Relaties
alle pijlers
relatie uit, zwanger, omgangsregeling,niet erkennen!!!!
woensdag 5 maart 2008 om 01:00
ik heb besloten te stoppen met de relatie ben zwanger 6 mnd maar niet gelukkig in de relatie waarin ik zat.
we hebben geen contact , en hij helpt ook nergens mee.
nu heeft hij contact met mij gezocht en wil het kind erkennen, ik zie daar het nut niet van in, wil mijn kind geen vader ontnemen, maar hij kan er ook 1 zijn zonder dat hij het kind erkend of niet.ben ik dan fout.wat zegt een naam, helemaal niks en behalve dat hij doet nu ook niks voor het kind( kamertje , moeder helpen) waarom zou hij het straks wel doen
we hebben geen contact , en hij helpt ook nergens mee.
nu heeft hij contact met mij gezocht en wil het kind erkennen, ik zie daar het nut niet van in, wil mijn kind geen vader ontnemen, maar hij kan er ook 1 zijn zonder dat hij het kind erkend of niet.ben ik dan fout.wat zegt een naam, helemaal niks en behalve dat hij doet nu ook niks voor het kind( kamertje , moeder helpen) waarom zou hij het straks wel doen
woensdag 5 maart 2008 om 01:24
Door erkenning onstaat niet alleen het recht het kind de achternaam van de erkenner te geven. Het is veel meer dan dat.
Er onstaat een z.g.n. 'familierechtelijke' betrekking. De erkenner wordt de juridische vader van het kind, met alle bijbehorende rechten en plichten Denk aan erfrechtelijke gevolgen, maar ook het recht op omgang en informatie en onder omstandigheden zelfs het recht op (gezamenlijke) gezagsuitoefening. Ook wordt de erkenner net als iedere andere ouder onderhoudsplichtig voor het kind.
De moeder moet toestemming geven voor de erkenning. Zij heef hierin dus een sterke stem. Geeft de moeder de toestemming niet, dan kan de man die het kind wil erkennen en de verwekker is, vervangende toestemming vragen aan de rechter. De erkenning mag dan echter niet de belangen van het kind of de belangen van de moeder bij een ongestoorde verhouding met het kind schaden.
Zie voor dit alles art. 1:203 e.v. BW (te vinden op www.wetten.overheid.nl)
Aan erkenning hangt dus nogal wat vast. Jij moet beslissen of je wel of geen toestemming geeft. Als je dat niet doet en hij wil het persé wel, win dan zeker advies in bij in een het familierecht gespecialiseerde advocaat.
N.B.: De 'verwekker' is in ordinair Nederlands: de man die het met de vrouw gedaan heeft waaruit de zwangerschap is ontstaan. Dus NIET de anonieme donor na inseminatie! Het gaat echt om de 'daad'.
Er onstaat een z.g.n. 'familierechtelijke' betrekking. De erkenner wordt de juridische vader van het kind, met alle bijbehorende rechten en plichten Denk aan erfrechtelijke gevolgen, maar ook het recht op omgang en informatie en onder omstandigheden zelfs het recht op (gezamenlijke) gezagsuitoefening. Ook wordt de erkenner net als iedere andere ouder onderhoudsplichtig voor het kind.
De moeder moet toestemming geven voor de erkenning. Zij heef hierin dus een sterke stem. Geeft de moeder de toestemming niet, dan kan de man die het kind wil erkennen en de verwekker is, vervangende toestemming vragen aan de rechter. De erkenning mag dan echter niet de belangen van het kind of de belangen van de moeder bij een ongestoorde verhouding met het kind schaden.
Zie voor dit alles art. 1:203 e.v. BW (te vinden op www.wetten.overheid.nl)
Aan erkenning hangt dus nogal wat vast. Jij moet beslissen of je wel of geen toestemming geeft. Als je dat niet doet en hij wil het persé wel, win dan zeker advies in bij in een het familierecht gespecialiseerde advocaat.
N.B.: De 'verwekker' is in ordinair Nederlands: de man die het met de vrouw gedaan heeft waaruit de zwangerschap is ontstaan. Dus NIET de anonieme donor na inseminatie! Het gaat echt om de 'daad'.
woensdag 5 maart 2008 om 01:36
P.S: het is niet helemaal correct het nut niet te zien van erkenning. Natuurlijk kan je ex (waarvan ik aanneem dat hij de verwekker is) in de praktijk ook papa zijn zonder het kind te hebben erkend. Maar er hangen wel degelijk een aantal rechten aan die kunnen worden gezien als uitingen van zijn recht op 'family life' zoals dat o.a. in het Europese Verdrag van de Rechten van de Mens (EVRM, art. 8) wordt gewaarborgd.
Is het echter zo dat erkenning niet in het belang van het kind is en/of de ongestoorde verhouding van de moeder tot het kind in gevaar komt, dan kan dat een gerechtvaardigde inbreuk op dat recht op family life zijn.
Of dat het geval is kan je echter niet zelf beoordelen a.d.h.v. de wettekst die je op jouw manier interpreteert of leest. Het vraagt echt uitleg die veelal gegeven wordt in uitspraken, jurisprudentie, soms zelf van het Europese Hof van de Rechten van de Mens (EHRM). Vandaar mijn advies je dan te wenden tot een gespecialiseerd advocaat.
Succes,
BW.
Is het echter zo dat erkenning niet in het belang van het kind is en/of de ongestoorde verhouding van de moeder tot het kind in gevaar komt, dan kan dat een gerechtvaardigde inbreuk op dat recht op family life zijn.
Of dat het geval is kan je echter niet zelf beoordelen a.d.h.v. de wettekst die je op jouw manier interpreteert of leest. Het vraagt echt uitleg die veelal gegeven wordt in uitspraken, jurisprudentie, soms zelf van het Europese Hof van de Rechten van de Mens (EHRM). Vandaar mijn advies je dan te wenden tot een gespecialiseerd advocaat.
Succes,
BW.
woensdag 5 maart 2008 om 03:17
Is de vader zich bewust van wat het erkennen juridisch betekent?
Je schrijft verder dat jij niet happy was en je relatie verbroken hebt maar ook dat je je kindje geen vader wilt ontnemen...was je ex partner blij met je zwangerschap? Ook schrijf je dat jullie geen contact hadden en hij weer contact heeft gezocht...was hij degene die het contact na beeindigen relatie verbroken heeft of jij?
Klopt wel wat je zegt hoor ...kunt ook een vader zijn als je je kind niet erkend net zo goed als je geen vader kunt zijn terwijl je naam wel op die acte staat...althans dat laatste is mijn ervaring.
En wat betreft die rechten en plichten welke hierboven staan vermeld, de vader kan dan omgangsrecht hebben maar als de vader er niets mee doet na een scheiding dan stelt die erkenning geen zak voor. Voldoet hij ook niet aan zijn plichten...tja, wat is dan de meerwaarde van die acte.
Misschien onderschat je hem wel en draait hij bij als jullie kindje er is. Bovendien kan de vader ook in een later stadium zijn kind erkennen. En hoef je dat niet perse nu te beslissen.
Ik vind overigens wel dat een kind het recht heeft te weten wie zijn/haar vader is en onder fijne omstandigheden het liefst ook omgang met de vader.
Als ik naar mijn eigen situatie kijk, en de vader heeft mijn dochter wel erkend, dan heeft het op geen enkel gebeid meerwaarde. Misschien denkt mijn dochter daar later anders over...wie zal het zeggen.
Suc
!
Je schrijft verder dat jij niet happy was en je relatie verbroken hebt maar ook dat je je kindje geen vader wilt ontnemen...was je ex partner blij met je zwangerschap? Ook schrijf je dat jullie geen contact hadden en hij weer contact heeft gezocht...was hij degene die het contact na beeindigen relatie verbroken heeft of jij?
Klopt wel wat je zegt hoor ...kunt ook een vader zijn als je je kind niet erkend net zo goed als je geen vader kunt zijn terwijl je naam wel op die acte staat...althans dat laatste is mijn ervaring.
En wat betreft die rechten en plichten welke hierboven staan vermeld, de vader kan dan omgangsrecht hebben maar als de vader er niets mee doet na een scheiding dan stelt die erkenning geen zak voor. Voldoet hij ook niet aan zijn plichten...tja, wat is dan de meerwaarde van die acte.
Misschien onderschat je hem wel en draait hij bij als jullie kindje er is. Bovendien kan de vader ook in een later stadium zijn kind erkennen. En hoef je dat niet perse nu te beslissen.
Ik vind overigens wel dat een kind het recht heeft te weten wie zijn/haar vader is en onder fijne omstandigheden het liefst ook omgang met de vader.
Als ik naar mijn eigen situatie kijk, en de vader heeft mijn dochter wel erkend, dan heeft het op geen enkel gebeid meerwaarde. Misschien denkt mijn dochter daar later anders over...wie zal het zeggen.
Suc
!
woensdag 5 maart 2008 om 08:35
nu op dit moment hebben we niet of nauwelijks contact , als iemand echt zo begaan is met je, dan zou dat anders zijn, vandaar ook mijn standpunt van waarom zou ik, en omdat ik nee zeg tegen de erkenning zeg ik geen nee tegen contact tussen vader en kind en daar ben ik naar hem toe ook duidelijk in.
maw als hij echt zo graag papa wil zijn , moet dit niet zo een ramp zijn,.maar aangezien hij mij nu ook alles alleen laat doen , wilt hij straks gaan pronken met het kindje met zijn naam.........denk het niet
maw als hij echt zo graag papa wil zijn , moet dit niet zo een ramp zijn,.maar aangezien hij mij nu ook alles alleen laat doen , wilt hij straks gaan pronken met het kindje met zijn naam.........denk het niet
woensdag 5 maart 2008 om 08:46
Ik zou het ook niet doen met zo'n houding.
Als hij zich betrokken zou opstellen is het een ander verhaal.
Als hij zo graag een vader wil zijn zou ik hem de kans geven dat te laten zien, pas als je de indruk hebt dat hij serieus is en betrokken bij zijn kind kan erkennen altijd nog, ook al is het kind ouder.
Als hij zich betrokken zou opstellen is het een ander verhaal.
Als hij zo graag een vader wil zijn zou ik hem de kans geven dat te laten zien, pas als je de indruk hebt dat hij serieus is en betrokken bij zijn kind kan erkennen altijd nog, ook al is het kind ouder.
woensdag 5 maart 2008 om 08:48
Als ik eerlijk ben denk ik dat het beter voor het kindje is als hij het erkent. Hij is dan oa verplicht alimentatie te betalen (als ik het goed heb). En volgens mij zijn alle kleine beetje welkom niet? Denk er maar aan wat het beste is voor je kindje, en niet omdat mams zo koppig is omdat papa niks doet (terwijl ze uit elkaar zijn) hem het kind niet laten erkennen.
Ik ken de situatie natuurlijk niet waar jullie inzitten, maar erkenning is niet alleen maar voor zijn trots dat het kind op zijn naam zou staan, maar zoals Zwanger02 al zei: veel meer dan dat.
Ik ken de situatie natuurlijk niet waar jullie inzitten, maar erkenning is niet alleen maar voor zijn trots dat het kind op zijn naam zou staan, maar zoals Zwanger02 al zei: veel meer dan dat.
woensdag 5 maart 2008 om 08:51
quote:biboo schreef op 05 maart 2008 @ 01:00:
ik heb besloten te stoppen met de relatie ben zwanger 6 mnd maar niet gelukkig in de relatie waarin ik zat.
we hebben geen contact , en hij helpt ook nergens mee.
nu heeft hij contact met mij gezocht en wil het kind erkennen, ik zie daar het nut niet van in, wil mijn kind geen vader ontnemen, maar hij kan er ook 1 zijn zonder dat hij het kind erkend of niet.ben ik dan fout.wat zegt een naam, helemaal niks en behalve dat hij doet nu ook niks voor het kind( kamertje , moeder helpen) waarom zou hij het straks wel doenEen naam zegt alles. Door erkenning creeer je familierechtelijke betrekkingen tussen vader en kind. Weiger je die erkenning dan is je ex dus geen vader voor de wet. Sterker nog: je ex is dan "niks" van het kind. En hoe ga je dat je kind later uitleggen? O ja: niet geheel onbelangrijk: door erkenning zorg je er ook voor dat de vader onderhoudsplichtig wordt. Onlangs is hierover ook nog een topic geweest. Zal het even voor je uppen.
ik heb besloten te stoppen met de relatie ben zwanger 6 mnd maar niet gelukkig in de relatie waarin ik zat.
we hebben geen contact , en hij helpt ook nergens mee.
nu heeft hij contact met mij gezocht en wil het kind erkennen, ik zie daar het nut niet van in, wil mijn kind geen vader ontnemen, maar hij kan er ook 1 zijn zonder dat hij het kind erkend of niet.ben ik dan fout.wat zegt een naam, helemaal niks en behalve dat hij doet nu ook niks voor het kind( kamertje , moeder helpen) waarom zou hij het straks wel doenEen naam zegt alles. Door erkenning creeer je familierechtelijke betrekkingen tussen vader en kind. Weiger je die erkenning dan is je ex dus geen vader voor de wet. Sterker nog: je ex is dan "niks" van het kind. En hoe ga je dat je kind later uitleggen? O ja: niet geheel onbelangrijk: door erkenning zorg je er ook voor dat de vader onderhoudsplichtig wordt. Onlangs is hierover ook nog een topic geweest. Zal het even voor je uppen.
woensdag 5 maart 2008 om 08:52
woensdag 5 maart 2008 om 08:56
quote:biboo schreef op 05 maart 2008 @ 08:35:
en omdat ik nee zeg tegen de erkenning zeg ik geen nee tegen contact tussen vader en kind en daar ben ik naar hem toe ook duidelijk in.
Ik weet niet zo goed waarom het uitgegaan is dus heb geen totaal overzicht op de situatie maar ik vind persoonlijk het niet erkennen van een vader vrij rigoreus. Je kind heeft dan officieel geen vader ondanks dat de biologische vader wel in de picture is. Het lijkt mij geen wenselijke situatie, daarnaast kun je hem doordat hij het kind wel erkend ook verplichten bepaalde dingen te doen. Zoals bijvoorbeeld het betalen van alimentatie. Het zijn dus niet alleen nadelen, ik denk ook dat het ontzeggen van de 'erkenning' kwaad bloed bij de vader kan zetten en hij daarom niets of niet veel voor jou en je kindje zal willen doen later. Nu vind ik niet dat je het daarom wel zou moeten doen maar het is wel iets om over na te denken. Overgens op het moment dat het nadelig is voor een kind b.v. doordat hij verslaafd of aggresief is vind ik het een ander verhaal. Tot die tijd zou ik mijn kind wel laten erkennen ook al zijn de ouders boos op elkaar. Daar kan het kind niets aan doen.
quote:wilt hij straks gaan pronken met het kindje met zijn naam.........denk het nietIk vraag mij af of het iets uitmaakt dat hij gaat pronken met het kindje, zou hij dat niet ook doen als jullie nog bij elkaar waren? En daarbij volgens mij betekent erkenning niet automatisch dat het kindje zijn naam krijgt aangezien het ook mogelijk is om de naam van de moeder aan te houden.
en omdat ik nee zeg tegen de erkenning zeg ik geen nee tegen contact tussen vader en kind en daar ben ik naar hem toe ook duidelijk in.
Ik weet niet zo goed waarom het uitgegaan is dus heb geen totaal overzicht op de situatie maar ik vind persoonlijk het niet erkennen van een vader vrij rigoreus. Je kind heeft dan officieel geen vader ondanks dat de biologische vader wel in de picture is. Het lijkt mij geen wenselijke situatie, daarnaast kun je hem doordat hij het kind wel erkend ook verplichten bepaalde dingen te doen. Zoals bijvoorbeeld het betalen van alimentatie. Het zijn dus niet alleen nadelen, ik denk ook dat het ontzeggen van de 'erkenning' kwaad bloed bij de vader kan zetten en hij daarom niets of niet veel voor jou en je kindje zal willen doen later. Nu vind ik niet dat je het daarom wel zou moeten doen maar het is wel iets om over na te denken. Overgens op het moment dat het nadelig is voor een kind b.v. doordat hij verslaafd of aggresief is vind ik het een ander verhaal. Tot die tijd zou ik mijn kind wel laten erkennen ook al zijn de ouders boos op elkaar. Daar kan het kind niets aan doen.
quote:wilt hij straks gaan pronken met het kindje met zijn naam.........denk het nietIk vraag mij af of het iets uitmaakt dat hij gaat pronken met het kindje, zou hij dat niet ook doen als jullie nog bij elkaar waren? En daarbij volgens mij betekent erkenning niet automatisch dat het kindje zijn naam krijgt aangezien het ook mogelijk is om de naam van de moeder aan te houden.
woensdag 5 maart 2008 om 09:00
quote:biboo schreef op 05 maart 2008 @ 08:35:
nu op dit moment hebben we niet of nauwelijks contact , als iemand echt zo begaan is met je, dan zou dat anders zijn, vandaar ook mijn standpunt van waarom zou ik, en omdat ik nee zeg tegen de erkenning zeg ik geen nee tegen contact tussen vader en kind en daar ben ik naar hem toe ook duidelijk in.
maw als hij echt zo graag papa wil zijn , moet dit niet zo een ramp zijn,.maar aangezien hij mij nu ook alles alleen laat doen , wilt hij straks gaan pronken met het kindje met zijn naam.........denk het nietJe chanteert je ex met zijn eigen kind en waarom zou hij met jou begaan zijn? Jij hebt per slot van rekening toch een einde gemaakt aan jullie relatie? Wat verwacht je nu nog van hem dan? Dat ie je handje vasthoudt tijdens de zwangerschapsgym?
nu op dit moment hebben we niet of nauwelijks contact , als iemand echt zo begaan is met je, dan zou dat anders zijn, vandaar ook mijn standpunt van waarom zou ik, en omdat ik nee zeg tegen de erkenning zeg ik geen nee tegen contact tussen vader en kind en daar ben ik naar hem toe ook duidelijk in.
maw als hij echt zo graag papa wil zijn , moet dit niet zo een ramp zijn,.maar aangezien hij mij nu ook alles alleen laat doen , wilt hij straks gaan pronken met het kindje met zijn naam.........denk het nietJe chanteert je ex met zijn eigen kind en waarom zou hij met jou begaan zijn? Jij hebt per slot van rekening toch een einde gemaakt aan jullie relatie? Wat verwacht je nu nog van hem dan? Dat ie je handje vasthoudt tijdens de zwangerschapsgym?
woensdag 5 maart 2008 om 09:21
Biboo,
Je ex kan het kind erkennen en dan krijgt het nog steeds jouw naam
hoor. Om mijn kind de achternaam van mijn vriend te laten krijgen
moest ik hoogstpersoonlijk én met paspoort met hem mee naar het
stadhuis. Ik ken de omstandigheden van jullie relatie niet maar
misschien moet je ook aan de lange termijn en het belang van je kind
denken. Op een bepaalde leeftijd zou het wel eens heel belangrijk
voor hem/haar kunnen zijn om erkent te zijn. Misschien dat jouw kind
je dat niet in dank af neemt als jij de erkenning hebt tegengehouden?
Ookal neem jij nu afstand van je ex, genetisch gezien zit je kind voor
altijd aan hem vast.
Er is hier net een topic over geweest, een moeder die het erkennen tegen heeft gehouden en nu zo n 14 jaar later wel in de knoop zit met een
dochter die contact wil met haar vader, en met haarzelf omdat ze geen enkel
wettelijk recht heeft op een bijdrage in de opvoeding.
Je ex kan het kind erkennen en dan krijgt het nog steeds jouw naam
hoor. Om mijn kind de achternaam van mijn vriend te laten krijgen
moest ik hoogstpersoonlijk én met paspoort met hem mee naar het
stadhuis. Ik ken de omstandigheden van jullie relatie niet maar
misschien moet je ook aan de lange termijn en het belang van je kind
denken. Op een bepaalde leeftijd zou het wel eens heel belangrijk
voor hem/haar kunnen zijn om erkent te zijn. Misschien dat jouw kind
je dat niet in dank af neemt als jij de erkenning hebt tegengehouden?
Ookal neem jij nu afstand van je ex, genetisch gezien zit je kind voor
altijd aan hem vast.
Er is hier net een topic over geweest, een moeder die het erkennen tegen heeft gehouden en nu zo n 14 jaar later wel in de knoop zit met een
dochter die contact wil met haar vader, en met haarzelf omdat ze geen enkel
wettelijk recht heeft op een bijdrage in de opvoeding.
woensdag 5 maart 2008 om 09:26
Ik vind dat je hem jullie kind wel moet laten erkennen. Het gaat niet alleen om jou en om hem, het gasat hier ook om de belangen van het kind. Het lijkt me niet in het belang van het kind dat hij geen juridische vader heeft.
Overigens houdt erkenning niet in dat het kind ook zijn naam krijgt. Je kunt dan nog steeds voor jou achternaam kiezen. En so what als hij gaat pronken met zijn kind, dat is toch juist goed? Dan laat hij toch zien wel betrokken te zijn bij zijn kind? Het lijkt me dat je hier de belangen van jullie kind centraal moet stellen, niet die van jezelf, hoe moeilijk dat emotioneel ook is. Jij hebt besloten je relatie te verbreken, daarmee kun je niet het kind zijn vader ontnemen en andersom.
Overigens houdt erkenning niet in dat het kind ook zijn naam krijgt. Je kunt dan nog steeds voor jou achternaam kiezen. En so what als hij gaat pronken met zijn kind, dat is toch juist goed? Dan laat hij toch zien wel betrokken te zijn bij zijn kind? Het lijkt me dat je hier de belangen van jullie kind centraal moet stellen, niet die van jezelf, hoe moeilijk dat emotioneel ook is. Jij hebt besloten je relatie te verbreken, daarmee kun je niet het kind zijn vader ontnemen en andersom.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 5 maart 2008 om 09:27
woensdag 5 maart 2008 om 09:35
Even een zeer hardnekkig misverstand uit de wereld helpen: alimentatie en onderhoudsplicht hangt in het geheel NIET af van erkenning.
Dit denken heel veel mensen, maar het is niet zo. Hij moet sowieso alimentatie betalen. Het enige dat je hoeft te doen is te stellen dat jullie met elkaar naar bed zijn geweest (een relatie bewijzen staat nog sterker).
HIJ zal dan moeten stellen dat hij niet de verwekker is, en dat ook daadwerkelijk bewijzen (verlpichte DNAtest) en alle kosten zijn voor hem als hij de verwekker blijkt.
Heeft niets met erkennen te maken.
Ik ben advocaat en doe deze zaken zeer regelmatig.
Dit denken heel veel mensen, maar het is niet zo. Hij moet sowieso alimentatie betalen. Het enige dat je hoeft te doen is te stellen dat jullie met elkaar naar bed zijn geweest (een relatie bewijzen staat nog sterker).
HIJ zal dan moeten stellen dat hij niet de verwekker is, en dat ook daadwerkelijk bewijzen (verlpichte DNAtest) en alle kosten zijn voor hem als hij de verwekker blijkt.
Heeft niets met erkennen te maken.
Ik ben advocaat en doe deze zaken zeer regelmatig.
woensdag 5 maart 2008 om 09:41
Erkennen en de keuze voor de achternaam zijn twee verschillende dingen. Ik heb de indruk dat jij bedoelt dat je niet wil dat jouw kind zijn achternaam krijgt. Nou, dat hoeft ook niet. Je bent vrij om te kiezen welke achternaam je kind krijgt en dus kies je gewoon je eigen achternaam.
Verder laat je dan wél je kind erkennen, dat betekent dat er op de geboorteakte staat dat je ex de vader van het kind is, en dat betekent dat je ex tot je kinds 21e verjaardag een onderhoudsplicht heeft. Je kan niet in de toekomst kijken, dus als je ex graag wil erkennen moet je dat natuurlijk altijd doen. Want voor hetzelfde geld ben jij over tien jaar arbeidsongeschikt, of erger nog kom je te overlijden, , of raak je in de bijstand, of wat dan ook, en dan is je ex juridisch verplicht om in ieder geval jullie kind te onderhouden.
Erkenning geeft hem ook een omgangsrecht, en dat lijkt me ook in het belang van je kind, als die een leuke relatie met de vader op kan bouwen is dat alleen maar fijn. Je weet maar nooit, nu ben je nog kwaad, maar over 5 jaar is dat allemaal al lang gesleten en wie weet zijn je omstandigheden dan dusdanig veranderd dat een goede omgangsregeling van enorm belang is (bijvoorbeeld omdat je daarmee makkelijker kunt werken ofzo, ik noem maar wat).
Erkenning betekent overigens niet dat je ex ook het ouderlijk gezag heeft, dus het betekent niet dat hij meebeslist over bijvoorbeeld schoolkeuze of medische behandelingen of dat soort dingen. En het betekent ook niet automatisch dat bij overlijden jullie kind naar hem zou gaan, mocht je daar bang voor zijn.
Kortom: erkenning heeft alleen maar voordelen en de dingen waar jij eventueel bang voor bent (achternaam, gezag e.d.) staan daar helemaal los van. Je bent dus eigenlijk gek als je hem níet laat erkennen.
Verder laat je dan wél je kind erkennen, dat betekent dat er op de geboorteakte staat dat je ex de vader van het kind is, en dat betekent dat je ex tot je kinds 21e verjaardag een onderhoudsplicht heeft. Je kan niet in de toekomst kijken, dus als je ex graag wil erkennen moet je dat natuurlijk altijd doen. Want voor hetzelfde geld ben jij over tien jaar arbeidsongeschikt, of erger nog kom je te overlijden, , of raak je in de bijstand, of wat dan ook, en dan is je ex juridisch verplicht om in ieder geval jullie kind te onderhouden.
Erkenning geeft hem ook een omgangsrecht, en dat lijkt me ook in het belang van je kind, als die een leuke relatie met de vader op kan bouwen is dat alleen maar fijn. Je weet maar nooit, nu ben je nog kwaad, maar over 5 jaar is dat allemaal al lang gesleten en wie weet zijn je omstandigheden dan dusdanig veranderd dat een goede omgangsregeling van enorm belang is (bijvoorbeeld omdat je daarmee makkelijker kunt werken ofzo, ik noem maar wat).
Erkenning betekent overigens niet dat je ex ook het ouderlijk gezag heeft, dus het betekent niet dat hij meebeslist over bijvoorbeeld schoolkeuze of medische behandelingen of dat soort dingen. En het betekent ook niet automatisch dat bij overlijden jullie kind naar hem zou gaan, mocht je daar bang voor zijn.
Kortom: erkenning heeft alleen maar voordelen en de dingen waar jij eventueel bang voor bent (achternaam, gezag e.d.) staan daar helemaal los van. Je bent dus eigenlijk gek als je hem níet laat erkennen.
Am Yisrael Chai!
woensdag 5 maart 2008 om 09:43
quote:isabon schreef op 05 maart 2008 @ 09:35:
Even een zeer hardnekkig misverstand uit de wereld helpen: alimentatie en onderhoudsplicht hangt in het geheel NIET af van erkenning.
Dit denken heel veel mensen, maar het is niet zo. Hij moet sowieso alimentatie betalen. Het enige dat je hoeft te doen is te stellen dat jullie met elkaar naar bed zijn geweest (een relatie bewijzen staat nog sterker).
HIJ zal dan moeten stellen dat hij niet de verwekker is, en dat ook daadwerkelijk bewijzen (verlpichte DNAtest) en alle kosten zijn voor hem als hij de verwekker blijkt.
Heeft niets met erkennen te maken.
Ik ben advocaat en doe deze zaken zeer regelmatig.Dat is waar, Isabon, maar het is natuurlijk wel veel rompslomp die met erkenning allemaal voorkomen wordt. Een vaderschapsactie over 4 jaar als TO"s omstandigheden dusdanig veranderd zijn dat ze wél graag alimentatie wil, is natuurlijk een hoop gedoe. Terwijl haar ex nu graag het kind wil erkennen en dus vanaf dag 1 een onderhoudsplicht krijgt.
Even een zeer hardnekkig misverstand uit de wereld helpen: alimentatie en onderhoudsplicht hangt in het geheel NIET af van erkenning.
Dit denken heel veel mensen, maar het is niet zo. Hij moet sowieso alimentatie betalen. Het enige dat je hoeft te doen is te stellen dat jullie met elkaar naar bed zijn geweest (een relatie bewijzen staat nog sterker).
HIJ zal dan moeten stellen dat hij niet de verwekker is, en dat ook daadwerkelijk bewijzen (verlpichte DNAtest) en alle kosten zijn voor hem als hij de verwekker blijkt.
Heeft niets met erkennen te maken.
Ik ben advocaat en doe deze zaken zeer regelmatig.Dat is waar, Isabon, maar het is natuurlijk wel veel rompslomp die met erkenning allemaal voorkomen wordt. Een vaderschapsactie over 4 jaar als TO"s omstandigheden dusdanig veranderd zijn dat ze wél graag alimentatie wil, is natuurlijk een hoop gedoe. Terwijl haar ex nu graag het kind wil erkennen en dus vanaf dag 1 een onderhoudsplicht krijgt.
Am Yisrael Chai!
woensdag 5 maart 2008 om 09:44
