Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 3

21-05-2007 21:07 700 berichten
Alle reacties Link kopieren
Lieve allemaal.Het derde deel van dit topic, voor iedereen die in een ongezonde/ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.Dit gaat over psychische en lichamelijke mishandeling, over schuld- en angstgevoelens, verdriet en eenzaamheid. De zorg om onze kinderen. Wees welkom, als je je eenzaam voelt omdat je merkt dat het met je relatie de verkeerde kant opgaat, omdat je grenzen worden opgerekt, omdat je bang bent geworden.Als je merkt dat je hard bezig bent met het ontkennen van de ernst van je problemen, alsof je een manier hebt gevonden om de onvermijdelijke keuze die je moet maken uit de weg te gaan...Omdat je blijft hopen dat het beter wordt, je van hem houdt, je angst hebt voor het onbekende, je jezelf klein maakt en blijft vergelijken met anderen en je dan tegen jezelf zegt dat het wel meevalt...Wees welkom als je je eenzaam voelt, omdat je rondloopt met je herinneringen die pijnlijk zijn, omdat je je schaamt, je zorgen maakt, en je kunt het maar niet delen met anderen. Dit topic gaat over opnieuw beginnen en jezelf terugvinden na een moeilijke tijd. Het gaat over grenzen leren aangeven en (jezelf) weer leren te vertrouwen, uit je isolement komen. Over liefde en respect, en vechten voor de toekomst. Voor iedereen die zich aangesproken voelt.Dappere vrouwen, tot schrijfs!En een liefdevolle gedachte aan Manu.bewerkt door moderator,
Alle reacties Link kopieren
Zo, ik ben weer bij met lezen...

Iseo, blij dat je je weer wat beter voelt vandaag! :R

dubiootje, wat naar voor je dat je poes is overleden.... veel sterkte. *;



Vrouwtje, ik ben het helemaal eens met de anderen: niet die ex laten helpen alleen omdat het op dit moment praktisch is! Om de redenen die de anderen noemen en ook omdat dit JOUW huis moet zijn, helemaal van jou, anders gaat hij vast weer dingen zus en zo doen omdat dat beter is of zo... (ik doe nou net alsof ik je ex ken...:$ ) en het moet helemaal jouw smaak worden. En het moet ook zo voelen, als helemaal van jou.



Mensen willen je vast graag helpen, en als het mensen zijn zoals vrienden van je ouders ofzo, gewoon die hulp accepteren! Mochten het mensen zijn die je normaliter nauwelijks spreekt, en mocht je je een beetje schuldig voelen over het aannemen van hun hulp, dan nodig je ze naderhand uit voor een etentje bij jou thuis of je geeft ze een cadeaubon ofzo. Over het algemeen: mensen vinden het juist fijn om te helpen, wees niet te bescheiden om die hulp aan te nemen. Ikzelf heb dat ook moeten leren, het is niet altijd makkelijk, dat weet ik.



Ik ben trouwens erg goed in schilderen en sausen, en ik heb een heel sterke man die goed dozen kan tillen en zo. Dat je het weet. 

(en mocht je er gebruik van willen maken: dat verhaal van schuldgevoel/etentje/cadeaubon geldt natuurlijk niet voor ons).
Alle reacties Link kopieren


Mamz, lieverd, dat verwacht ik toch ook helemaal niet!!!! Dat geldt voor iedereen trouwens die dit leest: lees het alsjeblieft niet als een soort van oproep, of dat je je nu verplicht voelt om te reageren en je hulp aan te bieden. Zo is mijn verhaal absoluut niet bedoeld!!!!!!!!! Ik probeer alleen heel eerlijk te vertellen hoe de dingen gaan in mijn leven, binnen in mij...



Lieve meiden, ik denk dat jullie allemaal lief genoeg zijn om aan te gaan lopen bieden dat jullie me wel willen komen helpen. Geloof me dat ik het idee super superlief vind, maar dat ik dit echt niet wil. Hoop dat jullie het snappen...

Ik was mijn (bovenstaand) berichtje aan het typen terwijl jij dit schreef. Ik wil natuurlijk niet opdringerig zijn met het aanbieden van mijn hulp.

Alle reacties Link kopieren
Zijn belang is jou in zijn macht te houden. Jouw belang is om daaruit te komen. Iedere beslissing die je neemt of niet neemt moet je afwegen tegen die twee polen.

Ik heb ook nog zooi van ex in mijn kelder staan. Ach, hij heeft zo weinig, moet ik nu echt gaan zeiken over dat beetje wat hier staat? Feit is dat ik al sinds januari mijn kelder nauwelijks in kan en feit is ook dat hij om de haverklap verwachtte dat ik stante pede zooi bij hem terug zou brengen die hij nodig had. Ik ben dus op een gegeven moment spullen gaan terugbrengen met de mededeling dat ik die hier niet meer wil zien. En het blijft nog altijd zaak om dat beleid strak vast te houden.

Hij kan als een bulldozer over jouw bezwaren heen donderen, en dat zal hij zeker proberen, zover als hij kan, maar het is net zo goed mogelijk dat op het moment dat jij een hele scherpe grens trekt, dat hij dan na aanvankelijk gebulldooz die grens erkent. Zal dat even schrikken zijn. Ik heb het gezien, met mijn eigen ogen. Meneer is al sinds 7 maart niet meer aan mijn deur geweest.



En nee, ik las jouw verhaal niet als een verkapte oproep.
Alle reacties Link kopieren
Dat klopt Lemmy, hulp aannemen moet je leren. Kost me ook nog steeds moeite maar ik ben verrast door een aantal mensen die ik eigenlijk alleen maar kennissen zou noemen, die me spontaan hulp aanboden. Je kunt er uiteindelijk ook nog vrienden aan overhouden.
Alle reacties Link kopieren
Bonne nuit, Vrouw.:R

Voor mij is het ook tijd om er in te kruipen.
Alle reacties Link kopieren
Vrouwtje, ik geloof dat het tijd is om een heel concreet plan uit te denken met zijn allen hier. Je hebt ongeveer een maand de tijd?

Als je nu geen actie onderneemt gaat dit niet veranderen, en wordt het steeds moeilijker om het ooit te veranderen.

Blijf ondertussen zeker schrijven over alles wat je voelt en denkt, dat heb je heel hard nodig.

Maar laten we ondertussen afspreken dat er een plan gaat komen, zo goed mogelijk wat we met zijn allen kunnen bedenken hier.



Het doel van dat plan is om over een maand naar je nieuwe huis te kunnen overgaan, met daarnaast duidelijkheid wat betreft deze onhoudbare situatie met je (ex)man.

Letterlijk verwoorden hoe je voor jezelf kunt opkomen, uit denken hoe er voorkomen moet worden dat jij weer zoals steeds in die positie komt dat je niets kunt inbrengen tegen zijn argumenten.

Dat houdt in dat er voor dat dat moment komt ingegrepen moet worden. Om dat het op dat moment zelf niet lukt.

Dus we gaan heel hard vooruitdenken en alle weggetjes inschakelen die we kunnen bedenken.

Anders kan ik je vertellen dat het geheid zo verder gaat, en ik denk dat je dan stuk zit, in je nieuwe huisje maar met dezelfde problemen terwijl je het zo zo erg graag anders wilt.....



Je bent niet alleen!!!!!!
Alle reacties Link kopieren
Lemmy, ik ervaar je aanbod voor hulp geen moment als opdringerig. Moest er nog eens bijkomen zeg...('t moet niet gekker worden!)
Okee... :$ je moet gewoon doen waar jij je het beste bij voelt, het wordt JOUW huis! 



Welterusten voor degenen die gaan slapen! *;
Alle reacties Link kopieren
Lemmy, daar zeg je wel wat waars ja. Als ik ex laat helpen, dan komt hij me eigenlijk veel te dicht in mijn ruimte. Zal hij zeker willen bepalen waar de dingen opgehangen worden, zal ik met hem moeten overleggen over dingen. Zal hij weer regelmatig bewijzen vinden van hoe dom ik wel niet ben dat ik bepaalde dingen niet zie/snap, whatever.

Wat dacht je dan dat ik bedoelde met die grens?

Het gaat om kleine en grote dinegn. Alles waarmee hij zijn macht over jou kan bevestigen en tonen. Van hoe iets moet staan tot hoevaak hij zelf denkt binnen te kunnen lopen om heel moeilijk te komen doen. Alles telt mee, daarom: grens bij de voordeur!!

Ik snap jullie punt. Ben het er ook mee eens. Nu eens zien of ik het kan zeggen tegen hem...

Probeer het nu anders te zien dan je gewend bent. Ik bedoel daarmee dat er manieren zijn om te voorkomen dat het al zover is dat je alleen met hem in de woonkamer staat bijvoorbeeld terwijl je hopeloos uit je woorden probeert te komen en zijn tegenwerpingen probeert te weerleggen en jezelf uit te leggen etc etc etc.

 Er is een moment voor die situatie nog dat je kunt gebruiken voor dezelfde boodschap.

Je hoeft niet alleen met hem te zijn wanneer duidelijk gaat maken hoe de zaken er vanaf nu voor staan! Want je weet inmiddels dat je nu dan niet tegen hem op kunt.

Laten we daar over nadenken, dit soort dingen.

We weten hier precies hoe ingewikkeld dat is, maar ik denk dat als we er met zijn allen naar kijken, er een oplossing moet komen voor deze vraag.

En wat is het alternatief??



Ga zo maar eens slapen. Ben bekaf.



Bedankt voor al jullie lieve postings. Betekent een hoop voor me!



Liefs, en welterusten





Welterusten lief Vrouwtje Klets *;

Volhouden hoor!
Alle reacties Link kopieren
Lemmy, hoe is het?

*;
Alle reacties Link kopieren
Vrouwtje klets en Mamzelle........ bedankt voor het reageren op mijn topic*; Ik heb jullie al aangegeven niet goed te weten een begin te maken met dit topic. Wil immers ook graag jullie verhalen horen en evt. steunen. Misschien volgt de rest vanzelf......



Hoe dan ook, liefs van mij!
Alle reacties Link kopieren
Thirza! *;

Ik schreef net een berichtje op je topic :)

Beginnetje is gemaakt toch nu? We lezen je verhaal daar, en kom gewoon hier meeschrijven op elk moment dat je er voor voelt!

Liefs!!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Iseo,

met mij gaat het goed (mijn dochtertje heeft 1 of ander vlekjesvirus, wat maakt dat zij mij nogal moe maakt...maar ach, als dat alles is...!) 

Ik las net ergens dat jij je ook weer wat beter voelt? Gelukkig maar.
Alle reacties Link kopieren
Hallo Thirza,

ik sluit me volledig aan bij Iseo! Schrijf waar je schrijven wilt, en wanneer je daar zin in hebt. Ik wens je heel veel moed en sterkte!

Liefs, Lemmy :R
Alle reacties Link kopieren
Hij kéék me aan, zei niets en bleef maar naar me kijken. Heel dreigend. Toen kwam er een reactie van: "Ik heb nog nooit een vrouw geslagen, maar jij zult ooit eens de 1e zijn. En dan zó hard dat je minimaal 6 maand in het ziekenhuis zult liggen. Jij weet zo het bloed onder mijn nagels vandaan te halen!". Ik liet me niet op de kast jagen en zei dat hij dit vooral maar moest doen.  Hij zei uiteindelijk niets meer, maar bleef me steeds alleen maar aankijken. Ik weet het niet...ik zie hem ertoe in staat....
Vrouw, schrijf dit soort bedreigingen op in een notitieboekje of sla ze op in je computer, zo letterlijk mogelijk geciteerd en met datum en tijd. Heel knap dat je zo koel gereageerd hebt! Maar laat de bedreiging even goed bezinken... zes maanden in het ziekenhuis. Hoe hard moet je daarvoor geslagen worden? Je schrijft dat je hem ertoe in staat acht. Vergeet je eigen woorden niet, ga het later niet bagatelliseren.

Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
PS. over dat evt. urenlang in de file staan als ik straks in een andere woonplaats woon, ik denk dat dat nog wel meevalt. Ja, het zal langer duren dan nu, maar goed, er zijn legio mensen die iedere dag urenlang in de file staan. En daarbij: het is nou niet direct zo dat de huizen voor het oprapen liggen. Ik moest toch wat?!




Zo Vrouw, we gaan de rollen even omdraaien. "Ben jij soms op je achterhoofd gevallen dat je in dat debiele chalet bent gaan wonen? Je zit daar in de middle of nowhere, hoe ga je zo ooit een baan vinden? Als je enigszins verstand had van geld dan had je zo kunnen uitrekenen dat je die lasten nooit kan betalen en je hebt er gvd niet eens plek voor al je spullen! En wie mag die dan weer van je overkopen? Nou? Nou? Jezus vent, jij zal echt nooit op jezelf kunnen wonen, je kan de simpelste dingen niet eens regelen voor jezelf, laat staan voor je kind. Ik vertel je gvd dat je hem om 1 uur terug moet brengen en zelfs dát kan je niet. Je bent nog net zo'n onbetrouwbaar stuk vreten als altijd."



De vloeken krijg je er gratis bij :P
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren


quote: vrouwtje klets reageerde



Hij kéék me aan, zei niets en bleef maar naar me kijken. Heel dreigend. Toen kwam er een reactie van: "Ik heb nog nooit een vrouw geslagen, maar jij zult ooit eens de 1e zijn. En dan zó hard dat je minimaal 6 maand in het ziekenhuis zult liggen. Jij weet zo het bloed onder mijn nagels vandaan te halen!". Ik liet me niet op de kast jagen en zei dat hij dit vooral maar moest doen.  Hij zei uiteindelijk niets meer, maar bleef me steeds alleen maar aankijken. Ik weet het niet...ik zie hem ertoe in staat....





Vrouw, schrijf dit soort bedreigingen op in een notitieboekje of sla ze op in je computer, zo letterlijk mogelijk geciteerd en met datum en tijd. Heel knap dat je zo koel gereageerd hebt! Maar laat de bedreiging even goed bezinken... zes maanden in het ziekenhuis. Hoe hard moet je daarvoor geslagen worden? Je schrijft dat je hem ertoe in staat acht. Vergeet je eigen woorden niet, ga het later niet bagatelliseren.



En misschien vinden jullie dit overdreven, maar ikzelf zou ook adviseren om een melding te maken bij de politie. Dat houdt in dat als jij nee zegt, en je ex loopt je omver om toch je huis binnen te komen, je de politie kunt bellen en zij weten dan dat ze meteen komen zonder dat je alles eerst uit hoeft te leggen.

Ik heb dat ook gedaan. Als mijn ex hier op de stoep staat hoef ik alleen mijn adres te roepen door de telefoon en er komt direct een wagen.

Een bedreiging als deze hierboven is ook zeker genoeg voor een melding.

Want ik verwacht dat je ex hoe dan ook zal proberen om voet in je huis te zetten, ook al zeg jij luid en duidelijk dat je dat niet wilt.

Sta het hem ook niet toe, als hij het forceert heeft hij zichzelf ermee, jij hebt immers nee gezegd, en hebt dat recht ook!!
Alle reacties Link kopieren




quote: vrouwtje klets reageerde



Hij kéék me aan, zei niets en bleef maar naar me kijken. Heel dreigend. Toen kwam er een reactie van: "Ik heb nog nooit een vrouw geslagen, maar jij zult ooit eens de 1e zijn. En dan zó hard dat je minimaal 6 maand in het ziekenhuis zult liggen. Jij weet zo het bloed onder mijn nagels vandaan te halen!". Ik liet me niet op de kast jagen en zei dat hij dit vooral maar moest doen.  Hij zei uiteindelijk niets meer, maar bleef me steeds alleen maar aankijken. Ik weet het niet...ik zie hem ertoe in staat....

Vrouw, schrijf dit soort bedreigingen op in een notitieboekje of sla ze op in je computer, zo letterlijk mogelijk geciteerd en met datum en tijd. Heel knap dat je zo koel gereageerd hebt! Maar laat de bedreiging even goed bezinken... zes maanden in het ziekenhuis. Hoe hard moet je daarvoor geslagen worden? Je schrijft dat je hem ertoe in staat acht. Vergeet je eigen woorden niet, ga het later niet bagatelliseren.





Goed advies inderdaad! Neem in dit soort gevallen het zekere voor het onzekere en vertrouw op je intuïtie!

Dubiootje, hoe gaat het nu met je? Hoe reageerden je kinderen op het verlies van jullie kat? Ik hoop dat het een beetje meeviel...
Alle reacties Link kopieren
Dubio, hoe gaat het? *;
Alle reacties Link kopieren
Volgens ex wéér zo'n uitgesproken voorbeeld dat ik dus NIETS zelf kan regelen. "Jij laat je altijd met een kluitje in het riet sturen, en accepteert altijd alles maar. Jij bent zo onverantwoord bezig!"



Voor iemand die het allemaal zo goed weet heeft hij het prima voor elkaar. Vrouw kwijt, kind kwijt, huis kwijt, familie kwijt, vrienden kwijt, baan kwijt.



Echt iemand om levenslessen van aan te nemen :?



Zeg meid, de enige reden waarom hij je raakt met die kritiek, is omdat die recht in de roos is. Je vindt zélf dat je assertiever zou moeten zijn en daar speelt hij feilloos op in. Hij dikt het nog eens honderd keer aan zodat dat kleine zwakke plekje van jou verandert in één grote zwakte die je helemaal opslokt. Merk je dat je je zelfs hier verdedigt? Je hoeft óns echt niet uit te leggen waarom je die woning accepteert. Het feit dat je dan uit zijn klauwen ontsnapt, betekent meer dan alle kilometers file bij elkaar. Waarschijnlijk precies de reden waarom hij liever niet ziet dat je snel onder de pannen bent.



Good going girl! :D
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
Dubiootje, hoe gaat het nu met je? Hoe reageerden je kinderen op het verlies van jullie kat? Ik hoop dat het een beetje meeviel...
Het viel gelukkig mee, hoewel ze natuurlijk flink gehuild hebben. Maar verdriet mag, ik ben zelf ook erg verdrietig. De jongste had het er het moeilijkst mee en kwam ook met uitroepen als: "ik wil niet dat papa doodgaat" en dergelijke. Wel nog een rotopmerking van ex gehad die ik op dat moment natuurlijk totaal niet kon hebben, maar ik was blij dat het verder zonder wanklanken verliep. De kinderen hebben er verder niets van meegekregen.







Ik mis mijn dikke vriendje

;(
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren


Hoi Iseo,

met mij gaat het goed (mijn dochtertje heeft 1 of ander vlekjesvirus, wat maakt dat zij mij nogal moe maakt...maar ach, als dat alles is...!) 

Ik las net ergens dat jij je ook weer wat beter voelt? Gelukkig maar.







Vlekjesvirus? Kusje voor je kleine meid!

Ja, ik voel me beter dan gisteren. Hoe was jouw dag verder? Lukt het een beetje met alles, je schreef laatst ook weer een heel heftig verhaal hier, heb ik nog helemaal niet op gereageerd, echt erg van die laatste dag toen jij wilde waarschuwen dat het fout zou gaan...

*;
Alle reacties Link kopieren
Dubio, het is echt zo verdrietig om afscheid te moeten nemen van je lieve huisdier....
Alle reacties Link kopieren


Maar vandaag gaat wel goed hoor, ik ben niet somber. Eerder verward omdat alles anders 'mijn geschiedenisboekje' ingaat dan ik altijd dacht.

Het ziet er heel anders uit als toen ik erin zat. Dat is zo raar.
Ik heb letterlijk eens gezegd dat ik het gevoel had dat ik mijn geschiedenis moest herschrijven. Omdat ik veel dingen die ik heb meegemaakt nu in een ander licht zie. Waar ik toen liefde in zag, zie ik nu onverschilligheid. Regelmatig schieten me voorvallen te binnen die ik opeens heel anders interpreteer dan toen ze plaatsvonden, hoewel de pijn er toen ook wel was. Maar die liet ik toe, of ik zei tegen mezelf dat "we elkaar niet begrepen" of dat "dat soort dingen erbij hoort in een relatie".
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren




quote: Lemmy reageerde



Dubiootje, hoe gaat het nu met je? Hoe reageerden je kinderen op het verlies van jullie kat? Ik hoop dat het een beetje meeviel...

Het viel gelukkig mee, hoewel ze natuurlijk flink gehuild hebben. Maar verdriet mag, ik ben zelf ook erg verdrietig. De jongste had het er het moeilijkst mee en kwam ook met uitroepen als: "ik wil niet dat papa doodgaat" en dergelijke. Wel nog een rotopmerking van ex gehad die ik op dat moment natuurlijk totaal niet kon hebben, maar ik was blij dat het verder zonder wanklanken verliep. De kinderen hebben er verder niets van meegekregen.



Ik mis mijn dikke vriendje ;(






*; ...

Ik weet helemaal hoe het voelt...  ik vind het erg verdrietig voor jullie.

Gelukkig dat het in ieder geval redelijk verliep, tuurlijk hoort huilen erbij. Toen onze kat overreden werd een paar weken geleden, hebben we ook met z'n allen in de tuin staan huilen...

Hele dikke *; !
Alle reacties Link kopieren


Oh...maar nu komt hij hier a.s. za.avond weer en zal er beslist verder gepraat worden over de a.s. verhuizing. Over het opslaan van alle spullen (hij die in zijn huis immers vrijwel niets kwijt kan en die het niet meer dan logisch vindt dat ik deze spullen bij mij op zolder opsla. Daar heb jij er toch geen last van?, zegt hij dan. Nee, feitelijk niet nee, en ik denk dat ik het ook maar doe. Ik durf het toch niet te zeggen dat ik eigenlijk alleen maar niet wil omdat ik gewoonweg NIETS meer van hem in mijn huis wil hebben (los uiteraard van ons bloedje).



En als hij straks voor je deur staat "omdat hij even wat nodig heeft van de zolder", dan zeg jij ook geen nee. Als hij vraagt om je sleutel want zijn spullen staan nu eenmaal bij jou, dan zeg jij ook geen nee. Hij wil die spullen niet voor niets bij jou zetten in plaats van in de opslag. Die spullen zijn voor hem een reden om bij jou binnen te komen. Dat geeft hem macht en controle over jou.



Maar... daar heb jíj toch geen last van????
Ga in therapie!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven