Relaties
alle pijlers
Stieftopic
woensdag 30 augustus 2023 om 10:11
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
donderdag 7 september 2023 om 06:43
Stokbootje, wat rot dat ex het leven van jouw partner zo moeilijk maakt.
Dat was bij mijn partner ook zo, maar voor mijn tijd gelukkig.
Mijn partner heeft heel hard zijn best gedaan om alles recht te trekken en is in volledige acceptatie gegaan. Dat hielp, ze voelde zich daardoor gezien en gerespecteerd. Nu ik in het leven van zijn kind ben, juicht zijn ex dat alleen maar toe.
Ze belt en WhatsAppt wel veel, op een dag soms wel 12 appjes van haar. Ook als hun kind bij haar is.
Hij reageert gelukkig niet echt, het is voor haar gewoon een uitlaatklep ofzo. Zij heeft ook geen nieuwe partner.
Als ik haar zie geef ik haar een knuffel en luister naar haar verhalen. Het is vooral veel zenden wat ze doet.
Gelukkig zie ik haar niet vaak.
Ze is ook niet heel flexibel en gauw overprikkeld, dus ze doet een groot beroep op m'n partner. Dat vind ik wel lastig, dat ons leven afhankelijk is van haar. Vakanties bijvoorbeeld met z'n tweeën, dat is niet zomaar gepland of er moet veel voor terug gedaan worden.
Ze hebben een 50/50 regeling, maar m'n partner doet er veel meer in.
Dat was bij mijn partner ook zo, maar voor mijn tijd gelukkig.
Mijn partner heeft heel hard zijn best gedaan om alles recht te trekken en is in volledige acceptatie gegaan. Dat hielp, ze voelde zich daardoor gezien en gerespecteerd. Nu ik in het leven van zijn kind ben, juicht zijn ex dat alleen maar toe.
Ze belt en WhatsAppt wel veel, op een dag soms wel 12 appjes van haar. Ook als hun kind bij haar is.
Hij reageert gelukkig niet echt, het is voor haar gewoon een uitlaatklep ofzo. Zij heeft ook geen nieuwe partner.
Als ik haar zie geef ik haar een knuffel en luister naar haar verhalen. Het is vooral veel zenden wat ze doet.
Gelukkig zie ik haar niet vaak.
Ze is ook niet heel flexibel en gauw overprikkeld, dus ze doet een groot beroep op m'n partner. Dat vind ik wel lastig, dat ons leven afhankelijk is van haar. Vakanties bijvoorbeeld met z'n tweeën, dat is niet zomaar gepland of er moet veel voor terug gedaan worden.
Ze hebben een 50/50 regeling, maar m'n partner doet er veel meer in.
donderdag 7 september 2023 om 07:55
Dit klinkt als de ex van mijn man. Wij praten er over, ik adviseer soms hoe hij iets kan communiceren. Ik communiceer in ieder geval niet zelf met haar en heb er geen contact mee. Maar zijn ex vind ik het vervelendste deel van onze relatie.stokbootje schreef: ↑07-09-2023 01:29Hoe stellen jullie je bij je partner op tov de ex-partner, de moeder van je stiefkinderen dus? Het ging eerder al over haar ontmoeten ed, maar ik bedoel nu meer in gesprekken tussen jou en je partner, als er moeilijkheden rondom de kinderen of schemas zijn bijvoorbeeld.
De ex van mijn vriend doet alles om hem het leven zuur te maken. Ik vind dat heel lastig om te zien, ook hoe hij erover lijdt. Ik praat erover met hem, probeer met hem te sparren over hoe hij dingen het beste aan kan pakken. Maar soms wil ik er ook gewoon even afstand van nemen, al die negativiteit en drama.
donderdag 7 september 2023 om 09:01
Het is natuurlijk ook een beetje tegennatuurlijk. In principe hoef je in de meeste relaties natuurlijk niet (dagelijks) te dealen met exen. Maar als er kinderen in het spel zijn, is dat ineens heel anders. En moet je er iets mee.
Mijn vriend is bijna 30 jaar met zijn ex geweest. Ze kunnen elkaars bloed wel drinken. Voor mij voldoende info om me te realiseren dat zij vermoedelijk beiden nog rouwen om die relatie. Vriend doet mild over haar, maar is onderliggend nog steeds woest dat ze is vreemdgegaan en ineens opgestapt is een paar jaar geleden. Voor de kinderen doet hij heel erg zijn best om daar niks van te laten merken, maar ik geloof er heilig in dat kinderen die sterke energie aanvoelen. Met name jongste dochter, die veel bevestiging en veiligheid zoekt. Ex geeft haar frustratie (verdriet?) iets openlijker de ruimte.
Ergens hoop ik dat zij dit nog een keer samen kunnen bespreken en gaan verwerken. Maar dat zit er voorlopig nog niet in. Jammer.
Mijn vriend is bijna 30 jaar met zijn ex geweest. Ze kunnen elkaars bloed wel drinken. Voor mij voldoende info om me te realiseren dat zij vermoedelijk beiden nog rouwen om die relatie. Vriend doet mild over haar, maar is onderliggend nog steeds woest dat ze is vreemdgegaan en ineens opgestapt is een paar jaar geleden. Voor de kinderen doet hij heel erg zijn best om daar niks van te laten merken, maar ik geloof er heilig in dat kinderen die sterke energie aanvoelen. Met name jongste dochter, die veel bevestiging en veiligheid zoekt. Ex geeft haar frustratie (verdriet?) iets openlijker de ruimte.
Ergens hoop ik dat zij dit nog een keer samen kunnen bespreken en gaan verwerken. Maar dat zit er voorlopig nog niet in. Jammer.
donderdag 7 september 2023 om 09:10
Ik ben ook zeker niet blind voor de kant van mijn vriend. Linksom of rechtsom is het toch een dynamiek waarin je met z'n tweeën als exen zit, en is het toch zo dat iedere partij op zijn eigen manier een aandeel heeft. En hoewel hier alles gemoedelijk en zonder al te veel gedoe verloopt, zijn er af en toe natuurlijk heus wel wat dingetjes. Dus ik zeg ook vaak genoeg tegen hem dat zijn stelligheid en de soms ook ronduit afkeuring die van zijn gezicht druipt over hoe zij iets aanpakt, ook effect op hun relatie hebben. Zij heeft d'r moeilijke kanten, maar hij net zo goed. En die versterken elkaar eigenlijk, op het moment dat de relatie wordt verbroken.
donderdag 7 september 2023 om 12:35
Herkenbaar dit, zijn kinderen zijn al groot maar dit maakt het voor mij dat ik helemaal niet sta te trappelen om zijn kinderen en zijn ex te ontmoeten. Hij heeft de strijdbijl begraven en drukt zijn verdriet en kwaadheid over hoe de relatie beëindigd is weg, onder het motto we moeten samen door 1 deur kunnen. En mijn beeld is eigenlijk dat zij na 4 jr scheiding zich nu realiseert dat ze met de scheiding feitelijk weinig gewonnen heeft. De nieuwe mannen konden haar verwachtingen ook niet waarmaken en zij bleven ook niet plakken.Epicureo schreef: ↑07-09-2023 09:01Het is natuurlijk ook een beetje tegennatuurlijk. In principe hoef je in de meeste relaties natuurlijk niet (dagelijks) te dealen met exen. Maar als er kinderen in het spel zijn, is dat ineens heel anders. En moet je er iets mee.
Mijn vriend is bijna 30 jaar met zijn ex geweest. Ze kunnen elkaars bloed wel drinken. Voor mij voldoende info om me te realiseren dat zij vermoedelijk beiden nog rouwen om die relatie. Vriend doet mild over haar, maar is onderliggend nog steeds woest dat ze is vreemdgegaan en ineens opgestapt is een paar jaar geleden. Voor de kinderen doet hij heel erg zijn best om daar niks van te laten merken, maar ik geloof er heilig in dat kinderen die sterke energie aanvoelen. Met name jongste dochter, die veel bevestiging en veiligheid zoekt. Ex geeft haar frustratie (verdriet?) iets openlijker de ruimte.
Ergens hoop ik dat zij dit nog een keer samen kunnen bespreken en gaan verwerken. Maar dat zit er voorlopig nog niet in. Jammer.
Ik zeg het regelmatig tegen mijn kinderen, verliefd en relaties zijn leuk en voelen in het begin vaak fijn en goed. Iedereen verlangt ernaar en tegelijk zijn lange relaties gewoon best rete ingewikkeld.
donderdag 7 september 2023 om 14:05
Dat idee heb ik dus ook. Er gaat veel mis in dat huis en rondom de kinderen met de nieuwe partner van zijn ex. Via de kinderen komt dit dan vaak tussen neus en lippen door terug bij mijn vriend. Het klinkt in geen geval als een blij koppel. En dat maakt dat ik ook de heftigheid van zijn ex iets beter denk te begrijpen. Supertriest, vooral ook voor de kinderen, zij zijn in huis van nieuwe man gaan wonen en moeten zich in alles aan hem aanpassen.bridge schreef: ↑07-09-2023 12:35Herkenbaar dit, zijn kinderen zijn al groot maar dit maakt het voor mij dat ik helemaal niet sta te trappelen om zijn kinderen en zijn ex te ontmoeten. Hij heeft de strijdbijl begraven en drukt zijn verdriet en kwaadheid over hoe de relatie beëindigd is weg, onder het motto we moeten samen door 1 deur kunnen. En mijn beeld is eigenlijk dat zij na 4 jr scheiding zich nu realiseert dat ze met de scheiding feitelijk weinig gewonnen heeft. De nieuwe mannen konden haar verwachtingen ook niet waarmaken en zij bleven ook niet plakken.
Ik zeg het regelmatig tegen mijn kinderen, verliefd en relaties zijn leuk en voelen in het begin vaak fijn en goed. Iedereen verlangt ernaar en tegelijk zijn lange relaties gewoon best rete ingewikkeld.
Mijn vriend laat hen rustig vertellen hierover, en laat niks merken over zijn eigen frustratie. Maar naar mijn idee lukt dat nooit helemaal. Als hij er mij vervolgens over vertelt proef ik die boosheid gewoon. Ook weer zo’n ingewikkeld iets.
Het lijkt me een ramp om je kinderen te horen vertellen over situaties en dan vervolgens rustig en accepterend te moeten blijven. Afgelopen zondag bijv had nieuwe man zijn vrienden op bezoek. De kinderen moesten daarom de hele middag en begin avond op hun kamer blijven, ze mochten absoluut niet beneden komen. Eten werd dan ook naar hun kamers gebracht. Vriend was heel overstuur toen hij dit had gehoord. Begrijpelijk vind ik. Vervolgens heeft hij zijn ex gebeld om even te horen hoe en wat. Zij nam niet op en appte hem daarna dat ze geen behoefte aan bellen had. Hij heeft toen het verhaal gedaan en wat vragen via what’s app gesteld, daarop stuurde zij enkel een middelvinger terug. Ongelooflijk. Ik vind het zelfs nog naar te horen dat twee ouders die zo lang samen waren zo’n bijzonder trieste verstandhouding hebben.
donderdag 7 september 2023 om 21:47
De ex van mijn partner is vooral heel onvoorspelbaar, dat maakt het ook lastig. Ze wilde me eerst niet ontmoeten, en toen ineens moest het direct op dat moment en precies onder haar voorwaarden. Eerst zei ze steeds dat het haar niks boeide dat ik hun kinderen zou ontmoeten, toen ineens was hij de slechtste vader ooit dat hij dat zomaar deed. En zo gaat het steeds. Hij en ik worden daar allebei heel gespannen van.
Ik probeer soms haar belang te verdedigen naar hem, ik probeer dan mee te denken in wat haar stress geeft (niet op de hoogte zijn bijvoorbeeld). Maar als ze dan weer een rotactie heeft of scheldt tegen mijn vriend, ben ik daar wel weer even klaar mee. Er is ook een verleden van verbale en (licht) fysieke mishandeling van haar naar hem, dat maakt onze situatie nog wat ingewikkelder misschien. Hij heeft zich aangeleerd zich dan gevoelloos en koud te maken. Daar schiet hij soms ook richting mij in, en dan snap ik wel hoe dat echt het bloed onder haar nagels vandaan heeft kunnen halen. Maar ja, dat is dan nog geen reden om te schelden en kleineren, spullen naar hem te gooien, of hem uit huis buiten te sluiten. Nou ja, lastige situatie hier dus. Wat Banananaa zegt, dat de ex het minst favoriete deel aan de relatie is, snap ik helemaal.
Fijn om te lezen hoe het bij jullie gaat allemaal. En dit te kunnen schrijven. Ik zou dit niet snel hardop zeggen omdat ik haar niet wil afvallen tegen anderen of de nijdige nieuwe partner wil zijn.
Ik probeer soms haar belang te verdedigen naar hem, ik probeer dan mee te denken in wat haar stress geeft (niet op de hoogte zijn bijvoorbeeld). Maar als ze dan weer een rotactie heeft of scheldt tegen mijn vriend, ben ik daar wel weer even klaar mee. Er is ook een verleden van verbale en (licht) fysieke mishandeling van haar naar hem, dat maakt onze situatie nog wat ingewikkelder misschien. Hij heeft zich aangeleerd zich dan gevoelloos en koud te maken. Daar schiet hij soms ook richting mij in, en dan snap ik wel hoe dat echt het bloed onder haar nagels vandaan heeft kunnen halen. Maar ja, dat is dan nog geen reden om te schelden en kleineren, spullen naar hem te gooien, of hem uit huis buiten te sluiten. Nou ja, lastige situatie hier dus. Wat Banananaa zegt, dat de ex het minst favoriete deel aan de relatie is, snap ik helemaal.
Fijn om te lezen hoe het bij jullie gaat allemaal. En dit te kunnen schrijven. Ik zou dit niet snel hardop zeggen omdat ik haar niet wil afvallen tegen anderen of de nijdige nieuwe partner wil zijn.
donderdag 7 september 2023 om 22:24
Dergelijke situaties heb ik ook mee gemaakt helaas. Maar man hoorde dit alles met lede ogen aan en sprak ex er niet op aan. Wetende dat zij dit op de kinderen zou verhalen. Hij stond dus als het ware met de rug tegen de muur.Epicureo schreef: ↑07-09-2023 14:05Dat idee heb ik dus ook. Er gaat veel mis in dat huis en rondom de kinderen met de nieuwe partner van zijn ex. Via de kinderen komt dit dan vaak tussen neus en lippen door terug bij mijn vriend. Het klinkt in geen geval als een blij koppel. En dat maakt dat ik ook de heftigheid van zijn ex iets beter denk te begrijpen. Supertriest, vooral ook voor de kinderen, zij zijn in huis van nieuwe man gaan wonen en moeten zich in alles aan hem aanpassen.
Mijn vriend laat hen rustig vertellen hierover, en laat niks merken over zijn eigen frustratie. Maar naar mijn idee lukt dat nooit helemaal. Als hij er mij vervolgens over vertelt proef ik die boosheid gewoon. Ook weer zo’n ingewikkeld iets.
Het lijkt me een ramp om je kinderen te horen vertellen over situaties en dan vervolgens rustig en accepterend te moeten blijven. Afgelopen zondag bijv had nieuwe man zijn vrienden op bezoek. De kinderen moesten daarom de hele middag en begin avond op hun kamer blijven, ze mochten absoluut niet beneden komen. Eten werd dan ook naar hun kamers gebracht. Vriend was heel overstuur toen hij dit had gehoord. Begrijpelijk vind ik. Vervolgens heeft hij zijn ex gebeld om even te horen hoe en wat. Zij nam niet op en appte hem daarna dat ze geen behoefte aan bellen had. Hij heeft toen het verhaal gedaan en wat vragen via what’s app gesteld, daarop stuurde zij enkel een middelvinger terug. Ongelooflijk. Ik vind het zelfs nog naar te horen dat twee ouders die zo lang samen waren zo’n bijzonder trieste verstandhouding hebben.
donderdag 7 september 2023 om 23:05
Hier ook een niet zo’n fijne ex van m’n vriend. Ze zijn al jaren gescheiden. Ze heeft zelf al jaren een vriend, maar ze was woest toen hij mij kreeg. En dat is ze nog steeds. Helaas betrekt ze ook de kinderen daarbij. Ik vind het heel vervelend voor m’n vriend want hij doet erg z’n best voor goed en fijn co-ouderschap. En zelf vind ik het ook heel irritant om steeds dat gedoe te hebben. Ik probeer het te begrijpen, die boosheid, maar dat lukt me niet. Heeft iemand een idee? Want ik zou graag wat begrip hebben. Ik zou alleen maar blij zijn voor mijn ex als hij liefde vindt.
vrijdag 8 september 2023 om 07:46
Als ik al die verhalen hoor vraag ik mij af waar al die onstabiele exen vandaan komen. Het lijkt wel een pandemie. Misschien zijn ze zo wel geworden door jullie nieuwe man/vriend? Zoals ik het nu lees lijk het net of jullie mannen/vrienden heiligen zijn die in de val zijn gelokt door een heks. Ik denk dat jullie ook naar je partners aandeel in dit moeten kijken. Ik kan haast niet geloven dat het alleen maar aan de bittere ex ligt.
vrijdag 8 september 2023 om 07:52
Cola-lola, ik vind enerzijds dat je soms fijn de andere kant van het verhaal laat zien. Maar met je rij post in dit topic ben je wel erg tegen alles, ik heb het gevoel dat jouw herinnering 'stiefmoeders leiden tot pijn' doorspeelt in alles rond dit onderwerp. En dat 'wij' dus niet snel iets goed kunnen doen.
Ik vind het fijn hier gelijkgestemden te vinden, en ga daarom niet verdedigen hoe ik of mijn partner zich voelen.
Ik vind het fijn hier gelijkgestemden te vinden, en ga daarom niet verdedigen hoe ik of mijn partner zich voelen.
vrijdag 8 september 2023 om 07:54
Ik denk misschien een gevoel van controleverlies? Ineens is er een ander persoon die veel invloed heeft op jouw vriend/haar ex, waar zij zelf geen invloed op kan uitoefenen. Weet niet of dat het is hoor, ik gok maar wat.
vrijdag 8 september 2023 om 08:03
Misschien had ze gehoopt dat hij de energie die hij in het co ouderschap stopt in het huwelijk had gestopt. Of ze heeft nu een fijne relatie en baalt dat ze te lang heeft aangemodderd met je ex.Roos2781 schreef: ↑07-09-2023 23:05Hier ook een niet zo’n fijne ex van m’n vriend. Ze zijn al jaren gescheiden. Ze heeft zelf al jaren een vriend, maar ze was woest toen hij mij kreeg. En dat is ze nog steeds. Helaas betrekt ze ook de kinderen daarbij. Ik vind het heel vervelend voor m’n vriend want hij doet erg z’n best voor goed en fijn co-ouderschap. En zelf vind ik het ook heel irritant om steeds dat gedoe te hebben. Ik probeer het te begrijpen, die boosheid, maar dat lukt me niet. Heeft iemand een idee? Want ik zou graag wat begrip hebben. Ik zou alleen maar blij zijn voor mijn ex als hij liefde vindt.
Of het is verdriet over het verlies van het kerngezin, het perfecte plaatje.
Ze zal zeker een reden hebben. Niemand is voor de lol zo boos.
vrijdag 8 september 2023 om 09:27
Wat een rotopmerking.cola-lola-cola schreef: ↑08-09-2023 07:46Als ik al die verhalen hoor vraag ik mij af waar al die onstabiele exen vandaan komen. Het lijkt wel een pandemie. Misschien zijn ze zo wel geworden door jullie nieuwe man/vriend? Zoals ik het nu lees lijk het net of jullie mannen/vrienden heiligen zijn die in de val zijn gelokt door een heks. Ik denk dat jullie ook naar je partners aandeel in dit moeten kijken. Ik kan haast niet geloven dat het alleen maar aan de bittere ex ligt.
Als je niet in de situatie zit, is het makkelijk praten. Ik had liever ook niet geloofd dat er moeders in staat zijn om hun kinderen tegen de vader op te zetten. Maar het gebeurd, en ja ook de professionals zien het. Net als dat er vaders zijn die laks zijn en vrijwillig hun kinderen niet zien. Mijn man zou dolgraag zijn kind vaker zien.
vrijdag 8 september 2023 om 09:51
Persoonlijk heb ik er wat moeite mee dat je suggereert dat bepaald gedrag van een volwassene mag worden toegeschreven aan de invloed van een ander. Exvrouw is zelf verantwoordelijk voor eigen keuzes en gedrag, net als ieder ander. En in het hele verhaal van hun huwelijk en het stuklopen daarvan was mijn vriend zeker geen heilige, tuurlijk niet. Zoals de meeste relatiebreuken niet sjiek zijn en gepaard gaan met veel heftige emoties. Volkomen menselijk. Maar zij blijven wel samen ouders en dragen samen de belangrijke taak om hun kinderen in veiligheid te laten opgroeien. En dan is dusdanig gedrag van de ex behoorlijk ondermijnend aan die taak en daarom gewoon niet ok. En complicerend voor alle betrokkenen, zo ook voor mezelf. Ik realiseer me dat deze persoon ook in mijn leven zal blijven zolang ik bij mijn vriend ben en dat vind ik dan best een ingewikkelde.cola-lola-cola schreef: ↑08-09-2023 07:46Als ik al die verhalen hoor vraag ik mij af waar al die onstabiele exen vandaan komen. Het lijkt wel een pandemie. Misschien zijn ze zo wel geworden door jullie nieuwe man/vriend? Zoals ik het nu lees lijk het net of jullie mannen/vrienden heiligen zijn die in de val zijn gelokt door een heks. Ik denk dat jullie ook naar je partners aandeel in dit moeten kijken. Ik kan haast niet geloven dat het alleen maar aan de bittere ex ligt.
Ik schrijf hier mee om daarover anoniem en open te kunnen ventileren, te leren van anderen en steun te vinden bij “lotgenoten”. En dat is gewoon fijn.
vrijdag 8 september 2023 om 09:56
Precies dit. Het waarom begrijpen zou zoveel makkelijker gaan als beiden zich kwetsbaar en open naar elkaar zouden kunnen opstellen. In het kader van hun gezamenlijk belang: de kinderen. En dat dat hun niet lukt vind ik heel verdrietig.
vrijdag 8 september 2023 om 10:17
In mijn geval denk ik dat ik mijn vriend destijds ook een stuk minder leuk had gevonden en hij zich juist door stukgelopen relaties erg positief ontwikkeld heeft en ik daar nu de vruchten van pluk. Maar hij is ook niet perfect. En ik merk vooral met zijn ex bepaalde patronen en frustraties in de communicatie.cola-lola-cola schreef: ↑08-09-2023 07:46Als ik al die verhalen hoor vraag ik mij af waar al die onstabiele exen vandaan komen. Het lijkt wel een pandemie. Misschien zijn ze zo wel geworden door jullie nieuwe man/vriend? Zoals ik het nu lees lijk het net of jullie mannen/vrienden heiligen zijn die in de val zijn gelokt door een heks. Ik denk dat jullie ook naar je partners aandeel in dit moeten kijken. Ik kan haast niet geloven dat het alleen maar aan de bittere ex ligt.
Dat gezegd hebbende begrijp ik de andere reacties op je post en moet je je misschien afvragen of dit de plek is voor om je woede jegens stiefmoeders te ventileren.
vrijdag 8 september 2023 om 11:12
Ik bedoelde het niet als een rotopmerking, maar ik vind het zo eenrichtingsverkeer. Van de vrouwen die gescheiden zijn denk je dat jouw ex ook zo over jou praat? Ik hoop het niet. En ik geloof wel dat er veel vrouwen zijn die gewoon vals en gemeen zijn en hun ex-partner niks gunnen. Maar ik vind ook dat de rol van de man niet genegeerd moet worden.
In mijn situatie waren de meeste stiefmoeders en mijn eigen moeder aardige vrouwen. Het probleem was voornamelijk dat mijn vader zijn partners naar nummer 1 pushten in plaats van zijn kinderen op die plaats te zetten. Hier werd mijn moeder ook erg pissig om. Dus in mijn vaders perspectief zou zij ook wel de moeilijk ex-vrouw zijn geweest. Terwijl als ik er terug op kijk, ze dat gewoon deed omdat mijn vader zijn prioriteiten niet op orde had.
In mijn situatie waren de meeste stiefmoeders en mijn eigen moeder aardige vrouwen. Het probleem was voornamelijk dat mijn vader zijn partners naar nummer 1 pushten in plaats van zijn kinderen op die plaats te zetten. Hier werd mijn moeder ook erg pissig om. Dus in mijn vaders perspectief zou zij ook wel de moeilijk ex-vrouw zijn geweest. Terwijl als ik er terug op kijk, ze dat gewoon deed omdat mijn vader zijn prioriteiten niet op orde had.
vrijdag 8 september 2023 om 11:39
Er zijn hordes mannen die na een scheiding hun ali niet betalen, die hun kinderen steeds minder willen zien, die ver weg verhuizen van de kinderen vanwege een nieuwe liefde. Een nieuw gezin stichten en de eerste leg vergeten enz.cola-lola-cola schreef: ↑08-09-2023 07:46Als ik al die verhalen hoor vraag ik mij af waar al die onstabiele exen vandaan komen. Het lijkt wel een pandemie. Misschien zijn ze zo wel geworden door jullie nieuwe man/vriend? Zoals ik het nu lees lijk het net of jullie mannen/vrienden heiligen zijn die in de val zijn gelokt door een heks. Ik denk dat jullie ook naar je partners aandeel in dit moeten kijken. Ik kan haast niet geloven dat het alleen maar aan de bittere ex ligt.
Er zijn hordes mannen die na een scheiding altijd de ali betalen en mee betalen aan andere noodzakelijke dingen voor de kinderen. Die de kinderen heel graag vaak / vaker willen zien. Die erg betrokken zijn bij de opvoeding en in goede verstandhouding met ex de kinderen groot brengen.
Er zijn hordes mannen die hun kinderen amper tot nooit mee zien ondanks al hun inspanningen dit toch voor elkaar te krijgen.
Er zijn hordes vrouwen die in goede verstandhouding met ex gezamenlijk hun kinderen groot brengen.
Er zijn hordes vrouwen die een nieuwe relatie krijgen na de scheiding en deze nieuwe samenstelling zien als HET gezin waar ex niet meer toe behoort.
En zo zijn er helaas ook vrouwen die vinden dat de kinderen van haar zijn en zij dus een allesbepalende rol heeft in de opvoeding en verzorging van de kinderen. En dat vader met zijn nieuwe partner geen rol van betekenis mogen spelen. Ook al staat op papier dat ze alles gezamenlijk moeten beslissen, maar vaak toch blijkt dat moeder de bepalende rol naar zich toe trekt. En alles uit de kast trekken om dit hun ex duidelijk te maken. En zonder enige schroom of empathie de kinderen hier in mee te trekken. Zeker als de kinderen nog jong zijn, heeft dit gevolgen voor de ontwikkeling van de kinderen....net zoals het gevolgen heeft voor de kinderen als vader zich terug trekt uit het leven van zijn kinderen.
En die mensen bestaan gewoon echt zowel vaders en moeders en soms zelfs ook grootouders die zich zo opstellen.
vrijdag 8 september 2023 om 11:48
En dat er in dit topic betrekkelijk vaak over een (boze) vrouwelijke ex wordt gesproken, is ook wel logisch. Het is immers een vrouwenforum, dus de kans dat er een vrouwelijke ex in het spel is, is nogal groot. Ik denk ook dat mannen sneller/vaker weer in een relatie komen na een scheiding dan vrouwen. Dus een pandemie, nee, gewoon ook een beetje kansberekening. Volgens mij zijn er overigens genoeg mensen hier die hebben geschreven over een prima verstandhouding met de ex, of ook op het aandeel van de man wijzen, dus het is toch ook wel een beetje wat je wil zien denk ik.
vrijdag 8 september 2023 om 11:53
Ik denk dat je niet eens moet proberen om te begrijpen, dat is de unieke dynamiek tussen twee partners waar je als je als nieuwe partner maar 1 verhaal hoort en geen volledig beeld van kan krijgen. Des te zuurder is het natuurlijk als je ex na de scheiding zich alsnog in positieve richting ontwikkelt en een ander daar de vruchten van plukt.
'Het belang van de kinderen' is nogal een containerbegrip: want wat bedoelen we daar nou precies mee? Als er al een uiteenlopende ouderschapstijl was dan zal zich die na de scheiding nog meer aftekenen. De kunst is natuurlijk voor exen en stieven om de andere opvoedstijl te waarderen. Dat wordt volgens mij onderschat of onvoldoende gezien, de focus gaat al snel naar de verschillen. Ik zie om me heen ook wel dat er een voornemen is om de gezamenlijke ouderschapsstijl voort te zetten na de scheiding. En dan komen er nieuwe partners in beeld, die hebben daar dan toch invloed op en dat roept vaak weerstand op.
Nu kunnen kinderen zowel met wat vrijere als een wat strengere opvoeding heel goed grootgebracht en ontwikkeld worden maar toch leiden die verschillen in opvoeding vaak tot boosheid en conflicten. Ik las hier een voorbeeld van op je kamer moeten zijn ivm een borrel van stiefpapa. Het is misschien niet zoals je het zelf zou doen maar is dat nou echt schadelijk voor kinderen, ik denk het niet. Tegelijk lijkt me het samenwonen met de nieuwe partner van je vader of moeder best uitdagend an sich, nog even los van opvoedregels, gewoon iemand die niet altijd bij je is geweest en dat je met kinderen woont die je niet als baby in je hand hebt gehad.
vrijdag 8 september 2023 om 12:57
Bedankt voor de reacties. Ze zal inderdaad een reden hebben, terecht of onterecht. Maar inderdaad, ze heeft zich gewoon te gedragen als liefhebbende moeder en fatsoenlijke co-ouder. Een logisch gevolg van een scheiding is een nieuwe partner. Even moeten wennen snap ik nog, maar we zijn nu een jaar verder en het verbetert niet.
Een aantal jaar geleden had ik een relatie met een man die (ja nog zo 1) ook een lastige ex had. Hij was ook niet de makkelijkste voor haar hoor, maar wat hij wel deed is haar zo veel mogelijk tevreden houden, omdat hij medelijden met haar had en hij anders z’n kinderen minder zag. De hele tijd was het dus zaak om haar happy te houden, wat onmogelijk was. Dat ging vaak helaas ten koste van mij en het is ook een van de redenen waarom de relatie uit is gegaan.
Ik vind dat best een lastige. Mijn vriend heeft te dealen met een onterecht boze ex en hij probeert het leuk te houden voor iedereen, maar ik heb er niet zo’n zin in om me vaak aan te moeten passen aan haar grillen. Vinden jullie het lastig om bijvoorbeeld ergens niet bij te zijn om gedoe te voorkomen, terwijl het logisch en normaal zou zijn er wel bij te zijn? (Ik bedoel dus niet oudergesprekken op school van hun zonen ofzo hoor. Dat is helemaal voor pa en ma.) Ik wil en verwacht, zeker na mijn vorige relatie, dat mijn plek er mag zijn, dat ik niet verstopt word en dat m’n vriend voor me opkomt. Dat doet hij gelukkig ook, maar soms kiest hij voor gedoe voorkomen. Ik begrijp dat rationeel, maar ik voel me dan toch rot daarbij.
Een aantal jaar geleden had ik een relatie met een man die (ja nog zo 1) ook een lastige ex had. Hij was ook niet de makkelijkste voor haar hoor, maar wat hij wel deed is haar zo veel mogelijk tevreden houden, omdat hij medelijden met haar had en hij anders z’n kinderen minder zag. De hele tijd was het dus zaak om haar happy te houden, wat onmogelijk was. Dat ging vaak helaas ten koste van mij en het is ook een van de redenen waarom de relatie uit is gegaan.
Ik vind dat best een lastige. Mijn vriend heeft te dealen met een onterecht boze ex en hij probeert het leuk te houden voor iedereen, maar ik heb er niet zo’n zin in om me vaak aan te moeten passen aan haar grillen. Vinden jullie het lastig om bijvoorbeeld ergens niet bij te zijn om gedoe te voorkomen, terwijl het logisch en normaal zou zijn er wel bij te zijn? (Ik bedoel dus niet oudergesprekken op school van hun zonen ofzo hoor. Dat is helemaal voor pa en ma.) Ik wil en verwacht, zeker na mijn vorige relatie, dat mijn plek er mag zijn, dat ik niet verstopt word en dat m’n vriend voor me opkomt. Dat doet hij gelukkig ook, maar soms kiest hij voor gedoe voorkomen. Ik begrijp dat rationeel, maar ik voel me dan toch rot daarbij.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
