Relaties
alle pijlers
Ouders zijn onschuldig in slechte ouder-kind relatie
vrijdag 3 februari 2023 om 12:47
Ik was net bij mijn moeder en zij zat MAX Magazine te lezen en daarin stond een artikel over ouderen die hun (klein)kinderen niet meer zien. Dit had dan meestal te maken met een verstoorde band tussen de grootouders en hun kinderen zelf. Mijn moeder was van mening dat tegenwoordig kinderen zo egoïstisch zijn dat ze hun ouders niet willen opzoeken. Ik las het artikel ook nog en het verhaal wordt heel erg vanuit één kant belicht. Het is altijd het zielige oudje dat verstoten wordt door de kinderen. Maar aan de andere kant denk ik juist dat die ouders dan misschien iets hebben gedaan dat hun kinderen hun niet meer willen zien. Maar dat werd niet in het artikel vernoemd. Aan het einde van het artikel stond nog een klein lijstje met de beweegredenen waarom ouder-kind relaties verbreken en hoog op dat lijstje stond dat ouders het niet eens waren met de partnerkeuze van het kind. En als ik dat zo lees denk ik bij mijzelf: Natuurlijk! Als je ouders je partner niet mogen dan snap ik wel waarom je daar niet meer langs wil gaan.
Wat ik zo erg vind is dat het artikel ouderen in een slachtofferrol plaatst en ze alle schuld ontneemt. Het zijn de egoïstische kinderen die de eenzaamheid hebben veroorzaakt en niet de zielige ouderen zelf. Ik vraag mij af of ouderen nu echt geen zelfreflectie hebben. Als je 3 kinderen hebt en geen één wilt contact met je dan ben jij toch wel de storende factor. Daarom zijn mijn vragen als de ouder-kind relatie zo slecht is dan is toch niet alleen het kind de schuldige? Wanneer nemen ouderen verantwoordelijkheid voor hun eigen daden? En waarom plaats MAX Magazine ouderen in zo’n slachtofferrol?
Wat ik zo erg vind is dat het artikel ouderen in een slachtofferrol plaatst en ze alle schuld ontneemt. Het zijn de egoïstische kinderen die de eenzaamheid hebben veroorzaakt en niet de zielige ouderen zelf. Ik vraag mij af of ouderen nu echt geen zelfreflectie hebben. Als je 3 kinderen hebt en geen één wilt contact met je dan ben jij toch wel de storende factor. Daarom zijn mijn vragen als de ouder-kind relatie zo slecht is dan is toch niet alleen het kind de schuldige? Wanneer nemen ouderen verantwoordelijkheid voor hun eigen daden? En waarom plaats MAX Magazine ouderen in zo’n slachtofferrol?
vrijdag 3 februari 2023 om 19:09
vrijdag 3 februari 2023 om 19:09
Herkenbaar. Ik heb vanuit mijn ouders ook gehoord dat ik ondankbaar zou zijn, omdat ik heb aangegeven waar ik behoefte aan had bij mijn ouders (begrip tonen, steun bieden, echt horen en zien waar ik mee zat richting hen). Die emotionele steun kijken ze niet te kunnen of willen bieden. En in plaats van dat we daar het gesprek over kunnen voeren voelt mijn ene ouder zich slachtoffer van de situatie (gezin incompleet omdat ik nu gekozen heb voor weinig contact met ouders) en de andere ouder heeft erg aanvallend gereageerd richting mij. Lastig is dat, en erg pijnlijk en verdrietig ook.yobwoc56 schreef: ↑03-02-2023 15:41Ik denk ook dat het komt omdat mijn generatie (30-40) veel meer wordt geconfronteerd met emotioneel welzijn. De generatie voor mij was daar veel minder mee bezig en gefocust op meer materieel welzijn en niet zeuren maar werken. Wat in vaak hoor is dat kinderen dankbaar moeten zijn, want “we waren er toch? We hebben je alles gegeven en alles voor je gedaan”
Dat er emotionele verwaarlozing was en ik als kind vooral liefde te kort ben gekomen wordt niet begrepen. Denk dat dit voor veel geldt
vrijdag 3 februari 2023 om 19:13
Ik herken een variant op die opmerking ook uit mijn jeugd en vatte dat inderdaad altijd op als: “cadeaus zijn niet nodig, want ik heb m’n lieve kinderen al!”. Dus veel hangt inderdaad van de context af.Lariba schreef: ↑03-02-2023 14:30Toch grappig hoe zoiets werkt. Mijn ouders zeiden dat ook vaak, althans 'lieve kinderen'. Ik heb het altijd wel een beetje een raar antwoord gevonden, want ze wisten ook wel dat we iets wilden kópen/geven en nou wisten we nog niks. Maar ik heb er nooit aan getwijfeld dat ze het gewoon over ons hadden en dat het eigenlijk betekende dat ze met ons zo blij en tevreden waren dat ze verder niets nodig hadden.
Ik wil hiermee niet zeggen dat jij het zo ook zou moeten opvatten. Wel dat het dus maar helemaal van de wederzijdse karakters en de verdere situatie afhangt hoe zoiets overkomt c.q. wordt begrepen.
vrijdag 3 februari 2023 om 19:18
Wat raar. Vreemd dat je je alleen boos zou kunnen maken om iets dat met jou te maken heeft.
vrijdag 3 februari 2023 om 19:19
Lila-Linda schreef: ↑03-02-2023 19:09Dan lees je verkeerd
Wat je leest is, wat mensen nu anders doen. Nergens dat het garanties biedt
Maar jouw ouders deden het weer anders dan hun ouders en zij deden het weer anders dan hun ouders. Elke generatie doet het anders. Deels omdat de tijd anders is, deels omdat ze het anders willen doen dan hun ouders. Jouw kinderen gaan het ook weer anders doen. En misschien omdat ze het anders willen doen dan jij.
vrijdag 3 februari 2023 om 19:26
Ik ken ook heel veel gezinnen waar bij er 1 kind “ de moeilijke “ is. Misschien dat zo’n kind tegenwoordig anders benaderd zou worden, een etiketje zou hebben gekregen, hulp zou hebben gehad, maar in ieder geval is de band tussen ouders en “ moeilijk kind “ eigenlijk altijd problematisch. En dan zie ik toch dat juist dat die ouders voor dat - inmiddels al lang en breed volwassen - kind veel meer meeveren, inslikken, en goed praten.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 3 februari 2023 om 19:34
Grote verschil, en daardoor een doorbraak, is dat wij hulp zoeken. Voor kind of voor jezelf.nerdopviva schreef: ↑03-02-2023 19:19Maar jouw ouders deden het weer anders dan hun ouders en zij deden het weer anders dan hun ouders. Elke generatie doet het anders. Deels omdat de tijd anders is, deels omdat ze het anders willen doen dan hun ouders. Jouw kinderen gaan het ook weer anders doen. En misschien omdat ze het anders willen doen dan jij.
De generaties voor ons, hadden daar geen tijd voor. Of snapten dat niet
Jezelf helen voor je aan kinderen begint, zodat je onvoorwaardelijke liefde kunt geven, is helemaal nieuw
Natuurlijk waren er vroeger kinderen waar onvoorwaardelijk van gehouden werd, ouders die dat konden bieden.
Maar wij weten nu, dat we problemen kunnen oplossen ipv wegstoppen
En ik hoop,dat generaties na ons het nog beter gaan doen. Alleen al omdat hun hechting beter is
vrijdag 3 februari 2023 om 19:44
Er is wat mij betreft ook echt een verschil tussen een ouderwetse opvoedstijl en kindermishandeling. Mijn opa heeft zijn kinderen nooit geslagen, al was dat toen nog redelijk gebruikelijk. Hij speelde ook veel met zijn kinderen en deed allerlei leuke dingen die vaders in de jaren 50-60 zelden deden. Hij kon alleen niet over gevoelens praten, dat kan hij nog steeds niet.
Niet willen praten, niet zeggen dat je van iemand houdt, dat zijn dingen die tegenwoordig toch vrij gebruikelijk zijn.
Niet willen praten, niet zeggen dat je van iemand houdt, dat zijn dingen die tegenwoordig toch vrij gebruikelijk zijn.
vrijdag 3 februari 2023 om 19:53
Nou dat vind ik ook nogal optimistisch hoor. Je focust nu heel erg op een punt alsof de rest er allemaal niet toe doet. Ik durf er mijn pensioen om te verwedden dat er over 20 jaar ook heel wat kinderen zijn met forse verwijten naar hun ouders, ook al werd er “onvoorwaardelijk” van ze gehouden.Lila-Linda schreef: ↑03-02-2023 19:34Jezelf helen voor je aan kinderen begint, zodat je onvoorwaardelijke liefde kunt geven, is helemaal nieuw
Natuurlijk waren er vroeger kinderen waar onvoorwaardelijk van gehouden werd, ouders die dat konden bieden.
Maar wij weten nu, dat we problemen kunnen oplossen ipv wegstoppen
vrijdag 3 februari 2023 om 20:00
Dit denk ik ook wel. Ik denk echter dat de vorm van verwijten en de consequenties die er aan hangen anders zullen zijn. Wat ik nu veel hoor en zie is dat het eindigt in ruzies, verbroken contacten, gedoe over geld..Ginevra schreef: ↑03-02-2023 19:53Nou dat vind ik ook nogal optimistisch hoor. Je focust nu heel erg op een punt alsof de rest er allemaal niet toe doet. Ik durf er mijn pensioen om te verwedden dat er over 20 jaar ook heel wat kinderen zijn met forse verwijten naar hun ouders, ook al werd er “onvoorwaardelijk” van ze gehouden.
Ik denk over een aantal decennia dat dit soort breuken minder pijnlijk zullen zijn. Dat er meer losgelaten kan worden in liefde, maar ook meer besproken kan worden vanuit liefde.
vrijdag 3 februari 2023 om 20:07
blijfgewoonbianca schreef: ↑03-02-2023 19:26Ik ken ook heel veel gezinnen waar bij er 1 kind “ de moeilijke “ is. Misschien dat zo’n kind tegenwoordig anders benaderd zou worden, een etiketje zou hebben gekregen, hulp zou hebben gehad, maar in ieder geval is de band tussen ouders en “ moeilijk kind “ eigenlijk altijd problematisch. En dan zie ik toch dat juist dat die ouders voor dat - inmiddels al lang en breed volwassen - kind veel meer meeveren, inslikken, en goed praten.
Dit is denk ik wel een terecht punt.
Wat hierboven wordt gezegd: soms heeft een verhaal 2 kanten en waar 2 vechten, hebben er 2 schuld. Dit gaat zéker niet altijd op, want er zijn situaties waar 1 partij duidelijk het grootste aandeel heeft in een conflict, bijvoorbeeld een narcistische ouder. Maar soms gaat het wel op.
Ik wil hiermee de posts hierboven absoluut niet bagatelliseren of in twijfel trekken; ik lees veel pijnlijke verhalen van de kant van de kinderen. Maar er kunnen ook situaties zijn waar het gedrag van de zoon of dochter een rol speelt in het geheel. Zo ken ik iemand uit de nabije omgeving met een hele moeilijke dochter, waarschijnlijk met een diagnose. Meisje van bijna 17, er zit hulp op, maar haar gedrag is soms totaal onacceptabel. Denk aan intimiderend en soms agressief gedrag naar haar ouders. Haar moeder is zelfs bang voor haar. Ik kan me zo voorstellen dat er later geen warme band tussen ouders en dochter zal zijn.
vrijdag 3 februari 2023 om 20:11
Verdiep je eens in die onvoorwaardelijke liefde. Dat geeft een kind een andere basis. Dan gaat het van zichzelf houden.Ginevra schreef: ↑03-02-2023 19:53Nou dat vind ik ook nogal optimistisch hoor. Je focust nu heel erg op een punt alsof de rest er allemaal niet toe doet. Ik durf er mijn pensioen om te verwedden dat er over 20 jaar ook heel wat kinderen zijn met forse verwijten naar hun ouders, ook al werd er “onvoorwaardelijk” van ze gehouden.
En natuurlijk gaan ouders nog fouten maken en natuurlijk zijn er veel ouders die zich zelf nooit voldoende hebben kunnen helen
En kunnen er met kinderen in de boze buitenwereld dingen fout gaan.
Maar zonder onvoorwaardelijke basis levert dat veel meer problemen op
vrijdag 3 februari 2023 om 20:13
En wat ouders nu doen, is hulp voor zichzelf zoeken. En beseffen wat hun impact is op het gedragTurtlerain schreef: ↑03-02-2023 20:07Dit is denk ik wel een terecht punt.
Wat hierboven wordt gezegd: soms heeft een verhaal 2 kanten en waar 2 vechten, hebben er 2 schuld. Dit gaat zéker niet altijd op, want er zijn situaties waar 1 partij duidelijk het grootste aandeel heeft in een conflict, bijvoorbeeld een narcistische ouder. Maar soms gaat het wel op.
Ik wil hiermee de posts hierboven absoluut niet bagatelliseren of in twijfel trekken; ik lees veel pijnlijke verhalen van de kant van de kinderen. Maar er kunnen ook situaties zijn waar het gedrag van de zoon of dochter een rol speelt in het geheel. Zo ken ik iemand uit de nabije omgeving met een hele moeilijke dochter, waarschijnlijk met een diagnose. Meisje van bijna 17, er zit hulp op, maar haar gedrag is soms totaal onacceptabel. Denk aan intimiderend en soms agressief gedrag naar haar ouders. Haar moeder is zelfs bang voor haar. Ik kan me zo voorstellen dat er later geen warme band tussen ouders en dochter zal zijn.
(Tenminste ik wilde, dat meer ouders dat deden ipv alleen roepen dat ze een lastig kind hebben)
vrijdag 3 februari 2023 om 20:17
Klopt, en dan nog zie ik deze ouders worstelen en bijna eronder door gaan. Ondanks hulp voor zichzelf en voor het kind.Lila-Linda schreef: ↑03-02-2023 20:13En wat ouders nu doen, is hulp voor zichzelf zoeken. En beseffen wat hun impact is op het gedrag
(Tenminste ik wilde, dat meer ouders dat deden ipv alleen roepen dat ze een lastig kind hebben)
vrijdag 3 februari 2023 om 20:22
Dat soort dingen zei de generatie van mijn ouders ook, ruim 50 jaar geleden.
“Wij moesten verplicht mee naar de kerk, verplicht urenlang viool studeren, over gevoelens werd nooit gesproken, wij moesten verplicht de opleiding doen die onze ouders kozen. En als ik als katholiek meisje met een protestantse jongen praatte dan was het huis te klein, dan kreeg ik straf.
Godzijdank zullen onze kinderen het beter krijgen. Zij mogen zelf kiezen welk beroep ze willen, of ze muziekles willen, en of ze naar de kerk willen. Zij zullen onze jeugdtrauma’s niet krijgen. Wat zullen onze kinderen gelukkig zijn, dat ze hun eigen keuzes mogen maken”
Dat waren de jaren 60 en 70 hè, de jaren dat het allemaal anders zou worden en dat de oude bedompte en bekrompen normen overboord werden gegooid. En wat waren ze blij met hoe het nu voortaan allemaal anders zou worden.
Echt, het is zo naïef om te denken dat jouw generatie het allemaal opgelost heeft. Heb je het ene probleem opgelost, blijkt dat je ergens anders mee de mist in bent gegaan.
“Wij moesten verplicht mee naar de kerk, verplicht urenlang viool studeren, over gevoelens werd nooit gesproken, wij moesten verplicht de opleiding doen die onze ouders kozen. En als ik als katholiek meisje met een protestantse jongen praatte dan was het huis te klein, dan kreeg ik straf.
Godzijdank zullen onze kinderen het beter krijgen. Zij mogen zelf kiezen welk beroep ze willen, of ze muziekles willen, en of ze naar de kerk willen. Zij zullen onze jeugdtrauma’s niet krijgen. Wat zullen onze kinderen gelukkig zijn, dat ze hun eigen keuzes mogen maken”
Dat waren de jaren 60 en 70 hè, de jaren dat het allemaal anders zou worden en dat de oude bedompte en bekrompen normen overboord werden gegooid. En wat waren ze blij met hoe het nu voortaan allemaal anders zou worden.
Echt, het is zo naïef om te denken dat jouw generatie het allemaal opgelost heeft. Heb je het ene probleem opgelost, blijkt dat je ergens anders mee de mist in bent gegaan.
vrijdag 3 februari 2023 om 20:27
Turtlerain schreef: ↑03-02-2023 20:07Dit is denk ik wel een terecht punt.
Wat hierboven wordt gezegd: soms heeft een verhaal 2 kanten en waar 2 vechten, hebben er 2 schuld. Dit gaat zéker niet altijd op, want er zijn situaties waar 1 partij duidelijk het grootste aandeel heeft in een conflict, bijvoorbeeld een narcistische ouder. Maar soms gaat het wel op.
Ik wil hiermee de posts hierboven absoluut niet bagatelliseren of in twijfel trekken; ik lees veel pijnlijke verhalen van de kant van de kinderen. Maar er kunnen ook situaties zijn waar het gedrag van de zoon of dochter een rol speelt in het geheel. Zo ken ik iemand uit de nabije omgeving met een hele moeilijke dochter, waarschijnlijk met een diagnose. Meisje van bijna 17, er zit hulp op, maar haar gedrag is soms totaal onacceptabel. Denk aan intimiderend en soms agressief gedrag naar haar ouders. Haar moeder is zelfs bang voor haar. Ik kan me zo voorstellen dat er later geen warme band tussen ouders en dochter zal zijn.
anoniem_64c64c3ae7000 wijzigde dit bericht op 03-02-2023 20:45
48.12% gewijzigd
vrijdag 3 februari 2023 om 20:28
Dit is eigenlijk kort omschreven wat ik met mijn verhaal probeerde te vertellen.Lila-Linda schreef: ↑03-02-2023 20:13En wat ouders nu doen, is hulp voor zichzelf zoeken. En beseffen wat hun impact is op het gedrag
(Tenminste ik wilde, dat meer ouders dat deden ipv alleen roepen dat ze een lastig kind hebben)
Ik denk ook dat meer ouders kijken naar eigen gedrag.
vrijdag 3 februari 2023 om 20:45
Precies. Als je echt goede bedoelingen hebt sta je ook open voor zelfreflectie. Als die opening er niet is maak je alleen maar jezelf wijs dat je bedoelingen goed zijn.apiejapie schreef: ↑03-02-2023 15:35Daar ben ik het niet mee eens. Ik denk niet dat dat iedereen doet wat het beste lijkt. Ik denk dat er best wat mensen zijn die het veel makkelijker (en minder confronterend) vinden om de schuld bij een ander te leggen dan hun eigen aandeel te zien en te erkennen.
vrijdag 3 februari 2023 om 20:47
Bedankt voor het delen van je verhaal. Ik ben het absoluut met je eens dat de ouder degene is, die boven de situatie moet staan en die hulp moet zoeken om uit te vinden hoe ze met het kind moeten omgaan. Daarin ligt de verantwoordelijkheid bij de ouder. Het is absoluut niet de schuld van het kind!
Ik haalde “waar 2 vechten, hebben er 2 schuld” aan omdat dit eerder is genoemd in dit topic. Daar refereerde ik naar, maar om aan te geven dat het aandeel in een conflictsituatie soms bij beide partijen kan liggen. Schuld is hierin niet het juiste woord. Je kunt eerder spreken van meerdere factoren die de interactie bemoeilijken, zoiets.
En ook als een kind bijvoorbeeld een diagnose zou hebben, zal hij/zij beschadigd raken van de situatie, zoals je ook aangeeft.
turtlerain wijzigde dit bericht op 03-02-2023 21:07
58.54% gewijzigd
vrijdag 3 februari 2023 om 20:55
Mooi stuk : https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... t-je-kind/
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 3 februari 2023 om 20:56
Ik denk dat het niet gaat om wel of geen fouten maken, maar om of je de verantwoordelijkheid voor die fouten neemt.Ginevra schreef: ↑03-02-2023 19:53Nou dat vind ik ook nogal optimistisch hoor. Je focust nu heel erg op een punt alsof de rest er allemaal niet toe doet. Ik durf er mijn pensioen om te verwedden dat er over 20 jaar ook heel wat kinderen zijn met forse verwijten naar hun ouders, ook al werd er “onvoorwaardelijk” van ze gehouden.
Dat je erkent dat je dingen onhandig of zelfs ronduit fout gedaan hebt.
En ik hoop dat dat bij 'jongere' generaties beter gaat.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 3 februari 2023 om 20:56
Dank voor jouw reactie.Turtlerain schreef: ↑03-02-2023 20:47Bedankt voor het delen van je verhaal. Ik ben het absoluut met je eens dat de ouder degene is, die boven de situatie moet staan en die hulp moet zoeken om uit te vinden hoe ze met het kind moeten omgaan. Daarin ligt de verantwoordelijkheid bij de ouder. Het is absoluut niet de schuld van het kind!
Ik haalde “waar 2 vechten, hebben er 2 schuld” aan omdat dit eerder is genoemd in dit topic. Daar refereerde ik naar, maar om aan te geven dat het aandeel in een conflictsituatie soms bij beide partijen kan liggen. Schuld is hierin niet het juiste woord. Je kunt eerder spreken van meerdere factoren die de interactie bemoeilijken, zoiets.
En ook als een kind bijvoorbeeld een diagnose zou hebben, zal hij/zij beschadigd raken van de situatie, zoals je ook aangeeft.
Mag ik je vragen om de quote nog even weg te halen? Ik heb hem zelf ook verwijderd. Voelde toch te persoonlijk.
Wel fijn dat je er op gereageerd hebt!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
