Sinterklaas met familie

Minik zondag 22 september 2024 om 19:47

Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik

Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.

Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.

Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.

appelientjex maandag 9 december 2024 om 18:36

blijfgewoonbianca schreef: ↑
09-12-2024 17:56
Of partner trekt gewoon zijn grote mannenbroek aan en gedraagt zich gewoon een avondje.

Je hebt geloof ik het hele topic gemist? Het gaat niet alleen om een avondje Sinterklaas.
Overigens wilde mijn zusje ook geen Sinterklaas meer vieren bij haar schoonfamilie omdat ze het te druk en teveel vond. Haar partner steunde haar daarin. Dat lijkt me zelf ook de normale gang van zaken, je eigen partner steunen als ie ergens mee zit. Ipv iemand mee te sleuren en te zeggen dat ie zich aanstelt. En nee, haar schoonfamilie vond dat ook niet leuk en het leidde tot huilpartijen bij schoonmoeder en schoonzus, dus daar moesten ze even doorheen. Is uiteindelijk allemaal goed gekomen.

stokbootje maandag 9 december 2024 om 18:46

Star⁴ schreef: ↑
09-12-2024 17:57
Hij wil zich zeker niet laten testen op het een of het ander?

Oprechte vraag: waar denk je aan? Waar past dat bij?

Star⁴ maandag 9 december 2024 om 18:48

stokbootje schreef: ↑
09-12-2024 18:46
Oprechte vraag: waar denk je aan? Waar past dat bij?

Gezien wat TO eerder schreef over haar bevalling (weet niet of je dat gelezen hebt) en nog wat andere dingen die ik herken, autisme.

appelientjex maandag 9 december 2024 om 18:51

Star⁴ schreef: ↑
09-12-2024 18:48
Gezien wat TO eerder schreef over haar bevalling (weet niet of je dat gelezen hebt) en nog wat andere dingen die ik herken, autisme.

Ja dat ging ook door mijn hoofd. Ik vind het vrij extreem wat ik lees. Dit gaat veel verder dan de normale strubbelingen in relaties.

blijfgewoonbianca maandag 9 december 2024 om 19:00

appelientjex schreef: ↑
09-12-2024 18:36
Je hebt geloof ik het hele topic gemist?

Je zit er naast met je geloof.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

stokbootje maandag 9 december 2024 om 19:01

Star⁴ schreef: ↑
09-12-2024 18:48
Gezien wat TO eerder schreef over haar bevalling (weet niet of je dat gelezen hebt) en nog wat andere dingen die ik herken, autisme.

Ah oke, klinkt logisch.
Ik dacht dat het ging over moeite met erkennen dat hij iets niet juist gedaan had, en dat had ik eerder niet van mensen gehoord als passend bij een gangbare diagnose. Maar ik ben absoluut geen expert in het autisme-spectrum.

Star⁴ maandag 9 december 2024 om 19:05

stokbootje schreef: ↑
09-12-2024 19:01
Ah oke, klinkt logisch.
Ik dacht dat het ging over moeite met erkennen dat hij iets niet juist gedaan had, en dat had ik eerder niet van mensen gehoord als passend bij een gangbare diagnose. Maar ik ben absoluut geen expert in het autisme-spectrum.

Ook.

https://www.autismedigitaal.nl/veelzijd ... n-excuses/

Anoniem_677683ba4a1a0 maandag 9 december 2024 om 19:13

blijfgewoonbianca schreef: ↑
09-12-2024 17:00
Echt ? Ik hoor nou nooit dat pa of ma niet meegaat naar een familieviering wegens “ niks aan vinden “ . Volgens mij maak je daar ook geen heel goede vrienden mee, met die houding. Ik zou me zwaar voor mijn partner generen, als ik moest zeggen dat hij er niet bij is deze kerst/ sint / … omdat hij het niet leuk vindt.

Oh, dat is bij mij in de familie heel normaal. We sturen een delegatie. Redenen worden niet gegeven, werk, op reis, geen zin, geen puf, of diarree, iemand is er niet bij en wenst het gezelschap veel plezier.

Lilla maandag 9 december 2024 om 19:47

blijfgewoonbianca schreef: ↑
09-12-2024 17:00
Echt ? Ik hoor nou nooit dat pa of ma niet meegaat naar een familieviering wegens “ niks aan vinden “ . Volgens mij maak je daar ook geen heel goede vrienden mee, met die houding. Ik zou me zwaar voor mijn partner generen, als ik moest zeggen dat hij er niet bij is deze kerst/ sint / … omdat hij het niet leuk vindt.

Bij ons is dat gelukkig heel normaal! Iedereen snapt dat niet iedereen dezelfde dingen leuk vindt. En tegen je zin meedoen met iets wat juist bedoeld is om leuk te zijn, vinden we allemaal onzin.
Alleen mijn zwager moet soms mee van mijn schoonzus. Ik snap niet waarom: hij doet braaf zijn best maar ik weet dat hij gewoon écht geen lol heeft in het hele familie-feestgebeuren. Ik zou het echt helemaal prima vinden als hij zei "lieve familie, dit soort avonden is niks voor mij, ik wens jullie veel plezier, tot de volgende keer". Maar dat mag ie niet van mijn schoonzus, want "het hoort er gewoon bij hoor". Verschrikkelijk vind ik, het is niet eens zijn familie, laat die man toch..

Youk79 maandag 9 december 2024 om 19:49

Minik schreef: ↑
09-12-2024 17:53
Man begint inderdaad met een voor mijn gevoel gemene opmerking, ik heb daarop gereageerd, meer dan twee zinnen was het niet. Ik denk dat niet eens iedereen het gehoord heeft, het was niet alsof iedereen muisstil naar elkaar zat te luisteren.

Dat schuldgebeuren speelde alleen bij situatie twee zo sterk, bij de eerste situatie was het letterlijk een zin. Dat zou ik er nog uit kunnen halen, het is ook een beetje een verdedigingsmechanisme geworden omdat man doorlopend alles en iedereen (en vooral mij) de schuld geeft van alles wat niet helemaal naar wens gaat in zijn leven en letterlijk nooit zichzelf daarin een aandeel geeft. Bijv ook als man te fel uitvalt naar een kind, dan zegt hij als ik hem er later op aanspreek steevast ‘ja maar kind deed ook ….’. Toegeven dat hij zelf niet juist handelde, is heel heel heel ingewikkeld voor hem.

Dus ik snap dat hem dan ‘de schuld’ geven niet erg handig of prettig is in gezelschap en dat kan ik anders doen. Dit is waar het vandaan komt.

Volgens mij heb je een goed begin gemaakt. De finetuning komt wel.

Het is zoals het is

Minik maandag 9 december 2024 om 21:53

Star⁴ schreef: ↑
09-12-2024 17:57
Hij wil zich zeker niet laten testen op het een of het ander?

Hier hebben we het nog nooit over gehad. Maar ik kan me niet voorstellen dat hij daarvoor open zou staan aangezien hij zelf geen probleem ervaart. En ik weet ook niet of ik daar nou mee geholpen zou zijn als hij een bepaalde diagnose zou krijgen. Misschien zou ik dan meer begrip kunnen opbrengen voor zijn onvermogen op bepaalde vlakken, maar tegelijkertijd kan/wil ik dan alsnog bepaald gedrag niet meer accepteren/over me heen laten komen. Dus het heeft gevoelsmatig niet zoveel meerwaarde om er een bepaalde sticker op te plakken.

Dahlia74 maandag 9 december 2024 om 22:09

Mijn man heeft een aantal jaren geleden een traject afgelegd ivm vermoeden autisme. Uiteindelijk is er iets anders uitgekomen, maar het heeft ons beiden ontzettend geholpen. Juist omdat je duidelijk krijgt hoe iemand functioneert. Mijn man is zelf dat traject ingegaan, omdat hij steeds vast liep.

Youk79 maandag 9 december 2024 om 22:16

Minik schreef: ↑
09-12-2024 21:53
Hier hebben we het nog nooit over gehad. Maar ik kan me niet voorstellen dat hij daarvoor open zou staan aangezien hij zelf geen probleem ervaart. En ik weet ook niet of ik daar nou mee geholpen zou zijn als hij een bepaalde diagnose zou krijgen. Misschien zou ik dan meer begrip kunnen opbrengen voor zijn onvermogen op bepaalde vlakken, maar tegelijkertijd kan/wil ik dan alsnog bepaald gedrag niet meer accepteren/over me heen laten komen. Dus het heeft gevoelsmatig niet zoveel meerwaarde om er een bepaalde sticker op te plakken.

Een diagnose betekent niet dat je het dan maar moet accepteren. Het kan wel helpen in hoe er wel en juist niet mee om te gaan. Als man er open voor zou staan zou hij er zelf veel van kunnen leren.

Het is zoals het is

Youk79 maandag 9 december 2024 om 22:16

Minik schreef: ↑
09-12-2024 21:53
Hier hebben we het nog nooit over gehad. Maar ik kan me niet voorstellen dat hij daarvoor open zou staan aangezien hij zelf geen probleem ervaart. En ik weet ook niet of ik daar nou mee geholpen zou zijn als hij een bepaalde diagnose zou krijgen. Misschien zou ik dan meer begrip kunnen opbrengen voor zijn onvermogen op bepaalde vlakken, maar tegelijkertijd kan/wil ik dan alsnog bepaald gedrag niet meer accepteren/over me heen laten komen. Dus het heeft gevoelsmatig niet zoveel meerwaarde om er een bepaalde sticker op te plakken.

Een diagnose betekent niet dat je het dan maar moet accepteren. Het kan wel helpen in hoe er wel en juist niet mee om te gaan. Als man er open voor zou staan zou hij er zelf veel van kunnen leren.

Het is zoals het is

Raver maandag 9 december 2024 om 23:11

Bij alles wat je schrijft over je man To, al vanaf de eerste posts, denk ik, de man is autistisch.
Jij denkt nu dat een diagnose jou niet perse zou helpen, maar ik denk van wel. Je doet heel veel (logische) aannames over je man zijn gedrag, vanuit jou gezien en vanuit het idee dat hij een neurotypisch (niet autistisch) persoon is. Ga je zijn gedrag zien alszijnde van iemand met autisme, dan ga je hele andere conclusies trekken. Ik wel in ieder geval naar aanleiding van veel wat je hebt geschreven over hem.

stokbootje dinsdag 10 december 2024 om 09:28

De man is overtuigd van dat hij alles super doet, en zijn vrouw het probleem is. Daarom wil hij niet met haar in relatietherapie. Dan heeft aandringen op laten testen voor een diagnose ook geen zin denk ik. En zo lang hij niet aan de slag gaat met zijn gebrek (of het nou vanuit autisme komt of iets anders) neemt hij geen verantwoordelijkheid voor de problemen in hun relatie.

Zo lang hij zich niet laat testen of in therapie gaat, hoeft TO hem geen extra compassie te geven omdat hij misschien autistisch zou zijn, imo.

Daarnaast kan hij zijn goede gedrag wel buiten de deur vertonen. Als hij zijn vrienden op dezelfde manier voor de bus zou gooien als hij met zijn vrouw doet, dan zou hij lang niet zo populair zijn denk ik. Zelfde op zijn werk.

Dropdrop dinsdag 10 december 2024 om 10:18

Minik schreef: ↑
09-12-2024 21:53
Dus het heeft gevoelsmatig niet zoveel meerwaarde om er een bepaalde sticker op te plakken.

Met een diagnose krijg je gespecialiseerde relatietherapie vergoed.

Er zijn een hoop waardeloze relatietherapeuten die toch geld verdienen, omdat de nood zo hoog is bij veel mensen.

Als jouw man 'iets' heeft ga je nooit iets oplossen met een relatietherapeut die geen kennis heeft van die diagnose.

aliana dinsdag 10 december 2024 om 10:29

Even als gedachteexperiment: Stel je man is autistisch, en je zou technieken in communiceren met een autist gebruiken. Ik ben er laatst achter gekomen dat deze technieken ook best goed werken voor neurotypische mensen, dus wellicht heb je er wat aan.

Bij een autist ga je er vanuit dat de persoon de situatie niet (altijd) goed aanvoelt en je (dus) heel expliciet moet vertellen welk gedrag je wil (Niet welk gevoel je wil, maar op gedrag). Dus niet: "Ik wil dat je je in me inleeft." maar "Ik voel me niet lekker dus ik wil dat jij zorgt dat er om 6 uur gezond eten voor ons op tafel staat."

Daarbij houd je rekening met "geef me de 5": 5 dingen zijn Wat, Wanneer, Hoe, Waar, Wie, (+6e waarom). Vooral de "hoe" lijkt soms vanzelfsprekend maar is dat niet. Ik zou bijvoorbeeld niet tegen mijn vader zeggen: "Kan even iets leuks met zoon gaan doen? Maar "Kan jij nu een uur met hem schaken, aan de tafel? Daar staat het schaakspel." (en dan weet ik dat ze dat allebei leuk vinden).

Denk maar eens na of je hier wat aan hebt en of je het zou kunnen toepassen. Als het nuttig lijkt, zou je er meer over kunnen lezen. Als het niet van toepassing is, mag je het negeren natuurlijk!

Minik dinsdag 10 december 2024 om 10:45

Ik snap de gedachtes hier dat man wellicht autistisch zou kunnen zijn op zich wel, maar ik kan dit niet zo goed rijmen met mijn beeld van autisme. Vooral omdat hij dus heel erg houdt van onder de mensen zijn, nieuwe mensen leren kennen. Hij legt ontzettend makkelijk contact met echt iedereen, zo wordt hij ook gezien door anderen, een echte allemansvriend. Het maakt niet uit wat je achtergrond is, hij weet wel iets te vinden om met je over te kletsen en je op je gemak te laten voelen.

Ik heb er gisteren en vandaag een beetje over nagedacht en concludeer wel dat hij ook met zijn vrienden (voor zover ik weet) geen prater is over diepere dingen. Hij kan goed met mensen zijn en smalltalk gaat hem geweldig af, maar praten over dingen die er echt toe doen, doet hij niet echt.

Maar dit sociale gedrag past toch totaal niet in het beeld van iemand met autisme? Of mijn beeld is veel te bekrompen, dat kan ook.

Star⁴ dinsdag 10 december 2024 om 10:49

Dahlia74 schreef: ↑
09-12-2024 22:09
Mijn man heeft een aantal jaren geleden een traject afgelegd ivm vermoeden autisme. Uiteindelijk is er iets anders uitgekomen, maar het heeft ons beiden ontzettend geholpen. Juist omdat je duidelijk krijgt hoe iemand functioneert. Mijn man is zelf dat traject ingegaan, omdat hij steeds vast liep.

Precies dit, maar als je het al over stickers hebt, dan heeft het inderdaad weinig nut.

Star⁴ dinsdag 10 december 2024 om 10:51

Minik schreef: ↑
10-12-2024 10:45
Ik snap de gedachtes hier dat man wellicht autistisch zou kunnen zijn op zich wel, maar ik kan dit niet zo goed rijmen met mijn beeld van autisme. Vooral omdat hij dus heel erg houdt van onder de mensen zijn, nieuwe mensen leren kennen. Hij legt ontzettend makkelijk contact met echt iedereen, zo wordt hij ook gezien door anderen, een echte allemansvriend. Het maakt niet uit wat je achtergrond is, hij weet wel iets te vinden om met je over te kletsen en je op je gemak te laten voelen.

Ik heb er gisteren en vandaag een beetje over nagedacht en concludeer wel dat hij ook met zijn vrienden (voor zover ik weet) geen prater is over diepere dingen. Hij kan goed met mensen zijn en smalltalk gaat hem geweldig af, maar praten over dingen die er echt toe doen, doet hij niet echt.

Maar dit sociale gedrag past toch totaal niet in het beeld van iemand met autisme? Of mijn beeld is veel te bekrompen, dat kan ook.

Niet elke autist is een Rain Man.

Minik dinsdag 10 december 2024 om 10:54

Dahlia74 schreef: ↑
09-12-2024 22:09
Mijn man heeft een aantal jaren geleden een traject afgelegd ivm vermoeden autisme. Uiteindelijk is er iets anders uitgekomen, maar het heeft ons beiden ontzettend geholpen. Juist omdat je duidelijk krijgt hoe iemand functioneert. Mijn man is zelf dat traject ingegaan, omdat hij steeds vast liep.

Hier kan ik me heel goed iets bij voorstellen dat het enorm helpend kan zijn. Helaas heeft mijn man geen probleem vindt hij zelf. Hij loopt ook nergens in vast, behalve met mij.

Minik dinsdag 10 december 2024 om 10:55

Star⁴ schreef: ↑
10-12-2024 10:51
Niet elke autist is een Rain Man.

Nee dat snap ik ook, maar in mijn beeld van autisme is in elk geval het spontaan opzoeken van nieuwe sociale contacten en daar ook echt van genieten, goed in zijn en heel makkelijk vrienden kunnen maken niet per se heel logisch.

Griet86 dinsdag 10 december 2024 om 11:25

Minik schreef: ↑
10-12-2024 10:45
Ik snap de gedachtes hier dat man wellicht autistisch zou kunnen zijn op zich wel, maar ik kan dit niet zo goed rijmen met mijn beeld van autisme. Vooral omdat hij dus heel erg houdt van onder de mensen zijn, nieuwe mensen leren kennen. Hij legt ontzettend makkelijk contact met echt iedereen, zo wordt hij ook gezien door anderen, een echte allemansvriend. Het maakt niet uit wat je achtergrond is, hij weet wel iets te vinden om met je over te kletsen en je op je gemak te laten voelen.

Ik heb er gisteren en vandaag een beetje over nagedacht en concludeer wel dat hij ook met zijn vrienden (voor zover ik weet) geen prater is over diepere dingen. Hij kan goed met mensen zijn en smalltalk gaat hem geweldig af, maar praten over dingen die er echt toe doen, doet hij niet echt.

Maar dit sociale gedrag past toch totaal niet in het beeld van iemand met autisme? Of mijn beeld is veel te bekrompen, dat kan ook.

Mijn man heeft Asperger.
Een allemans vriend, iedereen kent hem.
Hij praat met iedereen, op vakanties altijd praatjes maken.. ect ect.
In groepen hoor je hem er altijd bovenuit moet zijn lach.

En thuis, praat mij er soms niet van.

-Rosings- dinsdag 10 december 2024 om 11:34

Minik schreef: ↑
10-12-2024 10:54
Hier kan ik me heel goed iets bij voorstellen dat het enorm helpend kan zijn. Helaas heeft mijn man geen probleem vindt hij zelf. Hij loopt ook nergens in vast, behalve met mij.

Op zich wel logisch dat je een levenspartner/mede-ouder er veel meer last van heeft dan de buurman/vrienden/collega's en zelfs familie. Jullie hebben samen een schip te loodsen, al die anderen zwaaien vanaf de kant.

Actieve topics