Schoon(ouders) laten “verkommeren”?

27-01-2025 16:16 156 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn schoonouders lopen tegen de 80 en vooral schoonmoeder is al jaren fysiek slecht. Ze is inmiddels zo slecht dat ze nauwelijks nog kan lopen en schoonvader kan haar fysieke zorg wegens fors overgewicht ook niet goed aan.
Het huis waar ze wonen kan schoonvader eigenlijk niet meer onderhouden, de grote tuin ook niet en het is bepaald ook geen levensloopbestendig huis. Ze willen pertinent geen hulp. Niet van ons en thuiszorg al helemaal niet.

Inmiddels blijkt schoonmoeder een vorm van dementie te hebben.
Met kerst belde schoonvader in paniek op, schoonmoeder had een delerium en hij kon het niet meer aan.
Wij hebben de huisarts laten komen die antipsychotica voorschreef een een ct-scan heeft geregeld en een afspraak bij de geriater. Hij heeft ook de thuiszorg laten komen maar die hebben ze geweigerd.

Wij mogen ons nergens mee bemoeien, mogen niet aanwezig zijn bij gesprekken met artsen maar als het uit de klauwen loopt en schoonvader het niet meer kan overzien zijn wij wél degenen die hij belt om te komen puinruimen en regelen.

Wij vermoeden dat de boel gebagatelliseerd wordt uit angst dat er zaken uit handen worden genomen en dat we daarom zo veel mogelijk overal buiten worden gehouden.
Ik heb geen idee wat we kunnen doen, moeten we ze dan gewoon zo ver laten verkommeren tot de bom een keer barst?
Alle reacties Link kopieren Quote
LaFleurNoire schreef:
30-01-2025 09:08
Nee, man of ik mogen niet mee naar het ziekenhuis. Want dan raakt mijn schoonmoeder van streek door de drukte volgens mijn schoonvader. Het lijkt me waarschijnlijker dat hij bang is dat we onze mond open doen bij een arts. Maar als ons wordt gevraagd hulp in te schakelen gaan we idd wél melden.

We hebben schoonvader wel gevraagd hoe hij het voor zich ziet als schoonmoeder niet meer thuis kan wonen maar dat is iets voor later zegt hij dan.
Wees blij dat jullie niet continu mee moeten naar afspraken met hulpverleners en het ziekenhuis. Menig mantelzorger is daardoor volledig overbelast geraakt. En zelfs als jullie iets aangeven kunnen ze het weigeren he. Zorg of hulp is niet verplicht. En een huisbezoek ook niet.

En als schoonmoeder niet meer thuis kan wonen is het probleem toch opgelost? Schoonvader kan zichzelf wel redden en zij krijgt de juiste zorg. Plekken voor echtparen zijn er bijna niet. Dus tot die tijd kiezen ze hiervoor. Geen goede zorg maar ze zijn wel samen zonder continu onbekenden over de vloer. Dat is ook een keuze.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Fuchsia: jazeker. Ik denk dat we, behalve los laten óf bemoeizorg inschakelen niet veel anders kunnen.
Man is bang dat bemoeizorg inschakelen zorgt voor nog meer wantrouwen en boosheid en dus een verslechtering van de verhouding met ze waardoor het contact verloren gaat. Ik denk niet dat die angst ongegrond is hen kennende.
Dus moet het loslaten worden en schoonvader zelf aan laten klooien als het hem weer te veel wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat jouw schoonvader altijd zo dwingend als het om je schoonmoeder ging? Had ze vroeger wel veel vrienden en kon ze gaan en staan waar ze wilde?

Als hij altijd al 'naar' was, dan zou ik wel meenemen in mijn beslissing om wel of niet in te grijpen (met ruzie als gevolg). Dan zou het niet gaan om een verkeerde inschatting van haar medische situatie en angst voor verandering, maar om psychologisch geweld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee hij was niet dwingend. Wel altijd heel vastomlijnd en daar kon niet van afgeweken worden maar zo was mijn schoonmoeder ook. Ze hebben wel altijd een kleine sociale kring gehad maar dat was niet specifiek door hem.
Hij doet dit allemaal voor haar, denk ik, hen kennende. Zij mag niet ongelukkig, boos, bang, verdrietig of in de war zijn dus alles wat daarvoor kan zorgen wordt geweerd. Dat is altijd al zo geweest en samen met die starheid ook een van de redenen voor een lastige relatie met naasten.
En daar is hij nu nog krampachtiger mee bezig omdat hij door haar ziekte daar niet meer voor kan zorgen maar dat wel uit alle macht probeert. Denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet het hele topic gelezen maar wat de huisarts al zei.. zolang er geen medewerking is en er geen gevaar is.

Ik zou niet te veel pushen wel hulp bieden bij puinruimen en laag drempelig een ingang vinden om kleine dingen aan te passen mocht ze dat ook willen.

Mocht 1 van beiden opgenomen worden in het ziekenhuis dan heb je via die weg een ingang om andere maatregelen te nemen.

Vervelende situatie maar loslaten en in de gaten houden of alles veilig blijft.
Alle reacties Link kopieren Quote
LaFleurNoire schreef:
06-02-2025 17:06
Hij doet dit allemaal voor haar, denk ik, hen kennende. Zij mag niet ongelukkig, boos, bang, verdrietig of in de war zijn dus alles wat daarvoor kan zorgen wordt geweerd. Dat is altijd al zo geweest en samen met die starheid ook een van de redenen voor een lastige relatie met naasten.
Aha, dat is een andere insteek. Wel ongezond lijkt me. Een volwassen persoon voelt wel eens wat. Lijkt me lastig om gevoelens te weren. Onhandig en onwenselijk. Maar het is wel een 'lieve' verklaring voor zijn gedrag.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven