Tropenjaren?

Reaguurder woensdag 5 maart 2025 om 03:20

Dag dames,

Mijn vrouw en ik zijn momenteel 14 jaar samen en hebben samen een zoon van 2.

Voor het eerst in onze relatie, ben ik gaan twijfelen aan de houdbaarheid/duurzaamheid van de relatie.
Dit komt door het volgende, sinds ongeveer Augustus vorig jaar, heb ik het idee dat ik niets, maar dan ook niets goed kan doen. Voor de context, mijn vrouw heeft haar baan opgezegd na haar verlof en wil gaan freelancen. Dus ze is ook meer thuis met onze zoon, we hebben dubbele lasten ( nieuwbouw gekocht) dus ik werk nu ook meer dan normaal na mijn promotie tot sales directeur. Meer sales, meer inkomsten en job security in deze tijden. Hierbij een lijst van opmerkingen (zonder écht ruzie te hebben) in de uren die wij elkaar zien:..

Verkeerd afgelopen week: (bijgehouden in notities)

- Autorijden, te hard, te zacht, te wild, te braaf
- Vaatwasser inruimen te slordig
- Kleren vouwen (niet op "haar" manier)
- Stofzuigen (slordig)
- Rommel
- Werkt te veel uren
- Werkt thuis en vraagt dan te veel aandacht
- speelt te wild met zoon.
- geeft te veel aandacht aan zoon
- geeft te weinig aandacht aan zoon door op kantoor te zijn
- Poetst tanden te hard
- Speeksel bij kusjes
- Luistert niet
- Maakt ruzie met anderen
- Slaapt luid
- Eet luid
- Mist orde, chaos
- Gaat over persoonlijke grenzen (kleine ruzie nadat ik dat sarcastisch zei "prima, ik bied alvast mijn excuses aan voor alles wat ik verkeerd ga doen deze week"
- Lui
- Te actief
- Kookt rommelig
- Stinkt na sporten
- Worst roommate
- Hork
- Ongevoelig
- Dominant , duwt dingen door (discussie over keuzes die gemaakt moesten worden over optielijst. Het moest in overleg maar alles wat ik wilde, paste niet in haar plaatje voor het huis... Dus frustratie bij mij en nam ik een positie in... Resultaat loopgravendiscussie....
- Slechte fotograaf
- wil een te sportieve leasewagen ( stationwagon)

En de opmerkingen storen mij eigenlijk nog het minst, ze was vroeger altijd mijn steun en toeverlaat maar sinds vorig jaar neemt ze ook niets meer van mij aan en trekt ze alles in twijfel. Ze lijkt erop te kicken om een "foutje" te ontdekken.

Ik hou nog steeds enorm van mijn vrouw en ik mis het plezier dat wij samen hadden maar het is de afgelopen weken dusdanig erg geworden dat ik redenen zoek om naar kantoor of klanten te gaan.. om maar niet thuis te zijn ....
Ik heb het al een aantal keren besproken met mijn vrouw maar haar conclusie is simpel, je moet naar mij luisteren en mij begrijpen.. En dames, ik doe mijn best maar ik ben eerlijk gezegd radeloos en dit is vrij atypisch voor mij. Maar ik kan écht NIETS goed doen momenteel in de ogen van mijn vrouw.
Ik ben sws niet iemand die makkelijk over gevoelens praat, dat kon ik wel met mijn vrouw maar we lijken niet meer dezelfde taal te spreken...

De opvoeding van ons zoontje gaat goed en dat is één van de weinige areas waar we elkaar kunnen vinden. Helaas wel veel commentaar waar ik inmiddels ongevoelig voor ben geworden.

Overigens is het ook 3 jaar(dus niet meer sinds positieve test) geleden dat wij seks hebben gehad, veel pogingen ondernomen maar telkens afgewezen( je denkt alleen aan seks) , dus nu ook gestopt met de pogingen.

Tips? Overigens gaan er niet scheiden, zij of ik gaan niet vreemd en miss nog te vroeg voor een relatietherapeut?

Groet

reaguurder wijzigde dit bericht op 05-03-2025 04:07
Reden: Extra info

5.84% gewijzigd

Lila-Linda woensdag 5 maart 2025 om 10:42

Reaguurder schreef: ↑
05-03-2025 10:34
Ja, ze is wel een ambitieuze slimme vrouw, alleen nog wat pech met werkgevers gehad. Vaak ongelukkig vertrokken. Het freelancen gaat best goed, heb een paar terugkerende klanten voor haar geregeld. Nu is ze zelf driftig op zoek naar nieuwe klanten.
Dus ik zie dat wel goedkomen, kost ook tijd om dit op te bouwen. Zeker na lang eruit te hebben gelegen. Het kan uiteindelijk wel haar zelfvertrouwen of overall tevredenheid boosten. Merci

heeft ze je dat gevraagd?

Reaguurder woensdag 5 maart 2025 om 10:49

SunShine35 schreef: ↑
05-03-2025 07:52
Het lijkt me niet te vroeg voor een relatietherapeut. Er is veel irritatie, geen seks maar nog wel liefde. Het perfecte moment dus. Staat zij open voor een therapeut?

Er is inmiddels veel irritatie, maar het is niet constant. We hebben nog gelukkig prima momenten samen, alleen zodra de opstapeling van opmerkingen beginnen... Dan word ik inmiddels goed fel en dat maakt haar weer verdrietig. Stom voorbeeldje van vanochtend: "ik vroeg- hoe laat komt x , mijn vrouw: kijk in de agenda, ik: weet je nou hoelaat of niet, tel niet bij me. Mijn vrouw: ik ben je assistent niet, ik heel geïrriteerd: zeg gewoon hoe laat!!"

Dus om wat gehuil en gezeik te besparen ga ik de confrontatie uit de weg... En dan merk ik dat ze voelt dat ik onverschillig word en daar wordt ze dan weer verdrietig over...... Dus idd miss tijd voor een therapeut.

VGM1980 woensdag 5 maart 2025 om 10:54

Reaguurder schreef: ↑
05-03-2025 10:49
Er is inmiddels veel irritatie, maar het is niet constant. We hebben nog gelukkig prima momenten samen, alleen zodra de opstapeling van opmerkingen beginnen... Dan word ik inmiddels goed fel en dat maakt haar weer verdrietig. Stom voorbeeldje van vanochtend: "ik vroeg- hoe laat komt x , mijn vrouw: kijk in de agenda, ik: weet je nou hoelaat of niet, tel niet bij me. Mijn vrouw: ik ben je assistent niet, ik heel geïrriteerd: zeg gewoon hoe laat!!"

Dus om wat gehuil en gezeik te besparen ga ik de confrontatie uit de weg... En dan merk ik dat ze voelt dat ik onverschillig word en daar wordt ze dan weer verdrietig over...... Dus idd miss tijd voor een therapeut.

Ik erger mij er ook aan als mij iets gevraagd wordt wat je zelf heel simpel op kan zoeken maar het wel gemakkelijk is als ik dat doe.

Ik zeg maar zo, ik zeg maar..

Catalina woensdag 5 maart 2025 om 10:56

Je gaat de confrontatie helemaal niet uit de weg, je blijft op dezelfde manier doorvragen terwijl je het prima zelf kunt oplossen door je telefoon te gaan pakken.

thanx woensdag 5 maart 2025 om 10:57

Hier zou ik echt nu therapie voor opzoeken. Niet verder laten escaleren.

Ik denk (maar nu vul ik in) dat je vrouw haar wereldje erg klein is geworden.
Ze zit thuis met de dreumes.
En jij moet meer werken om alles te betalen. Hierdoor ben je er nog minder en is zij meer alleen.

Ze zou iets buiten de deur moeten hebben. Iets om handen wat van haar is.

En dan is er ook nog eens geen seks, dus geen intimiteit. Je gaat je dan afvragen waarom zit ik nog in deze relatie?
Om het huishouden te doen en de kinderopvang?

Blijf elkaar waarderen!
Maar begin eens met praten met elkaar. E.u. met een therapeut erbij.

de wereld wacht om ontdekt te worden

Obeantut woensdag 5 maart 2025 om 10:57

Reaguurder schreef: ↑
05-03-2025 10:49
Er is inmiddels veel irritatie, maar het is niet constant. We hebben nog gelukkig prima momenten samen, alleen zodra de opstapeling van opmerkingen beginnen... Dan word ik inmiddels goed fel en dat maakt haar weer verdrietig. Stom voorbeeldje van vanochtend: "ik vroeg- hoe laat komt x , mijn vrouw: kijk in de agenda, ik: weet je nou hoelaat of niet, tel niet bij me. Mijn vrouw: ik ben je assistent niet, ik heel geïrriteerd: zeg gewoon hoe laat!!"

Dus om wat gehuil en gezeik te besparen ga ik de confrontatie uit de weg... En dan merk ik dat ze voelt dat ik onverschillig word en daar wordt ze dan weer verdrietig over...... Dus idd miss tijd voor een therapeut.

Voor haar is het misschien meer dit: waarom moet ik het opzoeken terwijl jij het zelf met evenveel moeite kan opzoeken? Alsof jouw tijd meer waard is dan het hare, en zij zich daardoor als assistente voelt behandeld. Als dat niet je bedoeling is, zeg dan bijv: weet jij uit je hoofd hoelaat x is, anders kijk ik even in onze agenda.

Communicatie communicatie

Not_so_perfect woensdag 5 maart 2025 om 11:03

Rooss4.0 schreef: ↑
05-03-2025 08:46
Ik vind het heel verhelderend juist, in dit soort topics wordt heel vaak om voorbeelden gevraagd.
We zien hier heel mooi uitgeschreven hoe uitgecheckt partner van TO is.

Daar heb je een punt, zo kun je het ook bekijken, maar ik zou denken onthou wat voorbeelden en benoem die. Ik zou zelf namelijk als ik er achter kwam dat mijn man dat deed alleen maar nóg geïrriteerder zijn, wie ben jij dat je een heel rapport over mij aan het schrijven bent in je telefoon

Obeantut woensdag 5 maart 2025 om 11:09

Reaguurder, lukt het je om je in haar in te leven? Kun je wat met de ervaringen die we hier met jou delen?

Dat laatste van jou in het voorbeeld: " zeg gewoon hoe laat!", nadat zij heeft gezegd dat je het zelf moet opzoeken...

Denk niet dat je vrouw niet zonder je kan. Ga praten.

Lila-Linda woensdag 5 maart 2025 om 11:09

Reaguurder schreef: ↑
05-03-2025 10:49
Er is inmiddels veel irritatie, maar het is niet constant. We hebben nog gelukkig prima momenten samen, alleen zodra de opstapeling van opmerkingen beginnen... Dan word ik inmiddels goed fel en dat maakt haar weer verdrietig. Stom voorbeeldje van vanochtend: "ik vroeg- hoe laat komt x , mijn vrouw: kijk in de agenda, ik: weet je nou hoelaat of niet, tel niet bij me. Mijn vrouw: ik ben je assistent niet, ik heel geïrriteerd: zeg gewoon hoe laat!!"

Dus om wat gehuil en gezeik te besparen ga ik de confrontatie uit de weg... En dan merk ik dat ze voelt dat ik onverschillig word en daar wordt ze dan weer verdrietig over...... Dus idd miss tijd voor een therapeut.

Ah... mental load!
Geen vragen stellen waar jezelf het antwoord op kan vinden. Je stelt ze vast veel vaker

Volg: zachmentalloadcoach op insta.

vivapimpelmees woensdag 5 maart 2025 om 11:10

Reaguurder schreef: ↑
05-03-2025 10:49
Er is inmiddels veel irritatie, maar het is niet constant. We hebben nog gelukkig prima momenten samen, alleen zodra de opstapeling van opmerkingen beginnen... Dan word ik inmiddels goed fel en dat maakt haar weer verdrietig. Stom voorbeeldje van vanochtend: "ik vroeg- hoe laat komt x , mijn vrouw: kijk in de agenda, ik: weet je nou hoelaat of niet, tel niet bij me. Mijn vrouw: ik ben je assistent niet, ik heel geïrriteerd: zeg gewoon hoe laat!!"

Dus om wat gehuil en gezeik te besparen ga ik de confrontatie uit de weg... En dan merk ik dat ze voelt dat ik onverschillig word en daar wordt ze dan weer verdrietig over...... Dus idd miss tijd voor een therapeut.

Jemig. Team vrouw hier wat dit voorbeeld betreft. De telefoon was vast vlakbij en het is ook de manier van vragen hè.

apiejapie woensdag 5 maart 2025 om 11:17

Reaguurder schreef: ↑
05-03-2025 10:49
Er is inmiddels veel irritatie, maar het is niet constant. We hebben nog gelukkig prima momenten samen, alleen zodra de opstapeling van opmerkingen beginnen... Dan word ik inmiddels goed fel en dat maakt haar weer verdrietig. Stom voorbeeldje van vanochtend: "ik vroeg- hoe laat komt x , mijn vrouw: kijk in de agenda, ik: weet je nou hoelaat of niet, tel niet bij me. Mijn vrouw: ik ben je assistent niet, ik heel geïrriteerd: zeg gewoon hoe laat!!"

Dus om wat gehuil en gezeik te besparen ga ik de confrontatie uit de weg... En dan merk ik dat ze voelt dat ik onverschillig word en daar wordt ze dan weer verdrietig over...... Dus idd miss tijd voor een therapeut.

Zo herkenbaar. Vanuit de vrouw zijnde. Zo irritant als dit continu gevraagd wordt. Het zorgt ervoor dat je voor 3 na moet denken. Dat gevoel stapelt op. Het is niet dat ze niet wil antwoorden, het is dat je haar in het hokje "jij bent mijn agenda" zet.

Renske woensdag 5 maart 2025 om 11:18

Lila-Linda schreef: ↑
05-03-2025 11:09
Ah... mental load!
Geen vragen stellen waar jezelf het antwoord op kan vinden. Je stelt ze vast veel vaker

Volg: zachmentalloadcoach op insta.

Zo te lezen heeft man het druk genoeg met zijn baan en werkt hij zelfs meer sinds zij haar baan heeft opgezegd. In dat geval vind ik het niet gek dat de mental load nu vooral bij haar komt te liggen.
Zij is ontevreden, haar wereld is (te?) klein en reageert het dan maar op hem af. Ze moet de oplossing bij zichzelf zoeken ipv het probleem bij hem neer te leggen.

turquasi woensdag 5 maart 2025 om 11:21

Ja daar zou ik ook verdrietig van worden. Wat vind je daar nou zelf van?

Lorem Ipsum

apiejapie woensdag 5 maart 2025 om 11:23

Lila-Linda schreef: ↑
05-03-2025 11:09
Ah... mental load!
Geen vragen stellen waar jezelf het antwoord op kan vinden. Je stelt ze vast veel vaker

Volg: zachmentalloadcoach op insta.

Precies dit.

https://www.volkskrant.nl/kijkverder/20 ... dbattle/#/

Vul dit eens in. En ga samen in gesprek. Die mental load vind ik zelf zwaarder dan het daadwerkelijk doen van taken.

apiejapie woensdag 5 maart 2025 om 11:28

Renske schreef: ↑
05-03-2025 11:18
Zo te lezen heeft man het druk genoeg met zijn baan en werkt hij zelfs meer sinds zij haar baan heeft opgezegd. In dat geval vind ik het niet gek dat de mental load nu vooral bij haar komt te liggen.
Zij is ontevreden, haar wereld is (te?) klein en reageert het dan maar op hem af. Ze moet de oplossing bij zichzelf zoeken ipv het probleem bij hem neer te leggen.

Waarom wordt het altijd gezien als je niet buitenshuis werkt dat je wereld te klein is? Bijzonder want wat willen mensen doen wanneer ze de jackpot winnen: bezig zijn met allerlei andere dingen die het leven verrijken ipv werken. Maar als je thuis werkt/bent, is thuis zijn ineens een verarming van de sociale stuk? Ik werk niet maar heb een rijker sociaal leven dan menig mensen om me heen

VGM1980 woensdag 5 maart 2025 om 11:35

apiejapie schreef: ↑
05-03-2025 11:28
Waarom wordt het altijd gezien als je niet buitenshuis werkt dat je wereld te klein is? Bijzonder want wat willen mensen doen wanneer ze de jackpot winnen: bezig zijn met allerlei andere dingen die het leven verrijken ipv werken. Maar als je thuis werkt/bent, is thuis zijn ineens een verarming van de sociale stuk? Ik werk niet maar heb een rijker sociaal leven dan menig mensen om me heen

Inderdaad ja. En ook de gedachte omdat je thuis bent, dat je thuis alles maar alleen moet doen als een soort personal assistent.

Ik zeg maar zo, ik zeg maar..

Renske woensdag 5 maart 2025 om 11:36

apiejapie schreef: ↑
05-03-2025 11:28
Waarom wordt het altijd gezien als je niet buitenshuis werkt dat je wereld te klein is? Bijzonder want wat willen mensen doen wanneer ze de jackpot winnen: bezig zijn met allerlei andere dingen die het leven verrijken ipv werken. Maar als je thuis werkt/bent, is thuis zijn ineens een verarming van de sociale stuk? Ik werk niet maar heb een rijker sociaal leven dan menig mensen om me heen

Ik zet er niet voor niets een vraagteken achter. En ik vermoed het vanwege de chronische ontevredenheid die uit haar commentaar naar voren komt. Hoe gelukkig ben je als je moeilijk gaat doen over hoe de was wordt gevouwen of hoe de vaatwasser wordt ingeruimd. Dan heb je m.i. geen 'rijk' leven en is het tijd om bij jezelf stil te gaan staan wat nu het daadwerkelijke probleem is en wat er mist in je leven. En om daar zelf de verantwoordelijkheid voor te gaan dragen ipv op je partner te gaan vitten over details.

En met een kleine wereld bedoel ik niet 'sociale' wereld. Misschien wordt ze gelukkig als ze zich verdiept in de paradox van Zeno en verrijkt dat haar wereld, kan allemaal.

renske wijzigde dit bericht op 05-03-2025 11:40

8.14% gewijzigd

vivapimpelmees woensdag 5 maart 2025 om 11:39

Reaguurder schreef: ↑
05-03-2025 10:34
Ja, ze is wel een ambitieuze slimme vrouw, alleen nog wat pech met werkgevers gehad. Vaak ongelukkig vertrokken. Het freelancen gaat best goed, heb een paar terugkerende klanten voor haar geregeld. Nu is ze zelf driftig op zoek naar nieuwe klanten.
Dus ik zie dat wel goedkomen, kost ook tijd om dit op te bouwen. Zeker na lang eruit te hebben gelegen. Het kan uiteindelijk wel haar zelfvertrouwen of overall tevredenheid boosten. Merci

Maar waarom heeft ze er lang uitgelegen? Het leest alsof jij het wel makkelijk vond dat zij continu thuis was, zodat jij fijn director kan zijn.

Yakuzakiko woensdag 5 maart 2025 om 11:39

evelien2010 schreef: ↑
05-03-2025 09:19
Jullie relatie klinkt absoluut niet leuk meer. Sterker nog er is al 3 jaar geen intimiteit meer. Dan ben je dus gewoon goede vrienden of in het slechtste geval huisgenoten die bij elkaar moeten blijven (vanwege kind, huis, omdat het nu eenmaal zo is).

Het belangrijkste is dat er geen ruimte is voor jou. Jij wordt compleet ondergesneeuwd. Tijd om duidelijk je grenzen aan te geven. Wees een man! Geen deurmat waar zij gewoon overheen kan stampen. Dan laat er maar ruzie komen. Maar geef eens wat tegengas en je mening. Investeer ook tijd in jezelf door te ontspannen en te sporten. En gun haar dat ook. Daarnaast lijkt therapie mij hier zeer verstandig. Want eenzijdig geen intimiteit en seks zorgt voor frustratie en onvrede. En dan is het een kwestie van tijd voor er iemand anders langskomt die dat wel kan bieden...

Een mens bedoel je.

Lila-Linda woensdag 5 maart 2025 om 11:43

Renske schreef: ↑
05-03-2025 11:18
Zo te lezen heeft man het druk genoeg met zijn baan en werkt hij zelfs meer sinds zij haar baan heeft opgezegd. In dat geval vind ik het niet gek dat de mental load nu vooral bij haar komt te liggen.
Zij is ontevreden, haar wereld is (te?) klein en reageert het dan maar op hem af. Ze moet de oplossing bij zichzelf zoeken ipv het probleem bij hem neer te leggen.

Mental load mag je niet oneerlijk verdelen
De afwas wel

Yakuzakiko woensdag 5 maart 2025 om 11:48

Lila-Linda schreef: ↑
05-03-2025 11:09
Ah... mental load!
Geen vragen stellen waar jezelf het antwoord op kan vinden. Je stelt ze vast veel vaker

Volg: zachmentalloadcoach op insta.

Dit!
Al die vragen.. eerst nadenken of het nodig is om iets aan je vrouw te vragen want het is bloedirritant.
Ik geef tegenwoordig gewoon geen antwoord meer op een vraag als 'is dit gehakt nog goed?'

Yakuzakiko woensdag 5 maart 2025 om 11:48

Die zorgfuik zwem je als vrouw zo in hoor, en de uitgang vind je niet meer terug.

Noah_Bloem woensdag 5 maart 2025 om 12:08

Lila-Linda schreef: ↑
05-03-2025 11:09
Ah... mental load!
Geen vragen stellen waar jezelf het antwoord op kan vinden. Je stelt ze vast veel vaker

Volg: zachmentalloadcoach op insta.

Ik vind juist dat zijn vrouw overtrokken reageert. Het tijdstip noemen is een hele kleine moeite.

Het leven is kut, het leven is zuur
Maar alles smaakt beter uit de frituur*

*Quote vanuit de psychiatrische instelling

VGM1980 woensdag 5 maart 2025 om 12:15

Noah_Bloem schreef: ↑
05-03-2025 12:08
Ik vind juist dat zijn vrouw overtrokken reageert. Het tijdstip noemen is een hele kleine moeite.

Je voelt je geen assistente door gewoon het tijdstip te zeggen, ws moest zij ook in haar agenda kijken om het te weten.

Ik zeg maar zo, ik zeg maar..

Wikkydorp woensdag 5 maart 2025 om 12:24

De periodes dat ik meer commentaar heb op m’n vriend en minder kan verdragen, zijn de periodes dat ik:
- me niet gewaardeerd voel voor al het gezinswerk dat ik doe (en dat is beduidend meer als hij)
- ik me geen team voel met hem. Ik heb het gevoel dat dat ik voor hem moet zorgen (koken, huishouden, aan dingen denken, regelen). Hij voelt dan meer als een extra kind.

Na relatietherapie kunnen we hier beter over praten en zie ik dat beter in.

Actieve topics