Relaties
alle pijlers
Oproep voor vrouwen met vriend met kinderen deel 6
donderdag 28 december 2006 om 23:19
Hey B, ik heb het gehoord, wat een drama, echt heel erg! Sterkte... XX
Hoi (naam ff kwijt) welkom hier. Ik ka je heel moeilijk advies geven. Mijn vriend en ik zijn ruim 3 jaar samen, wonen ruim 2 jaar samen en hij heeft een zoon. We zitten nu nog niet eens op de helft van de kindervakantie en ben het eienlijk wel weer zat. Ik heb soms momenten dat ik denk: waarom ben ik hier in godsnaam aan begonnen?! Ik hou echt heel veel van mijn vriend, maar vind het vaak erg zwaar met kind. Ik heb nu (na hard werken) ff een paar dagen vrij, maar kan die niet indelen zoals ik dat wil. Veel draait om kind, en het is natuurlijk wel de bedoeling dat ik daar gezellig aan mee doe. Begrijp ik allemaal, probeer mee te denken etc, maar word er momenteel eigenlijk gewoon strontchagerijnig van! Mijn plannen voor de feestdagen zijn ook de soep ingedraait omdat Hex weereens moeilijk deed. Tja, en in het belang van het kind gaan wij er maar weer in mee. Daar ben ik het ook mee eens hoor, maar het irriteert me mateloos.
Zo, dat lucht op zeg haha...
Liefs,
Frutsel
Hoi (naam ff kwijt) welkom hier. Ik ka je heel moeilijk advies geven. Mijn vriend en ik zijn ruim 3 jaar samen, wonen ruim 2 jaar samen en hij heeft een zoon. We zitten nu nog niet eens op de helft van de kindervakantie en ben het eienlijk wel weer zat. Ik heb soms momenten dat ik denk: waarom ben ik hier in godsnaam aan begonnen?! Ik hou echt heel veel van mijn vriend, maar vind het vaak erg zwaar met kind. Ik heb nu (na hard werken) ff een paar dagen vrij, maar kan die niet indelen zoals ik dat wil. Veel draait om kind, en het is natuurlijk wel de bedoeling dat ik daar gezellig aan mee doe. Begrijp ik allemaal, probeer mee te denken etc, maar word er momenteel eigenlijk gewoon strontchagerijnig van! Mijn plannen voor de feestdagen zijn ook de soep ingedraait omdat Hex weereens moeilijk deed. Tja, en in het belang van het kind gaan wij er maar weer in mee. Daar ben ik het ook mee eens hoor, maar het irriteert me mateloos.
Zo, dat lucht op zeg haha...
Liefs,
Frutsel
vrijdag 29 december 2006 om 08:43
Hé Frutsel,
Ik kom hier zomaar even binnenvallen en las jouw bericht. Hoezo moet jij deelnemen aan de activitieten die je vriend met zijn kindje onderneemt? Volgens mij vindt zo'n kind het veel leuker om samen met zijn vader te zijn, als hij hem al niet dagelijks ziet.
Ik heb ook wel eens een vriend gehad met kinderen en als zij er waren, ging ik lekker wat voor mezlef doen, iedereen blij en dan zagen we elkaar met het eten wel weer. Hadden we elkaar nog gezellig wat te vertellen ook.
groetjes
Ik kom hier zomaar even binnenvallen en las jouw bericht. Hoezo moet jij deelnemen aan de activitieten die je vriend met zijn kindje onderneemt? Volgens mij vindt zo'n kind het veel leuker om samen met zijn vader te zijn, als hij hem al niet dagelijks ziet.
Ik heb ook wel eens een vriend gehad met kinderen en als zij er waren, ging ik lekker wat voor mezlef doen, iedereen blij en dan zagen we elkaar met het eten wel weer. Hadden we elkaar nog gezellig wat te vertellen ook.
groetjes
vrijdag 29 december 2006 om 18:53
Nou, ik ben alweer een beetje bijgetrokken hoor. Vandaag een leuke dag gehad. Zat gisteravond na een paar wijntjes even lekker te zwelgen.
Mijn vriend en zijn zoon doen ook vaak dingen samen hoor, en dan ga ik lekker met vriendinnen de stad in. Maar zo rond de feestdagen loopt dat gewoon even anders, vandaar.
Mijn vriend en zijn zoon doen ook vaak dingen samen hoor, en dan ga ik lekker met vriendinnen de stad in. Maar zo rond de feestdagen loopt dat gewoon even anders, vandaar.
zaterdag 30 december 2006 om 14:19
@suus...
iedereen heeft dat denk ik wel een beetje hoor.. ik heb ook niet altijd zin om me te mengen en mee te doen met dingen die vriendlief organiseerd met de kids.. dat geeft ook echt niet!! zoeken naar de balans is veel moeilijker...
wees duidelijk in je gevoel.. je vriend zal dat echt wel begrijpen...
liefs B
ps.. iedereen een heel fijn uiteinde.. dat we volgend jaar maar een superjaar mogen hebben met onze kerels en kiddies....
meiden bedankt voor 2006 voor jullie steun en opbeurende woorden!!
dikke kus!
Beetje
iedereen heeft dat denk ik wel een beetje hoor.. ik heb ook niet altijd zin om me te mengen en mee te doen met dingen die vriendlief organiseerd met de kids.. dat geeft ook echt niet!! zoeken naar de balans is veel moeilijker...
wees duidelijk in je gevoel.. je vriend zal dat echt wel begrijpen...
liefs B
ps.. iedereen een heel fijn uiteinde.. dat we volgend jaar maar een superjaar mogen hebben met onze kerels en kiddies....
meiden bedankt voor 2006 voor jullie steun en opbeurende woorden!!
dikke kus!
Beetje
vrijdag 5 januari 2007 om 21:59
Hallo allemaal,
Ik hoop dat iedereen net zo'n goede kerst en oud&nieuw heeft gehad als wij
Het is gewoon erg maar de eerste keer in het nieuwe jaar dat ik weer eens hier kom wil ik meteen weer iets delen.
Lief en ik gaan morgen naar zijn moeder, het is nog voor haar verjaardag van gisteren en was al een tijdje geleden afgesproken. Nu belde ze net dat jongste stiefje er dan ook is. En dat vind ik toch wel heel erg moeilijk allemaal. We hebben haar al 2 jaar niet gezien of gesproken en dan ook geen idee hoe het allemaal zal lopen. En mijn schoonmoeder (en het nichtje van mijn vriend die naast mijn schoonmoeder woont) denken heel anders over onze beslissingen met de kinderen dan wij en kunnen het vaak dan ook niet laten om hun mening op te dringen. Ik kan gewoon niet anders zeggen dan dat ik zo ontzettend tegen alles opzie.
Gelukkig weet stiefje (en ook haar moeder) wel dat wij morgen ook daar zijn dus ze wordt gelukkig niet voor het blok gezet. Dat zou ik nl zo erg vinden.
Misschien niet helemaal een duidelijk verhaal maar anders wordt het zo'n lang verhaal. Er is nl de laatste jaren al behoorlijk wat voorgevallen tussen mijn schoonmoeder en ons mbt de relatie van lief en mij en mbt de kinderen. En al die dingen zorgen dus voor een behoorlijke portie wantrouwen (en zenuwen)
Iedereen verder een fijne avond!
Ik hoop dat iedereen net zo'n goede kerst en oud&nieuw heeft gehad als wij
Het is gewoon erg maar de eerste keer in het nieuwe jaar dat ik weer eens hier kom wil ik meteen weer iets delen.
Lief en ik gaan morgen naar zijn moeder, het is nog voor haar verjaardag van gisteren en was al een tijdje geleden afgesproken. Nu belde ze net dat jongste stiefje er dan ook is. En dat vind ik toch wel heel erg moeilijk allemaal. We hebben haar al 2 jaar niet gezien of gesproken en dan ook geen idee hoe het allemaal zal lopen. En mijn schoonmoeder (en het nichtje van mijn vriend die naast mijn schoonmoeder woont) denken heel anders over onze beslissingen met de kinderen dan wij en kunnen het vaak dan ook niet laten om hun mening op te dringen. Ik kan gewoon niet anders zeggen dan dat ik zo ontzettend tegen alles opzie.
Gelukkig weet stiefje (en ook haar moeder) wel dat wij morgen ook daar zijn dus ze wordt gelukkig niet voor het blok gezet. Dat zou ik nl zo erg vinden.
Misschien niet helemaal een duidelijk verhaal maar anders wordt het zo'n lang verhaal. Er is nl de laatste jaren al behoorlijk wat voorgevallen tussen mijn schoonmoeder en ons mbt de relatie van lief en mij en mbt de kinderen. En al die dingen zorgen dus voor een behoorlijke portie wantrouwen (en zenuwen)
Iedereen verder een fijne avond!
zaterdag 6 januari 2007 om 19:47
Gisteren hier even stoom af kunnen blazen en nu de resultaten van vandaag.
Het ging dus gewoon hartstikke goed! We hadden wel m'n schoonmoeder gewaarschuwd dat ze geen plannetjes hoefde op te zetten enzo en dat heeft ze dan ook niet gedaan.
We hebben gezellig zitten kletsen en zelfs stiefjes emailadres gekregen. Verder hebben we duidelijk gemaakt (zoals altijd) dat ze altijd van harte welkom is op het moment dat ze daar zelf aan toe is.
Inmiddels hebben we al een uitnodiging van haar om te msn-en.
Allemaal misschien niet heel erg mega maar voor ons een flinke vooruitgang.
Vond dat jullie ook het goede nieuws weleens mochten horen.
Prettig weekend verder
Het ging dus gewoon hartstikke goed! We hadden wel m'n schoonmoeder gewaarschuwd dat ze geen plannetjes hoefde op te zetten enzo en dat heeft ze dan ook niet gedaan.
We hebben gezellig zitten kletsen en zelfs stiefjes emailadres gekregen. Verder hebben we duidelijk gemaakt (zoals altijd) dat ze altijd van harte welkom is op het moment dat ze daar zelf aan toe is.
Inmiddels hebben we al een uitnodiging van haar om te msn-en.
Allemaal misschien niet heel erg mega maar voor ons een flinke vooruitgang.
Vond dat jullie ook het goede nieuws weleens mochten horen.
Prettig weekend verder
zaterdag 6 januari 2007 om 20:23
Ikke klinkt toch goed??
Wij zijn net terug van weekje in de sneeuw, vandaag mochten lief's ouders oppassen, belde schoonma, dat jr. graag met papa wilde praten en krijg je van een 3jarige te horen, papa je mist me dus helemaal niet, want je hebt niet 1x gebeld, ben dus niet belangrijk voor je... dus echt in een taalgebruik die jr normaal niet heeft. Vriend dus aan telefoon uitgelegd, dat hij wel degelijk aan jr. had gedacht, zo zeer zelfs dat we een aardigheidje hadden meegenomen. Dus is vriend meteen even langsgegaan.
Die opmerking is zo duidelijk de wraak van ex... dat ik zonder haar toestemming in mijn eigen huis was, terwijl jr. hier op bezoek was, want vriend krijgt jr. nu dus niet meer als er een kans bestaat dat ik gewoon thuis ben.
Voor de rest gaat hier alles goed, komende week gesprek tussen vrien en ex en onze afspraak bij de notaris ivm testament.
Wij zijn net terug van weekje in de sneeuw, vandaag mochten lief's ouders oppassen, belde schoonma, dat jr. graag met papa wilde praten en krijg je van een 3jarige te horen, papa je mist me dus helemaal niet, want je hebt niet 1x gebeld, ben dus niet belangrijk voor je... dus echt in een taalgebruik die jr normaal niet heeft. Vriend dus aan telefoon uitgelegd, dat hij wel degelijk aan jr. had gedacht, zo zeer zelfs dat we een aardigheidje hadden meegenomen. Dus is vriend meteen even langsgegaan.
Die opmerking is zo duidelijk de wraak van ex... dat ik zonder haar toestemming in mijn eigen huis was, terwijl jr. hier op bezoek was, want vriend krijgt jr. nu dus niet meer als er een kans bestaat dat ik gewoon thuis ben.
Voor de rest gaat hier alles goed, komende week gesprek tussen vrien en ex en onze afspraak bij de notaris ivm testament.
maandag 8 januari 2007 om 07:08
maandag 8 januari 2007 om 08:30
liv.. gelukkig kan een kind van drie dit niet zelf verzinnen..!! dit zijn idd ingeluisterde woorden... maak je daar niet te druk om hoor meis..
ik krege te horen van een driejarige "jij moet dood" slik... uhm oke.. dat had ze dus van mama gehoord..
uiteindelijk is dat goed gekomen maar op dat moment is het wel ff alsof iemand een mes in je hart zet..
woensdag 10 januari 2007 om 08:52
Hallo,
sinds kort heb ik ook "iets" (ik ben er nog niet helemaal uit wat, haha) met een man met kinderen. Nu is het zo dat ik zijn kinderen in eerste instantie beter kende dan hem, omdat ik op ze paste. De kinderen waren ook eerder verliefd op mij dan hun papa....
Maar goed, nu is papa dus ook verliefd op mij en ik op hem, en hoewel het allemaal onwijs leuk is en we het geweldig hebben samen, voel ik af en toe wel iets knagen mbt de kinderen.
Of nou ja, niet zozeer mbt zijn kinderen. Die zijn lief en ik kan het prima met ze vinden. We zien elkaar niet zo vaak, maar als we elkaar zien gaat dat prima en is het soms zelfs strijd wie er naast mij mag zitten (het zijn twee kleuters).
Maar ik wil nog graag kinderen, en Lief zegt nu dat hij er waarschijnlijk geen meer wil. En het is natuurlijk nog vroeg om me daar nu al echt druk om te maken (er kan van alles veranderen), maar ja... ik denk er wel over na. Soms zelfs op een manier die ik zelf heel irritant vind, bijvoorbeeld als hij over de kindjes praat en dat ik me dan afvraag of ik dat zelf ook ooit ga meemaken op die manier. Want hoe gek ik ook ben op de kindjes, het zijn niet mijn kindjes... en ik weet zo zeker dat ik in elk geval een kindje van mezelf wil....
Nou ja, het is een beetje gezeur misschien - zeker in dit stadium van de relatie - maar toch.... het houdt me bij vlagen enorm bezig. Herkennen jullie dit?
sinds kort heb ik ook "iets" (ik ben er nog niet helemaal uit wat, haha) met een man met kinderen. Nu is het zo dat ik zijn kinderen in eerste instantie beter kende dan hem, omdat ik op ze paste. De kinderen waren ook eerder verliefd op mij dan hun papa....
Maar goed, nu is papa dus ook verliefd op mij en ik op hem, en hoewel het allemaal onwijs leuk is en we het geweldig hebben samen, voel ik af en toe wel iets knagen mbt de kinderen.
Of nou ja, niet zozeer mbt zijn kinderen. Die zijn lief en ik kan het prima met ze vinden. We zien elkaar niet zo vaak, maar als we elkaar zien gaat dat prima en is het soms zelfs strijd wie er naast mij mag zitten (het zijn twee kleuters).
Maar ik wil nog graag kinderen, en Lief zegt nu dat hij er waarschijnlijk geen meer wil. En het is natuurlijk nog vroeg om me daar nu al echt druk om te maken (er kan van alles veranderen), maar ja... ik denk er wel over na. Soms zelfs op een manier die ik zelf heel irritant vind, bijvoorbeeld als hij over de kindjes praat en dat ik me dan afvraag of ik dat zelf ook ooit ga meemaken op die manier. Want hoe gek ik ook ben op de kindjes, het zijn niet mijn kindjes... en ik weet zo zeker dat ik in elk geval een kindje van mezelf wil....
Nou ja, het is een beetje gezeur misschien - zeker in dit stadium van de relatie - maar toch.... het houdt me bij vlagen enorm bezig. Herkennen jullie dit?
woensdag 10 januari 2007 om 10:05
Hee Anneliefs,
Welkom!! En als eerste, gefeliciteerd. Verliefd is altijd goed, en als het wederzijds is nog beter!
Tsja, het wordt een beetje afgezaagd, maar ik zeg toch: praten. Praten praten praten. Je bent verliefd, hij is verliefd, op dit moment denk je dat je nooit meer iemand anders wilt. Maar er is al iets fundamenteels wat knelt, jij wilt kinderen van jezelf en jouw vriend denkt dat hij niet meer kinderen wel. Ik herken het deels, maar niet vanuit het nu, maar vanuit mijn vorige relatie. Mijn ex wilde ook geen kinderen, dat heeft hij vanaf dag 1 al geroepen en ik heb een tijd lang geloofd dat ik zelf ook geen kinderen wil (hij is nogal goed in overtuigen). Inmiddels weet ik beter en mijn vriend en ik zitten wat dat betreft volledig op 1 lijn. In elk geval, geef bij je vriend aan dat het echt belangrijk voor je is, dat jij dat heel graag wilt. Als jullie bij elkaar horen komt er een oplossing voor.
Liefs Smollie
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 10 januari 2007 om 10:19
Tja, we moeten inderdaad hierover blijven praten. Het is frustrerend, omdat alles verder ZO goed is en ZO goed voelt... Het is knus en gezellig en we kunnen enorm lachen maar ook enorm praten en als het moet huilen met elkaar en bij elkaar.
Op het moment heb ik de stille hoop dat hij tzt, als onze relatie verder groeit, nog van gedachten verandert. Ik krijg de indruk dat hij dat zelf ook niet voor 100% uitsluit, maar hij geeft wel heel duidelijk aan dat ik echt nergens op moet rekenen.
En inderdaad: verliefd zijn is GEWELDIG!!
Nog een vraagje... mijn nieuwe Lief is 12 jaar ouder dan ik, gescheiden en heeft 2 kinderen. Dat zijn 3 dingen waarmee ik bij mijn ouders zeer waarschijnlijk niet hoef aan te komen. Heeft dit bij jullie ook gespeeld? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? (sowieso, met de reacties uit de omgeving)?
Op het moment heb ik de stille hoop dat hij tzt, als onze relatie verder groeit, nog van gedachten verandert. Ik krijg de indruk dat hij dat zelf ook niet voor 100% uitsluit, maar hij geeft wel heel duidelijk aan dat ik echt nergens op moet rekenen.
En inderdaad: verliefd zijn is GEWELDIG!!
Nog een vraagje... mijn nieuwe Lief is 12 jaar ouder dan ik, gescheiden en heeft 2 kinderen. Dat zijn 3 dingen waarmee ik bij mijn ouders zeer waarschijnlijk niet hoef aan te komen. Heeft dit bij jullie ook gespeeld? Hoe zijn jullie hier mee omgegaan? (sowieso, met de reacties uit de omgeving)?
woensdag 10 januari 2007 om 10:31
Stille hoop, doodeng woord. Alsjeblieft, vertel hem heel duidelijk hoe je je voelt en hoe belangrijk dit voor je is. Hij kan geen gedachten lezen en zal dus niet op miraculeuze wijze zijn denkwijze veranderen. Praten dus. Maar dat had ik al gezegd.
Je laatste vraag. Mijn wedervraag: hoe oud ben jij? Is dit je eerste serieuze relatie?
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 10 januari 2007 om 11:08
Hij weet wel dat ik kinderen wil, maar misschien moeten we er inderdaad nog eens een keer heel serieus over door praten. Aan de andere kant is het ook wel lastig, omdat ik nu nog helemaal geen kinderen wil, dus het is voor mezelf ook nog een ver-van-mijn-bed show.
Ik ben 22, heb hiervoor een relatie van 5 jaar gehad en samengewoond.
woensdag 10 januari 2007 om 11:16
22 is inderdaad nog jong, je hebt nog alle tijd. Maar goed, voor jou is het wel duidelijk dat je dit ooit echt wilt, voor hem is dat veel minder duidelijk. Geloof me, je moet er echt over praten, hij kan echt geen gedachten lezen. En dat hij het weet wil niet zeggen dat hij er net zo vaak aan denkt als jij.
Voor wat betreft je eerdere vraag, dat je ouders nu 3 redenen hebben om het niet met deze relatie eens te zijn. Sja... weet niet wat ik daarop moet antwoorden. Het is jouw leven, en ik ga ervan uit dat je ouders willen dat jij gelukkig bent. In mijn geval is het wat minder van toepassing omdat ik ietsje ouder ben dan jij. Ik weet wel dat ze het pittig vinden dat ik nu een vriend met kinderen heb en dat ik deels met hun in een huis woon. Maar ja, ze realiseren zich dat het mijn leven is en dat ik het zelf zal moeten leiden.
Voor wat betreft je eerdere vraag, dat je ouders nu 3 redenen hebben om het niet met deze relatie eens te zijn. Sja... weet niet wat ik daarop moet antwoorden. Het is jouw leven, en ik ga ervan uit dat je ouders willen dat jij gelukkig bent. In mijn geval is het wat minder van toepassing omdat ik ietsje ouder ben dan jij. Ik weet wel dat ze het pittig vinden dat ik nu een vriend met kinderen heb en dat ik deels met hun in een huis woon. Maar ja, ze realiseren zich dat het mijn leven is en dat ik het zelf zal moeten leiden.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 10 januari 2007 om 15:50
