Relaties
alle pijlers
Moegestreden in een relatie met iemand die nooit tevreden is...(deel 3)
maandag 19 februari 2007 om 20:27
quote: Monique742 schreef dinsdag 19 sep 2006 om 21:05 Na maanden van twijfel neem ik toch maar de stap om mijn verhaal hier te plaatsen.Ik praat hier nooit met IEMAND over en ik BARST bijna...(heb wel gewoon vriendinnen, familie, leuke ouders maar ja,de drempel om dit op tafel te gooien is te groot...)Want ja,naar buiten toe kunnen we heel goed mooi weer spelen...Ik heb al 9 jaar een relatie waarvan 8 jaar samenwonend,ondertussen hebben we twee kinderen van 5 en 3,een mooi huis,een leuke auto, kortom allemaal prima maar o,o,o, ik ben zo verdrietig...Mijn vriend heeft een goede baan waarvoor hij lange dagen van huis is en als hij thuis is, heel moe is voor mij heel begrijpelijk.Dus ik zorg dat alles draait,het eten op tafel staat,het huis er bewoonbaar bij staat enz.We zijn beide begin 30 en zien er allebei vrij acceptabel uit,niet te dik,goed verzorgd en we zijn even intelligent(hadden zelfde score opIQ-test)niks bijzonders dus.MIS!Hij verwijt mij altijd, elke dag opnieuw, verbaal, hoe -DOM(ik zeur altijd en overal over) ik ben,hoe- LELIJK (ik ben veel te dik,vroeger,toen we elkaar leerden kennen,toen was ik nog leuk (64kilo nu 67 bij 1.69) ik ben -dat ik van die rare kleren draag (Hen M,esprit,Vila enz)-dat het huishouden zo slecht geregeld is(om de zoveel maanden trekt hij van alles uit de kast(kan administratie zijn,kleren,keukenspul,speelgoed,wat dan ook om op een bult te gooien en dan zegt ie :zo,dit kan allemaal weg en dit moet je even netjes opruimen.En dit meestal als ik een dagje weg ben geweest ofzo,zodat ik als ik thuiskom me het leplazurus schrik)-dat er dingen niet goed zijn(bv:zijn kleren zijn altijd gewassen en gestreken en kortom klaar voor gebruik,maar het is nooit goed genoeg, hij pakt iets en zit er een kreukel in of ruikt naar zijn zin niet goed,gooit hij het op de grond en kan ik het opnieuw wassen en strijken)Zijn oplossing voor al onze problemen is sex.Als we vaker en gepassioneerder sex zouden hebben dan zou alles beter gaan,hij zou mij positiever benaderen en zelf ook iets maar gaan doen,nu hebben we gemiddeld genomen 2 keer per week sex,en heb ik wel es van die periodes dat ik meer zin heb(dus vaker) en op andere plekken(dus spannender)en andere standjes(dus afwisselender)maar nee,in zo'n periode merk ik geen verschil in zijn gedrag..En ja,als iemand maar vaak genoeg zegt hoe lelijk,dik en onverzorgd je wel niet bent,ja neem dan maar van mij aan dat je zin in sex dan wel overgaat...In het begin ging ik overal tegenin,werd ik overal boos over(begrijpelijk?)maar tegenwoordig,laat ik het maar gaan,(ik ben uitgestreden,moe,leeg)voor de lieve vrede en de kinderen,want ik WIL geen gebroken gezin,en ik WIL geen ruzie,maar ik wil ook niet dat ze het normaal vinden om zo met iemand om te gaan...Natuurlijk is dit het verhaal in korte lijnen maar ik hoop dat iemand me een beetje kan laten inzien hoe ik hiermee om moet gaan,want ik denk,dat ik er aan onderdoor ga...
dinsdag 17 april 2007 om 13:16
dinsdag 17 april 2007 om 13:55
Hoi Leo, ik heb al een tijdje niet meer op dit topic gereageerd en las vandaag pas je mail van 2 april.
Ik wil je alleen maar even laten weten dat wat je voelt, volkomen normaal is volgens mij. Ik herken het in elk geval.
Als je door een ex-partner heel slecht behandeld bent, als hij/zij erg vals of gemeen of gewelddadig is geweest, dan kun je inderdaad het contact met zo iemand niet meer verdragen.
De oude gevoelens die je ooit had (angst, walging,..) komen dan weer boven.
Zowel mijn man als ikzelf hebben dat gevoel bij onze exen.
Mijn man zag ooit eens zijn ex op straat, in gezelschap van zijn (hun) dochter. Hij voelde een walging opkomen en liep in een spontane impuls weg. Zijn dochter begreep dat niet en vroeg hem achteraf of hij dan niet gelukkig was met mij, zij dacht dat hij wegliep uit verdriet. Mijn man vond het toen heel moeilijk om uit te leggen dat hij van haar moeder walgde!
Ik heb precies hetzelfde als ik mijn ex zie. Ik probeer me erover heen te zetten in het belang van mijn kinderen, maar ik voel me fysiek niet lekker als mijn ex in de buurt is (gelukkig zijn die momenten heel zeldzaam, bijvoorbeeld bij een huwelijk van een kind of een geboorte van een kleinkind).
Ik hoop dat het nu weer goed met je gaat en met alle andere vrouwen op dit topic ook!
Ik wil je alleen maar even laten weten dat wat je voelt, volkomen normaal is volgens mij. Ik herken het in elk geval.
Als je door een ex-partner heel slecht behandeld bent, als hij/zij erg vals of gemeen of gewelddadig is geweest, dan kun je inderdaad het contact met zo iemand niet meer verdragen.
De oude gevoelens die je ooit had (angst, walging,..) komen dan weer boven.
Zowel mijn man als ikzelf hebben dat gevoel bij onze exen.
Mijn man zag ooit eens zijn ex op straat, in gezelschap van zijn (hun) dochter. Hij voelde een walging opkomen en liep in een spontane impuls weg. Zijn dochter begreep dat niet en vroeg hem achteraf of hij dan niet gelukkig was met mij, zij dacht dat hij wegliep uit verdriet. Mijn man vond het toen heel moeilijk om uit te leggen dat hij van haar moeder walgde!
Ik heb precies hetzelfde als ik mijn ex zie. Ik probeer me erover heen te zetten in het belang van mijn kinderen, maar ik voel me fysiek niet lekker als mijn ex in de buurt is (gelukkig zijn die momenten heel zeldzaam, bijvoorbeeld bij een huwelijk van een kind of een geboorte van een kleinkind).
Ik hoop dat het nu weer goed met je gaat en met alle andere vrouwen op dit topic ook!
dinsdag 17 april 2007 om 15:12
Lieve Mamzelle,
Jouw verhaal is ook ongelooflijk he...Ik bedoel dus in heftig, niet als in dat ik je niet geloof. Meid, meid, die ex van jou gaat nu zelfs begeleid wonen, kun je nagaan....
Lieve Reiger,
Dank je voor je lieve woorden. Het gaat inmiddels weer goed met me, ik heb geen contact meer met mijn ex schoonzus gehad en dat geeft weer rust. Het is gewoon vreselijk om te merken dat je tóch nog bang bent. Dat is erg maar het maar maakt me ook kwaad en van kwaad krijg ik meer energie dan van angst, dus volgens mij ga ik weer de goede kant op haha!
Met mij is het verder goed. Ik hoop met jullie ook en ik ben vooral benieuwd naar Vrouwtje Klets en Monique!
Jouw verhaal is ook ongelooflijk he...Ik bedoel dus in heftig, niet als in dat ik je niet geloof. Meid, meid, die ex van jou gaat nu zelfs begeleid wonen, kun je nagaan....
Lieve Reiger,
Dank je voor je lieve woorden. Het gaat inmiddels weer goed met me, ik heb geen contact meer met mijn ex schoonzus gehad en dat geeft weer rust. Het is gewoon vreselijk om te merken dat je tóch nog bang bent. Dat is erg maar het maar maakt me ook kwaad en van kwaad krijg ik meer energie dan van angst, dus volgens mij ga ik weer de goede kant op haha!
Met mij is het verder goed. Ik hoop met jullie ook en ik ben vooral benieuwd naar Vrouwtje Klets en Monique!
woensdag 18 april 2007 om 16:37
VK, wat fijn om van je te horen! Ondanks dat je het nu zwaar hebt, vind ik dat je op meerdere punten veel beter klinkt dan een aantal weken/maanden geleden. Je moet nog een hoop ontwennen en verwerken, maar dit gaat absoluut goed komen! Fijn dat het huis in ieder geval snel is verkocht. Heb je zelf ook al andere woonruimte op het oog? Heel veel sterkte! Ontzettend goed dat je doorzet!
woensdag 18 april 2007 om 17:01
Lieve, lieve VK,
Je bent zo sterk geweest een hele lange tijd. Het is nu een beetje op allemaal en dat is helemaal niet gek. maak je geen zorgen, het gevoel dat je als een kip zonder kop rondrent gaat absoluut over maar ook dat hoort bij het proces waar je nu in zit.
Je bent een hele lange tijd met iemand samen geweest en of dat nou leuk was of niet, je moet ook weer wennen aan het zonder die persoon samenleven. Met iemand een leven delen brengt met zich mee dat er een bepaalde rust en routine ontstaan in je dagelijkse manier van doen. Je weet na verloop van tijd hoe het allemaal gaat er zijn maar weinig verassingen en wij mensen hebben die vaste patronen nodig om niet stuurloos te raken. Op het moment dat één van de vaste en vertrouwde pijlers in ons leven wegvalt dan raken we als mens uit balans en dat is precies wat er nu met jou aan de hand is.
Je hele lichaam, geest, jouw hele persoon moet wennen aan de nieuwe situatie, je moet verdriet zien te verwerken en nieuwe gewoontes en routines je eigen zien te maken. Dat kost tijd en is heel erg vermoeiend en verwarrend, vooral omdat je nu ook nog midden in de afhandeling van je huwelijk zit.
Dat je geen zin hebt om te posten kan ik me ook goed voorstellen, meid, we denken aan je en zo af en toe een paar woorden is genoeg om ons weer blij te maken hoor :D
Fijn te lezen dat je zoon zo lekker gaat, heerlijk dat je zoveel aan hem hebt in deze verwarrende tijd. Ook heel goed dat je met een psych praat. Ik hoop dat je er veel aan blijft hebben en als je ons nodig hebt, wij zijn hier gewoon!
Je bent zo sterk geweest een hele lange tijd. Het is nu een beetje op allemaal en dat is helemaal niet gek. maak je geen zorgen, het gevoel dat je als een kip zonder kop rondrent gaat absoluut over maar ook dat hoort bij het proces waar je nu in zit.
Je bent een hele lange tijd met iemand samen geweest en of dat nou leuk was of niet, je moet ook weer wennen aan het zonder die persoon samenleven. Met iemand een leven delen brengt met zich mee dat er een bepaalde rust en routine ontstaan in je dagelijkse manier van doen. Je weet na verloop van tijd hoe het allemaal gaat er zijn maar weinig verassingen en wij mensen hebben die vaste patronen nodig om niet stuurloos te raken. Op het moment dat één van de vaste en vertrouwde pijlers in ons leven wegvalt dan raken we als mens uit balans en dat is precies wat er nu met jou aan de hand is.
Je hele lichaam, geest, jouw hele persoon moet wennen aan de nieuwe situatie, je moet verdriet zien te verwerken en nieuwe gewoontes en routines je eigen zien te maken. Dat kost tijd en is heel erg vermoeiend en verwarrend, vooral omdat je nu ook nog midden in de afhandeling van je huwelijk zit.
Dat je geen zin hebt om te posten kan ik me ook goed voorstellen, meid, we denken aan je en zo af en toe een paar woorden is genoeg om ons weer blij te maken hoor :D
Fijn te lezen dat je zoon zo lekker gaat, heerlijk dat je zoveel aan hem hebt in deze verwarrende tijd. Ook heel goed dat je met een psych praat. Ik hoop dat je er veel aan blijft hebben en als je ons nodig hebt, wij zijn hier gewoon!
woensdag 18 april 2007 om 17:23
Vrouwtje Klets, iemand anders vroeg het al vóór mij: heb je zelf al uitzicht op een andere woning?
Je klinkt, zoals Eleonora al zegt, beter dan een tijd geleden. Het is nu tijd om weer op te gaan bouwen wat allemaal is afgebroken. Dat kost tijd en héél veel energie! Maar geloof mij: het is het waard!
Liefs en sterkte,
Carrrie.
Je klinkt, zoals Eleonora al zegt, beter dan een tijd geleden. Het is nu tijd om weer op te gaan bouwen wat allemaal is afgebroken. Dat kost tijd en héél veel energie! Maar geloof mij: het is het waard!
Liefs en sterkte,
Carrrie.
donderdag 19 april 2007 om 15:56
donderdag 19 april 2007 om 16:20
donderdag 19 april 2007 om 21:00
Hieperdepiep hoera!
Gefeliciteerd dame! Ik proost even lekker met je mee
Gheghe, op de dag dat ik heb getekend heb ik zo'n miniflesje Dom Perignon gekocht (2 grote glazen) en die in mijn eentje al grijnzend soldaat gemaakt. Ik drink hoogst zelden dus ik was heel erg aangeschoten. Maar mèn, het ploppen van die kurk, al die feestelijke belletjes, het lichte gevoel in mijn hoofd, het voelde allemaal ZO goed. En gelukkig maar, want de weg gaat vanaf hier nog een behoorlijke tijd met ups en downs. Maar daar hebben we het nu niet over, vanavond is het FEEST!
Gefeliciteerd dame! Ik proost even lekker met je mee
Gheghe, op de dag dat ik heb getekend heb ik zo'n miniflesje Dom Perignon gekocht (2 grote glazen) en die in mijn eentje al grijnzend soldaat gemaakt. Ik drink hoogst zelden dus ik was heel erg aangeschoten. Maar mèn, het ploppen van die kurk, al die feestelijke belletjes, het lichte gevoel in mijn hoofd, het voelde allemaal ZO goed. En gelukkig maar, want de weg gaat vanaf hier nog een behoorlijke tijd met ups en downs. Maar daar hebben we het nu niet over, vanavond is het FEEST!
donderdag 19 april 2007 om 22:15
Verd.
Mijn ex heeft beweerd in zijn opvanghuis dat hij naar mij zou gaan vandaag, om spullen op te halen, om zijn kinderen te zien. Daar werd ik over gebeld want hij was nog niet terug. Ik heb geen zin meer om voor hem te liegen dus heb gewoon gezegd dat ik hem hier niet heb gezien en dat hij hier niet welkom is. Hoop dat ze hem er niet uitlazeren, anders heb ik het weer gedaan, natuurlijk.
Mijn ex heeft beweerd in zijn opvanghuis dat hij naar mij zou gaan vandaag, om spullen op te halen, om zijn kinderen te zien. Daar werd ik over gebeld want hij was nog niet terug. Ik heb geen zin meer om voor hem te liegen dus heb gewoon gezegd dat ik hem hier niet heb gezien en dat hij hier niet welkom is. Hoop dat ze hem er niet uitlazeren, anders heb ik het weer gedaan, natuurlijk.
vrijdag 20 april 2007 om 13:09
Wat een lieverds zijn jullie *; Ik word er helemaal warm van. Weten jullie dat ik door jullie reacties pas begin te beseffen wat een belangrijke stap dit is? Ik zal ongetwijfeld nog flink wat voor mijn kiezen krijgen, de strijd begint feitelijk pas, maar in elk geval zit er vaart in de zaak! Die champagne ga ik op mijn verjaardag maar eens opentrekken
Wat een sukkel, die ex van jou Mamzelle. En wat ontzettend goed van je dat je de verantwoordelijkheid voor zo'n stomme leugen bij hem hebt neergelegd. Ik kan me hélemaal voorstellen hoeveel moeite het kost om niet in de verdedigingsmodus te schieten. Maar het feit dat je je ervan bewust was en op tijd je reactie aanpaste, is zo'n belangrijke stap. Het wordt op een dag wel een automatisme, nu kost het nog heel veel moeite. Nu nog het schuldgevoel loslaten hè? ;) Wíe is er verantwoordelijk voor als hij uit zijn opvanghuis gegooid wordt? Wíe heeft er gelogen? Nou? Nou? :P
Wat een sukkel, die ex van jou Mamzelle. En wat ontzettend goed van je dat je de verantwoordelijkheid voor zo'n stomme leugen bij hem hebt neergelegd. Ik kan me hélemaal voorstellen hoeveel moeite het kost om niet in de verdedigingsmodus te schieten. Maar het feit dat je je ervan bewust was en op tijd je reactie aanpaste, is zo'n belangrijke stap. Het wordt op een dag wel een automatisme, nu kost het nog heel veel moeite. Nu nog het schuldgevoel loslaten hè? ;) Wíe is er verantwoordelijk voor als hij uit zijn opvanghuis gegooid wordt? Wíe heeft er gelogen? Nou? Nou? :P
Ga in therapie!
vrijdag 20 april 2007 om 14:41
Dat hou ik mezelf ook voor. Dat, als hij belt of of wat voor manier verhaal komt halen, dat ik heel simpel zeg 'je moet me niet betrekken in je leugens, ik doe niet meer mee'.
Vanochtend had ik nog even de deur op slot -het was ook koud- , nu staat alles weer gewoon open. Niet bang zijn, niet door hem geleefd worden, gewoon doorgaan en zien wat er wel of niet op me afkomt.
Mijn Muis vond het vandaag nodig om de stand van zaken eens door te nemen. Papa woont in een ander huis hè? Papa is niet meer boos hè? Papa is lief, hè?
:? ik weet het niet, schat.
Vanochtend had ik nog even de deur op slot -het was ook koud- , nu staat alles weer gewoon open. Niet bang zijn, niet door hem geleefd worden, gewoon doorgaan en zien wat er wel of niet op me afkomt.
Mijn Muis vond het vandaag nodig om de stand van zaken eens door te nemen. Papa woont in een ander huis hè? Papa is niet meer boos hè? Papa is lief, hè?
:? ik weet het niet, schat.
vrijdag 20 april 2007 om 17:03
Ontzettend Mamzelle, wat een invloed die man nog heeft op je leven. Wat erg dat je steeds rekening met hem moet houden. Dat lijkt me ontzettend zwaar. Goed dat je je poot stijf houdt met betrekking tot zijn leugens. Het wordt tijd dat hij eens begrijpt dat jij in dat opzicht geen deel meer uitmaakt van jouw leven.
Dubio, ik vind het zo heerlijk om te zien dat je zo blij bent meid. Mag het een keer goed gaan voor jou? Ik hoop het. Ik gun het je zo.
Proost dappere dodo!
Dubio, ik vind het zo heerlijk om te zien dat je zo blij bent meid. Mag het een keer goed gaan voor jou? Ik hoop het. Ik gun het je zo.
Proost dappere dodo!
dinsdag 24 april 2007 om 14:26
Leo, dank je wel *;
Enne... de alimentatie-eis is binnen! Ik vermoedde al dat dit de motivatie was achter de onverwachte doortastendheid van ex. Niet misselijk. Maar het maakt niet uit. De bal rolt, ik heb een heel goede advocaat en we gaan gewoon zien hoe ik eruit kom. Er zit in elk geval schot in de zaak en we gaan richting het doel: scheiding!
liefs,
dubio
Enne... de alimentatie-eis is binnen! Ik vermoedde al dat dit de motivatie was achter de onverwachte doortastendheid van ex. Niet misselijk. Maar het maakt niet uit. De bal rolt, ik heb een heel goede advocaat en we gaan gewoon zien hoe ik eruit kom. Er zit in elk geval schot in de zaak en we gaan richting het doel: scheiding!
liefs,
dubio
Ga in therapie!
dinsdag 24 april 2007 om 14:42
Hoi Dubio,
Even een praktische tip qua alimentatie. Het is vrij gangbaar om een clausule op te nemen die gebonden is aan het inkomen van je ex. Bij inkomen nihil betaal je dan dus alimentatie, zodra hij inkomen krijgt (nou ja, krijgt ;)) komt de alimentatie stapsgewijs te vervallen.
Het is even rekenen natuurlijk op welk punt dat voor jou het meest gunstige uitpakt (en daar dan x honderd euro onder gaan zitten ;)). Als je zorgt dat hij er nog altijd financieel op vooruit gaat als hij weer aan de slag gaat dan werkt noch de alimentatie, noch de afbouwregeling tegen bij het zoeken naar een baan.
Aangezien hij natuurlijk gewoon kan werken (als ik nu niet twee verhalen door elkaar gooi, maar ik denk van niet) zou dit je alimentatieverplichting weleens drastisch kunnen bekorten.
Niet op de valreep zo blij worden dat je bijna van hem af bent dat je akkoord gaat met any deal hè!!!
Even een praktische tip qua alimentatie. Het is vrij gangbaar om een clausule op te nemen die gebonden is aan het inkomen van je ex. Bij inkomen nihil betaal je dan dus alimentatie, zodra hij inkomen krijgt (nou ja, krijgt ;)) komt de alimentatie stapsgewijs te vervallen.
Het is even rekenen natuurlijk op welk punt dat voor jou het meest gunstige uitpakt (en daar dan x honderd euro onder gaan zitten ;)). Als je zorgt dat hij er nog altijd financieel op vooruit gaat als hij weer aan de slag gaat dan werkt noch de alimentatie, noch de afbouwregeling tegen bij het zoeken naar een baan.
Aangezien hij natuurlijk gewoon kan werken (als ik nu niet twee verhalen door elkaar gooi, maar ik denk van niet) zou dit je alimentatieverplichting weleens drastisch kunnen bekorten.
Niet op de valreep zo blij worden dat je bijna van hem af bent dat je akkoord gaat met any deal hè!!!
