Relaties
alle pijlers
Jarig..... ik mis haar :-(
vrijdag 20 juli 2007 om 15:01
quote:
Heel wrang, maar weet je wat: internet is echt een heel mooi medium. Die "vreemden" (nou ja, zo vreemd zijn we nou ook weer niet
) zijn echte mensen. We kennen jou wel niet persoonlijk, maar hebben wel een bepaald gevoel bij jouw verhaal. En we nemen allemaal, ook al kennen we je niet, een klein stukje verdriet en een paar tranen van je over. Je hebt er vast nog een hoop over, maar misschien helpt deze virtuele warmte je toch een beetje *;
Nee, niet wrang, maar zó waar. Ik ben werkelijk-waar dolblij dat internet bestaat. Wat jullie schrijven voel ik. Ik voel me minder alleen. (Natuurlijk is mijn man er ook nog, maar hij is een man. Die bovendien zelf geen contact heeft met zijn eigen kinderen..)
Heel wrang, maar weet je wat: internet is echt een heel mooi medium. Die "vreemden" (nou ja, zo vreemd zijn we nou ook weer niet
) zijn echte mensen. We kennen jou wel niet persoonlijk, maar hebben wel een bepaald gevoel bij jouw verhaal. En we nemen allemaal, ook al kennen we je niet, een klein stukje verdriet en een paar tranen van je over. Je hebt er vast nog een hoop over, maar misschien helpt deze virtuele warmte je toch een beetje *;Nee, niet wrang, maar zó waar. Ik ben werkelijk-waar dolblij dat internet bestaat. Wat jullie schrijven voel ik. Ik voel me minder alleen. (Natuurlijk is mijn man er ook nog, maar hij is een man. Die bovendien zelf geen contact heeft met zijn eigen kinderen..)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 20 juli 2007 om 15:08
Gisteren ben ik, met mijn man, op kraamvisite geweest bij een vriendin en haar man. (In de tijd dat ik zelf zwanger was, gingen we veel met elkaar om. Ik wist nu echter pas kort dat ze zwanger was. Ze durfde het niet tegen mij te vertellen. Vorige week is ze bevallen.)
Dit is voor het eerst in al die tijd dat mijn kinderen weg zijn, dat ik met zwangerschap en bevalling in mijn nabije omgeving te maken krijg.
Boven op hun kamer kreeg ik de baby meteen in mijn armen, met het flesje. Maar hij wilde het flesje niet meer, had genoeg, en zijn oogjes zakten langzaam dicht... terwijl ik hem zo in mijn armen hield en een beetje wiegde....
... en ik ben in tranen uitgebarsten ;(;(;(
De moeder zat naast me op het bed en ook zij werd er een beetje emotioneel van. Ja, net bevallen, baby'tje is een week oud, en dan gaat je kraamvisite huilen... Maar ze gaven me alle ruimte, en zeiden niets... en ik stamelde dat dit niet mijn bedoeling was geweest...
Daarna ging het beter, en bleef ik gewoon zo zitten met dat kleine prachtige perfecte mannetje in mijn armen, beetje wiegen, zo lekker warm en kalmerend was het, ik had zo echt wel uren kunnen blijven zitten. (En wat van die rust aan de moeder doorgeven, want ze was een beetje gestresst van al het bezoek.)
Gedenkwaardig bezoek............. wat een wonder, zo'n kindje.O+
Het riep zóveel op bij mij. Baby, mijn kinderen, verwerkingsproces, familiegebeuren, álles kwam even samen op dat moment.
Dit is voor het eerst in al die tijd dat mijn kinderen weg zijn, dat ik met zwangerschap en bevalling in mijn nabije omgeving te maken krijg.
Boven op hun kamer kreeg ik de baby meteen in mijn armen, met het flesje. Maar hij wilde het flesje niet meer, had genoeg, en zijn oogjes zakten langzaam dicht... terwijl ik hem zo in mijn armen hield en een beetje wiegde....
... en ik ben in tranen uitgebarsten ;(;(;(
De moeder zat naast me op het bed en ook zij werd er een beetje emotioneel van. Ja, net bevallen, baby'tje is een week oud, en dan gaat je kraamvisite huilen... Maar ze gaven me alle ruimte, en zeiden niets... en ik stamelde dat dit niet mijn bedoeling was geweest...
Daarna ging het beter, en bleef ik gewoon zo zitten met dat kleine prachtige perfecte mannetje in mijn armen, beetje wiegen, zo lekker warm en kalmerend was het, ik had zo echt wel uren kunnen blijven zitten. (En wat van die rust aan de moeder doorgeven, want ze was een beetje gestresst van al het bezoek.)
Gedenkwaardig bezoek............. wat een wonder, zo'n kindje.O+
Het riep zóveel op bij mij. Baby, mijn kinderen, verwerkingsproces, familiegebeuren, álles kwam even samen op dat moment.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 20 juli 2007 om 15:44
Lieve Elmervrouw,
Je berichten hebben zo'n indruk op me gemaakt. Ik kende je verhaal al, maar jou nog niet. En het doet me zo goed dat wij op onze manier hier op het forum iets voor je kunnen betekenen, dat je wat troost uit onze berichtjes kunt halen.
En ik vind het ook mooi om te lezen hoe jij op jouw manier toch dicht bij je dochter bent geweest woensdag. Ik denk ook dat zij dit gevoeld zal hebben.
En dan dat kleine wondertje bij je vriendin, wat heerlijk. Niets voelt natuurlijk zo goed als je eigen kindje in je armen, maar die baby... een klein cadeautje voor jou van boven, daar ben ik van overtuigd!
Je berichten hebben zo'n indruk op me gemaakt. Ik kende je verhaal al, maar jou nog niet. En het doet me zo goed dat wij op onze manier hier op het forum iets voor je kunnen betekenen, dat je wat troost uit onze berichtjes kunt halen.
En ik vind het ook mooi om te lezen hoe jij op jouw manier toch dicht bij je dochter bent geweest woensdag. Ik denk ook dat zij dit gevoeld zal hebben.
En dan dat kleine wondertje bij je vriendin, wat heerlijk. Niets voelt natuurlijk zo goed als je eigen kindje in je armen, maar die baby... een klein cadeautje voor jou van boven, daar ben ik van overtuigd!
vrijdag 20 juli 2007 om 15:49
O lieve elmervrouw,zit ik 2 dagen niet op het forum het eerste wat ik zie is dit.;( Wat is het toch oneerlijk dat je na zo,n lange tijd nog steeds niet de verjaardagen met je kinderen mag vieren.En logisch hoor op kraamvisite dat je zo emotioneel word,zo heb je ooit zelf gestaan,ik hoop echt zo verschrikkelijk met heel mijn hart dat je lieve schatten weer snel terugkomen.Veel sterkte!
Dikke knuf van mormel*;:R
Dikke knuf van mormel*;:R
vrijdag 20 juli 2007 om 22:01
quote:
Nee, tranen en verdriet moet je nooig opkroppen, want dan komt het er op een andere manier uit. Goed van je Elmervrouw dat je er heen bent gegaan!
*; Dit doe ik (nog) téveel. Ik schaam mij voor mijn emoties, al weet ik best dat dat natuurlijk niet nodig is. ('Je mag voelen wat je voelt' zei mijn therapeut vaak. Nou, bij ons thuis was dat niet zo. Daarom heb ik alles, alles en nog eens alles altijd weggestopt, totdat ik er bijna in stikte.)
Er is bij mij nogal wat voor nodig wil ik iets kunnen loslaten. Dus ondanks dat ik me schaamde, vond ik het toch ook een mijlpaaltje voor mezelf, dat ik huilde waar anderen bij waren. Dat ik iets vóelde. Veel te lang helemaal niets gevoeld. Heeft alles met vroeger te maken.
Nee, tranen en verdriet moet je nooig opkroppen, want dan komt het er op een andere manier uit. Goed van je Elmervrouw dat je er heen bent gegaan!
*; Dit doe ik (nog) téveel. Ik schaam mij voor mijn emoties, al weet ik best dat dat natuurlijk niet nodig is. ('Je mag voelen wat je voelt' zei mijn therapeut vaak. Nou, bij ons thuis was dat niet zo. Daarom heb ik alles, alles en nog eens alles altijd weggestopt, totdat ik er bijna in stikte.)
Er is bij mij nogal wat voor nodig wil ik iets kunnen loslaten. Dus ondanks dat ik me schaamde, vond ik het toch ook een mijlpaaltje voor mezelf, dat ik huilde waar anderen bij waren. Dat ik iets vóelde. Veel te lang helemaal niets gevoeld. Heeft alles met vroeger te maken.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 20 juli 2007 om 22:16
Ik begrijp dat je het moeilijk vindt om je emoties te laten zien, maar echt, als íemand er reden heeft om verdriet te hebben ben jij dat wel - ik kan me niet voorstellen dat er iemand zou kunnen zijn die vindt dat jij je ooit aanstelt! Zo supersterk als jij bent! Je leeft mijn ergste nachtmerrie....
Wat goed dat je dat zo gedaan hebt met die kraamvisite, ook voor je vriendin.
*; :R Lemmy
Wat goed dat je dat zo gedaan hebt met die kraamvisite, ook voor je vriendin.
*; :R Lemmy
zaterdag 21 juli 2007 om 09:47
quote:
ik kan me niet voorstellen dat er iemand zou kunnen zijn die vindt dat jij je ooit aanstelt!
Ga maar eens met mijn moeder praten. Die zei doodleuk in het laatste telefoongesprek wat we hadden: 'denk maar eens heel goed na over waar je mee bezig bent!' En dat omdat ik voor mezelf kies, eindelijk, en geen contact zoek en niet op bezoek ga. Puur uit zelfbescherming. Een moeder die op vakantie gaat, volgende maand, en die zegt 'Moet ik met dit verdriet naar de andere kant van de wereld? Ik sta ermee op en ik ga ermee naar bed.' Ik voelde me steeds meer in het nauw gedreven tijdens dit gesprek en heb me daarna te pletter gejankt. Zo erg dat mijn man de telefoon pakte, terugbelde en haar eens vroeg waar ze mee bezig was..... meer dan drie zinnen kon hij niet zeggen, want toen kwakte ze de hoorn neer en sindsdien (1,5 maand later) niets meer gehoord.
ik kan me niet voorstellen dat er iemand zou kunnen zijn die vindt dat jij je ooit aanstelt!
Ga maar eens met mijn moeder praten. Die zei doodleuk in het laatste telefoongesprek wat we hadden: 'denk maar eens heel goed na over waar je mee bezig bent!' En dat omdat ik voor mezelf kies, eindelijk, en geen contact zoek en niet op bezoek ga. Puur uit zelfbescherming. Een moeder die op vakantie gaat, volgende maand, en die zegt 'Moet ik met dit verdriet naar de andere kant van de wereld? Ik sta ermee op en ik ga ermee naar bed.' Ik voelde me steeds meer in het nauw gedreven tijdens dit gesprek en heb me daarna te pletter gejankt. Zo erg dat mijn man de telefoon pakte, terugbelde en haar eens vroeg waar ze mee bezig was..... meer dan drie zinnen kon hij niet zeggen, want toen kwakte ze de hoorn neer en sindsdien (1,5 maand later) niets meer gehoord.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 21 juli 2007 om 09:51
Een vrouw die overal in haar kennissenkring bekend staat als zo aardig, doet alles voor iedereen en heeft het zó zwaar.... en iedereen trapt erin, en ik ben het zwarte schaap, en degene die moeilijk doet. Pas een mailtje gekregen van 11-jarig nichtje dat ik 'moest ophouden met zo stom doen tegen oma'. Zo etaleert oma zich dus in de familie... en niemand die mij nog ziet staan en mijn kant wil horen. Daar kun je je dus niet tegen verdedigen (doe ik ook niet), alleen maar afstand houden, puur uit zelfbehoud.
Maar het is wél heel pijnlijk allemaal. En zo moeilijk was dat te doorzien, die emotionele chantage die ze dus al heel mijn leven op mij toegepast heeft (en ik die daar gevoelig voor was, en het niet doorhad).
Sorry, moest dit even kwijt!!!
Maar het is wél heel pijnlijk allemaal. En zo moeilijk was dat te doorzien, die emotionele chantage die ze dus al heel mijn leven op mij toegepast heeft (en ik die daar gevoelig voor was, en het niet doorhad).
Sorry, moest dit even kwijt!!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 21 juli 2007 om 16:06
Sennah is nu niet meer jarig maar ik wil je toch nog met haar feliciteren, elmervrouw. Je eerste topic heb ik toen zo'n beetje meegevolgd en ik heb je boek ook gelezen en ik vind het vreselijk voor je dat je na zoveel jaar nog steeds helemaal níks weet over waar je kinderen zijn en hoe het met ze gaat. Die onzekerheid vreet en dat zou eigenlijk niemand mee hoeven moeten maken. Ik vind het bewonderenswaardig hoe je je staande houdt. Dat is geen kattepis en je moeder zou daar wel even heel wat meer begrip voor aan den dag mogen leggen dan wat ze nu doet.
Sommige mensen kunnen voor de buitenwereld zo aardig zijn maar voor hun naasten zo ontzettend hard. Ik herken het wel een beetje maar zo ver als het bij jou gaat, gaat het bij mij gelukkig niet. Kan me echter wel een voorstelling ervan maken hoe je je mbt je moeder voelt.
Was er maar iets bekend over je kinderen, wat dan ook, dat zou al zo'n groot verschil maken!! Sterkte. :R
Sommige mensen kunnen voor de buitenwereld zo aardig zijn maar voor hun naasten zo ontzettend hard. Ik herken het wel een beetje maar zo ver als het bij jou gaat, gaat het bij mij gelukkig niet. Kan me echter wel een voorstelling ervan maken hoe je je mbt je moeder voelt.
Was er maar iets bekend over je kinderen, wat dan ook, dat zou al zo'n groot verschil maken!! Sterkte. :R
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zondag 22 juli 2007 om 09:15
Dank je voor de felicitatie.. Gisteravond en vannacht was ik helemaal beroerd. Ik denk dat alles van deze heftige week zwaar op mijn maag lag. De verjaardag, het gedoe van mijn moeder, de kraamvisite, en alles wat deze dingen verder nog oproepen en wat ik te weinig uit.
Hierboven staat 'ik mis haar'. Misschien moet ik erbij zeggen: ik mis ook een moeder in mijn leven.
Eigenlijk belachelijk dat een vrouw van mijn leeftijd dit zegt, maar nu vóel ik het pas (en heel veel dingen meer).
Hierboven staat 'ik mis haar'. Misschien moet ik erbij zeggen: ik mis ook een moeder in mijn leven.
Eigenlijk belachelijk dat een vrouw van mijn leeftijd dit zegt, maar nu vóel ik het pas (en heel veel dingen meer).
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 22 juli 2007 om 21:09
maandag 23 juli 2007 om 09:11
quote:
Een vrouw die overal in haar kennissenkring bekend staat als zo aardig, doet alles voor iedereen en heeft het zó zwaar.... en iedereen trapt erin, en ik ben het zwarte schaap, en degene die moeilijk doet. Pas een mailtje gekregen van 11-jarig nichtje dat ik 'moest ophouden met zo stom doen tegen oma'. Zo etaleert oma zich dus in de familie... en niemand die mij nog ziet staan en mijn kant wil horen. Daar kun je je dus niet tegen verdedigen (doe ik ook niet), alleen maar afstand houden, puur uit zelfbehoud.
Maar het is wél heel pijnlijk allemaal. En zo moeilijk was dat te doorzien, die emotionele chantage die ze dus al heel mijn leven op mij toegepast heeft (en ik die daar gevoelig voor was, en het niet doorhad).
Sorry, moest dit even kwijt!!! Jeetje meid. Wat een ^%$$#@ is die moeder van jou
Ik heb een klein beetje op je andere topic op werk en studie gelezen en begrijp je nu een beetje beter. Bij bovenstaand berichtje dacht ik direct: aha, dat mens is blijkbaar bedreven in de kunst der emotionele chantage! En direct daarna lees ik in je volgende berichtje dat je dit inderdaad ook beseft. Maar blijkbaar hebben veel mensen in hun omgeving het niet door, of zijn ze zich er niet echt van bewust. Het is zo makkelijk om het van een afstandje te zien, maar als je er middenin zit herken je het vaak niet. Het is al een grote stap dat je het nu doorziet!
Het lijkt me erg moeilijk hiermee om te gaan, zeker gezien jouw situatie en geschiedenis. Jij neemt fysiek wel afstand maar emotioneel nog niet. Wat doe je om daaraan te werken? Ben je nog in therapie? Hier op het forum is me het boek "emotionele chantage" van Susan Forward aanbevolen. Dat is voor jou vast een goede tip.
liefs *;:R
dubio
Een vrouw die overal in haar kennissenkring bekend staat als zo aardig, doet alles voor iedereen en heeft het zó zwaar.... en iedereen trapt erin, en ik ben het zwarte schaap, en degene die moeilijk doet. Pas een mailtje gekregen van 11-jarig nichtje dat ik 'moest ophouden met zo stom doen tegen oma'. Zo etaleert oma zich dus in de familie... en niemand die mij nog ziet staan en mijn kant wil horen. Daar kun je je dus niet tegen verdedigen (doe ik ook niet), alleen maar afstand houden, puur uit zelfbehoud.
Maar het is wél heel pijnlijk allemaal. En zo moeilijk was dat te doorzien, die emotionele chantage die ze dus al heel mijn leven op mij toegepast heeft (en ik die daar gevoelig voor was, en het niet doorhad).
Sorry, moest dit even kwijt!!! Jeetje meid. Wat een ^%$$#@ is die moeder van jou
Ik heb een klein beetje op je andere topic op werk en studie gelezen en begrijp je nu een beetje beter. Bij bovenstaand berichtje dacht ik direct: aha, dat mens is blijkbaar bedreven in de kunst der emotionele chantage! En direct daarna lees ik in je volgende berichtje dat je dit inderdaad ook beseft. Maar blijkbaar hebben veel mensen in hun omgeving het niet door, of zijn ze zich er niet echt van bewust. Het is zo makkelijk om het van een afstandje te zien, maar als je er middenin zit herken je het vaak niet. Het is al een grote stap dat je het nu doorziet!Het lijkt me erg moeilijk hiermee om te gaan, zeker gezien jouw situatie en geschiedenis. Jij neemt fysiek wel afstand maar emotioneel nog niet. Wat doe je om daaraan te werken? Ben je nog in therapie? Hier op het forum is me het boek "emotionele chantage" van Susan Forward aanbevolen. Dat is voor jou vast een goede tip.
liefs *;:R
dubio
Ga in therapie!
maandag 23 juli 2007 om 09:18
quote:
Hierboven staat 'ik mis haar'. Misschien moet ik erbij zeggen: ik mis ook een moeder in mijn leven.
Eigenlijk belachelijk dat een vrouw van mijn leeftijd dit zegt, maar nu vóel ik het pas (en heel veel dingen meer).
Hoezo is dat belachelijk Elmervrouw? Zijn moeders er alleen voor kinderen? Nee lieve Elmervrouw, een moeder hebben we allemaal nodig. Ook als we zelf moeder zijn, ook als we volwassen zijn. Ik moet er niet aan denken mijn moeder nu te moeten missen (en ze is al bijna 80). En jij hebt nooit een moeder gehad, dus voor is dat gemis nog veel groter. Een moeder moeten missen die altijd een moeder is geweest, is heel iets anders dan nooit een moeder te hebben gehad.
Je wéét eigenlijk niet eens wat je mist... dat wil zeggen, je hebt het nooit mogen ervaren. Een moeder die onvoorwaardelijk van je houdt, die er altijd voor je is, die aan je denkt als je ver weg bent, die zich altijd zorgen om je maakt, die je beschermt, bij wie je je veilig voelt.
Jij verdiende dat ook Elmervrouw. Je hebt het niet gekregen. Dat is ontzettend oneerlijk. En daar mag je gerust heel erg verdrietig en kwaad om zijn. Je mag voelen wat je voelt. Je hebt alle recht.
liefs,
dubio
Hierboven staat 'ik mis haar'. Misschien moet ik erbij zeggen: ik mis ook een moeder in mijn leven.
Eigenlijk belachelijk dat een vrouw van mijn leeftijd dit zegt, maar nu vóel ik het pas (en heel veel dingen meer).
Hoezo is dat belachelijk Elmervrouw? Zijn moeders er alleen voor kinderen? Nee lieve Elmervrouw, een moeder hebben we allemaal nodig. Ook als we zelf moeder zijn, ook als we volwassen zijn. Ik moet er niet aan denken mijn moeder nu te moeten missen (en ze is al bijna 80). En jij hebt nooit een moeder gehad, dus voor is dat gemis nog veel groter. Een moeder moeten missen die altijd een moeder is geweest, is heel iets anders dan nooit een moeder te hebben gehad.
Je wéét eigenlijk niet eens wat je mist... dat wil zeggen, je hebt het nooit mogen ervaren. Een moeder die onvoorwaardelijk van je houdt, die er altijd voor je is, die aan je denkt als je ver weg bent, die zich altijd zorgen om je maakt, die je beschermt, bij wie je je veilig voelt.
Jij verdiende dat ook Elmervrouw. Je hebt het niet gekregen. Dat is ontzettend oneerlijk. En daar mag je gerust heel erg verdrietig en kwaad om zijn. Je mag voelen wat je voelt. Je hebt alle recht.
liefs,
dubio
Ga in therapie!
maandag 23 juli 2007 om 12:20
ik zag net dit topic.
Elmervrouw, ik kende jou en jouw verhaal niet, maar het heeft me ontzettend aangegrepen!
Wat vreselijk allemaal!
En het spijt me dat ik het zeg, maar je moeder is niet goed snik!
Jij hebt alle recht om verdrietig te zijn! ook al is het 'al' 5jaar geleden, zoiets slijt nooit! ik heb hier verder geen woorden voor, zo boos word ik hiervan..
Ik hoop van ganser harte dat je je kinderen op een dag weer in je armen kan sluiten!
Heel veel sterkte en kracht, en toch nog gefeliciteerd met je dochter.
Elmervrouw, ik kende jou en jouw verhaal niet, maar het heeft me ontzettend aangegrepen!
Wat vreselijk allemaal!
En het spijt me dat ik het zeg, maar je moeder is niet goed snik!
Jij hebt alle recht om verdrietig te zijn! ook al is het 'al' 5jaar geleden, zoiets slijt nooit! ik heb hier verder geen woorden voor, zo boos word ik hiervan..
Ik hoop van ganser harte dat je je kinderen op een dag weer in je armen kan sluiten!
Heel veel sterkte en kracht, en toch nog gefeliciteerd met je dochter.
maandag 23 juli 2007 om 16:45
quote:
Jij verdiende dat ook Elmervrouw. Je hebt het niet gekregen. Dat is ontzettend oneerlijk. En daar mag je gerust heel erg verdrietig en kwaad om zijn. Je mag voelen wat je voelt. Je hebt alle recht.
Ja, dat zei mijn therapeut ook altijd... en dat heb ik ook echt als aanmoediging beschouwd. Waarom moest hij toch een andere baan gaan nemen? En het lukte niet om met degene die het zou overnemen, een afspraak te maken. Belde maar steeds niet terug. Nu, na weken en weken, belde de GGZ mij zélf. Mevrouw is óók vertrokken. Maar goed ook dat ik niet bij haar verder ben gegaan met therapie, dan had ik weer een vertrekkende therapeut gehad.
Na de vakantie bellen ze me terug, wat ik verder nog wil bij ze. Ze begrepen overigens wel dat ik boos en teleurgesteld was. Aanbod nu: gesprekken met een psychiatrisch verpleegkundige. (Heeft iemand daar ervaring mee?) Zelf zit ik aan groepstherapie te denken. Kan ik werken aan mijn angst in groepen, tussen mensen. Verder heb ik op het moment geen therapie en ik merk het wel, moet ik zeggen. Dingen hopen zich een beetje op, soms, en ik wil ook niet altijd zitten janken en klagen thuis.
Jij verdiende dat ook Elmervrouw. Je hebt het niet gekregen. Dat is ontzettend oneerlijk. En daar mag je gerust heel erg verdrietig en kwaad om zijn. Je mag voelen wat je voelt. Je hebt alle recht.
Ja, dat zei mijn therapeut ook altijd... en dat heb ik ook echt als aanmoediging beschouwd. Waarom moest hij toch een andere baan gaan nemen?
En het lukte niet om met degene die het zou overnemen, een afspraak te maken. Belde maar steeds niet terug. Nu, na weken en weken, belde de GGZ mij zélf. Mevrouw is óók vertrokken. Maar goed ook dat ik niet bij haar verder ben gegaan met therapie, dan had ik weer een vertrekkende therapeut gehad. Na de vakantie bellen ze me terug, wat ik verder nog wil bij ze. Ze begrepen overigens wel dat ik boos en teleurgesteld was. Aanbod nu: gesprekken met een psychiatrisch verpleegkundige. (Heeft iemand daar ervaring mee?) Zelf zit ik aan groepstherapie te denken. Kan ik werken aan mijn angst in groepen, tussen mensen. Verder heb ik op het moment geen therapie en ik merk het wel, moet ik zeggen. Dingen hopen zich een beetje op, soms, en ik wil ook niet altijd zitten janken en klagen thuis.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 23 juli 2007 om 16:50
De laatste weken voel ik trouwens een heel grote behoefte om op te ruimen. Kledingkast, bureau, zolder; dat soort dingen. Ruimte maken!
Nu ik zo in het proces zit van 'alle negatieve banden (familie!) loslaten', heb ik echt behoefte aan ruimte maken op alle fronten.
Vandaag op zolder bezig geweest. Daar heb ik in een speciale kast alle spulletjes van mijn kinderen. Schoolspullen, tekeningen, werkjes, speelgoed. Kleren die ze heel vaak aan hadden, heb ik in een aparte doos gedaan, die bewaar ik. Maar ik had ook spullen 'op de groei' gekregen van mijn zus. Ik heb besloten deze kleren weg te doen. Om de reden dat ze toch niet meer zullen passen als mijn kinderen zouden terugkomen, maar ook om een meer energetische reden: ik wil niet eens meer dat ze die kleren zouden dragen. Ik wil niks meer van mijn familie. Dit dus ook niet. En ik moet zeggen dat het écht schoner voelt op zolder, nu die weg zijn.
Mochten mijn kinderen terugkomen, dan moet ik echt uitgebreid met ze gaan shoppen, want dan hebben ze dus echt helemaal niets meer wat nog past. Wat wil je ook na zoveel jaren.
Ach ja, zo gaan er allerlei gedachten door je heen, als je bezig bent met dit soort dingen. Maar het hoort er allemaal bij, en het is ook goed om er zo
weer even mee bezig te zijn.
Ik ben echt ruimte aan het maken, binnen en buiten mezelf. Benieuwd waar dit toe leidt, maar het voelt goed.
Nu ik zo in het proces zit van 'alle negatieve banden (familie!) loslaten', heb ik echt behoefte aan ruimte maken op alle fronten.
Vandaag op zolder bezig geweest. Daar heb ik in een speciale kast alle spulletjes van mijn kinderen. Schoolspullen, tekeningen, werkjes, speelgoed. Kleren die ze heel vaak aan hadden, heb ik in een aparte doos gedaan, die bewaar ik. Maar ik had ook spullen 'op de groei' gekregen van mijn zus. Ik heb besloten deze kleren weg te doen. Om de reden dat ze toch niet meer zullen passen als mijn kinderen zouden terugkomen, maar ook om een meer energetische reden: ik wil niet eens meer dat ze die kleren zouden dragen. Ik wil niks meer van mijn familie. Dit dus ook niet. En ik moet zeggen dat het écht schoner voelt op zolder, nu die weg zijn.
Mochten mijn kinderen terugkomen, dan moet ik echt uitgebreid met ze gaan shoppen, want dan hebben ze dus echt helemaal niets meer wat nog past. Wat wil je ook na zoveel jaren.
Ach ja, zo gaan er allerlei gedachten door je heen, als je bezig bent met dit soort dingen. Maar het hoort er allemaal bij, en het is ook goed om er zo
weer even mee bezig te zijn.
Ik ben echt ruimte aan het maken, binnen en buiten mezelf. Benieuwd waar dit toe leidt, maar het voelt goed.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
