Relaties
alle pijlers
Moegestreden in een relatie met iemand die nooit tevreden is...(deel 3)
maandag 19 februari 2007 om 20:27
quote: Monique742 schreef dinsdag 19 sep 2006 om 21:05 Na maanden van twijfel neem ik toch maar de stap om mijn verhaal hier te plaatsen.Ik praat hier nooit met IEMAND over en ik BARST bijna...(heb wel gewoon vriendinnen, familie, leuke ouders maar ja,de drempel om dit op tafel te gooien is te groot...)Want ja,naar buiten toe kunnen we heel goed mooi weer spelen...Ik heb al 9 jaar een relatie waarvan 8 jaar samenwonend,ondertussen hebben we twee kinderen van 5 en 3,een mooi huis,een leuke auto, kortom allemaal prima maar o,o,o, ik ben zo verdrietig...Mijn vriend heeft een goede baan waarvoor hij lange dagen van huis is en als hij thuis is, heel moe is voor mij heel begrijpelijk.Dus ik zorg dat alles draait,het eten op tafel staat,het huis er bewoonbaar bij staat enz.We zijn beide begin 30 en zien er allebei vrij acceptabel uit,niet te dik,goed verzorgd en we zijn even intelligent(hadden zelfde score opIQ-test)niks bijzonders dus.MIS!Hij verwijt mij altijd, elke dag opnieuw, verbaal, hoe -DOM(ik zeur altijd en overal over) ik ben,hoe- LELIJK (ik ben veel te dik,vroeger,toen we elkaar leerden kennen,toen was ik nog leuk (64kilo nu 67 bij 1.69) ik ben -dat ik van die rare kleren draag (Hen M,esprit,Vila enz)-dat het huishouden zo slecht geregeld is(om de zoveel maanden trekt hij van alles uit de kast(kan administratie zijn,kleren,keukenspul,speelgoed,wat dan ook om op een bult te gooien en dan zegt ie :zo,dit kan allemaal weg en dit moet je even netjes opruimen.En dit meestal als ik een dagje weg ben geweest ofzo,zodat ik als ik thuiskom me het leplazurus schrik)-dat er dingen niet goed zijn(bv:zijn kleren zijn altijd gewassen en gestreken en kortom klaar voor gebruik,maar het is nooit goed genoeg, hij pakt iets en zit er een kreukel in of ruikt naar zijn zin niet goed,gooit hij het op de grond en kan ik het opnieuw wassen en strijken)Zijn oplossing voor al onze problemen is sex.Als we vaker en gepassioneerder sex zouden hebben dan zou alles beter gaan,hij zou mij positiever benaderen en zelf ook iets maar gaan doen,nu hebben we gemiddeld genomen 2 keer per week sex,en heb ik wel es van die periodes dat ik meer zin heb(dus vaker) en op andere plekken(dus spannender)en andere standjes(dus afwisselender)maar nee,in zo'n periode merk ik geen verschil in zijn gedrag..En ja,als iemand maar vaak genoeg zegt hoe lelijk,dik en onverzorgd je wel niet bent,ja neem dan maar van mij aan dat je zin in sex dan wel overgaat...In het begin ging ik overal tegenin,werd ik overal boos over(begrijpelijk?)maar tegenwoordig,laat ik het maar gaan,(ik ben uitgestreden,moe,leeg)voor de lieve vrede en de kinderen,want ik WIL geen gebroken gezin,en ik WIL geen ruzie,maar ik wil ook niet dat ze het normaal vinden om zo met iemand om te gaan...Natuurlijk is dit het verhaal in korte lijnen maar ik hoop dat iemand me een beetje kan laten inzien hoe ik hiermee om moet gaan,want ik denk,dat ik er aan onderdoor ga...
donderdag 15 maart 2007 om 21:21
Na de reacties van Tulipe,Eleonora en Pom vanmiddag voelde ik mij iig al een stuk beter,naast alle Goedbedoelde woorden uit mijn omgeving toch heerlijk zulke woorden te lezen van mensen die hetzelfde meegemaakt hebben,we hebben een gezellige middag buitenspelen gehad waarbij de kids zich prima hebben vermaakt...Zoon vanuit zn tenen schaterlachend...geweldig om weer te horen...!
De posting van Madre daarna Fantastisch!
En dat is ook de juiste instelling die ik ook steeds had,maar had na de roes van alles regelen en verhuizen afgelopen weken een kleine:" reality hits me-dip" en nadat ik daar weer uit naar boven was gekropen,kwam dit er even bovenop,en natuurlijk Mamzelle snap ik ook helemaal jouw reactie,alleen als het echt zover is,en het gaat zo en het wordt ons zo door de strot geduwd tja,dan komt het hard aan...
Maar goed ,word er alleen maar weer sterker van en al weet ik dat het einde nog steeds niet in zicht is (volgende week zal de trouwkaart wel in de "logeertas" van de kids gestopt worden,het weekend daarop zal er met een nadruppelende zwangeschapstest gezwaaid worden, ik weet dat het allemaal komen zal,het zullen stukjes natrappen zijn,en gelukkig heb ik nog gevoel in mijn lijf om het niet normaal te vinden,maar het zal door steeds meer ervaring makkelijker te dragen worden...)
Maar gelukkig kan ik het dan (ook) hier uitschreeuwen!!
De posting van Madre daarna Fantastisch!
En dat is ook de juiste instelling die ik ook steeds had,maar had na de roes van alles regelen en verhuizen afgelopen weken een kleine:" reality hits me-dip" en nadat ik daar weer uit naar boven was gekropen,kwam dit er even bovenop,en natuurlijk Mamzelle snap ik ook helemaal jouw reactie,alleen als het echt zover is,en het gaat zo en het wordt ons zo door de strot geduwd tja,dan komt het hard aan...
Maar goed ,word er alleen maar weer sterker van en al weet ik dat het einde nog steeds niet in zicht is (volgende week zal de trouwkaart wel in de "logeertas" van de kids gestopt worden,het weekend daarop zal er met een nadruppelende zwangeschapstest gezwaaid worden, ik weet dat het allemaal komen zal,het zullen stukjes natrappen zijn,en gelukkig heb ik nog gevoel in mijn lijf om het niet normaal te vinden,maar het zal door steeds meer ervaring makkelijker te dragen worden...)
Maar gelukkig kan ik het dan (ook) hier uitschreeuwen!!
donderdag 15 maart 2007 om 21:40
Misschien wil hij je laten zien dat hij zo makkelijk iemand kan krijgen, dat hij goed is en jij dom dat je hem hebt laten gaan. Of zo. Hij zwaait met zijn trofeetjes naar jou en ik vraag me af wat precies zo godvergeten pijn doet bij je dat je er eigenlijk tegenop ziet, tegen wat je nog voor je kiezen gaat krijgen.
Het is voor hem dan heel makkelijk om iemand te krijgen -zou het voor jou ook zijn als je je eisen laag hield maar dat ziet hij niet- , iemand te houden, dat zal hem niet lukken. Hou je vast aan je eigen kracht, alstjeblieft, hij is je verdriet niet waard.
En realiseer je dat jij meer last hebt van alles wat op jullie dak gedonderd wordt dan de kinderen, die nemen dat gewoon de facto 'papa heeft een nieuwe vriendin, en dat kan, want papa en mama wonen niet meer in één huis'.
Het is voor hem dan heel makkelijk om iemand te krijgen -zou het voor jou ook zijn als je je eisen laag hield maar dat ziet hij niet- , iemand te houden, dat zal hem niet lukken. Hou je vast aan je eigen kracht, alstjeblieft, hij is je verdriet niet waard.
En realiseer je dat jij meer last hebt van alles wat op jullie dak gedonderd wordt dan de kinderen, die nemen dat gewoon de facto 'papa heeft een nieuwe vriendin, en dat kan, want papa en mama wonen niet meer in één huis'.
donderdag 15 maart 2007 om 22:57
Hai Monique,Ik moest wel even grinneken om die "druppelende zwangerschapstest", want de snol (uit voormalig Oostblokland, hoogblond, 16 jaar jonger dan hij...hoe cliché wil je het hebben) die mijn ex meteen na mijn vertrek binnen had gehaald was idd. binnen no-time zwanger tot mijn onsteltenis. So been there....Ik zou er idd maar rekening meehouden dus, het zou me niets verbazen. Wat een zielige eikels hè?Natuurlijk is het zo dat "ons soort" exen dit soort dames opzoeken omdat het afhankelijke poppetjes zijn: afhankelijk van hun geld, land en status. Dit soort mannen hebben een (arm) vrouwtje nodig dat zich vanzelfsprekend onderdanig opstelt, hun ego dient zo gevoeld en opgepept te worden. Zelfstandige, sterke vrouwen zoals wij trappen daar op een gegeven moment niet meer in. We staan te hoog boven hen, en dat maakt ze woedend.Dat hij het nodig heeft zo'n latexgrietje aan de haak te slaan met zijn lege gepoch is gewoon ontzettend sneu. Laat ze, met hun bruiloft, baby en alles. Zo gauw de eerste hormooneuforie overgewaaid is zal het al gauw minder feest zijn daar. En dan...dan ben jij al een stuk verder en heb je zelf wie weet wél een gelijkwaardige relatie.Kus! Tulipe
dinsdag 20 maart 2007 om 17:29
Hoi allemaal!
Jeeee Monique...... wat een toestanden weer!!!
Ik kan nu even niet inhoudelijk reageren want.... ik heb een week in het ziekenhuis gelegen, zware rugoperatie ondergaan.. (pennen en schroeven) en kan alleen liggend in bed met laptop schuin/één hand typen.... Maar ik leef met je mee hoor!
Hier is het nu, ondanks de pijn, genieten. Ik ben al een paar keer eerder aaan mijn rug geopereerd (hernia's) en stond er dan gelijk weer alleen voor... het eten, huishouden, etc... Ik hoef het nu écht niet in mijn hoofd te halen om mijn bed uit te komen hoor! Voel mij heerlijk gekoesterd....wist niet dat het kon...
Liefs,
Carrrie.
Jeeee Monique...... wat een toestanden weer!!!
Ik kan nu even niet inhoudelijk reageren want.... ik heb een week in het ziekenhuis gelegen, zware rugoperatie ondergaan.. (pennen en schroeven) en kan alleen liggend in bed met laptop schuin/één hand typen.... Maar ik leef met je mee hoor!
Hier is het nu, ondanks de pijn, genieten. Ik ben al een paar keer eerder aaan mijn rug geopereerd (hernia's) en stond er dan gelijk weer alleen voor... het eten, huishouden, etc... Ik hoef het nu écht niet in mijn hoofd te halen om mijn bed uit te komen hoor! Voel mij heerlijk gekoesterd....wist niet dat het kon...
Liefs,
Carrrie.
dinsdag 20 maart 2007 om 19:10
Hoi Monique,
Ik volg je topic al een poosje, maar heb mij nog nooit geroepen gevoeld om te reageren. Tot nu dus. Je schreef dat je zo boos bent op de nieuwe vriendin van je ex, omdat ze al zo snel met hem in zee gaat.
Ik weet natuurlijk niet hoe het zit, maar ik heb zelf wel eens iets soortgelijks meegemaakt. In de rol van nieuwe vriendin van een nare man dus.
Hij had 2 kleine kinderen en vertelde dat hij en zijn ex al een jaar uit elkaar waren. Zij zou gewoon heel graag kinderen hebben gewild en niet meer in hem geintresseerd zijn geweest nadat die geboren waren, waarna ze uit elkaar gegroeid waren.
Dit even in een notendop dus. De waarheid was, dat hij haar al jaren bedroog, ws al hun hele relatie, dat hij haar geslagen had en nog meer van dat soort ellende. Daar kwam ik pas later achter. Ik geloofde hem in eerste instantie natuurlijk.
Die ex vond mij ook een vreselijke snol en een slet en allemaal ellende. Zij dacht natuurlijk dat ik er al was toen zij nog bij elkaar waren. Ze waren namelijk pas een maand uit elkaar toen ik hem leerde kennen...
Dat bleek dus allemaal toen die ex en ik elkaar beter leerde kennen. Zij was er later wel blij mee dat ik er was, ze had er meer vertrouwen in om dan de kinderen naar hem toe te laten gaan.
Nogmaals, ik weet natuurlijk niet hoe het in jouw situatie zit, maar je weet niet wat je ex zijn nieuwe vriendin vertelt. Misschien is ze wel een hele aardige, lieve vrouw, vol vertrouwen, net als jij misschien was toen je verliefd op hem werd.
Groetjes en sterkte met alles.
Ik volg je topic al een poosje, maar heb mij nog nooit geroepen gevoeld om te reageren. Tot nu dus. Je schreef dat je zo boos bent op de nieuwe vriendin van je ex, omdat ze al zo snel met hem in zee gaat.
Ik weet natuurlijk niet hoe het zit, maar ik heb zelf wel eens iets soortgelijks meegemaakt. In de rol van nieuwe vriendin van een nare man dus.
Hij had 2 kleine kinderen en vertelde dat hij en zijn ex al een jaar uit elkaar waren. Zij zou gewoon heel graag kinderen hebben gewild en niet meer in hem geintresseerd zijn geweest nadat die geboren waren, waarna ze uit elkaar gegroeid waren.
Dit even in een notendop dus. De waarheid was, dat hij haar al jaren bedroog, ws al hun hele relatie, dat hij haar geslagen had en nog meer van dat soort ellende. Daar kwam ik pas later achter. Ik geloofde hem in eerste instantie natuurlijk.
Die ex vond mij ook een vreselijke snol en een slet en allemaal ellende. Zij dacht natuurlijk dat ik er al was toen zij nog bij elkaar waren. Ze waren namelijk pas een maand uit elkaar toen ik hem leerde kennen...
Dat bleek dus allemaal toen die ex en ik elkaar beter leerde kennen. Zij was er later wel blij mee dat ik er was, ze had er meer vertrouwen in om dan de kinderen naar hem toe te laten gaan.
Nogmaals, ik weet natuurlijk niet hoe het in jouw situatie zit, maar je weet niet wat je ex zijn nieuwe vriendin vertelt. Misschien is ze wel een hele aardige, lieve vrouw, vol vertrouwen, net als jij misschien was toen je verliefd op hem werd.
Groetjes en sterkte met alles.
dinsdag 20 maart 2007 om 20:17
Dank je Carrrie, jij ook van harte beterschap en lekker rustig aan doen!
Rafaella,
We zijn nu alweer even verder,en heb ondertussen alweer veel meegemaakt
(afgelopen weekend stonden ze samen voor mijn deur om de kinderen op te halen en het was mijn ex zijn bedoeling om ons aan elkaar voor te stellen...(ik had haar wel eens gezien dus) natuurlijk heb ik haar idd een hand gegeven en even bekeken zoals zij dat bij mij deed)
Mijn emoties en gevoelens gaan de laatste tijd in een razend tempo,en gelukkig ben ik dus zo sterk en volwassen genoeg om ook dit weer te plaatsen:prima,zij is er dus, dit gaat ook daadwerkelijk gebeuren,er komen waarschijnlijk kinderen en een huwelijk...so be it!
Ik was al klaar met hem en dat ben ik nu dus nog meer!
datzelfde geldt voor haar en zijn ouders!
Mensen zijn zo, hebben hun eigen redenen en achtergronden om dingen te doen,en ik heb weer mijn eigen waarheid en leven.
Ik wens haar veel sterkte en als ik haar zo bekijk zal dat echt nodig hebben, ik ben in staat met iedereen te spreken en normaal te reageren.
Ik ben vandaag samen met ex (zoon wilde graag dat ex school zou zien) op 10 minuten gesprekje geweest met juf, alsof ik er met de buurman zit, omdat ik totaal geen gevoelens voor hem heb,ben ik in staat om alles te scheiden en daar naar toe te gaan in de "rol" die wij hebben: vader en moeder.
En het is goed zo,ik heb een proces doorlopen,een soort rouwen en dat is nu klaar.
Wat er ook gaat gebeuren in de toekomst( wat ex betreft),ik ben overal op voorbereid en het maakt me niets meer uit.
9 jaar relatie verwerkt en nu verder met LEVEN!
Rafaella,
We zijn nu alweer even verder,en heb ondertussen alweer veel meegemaakt
(afgelopen weekend stonden ze samen voor mijn deur om de kinderen op te halen en het was mijn ex zijn bedoeling om ons aan elkaar voor te stellen...(ik had haar wel eens gezien dus) natuurlijk heb ik haar idd een hand gegeven en even bekeken zoals zij dat bij mij deed)
Mijn emoties en gevoelens gaan de laatste tijd in een razend tempo,en gelukkig ben ik dus zo sterk en volwassen genoeg om ook dit weer te plaatsen:prima,zij is er dus, dit gaat ook daadwerkelijk gebeuren,er komen waarschijnlijk kinderen en een huwelijk...so be it!
Ik was al klaar met hem en dat ben ik nu dus nog meer!
datzelfde geldt voor haar en zijn ouders!
Mensen zijn zo, hebben hun eigen redenen en achtergronden om dingen te doen,en ik heb weer mijn eigen waarheid en leven.
Ik wens haar veel sterkte en als ik haar zo bekijk zal dat echt nodig hebben, ik ben in staat met iedereen te spreken en normaal te reageren.
Ik ben vandaag samen met ex (zoon wilde graag dat ex school zou zien) op 10 minuten gesprekje geweest met juf, alsof ik er met de buurman zit, omdat ik totaal geen gevoelens voor hem heb,ben ik in staat om alles te scheiden en daar naar toe te gaan in de "rol" die wij hebben: vader en moeder.
En het is goed zo,ik heb een proces doorlopen,een soort rouwen en dat is nu klaar.
Wat er ook gaat gebeuren in de toekomst( wat ex betreft),ik ben overal op voorbereid en het maakt me niets meer uit.
9 jaar relatie verwerkt en nu verder met LEVEN!
vrijdag 23 maart 2007 om 11:55
Nee lieve meiden, ik heb ook niets meer van ons Vrouwtje gehoord sinds de laatste keer dat ze hier gepost heeft. Ook ik denk veel aan haar en wil net als jullie heel graag weten hoe het met haar gaat.
Moniqueje, je bent een krachtpatser.....
Dat je af en toe even een dip hebt en je haren wel uit je hoofd kunt trekken van frustratie vind ik volkomen begrijpelijk. Ik herken het zo....Die man wil je niet meer terug maar je wordt natuurlijk nog vaak met hem geconfronteerd vanwege de kinderen. Het gaat wennen meid, echt waar. Het zal even duren maar je went ook hier weer aan.
Liefs
Moniqueje, je bent een krachtpatser.....
Dat je af en toe even een dip hebt en je haren wel uit je hoofd kunt trekken van frustratie vind ik volkomen begrijpelijk. Ik herken het zo....Die man wil je niet meer terug maar je wordt natuurlijk nog vaak met hem geconfronteerd vanwege de kinderen. Het gaat wennen meid, echt waar. Het zal even duren maar je went ook hier weer aan.
Liefs
vrijdag 30 maart 2007 om 11:27
Willy Wester is rond 10 maart verdwenen en vermoord. VK heeft voor die tijd voor het laatst gepost. Dat VK echt een zoon van 1,5 heeft weten wij natuurlijk niet. Om niet te herkenbaar te zijn veranderen mensen dingen op internet. VK heeft net als Willy een veel oudere man.
Dat Willy alleen maar achter haar pc zat was trouwens een bewering van haar man, de moordenaar.
vrijdag 30 maart 2007 om 11:34
vrijdag 30 maart 2007 om 11:54
Ik ben blij dat je even iets van je laat horen!
Wat je beschrijft lijkt op post traumatisch stress syndroom, dat komt niet alleen bij soldaten voor, maar ook bij slachtoffers van geestelijke en lichamelijke mishandeling en seksueel misbruik.
Ik denk ook dat het zo is dat als ik in de situatie zit (slechte relatie) je nog een beetje controle hebt. Er treedt ook een zekere gewenning op. Nu ben je eruit en heb je geen grip meer op wat je ex-man gaat doen en tegelijkertijd komt alle ellende van al die jaren verhevigd naar boven.
vrijdag 30 maart 2007 om 11:54
Lieve VK,
Allereerst.....wat ben ik blij je weer te zien. Mijn dag is goed nu.
Lieve, lieve meid, ik voel zo met je mee. Waar je nu doorheen gaat komt me zo bekend voor. Dat geen vuist durven maken, na alle dappere stappen die je tot nu toe genomen hebt alsnog helemaal dichtknallen en hem de regie laten voeren omdat je gewoon als de dood voor hem bent. Ik snap je zo ontzettend goed. Contact met hem hebben, bang zijn voor de telefoon, voor de mail, voor de deurbel, voor een SMS. Ik was aan het eind van de dag altijd blij als de dag voorbij was en ik kon slapen, of in ieder geval met rust gelaten werd door mijn ex.
Probeer niet te veel van jezelf te eisen. Je kunt maar één ding tegelijk aan. Je bent weggegaan en het huis staat te koop. Dat is al heel wat. Je geeft hem geld om van te leven blijkbaar en je zult voor de woonkosten opdraaien (had ik ook, herkenbaar dus), hopelijk is het huis snel verkocht, dan ben je daarvan af. Natuurljk is het nu makkelijk je te vertellen dat je je ex geen geld meer moet geven maar dat soort adviezen kun je er nu niet bijhebben en als ik een beetje aanvoel hoe bij jou momenteel de vlag erbij hangt, dan snap ik dat je het totaal niet op kunt brengen om daar enige verandering in te brengen.
Lieverd, misschien denk je dat ik gek ben maar geloof me, de tijd gaat jou een handje helpen. De beste vriend die je hebt is de tijd. Die gaat verstrijken, die gaat voor duidelijkheid zorgen, de tijd gaat jou uit je terugval helpen want op dit moment ben je gewoon helemaal overspoeld door alle gebeurtenissen die zich in korte tijd hebben afgespeeld. Duidelijkheid ga je krijgen als er wat meer tijd verstreken is. Je bent net een maand weg of zo, misschien anderhalve maand, meer niet, na zoveel jaren samen te zijn geweest.
Praten bij de bedrijfspsycholoog vind ik een meesterlijke zet. Leg je situatie eens uit aan hem of haar en kijk of er iets te regelen is waardoor je misschien wat meer tijd voor jezelf krijgt de komende periode. Beter dat je nu wat minder gaat werken, dan dat je op een gegeven moment afknapt. Dat snapt deze loog ook wel hoor, echt.
Laat even weten hoe het gesprek ging als je wilt.
We denken aan je! De anderen zullen ook heel blij zijn van je te horen!
