Relaties
alle pijlers
Interculturele Relaties deel 21
vrijdag 16 maart 2007 om 07:02
Marg, we zijn een huis aan het kopen. En 7obby doet het op zijn manier. Maar mijn ouders hebben ook zo hun mening en advies. Maar als ik dat weer doorgeef aan 7obby wordt hij boos en draait het uit op ruzie. En als ik dan weer met de familie aan de lijn zit krijg ik hun onvrede weer over me heen dat 7obby niet naar hun advies luistert.
Maar goed, ik moet met 7obby onder 1 dak leven, dus ik laat hem maar lekker begaan en trek er mijn handen van af. Hij regelt het maar, en ik ga wel mee (is namelijk wel een leuke woning).
Iets duidelijker?
Maar goed, ik moet met 7obby onder 1 dak leven, dus ik laat hem maar lekker begaan en trek er mijn handen van af. Hij regelt het maar, en ik ga wel mee (is namelijk wel een leuke woning).
Iets duidelijker?
vrijdag 16 maart 2007 om 08:47
Welkom Boubaah. Leuk, nog meer vrouwen met een West-Afrikaan. "Die van mij" komt uit Togo. Das ook nog wel West-Afrika, toch?
Biebeltje, je klinkt een beetje alsof je in een dip zit. Hopelijk gaat de moeheid snel over (bevalt de nieuwe baan wel?) en komt alles goed met/in jullie nieuwe huisje.
Nou, onderhandeling liep nog niet helemaal vlot. Heb 't contract nog niet getekend. Het "nieuwe" bedrijf is veel leuker, de werkzaamheden en de baas ook. Maar ik zou er zowel in salaris, aantal vrije dagen en qua kilometervergoeding op achteruit gaan. Das natuurlijk niet de bedoeling. Krijg morgen een concept-contract met de post en dan onderhandelen we nog even verder...
Biebeltje, je klinkt een beetje alsof je in een dip zit. Hopelijk gaat de moeheid snel over (bevalt de nieuwe baan wel?) en komt alles goed met/in jullie nieuwe huisje.
Nou, onderhandeling liep nog niet helemaal vlot. Heb 't contract nog niet getekend. Het "nieuwe" bedrijf is veel leuker, de werkzaamheden en de baas ook. Maar ik zou er zowel in salaris, aantal vrije dagen en qua kilometervergoeding op achteruit gaan. Das natuurlijk niet de bedoeling. Krijg morgen een concept-contract met de post en dan onderhandelen we nog even verder...
vrijdag 16 maart 2007 om 10:50
Oh Biebel ja ik snap 't! Dat probleempje had ik vroeger ook weleens, maar ik heb 't opgelost door niets meer door te geven. Als je wat tegen iemand wil zeggen, dan doe dat maar gewoon, ik wil er best bijstaan om eea te vertalen, maar ik ga niet meer in op 'zeg maar tegen....'. Sinds ze dat doen, al vrij in 't begin hoor, want ik had er vrijwel meteen mijn buik van vol, gaat 't veel beter. Soms hebben ze weleens een discussie met elkaar maar hey, dat hoort er ook bij. 
vrijdag 16 maart 2007 om 10:58
Biebeltje, ik doe dat ook niet meer. Dingen die mijn moeder of zusje of vriend graag tegen 'de ander' willen zeggen, zeggen ze nu ook rechtstreeks tegen elkaar. Nadat vriend en ik laatst vier dagen geen contact met elkaar hadden vanwege zo'n 'doorgeef-actie' geef ik noooooit meer informatie door. (Heel soms leer ik wel eens van fouten ;))
Baas gaf me net alwéér een compliment en ik kreeg er spontaan een knoop van in mijn maag. Ondanks alles vind ik het heel moeilijk dat ik moet gaan vertellen dat ik ga stoppen met mijn huidige baan. Niet vanwege baas, maar wel vanwege mijn schuldgevoel tegenover twee van mijn collega's die mijn werk op hun bord krijgen. En ik weet dat baas heel goed is in het inwerken op mijn schuldgevoel...
Baas gaf me net alwéér een compliment en ik kreeg er spontaan een knoop van in mijn maag. Ondanks alles vind ik het heel moeilijk dat ik moet gaan vertellen dat ik ga stoppen met mijn huidige baan. Niet vanwege baas, maar wel vanwege mijn schuldgevoel tegenover twee van mijn collega's die mijn werk op hun bord krijgen. En ik weet dat baas heel goed is in het inwerken op mijn schuldgevoel...
vrijdag 16 maart 2007 om 12:16
Volgens mij heeft altijd iedereen andere ideeën over verbouwen en kopen en wonen, ik hoorde mijn ouders ook vaak over mijn zus en zwager dat ze het anders moesten doen. Waarop ik dan weer dacht, waar bemoeien ze zich mee.
Ekue, laat je absoluut geen schuldgevoel aanpraten (en als er een plekje bij je nieuwe, hopelijk leuke, baas vrij komt laat je het dan weten ;))
Ekue, laat je absoluut geen schuldgevoel aanpraten (en als er een plekje bij je nieuwe, hopelijk leuke, baas vrij komt laat je het dan weten ;))
zaterdag 17 maart 2007 om 11:06
Marg, goed verhaal! ik denk dat mijn afgelopen relatie vergelijkbaar was met jouw vorige, wat betreft van elkaar houden en toch niet werken. Ik moet nu nog even niet aan een nieuwe relatie denken, maar als ik me zo 'vrijblijvend' voorstel dat iemand heerlijk attent en belangstellend voor me zou zijn (zoals jouw vriend!!)...oh wat zalig zou dat zijn...:)
Misschien is het dan toch niet verkeerd zekere eisen aan een relatie te stellen, ook al kunnen die in zekere zin egobevestigend zijn, het is wel realistischer! In mijn gefilosofeer is alles theoretisch erg plausibel (alles uit jezelf moeten kunnen halen enzo) maar de praktische invulling is toch weer wat anders...
Ekue, nog contract-nieuws? Best wel stoer zeg zo onderhandelen! Heb zelf ooit es m'n poot stijfgehouden wat de plaatsing in salarisschaal betrof... "poot" met knikkende knie welteverstaan ;) (niet laten merken natuurlijk)...maar dat heeft wel resultaat opgeleverd!
Allemaal fijn weekend! En welkom voor de nieuwe Afrikaan-liefhebber :P
Zo één was ik ook (Angola) maar inmiddels ben ik hier illegaal op 't Forum, net als Fille, haha!
Misschien is het dan toch niet verkeerd zekere eisen aan een relatie te stellen, ook al kunnen die in zekere zin egobevestigend zijn, het is wel realistischer! In mijn gefilosofeer is alles theoretisch erg plausibel (alles uit jezelf moeten kunnen halen enzo) maar de praktische invulling is toch weer wat anders...
Ekue, nog contract-nieuws? Best wel stoer zeg zo onderhandelen! Heb zelf ooit es m'n poot stijfgehouden wat de plaatsing in salarisschaal betrof... "poot" met knikkende knie welteverstaan ;) (niet laten merken natuurlijk)...maar dat heeft wel resultaat opgeleverd!
Allemaal fijn weekend! En welkom voor de nieuwe Afrikaan-liefhebber :P
Zo één was ik ook (Angola) maar inmiddels ben ik hier illegaal op 't Forum, net als Fille, haha!
zaterdag 17 maart 2007 om 22:26
Ik sluit me aan bij de illegalen op dit forum ;(. Totaal onverwachts heeft hij het uitgemaakt. Ik had hem sinds maandag niet meer gezien, omdat we het allebei heel druk hadden. Stormde vanmiddag helemaal blij zijn woonkamer binnen. Hij had nagedacht in de tussentijd. En besloten dat het niet werkt tussen ons en ook niet gaat werken. Zijn grootste struikelblok is dat ik niet kan wachten met het uitpraten van problemen tot er geen buitenstaanders meer te zien zijn. Met buitenstaanders bedoelt hij dan ook de medepasagiers in de bus of de buurman die zijn hond uit laat. Maar ik ben een enorme flapuit. En als ik boos ben omdat we door zijn schuld de trein hebben gemist (bijvoorbeeld) moet ik dus de rest van de treinreis, het daaropvolgende uitstapje en de weg terug naar huis mijn mond houden om hem pas thuis te laten merken dat ik boos ben. Dat kan ik niet. En het is echt niet zo dat we dagelijks problemen hebben die uitgepraat moeten worden. Integendeel. We hebben het meestal hartstikke leuk samen. Of hadden... ;(
Scarabee, zeker weten dat als je er weer aan toe bent, je een man vindt die attent, geinteresseerd en lief is! Zulke hoge eisen zijn dat niet.
Scarabee, zeker weten dat als je er weer aan toe bent, je een man vindt die attent, geinteresseerd en lief is! Zulke hoge eisen zijn dat niet.
zaterdag 17 maart 2007 om 22:57
Dankjewel voor jullie knuffels. Das lief.
Totaal onverwacht. Ik zag het echt niet aankomen. Het ene moment ben je samen huisjes aan het bekijken, het volgende moment heb je niet eens meer een relatie. Auw.
Heb de rest van de middag en avond met het dekbed over mijn oren in bed gelegen. Net opgestaan om iets te eten in elkaar te flansen. Maar het smaakt me niet.
Totaal onverwacht. Ik zag het echt niet aankomen. Het ene moment ben je samen huisjes aan het bekijken, het volgende moment heb je niet eens meer een relatie. Auw.
Heb de rest van de middag en avond met het dekbed over mijn oren in bed gelegen. Net opgestaan om iets te eten in elkaar te flansen. Maar het smaakt me niet.
zondag 18 maart 2007 om 08:34
Goeiesmorrugus. Gelukkig toch wel redelijk geslapen.
Ja daar komt het eigenlijk wel op neer. Dat zijn keus al vast stond. Ik wist wel dat hij moeite had met mijn 'direct alles willen uitpraten' en dat hij meningsverschillen liever binnen vier muren houdt. Maar ik wist niet dat het ineens onoverkomelijk was. Ik bdoel, we hebben zeker niet dagelijks een verschil van mening. Dus het is niet iets wat vaak speelt.
Ja daar komt het eigenlijk wel op neer. Dat zijn keus al vast stond. Ik wist wel dat hij moeite had met mijn 'direct alles willen uitpraten' en dat hij meningsverschillen liever binnen vier muren houdt. Maar ik wist niet dat het ineens onoverkomelijk was. Ik bdoel, we hebben zeker niet dagelijks een verschil van mening. Dus het is niet iets wat vaak speelt.
zondag 18 maart 2007 om 08:44
Nog even banennieuws, want dat wil ik jullie toch niet onthouden. Heb -met knikkende knieen- van een halfjaarcontract een contract voor onbepaalde tijd weten te maken!!! Helaas wordt op andere punten niet toegegeven, dus qua aantal vakantiedagen en onkostenvergoeding ga ik er best veel op achteruit. Gelukkig komt daar een andere baas, jonge colega's en leuk werk voor terug.
Biggetje, als we nog mensen nodig hebben, laat ik het weten. Maarreh, denk dat je er een flink eind voor moet verhuizen.
Biggetje, als we nog mensen nodig hebben, laat ik het weten. Maarreh, denk dat je er een flink eind voor moet verhuizen.
zondag 18 maart 2007 om 14:20
Pfffft, net zo onverwacht als dat hij er gisteren een einde aan maakte, stond hij vanmorgen ineens in mijn woonkamer. Met al mijn spullen die nog bij hem lagen. In eerste instantie kon ik niets anders dan onbedaarlijk huilen. 'Hij laat er ook geen gras over groeien', dacht ik. Maar toen ik tot bedaren was gekomen, wilde hij praten. Eigenlijk had hij het helemaal niet uit willen maken, maar omdat ik zo weinig moeite had gedaan om hem te overtuigen om bij me te blijven (vind je het gek als je me zonder waarschuwing vooraf zoiets in mijn gezicht slingert) wist hij nu zeker dat het over was. Toen hebben we alsnog gepraat, en gepraat, en gepraat (en gehuild, gehuild, gehuild). Hij wilde ons nog een kans geven, kon zich toch ook niet voorstellen dat het ineens over was. Maar nu weet ik het niet meer. Ik houd van hem, meer dan ik ooit voor mogelijk had gehouden in zo'n korte tijd. Ik was mezelf bij hem (wat dus duidelijk niet altijd op prijs werd gesteld). We dachten na over onze gezamenlijke toekomst. Maar ik durf niet meer. Als het na zeven maanden al zo'n pijn doet. Hoe moet het dan voelen als hij zich over een jaar alsnog bedenkt. Ik blijf toch wie ik ben. Ik kan een cursus 'hoe bijt ik mijn tong eraf in gezelschap' volgen. Maar die tong groeit er weer aan. En mijn hart ligt nu eenmaal op die tong. Pfffffft.
zondag 18 maart 2007 om 14:25
Dus (even kijken of ik het goed begrijp) je denkt er nog over na? Of zijn jullie weer bij elkaar? Of is het definitief uit? Hij had dus eigenlijk gewild dat je gisteren feller ingegaan was tegen zijn opmerking om het uit te maken? Tsja, als het zo vanuit het niets komt, kan ik me voorstellen dat je niet meteen met een pleidooi komt waarom jullie wel bij elkaar moeten blijven.
Maar wat betreft het flapuit/binnen vier muren-euvel; is er geen compromis waar jullie aan kunnen werken? Of hebben jullie dat al geprobeerd?
Maar wat betreft het flapuit/binnen vier muren-euvel; is er geen compromis waar jullie aan kunnen werken? Of hebben jullie dat al geprobeerd?
zondag 18 maart 2007 om 14:47
Fille, je begrijpt het heel goed. Ik denk erover na. Ik wil best werken aan een compromis (hem de wc in trekken, zeggen wat me dwars zit en tegenover de buitenwereld niets laten merken... En een dag mijn mond houden tot we 's avonds weer thuis zijn, moet vast ook wel lukken). Maar ik ben het vertrouwen in de relatie een beetje kwijt. Als ik er per ongeluk nog eens iets uitflap waar iemand anders bij is. Maakt hij het dan alsnog uit?
Biggetje, ook bedankt voor je knuffel.
Biggetje, ook bedankt voor je knuffel.
zondag 18 maart 2007 om 15:01
Ja, je vertrouwen heeft natuurlijk wel een deuk opgelopen. Terwijl je eerst een fijne relatie hebt en daar zonder twijfels in staat, denk ik dat als jullie weer samen zijn je een stuk onzekerder zal zijn. Hij heeft het een keer vanuit het niets uitgemaakt, kan dat dan niet weer opeens gebeuren? Ik bedoel dit overigens niet negatief, het is niet persé een reden om niet meer met hem verder te gaan, maar ik zit gewoon even te filosoferen wat zoiets met je gevoel doet. Dat zal je wel een plaatsje moeten geven. Hoe staat hij er dan in? Want hij wilt het dus wel nog een keer proberen? Of weet hij het ook nog niet?
zondag 18 maart 2007 om 15:07
@ Ekue: Jeetje, lijkt die deur gisteren nog volledig dichte gegooid te zijn, staat hij ineens weer op een kier. Verwarring!!! Een aantal jaren geleden is hetzelfde probleem in mijn relatie ook een huge topic geweest. Niet alleen dat ik dingen gewoon hier, nu en wel meteen wil uitspreken, maar ook dat ik dingen over onze relatie met anderen bespreek. Voor hem was het ook echt genoeg om er een punt achter te zetten. Wij hebben er toen veel over gesproken. Heb verteld dat dat mijn aard is, en dat ik dat ook nodig heb. We hebben toen geprobeerd om elkaar daarin tegemoet te komen. En dat is aardig gelukt in de loop der jaren. Samen dus de middenweg zoeken. En op de weg naar die middenweg raakt er altijd wel eens iemand teleurgesteld, maar als je dat blijft bemoemen... Bij ons heeft het gewerkt. WIe weet voor jou ook!
EN als het na 7 maanden al zo'n pijn doet.... dan denk ik dat hij je wel ECHT heel veel doet. Je kan uit angst voor nog meer pijn een vervolg van jullie relatie uit de weg gaan. Maar je kan ook gewoon het risico nemen ooit nog eens op je bek te gaan (en dat zal dan goed pijn doen), maar wie weet is hij wel de liefde van je leven! Die moet je niet zomaar laten lopen!!!
:R
EN als het na 7 maanden al zo'n pijn doet.... dan denk ik dat hij je wel ECHT heel veel doet. Je kan uit angst voor nog meer pijn een vervolg van jullie relatie uit de weg gaan. Maar je kan ook gewoon het risico nemen ooit nog eens op je bek te gaan (en dat zal dan goed pijn doen), maar wie weet is hij wel de liefde van je leven! Die moet je niet zomaar laten lopen!!!
:R
zondag 18 maart 2007 om 15:30
Fille, je filosofeert precies zoals ik nu ook al de hele tijd aant doen ben. Dat is een hele geruststelling, ik maak dus niet zulke rare hersenkronkels. En wat Boubaah schrijft is natuurlijk een nog veel grotere geruststelling. Vriend en ik hebben niet eens een uniek probleem. Boubaah, wat was jullie middenweg? En is het na dat gesprek nog eens om dezelfde reden (bijna) mis gegaan?
Toch snap ik niet waarom het ineens zo'n groot probleem blijkt te zijn. Zoals ik al eerder schreef, we hebben niet vaak onenigheid, dus is er ook maar zelden iemand getuige van. En als een bliksemslag bij heldere hemel (om er maar eens een cliche spreekwoord tegenaan te gooien) blijkt dat voor hem een reden te zijn om het uit te maken.
Vervolgens zet hij zijn besluit kracht bij door me direct de volgende dag mijn spullen achterna te brengen. Nog geen uur later zegt hij dat hij het eigenlijk niet uit had willen maken en dat ie onze relatie weer wil oppakken.
En dan zeggen ze dat vrouwen moeilijk te volgen zijn...
Toch snap ik niet waarom het ineens zo'n groot probleem blijkt te zijn. Zoals ik al eerder schreef, we hebben niet vaak onenigheid, dus is er ook maar zelden iemand getuige van. En als een bliksemslag bij heldere hemel (om er maar eens een cliche spreekwoord tegenaan te gooien) blijkt dat voor hem een reden te zijn om het uit te maken.
Vervolgens zet hij zijn besluit kracht bij door me direct de volgende dag mijn spullen achterna te brengen. Nog geen uur later zegt hij dat hij het eigenlijk niet uit had willen maken en dat ie onze relatie weer wil oppakken.
En dan zeggen ze dat vrouwen moeilijk te volgen zijn...
zondag 18 maart 2007 om 16:00
De middenweg? Dat hij accepteert dat ik het nodig heb om soms met een ander dan hem onze relatie te bespreken. Mijn concessie op dat gebied is dat ik dat maar met een beperkt aantal vriendinnen doe (en mijn moeder). En ik probeer hem tegemoet te komen door dingen idd te bespreken totdat we met z'n tweetjes thuis zijn. Wel laat ik op het moment zelf vaak op subtiele manier blijken dat iets me niet zint. En als het echt te bont is, trek ik mijn mond wel open.
Dit is onze 'theoretische' middenweg. In de praktijk gaat het nog wel eens mis. Toch iets eruit gooien. En dan zie ik hem meteen kijken, op een bepaalde manier. Dan ga ik er niet op verder, bijt op m'n tong, zeg zodra we samen zijn 'sorry, was niet de bedoeling' en we praten er thuis verder over.
Maar het is nooit meer een reden geweest om er mee te kappen. Ik heb begrip getoond voor zijn kant (niet in het openbaar problemen etc. bespreken). Maar ik heb ook gezegd wat IK nodig heb (soms met anderen over ons kunnen praten). En het was een poosje aftasten en proberen, en het gaat dus nog wel eens een keertje fout, maar we kunnen er op deze manier allebei goed mee leven!
Dit is onze 'theoretische' middenweg. In de praktijk gaat het nog wel eens mis. Toch iets eruit gooien. En dan zie ik hem meteen kijken, op een bepaalde manier. Dan ga ik er niet op verder, bijt op m'n tong, zeg zodra we samen zijn 'sorry, was niet de bedoeling' en we praten er thuis verder over.
Maar het is nooit meer een reden geweest om er mee te kappen. Ik heb begrip getoond voor zijn kant (niet in het openbaar problemen etc. bespreken). Maar ik heb ook gezegd wat IK nodig heb (soms met anderen over ons kunnen praten). En het was een poosje aftasten en proberen, en het gaat dus nog wel eens een keertje fout, maar we kunnen er op deze manier allebei goed mee leven!
zondag 18 maart 2007 om 17:28
Boubaah, super dat jullie er zo uitgekomen zijn. En al zeven jaar bij elkaar. Dat geeft de mens moed.
En nu ga ik alsnog iets van mijn zondag maken. Lekkere dingen halen bij de Marrokaan. Een fatsoenlijk maal koken. En dan een vriendin van het station halen, die ook net in een 'relatierel' zit. Fille, dat 'troost-eten' gaat er alsnog van komen :D.
En nu ga ik alsnog iets van mijn zondag maken. Lekkere dingen halen bij de Marrokaan. Een fatsoenlijk maal koken. En dan een vriendin van het station halen, die ook net in een 'relatierel' zit. Fille, dat 'troost-eten' gaat er alsnog van komen :D.
zondag 18 maart 2007 om 18:07
He??? Zo zit ik echt achter de computer nu ik het nieuws van Ekue lees. Waar komt dit opeens vandaan? Jullie maakten zo'n goede, hechte indruk altijd in jouw postings? Nou ja, je zit natuurlijk met dezelfde vragen. Hij is wel onduidelijk hoor! Ik vind gewoon dat hij het niet kan maken om jou te verwijten dat je niet meer je best deed om hem bij je te houden. En ik zal je ook vertellen waarom niet, want ik heb m'n vorige ex (met wie ik 6 jaar heb samengewoond, dus niet de Angolees) precies hetzelfde verweten toen ik het destijds uitmaakte. Ik had toen meer daadkracht willen zien van hem (maar ik denk dat ik toen sowieso toch was weggegaan, ook al had hij me gesmeekt te blijven). Maar nu kijk ik er toch anders op terug. Ex en ik zijn nog steeds goede vrienden (op een speciale manier, dat wel) en ik denk dat het juist een enorme daad van liefde was dat hij me toen heeft laten gaan, ondanks dat hij het niet wilde. Hij heeft toen letterlijk gezegd; als jij wegwilt, hoe moet ik je dan tegenhouden? (ik vond dat toen erg makkelijk, maar misschien heeft hij juist wel het allermoeilijkste gedaan!)Maar wat het ook is, jouw ex/vriend heeft nu wel een enorme bom onder de relatie gelegd, door het eerst uit te maken en daarna aan te geven dat het een soort testcase was en dan jou ook nog het gevoel te geven dat jij hebt gefaald. Logisch dat je vertrouwen niet 1 2 3 terug is mochten jullie het nog een keer proberen. In dat geval moet je denk ik echt heel veel gaan communiceren over dingen en heel bewust middenwegen zoeken. Van beide kanten veranderen, zonder jezelf te kort te doen.Trouwens toch geweldig van die baan hoor! Heel veel sterkte en schrijf alles maar lekker van je af op dit forum!! Ook een knuffel van scarabee.
zondag 18 maart 2007 om 22:42
Dankjewel voor je knuffel Scarabee. Ik snap er ook nog steeds helemaal niets van. Had net nog een vage sms van hem. Dat haat, liefde, angst en vertrouwen allemaal gevoelens zijn en dat ik nu naar mijn hart moet luisteren. Maar mijn hart weet het even niet. Na het ontzettende verdriet dat ik gisteravond en vanmorgen voelde, voel ik nu boosheid en onzekerheid. Hoe haalt hij het in zijn hoofd om zonder enige waarschuwing voorafineens te roepen dat het nooit meer gaat werken tussen ons, me de volgende dag mijn spullen achterna te komen brengen, en dan ineens weer van gedachten te veranderen? Mijn hart is geen speelgoed!
