Relaties
alle pijlers
minnaressen deel 33
vrijdag 22 juni 2007 om 13:02
Evidenza mijn wereklijke probleem is in gvecht gaan met mensen als GM.Ik mijn gelijk zal krijgen.Want mijn gevoel versus verstand staan prima eigenlijk,alleen mijn verstand zegt me hey dit klopt niet,zorg dat het klopt.Ik heb al vaker gezegt ik zou niet eens een relatie kunnen hebben met GM omdat hij rechtbreid wat krom is.Constant.En daar ing ik fel egenin,iedere keer weer.Het/hij triggerde me om in discussie te gaan de afgelopen 3.5/4jr.
vrijdag 22 juni 2007 om 13:04
Nog even voor de duidelijkheid Evidenza, wat ik als akelig in jouw eerste stukje las was over die liefde die wij nooit zouden krijgen, ook al willen we dat nog zo graag. Misschien bedoelde je dat dat nooit zou lukken met gm en niet in het algemeen dat het uberhaupt met niemand ooit zou lukken.
Zo als dat laatste zo las ik hem dus (nooit met niemand) en dat kwam nogal lullig over, want in dat geval zou het ook weinig zin hebben om te kappen met gm, want dan je maar beter blij zijn met wat je hebt.
Zo als dat laatste zo las ik hem dus (nooit met niemand) en dat kwam nogal lullig over, want in dat geval zou het ook weinig zin hebben om te kappen met gm, want dan je maar beter blij zijn met wat je hebt.
vrijdag 22 juni 2007 om 13:07
Tja Rafaella, als je dat allemaal wel weet en het is nog geen eyeopener voor je, dan wil je misschien liever met je ogen dicht blijven zitten? Ongetwijfeld levert het toch iets voor je op ( dr Phill:D), anders deed je het niet. Dat het niet datgene oplevert wat je eigenlijk zou moeten willen, dat is weer een ander verhaal. Heeft met zelfrespect, zelfwaarde en dergelijke te maken denk ik.
Trouwens, dit is natuurlijk geen gecompliceerde man. Hij is gewoon getrouwd.
Face, je demonstreert het weer. Op de één of andere manier wil je het maar blijven begríjpen. Maar er valt niks te begrijpen. Het was niet wat jij dacht dat het was. Punt.
Trouwens, dit is natuurlijk geen gecompliceerde man. Hij is gewoon getrouwd.
Face, je demonstreert het weer. Op de één of andere manier wil je het maar blijven begríjpen. Maar er valt niks te begrijpen. Het was niet wat jij dacht dat het was. Punt.
vrijdag 22 juni 2007 om 13:09
Ondanks dat ik me gevleid voelde door hem trouwens.Want tsja hij gaf ook niet op.En dat was wrsch. doordat ik hem confronteerde alsmaar met zijn eigen uitspraken die van geen kanten klopten.Hij liep steevast vast en gooide het dan op een humoristiche boei.Waar ik niet meer intrapte e waarop hij duidelijk aangaf ik voel me niet meer op mijn gemak met je zoals eerst wel het geval was.onclusie?Ik was zijn confrontatie en thuis was zijn vrouw ok de confrontatie.Nou hij mag het uitzoeken nu.Wat hij vast niet doet want hij ademt wel door.
vrijdag 22 juni 2007 om 13:10
vrijdag 22 juni 2007 om 13:12
vrijdag 22 juni 2007 om 13:13
Ik wil even reageren op de stukken van Evidenza. Ik ben zelf een getrouwde vrouw en heb een verhouding gehad met een vrijgezelle man. Lang verhaal maar goed het is nu over en ik heb samen met mijn man besloten om het in ieder geval nog te proberen om ons huwelijk te redden. (hij weet inmiddels overal van) Waar ik zelf het meeste mee worstel qua gevoel is de vraag "waarom voelde iets wat zo verkeerd was zo verschrikkelijk goed?? Diegene waar ik een verhouding mee had was echt met recht een foute man. Maar ik ging er in mee en qua gevoel ed bloeide ik echt helemaal op. Ik heb mezelf echt compleet opengesteld. Bij hem vond ik wel intimiteit die ik thuis zo miste. Maar hij hield niet van mij, dacht alleen aan zichzelf etc, etc. Maar het is zo moeilijk om er los van te komen. Juist omdat het zo goed voelde...
vrijdag 22 juni 2007 om 13:14
Ook fan van dr Phill, Evidenza? :D
Heb daar al vaak mijn hoofd over gebroken wat het mij nu eigenlijk oplevert.
Weet dat eigenlijk niet zo duidelijk, maar dat weet jij natuurlijk helemaal niet. Zelf denk ik dat het meer met een probleem met binding te maken heeft, dan met zelfrespect.
Ik meen trouwens toch wel te weten dat mijn gm tamelijk gecompliceerd is, het feit dat hij getrouwd is, is eigenlijk nog het minste obstakel in vergelijking met zijn karakter.
Heb daar al vaak mijn hoofd over gebroken wat het mij nu eigenlijk oplevert.
Weet dat eigenlijk niet zo duidelijk, maar dat weet jij natuurlijk helemaal niet. Zelf denk ik dat het meer met een probleem met binding te maken heeft, dan met zelfrespect.
Ik meen trouwens toch wel te weten dat mijn gm tamelijk gecompliceerd is, het feit dat hij getrouwd is, is eigenlijk nog het minste obstakel in vergelijking met zijn karakter.
vrijdag 22 juni 2007 om 13:18
Dat dacht ik dus later ook, dat jij hem ws anders bedoelde dan dat ik hem las. Ik heb namelijk het idee dat er aan mijn basismateriaal iets mankeert, wat het voor mij tot op heden onmogelijk heeft gemaakt een normale relatie te hebben.
Daarom werd ik zo pijnlijk getroffen door de uitspraak dat ik nooit een fijne liefde zou kennen, omdat dat juist is waar ik bang voor ben.
vrijdag 22 juni 2007 om 13:20
vrijdag 22 juni 2007 om 13:21
Nou ja Ietsiepietsie, dat is toch een klassiek voorbeeld van dat je gevoel je voor de gek houdt? Zodra je er over nadenkt snap je helemaal niet waar je dat gevoel op baseert. Toch blijf je maar hangen in : maar het voelde zo goed".
Jíj voelde je goed, omdat jíj bepaalde gedachten had. En die blijven zelfs nog hangen nadat je allang weet dat het geen bodem had. En waarschijnlijk mis je nu net die dingen bij je man die je wel voelde bij die ander. daar moet je misschien iets mee doen. Maar het had niks te maken met die ander. want die was helemaal niet wat jij dacht.
Rafaella, dubbel reden om hard weg te rennen toch? ik snap jou niet. Je bent slim zat, hebt relativeringsvermogen, je weet dat het geen liefde is en toch ga je door? Je bent vast op zoek naar iets, maar dit is het niet.
Jíj voelde je goed, omdat jíj bepaalde gedachten had. En die blijven zelfs nog hangen nadat je allang weet dat het geen bodem had. En waarschijnlijk mis je nu net die dingen bij je man die je wel voelde bij die ander. daar moet je misschien iets mee doen. Maar het had niks te maken met die ander. want die was helemaal niet wat jij dacht.
Rafaella, dubbel reden om hard weg te rennen toch? ik snap jou niet. Je bent slim zat, hebt relativeringsvermogen, je weet dat het geen liefde is en toch ga je door? Je bent vast op zoek naar iets, maar dit is het niet.
vrijdag 22 juni 2007 om 13:25
Ik bedoelde het basismateriaal van déze relatie. Maar laten we eerlijk zijn, dat wat jij inbrengt kan ook geen perfect basismateriaal zijn. Daarmee zeg ik niet dat je het niet hébt, maar wat je nú ter tafel brengt bij deze relatie is het níet. Want je begint al met te accepteren dat hij niet beschikbaar is.
Dat staat toch vast niet bovenaan je lijstje van " perfecte relatie' ?
vrijdag 22 juni 2007 om 13:29
Bedankt voor het compliment Evidenza. Het is meer een beetje ook bij gebrek aan beter. Intimiteit en gezelligheid kunnen delen en hij blijft in ieder geval op afstand, want hij is getrouwd.
Dus het word in ieder geval geen dramatische toestand zoals ik dat in het verleden al zo vaak heb meegemaakt.
Ben een beetje huiverig geworden door mijn slechte keuze aan mannen in het verleden en helemaal alleen is ook maar alleen, dus vandaar, bij gebrek aan beter.
Al lijkt het mij dus heel leuk om een keer zo'n echte liefde mee te maken, waarbij een man echt mijn beste vriend is.
Heb alleen geen idee hoe dat dan moet. Ik struikel al bij het begin, als mijn hart sneller gaat slaan van een man, dan kan ik er eigenlijk al vergif op innemen dat hij niet deugt.
Ook al kan ik dat op dat moment nog helemaal niet weten, het is tot op heden helaas altijd uitgekomen.
Dan zou je denken, probeer het eens met een man waar je hart niet sneller van gaat slaan, dat heb ik namelijk ook al geprobeert, maar die hebben weer niets met mij.
Dus het word in ieder geval geen dramatische toestand zoals ik dat in het verleden al zo vaak heb meegemaakt.
Ben een beetje huiverig geworden door mijn slechte keuze aan mannen in het verleden en helemaal alleen is ook maar alleen, dus vandaar, bij gebrek aan beter.
Al lijkt het mij dus heel leuk om een keer zo'n echte liefde mee te maken, waarbij een man echt mijn beste vriend is.
Heb alleen geen idee hoe dat dan moet. Ik struikel al bij het begin, als mijn hart sneller gaat slaan van een man, dan kan ik er eigenlijk al vergif op innemen dat hij niet deugt.
Ook al kan ik dat op dat moment nog helemaal niet weten, het is tot op heden helaas altijd uitgekomen.
Dan zou je denken, probeer het eens met een man waar je hart niet sneller van gaat slaan, dat heb ik namelijk ook al geprobeert, maar die hebben weer niets met mij.
vrijdag 22 juni 2007 om 13:32
Evidenza iksnap wt je zegt hoor.Het is idd. gezien vanuit mijn schrijfsels alsof ik nog steeds heb te begrjpen vanuit GM.
Zo ik al zei ik wil mezelf begrijpen vanaf nuMss. heb ik dat ook wel niet te doen en gewoon punt nu.:)
Schone lei voor mij waar k 5jr. terugaan wilde beginnen ,maarjah GM kwam op m'n pad en ik liet hem op mijn pad..
Zo ik al zei ik wil mezelf begrijpen vanaf nuMss. heb ik dat ook wel niet te doen en gewoon punt nu.:)
Schone lei voor mij waar k 5jr. terugaan wilde beginnen ,maarjah GM kwam op m'n pad en ik liet hem op mijn pad..
vrijdag 22 juni 2007 om 13:59
Ik heb niet de hele discussie gevolgd maar kwam op het relletje af :P Ik wil op jouw stukje reageren Evidenza.
Er kunnen inderdaad overeenkomsten zijn tussen een relatie met een gm en een relatie waarin sprake is van mishandeling. Ik denk dan met name aan emotionele afhankelijkheid. Voor je geluk afhankelijk menen te zijn van die ene man, die onvervangbare zonder wie je niet kunt leven.
Mijns inziens komt dat voort uit niet in jezelf vinden wat je zoekt... jezelf niet genoeg ontplooien, niet genoeg van jezelf houden, onzeker zijn over je kwaliteiten. Angst voor alleen zijn, terug moeten vallen op jezelf. Zolang er een ander is die die leegte in je vult, voel je je goed. Zodra die (zelfs maar eventjes) wegvalt, zoek je wanhopig bevestiging. Je ontleent je eigenwaarde aan die ander en zonder de constante bevestiging daarvan voel je je niets waard. Dan word je geconfronteerd met die leegte in jezelf. Het is natuurlijk een waarheid als een koe (maar niet zo makkelijk in de praktijk te brengen) dat je zelf de enige bent die die leegte kunt opvullen.
Ik vind het wel jammer dat je deze vergelijking trekt en vervolgens een nogal ongenuanceerd oordeel velt, zowel over mishandelde vrouwen als vrouwen in een relatie met een gm. Een eigenschap die veel mishandelde vrouwen gemeen hebben, is ontkenning. Die stelt hen in staat te overleven en daaraan houden ze dus krampachtig vast. Die van mij is anders, jullie kennen hem niet echt, hij houdt echt van me, hij heeft het zo moeilijk.
De oplossing is van een comfortabele afstand verbazend simpel (stop ermee!) maar als je erin zit zeer gecompliceerd. Er spelen heel veel psychische processen mee waardoor die aan-uitknop niet te vinden is. In het geval van mishandelde vrouwen spelen ook praktische overwegingen en angst voor geweld vaak een rol. Zwartwit ideeën helpen de ander niet echt verder (mocht dat je bedoeling zijn). Ze geven totaal geen inzicht in wat er in die vrouw omgaat, waarom ze blijft in een relatie die niet goed voor haar is en hoe ze dat kan doorbreken.
Het is ook jammer dat je aan het eind een beetje hoog van de toren blaast met je langdurige, liefdevolle relatie (gevoel is toch niet eeuwigdurend of is het bij jou "anders"?). "Ik heb wat jullie willen maar nooit zullen krijgen" (ik vul het nanananana er bijna achter in). Oordelen is makkelijk, je inleven kost veel meer moeite. Niet alleen omdat je dan veel meer moet nadenken als je iets schrijft, maar ook omdat je dan je eigen gevestigde ideeën ter discussie moet stellen. Dat voelt ongemakkelijk. Maar het is wel heel leerzaam (voor jou) en maakt je uiteindelijk een beter mens.
liefs,
dubio
Ga in therapie!
vrijdag 22 juni 2007 om 14:18
Wat is er in godesnaam mis met gevoel? Ik leef op mijn gevoel. Op mijn intuitie en onderbuik. Gevoel heeft mijn affaire gestart en gevoel heeft het afgekapt. Mijn gevoel mist hem maar ik voel met mijn gevoel ook dat het beter is zo. Tegen mijn gevoel kan geen verstand op.
Mijn verstand zegt niet tegen mij wat goed en wat fout is voor mij. Dat doet mijn gevoel. En door mijn gevoel te volgen, blijf ik mij goed voelen.
Want het is mijn gevoel en dat vind ik persoonlijk heel belangrijk.
Zo, dat voelde ff goed om op te schrijven. ;)
vrijdag 22 juni 2007 om 14:22
Hoi Dubio,
Goed stukje van je. Al had ik later het idee dat Evidenza het niet zo rottig bedoelde als dat het mij ook aanvankelijk leek. Eerlijk gezegd heb ik hier wel echt lullige posters voorbij zien komen, die alleen maar kunnen beledigen, schelden en belachelijk maken. Daar vind ik jouw stukje eigenlijk meer op van toepassing.
Heb jij zelf ervaring met een relatie die niet goed voor je is??
Goed stukje van je. Al had ik later het idee dat Evidenza het niet zo rottig bedoelde als dat het mij ook aanvankelijk leek. Eerlijk gezegd heb ik hier wel echt lullige posters voorbij zien komen, die alleen maar kunnen beledigen, schelden en belachelijk maken. Daar vind ik jouw stukje eigenlijk meer op van toepassing.
Heb jij zelf ervaring met een relatie die niet goed voor je is??
vrijdag 22 juni 2007 om 14:28
quote: SLI reageerde
Wat is er in godesnaam mis met gevoel? Ik leef op mijn gevoel. Op mijn intuitie en onderbuik. Gevoel heeft mijn affaire gestart en gevoel heeft het afgekapt. Mijn gevoel mist hem maar ik voel met mijn gevoel ook dat het beter is zo. Tegen mijn gevoel kan geen verstand op.
Mijn verstand zegt niet tegen mij wat goed en wat fout is voor mij. Dat doet mijn gevoel. En door mijn gevoel te volgen, blijf ik mij goed voelen.
Want het is mijn gevoel en dat vind ik persoonlijk heel belangrijk.
Zo, dat voelde ff goed om op te schrijven. ;)
Wat is er in godesnaam mis met gevoel? Ik leef op mijn gevoel. Op mijn intuitie en onderbuik. Gevoel heeft mijn affaire gestart en gevoel heeft het afgekapt. Mijn gevoel mist hem maar ik voel met mijn gevoel ook dat het beter is zo. Tegen mijn gevoel kan geen verstand op.
Mijn verstand zegt niet tegen mij wat goed en wat fout is voor mij. Dat doet mijn gevoel. En door mijn gevoel te volgen, blijf ik mij goed voelen.
Want het is mijn gevoel en dat vind ik persoonlijk heel belangrijk.
Zo, dat voelde ff goed om op te schrijven. ;)
vrijdag 22 juni 2007 om 14:37
Dubiootje ik geef je daarstraks gelijk,aan de andere kant deze man is wel 5jr. een belangrijk iets geweest voor mij dus niet verwonderlijk als het alsmaar over hem gaat.En ja daarmee schuif ik mijzelf aan de kant om niet naar mezelf te hoeven kijken,dáár zit wat in.
Fietste zojuist hem tegemoedmet mijn odste zoon,voor het eerst sloeg mijn hart niet over en we reden alszijnde 2 vreemden elkaar voorbij.En ik vind/vond het best.
Fietste zojuist hem tegemoedmet mijn odste zoon,voor het eerst sloeg mijn hart niet over en we reden alszijnde 2 vreemden elkaar voorbij.En ik vind/vond het best.
