Relaties
alle pijlers
Ik wil terug naar Noord Holland, partner wil niet
dinsdag 13 november 2007 om 15:06
Hallo,
Ik heb 5 jaar geleden mijn vriend leren kennen via via.
IK ben bij hem ingetrokken (Limburg) en inmiddels hebben we samen 2 kinderen.
Ik dacht dat het allemaal wel los zou lopen en dat ik overal zou kunnen wonen.
Het probleem echter is dat ik erg graag terug wil naar mijn 'routs'.
Ik mis mijn ouders en de mentaliteit.
Ik ben al een aantal jaren aan het proberen om hier te aarden maar het is hier zo anders, vooral de mentaliteit van de mensen.
Ik ben recht voor zijn raap (ik wil niemand voor zijn kop stoten) maar hier is dat wel anders, hier praat iedereen over elkaar en achter elkaars rug.
Ik ben echt niet terugetrokken maar juist heel sociaal, maar om maar een voorbeeld te noemen, als ik het schoolplein op loop en goedemorgen zeg staan ze je aan te kijken of je een buitenaards wezen bent, als ik iemand met 1 brood voorlaat bij de kassa kan de rij achter je je wel aanvliegen, enz enz)
Ik heb een leuke baan met lieve collega's (die overigens allemaal niet hier vandaan komen, hihi).
Ik heb (buitenshuis) hobby's en lieve buren.
Dat is allemaal het probleem niet, het went hier na al die jaren gewoon niet!
Nu het probeem,
Ik geef al 2 jaar aan dat ik terug wil naar het noorden.
Mijn vriend echter wil hier absoluut niet aan, er vlat niet over te praten, hij zegt gewoon: "Discussie gesloten, het gaat niet".
Hij heeft hier zijn werk (hij werkt door heel Nederland, ook in het noorden en een deel van Duitsland in de bouw dus ik zie dat probleem niet) en zijn ouders, familie en vrienden.
Maar IK heb ook nog een leven.
Ik kan gerust zeggen dat ik met de dag ongelukkiger wordt ook al probeer ik er natuurlijk vooral voor de kids wat van te maken.
Wie heeft er tips?
Ik heb 5 jaar geleden mijn vriend leren kennen via via.
IK ben bij hem ingetrokken (Limburg) en inmiddels hebben we samen 2 kinderen.
Ik dacht dat het allemaal wel los zou lopen en dat ik overal zou kunnen wonen.
Het probleem echter is dat ik erg graag terug wil naar mijn 'routs'.
Ik mis mijn ouders en de mentaliteit.
Ik ben al een aantal jaren aan het proberen om hier te aarden maar het is hier zo anders, vooral de mentaliteit van de mensen.
Ik ben recht voor zijn raap (ik wil niemand voor zijn kop stoten) maar hier is dat wel anders, hier praat iedereen over elkaar en achter elkaars rug.
Ik ben echt niet terugetrokken maar juist heel sociaal, maar om maar een voorbeeld te noemen, als ik het schoolplein op loop en goedemorgen zeg staan ze je aan te kijken of je een buitenaards wezen bent, als ik iemand met 1 brood voorlaat bij de kassa kan de rij achter je je wel aanvliegen, enz enz)
Ik heb een leuke baan met lieve collega's (die overigens allemaal niet hier vandaan komen, hihi).
Ik heb (buitenshuis) hobby's en lieve buren.
Dat is allemaal het probleem niet, het went hier na al die jaren gewoon niet!
Nu het probeem,
Ik geef al 2 jaar aan dat ik terug wil naar het noorden.
Mijn vriend echter wil hier absoluut niet aan, er vlat niet over te praten, hij zegt gewoon: "Discussie gesloten, het gaat niet".
Hij heeft hier zijn werk (hij werkt door heel Nederland, ook in het noorden en een deel van Duitsland in de bouw dus ik zie dat probleem niet) en zijn ouders, familie en vrienden.
Maar IK heb ook nog een leven.
Ik kan gerust zeggen dat ik met de dag ongelukkiger wordt ook al probeer ik er natuurlijk vooral voor de kids wat van te maken.
Wie heeft er tips?
donderdag 15 november 2007 om 20:17
Tja, mamalelie slaat de spijker op zijn kop. Dat zijn nou net die dingen die zo vervelend zijn.
Ik ben zelf geboren in een kleine stad. Later verhuisd naar een grote stad en het bevalt me zo goed. De relatieve anonimiteit hier, het lekker op jezelf kunnen zijn is heerlijk. Kijk, als ik mijn buren nodig heb in een bepaalde situatie, staan ze altijd voor me klaar, maar verder laten we elkaar allemaal fijn. Mijn kinderen zitten op een echte stadse school in het centrum waar moeders in hippe kleren hun kids met de bakfiets komen brengen, maar waar ook veel alternatieve ouders hun kinderen brengen. Alles gaat met elkaar samen en dat is leuk. Als ik 's avonds zin heb om nog wat lekkers te halen en de winkels zijn al dicht, is de avondwinkel altijd nog open.
In een dorp zou ik doodongelukkig worden. Te klein en rustig. Limburg ken ik wel een beetje en zover ik kan beoordelen, zou ik er ook niet willen wonen. Het is ook zo'n uithoek van Nederland. Zeker als je in het zuiden woont. En dat accent vind ik echt vreselijk klinken. Ik zou het niet fijn vinden als mijn kinderen met zo'n zwaar accent zouden gaan praten. Een zachte G is niet erg, maar echt limburgs is wel een graadje erger. Het klinkt zo schaapachtig vind ik. Maar ach, ieder zijn ding.
Ik ben zelf geboren in een kleine stad. Later verhuisd naar een grote stad en het bevalt me zo goed. De relatieve anonimiteit hier, het lekker op jezelf kunnen zijn is heerlijk. Kijk, als ik mijn buren nodig heb in een bepaalde situatie, staan ze altijd voor me klaar, maar verder laten we elkaar allemaal fijn. Mijn kinderen zitten op een echte stadse school in het centrum waar moeders in hippe kleren hun kids met de bakfiets komen brengen, maar waar ook veel alternatieve ouders hun kinderen brengen. Alles gaat met elkaar samen en dat is leuk. Als ik 's avonds zin heb om nog wat lekkers te halen en de winkels zijn al dicht, is de avondwinkel altijd nog open.
In een dorp zou ik doodongelukkig worden. Te klein en rustig. Limburg ken ik wel een beetje en zover ik kan beoordelen, zou ik er ook niet willen wonen. Het is ook zo'n uithoek van Nederland. Zeker als je in het zuiden woont. En dat accent vind ik echt vreselijk klinken. Ik zou het niet fijn vinden als mijn kinderen met zo'n zwaar accent zouden gaan praten. Een zachte G is niet erg, maar echt limburgs is wel een graadje erger. Het klinkt zo schaapachtig vind ik. Maar ach, ieder zijn ding.
donderdag 15 november 2007 om 20:20
nu moet ik wel ff zeggen dat ik niet in limburg woon. 2 vrienden van ons wel en dat zijn gewoon toffe peren die af en toe als ze dronken zijn (nouja, meer dan af en toe ) in dialect gaan praten. maar als we dan roepen in koor: hollands lullen.. probleem opgelost.
mijn schoonouders wonen een dorpje verder, daar zijn ze dan iets minder bekrompen dan hier. en die moesten ook even aan mij wennen. ze schrokken van mijn directheid, en mijn grove gevoel voor humor. maar nu is het wel zo dat op een verjaardag er behoorlijk wat wordt afgelachen doordat er zoveel verschillen zijn in opmerkingen en grapjes. en woorden die we van elkaar niet begrijpen.
mijn schoonouders wonen een dorpje verder, daar zijn ze dan iets minder bekrompen dan hier. en die moesten ook even aan mij wennen. ze schrokken van mijn directheid, en mijn grove gevoel voor humor. maar nu is het wel zo dat op een verjaardag er behoorlijk wat wordt afgelachen doordat er zoveel verschillen zijn in opmerkingen en grapjes. en woorden die we van elkaar niet begrijpen.
! Toch veel mooier dan zo'n rochel?
donderdag 15 november 2007 om 20:26
indedaad tulepje, we moeten elkaar eens niet zo superserieus nemen. Ik kan ook ontzettend lachen met die directe humor van 'hollanders'! Het is echt een kwestie van elkaar een beetje leren kennen en elkaar wat credit geven. Iedereen bedoelt het goed en gedraagt zich op de manier zoals die dat geleerd heeft. Doe allebei wat water bij de wijn, lach om elkaars vooroordelen en je zult zien: dan kunnen we prima een biertje drinken samen!
Echt, ik zeg altijd tegen mijn vriend: wie had dat gedacht sjat (das limburgs voor 'schat'): ik met een hollander! en soms doe ik zijn g na en hij die van mij en dan lachen we gewoon! En als ik dan ook wat spot met mijn chauvinisme en hij noemt me een limbabneesje, dan hebben we de grootste lol en dan wordt het toch allemaal wat minder zwaar? Misschien een idee? Wat meer relativeren allemaal en wat minder neerbuigend over elkaar?
sorry voor het hoge EO-gehalte?
Echt, ik zeg altijd tegen mijn vriend: wie had dat gedacht sjat (das limburgs voor 'schat'): ik met een hollander! en soms doe ik zijn g na en hij die van mij en dan lachen we gewoon! En als ik dan ook wat spot met mijn chauvinisme en hij noemt me een limbabneesje, dan hebben we de grootste lol en dan wordt het toch allemaal wat minder zwaar? Misschien een idee? Wat meer relativeren allemaal en wat minder neerbuigend over elkaar?
sorry voor het hoge EO-gehalte?
donderdag 15 november 2007 om 23:44
Ben geboren in midden Limburg uit een Hollandse en een Limbo.
Wij spraken thuis niet het dialect, maar ik versta het wel.
Ik ben altijd die Hollandse geweest, moest verplicht plat praten met carneval, ander had ik de kans in elkaar geslagen te worden.
Toen verhuisde we naar België. Horror, als je 13 bent.
Inderdaad ook veel achter de rug geroddel en schijnheiligheid. Ik was daar natuurlijk de 'Ollandse, ook wel de socio (?) genoemd want ik sprak/spreek mijn gedachten uit. Konden ze helemaal niet handelen.
Rond mijn 20-ste terug naar Nederland (in België zeiden ze vaak tegen me; Ga terug naar je eigen land!) en kwam in Amsterdam terecht. Wat een verademing! Alleen spraken ze me in het engels aan als ik wat bestelde!
Tsja, je neemt toch accenten over... gelukkig verstaan ze me hier nu
Maar nu was/ben ik opeens de Limbo!
Ben uiteindelijk nog noordelijker gaan wonen en het bevalt me hier best (dankzij mijn moeders genen?). Ik vind vooral de vrouwen hier leuker. Opener en aardig, maar misschien heeft dat ook met ouder worden te maken.
De meest chauvinistische steden vind ik Maastricht en Amsterdam, maar alletwee op een andere manier.
'Egte mestreechteneers' zijn blasé en arrogant.
Echte Amterdammers zijn arrogant maar al eeuwen gewend aan import omdat het een havenstad is. En dus opener.
Anyway; over twee jaar ben ik 20 jaar de Hollandse geweest en 20 jaar de Limbo, tijd om te emigreren?
Ben ik tenminste gewoon Nederlands.
Ik heb ooit gehoord dat het uitspreken van je gedachten iets typisch Nederlands (Hollands?) is. In de meeste landen doe je dat niet, uit beleefdheid.
Wij spraken thuis niet het dialect, maar ik versta het wel.
Ik ben altijd die Hollandse geweest, moest verplicht plat praten met carneval, ander had ik de kans in elkaar geslagen te worden.
Toen verhuisde we naar België. Horror, als je 13 bent.
Inderdaad ook veel achter de rug geroddel en schijnheiligheid. Ik was daar natuurlijk de 'Ollandse, ook wel de socio (?) genoemd want ik sprak/spreek mijn gedachten uit. Konden ze helemaal niet handelen.
Rond mijn 20-ste terug naar Nederland (in België zeiden ze vaak tegen me; Ga terug naar je eigen land!) en kwam in Amsterdam terecht. Wat een verademing! Alleen spraken ze me in het engels aan als ik wat bestelde!
Tsja, je neemt toch accenten over... gelukkig verstaan ze me hier nu
Maar nu was/ben ik opeens de Limbo!
Ben uiteindelijk nog noordelijker gaan wonen en het bevalt me hier best (dankzij mijn moeders genen?). Ik vind vooral de vrouwen hier leuker. Opener en aardig, maar misschien heeft dat ook met ouder worden te maken.
De meest chauvinistische steden vind ik Maastricht en Amsterdam, maar alletwee op een andere manier.
'Egte mestreechteneers' zijn blasé en arrogant.
Echte Amterdammers zijn arrogant maar al eeuwen gewend aan import omdat het een havenstad is. En dus opener.
Anyway; over twee jaar ben ik 20 jaar de Hollandse geweest en 20 jaar de Limbo, tijd om te emigreren?
Ben ik tenminste gewoon Nederlands.
Ik heb ooit gehoord dat het uitspreken van je gedachten iets typisch Nederlands (Hollands?) is. In de meeste landen doe je dat niet, uit beleefdheid.
vrijdag 16 november 2007 om 08:59
ja daar heb je gelijk in, wij zijn een van de weinige landen die zeggen wat ze voelen...heeft soms zijn voordelen, maar zeker ook zijn nadelen.
ik floep er best wel eens iets uit waar ik later toch van denk: had ik maar mijn mond gehouden.
vind ook dat je veel met humor moet benaderen. maar geloof me hier is dat haast niet te doen. ben afgelopen woensdag naar de kapper geweest en gisteren werd ik door iedereen in het dorp aangekeken alsof ze water zagen branden. nou hou ik heus wel van een beetje aandacht, maar dan toch niet op die manier.
ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen om hier een beetje bij te horen, lijkt wel of ook echt niemand me een kans gunt. ik laat mijn zoontje expres veel kids mee naar huis nemen om mee te spelen en natuurlijk andersom. wilde al bij een vereninging etc gaan, maar hier is alleen kantklossen, punniken, kaarten en een zangkoor. (en dat laatste doe ik niemand aan) geef me op bij schooluitjes, maar wordt altijd lief afgebelt door de meester..
nou heb ik gelukkig in het thuisfront veel vrienden die me regelmatig bellen en mailen etc, maar als ik die niet had gehad werd ik gek!! merk aan mezelf dat het me toch best hoog zit. snap nu ook best goed hoe een asielzoeker zich moet voelen, echt waar!!
mis het zo om ff ergens een bakkie te gaan doen, of ff met een vriendin naar de stad. een praatje op straat. de gewone dingen..
volgens mijn vriend en familie komt het allemaal wel, moet ik het de tijd geven. maar het voelt zo eenzaam....
ik floep er best wel eens iets uit waar ik later toch van denk: had ik maar mijn mond gehouden.
vind ook dat je veel met humor moet benaderen. maar geloof me hier is dat haast niet te doen. ben afgelopen woensdag naar de kapper geweest en gisteren werd ik door iedereen in het dorp aangekeken alsof ze water zagen branden. nou hou ik heus wel van een beetje aandacht, maar dan toch niet op die manier.
ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen om hier een beetje bij te horen, lijkt wel of ook echt niemand me een kans gunt. ik laat mijn zoontje expres veel kids mee naar huis nemen om mee te spelen en natuurlijk andersom. wilde al bij een vereninging etc gaan, maar hier is alleen kantklossen, punniken, kaarten en een zangkoor. (en dat laatste doe ik niemand aan) geef me op bij schooluitjes, maar wordt altijd lief afgebelt door de meester..
nou heb ik gelukkig in het thuisfront veel vrienden die me regelmatig bellen en mailen etc, maar als ik die niet had gehad werd ik gek!! merk aan mezelf dat het me toch best hoog zit. snap nu ook best goed hoe een asielzoeker zich moet voelen, echt waar!!
mis het zo om ff ergens een bakkie te gaan doen, of ff met een vriendin naar de stad. een praatje op straat. de gewone dingen..
volgens mijn vriend en familie komt het allemaal wel, moet ik het de tijd geven. maar het voelt zo eenzaam....
vrijdag 16 november 2007 om 09:12
Ik kom zelf ook uit Limburg maar ben er al 8 jaar of zo weg. Woon in het buitenland en heb echt totaal geen binding meer met Nederland. Het zou voor mij een straf zijn als ik terug zou moeten.
De dingen die TO aanhaalt over de Limburgers gaan natuurlijk alleen maar over die paar Limburgers die zei toevallig kent en niet over de rest.
Overal heb je achterbakse mensen, die zitten in de Randstad en de rest van Nederland ook en daar heb ikzelf ook vaak genoeg mee te maken gehad.
Ik heb zelf ook een aantal jaren in de Randstad gewoond en gewerkt en mensen vonden mijn zachte G erg charmant Een accent uit Heerlen of Kerkrade vind ik zelf ook verschrikkelijk klinken.
Wat mij heel erg opgevallen is, is dat de mensen in de Randstad niet zo hartelijk zijn als de mensen in Limburg maar goed, net zoals zoveel mensen die hier al gereageerd hebben op die paar Limburgers die ze dan kennen, ken ik natuurlijk ook niet duizenden Randstedelingen en praat ik over de mensen die ik via werk oid heb leren kennen. Een Randstedeling kan soms ook erg lullig doen wanneer hij een Limburger ontmoet, meteen zo'n duffe opmerking maken over een Limbo en Limboland e.d. Dus wat dat betreft zijn de Limburgers echt geen uitzondering en wordt dit overal gedaan.
Vooral in de collegiale sfeer moest ik in de Randstad echt ontzettend wennen, het was ieder voor zich en het saamhorigheidsgevoel was echt ver te zoeken.
Niemand was echt geinteresseerd in zijn/haar collega en het kostte echt heel veel moeite om sociale activeiten of een vrijdagmiddagborrel te organiseren omdat de mensen daar echt geen zin in hadden.
Dat was in Limburg echt het tegenovergestelde, er was altijd animo voor een kerstetentje of een surprise-avond of een borreluurtje. En dan heb ik het heus niet over een wekelijks borreluurtje (dat hoeft voor mij ook niet) maar gewoon 1 x per 3 maanden of zo. Mijn collega's in de Randstad vonden zelf 1 x per jaar nog teveel. En dan al dat geroddel over collega's e.d. Vond ik persoonlijk ook in de Randstad erger dan in Limburg.
Maar goed, om maar on topic te blijven. Het lijkt mij heel erg moeilijk als jij wel wilt verhuizen en je partner niet. Gelukkig heb ik daar met mijn partner nooit problemen mee gehad en verhuizen wij gewoon elke 2 jaar
Ik kan beiden begrijpen, TO omdat ze terug wil naar haar "thuis" en haar partner omdat hij zijn "thuis" niet wil achterlaten.
Ik zou echt niet weten hoe je dit zou kunnen oplossen.
En wat ik ook mis in dit verhaal: hoe vinden je kinderen het? Als je kinderen zich happy voelen in Limburg, daar goed gewend zijn op school en vriendjes hebben, dan lijkt het me toch ook niet zo gemakkelijk om te verhuizen?
En misschien moet je gewoon 1x per maand of zo zelf een weekendje alleen naar Noord Holland gaan om bij te tanken en die mentaliteit weer op te snuiven.
Moeilijk hoor, ik ben blij dat ik er geen last van heb als "zigeuner" zijnde.
De dingen die TO aanhaalt over de Limburgers gaan natuurlijk alleen maar over die paar Limburgers die zei toevallig kent en niet over de rest.
Overal heb je achterbakse mensen, die zitten in de Randstad en de rest van Nederland ook en daar heb ikzelf ook vaak genoeg mee te maken gehad.
Ik heb zelf ook een aantal jaren in de Randstad gewoond en gewerkt en mensen vonden mijn zachte G erg charmant Een accent uit Heerlen of Kerkrade vind ik zelf ook verschrikkelijk klinken.
Wat mij heel erg opgevallen is, is dat de mensen in de Randstad niet zo hartelijk zijn als de mensen in Limburg maar goed, net zoals zoveel mensen die hier al gereageerd hebben op die paar Limburgers die ze dan kennen, ken ik natuurlijk ook niet duizenden Randstedelingen en praat ik over de mensen die ik via werk oid heb leren kennen. Een Randstedeling kan soms ook erg lullig doen wanneer hij een Limburger ontmoet, meteen zo'n duffe opmerking maken over een Limbo en Limboland e.d. Dus wat dat betreft zijn de Limburgers echt geen uitzondering en wordt dit overal gedaan.
Vooral in de collegiale sfeer moest ik in de Randstad echt ontzettend wennen, het was ieder voor zich en het saamhorigheidsgevoel was echt ver te zoeken.
Niemand was echt geinteresseerd in zijn/haar collega en het kostte echt heel veel moeite om sociale activeiten of een vrijdagmiddagborrel te organiseren omdat de mensen daar echt geen zin in hadden.
Dat was in Limburg echt het tegenovergestelde, er was altijd animo voor een kerstetentje of een surprise-avond of een borreluurtje. En dan heb ik het heus niet over een wekelijks borreluurtje (dat hoeft voor mij ook niet) maar gewoon 1 x per 3 maanden of zo. Mijn collega's in de Randstad vonden zelf 1 x per jaar nog teveel. En dan al dat geroddel over collega's e.d. Vond ik persoonlijk ook in de Randstad erger dan in Limburg.
Maar goed, om maar on topic te blijven. Het lijkt mij heel erg moeilijk als jij wel wilt verhuizen en je partner niet. Gelukkig heb ik daar met mijn partner nooit problemen mee gehad en verhuizen wij gewoon elke 2 jaar
Ik kan beiden begrijpen, TO omdat ze terug wil naar haar "thuis" en haar partner omdat hij zijn "thuis" niet wil achterlaten.
Ik zou echt niet weten hoe je dit zou kunnen oplossen.
En wat ik ook mis in dit verhaal: hoe vinden je kinderen het? Als je kinderen zich happy voelen in Limburg, daar goed gewend zijn op school en vriendjes hebben, dan lijkt het me toch ook niet zo gemakkelijk om te verhuizen?
En misschien moet je gewoon 1x per maand of zo zelf een weekendje alleen naar Noord Holland gaan om bij te tanken en die mentaliteit weer op te snuiven.
Moeilijk hoor, ik ben blij dat ik er geen last van heb als "zigeuner" zijnde.
vrijdag 16 november 2007 om 10:34
@ Jolanda
Ik vind iemand uit Heerlen/Brunssum toch echt wel een heel raar accent hebben.
Niet zo erg als iemand uit Kerkrade maar ze hebben toch zo'n typisch Limburgs accent, je hoort meteen dat ze uit die regio komen wanneer ze Nederlands praten.
Mensen uit Noord Limburg hebben het minst erge accent vind ik zelf.
Het Maastrichtse dialect vind ik ook niet geweldig maar mensen uit Maastricht praten wel mooi Nederlands, ze hebben niet zo'n vet accent.
Ik vind iemand uit Heerlen/Brunssum toch echt wel een heel raar accent hebben.
Niet zo erg als iemand uit Kerkrade maar ze hebben toch zo'n typisch Limburgs accent, je hoort meteen dat ze uit die regio komen wanneer ze Nederlands praten.
Mensen uit Noord Limburg hebben het minst erge accent vind ik zelf.
Het Maastrichtse dialect vind ik ook niet geweldig maar mensen uit Maastricht praten wel mooi Nederlands, ze hebben niet zo'n vet accent.
vrijdag 16 november 2007 om 11:20
Er werd gevraagd naar mensen die ook daadwerkelijk de stap genomen hebben om terug te gaan, ik dus.
Ik kom uit het noorden van het land en we waren verhuisd naar onder Rotterdam. Ver-schrik-ke-lijk.
Ik was er ook vol goede moed naar toe gegaan maar echt erg. Ik kon niet wennen aan de mentaliteit van de mensen daar.
De hele tijd dat we er gewoond hebben heb ik buikklachten gehad.
Toen we terug waren in het noorden waren de klachten direkt verdwenen en was ik weer happy en lekker in m'n vel.
Heb nu afgesproken dat we nooit meer zuidelijker gaan dan de lijn A'dam- Zwolle.
Wat meer geld oid is het gewoon niet waard als je je ongelukkig of ziek voelt of heimwee hebt.
Aktie ondernemen en teruggaan en lekker verder leven.
In het geval van TO ligt dat wat moeilijker omdat haar lief direkt al aangeeft dat het uitgesloten is en dat hij er niet weg wil maar toch zou ik duidelijk naar hem aangeven wat het met je doet en hoe je je voelt. Dat moet hem toch wel wat doen dat jij je ongelukkig voelt?
Ik kom uit het noorden van het land en we waren verhuisd naar onder Rotterdam. Ver-schrik-ke-lijk.
Ik was er ook vol goede moed naar toe gegaan maar echt erg. Ik kon niet wennen aan de mentaliteit van de mensen daar.
De hele tijd dat we er gewoond hebben heb ik buikklachten gehad.
Toen we terug waren in het noorden waren de klachten direkt verdwenen en was ik weer happy en lekker in m'n vel.
Heb nu afgesproken dat we nooit meer zuidelijker gaan dan de lijn A'dam- Zwolle.
Wat meer geld oid is het gewoon niet waard als je je ongelukkig of ziek voelt of heimwee hebt.
Aktie ondernemen en teruggaan en lekker verder leven.
In het geval van TO ligt dat wat moeilijker omdat haar lief direkt al aangeeft dat het uitgesloten is en dat hij er niet weg wil maar toch zou ik duidelijk naar hem aangeven wat het met je doet en hoe je je voelt. Dat moet hem toch wel wat doen dat jij je ongelukkig voelt?
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
vrijdag 16 november 2007 om 12:45
Wat ik ook een leuke stad vind en niet zo ver van Utrecht en andere plaatsen, is Den Bosch. Brabants en heel gezellig. Maar niet in een uithoek.
Het klopt trouwens wat Sue2 zegt over die activiteiten buiten het werk. Dat wordt in Limburg heel veel gedaan. Op kerstborrels etc. pakt men ook royaal uit is de ervaring van mijn vriendin. En tijdens Carnaval zie je nergens mooier uitgedoste mensen dan in Maastricht.
Het klopt trouwens wat Sue2 zegt over die activiteiten buiten het werk. Dat wordt in Limburg heel veel gedaan. Op kerstborrels etc. pakt men ook royaal uit is de ervaring van mijn vriendin. En tijdens Carnaval zie je nergens mooier uitgedoste mensen dan in Maastricht.
vrijdag 16 november 2007 om 12:47
Ik reageer hier nog even op Tulepje.
Ik ben in de buurt van Bergen op Zoom opgegroeid en kan me heel goed voorstellen, dat je je daar meteen anders voelt. Vooral nu ik vanuit het buitenland weer terug naar NL ben verhuisd (ik woon nu in de randstad, waar ik het trouwens ook erg naar mijn zin heb), merk ik dat die (brabantse?) openheid toch wel erg tof is. Dat 'geklep' in de winkels, grapje hier grapje daar, ik mag dat wel.
Jouw instelling, dat je je niet aan gaat passen aan die andere moeders, mag je niet verliezen. Het is ook wel typisch, dat de mannen in het dorp wél op jou afkomen. Misschien zijn de vrouwen wel jaloers op jouw openheid, en zouden ze maar wàt graag ook zingend door het dorp fietsen! Maar zij hebben zich dus blijkbaar wel aan de normen en waarden van het dorp aangepast. Dat is alleen maar heel jammer, voor hen.
Maar ik blijf erbij dat partners niet zomaar mogen beslissen, dat er nooit meer verhuisd gaat worden. Dan ga je toch echt aan de wensen en het geluk van de ander voorbij en dat kan later alleen maar tot strubbelingen leiden.
Ik ben in de buurt van Bergen op Zoom opgegroeid en kan me heel goed voorstellen, dat je je daar meteen anders voelt. Vooral nu ik vanuit het buitenland weer terug naar NL ben verhuisd (ik woon nu in de randstad, waar ik het trouwens ook erg naar mijn zin heb), merk ik dat die (brabantse?) openheid toch wel erg tof is. Dat 'geklep' in de winkels, grapje hier grapje daar, ik mag dat wel.
Jouw instelling, dat je je niet aan gaat passen aan die andere moeders, mag je niet verliezen. Het is ook wel typisch, dat de mannen in het dorp wél op jou afkomen. Misschien zijn de vrouwen wel jaloers op jouw openheid, en zouden ze maar wàt graag ook zingend door het dorp fietsen! Maar zij hebben zich dus blijkbaar wel aan de normen en waarden van het dorp aangepast. Dat is alleen maar heel jammer, voor hen.
Maar ik blijf erbij dat partners niet zomaar mogen beslissen, dat er nooit meer verhuisd gaat worden. Dan ga je toch echt aan de wensen en het geluk van de ander voorbij en dat kan later alleen maar tot strubbelingen leiden.
vrijdag 16 november 2007 om 18:30
Ik wil hier toch even op reageren..ik kom zelf uit een dorp van de grens van Noord-Brabant en Limburg.
Helaas zeg je er niet bij waar je ongeveer in Limburg woont, want het beeld dat je schetst herken ik totaal niet. woon nu zelf bijna 2 jaar in Randstad voor werk, was in het begin wel even wennen, de mensen zijn inderdaad wat directer, maar zoveel verschil is er alleen niet.
Dat voorval met mensen voorlaten vind ik juist veel meer hier in het westen voorkomen en het achterbakse ook, maar ik denk dat dit samenhangt met niemand kennen.
Is het probleem niet dat jij heimwee hebt? Ik snap dat je vriend niet naar Noord-Holland wil, hij zou dan waarschijnlijk hetzelfd ervaren als jij, misschien een compromis: ergens in Noord-Brabant Breda of Den Bosch (werd ook al door iemand anders voorgesteld).
Een ander punt wat ik toch zou overwegen: wil je je kinderen echt in de randstad op voeden (geen haar op mijn hoofd die daar ook maar aan denkt), als ik mijn opvoeding/jeugd vergelijk met leeftijdsgenoten hier valt mij op dat ik echt nog degelijk ben opgevoed: U zeggen, met poppen spelen tot de middelbare school en geen grote mond, ik vind wat dat betreft de kinderen hier echt grof en brutaal hoor.
Ik hoop dat je er uit komt
Helaas zeg je er niet bij waar je ongeveer in Limburg woont, want het beeld dat je schetst herken ik totaal niet. woon nu zelf bijna 2 jaar in Randstad voor werk, was in het begin wel even wennen, de mensen zijn inderdaad wat directer, maar zoveel verschil is er alleen niet.
Dat voorval met mensen voorlaten vind ik juist veel meer hier in het westen voorkomen en het achterbakse ook, maar ik denk dat dit samenhangt met niemand kennen.
Is het probleem niet dat jij heimwee hebt? Ik snap dat je vriend niet naar Noord-Holland wil, hij zou dan waarschijnlijk hetzelfd ervaren als jij, misschien een compromis: ergens in Noord-Brabant Breda of Den Bosch (werd ook al door iemand anders voorgesteld).
Een ander punt wat ik toch zou overwegen: wil je je kinderen echt in de randstad op voeden (geen haar op mijn hoofd die daar ook maar aan denkt), als ik mijn opvoeding/jeugd vergelijk met leeftijdsgenoten hier valt mij op dat ik echt nog degelijk ben opgevoed: U zeggen, met poppen spelen tot de middelbare school en geen grote mond, ik vind wat dat betreft de kinderen hier echt grof en brutaal hoor.
Ik hoop dat je er uit komt
vrijdag 16 november 2007 om 18:41
Elena, maar een klein stukje van NH valt in de Randstad hoor. Ik denk dat de grens zo ongeveer bij Purmerend/Beverwijk ligt. Maar verder denk ik ook dat je in beide provincies achterbakse mensen, onopgevoede kinderen en gezelligheid kunt treffen hoor. Ik woon zelf heel plezierig in NH maar er zijn hier ook plaatsen waar ik niet zou kunnen aarden, dan liever naar Limburg ha, ha.
vrijdag 16 november 2007 om 18:53
Ik denk ook dat het enorm verschilt welke plaats je woont.
Toevallig is het bij ons net andersom; mijn vriend is vanuit het Westen van het land naar het Oosten van het land verhuisd. Hij is dus bij mij komen wonen.
Het bevalt hem hier prima.
Ik moet eerlijk zeggen, dat ik moeite zou hebben om in het Westen te gaan wonen, omdat die directheid mij soms tegenstaat. (soms op het botte af..)
Achterbakse mensen kom je overal tegen,ook in het Westen. ( ken er wel een aantal haha)
Zou jouw vriend kunnen aarden in het Westen, denk je?
Het gekke is dat wanneer ik in het Westen ben en begin te praten, dat de mensen met mij grote ogen aankijken. Daar heb je een boer, denken ze dan. Een boer met de zachte G... haha! Ik denk dat er overal in het land vooroordelen zijn jegens mensen uit een andere provincie.
Ik weet niet hoe het er in Limburg aan toe gaat hoor. Ik weet wel dat de mensen daar over het algemeen vrij gelovig zijn. Misschien dat ze jou zien als een of andere randstad meid.. met een grote bek. Ik kan mij voorstellen dat je je daardoor niet geaccepteerd voelt. Kom anders gewoon lekker naar Gelderland....
Toevallig is het bij ons net andersom; mijn vriend is vanuit het Westen van het land naar het Oosten van het land verhuisd. Hij is dus bij mij komen wonen.
Het bevalt hem hier prima.
Ik moet eerlijk zeggen, dat ik moeite zou hebben om in het Westen te gaan wonen, omdat die directheid mij soms tegenstaat. (soms op het botte af..)
Achterbakse mensen kom je overal tegen,ook in het Westen. ( ken er wel een aantal haha)
Zou jouw vriend kunnen aarden in het Westen, denk je?
Het gekke is dat wanneer ik in het Westen ben en begin te praten, dat de mensen met mij grote ogen aankijken. Daar heb je een boer, denken ze dan. Een boer met de zachte G... haha! Ik denk dat er overal in het land vooroordelen zijn jegens mensen uit een andere provincie.
Ik weet niet hoe het er in Limburg aan toe gaat hoor. Ik weet wel dat de mensen daar over het algemeen vrij gelovig zijn. Misschien dat ze jou zien als een of andere randstad meid.. met een grote bek. Ik kan mij voorstellen dat je je daardoor niet geaccepteerd voelt. Kom anders gewoon lekker naar Gelderland....
vrijdag 16 november 2007 om 18:59
Ja, want in Gelderland zijn de meeste mensen niet zo gelovig ahum. Waar ligt de bible belt ook alweer? Schiermonnikoog?
Daar heb je een boer denken ze dan, misschien een gevalletje reflectie?
De randstad kun je ook niet over één kam scheren hoor, net als Limburg, NH en Gelderland niet. Amsterdam Zuid Oost is wel even iets heel anders dan bijvoorbeeld Bussum. Voorburg is ook weer heel anders dan Rotterdam Feyenoord.
Daar heb je een boer denken ze dan, misschien een gevalletje reflectie?
De randstad kun je ook niet over één kam scheren hoor, net als Limburg, NH en Gelderland niet. Amsterdam Zuid Oost is wel even iets heel anders dan bijvoorbeeld Bussum. Voorburg is ook weer heel anders dan Rotterdam Feyenoord.
vrijdag 16 november 2007 om 20:38
ik wil toch ff reageren op dat u zeggen.
nou kom ik uit de grootste havenstad van de wereld, het komt vaak op het journaal dat het achterstand etc daar is (grootendeels ook gelijk)
maar, op de oude school van mijn zoon, werden de leraren met achternaam en u aangesproken. nu we hier wonen is mijn zoon de enige die u zegt tegen de leerkracht (vind je het niet te gek voor woorden??) de taal die ik hier de kids hoor praten, daar val ik van "ras" rotterdammer nog steil van achterover.
maar los van dit alles zijn er natuurlijk ook een hoop positieve dingen:
ik heb voor het eerst een wilde koe gezien en bijna aangeraakt (durfde niet)
ben al op een melkboerderij geweest. heb een mega dure fiets gekocht die ik zonder slot overal kan wegzetten.. auto kan ik overal parkeren zonder bon.. en als ik die ff niet op slot zet komt de buurman aanbellen dat ik dat vergeten ben..mijn kind kan hier op de fiets naar school, en kian met zijn vriendjes na school gewoon op straat voetballen. we hebben allemaal KAPLAARZEN en klompen (maar die verstop ik ff als mijn familie komt ivm pesten)
dat zijn dan weer allemaal dingen die voorheen niet konden, en ik ook liever niet wilde.
dus zolang mijn kids klein zijn blijven we zeker hier wonen, maar mijn oude dag.. die slijt ik ech wel daar (thuis dus)
nou kom ik uit de grootste havenstad van de wereld, het komt vaak op het journaal dat het achterstand etc daar is (grootendeels ook gelijk)
maar, op de oude school van mijn zoon, werden de leraren met achternaam en u aangesproken. nu we hier wonen is mijn zoon de enige die u zegt tegen de leerkracht (vind je het niet te gek voor woorden??) de taal die ik hier de kids hoor praten, daar val ik van "ras" rotterdammer nog steil van achterover.
maar los van dit alles zijn er natuurlijk ook een hoop positieve dingen:
ik heb voor het eerst een wilde koe gezien en bijna aangeraakt (durfde niet)
ben al op een melkboerderij geweest. heb een mega dure fiets gekocht die ik zonder slot overal kan wegzetten.. auto kan ik overal parkeren zonder bon.. en als ik die ff niet op slot zet komt de buurman aanbellen dat ik dat vergeten ben..mijn kind kan hier op de fiets naar school, en kian met zijn vriendjes na school gewoon op straat voetballen. we hebben allemaal KAPLAARZEN en klompen (maar die verstop ik ff als mijn familie komt ivm pesten)
dat zijn dan weer allemaal dingen die voorheen niet konden, en ik ook liever niet wilde.
dus zolang mijn kids klein zijn blijven we zeker hier wonen, maar mijn oude dag.. die slijt ik ech wel daar (thuis dus)
vrijdag 16 november 2007 om 20:45
Nee, ik voel me niet persoonlijk aangesproken. Vond het alleen nogal frappant dat juist iemand uit Gelderland de TO "uitnodigt" in haar provincie omdat je daar in tegenstelling tot in Limburg misschien minder gelovige mensen zou tegenkomen en dat dat makkelijker zou kunnen zijn.
En wilde ik graag even vertellen dat NH niet helemaal randstad is. Ik denk dat Wieringerwerf boerser is dan Doetinchem eerlijk gezegd. Wil daarmee niemand tegen het hoofd stoten hoor, ben zelf ook opgegroeid in een dorp op het platte land.
Misschien is TO wel helemaal geen randstadse dus.
En wilde ik graag even vertellen dat NH niet helemaal randstad is. Ik denk dat Wieringerwerf boerser is dan Doetinchem eerlijk gezegd. Wil daarmee niemand tegen het hoofd stoten hoor, ben zelf ook opgegroeid in een dorp op het platte land.
Misschien is TO wel helemaal geen randstadse dus.
