Relaties
alle pijlers
Relatie én vriendschappen?
zaterdag 9 februari 2008 om 16:07
Ik weet dat het aantal mannen wat aanwezig is op het Viva-forum beduidend lager is dan het aantal vrouwen, maar ik als jongeman heb raad nodig van personen buiten mijn eigen omgeving. Iemand die erbuiten staat weet er misschien antwoord op te geven!
Ik zit namelijk met een groot dilemma. Afgelopen zomervakantie ben ik met een groep vrienden naar een populaire badplaats geweest. De eerste avond ontmoette ik tijdens het stappen een meisje. Het was enorm gezellig en de hele vakantie zijn we elke avond samen geweest.
Erg leuk allemaal, wat is het probleem nu zou je denken? Het feit is dat ik al bijna vier jaar een vriendin heb. Op vakantie ben ik absoluut niet vreemd gegaan met dat ene meisje (zij is trouwens wel single), we hadden het gewoon gezellig samen. We dansten wel natuurlijk, beetje onschuldig flirten maar ik ben nooit te ver gegaan voor mijn gevoel.
Na de vakantie wilden we beide elkaar weer graag zien en dat hebben we dan ook direct gedaan; één week nadat we terug waren in Holland hebben we afgesproken. Ik had mijn vriendin verteld dat ik een meisje op vakantie had ontmoet waar ik het heel goed mee kan vinden en dat ik bij haar langs ging. Eerst zei ze dat ze het allemaal hartstikke leuk voor me vond, maar toen ik weer een keertje langsging, kwam ze daarop terug. Ze geloofde namelijk dat ik gevoelens had voor het meisje en dat ik misschien ben vreemdgegaan op vakantie!
Vanaf de tweede afspraak is het bergafwaarts gegaan met onze relatie; constant ruzie, enorm veel wantrouwen, huilen en schreeuwen tegen elkaar. Ze vertrouwt me voor geen cent, terwijl we al zolang samen zijn! Des te meer ik tegenstribbelde dat ik het contact niet wilde verbreken, des te meer mijn vriendin ervan overtuigd raakte dat ik gevoelens had voor het andere meisje. Ik werd al die ruzies zo zat dat ik uiteindelijk heb gezegd dat ik het contact zal verbreken met het meisje (daar drong ze ook constant op aan), maar dat heb ik tot op heden niet gedaan. Ik zou ook niet weten waarom ik dat zou moeten opgeven, want er is nooit iets tussen ons gebeurd. Nu het contact zogenaamd is verbroken is het weer helemaal koek en ei tussen mij en mijn vriendin, maar in werkelijkheid dus niet.
Maar het schuldgevoel vreet nu ontzettend aan me en het wordt alleen maar erger. Achter de rug van mijn vriendin om smsen we elkaar nog steeds regelmatig, bellen we af en toe en ben ik een enkele keer bij haar langs geweest. Afspreken gaat nu eigenlijk niet meer, omdat ik dan zoveel moet liegen, ik kan dat niet. En de leugens verpesten nu ook mijn vriendschap, want ik kan er niet altijd zijn voor haar.
Mijn vraag is nu, hoe kan ik dit oplossen? Hoe kan ik mijn relatie én mijn vriendschap behouden? Beide wil ik niet opgeven, maar ik ben ervan overtuigd dat wanneer ik mijn vriendin vertel dat ik nog contact heb met het meisje, ze het onmiddellijk uitmaakt.. moet ik dan alsnog proberen eerlijk te zijn?
Ik zit namelijk met een groot dilemma. Afgelopen zomervakantie ben ik met een groep vrienden naar een populaire badplaats geweest. De eerste avond ontmoette ik tijdens het stappen een meisje. Het was enorm gezellig en de hele vakantie zijn we elke avond samen geweest.
Erg leuk allemaal, wat is het probleem nu zou je denken? Het feit is dat ik al bijna vier jaar een vriendin heb. Op vakantie ben ik absoluut niet vreemd gegaan met dat ene meisje (zij is trouwens wel single), we hadden het gewoon gezellig samen. We dansten wel natuurlijk, beetje onschuldig flirten maar ik ben nooit te ver gegaan voor mijn gevoel.
Na de vakantie wilden we beide elkaar weer graag zien en dat hebben we dan ook direct gedaan; één week nadat we terug waren in Holland hebben we afgesproken. Ik had mijn vriendin verteld dat ik een meisje op vakantie had ontmoet waar ik het heel goed mee kan vinden en dat ik bij haar langs ging. Eerst zei ze dat ze het allemaal hartstikke leuk voor me vond, maar toen ik weer een keertje langsging, kwam ze daarop terug. Ze geloofde namelijk dat ik gevoelens had voor het meisje en dat ik misschien ben vreemdgegaan op vakantie!
Vanaf de tweede afspraak is het bergafwaarts gegaan met onze relatie; constant ruzie, enorm veel wantrouwen, huilen en schreeuwen tegen elkaar. Ze vertrouwt me voor geen cent, terwijl we al zolang samen zijn! Des te meer ik tegenstribbelde dat ik het contact niet wilde verbreken, des te meer mijn vriendin ervan overtuigd raakte dat ik gevoelens had voor het andere meisje. Ik werd al die ruzies zo zat dat ik uiteindelijk heb gezegd dat ik het contact zal verbreken met het meisje (daar drong ze ook constant op aan), maar dat heb ik tot op heden niet gedaan. Ik zou ook niet weten waarom ik dat zou moeten opgeven, want er is nooit iets tussen ons gebeurd. Nu het contact zogenaamd is verbroken is het weer helemaal koek en ei tussen mij en mijn vriendin, maar in werkelijkheid dus niet.
Maar het schuldgevoel vreet nu ontzettend aan me en het wordt alleen maar erger. Achter de rug van mijn vriendin om smsen we elkaar nog steeds regelmatig, bellen we af en toe en ben ik een enkele keer bij haar langs geweest. Afspreken gaat nu eigenlijk niet meer, omdat ik dan zoveel moet liegen, ik kan dat niet. En de leugens verpesten nu ook mijn vriendschap, want ik kan er niet altijd zijn voor haar.
Mijn vraag is nu, hoe kan ik dit oplossen? Hoe kan ik mijn relatie én mijn vriendschap behouden? Beide wil ik niet opgeven, maar ik ben ervan overtuigd dat wanneer ik mijn vriendin vertel dat ik nog contact heb met het meisje, ze het onmiddellijk uitmaakt.. moet ik dan alsnog proberen eerlijk te zijn?
zaterdag 9 februari 2008 om 16:16
Hoi,
Ik snap dat het een moeilijke situatie is.
Als ik er (als buitenstaander) naar kijk snap ik je vriendin. Ook snap ik dat jij je vriendschap niet kwijtwilt. Toch zou ik kijken naar de waarde die jij hecht aan je relatie. Als je haar echt niet kwijt wilt zou ik toch de vriendschap met het andere meisje verbreken. Als ik jouw vriendin was en ik zou achteraf horen dat je alsnog belt en smst met dat meisje zou ik het ook gelijk uitmaken... Ik zou dus als ik jou was afwegen aan welke van de twee 'relaties' je het meest waarde hecht en daarvoor gaan. Maar als je dit niet kunt, zou ik het toch opbiechten aan je vriendin, de kans is dan wel groot dat ze het uitmaakt denk ik. Maar zo doorgaan lijkt me ook geen optie..... dat is niet eerlijk tegenover je vriendin en ook niet tegenover jezelf en dat andere meisje.
Sterkte ermee..
Ik snap dat het een moeilijke situatie is.
Als ik er (als buitenstaander) naar kijk snap ik je vriendin. Ook snap ik dat jij je vriendschap niet kwijtwilt. Toch zou ik kijken naar de waarde die jij hecht aan je relatie. Als je haar echt niet kwijt wilt zou ik toch de vriendschap met het andere meisje verbreken. Als ik jouw vriendin was en ik zou achteraf horen dat je alsnog belt en smst met dat meisje zou ik het ook gelijk uitmaken... Ik zou dus als ik jou was afwegen aan welke van de twee 'relaties' je het meest waarde hecht en daarvoor gaan. Maar als je dit niet kunt, zou ik het toch opbiechten aan je vriendin, de kans is dan wel groot dat ze het uitmaakt denk ik. Maar zo doorgaan lijkt me ook geen optie..... dat is niet eerlijk tegenover je vriendin en ook niet tegenover jezelf en dat andere meisje.
Sterkte ermee..
zaterdag 9 februari 2008 om 16:20
zaterdag 9 februari 2008 om 16:25
Ik neem aan dat je vriendin belangrijker voor je is. Als dat niet zo is, dan moet je je toch eens achter je oren krabben en bedenken wat je met die gedachte gaat doen. Wanneer je je vriendin achterstelt op die 'gewone' vriendin, dan is er iets mis. Dus als je voor je vriendin gaat: eerlijk opbiechten en kijken of er mogelijkheden zijn tot het blijven onderhouden van die andere vriendschap (vrees van niet) of het uitmaken met je vriendin. Dit is nou eenmaal geen situatie waarin je alleen kunt uitgaan van wat jij prettig vindt (wat je nu doet). Ik snap wel dat dat niet leuk is voor jou, maar een relatie werkt nou eenmaal zo.
zaterdag 9 februari 2008 om 16:25
Hee Thommy,
Erg lastige situatie. Maar mijn vraag aan jou is dan: heb je gevoelens voor dat meisje of is het puur vriendschappelijk? En wat wil zij zelf aangezien zij wel single is?
Als je echt zeker weet dat er verder niks aan de hand is zou ik toch proberen heel voorzichtig het onderwerp nog eens aan te snijden met je vriendin. Misschien is het een plan om dan een keer met zijn drieen iets te gaan doen, zodat je vriendin weet dat ze geen reden heeft om te wantrouwen. Ik weet natuurlijk niet hoe jullie relatie is en of ze erg jaloers is aangelegd maar dit is mijn advies. Ik ben toch altijd wel voor eerlijk en open zijn. Wanneer ze erachter komt dat je stiekem contact met haar hebt zal dit voor haar des te meer reden zijn om je te gaan wantrouwen en maak je misschien onnodig iets kapot.
Succes ermee!!
Erg lastige situatie. Maar mijn vraag aan jou is dan: heb je gevoelens voor dat meisje of is het puur vriendschappelijk? En wat wil zij zelf aangezien zij wel single is?
Als je echt zeker weet dat er verder niks aan de hand is zou ik toch proberen heel voorzichtig het onderwerp nog eens aan te snijden met je vriendin. Misschien is het een plan om dan een keer met zijn drieen iets te gaan doen, zodat je vriendin weet dat ze geen reden heeft om te wantrouwen. Ik weet natuurlijk niet hoe jullie relatie is en of ze erg jaloers is aangelegd maar dit is mijn advies. Ik ben toch altijd wel voor eerlijk en open zijn. Wanneer ze erachter komt dat je stiekem contact met haar hebt zal dit voor haar des te meer reden zijn om je te gaan wantrouwen en maak je misschien onnodig iets kapot.
Succes ermee!!
zaterdag 9 februari 2008 om 16:28
Vóór je leugen had je ze kunnen voorstellen aan elkaar. Ik zou er ook niet tegen kunnen als mijn vriend zo goed bevriend zou zijn met een meisje die ik niet ken.
Maar ja, je hebt nu eenmaal tegen je vriendin gezegd dat je het contact hebt verbroken.
DOE dat nu dan ook.
Altijd eerlijk blijven!
ps, voel je écht niks voor dat andere meisje? Stel nou dat je geen vriendin had, had je je dan aangetrokken gevoeld tot dat andere meisje en evt. een relatie met haar zijn begonnen?
Maar ja, je hebt nu eenmaal tegen je vriendin gezegd dat je het contact hebt verbroken.
DOE dat nu dan ook.
Altijd eerlijk blijven!
ps, voel je écht niks voor dat andere meisje? Stel nou dat je geen vriendin had, had je je dan aangetrokken gevoeld tot dat andere meisje en evt. een relatie met haar zijn begonnen?
zaterdag 9 februari 2008 om 16:40
Ik heb haar niet kunnen voorstellen aan mijn vriendin omdat het eigenlijk vanaf het begin foute boel is geweest. Mijn vriendin wilde haar niet ontmoeten, nadat we zo vaak ruzie hadden al helemaal niet meer. Het is niet dat ik het andere meisje weghield bij mijn vriendin, absoluut niet! Juist om de vriendschap te behouden wilde ik hen inderdaad aan elkaar voorstellen. Ik had van tevoren ook nooit gedacht dat het zo’n groot probleem zou vormen.
Voor de één of de ander kiezen vind ik heel erg moeilijk. Ik heb nachtenlang wakker gelegen. En wanneer ik voor mijn vriendin zou kiezen (wat natuurlijk mijn eerste keuze zou zijn), dan zou ik de vriendschap met het andere meisje toch heel erg gaan missen. Andersom zou het mijn hele leven omver gooien, ik kan me het ook moeilijk voorstellen dat ik en mijn vriendin uitelkaar zouden gaan, we zijn al een hele tijd samen.
Ik weet ook dat het heel achterbaks is, achter haar rug om nog contact houden, daarom vreet het ook zo aan me. Maar ik heb er verder geen andere bedoelingen mee.
Ik heb geen gevoelens voor het andere meisje. Oke ik ben misschien een beetje gek op haar geworden, maar ik zou nooit vreemdgaan. Ik zou ook niet mijn vriendin verlaten voor haar. Ik vind haar gewoon leuk, ze is wat ouder dan ik ben en ze behandelt mij ook niet als een potentieel vriendje.
En als ik geen relatie had gehad, dan was het inderdaad wel anders gelopen. Of er een relatie uit was gekomen weet ik natuurlijk niet, maar ik vind haar wel aantrekkelijk. Ik heb weleens aan haar gevraagd of ze verliefd op mij is, want dat zou de situatie nog ingewikkelder maken. Maar ze vertelde mij dat ze niet verliefd op mij is en mij gewoon als vriend ziet.
Voor de één of de ander kiezen vind ik heel erg moeilijk. Ik heb nachtenlang wakker gelegen. En wanneer ik voor mijn vriendin zou kiezen (wat natuurlijk mijn eerste keuze zou zijn), dan zou ik de vriendschap met het andere meisje toch heel erg gaan missen. Andersom zou het mijn hele leven omver gooien, ik kan me het ook moeilijk voorstellen dat ik en mijn vriendin uitelkaar zouden gaan, we zijn al een hele tijd samen.
Ik weet ook dat het heel achterbaks is, achter haar rug om nog contact houden, daarom vreet het ook zo aan me. Maar ik heb er verder geen andere bedoelingen mee.
Ik heb geen gevoelens voor het andere meisje. Oke ik ben misschien een beetje gek op haar geworden, maar ik zou nooit vreemdgaan. Ik zou ook niet mijn vriendin verlaten voor haar. Ik vind haar gewoon leuk, ze is wat ouder dan ik ben en ze behandelt mij ook niet als een potentieel vriendje.
En als ik geen relatie had gehad, dan was het inderdaad wel anders gelopen. Of er een relatie uit was gekomen weet ik natuurlijk niet, maar ik vind haar wel aantrekkelijk. Ik heb weleens aan haar gevraagd of ze verliefd op mij is, want dat zou de situatie nog ingewikkelder maken. Maar ze vertelde mij dat ze niet verliefd op mij is en mij gewoon als vriend ziet.
zaterdag 9 februari 2008 om 16:48
Tja, zal ik eens advocaat van de duivel spelen? Misschien is het wel zo gek niet dat jouw vriendin je wantrouwt. Jij krijgt het nu tenslotte ook voor elkaar om tegen haar te liegen en achter haar rug om een vriendschap in stand te houden. Dat vind ik echt een kwalijke zaak en dat zegt ook wel wat over of je wel of niet te vertrouwen bent toch? Kijk, dat je vriendin die vriendschap niet leuk vond is wellicht hartstikke onterecht, maar jij maakt het nu wel erg bont door er dan maar stiekem mee door te gaan. In zeker zin heeft je vriendin dus wel gelijk en ben je dus ook niet te vertrouwen.
En als ik dan nu lees dat je wel een beetje gek op haar bent geworden, dat je haar wel aantrekkelijk vindt en dat het hoogstwaarschijnlijk anders was gelopen als je single was geweest, dan denk ik inderdaad dat je je vriendin toch wel een beetje belazert en dat zij dat wel goed heeft aangevoeld. Dus ik zou zeggen, als je voor je vriendin wilt gaan, dan geef je die vriendschap op. Want het is geloof ik wel duidelijk dat die vriendschap voor jou toch iets meer betekent dan goed voor je is.
Ik vind het trouwens ook geen goede basis voor een vriendschap; als je kan zeggen dat het wellicht wel een relatie was geworden als je geen vriendin had. Daarnaast is dit vooral erg lullig tegenover je vriendin. Want ja, hoe moet je zoiets in godsnaam interpreteren, "als ik jou niet had gehad, dan had ik wel wat met m'n vriendschappelijke vriendin gehad, maar maak je vooral geen zorgen hoor, want ik voel niks voor d'r." Nu weet ik wel dat je dit nooit hardop hebt uitgesproken, maar vind je dit nou heel eerlijk van jezelf?
En als ik dan nu lees dat je wel een beetje gek op haar bent geworden, dat je haar wel aantrekkelijk vindt en dat het hoogstwaarschijnlijk anders was gelopen als je single was geweest, dan denk ik inderdaad dat je je vriendin toch wel een beetje belazert en dat zij dat wel goed heeft aangevoeld. Dus ik zou zeggen, als je voor je vriendin wilt gaan, dan geef je die vriendschap op. Want het is geloof ik wel duidelijk dat die vriendschap voor jou toch iets meer betekent dan goed voor je is.
Ik vind het trouwens ook geen goede basis voor een vriendschap; als je kan zeggen dat het wellicht wel een relatie was geworden als je geen vriendin had. Daarnaast is dit vooral erg lullig tegenover je vriendin. Want ja, hoe moet je zoiets in godsnaam interpreteren, "als ik jou niet had gehad, dan had ik wel wat met m'n vriendschappelijke vriendin gehad, maar maak je vooral geen zorgen hoor, want ik voel niks voor d'r." Nu weet ik wel dat je dit nooit hardop hebt uitgesproken, maar vind je dit nou heel eerlijk van jezelf?
zaterdag 9 februari 2008 om 17:11
Ik vind het feit dat je een beetje gek op haar bent wel alles veranderen!! Wat wil je dan precies met deze 'vriendschap'. Weet je zeker dat je het niet doet om een beetje spanning op te zoeken? Hoe dan ook ben ik het met celeone eens dat dit geen goede basis is voor een vriendschap. Je hebt toch duidelijk (hoewel misschien onbewust) een dubbele agenda. Als je doorgaat met dit contact zet je je relatie op het spel, omdat je jezelf steeds (meer) in de verleiding brengt door het gezelschap op te zoeken van iemand die je interessant vindt...
zaterdag 9 februari 2008 om 17:16
Je relatie is je te waardevol om iets met dat andere meisje te beginnen omdat je al zo lang samen bent met je vriendin?
Zit het eigenlijk nog wel goed tussen jullie? Wees eens eerlijk tegen jezelf. Wil je echt samen oud worden met je vriendin?
En wat vind je precies leuk aan haar wat dat andere meisje niet heeft?
Zit het eigenlijk nog wel goed tussen jullie? Wees eens eerlijk tegen jezelf. Wil je echt samen oud worden met je vriendin?
En wat vind je precies leuk aan haar wat dat andere meisje niet heeft?
zaterdag 9 februari 2008 om 17:30
Jammer dat je dit meisje dus echt niet gewoon als vriendin kan zien, je ziet dus wel degelijk meer in haar. Zo is het weer duidelijk dat sommige mensen geen vriendschappen met het andere geslacht kunnen hebben en onderhouden zonder jalouzie, verpeste relaties, toestanden...heel erg jammer.
Eigenlijk voelt jouw vriendin al waar wij hier bang voor zijn....
Eigenlijk voelt jouw vriendin al waar wij hier bang voor zijn....
zaterdag 9 februari 2008 om 17:31
Nee dat is ook zo, ik zeg ook niet dat het goed is waar ik mee bezig ben. Maar ik ben niet van plan om mijn relatie te beëindigen. Dat zijn maar wat losse gedachtes, ik zou ze nooit uitvoeren. Wanneer je een relatie hebt denk je soms wel van "zo leuke meid is dat" maar dat betekent niet gelijk dat ik mijn vriendin aan de kant ga zetten. Ik kan naast de gevoelens voor mijn vriendin ook geven om anderen en toevallig is het in dit geval een meisje. Dat ze niet vreselijk lelijk is en ik haar wel aantrekkelijk vind, daar bedoel ik verder niet zoveel mee. En de combinatie daarvan, een leuk uiterlijk en het feit dat we goed klikken, zou een relatie uit kunnen groeien. Maar nu heb ik die knop omgezet, want ik houd van iemand anders.
Ik houd ook echt voor 100% van haar. Ik heb weleens een twijfel, zeker toen we zoveel ruzie hadden. Mijn vriendin is inderdaad wat onzeker en daar kan ik moeilijk mee omgaan. Ik probeerde de vriendschap uit te leggen, maar alles wat ik zeg wordt zo verdraaid. Bijvoorbeeld dat ze ouder is (6 jaar verschil met mijn vriendin), verdraaid ze zo dat ik op oudere meiden zou vallen! Ik kan zeggen wat ik wil, ze verdraaid alles. Er opnieuw over beginnen, weer allemaal ruzies... ik heb gezegd het contact te verbreken om er vanaf te zijn, we konden gewoon niet meer normaal samen zijn zonder te ruziën.
Wat zij heeft dat het andere meisje niet heeft? Mijn vriendin is mijn vriendin, ze is mijn meisje en ik houd van haar. Ze is niet perse zoooveel beter, slimmer, mooier, grappiger etc., maarja... gewoon ze is gewoon mijn vriendin al jaren! Ik kan me niet voorstellen hoe het zonder haar zou zijn, dat wil ik ook helemaal niet.
Ik houd ook echt voor 100% van haar. Ik heb weleens een twijfel, zeker toen we zoveel ruzie hadden. Mijn vriendin is inderdaad wat onzeker en daar kan ik moeilijk mee omgaan. Ik probeerde de vriendschap uit te leggen, maar alles wat ik zeg wordt zo verdraaid. Bijvoorbeeld dat ze ouder is (6 jaar verschil met mijn vriendin), verdraaid ze zo dat ik op oudere meiden zou vallen! Ik kan zeggen wat ik wil, ze verdraaid alles. Er opnieuw over beginnen, weer allemaal ruzies... ik heb gezegd het contact te verbreken om er vanaf te zijn, we konden gewoon niet meer normaal samen zijn zonder te ruziën.
Wat zij heeft dat het andere meisje niet heeft? Mijn vriendin is mijn vriendin, ze is mijn meisje en ik houd van haar. Ze is niet perse zoooveel beter, slimmer, mooier, grappiger etc., maarja... gewoon ze is gewoon mijn vriendin al jaren! Ik kan me niet voorstellen hoe het zonder haar zou zijn, dat wil ik ook helemaal niet.
zaterdag 9 februari 2008 om 17:37
Volgens mij wil jij vooral graag dat we je geweten sussen Thommy!! Je wil graag horen dat het zo erg allemaal niet is en dat het niet aan jou ligt dat het allemaal zo moeilijk is geworden..... maar aan je onzekere vriendin. Dat zou natuurlijk allemaal erg makkelijk en geruststellend voor je zijn, maar zo is het niet. Je hebt je in de nesten gewerkt door te liegen tegen je vriendin. Je hebt nu eigenlijk nog maar twee opties; daadwerkelijk kappen met die vriendschap of je vriendin de waarheid vertellen en de gevolgen aanvaarden, een makkelijkere weg is er niet....
zaterdag 9 februari 2008 om 17:49
quote:Marieke1981 schreef op 09 februari 2008 @ 17:37:
Volgens mij wil jij vooral graag dat we je geweten sussen Thommy!! Je wil graag horen dat het zo erg allemaal niet is en dat het niet aan jou ligt dat het allemaal zo moeilijk is geworden..... maar aan je onzekere vriendin. Dat zou natuurlijk allemaal erg makkelijk en geruststellend voor je zijn, maar zo is het niet. Je hebt je in de nesten gewerkt door te liegen tegen je vriendin. Je hebt nu eigenlijk nog maar twee opties; daadwerkelijk kappen met die vriendschap of je vriendin de waarheid vertellen en de gevolgen aanvaarden, een makkelijkere weg is er niet....
helemaal mee eens!
Sterkte ermee Thommy
Volgens mij wil jij vooral graag dat we je geweten sussen Thommy!! Je wil graag horen dat het zo erg allemaal niet is en dat het niet aan jou ligt dat het allemaal zo moeilijk is geworden..... maar aan je onzekere vriendin. Dat zou natuurlijk allemaal erg makkelijk en geruststellend voor je zijn, maar zo is het niet. Je hebt je in de nesten gewerkt door te liegen tegen je vriendin. Je hebt nu eigenlijk nog maar twee opties; daadwerkelijk kappen met die vriendschap of je vriendin de waarheid vertellen en de gevolgen aanvaarden, een makkelijkere weg is er niet....
helemaal mee eens!
Sterkte ermee Thommy
zaterdag 9 februari 2008 om 18:01
Het is ook een vicieuze cirkel geworden: ik wil mijn vriendin niet kwijt dus ik lieg over het contact verbreken, door het liegen kan ik haar juist weer kwijtraken, dus blijf ik liegen, want als ze erachter komt is het over.. one BIG mess ik weet het! Ik heb een ongelooflijk stomme fout gemaakt, maar ik ben ook maar een mens. Dus.. zonder kleerscheuren kom ik hier niet uit, dat is duidelijk dan. Maar dan is het liegen eigenlijk de issue hier en niet mijn vriendschap met het andere meisje?
zaterdag 9 februari 2008 om 18:04
Kijk Thommy, ik wil graag en die diepgravende liefde met de vader van mijn kinderen, en sex met die geodbehangen jongen van de overkant. En ik wil graag sparen voor een mooie audi A3 maar ook graag iedere week in een te gekke outfit lekker luxe uiteten, en zo kan ik nog wel tig andere dingen bedenken. En als ik het een kies mis ik het ander en omgekeerd. KEUZES heet dat Thommy. En daar zit het leven vol mee, en iemand met een beetje karakter, MAAKT die keuzes...
succes ermee!
succes ermee!
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zaterdag 9 februari 2008 om 18:13
quote:Thommy schreef op 09 februari 2008 @ 17:31:
Nee dat is ook zo, ik zeg ook niet dat het goed is waar ik mee bezig ben. Maar ik ben niet van plan om mijn relatie te beëindigen. Dat zijn maar wat losse gedachtes, ik zou ze nooit uitvoeren. Wanneer je een relatie hebt denk je soms wel van "zo leuke meid is dat" maar dat betekent niet gelijk dat ik mijn vriendin aan de kant ga zetten. Ik kan naast de gevoelens voor mijn vriendin ook geven om anderen en toevallig is het in dit geval een meisje. Dat ze niet vreselijk lelijk is en ik haar wel aantrekkelijk vind, daar bedoel ik verder niet zoveel mee. En de combinatie daarvan, een leuk uiterlijk en het feit dat we goed klikken, zou een relatie uit kunnen groeien. Maar nu heb ik die knop omgezet, want ik houd van iemand anders.
Ik houd ook echt voor 100% van haar. Ik heb weleens een twijfel, zeker toen we zoveel ruzie hadden. Mijn vriendin is inderdaad wat onzeker en daar kan ik moeilijk mee omgaan. Ik probeerde de vriendschap uit te leggen, maar alles wat ik zeg wordt zo verdraaid. Bijvoorbeeld dat ze ouder is (6 jaar verschil met mijn vriendin), verdraaid ze zo dat ik op oudere meiden zou vallen! Ik kan zeggen wat ik wil, ze verdraaid alles. Er opnieuw over beginnen, weer allemaal ruzies... ik heb gezegd het contact te verbreken om er vanaf te zijn, we konden gewoon niet meer normaal samen zijn zonder te ruziën.
Wat zij heeft dat het andere meisje niet heeft? Mijn vriendin is mijn vriendin, ze is mijn meisje en ik houd van haar. Ze is niet perse zoooveel beter, slimmer, mooier, grappiger etc., maarja... gewoon ze is gewoon mijn vriendin al jaren! Ik kan me niet voorstellen hoe het zonder haar zou zijn, dat wil ik ook helemaal niet.
Thommy, jij gaat er van uit dat het één hetzelfde is als het ander. Ja, als je een relatie hebt, kan je ook geven om anderen. Dat lijkt me niet meer dan gezond. Máár tussen mijn vrienden zit niemand die ik aantrekkelijk vind en die ik (nu al, dus tijdens mijn relatie) zie als potentiele nieuwe vriend, mocht deze relatie ooit eindigen. Ik denk ook over geen van hen dat het misschien wel meer had kunnen zijn als ik geen vriend had gehad. Dát is naar mijn idee een essentieel verschil en dat maakt dat ik eerlijk kan zijn tegen mijn vriend over mijn vrienden (en andersom) en dat jij het nodig vindt de boel bij elkaar te liegen.
En lees je laatste alinea nog eens na. Je vriendin is niet "gewoon je vriendin omdat ze dat al jaren is." Je hoort je vriendin veel leuker en slimmer en mooier en liever te vinden dan een vriendschappelijke vriendin.
Nee dat is ook zo, ik zeg ook niet dat het goed is waar ik mee bezig ben. Maar ik ben niet van plan om mijn relatie te beëindigen. Dat zijn maar wat losse gedachtes, ik zou ze nooit uitvoeren. Wanneer je een relatie hebt denk je soms wel van "zo leuke meid is dat" maar dat betekent niet gelijk dat ik mijn vriendin aan de kant ga zetten. Ik kan naast de gevoelens voor mijn vriendin ook geven om anderen en toevallig is het in dit geval een meisje. Dat ze niet vreselijk lelijk is en ik haar wel aantrekkelijk vind, daar bedoel ik verder niet zoveel mee. En de combinatie daarvan, een leuk uiterlijk en het feit dat we goed klikken, zou een relatie uit kunnen groeien. Maar nu heb ik die knop omgezet, want ik houd van iemand anders.
Ik houd ook echt voor 100% van haar. Ik heb weleens een twijfel, zeker toen we zoveel ruzie hadden. Mijn vriendin is inderdaad wat onzeker en daar kan ik moeilijk mee omgaan. Ik probeerde de vriendschap uit te leggen, maar alles wat ik zeg wordt zo verdraaid. Bijvoorbeeld dat ze ouder is (6 jaar verschil met mijn vriendin), verdraaid ze zo dat ik op oudere meiden zou vallen! Ik kan zeggen wat ik wil, ze verdraaid alles. Er opnieuw over beginnen, weer allemaal ruzies... ik heb gezegd het contact te verbreken om er vanaf te zijn, we konden gewoon niet meer normaal samen zijn zonder te ruziën.
Wat zij heeft dat het andere meisje niet heeft? Mijn vriendin is mijn vriendin, ze is mijn meisje en ik houd van haar. Ze is niet perse zoooveel beter, slimmer, mooier, grappiger etc., maarja... gewoon ze is gewoon mijn vriendin al jaren! Ik kan me niet voorstellen hoe het zonder haar zou zijn, dat wil ik ook helemaal niet.
Thommy, jij gaat er van uit dat het één hetzelfde is als het ander. Ja, als je een relatie hebt, kan je ook geven om anderen. Dat lijkt me niet meer dan gezond. Máár tussen mijn vrienden zit niemand die ik aantrekkelijk vind en die ik (nu al, dus tijdens mijn relatie) zie als potentiele nieuwe vriend, mocht deze relatie ooit eindigen. Ik denk ook over geen van hen dat het misschien wel meer had kunnen zijn als ik geen vriend had gehad. Dát is naar mijn idee een essentieel verschil en dat maakt dat ik eerlijk kan zijn tegen mijn vriend over mijn vrienden (en andersom) en dat jij het nodig vindt de boel bij elkaar te liegen.
En lees je laatste alinea nog eens na. Je vriendin is niet "gewoon je vriendin omdat ze dat al jaren is." Je hoort je vriendin veel leuker en slimmer en mooier en liever te vinden dan een vriendschappelijke vriendin.
zaterdag 9 februari 2008 om 18:27
ik ben vrij ruimdenkend maar toch zou ik ook niet staan te springen als Babaman met een chick zou afspreken die die in Llorett heeft leren kennen...
Natuurlijk heeft hij ook vriendinnen en ik vrienden, maar het scheelt waarschijnlijk dat wij die aan elkaar voorstellen...
Dé manier om met e onzekerheid van je partner om te gaan is open en eerlijk te zijn en stiekem afspreken is dus wel heel stom!
Volgens mij ben jij niet helemaal eerlijk naar je zelf en kun je beter geen 'vriendschap' beginnen met iemand tot wie je je aangetrokken voelt.
Ik kom ook steeds nieuwe mensen tegen, ook al heb ik een relatie, maar als er misschien wat chemie is tussen mij en een bepaalde meneer, dan ga ik daar geen vriendschap mee aan, dan ga ik dat uit de weg.
Natuurlijk heeft hij ook vriendinnen en ik vrienden, maar het scheelt waarschijnlijk dat wij die aan elkaar voorstellen...
Dé manier om met e onzekerheid van je partner om te gaan is open en eerlijk te zijn en stiekem afspreken is dus wel heel stom!
Volgens mij ben jij niet helemaal eerlijk naar je zelf en kun je beter geen 'vriendschap' beginnen met iemand tot wie je je aangetrokken voelt.
Ik kom ook steeds nieuwe mensen tegen, ook al heb ik een relatie, maar als er misschien wat chemie is tussen mij en een bepaalde meneer, dan ga ik daar geen vriendschap mee aan, dan ga ik dat uit de weg.
zaterdag 9 februari 2008 om 18:43
Als je je vriendin echt niet kwijt wilt dan zit er niets anders op om echt het contact met dat meisje te verbreken!
Tja, je hebt het er zelf naar gemaakt.
Kun je je de situatie ook eens anders voorstellen? Je vriendin die opeens heel close met een jongen om gaat die jij niet kent? Zou je dat leuk vinden of niet?
Tja, je hebt het er zelf naar gemaakt.
Kun je je de situatie ook eens anders voorstellen? Je vriendin die opeens heel close met een jongen om gaat die jij niet kent? Zou je dat leuk vinden of niet?
zaterdag 9 februari 2008 om 19:09
Ik kan me niet voorstellen dat iemand zijn relatie op het spel gaat zetten voor een meisje dat je pasgeleden in een badplaats hebt leren kennen. Ik vraag me af hoe 'hecht' die vriendschap dan is! Het zou wat anders zijn als het gewoon een vriendin was die je al jaren kende daar zou ik ook niet mee breken. Maar al na de eerste afspraak gaf je vriendin aan het niet fijn te vinden (dus hgoe lang kende je haar toen, een maand of zo!?). Ik zou dan ook denken dat er meer achter zat (en ja je geeft zelf ook al aan dat ze potentieel wel wat zou kunnen zijn voor je als je geen relatie had).
Ook zou ik het heel erg vinden als mijn vriend zou zeggen of vinden: 'ja ach m'n vriendin is niet zoveel mooier enzo dan haar, maar ach ze is m'n vriendin al jaren he?'
Ook zou ik het heel erg vinden als mijn vriend zou zeggen of vinden: 'ja ach m'n vriendin is niet zoveel mooier enzo dan haar, maar ach ze is m'n vriendin al jaren he?'
zaterdag 9 februari 2008 om 19:22
Tuurlijk wel, waarom denk je anders dat ik mij zo schuldig voel? Het wordt zo gebracht alsof ik gulzig ben en van twee walletjes wil eten, geen keuzes kan maken. Maar waarom is dat nodig, dat vind ik eigenlijk belachelijk. Een relatie én een vriendschap moeten beide tegelijk kunnen. Maar mijn vriendin vond het direct verdacht, vanwaar die wantrouwendheid? Dan begint zij ruzie te maken en om er maar vanaf te zijn lieg ik dan maar. Net of ik daar voor gekozen heb, ik ga niet zomaar een vriendschap opgeven om niets. Op dat moment leek dat de oplossing, maar dus niet, dat geef ik ook eerlijk toe.
Het is ook zo idioot, wanneer er een mogelijkheid bestaat dat er iets speelt, dan is het gelijk ook zo. Een vriendschap tussen een man en een vrouw wordt altijd argwanend bekeken. Als ze oerlelijk was geweest of lesbisch, dan was er zeker niets aan de hand. Want dat er dan wat gebeurt is zeer onwaarschijnlijk, dus dan is het gelijk wel te vertrouwen, wat een onzin. Dat ik lieg is fout, maar dat ik nooit het vertrouwen had van mijn vriendin (of al mijn eigen vrienden wat dat betreft ook) is dan niet onterecht?
Het is ook zo idioot, wanneer er een mogelijkheid bestaat dat er iets speelt, dan is het gelijk ook zo. Een vriendschap tussen een man en een vrouw wordt altijd argwanend bekeken. Als ze oerlelijk was geweest of lesbisch, dan was er zeker niets aan de hand. Want dat er dan wat gebeurt is zeer onwaarschijnlijk, dus dan is het gelijk wel te vertrouwen, wat een onzin. Dat ik lieg is fout, maar dat ik nooit het vertrouwen had van mijn vriendin (of al mijn eigen vrienden wat dat betreft ook) is dan niet onterecht?
