Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 3
maandag 21 mei 2007 om 21:07
Lieve allemaal.Het derde deel van dit topic, voor iedereen die in een ongezonde/ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.Dit gaat over psychische en lichamelijke mishandeling, over schuld- en angstgevoelens, verdriet en eenzaamheid. De zorg om onze kinderen. Wees welkom, als je je eenzaam voelt omdat je merkt dat het met je relatie de verkeerde kant opgaat, omdat je grenzen worden opgerekt, omdat je bang bent geworden.Als je merkt dat je hard bezig bent met het ontkennen van de ernst van je problemen, alsof je een manier hebt gevonden om de onvermijdelijke keuze die je moet maken uit de weg te gaan...Omdat je blijft hopen dat het beter wordt, je van hem houdt, je angst hebt voor het onbekende, je jezelf klein maakt en blijft vergelijken met anderen en je dan tegen jezelf zegt dat het wel meevalt...Wees welkom als je je eenzaam voelt, omdat je rondloopt met je herinneringen die pijnlijk zijn, omdat je je schaamt, je zorgen maakt, en je kunt het maar niet delen met anderen. Dit topic gaat over opnieuw beginnen en jezelf terugvinden na een moeilijke tijd. Het gaat over grenzen leren aangeven en (jezelf) weer leren te vertrouwen, uit je isolement komen. Over liefde en respect, en vechten voor de toekomst. Voor iedereen die zich aangesproken voelt.Dappere vrouwen, tot schrijfs!En een liefdevolle gedachte aan Manu.bewerkt door moderator,
maandag 21 mei 2007 om 21:16
maandag 21 mei 2007 om 21:49
Lieve DayMar,
Wat ben ik blij van je te horen! Ik maakte me echt zorgen, vooral omdat je ook niet op mijn e-mail had gereageerd. Maar ik begrijp dat dat ook heel lastig was als je je (ex-)vriend om je heen had. Ik ben in elk geval heel blij dat dit de enige reden was waarom je niet meer meeschreef.
Tja, je ex... ik begrijp heel goed dat je nog niet zo over hem wilt denken. Je wilt toch hoop houden, hè meid... Ik ga je niet zeggen dat je later blij zult zijn dat dit gebeurd is, want daarvoor heb je nu veel te veel verdriet. Ik wens je veel sterkte de komende dagen. Kom gerust hier van je af huilen *;
Wat gaat of ging er door je heen bij het lezen van dit topic DayMar? Herken je bepaalde dingen of heb je het gevoel dat het bij jou heel anders is (was)? Er zijn hier behoorlijk dramatische dingen geschreven, dan is het makkelijk te denken dat het bij jou wel meevalt. Maar het opvallende is dat ook de vrouwen die zelf die dramatische dingen hebben meegemaakt, hun eigen verhaal weer in het niet vinden vallen bij dat van een ander.
Liefs,
dubio
Wat ben ik blij van je te horen! Ik maakte me echt zorgen, vooral omdat je ook niet op mijn e-mail had gereageerd. Maar ik begrijp dat dat ook heel lastig was als je je (ex-)vriend om je heen had. Ik ben in elk geval heel blij dat dit de enige reden was waarom je niet meer meeschreef.
Tja, je ex... ik begrijp heel goed dat je nog niet zo over hem wilt denken. Je wilt toch hoop houden, hè meid... Ik ga je niet zeggen dat je later blij zult zijn dat dit gebeurd is, want daarvoor heb je nu veel te veel verdriet. Ik wens je veel sterkte de komende dagen. Kom gerust hier van je af huilen *;
Wat gaat of ging er door je heen bij het lezen van dit topic DayMar? Herken je bepaalde dingen of heb je het gevoel dat het bij jou heel anders is (was)? Er zijn hier behoorlijk dramatische dingen geschreven, dan is het makkelijk te denken dat het bij jou wel meevalt. Maar het opvallende is dat ook de vrouwen die zelf die dramatische dingen hebben meegemaakt, hun eigen verhaal weer in het niet vinden vallen bij dat van een ander.
Liefs,
dubio
Ga in therapie!
maandag 21 mei 2007 om 21:56
Hallo allemaal!
Supermooie tekst aan het begin, Iseo...
Wat fijn dat DayMar iets van zich heeft laten horen, ik ken dan wel niet het hele verhaal maar ik kan wel zo ongeveer raden hoe het in elkaar zit. Ik hoop dat je nog eens wat vaker wat van je kan laten horen, DayMar! En dat je weer gelukkig zult worden, gauw...
Supermooie tekst aan het begin, Iseo...
Wat fijn dat DayMar iets van zich heeft laten horen, ik ken dan wel niet het hele verhaal maar ik kan wel zo ongeveer raden hoe het in elkaar zit. Ik hoop dat je nog eens wat vaker wat van je kan laten horen, DayMar! En dat je weer gelukkig zult worden, gauw...
maandag 21 mei 2007 om 21:59
Zonlicht, kun je wat meer vertellen over wat concreet het probleem is met de kinderen? Het klinkt vreselijk moeilijk en ingewikkeld :( Wat is het jammer dat we hen onmogelijk tegen alle ellende in de wereld kunnen beschermen... zeker de ellende die hun eigen vader veroorzaakt. Ze mogen blij zijn jou als moeder te hebben O+
Liefs,
dubio
Liefs,
dubio
Ga in therapie!
maandag 21 mei 2007 om 22:01
sommige stappen gaan langzaam en voor duidelijk word hoe erg het is, moet het eerst bijna misgaan. Ze hebben gesprekken met prof.hulpverlening en misschien moet het nog wel intensiever hoor. Het is nu in ieder geval aan het schuiven en het is duidelijk dat niet goed gaat. Een glazen bol voor de toekomst zou nu een fijn bezit zijn, maar helaas heb ik die niet. Wel mijn intuitie, onderbuikgevoel dat me vertelt dat het ook voor hun goed gaat komen en dat ook zij er sterker uit zullen komen. Maar de weg is lang en de gifbeker is nog niet leeg, helaas.
maandag 21 mei 2007 om 22:16
dubiootje
ik lees net je post en wil er hier niet al te uitgebreid op ingaan. Als ik vertel wat er speelt en hoe de situatie is, dan is dit te herkenbaar.
In grote lijnen: Ze zijn bang, hebben veel conflicten meegemaakt en geleerd dat ruzie niet is op te lossen. Ook wordt er gemanipuleerd en emotioneel gechanteerd. Tegelijkertijd willen ze natuurlijk ons als ouders niet teleurstellen dus alle normale problemen bij een scheiding komen daar boven op. Vanavond lukt het me niet, ben te emotioneel, maar ik zal binnenkort zeker het verhaal op "papier" zetten en wil het je dan wel mailen.
Iseo, dank je voor je mail en dat je het alleen al leest is voor mij genoeg. Er zijn geen oplossingen en die verwacht ik ook zeker niet jou. Ik bedoel dat ik de oplossingen nu niet goed zie. Ook jij krijgt de mail zodra ik daar aan toe ben hoor. Vanavond nog met een orthopedagoge gesproken en die begrijpt mijn acties en keurt ze ook goed. Een fijn gevoel waar ik heel emotioneel van word. Ik kan de tranen de hele week al bijna niet stoppen. Het gevolg van mijn keuzes is hard, maar dat geld voor meer mensen hier. Ik heb in ieder geval geleerd voortaan altijd te luisteren naar mijn intuitie.
Daymar, duidelijker kan ik niet zijn, ga het niet nog weer opnieuw proberen. Je raakt er alleen maar dieper in en het is alleen maar moeilijker om eruit te komen. De leegte in jezelf kun je niet opvullen met een relatie. Zorg dat je gelukkig word met wie jij bent. Een volledig persoon en ga dan een relatie aan met iemand die iets toevoegt. Zoek geen opvulling en/of wordt geen opvulling
ik lees net je post en wil er hier niet al te uitgebreid op ingaan. Als ik vertel wat er speelt en hoe de situatie is, dan is dit te herkenbaar.
In grote lijnen: Ze zijn bang, hebben veel conflicten meegemaakt en geleerd dat ruzie niet is op te lossen. Ook wordt er gemanipuleerd en emotioneel gechanteerd. Tegelijkertijd willen ze natuurlijk ons als ouders niet teleurstellen dus alle normale problemen bij een scheiding komen daar boven op. Vanavond lukt het me niet, ben te emotioneel, maar ik zal binnenkort zeker het verhaal op "papier" zetten en wil het je dan wel mailen.
Iseo, dank je voor je mail en dat je het alleen al leest is voor mij genoeg. Er zijn geen oplossingen en die verwacht ik ook zeker niet jou. Ik bedoel dat ik de oplossingen nu niet goed zie. Ook jij krijgt de mail zodra ik daar aan toe ben hoor. Vanavond nog met een orthopedagoge gesproken en die begrijpt mijn acties en keurt ze ook goed. Een fijn gevoel waar ik heel emotioneel van word. Ik kan de tranen de hele week al bijna niet stoppen. Het gevolg van mijn keuzes is hard, maar dat geld voor meer mensen hier. Ik heb in ieder geval geleerd voortaan altijd te luisteren naar mijn intuitie.
Daymar, duidelijker kan ik niet zijn, ga het niet nog weer opnieuw proberen. Je raakt er alleen maar dieper in en het is alleen maar moeilijker om eruit te komen. De leegte in jezelf kun je niet opvullen met een relatie. Zorg dat je gelukkig word met wie jij bent. Een volledig persoon en ga dan een relatie aan met iemand die iets toevoegt. Zoek geen opvulling en/of wordt geen opvulling
maandag 21 mei 2007 om 22:34
Lieve Zonlicht.
Wat lijkt me het moeilijk om het aan je kinderen zelf over te moeten laten. Ik weet zeker dat het voor hun heel erg belangrijk en waardevol is dat jij met jezelf aan de slag bent gegaan en hebt gekozen voor je eigen geluk. Want daarmee koos je ook voor je kinderen. Je kunt meer van jezelf geven nu, en straks. Je hebt meer te bieden omdat het beter met jou gaat en omdat je de richting durft aan te geven nu waarvan jij denkt dat het de juiste, goede is voor iedereen.
Wat een verdriet, omdat de manipulatie doorgaat, en jij ziet wat het met ze doet.
Ze zullen je steeds beter gaan begrijpen en een voorbeeld aan je kunnen nemen, vertrouw daarop.
Jij bent nu bezig met iets opbouwen voor de toekomst, waar zij zich straks zo thuis kunnen voelen, en dan is die verwarrende en verdrietige tijd van nu echt over.
Ik vind je een kanjer, uit je mails blijkt ook wat voor een liefdevolle en bezorgde moeder je bent.
*;
Wat lijkt me het moeilijk om het aan je kinderen zelf over te moeten laten. Ik weet zeker dat het voor hun heel erg belangrijk en waardevol is dat jij met jezelf aan de slag bent gegaan en hebt gekozen voor je eigen geluk. Want daarmee koos je ook voor je kinderen. Je kunt meer van jezelf geven nu, en straks. Je hebt meer te bieden omdat het beter met jou gaat en omdat je de richting durft aan te geven nu waarvan jij denkt dat het de juiste, goede is voor iedereen.
Wat een verdriet, omdat de manipulatie doorgaat, en jij ziet wat het met ze doet.
Ze zullen je steeds beter gaan begrijpen en een voorbeeld aan je kunnen nemen, vertrouw daarop.
Jij bent nu bezig met iets opbouwen voor de toekomst, waar zij zich straks zo thuis kunnen voelen, en dan is die verwarrende en verdrietige tijd van nu echt over.
Ik vind je een kanjer, uit je mails blijkt ook wat voor een liefdevolle en bezorgde moeder je bent.
*;
maandag 21 mei 2007 om 22:37
Ja, dat weet ik, met mijn verstand, maar dat gevoel he, dat gevoel wat het allemaal nog moeilijker maakt. Het evenwicht is nog niet bereikt. En heel dubbel, tegelijkertijd ben ik blij dat ik dus weer voel, na jaren van afstomping (raar woord hoor). Mijn basis is weer goed en dat laat ik ook niet meer verdwijnen. Je hoort nog van mij
maandag 21 mei 2007 om 22:52
Hoi Zonlicht,
Waar jij nu middenin zit lijkt me echt heel erg moeilijk, je wilt je kinderen zo graag beschermen... wat dat betreft hebben mijn kind en ik het geluk gehad dat er bij ons een duidelijk ''eindpunt'' was, toen mijn 1e man overleed.
Ik hoop voor je dat het gauw allemaal goedkomt :R
Iseo, met jou had ik het er laatst over om eens alles over mijn verleden op papier te zetten. Dus ik dacht, vanavond maak ik even een begin. Ik zit nu al een uur naar mijn beeldscherm te staren en tot nu toe heb ik alleen het woord ''toen'' getypt... 't Is toch niet zo simpel als ik dacht blijkbaar....
Waar jij nu middenin zit lijkt me echt heel erg moeilijk, je wilt je kinderen zo graag beschermen... wat dat betreft hebben mijn kind en ik het geluk gehad dat er bij ons een duidelijk ''eindpunt'' was, toen mijn 1e man overleed.
Ik hoop voor je dat het gauw allemaal goedkomt :R
Iseo, met jou had ik het er laatst over om eens alles over mijn verleden op papier te zetten. Dus ik dacht, vanavond maak ik even een begin. Ik zit nu al een uur naar mijn beeldscherm te staren en tot nu toe heb ik alleen het woord ''toen'' getypt... 't Is toch niet zo simpel als ik dacht blijkbaar....
