollander genoemd worden. Over het algemeen genomen moeten we niks van jullie hebben. Snap je nu waarom mensen niet kunnen aarden in Limburg?
Inderdaad, over het algemeen genomen zijn de mensen vanuit de randstad in onze ogen a-sociaal, luidruchtig, haantje-de-voorste en gierig. Sorry als dat bot overkomt (hoewel je zelf aangeeft liever een eerlijke mening te krijgen). Wij limbo's halen de randstadters er zo uit. Zelfs als we op vakantie zijn weten we binnen de kortste keren wie er uit Holland komen, en wie uit Nederland. Voor een echte limbo is het dan ook een belediging als we hollander genoemd worden. Over het algemeen genomen moeten we niks van jullie hebben. Snap je nu waarom mensen niet kunnen aarden in Limburg?
donderdag 15 november 2007 om 20:11
