Relaties
alle pijlers
Succesvol echte vriendschappen maken...
donderdag 14 februari 2008 om 15:06
...hoe doe je dat? Ik weet dat ik niet de makkelijkste ben, maar heb veel te geven. Doe ik ook graag. Toch blijf ik steken op kenissen en oppervlakkige vrienden. Vrienden die me steunen als het slecht gaat (en dat is voor mij de definitie van vriendschap), heb ik niet. Nu moe tik bekennen dat ik me niet snel openstel. Ben bang voor afwijzing en het is meermaals erg slecht met me gegaan, en dan lopen mensen weg. Of niet, natuurlijk. Adviezen krijg ik dan wel, in de trant van: DOE er wat aan. Maar ja, ik ben geen mietje en zoek werkelijk overal hulp. Heb dat altijd gedaan ook. Ik zeur niet om problemen, maar moet het soms wel even kwijt. Ik denk dat een deel van mijn problemen zo opgelost worden als ik meer echte vrienden zou hebben.
Dus: hoe doe je dat? Ik zie mezelf niet vertellen dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb. Ik zou wellicht ook wegrennen. Doordat ik mijn hart niet snel openstel, en als ik het vervolgens wel doe, komt er nog weleens wat naarbuiten. Dat schrikt af natuurlijk. Hoe gaan jullie om met mensen die probleatiek hebben? Steunen jullie, of kost het te veel energie? Erkennen jullie het feit dat diegene er echt iets aan doet, maar dat het jaren kan duren voordat het beter wordt? Zijn jullie intussen al afgehaakt? Persoonlijk haak ik enkel af als diegene mij overal de schuld van geeft, maar als iemand een sociale fobie heeft en niet alleen over straat durft, ga ik gerust mee. Kleine moeite, ook al heb ik soms geen zin.
Aanleiding van dit topic is een beetje vanwege het feit dat een vriend van me(ex-klant, hoerenloper dus), nu een vriendin heeft (en dat hielden we allebei niet voor mogelijk want hij is niet communicatief en absoluut niet knap) en opeens onze vriendschap wilde beeindigen. Hij wil niet dat zijn hoerenlopersverleden bekend wordt bij dat vriendinnetje, en dat begrijp ik wel. Maar dat wil ik zelf natururlijk OOK niet, want ik wil ook absoluut niet dat mensen weten dat ik neuk voor geld. Dus ik zie het probleem niet zo. Het doet me wel erg pijn dat dit zo gaat. Met mijn ex wil ik ook vrienden blijven, maar hij wil dat ook niet zo. Ik weet niet of hij een nieuwe vriendin heeft, maar ik weet wel dat hij me nog steeds erg mooi en begeerlijk vindt. Ik kan me inhouden hoor, de seks is niet goed en ik kan veel betere seks krijgen. Is dit omdat het mannen zijn? Ik vind het allemaal vreemd en word er erg verdrietig van, want ik ervaar het als persoonlijke afwijzing.
Dus: hoe doe je dat? Ik zie mezelf niet vertellen dat ik een persoonlijkheidsstoornis heb. Ik zou wellicht ook wegrennen. Doordat ik mijn hart niet snel openstel, en als ik het vervolgens wel doe, komt er nog weleens wat naarbuiten. Dat schrikt af natuurlijk. Hoe gaan jullie om met mensen die probleatiek hebben? Steunen jullie, of kost het te veel energie? Erkennen jullie het feit dat diegene er echt iets aan doet, maar dat het jaren kan duren voordat het beter wordt? Zijn jullie intussen al afgehaakt? Persoonlijk haak ik enkel af als diegene mij overal de schuld van geeft, maar als iemand een sociale fobie heeft en niet alleen over straat durft, ga ik gerust mee. Kleine moeite, ook al heb ik soms geen zin.
Aanleiding van dit topic is een beetje vanwege het feit dat een vriend van me(ex-klant, hoerenloper dus), nu een vriendin heeft (en dat hielden we allebei niet voor mogelijk want hij is niet communicatief en absoluut niet knap) en opeens onze vriendschap wilde beeindigen. Hij wil niet dat zijn hoerenlopersverleden bekend wordt bij dat vriendinnetje, en dat begrijp ik wel. Maar dat wil ik zelf natururlijk OOK niet, want ik wil ook absoluut niet dat mensen weten dat ik neuk voor geld. Dus ik zie het probleem niet zo. Het doet me wel erg pijn dat dit zo gaat. Met mijn ex wil ik ook vrienden blijven, maar hij wil dat ook niet zo. Ik weet niet of hij een nieuwe vriendin heeft, maar ik weet wel dat hij me nog steeds erg mooi en begeerlijk vindt. Ik kan me inhouden hoor, de seks is niet goed en ik kan veel betere seks krijgen. Is dit omdat het mannen zijn? Ik vind het allemaal vreemd en word er erg verdrietig van, want ik ervaar het als persoonlijke afwijzing.
zaterdag 16 februari 2008 om 11:51
quote:korenwolf schreef op 16 februari 2008 @ 10:35:
[...]
Het zou leuk zijn als je de positieve berichten niet alleen opslaat, maar er ook op reageert. Al was het maar met een zinnetje, bijvoorbeeld: "dank je, heb ik wat aan", of "herken ik". Andere mensen hebben ook behoeften, voelen zich ook graag gezien (door jou). Juist de mensen waar je wat aan hebt, laat je nu een beetje in de kou staan.
Ik heb het zelf ook, als iemand iets zegt wat klopt, denk ik dat ik niet hoef te reageren. Als iemand (op mijn werk) iets op tijd doet, of bijzonder goed doet, denk ik dat ik er niks van hoef te zeggen. Ik heb mezelf echt moeten aanleren om juist op de positieve dingen te reageren. Soms voelt dat voor mij heel gek en overdreven, maar ik geloof dat mensen het wel prettig vinden. Beetje zoals chimpanzees: die vlooien elkaar om elkaar op hun gemak te stellen.
Je hebt gelijk, ik kon het enkel eventjes niet gister. Ik heb al gereageerd, kan niet overal op reageren, maar toch: iedereen bedankt voor de berichtjes!
Ik probeer ook complimentjes te maken, of subtiele aanrakingen. Heb ik mijzelf ook moeten aanleren want thuis waren wij helemaaaaaal niet zo.
Geloof dat Ottelien zei dat ik mezelf helemaal bloot moest geven, escort, snijden, zelfmoord. Hoeveel mensen zouden dan nog bij me blijven? Op welk punt doe je dat? Niet na 2 maanden lijkt me. En dan denk ik dat escort nog het ergste is van die drie dingen.
Wat ik niet begrijp, is dat mensen kennelijk bang zijn om te worden meegezogen in ellende als iemand een persoonlijkheidsstoornis heeft. Ja, een narcistische of antisociale persoonlijkheidsstoornis. Maar iemand die snijdt? Als je met een postzegelverzamelaar omgaat, ga je dan ineens ook postzegels verzamelen? Ik begrijp wel dat iemand dan steeds bezorgd is, vandaar dat ik het niet vertel. En primair om de schaamte natuurlijk, zo altruistisch ben ik nu ook weer niet. Maar als je toch merkt dat iemand onverklaarbare wonden heeft, dan probeer je diegene toch naar een arts/psycholoog te sturen ipv te zeggen: da-hag, stomme automutilist. Dit forum is een aardige afspiegeling van het 'echte' leven, en wat ik net zeg gebeurt ook om de haverklap. Dat ik irritatie oproep omdat ik nog steeds niet ben genezen, begrijp ik aan de ene kant wel, maar toch: het is proberen, proberen en proberen. En de ene schiet meteen raak, de ander (en je bent overgeleverd aan de grillen van de psych in feite), daarbij duurt het veel langer. Bij mij duurt het dus veel langer, ik ben complex en manipulatief volgens de artsen, en dat gaat moeilijk. Is ook moeilijk af te leren, maar ik ben ermee bezig. En ik heb al zoveel gedaan, echt hoor. 't Is geen onwil, want zo leven wil niemand, tenzij je weer een stoornis hebt dat je voor ziekten aandacht wil hebben
[...]
Het zou leuk zijn als je de positieve berichten niet alleen opslaat, maar er ook op reageert. Al was het maar met een zinnetje, bijvoorbeeld: "dank je, heb ik wat aan", of "herken ik". Andere mensen hebben ook behoeften, voelen zich ook graag gezien (door jou). Juist de mensen waar je wat aan hebt, laat je nu een beetje in de kou staan.
Ik heb het zelf ook, als iemand iets zegt wat klopt, denk ik dat ik niet hoef te reageren. Als iemand (op mijn werk) iets op tijd doet, of bijzonder goed doet, denk ik dat ik er niks van hoef te zeggen. Ik heb mezelf echt moeten aanleren om juist op de positieve dingen te reageren. Soms voelt dat voor mij heel gek en overdreven, maar ik geloof dat mensen het wel prettig vinden. Beetje zoals chimpanzees: die vlooien elkaar om elkaar op hun gemak te stellen.
Je hebt gelijk, ik kon het enkel eventjes niet gister. Ik heb al gereageerd, kan niet overal op reageren, maar toch: iedereen bedankt voor de berichtjes!
Ik probeer ook complimentjes te maken, of subtiele aanrakingen. Heb ik mijzelf ook moeten aanleren want thuis waren wij helemaaaaaal niet zo.
Geloof dat Ottelien zei dat ik mezelf helemaal bloot moest geven, escort, snijden, zelfmoord. Hoeveel mensen zouden dan nog bij me blijven? Op welk punt doe je dat? Niet na 2 maanden lijkt me. En dan denk ik dat escort nog het ergste is van die drie dingen.
Wat ik niet begrijp, is dat mensen kennelijk bang zijn om te worden meegezogen in ellende als iemand een persoonlijkheidsstoornis heeft. Ja, een narcistische of antisociale persoonlijkheidsstoornis. Maar iemand die snijdt? Als je met een postzegelverzamelaar omgaat, ga je dan ineens ook postzegels verzamelen? Ik begrijp wel dat iemand dan steeds bezorgd is, vandaar dat ik het niet vertel. En primair om de schaamte natuurlijk, zo altruistisch ben ik nu ook weer niet. Maar als je toch merkt dat iemand onverklaarbare wonden heeft, dan probeer je diegene toch naar een arts/psycholoog te sturen ipv te zeggen: da-hag, stomme automutilist. Dit forum is een aardige afspiegeling van het 'echte' leven, en wat ik net zeg gebeurt ook om de haverklap. Dat ik irritatie oproep omdat ik nog steeds niet ben genezen, begrijp ik aan de ene kant wel, maar toch: het is proberen, proberen en proberen. En de ene schiet meteen raak, de ander (en je bent overgeleverd aan de grillen van de psych in feite), daarbij duurt het veel langer. Bij mij duurt het dus veel langer, ik ben complex en manipulatief volgens de artsen, en dat gaat moeilijk. Is ook moeilijk af te leren, maar ik ben ermee bezig. En ik heb al zoveel gedaan, echt hoor. 't Is geen onwil, want zo leven wil niemand, tenzij je weer een stoornis hebt dat je voor ziekten aandacht wil hebben
zaterdag 16 februari 2008 om 11:53
quote:Digitalis schreef op 16 februari 2008 @ 11:24:
[...]
Ben ik met je eens, Zamirah. Ik ga voor een paar mensen echt door het vuur. Natuurlijk was het tricky, en ik heb me ook niet altijd goed gedragen. Juist omdat hij naar me luisterde, kwam er veel te veel uit dan normaal, bij mij dan. Maar je kunt toch vrienden zijn ook al ben je ooit elkaars klant/hoer/seksmaatje geweest? Dat begrijp ik er niet zo van.
Een mannelijke vriend ben je nou eenmaal kwijt zodra hij een vriendin heeft. Negen van de tien keer gaat dat zo. Ook als hij geen klant geweest is, ook als hij geen seksmaatjes geweest is - de dingen die hij vroeger met jou deed, daar heeft hij ineens minder tijd voor of doet hij nu met zijn vriendin.
En vriendschap met een ex is altijd moeilijk. Meestal moet er eerst een afkoelingsperiode volgen, voordat je de vriendschap weer op kunt pakken.
Ik zou je niet focussen op juist deze mensen, als ik jou was.
[...]
Ben ik met je eens, Zamirah. Ik ga voor een paar mensen echt door het vuur. Natuurlijk was het tricky, en ik heb me ook niet altijd goed gedragen. Juist omdat hij naar me luisterde, kwam er veel te veel uit dan normaal, bij mij dan. Maar je kunt toch vrienden zijn ook al ben je ooit elkaars klant/hoer/seksmaatje geweest? Dat begrijp ik er niet zo van.
Een mannelijke vriend ben je nou eenmaal kwijt zodra hij een vriendin heeft. Negen van de tien keer gaat dat zo. Ook als hij geen klant geweest is, ook als hij geen seksmaatjes geweest is - de dingen die hij vroeger met jou deed, daar heeft hij ineens minder tijd voor of doet hij nu met zijn vriendin.
En vriendschap met een ex is altijd moeilijk. Meestal moet er eerst een afkoelingsperiode volgen, voordat je de vriendschap weer op kunt pakken.
Ik zou je niet focussen op juist deze mensen, als ik jou was.
zaterdag 16 februari 2008 om 11:56
quote:minny schreef op 16 februari 2008 @ 11:34:
Misschien dat je ook betere vriendschappen kan krijgen als je je ook meer als een vriendin gedraagt. Je zegt over de een dat je nooit had verwacht dat ie een vriendin zou krijgen want onder andere niet bepaald knap, en van de ander (je ex) dat je wel betere seks kan krijgen want dat stelde niks voor. Dat zeg je niet over vrienden Digi! Persoonlijk zou ik nooit zoiets over mijn vrienden zeggen... Dat is een onderdeel van vriendschap.
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat niet alles en iedereen mijn vrienden geweldig vind, zo leuk vind ik ze.Dat baseerde ik op zijn woorden, want hij had nog nooit zonder betaling seks gehad en nog nooit een vriendin gehad. En omdat ik pissig was natuurlijk. Ik had notabene nog een vakantie voor hem geboekt, het geld dat hij me voor seks had betaald teruggegeven, om gelijkwaardig te zijn. Dan word ik wel pissig ja, als iemand dan na twee weken radiostilte zegt: wilniemeermetjeomgaan. Dan ben ik ook wel weer zo'n bitch die zegt: geef dat geld maar terug dan. Hij komt als het goed is vandaag langs (ik was emotioneel, ik had pillen op en was nogal aan het schelden geloof ik). Hij zei dat hij heel erg veel spijt had van die mail en of ik onze vriendschap nog een kans wilde geven. Maar dan wil ik wel echte vrienden zijn ook, ik wil ook weleens naar de kroeg gaan dan met hem en z'n vrienden ofzo. Dat is nooit gebeurd. Ik heb hem trouwens 1 keer een etentje betaald. In principe was hij de hoer en ik de klant.
Misschien dat je ook betere vriendschappen kan krijgen als je je ook meer als een vriendin gedraagt. Je zegt over de een dat je nooit had verwacht dat ie een vriendin zou krijgen want onder andere niet bepaald knap, en van de ander (je ex) dat je wel betere seks kan krijgen want dat stelde niks voor. Dat zeg je niet over vrienden Digi! Persoonlijk zou ik nooit zoiets over mijn vrienden zeggen... Dat is een onderdeel van vriendschap.
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat niet alles en iedereen mijn vrienden geweldig vind, zo leuk vind ik ze.Dat baseerde ik op zijn woorden, want hij had nog nooit zonder betaling seks gehad en nog nooit een vriendin gehad. En omdat ik pissig was natuurlijk. Ik had notabene nog een vakantie voor hem geboekt, het geld dat hij me voor seks had betaald teruggegeven, om gelijkwaardig te zijn. Dan word ik wel pissig ja, als iemand dan na twee weken radiostilte zegt: wilniemeermetjeomgaan. Dan ben ik ook wel weer zo'n bitch die zegt: geef dat geld maar terug dan. Hij komt als het goed is vandaag langs (ik was emotioneel, ik had pillen op en was nogal aan het schelden geloof ik). Hij zei dat hij heel erg veel spijt had van die mail en of ik onze vriendschap nog een kans wilde geven. Maar dan wil ik wel echte vrienden zijn ook, ik wil ook weleens naar de kroeg gaan dan met hem en z'n vrienden ofzo. Dat is nooit gebeurd. Ik heb hem trouwens 1 keer een etentje betaald. In principe was hij de hoer en ik de klant.
zaterdag 16 februari 2008 om 11:57
Een postzegelverzamelaar gaat meestal niet midden in de nacht hysterisch opbellen en dreigen al zijn postzegels op een enkele briefkaart te plakken en naar je op te sturen. Bijvoorbeeld... Maar ik snap je vergelijking wel
Overigens zou ik persoonlijk niet terugschrikken van het feit dat iemand escort is eerlijk gezegd. Wat maakt dat nou uit? Moet iemand zelf weten.
Overigens zou ik persoonlijk niet terugschrikken van het feit dat iemand escort is eerlijk gezegd. Wat maakt dat nou uit? Moet iemand zelf weten.
zaterdag 16 februari 2008 om 11:58
quote:korenwolf schreef op 16 februari 2008 @ 11:53:
[...]
Een mannelijke vriend ben je nou eenmaal kwijt zodra hij een vriendin heeft. Negen van de tien keer gaat dat zo. Ook als hij geen klant geweest is, ook als hij geen seksmaatjes geweest is - de dingen die hij vroeger met jou deed, daar heeft hij ineens minder tijd voor of doet hij nu met zijn vriendin.
En vriendschap met een ex is altijd moeilijk. Meestal moet er eerst een afkoelingsperiode volgen, voordat je de vriendschap weer op kunt pakken.
Ik zou je niet focussen op juist deze mensen, als ik jou was.'t Is ook omdat ik me op weinig andere mensen kan focussen, sad enough. Juist omdat hij alles van mij weet, voelde ik me veilig. Ik baal er echt van. Als iemand zegt (mijn ex-vriend ook bijvoorbeeld): we kunnen toch vrienden zijn? Dan verwacht ik dat ook. Als ik dan vervolgens niets meer hoor, voel ik me slecht en denk ik dat ik kennelijk niet leuk genoeg ben. En dan ja, dan verval ik in oude patronen. Niet leuk, niet slim, vooral dom en zwak, maar het gebeurt.
[...]
Een mannelijke vriend ben je nou eenmaal kwijt zodra hij een vriendin heeft. Negen van de tien keer gaat dat zo. Ook als hij geen klant geweest is, ook als hij geen seksmaatjes geweest is - de dingen die hij vroeger met jou deed, daar heeft hij ineens minder tijd voor of doet hij nu met zijn vriendin.
En vriendschap met een ex is altijd moeilijk. Meestal moet er eerst een afkoelingsperiode volgen, voordat je de vriendschap weer op kunt pakken.
Ik zou je niet focussen op juist deze mensen, als ik jou was.'t Is ook omdat ik me op weinig andere mensen kan focussen, sad enough. Juist omdat hij alles van mij weet, voelde ik me veilig. Ik baal er echt van. Als iemand zegt (mijn ex-vriend ook bijvoorbeeld): we kunnen toch vrienden zijn? Dan verwacht ik dat ook. Als ik dan vervolgens niets meer hoor, voel ik me slecht en denk ik dat ik kennelijk niet leuk genoeg ben. En dan ja, dan verval ik in oude patronen. Niet leuk, niet slim, vooral dom en zwak, maar het gebeurt.
zaterdag 16 februari 2008 om 11:59
Even voor Minny, ik heb mij jaren gedragen als een wereld vriendin voor iemand en toen ik in de put zat vorig jaar met mijn motorongeluk en mijn boodschap vh ziekenhuis dat ik vermoedelijk kanker had, toen kreeg ik van diezelfde vriend te horen waar ik altijd voor door het vuur ging, soms ten nadele van mijzelf , dat ie geen behoefte had om me nog te zien of te bezoeken whatever, dat was een heel nare ervaring voor mij.
Ik heb hem verrot gescholden een paar maanden later omdat ik erachter kwam dat ie idd zich eraan hield, nooit meer gevraagd hoe t met me was, en nu maanden later smst ie , dat ie een boeddha had gekocht op de vakantie ( dat maanden na zijn lullige bericht was ) , maar dat ie die niet meer gegeven had omdat ik na maanden zo een smsje had gestuurd, nou is dat verrot of niet en heel onbegrijpelijk ook en als iemand een vriendin is geweest ben ik het wel, dus als antwoord of jou opmerking dat je eerst zelf een vriendin moet zijn, dat geeft dus ook geen enkele garantie.Of ben ik de enige die precies die ene lul treft, lijkt me onwaarschijnlijk.
Ik heb hem verrot gescholden een paar maanden later omdat ik erachter kwam dat ie idd zich eraan hield, nooit meer gevraagd hoe t met me was, en nu maanden later smst ie , dat ie een boeddha had gekocht op de vakantie ( dat maanden na zijn lullige bericht was ) , maar dat ie die niet meer gegeven had omdat ik na maanden zo een smsje had gestuurd, nou is dat verrot of niet en heel onbegrijpelijk ook en als iemand een vriendin is geweest ben ik het wel, dus als antwoord of jou opmerking dat je eerst zelf een vriendin moet zijn, dat geeft dus ook geen enkele garantie.Of ben ik de enige die precies die ene lul treft, lijkt me onwaarschijnlijk.
zaterdag 16 februari 2008 om 11:59
quote:minny schreef op 16 februari 2008 @ 11:57:
Een postzegelverzamelaar gaat meestal niet midden in de nacht hysterisch opbellen en dreigen al zijn postzegels op een enkele briefkaart te plakken en naar je op te sturen. Bijvoorbeeld... Maar ik snap je vergelijking wel
Overigens zou ik persoonlijk niet terugschrikken van het feit dat iemand escort is eerlijk gezegd. Wat maakt dat nou uit? Moet iemand zelf weten.
JIj misschien niet Min, maar velen wel hoor. En vergeet het roddelcircuit niet...
Een postzegelverzamelaar gaat meestal niet midden in de nacht hysterisch opbellen en dreigen al zijn postzegels op een enkele briefkaart te plakken en naar je op te sturen. Bijvoorbeeld... Maar ik snap je vergelijking wel
Overigens zou ik persoonlijk niet terugschrikken van het feit dat iemand escort is eerlijk gezegd. Wat maakt dat nou uit? Moet iemand zelf weten.
JIj misschien niet Min, maar velen wel hoor. En vergeet het roddelcircuit niet...
zaterdag 16 februari 2008 om 11:59
quote:Digitalis schreef op 16 februari 2008 @ 11:56:
[...]
Dat baseerde ik op zijn woorden, want hij had nog nooit zonder betaling seks gehad en nog nooit een vriendin gehad. En omdat ik pissig was natuurlijk. Ik had notabene nog een vakantie voor hem geboekt, het geld dat hij me voor seks had betaald teruggegeven, om gelijkwaardig te zijn. Dan word ik wel pissig ja, als iemand dan na twee weken radiostilte zegt: wilniemeermetjeomgaan. Dan ben ik ook wel weer zo'n bitch die zegt: geef dat geld maar terug dan. Hij komt als het goed is vandaag langs (ik was emotioneel, ik had pillen op en was nogal aan het schelden geloof ik). Hij zei dat hij heel erg veel spijt had van die mail en of ik onze vriendschap nog een kans wilde geven. Maar dan wil ik wel echte vrienden zijn ook, ik wil ook weleens naar de kroeg gaan dan met hem en z'n vrienden ofzo. Dat is nooit gebeurd. Ik heb hem trouwens 1 keer een etentje betaald. In principe was hij de hoer en ik de klant.Nee dat begrijp ik Digi, iedereen zegt weleens wat als ze boos zijn. Maar ik bedoel meer dat de vriendschap niet goed zit als je echt zo over iemand denkt. Snap je?
Wat vreemd trouwens dat hij niet met jou de kroeg in wil duiken?! Alsof iedereen dan meteen zegt "Oh dat zijn een escort en een ex-klant, dat zie je zo!" Beetje moeilijk doen van zijn kant denk ik...
[...]
Dat baseerde ik op zijn woorden, want hij had nog nooit zonder betaling seks gehad en nog nooit een vriendin gehad. En omdat ik pissig was natuurlijk. Ik had notabene nog een vakantie voor hem geboekt, het geld dat hij me voor seks had betaald teruggegeven, om gelijkwaardig te zijn. Dan word ik wel pissig ja, als iemand dan na twee weken radiostilte zegt: wilniemeermetjeomgaan. Dan ben ik ook wel weer zo'n bitch die zegt: geef dat geld maar terug dan. Hij komt als het goed is vandaag langs (ik was emotioneel, ik had pillen op en was nogal aan het schelden geloof ik). Hij zei dat hij heel erg veel spijt had van die mail en of ik onze vriendschap nog een kans wilde geven. Maar dan wil ik wel echte vrienden zijn ook, ik wil ook weleens naar de kroeg gaan dan met hem en z'n vrienden ofzo. Dat is nooit gebeurd. Ik heb hem trouwens 1 keer een etentje betaald. In principe was hij de hoer en ik de klant.Nee dat begrijp ik Digi, iedereen zegt weleens wat als ze boos zijn. Maar ik bedoel meer dat de vriendschap niet goed zit als je echt zo over iemand denkt. Snap je?
Wat vreemd trouwens dat hij niet met jou de kroeg in wil duiken?! Alsof iedereen dan meteen zegt "Oh dat zijn een escort en een ex-klant, dat zie je zo!" Beetje moeilijk doen van zijn kant denk ik...
zaterdag 16 februari 2008 om 12:04
quote:Digitalis schreef op 16 februari 2008 @ 11:51:
[...]
Wat ik niet begrijp, is dat mensen kennelijk bang zijn om te worden meegezogen in ellende als iemand een persoonlijkheidsstoornis heeft. Ja, een narcistische of antisociale persoonlijkheidsstoornis. Maar iemand die snijdt?
Maar je wordt ook meegezogen! Dat is een feit.
Het is niet zo dat jij degene bent met de stoornis en dat de rest van de wereld bestaat uit stabiele persoonlijkheden die nergens door getriggerd worden!
Het is voor mij bijvoorbeeld onverstandig om met ernstig depressieve mensen om te gaan. Daar word ik in meegezogen. Dat voelt voor mij als een afwijzing van mij persoonlijk - terwijl ik verstandelijk echt weet dat het dat niet is - en daar word ik dan weer depressief van. Ik heb echt een keer een vriendschap verbroken om die reden. Heel pijnlijk, kan er nog steeds verdrietig om zijn, maar als ik die vriendschap had voortgezet had ik het waarschijnlijk niet overleefd. Letterlijk. Meegezogen in het zwarte gat.
Het is dus niet zo dat ik iemand bij voorbaat afwijs, als ik hoor dat die depressief of psychotisch of whatever is of is geweest. Dan zouden er trouwens weinig mensen overblijven. Maar het is gewoon slecht voor mij.
[...]
Wat ik niet begrijp, is dat mensen kennelijk bang zijn om te worden meegezogen in ellende als iemand een persoonlijkheidsstoornis heeft. Ja, een narcistische of antisociale persoonlijkheidsstoornis. Maar iemand die snijdt?
Maar je wordt ook meegezogen! Dat is een feit.
Het is niet zo dat jij degene bent met de stoornis en dat de rest van de wereld bestaat uit stabiele persoonlijkheden die nergens door getriggerd worden!
Het is voor mij bijvoorbeeld onverstandig om met ernstig depressieve mensen om te gaan. Daar word ik in meegezogen. Dat voelt voor mij als een afwijzing van mij persoonlijk - terwijl ik verstandelijk echt weet dat het dat niet is - en daar word ik dan weer depressief van. Ik heb echt een keer een vriendschap verbroken om die reden. Heel pijnlijk, kan er nog steeds verdrietig om zijn, maar als ik die vriendschap had voortgezet had ik het waarschijnlijk niet overleefd. Letterlijk. Meegezogen in het zwarte gat.
Het is dus niet zo dat ik iemand bij voorbaat afwijs, als ik hoor dat die depressief of psychotisch of whatever is of is geweest. Dan zouden er trouwens weinig mensen overblijven. Maar het is gewoon slecht voor mij.
zaterdag 16 februari 2008 om 12:09
Als iemand het zelf moeilijk heeft dan kunnen de problemen van anderen net dat beetje energie teveel kosten. Kan een goede reden zijn om de vriendschap af te houden en alleen als kennissen door het leven te gaan.
Zoals ik al eerder schreef, in een beginnende vriendschap heb je het vooral leuk met elkaar. Met iemand die meteen een lading bagage op je schouders legt, bewust of onbewust, heb je het meestal niet zo leuk. Ik niet althans.
Heb je via dit forum geen leuke vriendschappen opgedaan?
Zoals ik al eerder schreef, in een beginnende vriendschap heb je het vooral leuk met elkaar. Met iemand die meteen een lading bagage op je schouders legt, bewust of onbewust, heb je het meestal niet zo leuk. Ik niet althans.
Heb je via dit forum geen leuke vriendschappen opgedaan?
zaterdag 16 februari 2008 om 12:16
digi, ik denk dat ieder mens op een andere manier omgaat met de problemen, verleden etc van anderen. Ik voor mij zal het worst wezen dat jij in de escort zit, ben volwassen genoeg om te beseffen dat het een baan is en niet wie jij bent. Misschien is dat ook wel een beetje het probleem. Kun jij nog ondanks alle problemen nog zien wie JIJ bent?
Toen ik een aantal jaren geleden in dagbehandeling zat, zat er ook een jongen in de groep die op mannen viel. Hij vertelde toen dat voor heel veel mensen hij de homo X was. Voor mij was hij X die toevallig homo is. Het is onderdeel van iemand, niet de hele persoon.
Datzelfde geldt voor jou: jij bent op de eerste plaats digi, de rest is slechts een onderdeel van jou. En natuurlijk hebben al die dingen invloed op wie jij bent, maar ze zijn niet digi. (hoop dat je me nog kunt volgen)
Toen ik een aantal jaren geleden in dagbehandeling zat, zat er ook een jongen in de groep die op mannen viel. Hij vertelde toen dat voor heel veel mensen hij de homo X was. Voor mij was hij X die toevallig homo is. Het is onderdeel van iemand, niet de hele persoon.
Datzelfde geldt voor jou: jij bent op de eerste plaats digi, de rest is slechts een onderdeel van jou. En natuurlijk hebben al die dingen invloed op wie jij bent, maar ze zijn niet digi. (hoop dat je me nog kunt volgen)
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 16 februari 2008 om 12:31
Ik heb Feliciaatje en Mastermind leren kennen via het forum, en -dit is heel moeilijk om te zeggen- ik beschouw hen als vriendinnen. Ook heb ik wel gemaild met mensen van het forum die heel tof zijn. Helaas allemaal Hollanders, want ik woon niet in NL en afspreken is daarom moeilijk.
Vanavond ga ik wel naar een feestje met allemaal internationale mensen, met een Bulgaarse vriendin. Leuk, maar aan de andere kant: ze gaan weer weg
Nee, ik zie mezelf niet primair als hoer. Maar hoe ik mezelf wel zie, is lastig. Ik zie vooral HUUBDSDBJHSBHU&*^&W*O die studeert en werkt als escort, snap je?
Minny, hij is zo onervaren dat hij ook denkt dat hij niet meer met vrouwen mag omgaan als hij een relatie heeft. Deze vent is midden 30 he, en met zo'n lange tijd onervarenheid....ja, dan zal dat wel zo zijn dat hij het echt niet begrijipt. Hij is ook niet zo communicatief, heb hem weleens verweten een autist te zijn (nu ben ik zelf ook mesjogge, dus pot en ketel enzo). Hij schreef in zijn mail dat hij het niet zou kunnen verklaren, dat hij als midden dertiger en niet knap een bloedmooie buitenlandse studente als gewone vriendin kon hebben. Joh, in een minuut heb ik al 50 verklaringen verzonnnen. Hij denkt denk ik inderdaad dat men dat meteen doorheeft, terwijl ik denk dat echt niemand daaraan denkt, want niemand weet het ook van hem. Dus ja, overdreven. Hopelijk draait hij bij.
Vanavond ga ik wel naar een feestje met allemaal internationale mensen, met een Bulgaarse vriendin. Leuk, maar aan de andere kant: ze gaan weer weg
Nee, ik zie mezelf niet primair als hoer. Maar hoe ik mezelf wel zie, is lastig. Ik zie vooral HUUBDSDBJHSBHU&*^&W*O die studeert en werkt als escort, snap je?
Minny, hij is zo onervaren dat hij ook denkt dat hij niet meer met vrouwen mag omgaan als hij een relatie heeft. Deze vent is midden 30 he, en met zo'n lange tijd onervarenheid....ja, dan zal dat wel zo zijn dat hij het echt niet begrijipt. Hij is ook niet zo communicatief, heb hem weleens verweten een autist te zijn (nu ben ik zelf ook mesjogge, dus pot en ketel enzo). Hij schreef in zijn mail dat hij het niet zou kunnen verklaren, dat hij als midden dertiger en niet knap een bloedmooie buitenlandse studente als gewone vriendin kon hebben. Joh, in een minuut heb ik al 50 verklaringen verzonnnen. Hij denkt denk ik inderdaad dat men dat meteen doorheeft, terwijl ik denk dat echt niemand daaraan denkt, want niemand weet het ook van hem. Dus ja, overdreven. Hopelijk draait hij bij.
zaterdag 16 februari 2008 om 12:38
Korenwolf, iemand IS toch geen depressie? Ik ben ook geen gek, ik ben Digi met problemen, en ik wil die problemen oplossen. Maar ik ben ook Digi waarmee je lol kunt beleven, en juist dan hoef ik helemaal niet over mijn problemen te praten, daar zijn hulpverleners voor. Als ik echt in de put zit, dan 'verwacht' ik wel een arm om me heen. Maar dat hoeft echt niet elke dag, week, maand.
zaterdag 16 februari 2008 om 12:38
zaterdag 16 februari 2008 om 12:43
Ja Minny, beetje wereldvreemd op sociaal gebied. Hij zegt zelf situaties te vermijden waarbij hij erg sociaal moet doen. Ik vond het best erg, ik heb hem veel geleerd in feite, hoe met een vrouw om te gaan, wat te zeggen, enzvoorts (klinkt arrogant, maar is echt zo), en dan heeft ie opeens een vriendin (ik denk echt dat ie die nooit had gehad zonder de moed te hebben verzameld door zo intensief met mij te zijn omgegaan) en dan ben ik exit. AUW doet dat.
zaterdag 16 februari 2008 om 12:45
Ja, dat is pijnlijk natuurlijk. Zag hij het dan toch meer als een zakelijke relatie? Of was het voor beiden duidelijk dat het een vriendschap betrof? Hoe dan ook is het niet leuk dat ie je ineens laat vallen. Maar zeg eens, als je nou bergen andere vrienden zou hebben, zou je je dan druk maken om hem? Ook iets om bij stil te staan.
zaterdag 16 februari 2008 om 12:45
Maar Digi: ben jij ook de vriendin die geinteresseerd is in je vrienden? Op zich is een depressie of ander probleem zeker geen reden om geen vriendschap aan te gaan met iemand. Maar als ik niet meer ben dan een schouder voor wanneer het slecht gaat en een stapmaatje als het goed gaat, zou het wel een probleem zijn. Ik schrijf dit omdat een goede vriendin van me (die ik al heel lang ken) psychisch behoorlijk met zichzelf in de knoop raakte een paar jaar geleden. En er ontstond dus een soort van verhouding waarin ik haar steunde (logisch) of we samen leuke dingen deden. Maar ze was echt niet meer geinteresseerd in hoe het met mij ging (dan bedoel ik gewoon de kleine nieuwtjes of grotere dingen in mijn leven). Dat is dus langzaam doodgebloed en we zijn nu maximaal nog goede kennissen.Voor mij zijn vrienden zeker niet alleen de mensen waar je op kunt bouwen als het slecht gaat, maar juist mensen waar je bij betrokken bent. Dus waarvan je wilt weten hoe het met ze gaat. Waarmee je uren over kleine dingen uit hun leven kunt praten omdat je dat wilt en niet omdat dat moet als vriendin.
Dat zeg ik....
zaterdag 16 februari 2008 om 12:46
Ik reageer later wat langer, ik ben tot niet veel zinnigs zeggen in staat met dit snothoofd . Maar ik wou even zeggen dat ik het fijn vind dat je me zo beschouwt (en ik snap dat je het moeilijk vond om dat zo te zeggen, ik vond het ook altijd heel moeilijk om iemand een vriend of vriendin te noemen, was bang dat mensen zich geclaimd zouden voelen of zo). Ik hoop dat je beseft dat dat hele escortgedoe echt compleet niets voor mij afdoet aan jou, ik vind het geheel onbelangrijk. Dat zeg ik niet voor jouw gemoedsrust maar omdat ik het meen. En ik weet zeker dat er meer mensen zijn die daar niet warm of koud van worden en wie het gaat om jou als persoon, niet je beroep.
zaterdag 16 februari 2008 om 12:46
quote:Digitalis schreef op 16 februari 2008 @ 12:45:
Ja weet ik Minny, maar ik bedoelde meer mensen hier in mijn omgeving. Want mensen die zover weg zitten en ik die zo weinig tijd heb om heen en weer te reizen...da's zo jammer.Volgens mij zitten hier ook mensen uit Belgie op het forum hoor. Anders doe je een oproepje hier op het forum, op de daarvoor bestemde plek, om eens te gaan stappen of zo?
Ja weet ik Minny, maar ik bedoelde meer mensen hier in mijn omgeving. Want mensen die zover weg zitten en ik die zo weinig tijd heb om heen en weer te reizen...da's zo jammer.Volgens mij zitten hier ook mensen uit Belgie op het forum hoor. Anders doe je een oproepje hier op het forum, op de daarvoor bestemde plek, om eens te gaan stappen of zo?
zaterdag 16 februari 2008 om 12:51
Eens met Minny's laatste post: je hébt dus kennelijk wel vrienden! Felicia en Mastermind, nou, een mens kan mindere vrienden hebben, hoor 
.
Digi: ik denk dat de dingen die jij zoekt in een vriendschap volstrekt normaal zijn. Althans: ik vind de verwachtingen die jij hebt van échte vriendschap volstrekt normaal, zo zien mijn vriendschappen er ook uit.
De basisvoorwaarde voor vriendschap is gelijkwaardigheid. En bij jou wringt de schoen volgens mij juist daar: ik zie jou continu jezelf naar beneden halen, bedenken wat mensen van jou denken (hoer, psychoot, zwak, gek - you name it) en daarmee verstoor je een eventuele balans/gelijkwaardigheid al bij voorbaat.
Als ik jou IRL zou tegenkomen en je zou me direct vertellen dat je escort bent, zou ik dat voor kennisgeving aannemen en niet wegrennen. Als je in een later stadium van de vriendschap zou vertellen dat je ernstig depressief bent, zou ik nog steeds niet wegrennen. Ook niet als je zou vertellen dat je jezelf soms snijdt, of dat je suicidaal bent (geweest).
Wat mij wél zou laten wegrennen is jouw beeld van jezelf. Hoer, zwak, gek etc. Nu begrijp ik wel dat een beeld van jezelf veranderen niet zo eenvoudig is), maar werk daar eerst aan, voordat je je in de wereld van vriendschappen stort. Jij bent Digitalis, gewoon een leuke meid die iets te bieden heeft in een vriendschap. O ja, en toevallig ben je ook escort en heb je wat psyschische problemen, maar je BENT niet je ziekte en je BENT geen hoer.
Hmmmm, moeilijk om te tikken wat ik nou eigenlijk wil zeggen, hopelijk snap je wat ik bedoel.
.Digi: ik denk dat de dingen die jij zoekt in een vriendschap volstrekt normaal zijn. Althans: ik vind de verwachtingen die jij hebt van échte vriendschap volstrekt normaal, zo zien mijn vriendschappen er ook uit.
De basisvoorwaarde voor vriendschap is gelijkwaardigheid. En bij jou wringt de schoen volgens mij juist daar: ik zie jou continu jezelf naar beneden halen, bedenken wat mensen van jou denken (hoer, psychoot, zwak, gek - you name it) en daarmee verstoor je een eventuele balans/gelijkwaardigheid al bij voorbaat.
Als ik jou IRL zou tegenkomen en je zou me direct vertellen dat je escort bent, zou ik dat voor kennisgeving aannemen en niet wegrennen. Als je in een later stadium van de vriendschap zou vertellen dat je ernstig depressief bent, zou ik nog steeds niet wegrennen. Ook niet als je zou vertellen dat je jezelf soms snijdt, of dat je suicidaal bent (geweest).
Wat mij wél zou laten wegrennen is jouw beeld van jezelf. Hoer, zwak, gek etc. Nu begrijp ik wel dat een beeld van jezelf veranderen niet zo eenvoudig is
), maar werk daar eerst aan, voordat je je in de wereld van vriendschappen stort. Jij bent Digitalis, gewoon een leuke meid die iets te bieden heeft in een vriendschap. O ja, en toevallig ben je ook escort en heb je wat psyschische problemen, maar je BENT niet je ziekte en je BENT geen hoer.Hmmmm, moeilijk om te tikken wat ik nou eigenlijk wil zeggen, hopelijk snap je wat ik bedoel.
.
