Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 3

21-05-2007 21:07 700 berichten
Alle reacties Link kopieren
Lieve allemaal.Het derde deel van dit topic, voor iedereen die in een ongezonde/ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.Dit gaat over psychische en lichamelijke mishandeling, over schuld- en angstgevoelens, verdriet en eenzaamheid. De zorg om onze kinderen. Wees welkom, als je je eenzaam voelt omdat je merkt dat het met je relatie de verkeerde kant opgaat, omdat je grenzen worden opgerekt, omdat je bang bent geworden.Als je merkt dat je hard bezig bent met het ontkennen van de ernst van je problemen, alsof je een manier hebt gevonden om de onvermijdelijke keuze die je moet maken uit de weg te gaan...Omdat je blijft hopen dat het beter wordt, je van hem houdt, je angst hebt voor het onbekende, je jezelf klein maakt en blijft vergelijken met anderen en je dan tegen jezelf zegt dat het wel meevalt...Wees welkom als je je eenzaam voelt, omdat je rondloopt met je herinneringen die pijnlijk zijn, omdat je je schaamt, je zorgen maakt, en je kunt het maar niet delen met anderen. Dit topic gaat over opnieuw beginnen en jezelf terugvinden na een moeilijke tijd. Het gaat over grenzen leren aangeven en (jezelf) weer leren te vertrouwen, uit je isolement komen. Over liefde en respect, en vechten voor de toekomst. Voor iedereen die zich aangesproken voelt.Dappere vrouwen, tot schrijfs!En een liefdevolle gedachte aan Manu.bewerkt door moderator,
Alle reacties Link kopieren


quote: Iseo reageerde



Maar vandaag gaat wel goed hoor, ik ben niet somber. Eerder verward omdat alles anders 'mijn geschiedenisboekje' ingaat dan ik altijd dacht.

Het ziet er heel anders uit als toen ik erin zat. Dat is zo raar.

Ik heb letterlijk eens gezegd dat ik het gevoel had dat ik mijn geschiedenis moest herschrijven. Omdat ik veel dingen die ik heb meegemaakt nu in een ander licht zie. Waar ik toen liefde in zag, zie ik nu onverschilligheid. Regelmatig schieten me voorvallen te binnen die ik opeens heel anders interpreteer dan toen ze plaatsvonden, hoewel de pijn er toen ook wel was. Maar die liet ik toe, of ik zei tegen mezelf dat "we elkaar niet begrepen" of dat "dat soort dingen erbij hoort in een relatie".


Ja, zo ervaar ik het echt. Alles zie ik nu in een ander licht, en met meer overzicht. Dat houdt in dat ik de patronen zie, en hoeveel nare situaties en dagen er eigenlijk waren, en veel dichter op elkaar ook.

En nog steeds komen er herinneringen terug.

Het is gewoon echt je geschiedenis herschrijven.



Ik vind dit zo moeilijk.....
Alle reacties Link kopieren


En misschien vinden jullie dit overdreven, maar ikzelf zou ook adviseren om een melding te maken bij de politie. Dat houdt in dat als jij nee zegt, en je ex loopt je omver om toch je huis binnen te komen, je de politie kunt bellen en zij weten dan dat ze meteen komen zonder dat je alles eerst uit hoeft te leggen.



Ik wist niet of dit ook een mogelijkheid was voor dit soort dreigementen, maar blijkbaar wel dus. Zeker doen Vrouw! Dit is een belangrijke manier om jezelf te beschermen. Ik zou het dreigement ook zeker serieus nemen (dat doe je ook, schrijf je, maar nu nog de daad bij het woord voegen).
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren




Vlekjesvirus? Kusje voor je kleine meid!

Ja, ik voel me beter dan gisteren. Hoe was jouw dag verder? Lukt het een beetje met alles, je schreef laatst ook weer een heel heftig verhaal hier, heb ik nog helemaal niet op gereageerd, echt erg van die laatste dag toen jij wilde waarschuwen dat het fout zou gaan...

*;



Geeft niks natuurlijk, dat je op dat specifieke verhaal van mij nog niet gereageerd had, er wordt soms zoveel geschreven hier....

Ja, die laatste dag is erg frustrerend geweest, heb toen heel erg het gevoel gehad dat er niemand was om mij te helpen. Ik heb me toen heel wanhopig gevoeld, gelukkig heb ik me daarna nooit meer zo wanhopig gevoeld als toen.

Mijn dag was okee, vanmorgen een verjaardag gehad en verder rustig aan gedaan i.v.m. ons gevlekte meisje. Hoe was jouw dag?
Alle reacties Link kopieren




quote: dubiootje reageerde



. Alles zie ik nu in een ander licht, en met meer overzicht. Dat houdt in dat ik de patronen zie, en hoeveel nare situaties en dagen er eigenlijk waren, en veel dichter op elkaar ook.

En nog steeds komen er herinneringen terug.

Het is gewoon echt je geschiedenis herschrijven.



Ik vind dit zo moeilijk.....



Is het ook Iseo... *;Lemmy, ik wist niet dat je ook kortgeleden je kat had verloren. Ook een *; voor jou. Bedankt voor jullie medeleven, doet me echt goed!



Liefs,

dubio
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Dat je door het op te schrijven dingen in een ander licht gaat zien, heb ik ook nog, na zo veel jaren. Dat wordt voor mij ook versterkt omdat de verhalen hier zo herkenbaar zijn. Ik denk nu niet meer zo zeer aan ''mijn 1e man'' die bepaalde karaktertrekken had, maar meer aan ''dat type man''. Want het is echt verbluffend hoeveel karaktertrekken overeenkomen. Dat maakt het verhaal in 1 keer een stuk minder uniek. Een aparte ervaring.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben vanaf morgen de rest van de week weg, dus voor iedereen een *; en tot volgende week!



Zorg goed voor Vrouw :P



liefs,

dubio
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren


quote: Iseo reageerde





Vlekjesvirus? Kusje voor je kleine meid!

Ja, ik voel me beter dan gisteren. Hoe was jouw dag verder? Lukt het een beetje met alles, je schreef laatst ook weer een heel heftig verhaal hier, heb ik nog helemaal niet op gereageerd, echt erg van die laatste dag toen jij wilde waarschuwen dat het fout zou gaan...

*;



Geeft niks natuurlijk, dat je op dat specifieke verhaal van mij nog niet gereageerd had, er wordt soms zoveel geschreven hier....

Ja, die laatste dag is erg frustrerend geweest, heb toen heel erg het gevoel gehad dat er niemand was om mij te helpen. Ik heb me toen heel wanhopig gevoeld, gelukkig heb ik me daarna nooit meer zo wanhopig gevoeld als toen.

Mijn dag was okee, vanmorgen een verjaardag gehad en verder rustig aan gedaan i.v.m. ons gevlekte meisje. Hoe was jouw dag?


Pas na het middagdutje van dochterlief verruilden we onze pyjama's voor echte kleren ;)

Lekker rustig dagje, beetje zenuwachtig voor morgen, examen.



Lemmy,  over die dag, ik heb een beetje een idee hoe erg dat was en hoe eenzaam je dan moet zijn geweest op dat moment.....

Echt heel vreselijk.

*;
Alle reacties Link kopieren
Dubio.....Geen internet?? Oh nee! Ik ga je echt missen....

*; en tot gauw schrijfs!

Heel veel liefs O+
Alle reacties Link kopieren
Dubiootje, bijzonder prettige vakantie gewenst!

Tot volgende week,

liefs Lemmy :R
Alle reacties Link kopieren
Iseo, lekker he, zo'n dagje relaxen... wij hebben het wel eens gepresteerd om een hele dag in onze pyama te lopen, zoons vinden dat ook heeeerlijk. En dan maar hopen dat niemand ons verrast met een bezoekje natuurlijk... Vooral dochter en ik zien er bijzonder verrassend uit met ongekamde krullen.



Ik wens je alvast heel veel succes met je examen! Zet 'm op!



Ik ga er vandoor... 't is alweer bedtijd voor mij.

Welterusten voor straks, als jij ook gaat! (slaap jij überhaupt wel eigenlijk?)

Liefs, Lemmy *;
Alle reacties Link kopieren
Krullen! Heb ik altijd al gewild :D jullie hebben ze!

Bedankt, zul je morgen om 9 uur even aan me denken? En laatste examen onderdeel om 13.30, en dan ben ik klaar!!



Welterusten lieve Lemmy!

Tja, ik heb al jaren een heel raar slaapritme... Met ex samen kon er midden in de nacht van alles gebeuren. Ik sliep nooit echt vast.

En sinds mijn zwangerschap slaap ik ook al niet door en nu geef ik nog steeds een nachtvoeding enzo.

Misschien over een tijdje dat ik eindelijk eens normaal ga doen!

Straks gaat in elke geval de wekker om 6 uur, dus ik ga ook mijn bedje in.

Dag!
Alle reacties Link kopieren
* ben druk bezig met duimen en zenden van positieve gedachten in de richting van Iseo *

 Kom op! Je kunt het!
Alle reacties Link kopieren
hallo allemaal,



ben ik weer even. Alvast excuses voor de egoïstische manier zoals ik hier steeds even kom schrijven en niet vraag hoe het met jullie gaat. Ik lees hier als het even kan elke dag en leef wel degelijk met jullie allemaal mee. Maar ik log me alleen even in, wanneer ik echt even de behoefte voel om van me af te tiepen.

Ik ben er namelijk vanmorgen achter gekomen dat hij me controleert op de pc. Welke sites ik lees, geprobeerd mijn msn te lezen, wie weet controleren wat voor mail ik verstuur! Ik was al achterdochtig, omdat hij mij verleden jaar er naar vroeg, waarom ik sites had bezocht die over scheiden gingen. Dit is hij gaan doen nadat ik hem had verteld dat ik wilde scheiden verleden jaar.

Ik verwijder altijd zorgvuldig mijn geschiedenis en mijn tijdelijke bestanden op internet en mijn cookies. Maar wie zegt me dat hij niet een programma heeft geinstalleerd zodat hij alles weer terug kan vinden? Dus ook leest wat ik hier wel is heb neergezet, en belangrijker nog, mijn emailtjes die ik tiep via mijn emailadres naar een vrouw die ook relatie heeft gehad wat met huiselijk geweld gepaard ging. En die zijn niet positief naar hem toe...

Ik zit nu op de pc van mijn dochter, want ik durf niet meer op de pc in de huiskamer te tiepen.... Ik voel me er rot onder, want de drang om van me af te tiepen en naar deze sites te gaan is sterker als om dat niet te doen. Ik voel me net een kat in het nauw!!!!

Bedankt voor het lezen....

liefs Elf...
Alle reacties Link kopieren
Wat vervelend, Elfje, dat je je niet vrij voelt om in je eigen huis te computeren. Als je je er echt onveilig onder voelt kun je natuurlijk ook even langs de bibliotheek of een belhuis, om je mails of berichten te doen. Eigenlijk geen idee of het wissen van geschiedenis afdoende is, ben een digibeet, maar ik dacht dat met een bepaald vinkje alle info weer beschikbaar was.
Alle reacties Link kopieren
hehe sorrij maar is toch echt niet normaal dat hij je gewoon controleerd! Waaarom doet hij dat, .. Ik men altijd van mening dat vertrouwen in een relatie op een 1ste plaats staat.  I
Alle reacties Link kopieren
Lieve Elfje,

voel je alsjeblieft niet egoistisch voor het niet reageren op onze verhalen, wij begrijpen vanzelfsprekend heel goed dat je in een heel lastige positie zit op die moment en dat je niet overal de tijd voor kan nemen. Denk eerst maar eens aan jezelf.



Ik heb mijn man (die nogal handig is met internet etc) even gevraagd over hoe dat zit met het traceren waar je geweest bent op internet, en je hebt gelijk: als je man daar een beetje verstand van heeft moet het voor hem niet te moeilijk zijn om te achterhalen welke sites je hebt bezocht, ook als je je cookies e.d. verwijderd hebt. En volgens mijn man kunnen ook (verwijderde) e-mails en postings op een forum achterhaald worden. Natuurlijk niet door zomaar iedereen, maar als je man iemand is met behoorlijk wat kennis van computers, zou hij dat kunnen.



Wees alsjeblieft voorzichtig! Dus ook mijn advies is: gebruik een andere computer als je kan. Of zoek hulp op een andere manier als je kan. Heel veel sterkte, ik hoop dat je in de gelegenheid bent nog weer eens wat te laten horen.

Liefs, *; Lemmy
Alle reacties Link kopieren
@ Vrouwtje Klets: probeer jezelf een beetje bij elkaar te rapen, hoe moeilijk dat ook is. Accepteer het huis, ik denk dat je je heel sterk gaat voelen als je dat doet en opnieuw begint (je verhalen te hebben meegelezen).@ iseo: hoe is het? Dit examen wat beter gegaan dan het vorige?Liefs, Suzanne
Alle reacties Link kopieren
Laat hem maar alleen met zoontje naar dat pretpark gaan. Leuk voor je jochie, en jij kunt gewoon bij jezelf blijven. Gisteren wou hij je er toch niet bij hebben, waarom vandaag dan ineens weer wel?

Alleen jij kunt de banden doorbreken, hij zal het zeker niet doen, hij vindt het wel best zo. Geen zin in jou dan grauwt 'ie, wel zin in jou dan ben je er toch wel.



Verder zou ik me kunnen voorstellen dat je jochie gewoon flink van slag af is door alles wat er toch maar gebeurt de laatste tijd, en dat 'ie daardoor zich afreageert. Jij bent de veiligste thuis, dus hij zoekt jou, hij wil je vasthouden, hij wil je niet kwijt.

Zwaar vermoeiend. Helpt het om soms gewoon met hem te gaan zitten, in knuffelstand, en hem te zeggen dat mama heel moe is, maar wel lekker dichtbij hem wil zijn? Dvdtje erbij, niet te hoge eisen aan jullie samenzijn stellen nu. Je zit vol met van alles en samen een dvdtje is echt genoeg, nu.
Alle reacties Link kopieren
Hallo Vrouwtjeklets



Aan jezelf blijven denken en je eigen grenzen bepalen. Zo´n offday hoort er ook bij hoor en natuurlijk reageert je zoontje daarop.



Ga niet vanuit schuldgevoel naar je zoontje toe dingen doen waar jij niet aan toe bent. De dingen gaan vanaf nu veranderen en de dagjes uit met zijn drieen dus ook. Ga niet geforceerd doen omdat het vanuit de redelijkheid wel moet kunnen. Je zoontje voelt de onderhuidse spanning toch wel. Wees vastberaden en duidelijk. Je bent ook geen verklaring schuldig. Heel goed dat je tegen hem hebt gezegd dat je erover na wilt denken. En als je niet wil gewoon zeggen; ik heb erover nagedacht en mijn besluit is dat we niet meegaan naar het pretpark. En het daarbij laten. Je hoeft hem niet uit te leggen waarom. Je bent hem geen verantwoording schulding.



En dat huisje, je moest eens weten hoe mijn huis eruit zag. Maar dat komt allemaal echt in orde hoor. Het belangrijkste is dat je een eigen plek krijgt, die je niet laat dienen als opslag voor zijn spullen, en dat je toch zo snel mogelijk de scheiding in gang zet. Maak gewoon een afspraak met advocaat en ga ook op die manier alles regelen.



succes, je kunt het
Alle reacties Link kopieren
Allereerst hartelijk dank voor jullie hartelijke welkom.*;

Ik las het openingsbericht van Iseo (mijn complimenten, héél treffend verwoord!) en sowieso hoe jullie hier elkaar steunen. Daarom zou ik het fijn vinden óók hier verder te gaan met mijn verhaal (Dilemma, scheiden of blijven). Jullie verhalen ben ik wel gaan opzoeken, maar er staat zoveel dat ik nog geen verbanden kan leggen. Hoop dat ik gaandeweg daarin inzicht krijgt.



Het openen van mijn topic heeft mij absoluut de kracht gegeven werkelijk te gaan scheiden. Door te zetten in hetgeen ik jaren eerder had moeten en had willen doen. Ik kon het (waar ik nu spijt van heb)  eerder niet opbrengen. Ik zocht gewoon bevestiging. Ik dacht x nodig te hebben en zonder hem verloren te zijn.  Nu realiseer ik me dat hij me dat heeft doen geloven. De herkenning die ik hier lees vind ik zo frappant en op een positieve manier confronterend.  Ik kan het het beste omschrijven door te zeggen dat ik wakker geworden ben. Mijn ogen zijn geopend.





 Vandaag de brief *en dat ging me niet makkelijk af*, op de bus gedaan van mijn advocaat. De opdrachtbevestiging! Deze brief lag er al een aantal dagen. Voor mezelf had ik vandaag het posten van de opdrachtbevestiging, als ultimatum gesteld. Ben dan ook écht kei-trots op mezelf! Er is geen weg meer terug, ik ga het doen! Ik ga het écht scheiden van de man die zoveel van mezelf gekost heeft...... Wat een vooruitzicht!



Dat vooruitzicht ben ik wel heel huiverig voor. Ik heb in mijn topic namelijk niet alles verteld over hoe x bij-verdient en ben er nog wel huiverig voor uit schaamte. Hoewel ik niet alles weet ... heb altijd gezegd dat het zijn "feestje" is, ik er niet voor gekozen heb en er vooral niets van weten wil Vermoedens heb ik natuurlijk wel.  Ik wil op een eerlijke manier in het leven staan. Misschien vertel ik later nog over mijn vermoedens.



Hoe dan ook, voor degene die een beetje gelezen hebben op mijn topic, vandaag definitief stap 1 gezet en zoals ik al zei..... voelt goed... alsof ik nu aan de macht ben... Ik bepaal wat er gaat gebeuren, ik bepaal mijn eigen leven! Wat er vandaag gebeurde post ik op mijn eigen topic... Is ergens voor mezelf een soort van dagboekje geworden waar ik op teruglees en gesterkt wordt in mijn beslissing.



Liefs, Thirza
Alle reacties Link kopieren
Hallo lieve meiden, Hallo lieve vrouwtje klets!



Heb vandaag een mega off-day gehad.Zat er echt he-le-maal doorheen. Merk dat de dingen die ex gisteren allemaal tegen me gezegd heeft, er ontzettend inhakken. Merk dat ik erg onzeker over alles wordt en zie dan echt alles niet meer zitten.*;

Mijn moeder was hier vandaag en we zijn samen even naar de woning gaan kijken die ik waarschijnlijk zal kunnen betrekken. Zoonlief was ook mee en onderweg in de auto merkte ik dat ik er helemaal niet tegen kon, tegen zijn onophoudelijke geklets (arm jochie, deed niets verkeerd). Ik stond stijf van de stress en werd helemaal gek van zijn aandachtvragerij. Moest halverwege gewoon stoppen en mijn moeder vragen om even een stukje met hem te gaan lopen. Heb in de auto onwijs zitten janken. Voelde me zó klote.

Goed van jou dat je je moeder het even liet overnemen met je zoontje. Soms is het enige wat je kunt doen, even flink huilen...

Toen we bij de woning kwamen, was ik nog altijd in een flinke dip en schijnbaar stak ik mijn moeder aan of zo. Zij is eigenlijk iemand die ook altijd heel positief is, maar nu ik me zo rot voelde, zag ik de dingen dus allemaal ineens helemaal somber. Ik struikelde enorm over de toestand van de tuin (volkomen verwaarloosd) en toen we wat naar binnen keken, zagen we dat de woning zelf ook wat achterstallig eruitzag. Ik weet het niet, ik zag het gewoon allemaal niet zitten.

Maak je niet te veel zorgen om die tuin. Als je straks zo ver bent, dat je erin woont, kun je er elk weekend een beetje in aan het werk en met een paar weken ziet het er dan al een stuk beter uit. Of is het een erg grote tuin? Zal wel meevallen toch...



We reden dus redelijk gedesillusioneerd weer naar huis. Thuis ging het ook niet. Uitgerekend nu heeft zoonlief besloten om eens lekker in de peuterpubertijd te gaan zitten en hij doet niet anders dan me uitproberen. Met eten (normaal eet hij als een bouwvakker hele borden achter elkaar leeg, nu eet hij amper en treuzelt enorm), hij loopt de hele godganse dag te vragen:"Mamma, samen spelen? Samen spelen met mij?" En natuurlijk kan het jochie er niets aan doen, maar ik word er gék van. Dan speel ik eventjes met hem en zeg vervolgens dat hij daarna weer even zelf moet gaan spelen, hup: brullen geblazen. Hij loopt me het hele huis door achterna, hangt aan mijn been en vraagt onwijs veel aandacht. Ik kon er echt heel slecht tegen vandaag.

Nadat hij zijn middagslaap had gedaan, was ik ook weer wat rustiger. De middag verliep gelukkig een stuk beter. Ik heb mezelf weer wat bij elkaar geraapt en mezelf gedwongen om wat gezelliger te zijn. Vanavond met eten weer hetzelfde liedje: treuzelen tot en met, smeren met zijn eten...pffff. En dan kost het me ontzettend veel moeite om niet boos te worden, maar zogenaamd heel kalm te blijven en laconiek te reageren. Vooral niet boos worden.

Afijn, inmiddels ligt hij in bed en slaapt het monster (!), maar pfff...bad timing, manneke. Nu even niet!!!

Pfff, inderdaad bad timing... heb zelf ook toevallig net zo'n dag achter de rug met mijn kinderen, soms heb je dat...  Volgens mij hebben alle moeders dat wel eens hoor, maar ja in jouw geval kan ik me voorstellen dat het je net even te heftig is nu. Ik hoop dat je morgen een betere dag hebt. En anders maar denken: "het is een fase....." (ik weet niet of het helpt om dat te denken trouwens... zal het zelf ook eens proberen...).

Nu ik ook weer wat rustiger ben inmiddels, ben ik nu wel weer zover dat ik mezelf eigenlijk wel realiseer dat ik me niet zo uit het veld moet laten slaan. Ik was vorige week zelf al eerder even bij die woning wezen kijken, en toen heb ik die tuin natuurlijk ook gezien. Maar doordat ik toen niet in zo'n teneurstemming was, kon ik daar toen eigenlijk wel doorheen kijken en vond ik het niet zo'n punt. Nu denk ik ook: het is natuurlijk van de zotte dat ik zo'n woning evt. zou afblazen omdat ik de tuin niet mooi vind. Hallooooo...waar ben ik nu mee bezig? Waar gaat het nu om? Het huis op zich ziet er goed uit, is een mooi ruim huis, in een nette buurt, ligt redelijk dicht bij mijn werk. Waar ben ik nou mee bezig?

Thank you, ex!!   Wat ik tot nu toe van jou heb gehoord over je ex, zou hij nog negatief zijn geweest over het huis als het Buckingham Palace was geweest. Probeer zijn gezeur naast je neer te leggen en alleen eens te kijken naar jouw eigen gevoel bij het huis. Alle kleine dingen, dat het er een beetje uitgewoond uitziet etc. zijn wel te verhelpen. Zie je mogelijkheden in het huis, denk je dat je je er echt thuis zou kunnen voelen?

Over ex gesproken, wat schetst mijn verbazing? Terwijl ik dus vandaag, n.a.v. ons gesprek en zijn verwijten, geschreeuw en gedreig, me zo mega shit voelde de hele dag, belt hij me vanavond op. "Heb je zin om van de week iets met z'n 3-tjes te gaan doen? Naar een pretpark of zo?"

Nou....dan ben ik echt om dood te vallen he? De ene dag scheld hij me verrot en dreigt ie me het ziekenhuis in te slaan, om de volgende dag doodleuk op te bellen of we samen een dagje weg zullen gaan!!!

Maar...ik zou ik niet zijn als ik dus weer niet gelijk durfde te zeggen dat ie op moest flikkeren. Ik heb uiteindelijk gezegd dat hij me ermee overviel en dat ik er nog over na wil denken en het nog wel laat weten. Heel goede reactie van jou hoor! Ik kan me voorstellen dat je nogal overvallen werd door zijn voorstel en dan is zeggen dat je er even over na wilt denken een prima reactie. Geeft jou even tijd om te overwegen wat je wilt en vooral ook hoe je het wilt zeggen.

Ik weet het niet hoor. Op zich zou zo'n dag waarschijnlijk wel goed verlopen en zullen dé gespreksonderwerpen niet aan bod komen op zo'n dag. Voor zoonlief zou het waarschijnlijk heel leuk zijn, om een dagje met pappa én mamma samen iets leuks te gaan doen. Maar...ik weet niet of mamma dit wel zo leuk vind. Als jij je er niet prettig bij voelt, zou ik het zeker niet doen. Dan ben je de dagen ervóór misschien al gespannen, de dag zelf ook niet relaxt en de dagen erna moet je weer dubben over wat er allemaal wel of niet gezegd is. Dat maakt jou gestresst en je hebt zo al stress genoeg momenteel. En daarbij, hoe meer stress jij hebt, hoe peuterpuberiger je zoontje zich gaat gedragen, hoe slechter jij daar tegen kunt, hoe meer jij daar van baalt, etc. etc. Hoe meer stress je jezelf kan besparen, hoe beter! Tuurlijk is zo'n dagje uit met papa en mama samen leuk voor je zoon, maar dat ene dagje is nou ook weer niet zo'n groot onderdeel van de totale opvoeding. Kan hij beter een keer een dagje met mama alleen uit gaan en dat mama dan ook echt kan ontspannen... toch?



Ik weet het niet hoor...wat moet ik hier nou van denken?


*;



Liefs van Lemmy
Alle reacties Link kopieren
Over ex gesproken, wat schetst mijn verbazing? Terwijl ik dus vandaag, n.a.v. ons gesprek en zijn verwijten, geschreeuw en gedreig, me zo mega shit voelde de hele dag, belt hij me vanavond op. "Heb je zin om van de week iets met z'n 3-tjes te gaan doen? Naar een pretpark of zo?"

Waarom ben je verbaasd, Vrouwtje?

Zo gaat het toch altijd?



Ik denk dat het minder energie kost om voor jezelf toe te gaan geven dat je weet hoe het gaat en er dan niet telkens zo'n klap van krijgt alsof je iets overkomt wat je nooit had kunnen bedenken. je weet dat dit elke keer weer gebeurd.





Nou....dan ben ik echt om dood te vallen he? De ene dag scheld hij me verrot en dreigt ie me het ziekenhuis in te slaan, om de volgende dag doodleuk op te bellen of we samen een dagje weg zullen gaan!!!

Wat Dubio ook probeerde uit te leggen: op deze manier verzekert hij zich ervan dat hij je volledige aandacht heeft. Je bent alleen maar met hem bezig, probeert telkens te bevatten wat er nu weer op je af komt. Het maakt dat je nergens anders meer aan toe komt op den duur.



Maar...ik zou ik niet zijn als ik dus weer niet gelijk durfde te zeggen dat ie op moest flikkeren. Ik heb uiteindelijk gezegd dat hij me ermee overviel en dat ik er nog over na wil denken en het nog wel laat weten.

Super super goed van je!!!! Dit zijn ze!!! De reacties die je paraat moet gaan hebben!!!!

Echt heel goed. En dan volgende keer erop terugkomen en niet mee gaan in zijn plannetje.



Ik weet het niet hoor. Op zich zou zo'n dag waarschijnlijk wel goed verlopen en zullen dé gespreksonderwerpen niet aan bod komen op zo'n dag. Voor zoonlief zou het waarschijnlijk heel leuk zijn, om een dagje met pappa én mamma samen iets leuks te gaan doen. Maar...ik weet niet of mamma dit wel zo leuk vind.

Nee, ik zou zeker niet gaan. Het gaat je weer een hoop kosten. En de enige redenen om mee te gaan zijn dus dat je óf geen nee durft te zeggen, óf dat je denkt dat het leuk is voor je zoontje.

Dan kan je dus zelf ook iets anders met je zoontje doen, of hij gaat met de kleine op pad.

Dit soort afspraakjes zijn vanaf nu echt verleden tijd. Je bent je aan het losmaken, dus probeer ook niet meer toe te geven aan dit soort vragen van hem. Het gaat hem niet om dat dagje uit, maar het hoort allemaal bij dat andere waar hij mee bezig is. Bescherm jezelf door je niet steeds in die positie te laten brengen!!!



Ik weet het niet hoor...wat moet ik hier nou van denken?

Nou, dat hij eigenlijk heel voorspelbaar is als je het patroon ziet?



Vrouwtje *;

Wat een moeilijke dag voor je....goed dat je het van je af schrijft!!

Volhouden, elke dag ga je een stapje verder de goede richting op.

Blijf je doelen heel scherp voor ogen houden!!!



En wat dat huis betreft...ik heb geloof ik al verteld hoe mijn huis eruitzag? En weetje, dat maakt geen klap uit want het voelt heerlijk!!!!!

Eigen veilige haventje, en voor jou is het dichtbij in de toekomst!

Zie het als een veilige tussenstop die je gaat creëren voor jezelf, dat huis. Van daaruit ga je nieuwe plannen maken!!!

First things first!

Veel liefs!!!
Alle reacties Link kopieren
Hoi lieve Thirza *;

Hartstikke goed van je!

Het zal een moeilijke tijd worden, maar je weet precies waar je het voor doet, je bent hartstikke sterk en je hebt je doel heel scherp in het zicht.

En je bent niet alleen!  Laat weten wat je nodig hebt, lucht je hart.



Alle verhalen, het is een hoop bijlezen als je daar nog wijs uit wilt worden, dus misschien zal het zonder dat gaandeweg inderdaad een beetje helderder worden. Maar weet je, eigenlijk komen steeds dezelfde dingen terug. Het is zo herkenbaar allemaal.

Erg verdrietig is dat. En tegelijk geeft dat een soort gevoel van dat je weet dat er iemand is die je precies begrijpt, die achter je staat omdat ze weet waar je doorheen gaat. En dat kun je soms echt nodig hebben.



Heel veel liefs!!



En mijn examen ging best goed :)
Alle reacties Link kopieren
Mooi dat je examen goed ging Iseo! Goed gedaan!

Ik bedacht vandaag nog wat een goed voorbeeld je hiermee bent voor je dochter trouwens...
Alle reacties Link kopieren
Je bent klaar nu toch, Iseo? Ik reken er gewoon op dat je het gehaald hebt, het hele examen *;



Thirza, strakke actie vandaag. Geen weg terug. Je zal een zware tijd tegemoet gaan, maar dat doe je voor een goed doel: een goed leven voor jou en je meiden, samen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven