Relaties
alle pijlers
minnaressen deel 33
vrijdag 22 juni 2007 om 15:34
Lieve Face, ik lees volgens mij al meer dan een jaar dit soort incidenten. Waar je hem tegenkomt en hoe dan doet en vooral dat het jou helemaal niks meer kan schelen.
Zolang je het elke keer hier op blijft schrijven, zit hij in je gedachten. Je bent helemaal niet over hem heen, hij zit vast in je systeem. Dat hou je in stand door hier over hem te schrijven. Ik herken het hoor, ik wil mijn ex ook het liefst uitbannen maar dat lukt ook nog niet. Vanwege de scheiding die erdoor moet en de kinderen, maar ook omdat ik hem nog niet helemaal kan loslaten. Niet dat ik hem terugwil, maar hij kan me nog steeds raken. Ik streef uiteindelijk naar onverschilligheid. Ik probeer bewust minder over elk vervelend incidentje te praten... praat het bij één of twee mensen of hier op het forum van me af maar laat het dan los. En ik probeer om bepaalde dingen helemaal niet meer te bespreken. Want met woorden geef ik hem ruimte in mijn hoofd.
liefs,
dubio
Ga in therapie!
vrijdag 22 juni 2007 om 15:38
Ach lieverd... bij mij was het nog veel langer en o, wat was ik teleurgesteld en gekwetst. Ik ben gemanipuleerd, misbruikt, noem maar op. Mijn leven stond in het teken van hem. Maar nu laat ik dat los, ik ben nu vooral met mezelf bezig. Mijn leven, mijn kinderen, de dingen die ík leuk vind.
Die vijf jaar zijn voorbij, hij fietst nooit meer je leven in. Laat hem gaan. Laat Face weer binnen :R
Ga in therapie!
vrijdag 22 juni 2007 om 15:54
Ja hoor... kreeg net het eerste emailtje met pffff....wel moeilijk hoor...x
Ja dit ook!!!! schreef ik terug dus hij weer... ok dan
Niks meer op gereageerd en krijg emailtjes met ik laat je wel met rust en waarom doe je zo!!!
Heb geloof ik wel duidelijk gemaakt dat ik pas weer contact wil als ik gewoon vrienden kan zijn dus ben benieuwd!!!
Ik geef goed aan dat ik hem niet meer wil in mijn leven dus gvd ben best trots op mezelf!!! het liefst wil ik schreeuwen KOM TERUG... maar ik doe het niet en dat komt door jullie!!! (de moraalridders uitgezonderd;))
Hele dikke *;
Ja dit ook!!!! schreef ik terug dus hij weer... ok dan
Niks meer op gereageerd en krijg emailtjes met ik laat je wel met rust en waarom doe je zo!!!
Heb geloof ik wel duidelijk gemaakt dat ik pas weer contact wil als ik gewoon vrienden kan zijn dus ben benieuwd!!!
Ik geef goed aan dat ik hem niet meer wil in mijn leven dus gvd ben best trots op mezelf!!! het liefst wil ik schreeuwen KOM TERUG... maar ik doe het niet en dat komt door jullie!!! (de moraalridders uitgezonderd;))
Hele dikke *;
vrijdag 22 juni 2007 om 15:57
Ik kan hier verdorie ook geen dag wegblijven of het is weer een puinhoop!!! Wie heeft de voordeur opengelaten? Zie dat er weer allerlei "vuil" is binnengewaaid? Ach gaat wel weer weg!
De postings van Puk vond ik wel heel erg interessant om te lezen. Goed om de andere kant eens te zien en ik zie ook wel overeenkomsten: we willen van beide kanten graag geloven wat de man ons vertelt.
Ik heb er trouwens helemaal geen problemen mee als je hier meepost. Je doet het op nette wijze.
De postings van Puk vond ik wel heel erg interessant om te lezen. Goed om de andere kant eens te zien en ik zie ook wel overeenkomsten: we willen van beide kanten graag geloven wat de man ons vertelt.
Ik heb er trouwens helemaal geen problemen mee als je hier meepost. Je doet het op nette wijze.
vrijdag 22 juni 2007 om 16:15
vrijdag 22 juni 2007 om 16:21
@Dubiootje,
Ik snap wel wat je bedoelt met je tip richting Face om hier niet meer te posten. Misschien heb je helemaal gelijk en moeten we allemaal hiermee stoppen maar toch heb ik liever dat iedereen hier zijn frustraties neerzet dan haar GM gaat contacten.
Ik voor mezelf put ontzettend veel kracht uit dit forum, juist door heel veel hier te posten als ik het moeilijk heb. Het leidt af. Ik heb met een aantal ook "real" contact en al hebben we het veel over GM, het lijkt net alsof het daardoor toch afleidt. Ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen.
En dan nog wat, maar dat is eigenlijk een beetje in het algemeen en ook richting de MR's:
Als je op dit moment een relatie hebt die goed loopt: stel je eens voor die liefde NU bij je weggaat. Je houdt nog steeds van hem, je mist hem vreselijk maar hij komt niet terug. Je probeert afleiding te zoeken. Je probeert zijn slechte kanten naar voren te halen maar je blijft hem missen.
Zo voelen wij ons ook want deze relaties worden vaak op een hoogtepunt beeindigd en meestal ook nog eens door onszelf. Omdat we zo gek zijn op zo'n man dat we hem niet willen delen, omdat we in de gaten hebben dat we te goed zijn voor de restjes, omdat we diep in ons hart weten dat deze relatie nergens toe leidt.
Best wel sterk van heel veel van die minnaressen dat ze het uitmaken met al dat gevoel in hun lijf en wat knap dat een heleboel van die dames vanalles proberen om die man uit hun hoofd en hart te zetten terwijl ze nog zoveel van die man houden. Terecht of onterecht? Dit gevoel kun je niet dwingen. En als je het feit dat die vent getrouwd is weghaalt blijft gewoon het liefdesverdriet over van een relatie die tegen je wil is geeindigd en dat verdriet moet slijten. Het onbegrip en de vragen waarom moeten omslaan in een: wat kan mij het ook eigenlijk schelen. Het houden van moet veranderen in: wat heb ik ooit in hem gezien. En het gevoel van afwijzing moet veranderen in: zijn gemis!
Ik snap wel wat je bedoelt met je tip richting Face om hier niet meer te posten. Misschien heb je helemaal gelijk en moeten we allemaal hiermee stoppen maar toch heb ik liever dat iedereen hier zijn frustraties neerzet dan haar GM gaat contacten.
Ik voor mezelf put ontzettend veel kracht uit dit forum, juist door heel veel hier te posten als ik het moeilijk heb. Het leidt af. Ik heb met een aantal ook "real" contact en al hebben we het veel over GM, het lijkt net alsof het daardoor toch afleidt. Ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen.
En dan nog wat, maar dat is eigenlijk een beetje in het algemeen en ook richting de MR's:
Als je op dit moment een relatie hebt die goed loopt: stel je eens voor die liefde NU bij je weggaat. Je houdt nog steeds van hem, je mist hem vreselijk maar hij komt niet terug. Je probeert afleiding te zoeken. Je probeert zijn slechte kanten naar voren te halen maar je blijft hem missen.
Zo voelen wij ons ook want deze relaties worden vaak op een hoogtepunt beeindigd en meestal ook nog eens door onszelf. Omdat we zo gek zijn op zo'n man dat we hem niet willen delen, omdat we in de gaten hebben dat we te goed zijn voor de restjes, omdat we diep in ons hart weten dat deze relatie nergens toe leidt.
Best wel sterk van heel veel van die minnaressen dat ze het uitmaken met al dat gevoel in hun lijf en wat knap dat een heleboel van die dames vanalles proberen om die man uit hun hoofd en hart te zetten terwijl ze nog zoveel van die man houden. Terecht of onterecht? Dit gevoel kun je niet dwingen. En als je het feit dat die vent getrouwd is weghaalt blijft gewoon het liefdesverdriet over van een relatie die tegen je wil is geeindigd en dat verdriet moet slijten. Het onbegrip en de vragen waarom moeten omslaan in een: wat kan mij het ook eigenlijk schelen. Het houden van moet veranderen in: wat heb ik ooit in hem gezien. En het gevoel van afwijzing moet veranderen in: zijn gemis!
vrijdag 22 juni 2007 om 16:23
Zo, die loopt over van zelfmedelijden en wat een negatieve manier van andacht vragen zeg. Hij denkt waarschijnlijk je hiermee wel weer "in zijn kamp" te krijgen. Wat doorzichtig en egoistisch zeg! Je antwoord lijkt me heel erg goed.
Toppie, wat een sukkel zeg! Moet je eigenlijk goed doen als je deze reactie van hem ziet.
vrijdag 22 juni 2007 om 16:29
vrijdag 22 juni 2007 om 16:29
Biga, ik begrijp het beter dan je misschien denkt. Ik zeg ook niet tegen Face dat ze hier helemaal niet meer moet schrijven. Maar ze kan beter over zichzelf gaan schrijven: ik... en niet steeds: hij....
Ik ben zelf in therapie gegaan na mijn besluit te gaan scheiden en de eerste paar maanden ging het alleen maar over hij dit en hij dat. Ik had ook een heleboel te verwerken uit al die jaren. Toen kwam ik vanzelf op een punt waar ik besloot dat het nu over mij moest gaan. Nog steeds praat ik (te vaak) over mijn ex: zoals ik zei is die niet ineens uit mijn leven en ook niet uit mijn hoofd (en ik heb niet eens liefdesverdriet).
Ik heb zelf veel gehad aan het topic Twee liefdes. Het was erg fijn daar mijn ei kwijt te kunnen over iets waar ik in real life met niemand over praatte. Nu ben ik dat ontgroeid, lijkt het wel. Ik zit nu op een ander topic waar ik de dingen kwijt kan waar ik nu mee bezig ben.
Met je hart uitstorten op een forum is helemaal niks mis, integendeel! Het kan je helpen de dingen van een afstandje te zien, je vindt er herkenning, kan elkaar steunen in moeilijke momenten... Maar ik zie dat Face geen stappen vooruit maakt, ze blijft helemaal hangen in haar gevoel voor die man. Dan kan het schrijven op dit forum het in stand houden, snap je?
liefs,
dubio
Ga in therapie!
vrijdag 22 juni 2007 om 16:34
Dubio ik vind het overigens niet hetzelfde hegeen jij wilt afsluiten of Gm waarmee ik/wij moet(en) afsluiten (moeten ja,ondanks gevoel,maar verstand heeft eindelijk overhand wel verschilitmaken wb. jouw situatie).Zo Biga ook al aangaf.Bij jouis de koek opbij ons zouden we verder wllen maar er is geen voortuitgang en die komt ook niet zo wij garag zouden zien.Dus graag leg ik daarover mijn frustraties hier ipv. idd. weer naar GM te 'kruipen'.Want dat deed ik dan en hij is de laatste juist waar heen je hebt te gaan als je er even niet uitkomt met je verdriet,boosheid,pijn etcetc..
vrijdag 22 juni 2007 om 16:36
Dat hoef je niet te denken, dat mag je best zeker weten. Of je gooit die mailtjes ongelezen weg of je geniet ervan dat jij de touwtjes in handen hebt en zo sterk bent om niet te reageren. Nog makkelijker is natuurlijk om zijn adres te blokkeren, dan ben je er helemaal van af.
Volhouden, volhouden, volhouden, eens wordt dat jojo-en minder.
Zal ik je eens wat vertellen: gisteren belde mijn GM me op. Was wel iets zakelijks maar toch..hij had voor zichzelf een goeie smoes. Ik heb hem eerst stijfgescholden (deed ik normaal op een andere manier
), dat luchtte weer heerlijk op al die opgekropte ellende. Daarna heb ik hem weer de gebruikelijke vragen gesteld, kon het toch niet laten en ik betrapte mezelf erop dat ik, luisterend naar de antwoorden zo'n gevoel kreeg van blablabla en ondertussen naar mijn nagels keek, concluderend dat ik die echt even moest vijlen en dat er een nieuw lakje opmoest. Na zijn relaas heb ik gezegd: nah, ik hoop dat het je oplucht dat je even je verhaal kwijt kon. Ik ben in ieder geval blij te horen dat er nog niets veranderd is, betekent dat ik nog slimmer ben dan ik al dacht. Ik ga nu ophangen om verder te gaan met mijn leven. Doe jij dat ook maar!
Was toch moeilijk hoor want toen ik ophing had ik toch even zoiets van: WAT HEB IK GEDAAAAAAAN???!!! Het enige juiste weet ik. En weet je wat het mooie is: ik zit niet in een dip. Baal ervan maar ik zit niet in een dip en bedenk me alweer wat ik van het weekend allemaal ga doen.
