Relaties
alle pijlers
minnaressen deel 33
donderdag 21 juni 2007 om 23:24
Waarom blijf je aan een man hangen die je bedriegt / voorliegt / manipuleert?
Ik kan die vraag niet als echtgenote beantwoorden, alleen als minnares.
Wat mij betreft draait het om 1 ding: gevoelens.
Ik houd oprecht van mijn GM, los van het feit dat ik een aantal feiten verstandelijk goed op een rij heb en inmiddels afstand van hem heb genomen.
Gevoelens maken het verdraaid moeilijk om verstandelijke afwegingen te maken.
Gevoelens werken hoop en verwachting in de hand.
Gevoelens vertroebelen je waarneming en 'kleuren' de opmerkingen van GM, waardoor je de dingen op een bepaalde manier uitlegt.
Gevoelens weerhouden je er van om een objectief beeld van de situatie voor ogen te houden en daar naar te handelen (dus: met de relatie te stoppen als je erin vastloopt).
Wat een invasie vandaag van nieuwe forummers! Ik heb niet alle postings kunnen waarderen maar dat is vers 2.
Ik wil nog even kwijt dat ik het erg waardeer van Puk dat ze haar verhaal hier heeft gepost. Puk, op z'n minst erg moedig van je om je in de andere kant van het verhaal te willen verdiepen!
Vanmiddag voelde ik me mat nadat ik GM had gezien, maar heb vanavond veel afleiding gehad waardoor ik me weer een stuk beter voel.
Ik kan die vraag niet als echtgenote beantwoorden, alleen als minnares.
Wat mij betreft draait het om 1 ding: gevoelens.
Ik houd oprecht van mijn GM, los van het feit dat ik een aantal feiten verstandelijk goed op een rij heb en inmiddels afstand van hem heb genomen.
Gevoelens maken het verdraaid moeilijk om verstandelijke afwegingen te maken.
Gevoelens werken hoop en verwachting in de hand.
Gevoelens vertroebelen je waarneming en 'kleuren' de opmerkingen van GM, waardoor je de dingen op een bepaalde manier uitlegt.
Gevoelens weerhouden je er van om een objectief beeld van de situatie voor ogen te houden en daar naar te handelen (dus: met de relatie te stoppen als je erin vastloopt).
Wat een invasie vandaag van nieuwe forummers! Ik heb niet alle postings kunnen waarderen maar dat is vers 2.
Ik wil nog even kwijt dat ik het erg waardeer van Puk dat ze haar verhaal hier heeft gepost. Puk, op z'n minst erg moedig van je om je in de andere kant van het verhaal te willen verdiepen!
Vanmiddag voelde ik me mat nadat ik GM had gezien, maar heb vanavond veel afleiding gehad waardoor ik me weer een stuk beter voel.
donderdag 21 juni 2007 om 23:39
Altijd fijn als zo'n nieuw blikje MR-etjes open getrokken wordt ;)... hoop dat ze op die manier hun eigen onzekerheid even kwijt kunnen, hebben wij ook weer iets goeds voor deze wereld gedaan...
Puk, deze woorden hierboven gelden uiteraard niet voor jou, ik kan je postings waarderen (alleen vind ik het, heel eerlijk gezegd, vanuit mijn positie wel moeilijk om te lezen, maar dat zegt alles over mij en niets over jou!)
Wereldmeid, volgens mij heb jij ze aardig op een rijtje! Dus goed dat je afleiding zoekt, Biga pleit daar ook continu voor, en ook ik merk dat het me helpt... het blijft gewoon moeilijk als je hem iedere dag ziet! Ik hoop voor jou dat je snel een andere baan vindt, als je dat echt wil! Dapper hoor, zo ver ben ik nog lang niet.
Deur: ik vind je echt zoooo lief!!! Was fijn!!!
(enne Angel, sorry ;) Ben je je lamp al zat??)
Biga?? Alles oke??
Puk, deze woorden hierboven gelden uiteraard niet voor jou, ik kan je postings waarderen (alleen vind ik het, heel eerlijk gezegd, vanuit mijn positie wel moeilijk om te lezen, maar dat zegt alles over mij en niets over jou!)
Wereldmeid, volgens mij heb jij ze aardig op een rijtje! Dus goed dat je afleiding zoekt, Biga pleit daar ook continu voor, en ook ik merk dat het me helpt... het blijft gewoon moeilijk als je hem iedere dag ziet! Ik hoop voor jou dat je snel een andere baan vindt, als je dat echt wil! Dapper hoor, zo ver ben ik nog lang niet.
Deur: ik vind je echt zoooo lief!!! Was fijn!!!
(enne Angel, sorry ;) Ben je je lamp al zat??)
Biga?? Alles oke??
donderdag 21 juni 2007 om 23:51
Waarom ik ben gebleven, Moet wel voorop stellen dat mijn man niet all the way is gegaan met haar. Dat is ook door haar bevestigd anders had ik het nooit geloofd, 1x zoenen is wel gebeurd op het sexuele vlak dan. Moet eerlijk zeggen dat als er meer was gebeurd ik niet had kunnen blijven. Sexuele trouw schijn ik nog veel belangrijker te vinden als ik dacht.
Ik ben gebleven voor mijn kind en omdat ik nog steeds van hem hield. Niet vergelijkbaar meer als voorheen maar ik kon het nog niet opgeven, het glas was gewoon niet leeg. Ook hij vroeg me te blijven.
We hebben hulp gezocht, gepraat en ik ben heel lang boos, verdrietig enzo geweest. Want ik begreep ook van mezelf niet dat ik bleef. Mijn gevoel en verstand zaten helemaal niet op 1 lijn. Dagen dat ik s morgen overtuigd was dat ik toch wegging en s avonds zeker weten dat we zouden blijven vechten voor elkaar en ons gezin.
Nu zitten we weer in rustiger vaarwater. Vertrouwen is weer beter. Maar dat komt ook door openheid van zaken vwb telefoonrekening mail ed.
Ben me gaan beseffen dat als ik hem vertrouw dat dat niks zegt over zijn te vertrouwen zijn. Het maakt me alleen weer rustiger nu ik weer wat vertrouwen heb. Ik weet nu dat ik bij een tweede misstap niet kan blijven. Sommige dingen doe je maar 1 keer. Dit is voor mij iets wat ik maar 1 keer kan. De keus is dus wat dat betreft aan hem.
Ik ben heel anders naar mijn man gaan kijken maar hij ook naar mij. En we hebben toch weer voor elkaar gekozen, maar geloof me, dat is niet makkelijk. Je weet dat het nooit meer gaat verdwijnen uit je leven. Je leert het accepteren dat je huwelijk toch niet zo ideaal was als je dacht. Ik bedoel tuurlijk sleur oke, maar iemand zo'n pijn doen. Tja is hard.
Ik heb me bewust in de andere kant verdiept en ook geprobeerd die te begrijpen omdat ik het in mijn familie had gezien en het toen ook niet veroordeelde. Ben zeker in het begin ook heel boos op mijn man geweest en niet op haar. Vond dat hij met haar een loopje had genomen en dat kan niet.
DIt alles heeft mijn leven een flinke draai en optater gegeven maar gelukkig ben ik weer boven water gekomen. Oke wij, maar ik heb wel geleerd mezelf iets belangrijker te vinden als mijn man. Want als het er echt op aan komt, zit je met jezelf.
Ik ben dus "blij" dat we samen hebben doorgezet, maar ben voorzichtiger geworden. Ja ik hoop nog steeds met hem oud te worden. Ondanks wat er gebeurd is. Maar die garantie heeft niemand, ik ook niet als ik opstap en iemand anders ontmoet. Ik heb het risico genomen dat ik nog een keer mijn hoofd stoot maar ik denk dat het toch het risico waard is. En dat moeten jullie herkennen. Je hoopt toch altijd het beste.
Face, dat jij je mailaccount heb gesloten vind ik knap, het is iets definitiefs, het heft in eigen hand nemen.
Verder alle andere trouwe posters hier, volg je gevoel en je hart en blijf eerlijk naar jezelf. Dat heeft mij er doorheen gesleurd.
Ik ben gebleven voor mijn kind en omdat ik nog steeds van hem hield. Niet vergelijkbaar meer als voorheen maar ik kon het nog niet opgeven, het glas was gewoon niet leeg. Ook hij vroeg me te blijven.
We hebben hulp gezocht, gepraat en ik ben heel lang boos, verdrietig enzo geweest. Want ik begreep ook van mezelf niet dat ik bleef. Mijn gevoel en verstand zaten helemaal niet op 1 lijn. Dagen dat ik s morgen overtuigd was dat ik toch wegging en s avonds zeker weten dat we zouden blijven vechten voor elkaar en ons gezin.
Nu zitten we weer in rustiger vaarwater. Vertrouwen is weer beter. Maar dat komt ook door openheid van zaken vwb telefoonrekening mail ed.
Ben me gaan beseffen dat als ik hem vertrouw dat dat niks zegt over zijn te vertrouwen zijn. Het maakt me alleen weer rustiger nu ik weer wat vertrouwen heb. Ik weet nu dat ik bij een tweede misstap niet kan blijven. Sommige dingen doe je maar 1 keer. Dit is voor mij iets wat ik maar 1 keer kan. De keus is dus wat dat betreft aan hem.
Ik ben heel anders naar mijn man gaan kijken maar hij ook naar mij. En we hebben toch weer voor elkaar gekozen, maar geloof me, dat is niet makkelijk. Je weet dat het nooit meer gaat verdwijnen uit je leven. Je leert het accepteren dat je huwelijk toch niet zo ideaal was als je dacht. Ik bedoel tuurlijk sleur oke, maar iemand zo'n pijn doen. Tja is hard.
Ik heb me bewust in de andere kant verdiept en ook geprobeerd die te begrijpen omdat ik het in mijn familie had gezien en het toen ook niet veroordeelde. Ben zeker in het begin ook heel boos op mijn man geweest en niet op haar. Vond dat hij met haar een loopje had genomen en dat kan niet.
DIt alles heeft mijn leven een flinke draai en optater gegeven maar gelukkig ben ik weer boven water gekomen. Oke wij, maar ik heb wel geleerd mezelf iets belangrijker te vinden als mijn man. Want als het er echt op aan komt, zit je met jezelf.
Ik ben dus "blij" dat we samen hebben doorgezet, maar ben voorzichtiger geworden. Ja ik hoop nog steeds met hem oud te worden. Ondanks wat er gebeurd is. Maar die garantie heeft niemand, ik ook niet als ik opstap en iemand anders ontmoet. Ik heb het risico genomen dat ik nog een keer mijn hoofd stoot maar ik denk dat het toch het risico waard is. En dat moeten jullie herkennen. Je hoopt toch altijd het beste.
Face, dat jij je mailaccount heb gesloten vind ik knap, het is iets definitiefs, het heft in eigen hand nemen.
Verder alle andere trouwe posters hier, volg je gevoel en je hart en blijf eerlijk naar jezelf. Dat heeft mij er doorheen gesleurd.
donderdag 21 juni 2007 om 23:57
Pieppetje, ik trek me weer terug hoor. Dit is jullie forum. En net zoals jij kiest voor je gm heb ik ook gekozen voor mijn man. De echte foute is die man in het midden. Ook al staan wij vrouwen soms wrokkig naar elkaar te kijken zeg maar. Twee honden vechten om een been en de de derde heeft lekkere soep denk ik wel eens.
Ik vind het ook wel eens moeilijk om hier te lezen hoor, maar begrip brengt je altijd verder (ook al kost dat soms wat moeite).
Ik vind het ook wel eens moeilijk om hier te lezen hoor, maar begrip brengt je altijd verder (ook al kost dat soms wat moeite).
vrijdag 22 juni 2007 om 00:31
Hoi Puk,
Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Snap dat het hels moeilijk voor je is geweest en bij momenten misschien nog.
Je leert hem en vooral jezelf op zo'n manier wel beter kennen ja. Het eerste wat ik dacht was idd ook; wat maakt het nu uit of dat hij all the way is gegaan, of dat alleen maar heeft gewild? (toen ik dat van jou las dus, over all the way, alleen gezoend)
Ik denk altijd dat emotionele trouw veel belangrijker is voor mij dan fysieke.
Maar hoe het echt zit, of hoe je echt zult reageren, daar kom je pas achter als je het meemaakt.
In die zin begrijp ik heel goed met wat je zegt dat proberen te begrijpen je veel verder brengt.
Ik heb overigens ook nooit vijandige gevoelens gehad naar zijn vrouw, alhoewel het daar wellicht bij scheelt dat ik hem niet voor mezelf wil hebben. Juist omdat ik weet hoe hij is. Ik zou daar niet mee kunnen leven, met een man die een dubbelleven heeft, of meerdere gezichten.
Uiteindelijk val ik daar dus toch wel op. In die zin lijken echtgenotes en minnaressen ook wel op elkaar misschien.
Ze vallen uiteindelijk op dezelfde man, die op die manier met vrouwen omgaat zoals hij doet.
De echtgenote heeft alleen mee dat de omgeving vaak een stuk positiever op haar reageert dan op de minnares, terwijl dat dat mechanisme wat maakt dat ze toch steeds voor hem kiest, msch wel dezelfde is als van de minnares. Dat wat maakt dat je juist voor hem zoveel voelt en niet voor een ander. Dit voert msch wat te ver voor je.
Vind het in ieder geval erg prettig de manier waarop je reageert.
Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Snap dat het hels moeilijk voor je is geweest en bij momenten misschien nog.
Je leert hem en vooral jezelf op zo'n manier wel beter kennen ja. Het eerste wat ik dacht was idd ook; wat maakt het nu uit of dat hij all the way is gegaan, of dat alleen maar heeft gewild? (toen ik dat van jou las dus, over all the way, alleen gezoend)
Ik denk altijd dat emotionele trouw veel belangrijker is voor mij dan fysieke.
Maar hoe het echt zit, of hoe je echt zult reageren, daar kom je pas achter als je het meemaakt.
In die zin begrijp ik heel goed met wat je zegt dat proberen te begrijpen je veel verder brengt.
Ik heb overigens ook nooit vijandige gevoelens gehad naar zijn vrouw, alhoewel het daar wellicht bij scheelt dat ik hem niet voor mezelf wil hebben. Juist omdat ik weet hoe hij is. Ik zou daar niet mee kunnen leven, met een man die een dubbelleven heeft, of meerdere gezichten.
Uiteindelijk val ik daar dus toch wel op. In die zin lijken echtgenotes en minnaressen ook wel op elkaar misschien.
Ze vallen uiteindelijk op dezelfde man, die op die manier met vrouwen omgaat zoals hij doet.
De echtgenote heeft alleen mee dat de omgeving vaak een stuk positiever op haar reageert dan op de minnares, terwijl dat dat mechanisme wat maakt dat ze toch steeds voor hem kiest, msch wel dezelfde is als van de minnares. Dat wat maakt dat je juist voor hem zoveel voelt en niet voor een ander. Dit voert msch wat te ver voor je.
Vind het in ieder geval erg prettig de manier waarop je reageert.
vrijdag 22 juni 2007 om 02:01
Dit denk ik trouwens weer niet, dat het voor de man in kwestie zo'n feest is. Echt eikels daar gelaten die niet meer in een vrouw kunnen zien dan een neukertje dan wel een sokkenwaster.
Al kan ik mij ook goed voorstellen dat je nu msch even minder op hebt met de gevoelens van je man nu hij jou zo'n pijn heeft gedaan.
Ik denk dat de mannen en de vrouwen in een driehoeksrelatie uiteindelijk msch wel met hetzelfde worstelen. Dat alleen de cultuur en de socialisatie bepaalt in welke rol je zit.
Een vrouw heeft nu eenmaal vaker veel minder mogelijkheden om vreemd te gaan, omdat ze thuis zit met de kinderen, om maar eens een voorbeeld te noemen.
Ik kan nog wel meer voorbeelden verzinnen, maar waar het mij om gaat is dat ik denk dat het voor de man in kwestie vaak ook geen pretje of spelletje is. Zo ken bijv al 2 mannen die zelfmoord hebben gepleegd. Daar kun je zo je mening over hebben, maar dat is ook niet bepaald iets wat men uit weelde doet.
Ik geloof niet zo in fout en goed, ik denk dat er (gelukkig) niet zo veel echt slechte mensen rondlopen, ongevoelig voor andermans gevoelens. Al zijn ze er natuurlijk wel.
vrijdag 22 juni 2007 om 07:05
vrijdag 22 juni 2007 om 07:35
Puk het is voor de man in kwestie ook 2-strijd daar ben ik ook van overtuigd.Wat ik in mijn situatie niet bevat is GM;s woorden constant behalve zijn daden war ik p mijn beurt voor vocht.Ik leek gehersenspoeld wanneer we samen waren zodra ik weer alleen was dealde ik met zijn woorden en bedacht hoe kan hij zulks zeggen maar niets doen.Niet te vergelijken met waar jij in verzeild raakte.Wat ik me afvraag en mss. maak ik nu slapende honden wakker.Wat maakt dat je je man geloofd en de bewuste vrouw dat ze niet all the way gingen?GM had vrouw ook verkondigd nl. dat het alleen wat gezoen en vleierij en wat aan elkaar zitten was en meer niet.Zo je al weet wrsch. heb ik haar 3x gesproken en de laatste maal op haar verzoek waarin ze me dus uithoorde, ipv. gezellig koffiedrinken zo ze zei, had uitgenodgd.Nog heb ik daar spijt van at ik gegaanben.Ze vroeg veel maar heb haar uiteindeljk gezegd vraag aan je man.,die liet niets los zei ze.Ik vind idd. je uitspraak waar 2 vechten om een bot gaat de 3de ermee vandoor van toepassing op GM hier.Hij vaarde er ergens heel wel bij ondanks zijn 2strijd.Ik heb hem ook jaren ouder zie worden de afgelopen 3jr.
Ik begreep uit je post dat het niet lang heeft geduurd,wat maakt mss. dat het wat draaglijker is geweest.Als het draaglijk is te noemen.Mijn ex heeft me ook in de steek gelaten,okee we zaten al beide op een ander ' schip' maar toch.Hij had kunnen zeggen het is niets samen ,dat word het ook niet en ik heb iemand anders ontmoet.Dat was wel duidelijk bij onz relatie lang egenlijk.Maarjah ik besef ook dat je zoiets niet gemakkelijk zegt naar je partner toe.Je geeft dan ook je eigen falen aan ahw.
Ik begreep uit je post dat het niet lang heeft geduurd,wat maakt mss. dat het wat draaglijker is geweest.Als het draaglijk is te noemen.Mijn ex heeft me ook in de steek gelaten,okee we zaten al beide op een ander ' schip' maar toch.Hij had kunnen zeggen het is niets samen ,dat word het ook niet en ik heb iemand anders ontmoet.Dat was wel duidelijk bij onz relatie lang egenlijk.Maarjah ik besef ook dat je zoiets niet gemakkelijk zegt naar je partner toe.Je geeft dan ook je eigen falen aan ahw.
vrijdag 22 juni 2007 om 08:54
Lieve Puk,
Waarschijnlijk was ik weer eens te ongenuanceerd met mijn schrijven... sorry daarvoor!
Ik ga ervan uit dat je begreep dat mijn MR opmerking absoluut niet op jou sloeg, maar dat je reageert op mijn opmerking dat ik het best moeilijk om te lezen vind... En nogmaals, dat zegt meer over mij, dan over jou! Dit wordt alleen maar ingegeven door het feit dat ik, ondanks alles, toch nog hoop op een toekomst tussen gm en mij. En voordat iedereen hierover heen gaat vallen: een zeer wijze en lieve vriendin zei ooit tegen mij: hoop ontstaat, verwachtingen worden gecreeerd. Verwachtingen heb ik allang niet meer, hoop wel. Maar dat zal ook vanzelf slijten.
Ik vind het oprecht dapper en toch ook prettig om jouw posts te lezen, en kan me ook goed voorstellen dat onze posts voor jou niet makkelijk zijn.
Jullie hebben samen besloten om er nog voor te gaan, en er volgens mij allebei ook voor geknokt. Dat moet een moeilijke en zware weg zijn, want er zal een flinke deuk in het vertrouwen gekomen zijn.
Wat betreft jouw opmerking over het al dan niet moeilijk zijn voor de man in kwestie, ik sluit me volledig aan bij Raf. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, die het wel best vinden zo, maar in mijn geval ben ik ervan overtuigd dat het voor "mijn" gm ontzettend zwaar is. Het lijkt me vreselijk als je getrouwd bent en kinderen hebt, en dan ineens iemand anders tegen komt, waarvoor je diepe gevoelens ontwikkelt. Zie dan maar eens een keuze te maken. Aan de ene kant vrouw en kinderen, aan de andere kant die persoon waar je ineens zoveel voor gaat voelen. Een hels karwei lijkt me. En dat dat niet over 1 nacht ijs gaat, dat kan ik eerlijk gezegd alleen maar begrijpen.
Ben overigens wel nieuwsgierig hoe dat werkt. Jij vond het belangrijk dat het bij zoenen was gebleven, en dat er geen sex is geweest. Het lijkt mij namelijk al vreselijk moeilijk dat er zulke gevoelens voor een andere vrouw zijn ontstaan. Dat lijkt me bedreigender dan dat er sex plaats gevonden zou hebben.
Nogmaals: dit is een openbaar forum, en ik denk dat juist wij en juist hier niet veroordelen en niemand buiten sluiten. Dat we niet zitten te wachten op moraalridstertjes die ons komen vertellen hoe dom en naief we zijn, dat lijkt me duidelijk. Maar verder is iedereen met een open blik en een verhaal meer dan welkom, dus voel je alsjeblieft niet weggejaagd, en al helemaal niet door een opmerking van mij dat ik iets moeilijk vind!
Liefs, Piep
vrijdag 22 juni 2007 om 09:04
Nu lees ik alweer zo vaak het woord respect,
mijn man had een gv nu ruim 3 jaar geleden,ik weet het 1,5 jaar.
En toen hij dus een gv had,kreeg ik alle respect die je je kan krijgen
Hier thuis was alles goed,en leuk,nooit ruzies vrolijke kinderen,kortom er was geen enkele aanwijzing dat mijn man een gv nodig had of had.
pas toen alles uitkwam kwamen de problemen,en bleek het respect toch anders in elkaar te zitten,oftewel ik dacht er anders over als hij.
het gaat niet om respectvol enz
het gaat over egoisme,en zolang het niet uitkomt,wordt er niemand onrespectvol behandeld,want dat vind je pas erna,dat je niet respectvol bent behandeld.
waarom de meeste vrouwen blijven,sja om diezelvde reden dat de minaressen er niet mee kappen.
wat dat betrefd zullen veel gevoelens hetzelvde zijn.
de vrouwen zien elkaar ook vaak als concurenten,wat eigenlijk niet terecht is.vind het ook altijd een beetje raar,dat de vrouwen hier afgeschilderd worden als moraalridders,en de minaressen als naiief
lees al zolang mee in dit topic,de minaressen zijn gewoon leuke vrouwen met hoop,en de vrouwen ook.allemaal willen we hetzelvde zekerheid.
maar zekerheid krijg je altijd pas achteraf.
daarbij staat een verliefd persoon,nooit open voor de werkelijkheid,men luisterd wel,maar t wordt weggestopt,door de hoop hoop dat het bij haar anders is.
mijn man had een gv nu ruim 3 jaar geleden,ik weet het 1,5 jaar.
En toen hij dus een gv had,kreeg ik alle respect die je je kan krijgen
Hier thuis was alles goed,en leuk,nooit ruzies vrolijke kinderen,kortom er was geen enkele aanwijzing dat mijn man een gv nodig had of had.
pas toen alles uitkwam kwamen de problemen,en bleek het respect toch anders in elkaar te zitten,oftewel ik dacht er anders over als hij.
het gaat niet om respectvol enz
het gaat over egoisme,en zolang het niet uitkomt,wordt er niemand onrespectvol behandeld,want dat vind je pas erna,dat je niet respectvol bent behandeld.
waarom de meeste vrouwen blijven,sja om diezelvde reden dat de minaressen er niet mee kappen.
wat dat betrefd zullen veel gevoelens hetzelvde zijn.
de vrouwen zien elkaar ook vaak als concurenten,wat eigenlijk niet terecht is.vind het ook altijd een beetje raar,dat de vrouwen hier afgeschilderd worden als moraalridders,en de minaressen als naiief
lees al zolang mee in dit topic,de minaressen zijn gewoon leuke vrouwen met hoop,en de vrouwen ook.allemaal willen we hetzelvde zekerheid.
maar zekerheid krijg je altijd pas achteraf.
daarbij staat een verliefd persoon,nooit open voor de werkelijkheid,men luisterd wel,maar t wordt weggestopt,door de hoop hoop dat het bij haar anders is.
vrijdag 22 juni 2007 om 09:24
ff off topic sorry
Puk herkenbaar wat je schrijft,alleen mijn man ging wel all the way,en toch vond ik dat minder erg,als dat ik ooit had kunnen denken.
Ik vond de leugens zo erg,dat ik zo voor de gek was gehouden.
De relatie is indd heel anders,je kunt zeggen hij is volwassener geworden,zelfs de ruzies verlopen anders.
dingen gebeurden,mensen veranderen.
je stukje over dat je het uiteindelijk zelf moet doen is zo waar.
niets is zeker,ik hoop alleen dat hij woord houd,en dat als er ooit gevoelens voor iemand anders zijn,hij het eerlijk durft te vertellen,en mij nooit meer zo kwest met leugens,over een deel van zijn leven,waar ik geen deel van uit maak.liefs Daisy
Puk herkenbaar wat je schrijft,alleen mijn man ging wel all the way,en toch vond ik dat minder erg,als dat ik ooit had kunnen denken.
Ik vond de leugens zo erg,dat ik zo voor de gek was gehouden.
De relatie is indd heel anders,je kunt zeggen hij is volwassener geworden,zelfs de ruzies verlopen anders.
dingen gebeurden,mensen veranderen.
je stukje over dat je het uiteindelijk zelf moet doen is zo waar.
niets is zeker,ik hoop alleen dat hij woord houd,en dat als er ooit gevoelens voor iemand anders zijn,hij het eerlijk durft te vertellen,en mij nooit meer zo kwest met leugens,over een deel van zijn leven,waar ik geen deel van uit maak.liefs Daisy
vrijdag 22 juni 2007 om 10:37
@Puk, bedankt voor je openhartige en eerlijke verhaal. Het is idd de GM aan te rekenen dat hij er twee vrouwen op na houdt. Natuurlijk heeft hij hiervoor een minnares nodig en zo lang zij er aan mee werkt en de zaak geheim houdt kan het voortbestaan.
Voor mijn relatie met GM had ik een heel zwart-witte opvatting over dit soort relaties, niet in de laatste plaats omdat ik zelf bedrogen ben een paar jaar geleden. Nu weet ik dat gevoelens zo heftig kunnen zijn dat je een stuk van je verstand verliest of opzij schuift (zoals ik gisteravond schreef).
Net als stoppen met roken: je weet dat het op de lange termijn ongezond is maar ja, het is vandaag nog zo lekker.... (ik ben een niet-roker overigens dus kan daar eigenlijk niet over meepraten).
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik op de man gevallen ben om wie hij is en als hij 'vrij' zou zijn geweest dan zou ik ook voor hem zijn gevallen, ondanks het grote leeftijdsverschil.
Het enige 'hoopgevende' dat hij me ooit in een emotionele bui heeft gezegd, is: 'Als ik niet getrouwd was, dan wist ik het wel', waarop ik fel heb gereageerd dat hij me nooit meer zoiets moest zeggen. Ik koop er namelijk niets voor en nu, een half jaar later, nog steeds niet! En o.a. dat geeft me reden om gas terug te nemen.
Ik ga vanmiddag naar hem toe, ik moet hem gewoon even zien buiten kantoor. Gisteren was de sfeer zo zakelijk en dat deed me pijn. Ik wil hem zien lachen.
Don't worry, ik zal fysieke afstand bewaren.
Face, Insideout, Mara, Biga, Dulcia, Pieppetje, hoe gaat het?
Voor mijn relatie met GM had ik een heel zwart-witte opvatting over dit soort relaties, niet in de laatste plaats omdat ik zelf bedrogen ben een paar jaar geleden. Nu weet ik dat gevoelens zo heftig kunnen zijn dat je een stuk van je verstand verliest of opzij schuift (zoals ik gisteravond schreef).
Net als stoppen met roken: je weet dat het op de lange termijn ongezond is maar ja, het is vandaag nog zo lekker.... (ik ben een niet-roker overigens dus kan daar eigenlijk niet over meepraten).
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik op de man gevallen ben om wie hij is en als hij 'vrij' zou zijn geweest dan zou ik ook voor hem zijn gevallen, ondanks het grote leeftijdsverschil.
Het enige 'hoopgevende' dat hij me ooit in een emotionele bui heeft gezegd, is: 'Als ik niet getrouwd was, dan wist ik het wel', waarop ik fel heb gereageerd dat hij me nooit meer zoiets moest zeggen. Ik koop er namelijk niets voor en nu, een half jaar later, nog steeds niet! En o.a. dat geeft me reden om gas terug te nemen.
Ik ga vanmiddag naar hem toe, ik moet hem gewoon even zien buiten kantoor. Gisteren was de sfeer zo zakelijk en dat deed me pijn. Ik wil hem zien lachen.
Don't worry, ik zal fysieke afstand bewaren.
Face, Insideout, Mara, Biga, Dulcia, Pieppetje, hoe gaat het?
vrijdag 22 juni 2007 om 11:49
Wereldmeid, alsof fysieke afstand the trick doet voor jou. Het gaat natuurlijk om de emotionele afstand, en die behoud je niet.
Nog afgezien van het feit dat het hier om getrouwde mannen gaat, heb ik erg veel moeite met de afhankelijkheid hier van "de liefde". Alsof liefde alles is, een kerel zaligmakend, en nu net híj de enige is op wie je verliefd zou kunnen worden. Wat een kul. Het is maar net welke aandacht en prioriteit je eraan toekent.
Jullie verliezen jezelf. Zoals in elke ongezonde relatie gebeurt. Ik vergelijk jullie relaties met die van vrouwen die geslagen worden, emotioneel mishandeld, onrespectvol bejegend worden, en alle andere ongezonde relaties. In al die relaties is een gemeenschappelijke factor: teveel belang toekennen aan die ene partner. Teveel belang hechten aan dat "gevoel". Terwijl dat gevoel nu net niet iets is wat eeuwigdurend is. Maar omdat jullie in een vicueuze cirkel zitten, lijkt dit nu net het enige wat belangrijk is.
Zodra je daar uit stapt en een leuke, gezonde relatie krijgt, zul je zien wat ik bedoel.
Nee, ik ben niet bedrogen en heb ook niet bedrogen. Maar ik heb wat jullie graag willen. Een hele mooie, liefdevolle relatie. Al 20 jaar lang. En hoe graag jullie ook willen, dat gaan jullie niet krijgen. Want het basismateriaal is gewoon niet aanwezig. Jullie hebben alleen "gevoel". En zelfs dat neemt een loopje met je.
Ben ik nu een onzekere moraalridder? Noem me wat je wil om te kunnen blijven geloven in je "gevoel".
Nog afgezien van het feit dat het hier om getrouwde mannen gaat, heb ik erg veel moeite met de afhankelijkheid hier van "de liefde". Alsof liefde alles is, een kerel zaligmakend, en nu net híj de enige is op wie je verliefd zou kunnen worden. Wat een kul. Het is maar net welke aandacht en prioriteit je eraan toekent.
Jullie verliezen jezelf. Zoals in elke ongezonde relatie gebeurt. Ik vergelijk jullie relaties met die van vrouwen die geslagen worden, emotioneel mishandeld, onrespectvol bejegend worden, en alle andere ongezonde relaties. In al die relaties is een gemeenschappelijke factor: teveel belang toekennen aan die ene partner. Teveel belang hechten aan dat "gevoel". Terwijl dat gevoel nu net niet iets is wat eeuwigdurend is. Maar omdat jullie in een vicueuze cirkel zitten, lijkt dit nu net het enige wat belangrijk is.
Zodra je daar uit stapt en een leuke, gezonde relatie krijgt, zul je zien wat ik bedoel.
Nee, ik ben niet bedrogen en heb ook niet bedrogen. Maar ik heb wat jullie graag willen. Een hele mooie, liefdevolle relatie. Al 20 jaar lang. En hoe graag jullie ook willen, dat gaan jullie niet krijgen. Want het basismateriaal is gewoon niet aanwezig. Jullie hebben alleen "gevoel". En zelfs dat neemt een loopje met je.
Ben ik nu een onzekere moraalridder? Noem me wat je wil om te kunnen blijven geloven in je "gevoel".
vrijdag 22 juni 2007 om 12:24
Hoi Evidenza, weet niet of je schrijven hier éénmalig was en of je nog meeleest, maar ben toch wel zeer benieuwd met wat je met dat basismateriaal bedoelt.
Ook al is de toestand dan misschien hopeloos volgens jou, zelf heb ik toch nog wel goeie hoop dat het ooit goedkomt met mij, wat betreft de liefde.
Ik geloof verder wel dat ik de bedoeling van je stuk begrijp, maar wat ik niet begrijp, is waarom het regelmatig op zo'n botte wijze gebracht word en dan heb ik het uiteraard niet alleen over jou.
Jij trok die vergelijking met emotioneel dan wel fysiek mishandelde vrouwen, als je die vergelijking doortrekt, dan gaat men tegen vrouwen in zo'n situatie toch ook niet zo tekeer?
Een beetje vriendleijkheid kost niets extra's naar mijn idee en de boodschap komt dan ook veel waarschijnlijker over dan wanneer er gekwetst en beledigd word.
Ook al is de toestand dan misschien hopeloos volgens jou, zelf heb ik toch nog wel goeie hoop dat het ooit goedkomt met mij, wat betreft de liefde.
Ik geloof verder wel dat ik de bedoeling van je stuk begrijp, maar wat ik niet begrijp, is waarom het regelmatig op zo'n botte wijze gebracht word en dan heb ik het uiteraard niet alleen over jou.
Jij trok die vergelijking met emotioneel dan wel fysiek mishandelde vrouwen, als je die vergelijking doortrekt, dan gaat men tegen vrouwen in zo'n situatie toch ook niet zo tekeer?
Een beetje vriendleijkheid kost niets extra's naar mijn idee en de boodschap komt dan ook veel waarschijnlijker over dan wanneer er gekwetst en beledigd word.
vrijdag 22 juni 2007 om 12:38
Wat ik bedoel met basismateriaal is dat er meer aanwezig moet zijn dan alleen maar gevoel. Ken je van die vrouwen die als voetveeg behandeld worden door hun man en nog een klap of een snauw en een grauw op de koop toe kunnen krijgen, maar die toch bij hem blijven want: "ik hou zoveel van hem"? Het komt niet in ze op om te gaan analyseren waar dat houden van dan op gebaseerd is. Liefde verdien je. Over en weer. En jullie lijken alles op te hangen aan gevoel. Op basis van wat gestolen uurtjes uit zijn échte leven.Maar beoordeel dat nou eens op respect, voor jou én voor zijn omgeving, op er zijn voor jou, op het schreeuwen van de daken dat jíj zijn grote liefde bent, op hoe hij jou behandelt, op hoe hij zijn keuzes maakt, op of hij een ruggegraat heeft of niet, op hoe hij zich gedraagt in moeilijke situaties, etc etc. Met andere woorden, hoe vertaalt die "liefde" zich? Hoe reëel is dat "gevoel"?
En nog een belangrijke voorwaarde voor basismateriaal: Beschikbaarheid. En beschikbaar, dat was hij nou net niet.
Je kan vallen over de toon, die ik overigens in mijn bericht zeer gematigd vond, maar je kan er ook voor kiezen om de muzíek te horen.
vrijdag 22 juni 2007 om 12:41
Evidenza,we hebben allen gevoel?We hebben ook verstand alleen het gevoel neemt de verhand.En it takes two to tango dus vwb. je opmrking dat er alleen gevoel is geldt ook voor de GM's lijkt me.En nogmaals ons gevoel neemt de overhand maar uiteindelijk gaan we voor ons verstand ,al duurd dat wat langer.
Wereldmeid het gaat okee met me,thnx.Jij hebt hem te zien na gister?Ik begrijp dat best.Je bent wijs genoeg.
Wereldmeid het gaat okee met me,thnx.Jij hebt hem te zien na gister?Ik begrijp dat best.Je bent wijs genoeg.
vrijdag 22 juni 2007 om 12:49
Face, dat lijkt me jouw grootste probleem eerlijk gezegd. Dat je steeds voor hem denkt. En dat je zélfs voor zijn vrouw denkt. Denk nou gewoon eens aan en vóór jezelf. Wat is goed voor Face en wat verwacht Face van een relatie. En dán kijken of je gevoel een parallel loopt met je verstand. En dan je conclusies trekken. Dan volgt dat gevoel vanzelf.
vrijdag 22 juni 2007 om 12:51
Ha evidenza, ik snap wat je bedoelt. In die zin weet ik ook dat het geen liefde is wat ik met mijn gm heb, maar dat wist ik al. Wel dat ik op hem val en als hij het niet is, dan komt er wel weer een andere moeilijke gecompliceerde man.
Ik zou daar graag vanaf willen en hoopte eigenlijk op een eye-opener.
Ik hoorde de muziek wel in jouw stukje, dat zei ik ook. Ik gaf ook aan dat ik het niet alleen over jou had. Vind het gewoon zo akelig om te lezen die snerende stukjes, waarin mensen belachelijk worden gemaakt.
Daar reageer ik dus ook maar niet op, omdat ik gewoon niet kan en wil begrijpen dat iemand zo bot op de moeilijkheden van een ander kan reageren. Zachte heelmeesters, tja.. Denk ook niet dat de mishandelde vrouw er bij gebaat is als ze belachelijk word gemaakt of afgesnauwd.
Nou ja, dat zei ik ook al, hoop dat jij ook begrijpt wat ik bedoel.
Ik zou daar graag vanaf willen en hoopte eigenlijk op een eye-opener.
Ik hoorde de muziek wel in jouw stukje, dat zei ik ook. Ik gaf ook aan dat ik het niet alleen over jou had. Vind het gewoon zo akelig om te lezen die snerende stukjes, waarin mensen belachelijk worden gemaakt.
Daar reageer ik dus ook maar niet op, omdat ik gewoon niet kan en wil begrijpen dat iemand zo bot op de moeilijkheden van een ander kan reageren. Zachte heelmeesters, tja.. Denk ook niet dat de mishandelde vrouw er bij gebaat is als ze belachelijk word gemaakt of afgesnauwd.
Nou ja, dat zei ik ook al, hoop dat jij ook begrijpt wat ik bedoel.
vrijdag 22 juni 2007 om 12:57
Ik ben het zeer zeker met je eens Evidenza dat het van geen kanten respect toont.
GM meende uit respect te verzwijgen nog voor zijn vrouw dat hij met mij omging omwille ze dat had meegeeeld.Ik zei dá is gene respect,dát komt jou beter uit.Toen ging het bergopwaarts met mijn verstand,:) vwb. GM.
Dan derbij in een eerdere poging van stoppen (de zoveelste op rij)zei hij me na een aantal weken ,ik kwam hm tegen in de winkel en maakten een paatje van hoe het gaat etc.,dat hij dan maar verder opzoek ging want het was niet geworden wat hij hoopte met mij in wie hij de ware zag.Ik zei toen huh?Hoezo opzoek?Je hebt je vrouw!!!,hoe kan je nu verder opzoek gaan dan?En maar getrouwd blijven in the meantime?Ik begreep uiteindeljk niets meer van zijn uitspraken en gelukkig hoef ik ze ook niet te begrijpn meer.
GM meende uit respect te verzwijgen nog voor zijn vrouw dat hij met mij omging omwille ze dat had meegeeeld.Ik zei dá is gene respect,dát komt jou beter uit.Toen ging het bergopwaarts met mijn verstand,:) vwb. GM.
Dan derbij in een eerdere poging van stoppen (de zoveelste op rij)zei hij me na een aantal weken ,ik kwam hm tegen in de winkel en maakten een paatje van hoe het gaat etc.,dat hij dan maar verder opzoek ging want het was niet geworden wat hij hoopte met mij in wie hij de ware zag.Ik zei toen huh?Hoezo opzoek?Je hebt je vrouw!!!,hoe kan je nu verder opzoek gaan dan?En maar getrouwd blijven in the meantime?Ik begreep uiteindeljk niets meer van zijn uitspraken en gelukkig hoef ik ze ook niet te begrijpn meer.
