
Tropenjaren?
woensdag 5 maart 2025 om 03:20
Dag dames,
Mijn vrouw en ik zijn momenteel 14 jaar samen en hebben samen een zoon van 2.
Voor het eerst in onze relatie, ben ik gaan twijfelen aan de houdbaarheid/duurzaamheid van de relatie.
Dit komt door het volgende, sinds ongeveer Augustus vorig jaar, heb ik het idee dat ik niets, maar dan ook niets goed kan doen. Voor de context, mijn vrouw heeft haar baan opgezegd na haar verlof en wil gaan freelancen. Dus ze is ook meer thuis met onze zoon, we hebben dubbele lasten ( nieuwbouw gekocht) dus ik werk nu ook meer dan normaal na mijn promotie tot sales directeur. Meer sales, meer inkomsten en job security in deze tijden. Hierbij een lijst van opmerkingen (zonder écht ruzie te hebben) in de uren die wij elkaar zien:..
Verkeerd afgelopen week: (bijgehouden in notities)
- Autorijden, te hard, te zacht, te wild, te braaf
- Vaatwasser inruimen te slordig
- Kleren vouwen (niet op "haar" manier)
- Stofzuigen (slordig)
- Rommel
- Werkt te veel uren
- Werkt thuis en vraagt dan te veel aandacht
- speelt te wild met zoon.
- geeft te veel aandacht aan zoon
- geeft te weinig aandacht aan zoon door op kantoor te zijn
- Poetst tanden te hard
- Speeksel bij kusjes
- Luistert niet
- Maakt ruzie met anderen
- Slaapt luid
- Eet luid
- Mist orde, chaos
- Gaat over persoonlijke grenzen (kleine ruzie nadat ik dat sarcastisch zei "prima, ik bied alvast mijn excuses aan voor alles wat ik verkeerd ga doen deze week"
- Lui
- Te actief
- Kookt rommelig
- Stinkt na sporten
- Worst roommate
- Hork
- Ongevoelig
- Dominant , duwt dingen door (discussie over keuzes die gemaakt moesten worden over optielijst. Het moest in overleg maar alles wat ik wilde, paste niet in haar plaatje voor het huis... Dus frustratie bij mij en nam ik een positie in... Resultaat loopgravendiscussie....
- Slechte fotograaf
- wil een te sportieve leasewagen ( stationwagon)
En de opmerkingen storen mij eigenlijk nog het minst, ze was vroeger altijd mijn steun en toeverlaat maar sinds vorig jaar neemt ze ook niets meer van mij aan en trekt ze alles in twijfel. Ze lijkt erop te kicken om een "foutje" te ontdekken.
Ik hou nog steeds enorm van mijn vrouw en ik mis het plezier dat wij samen hadden maar het is de afgelopen weken dusdanig erg geworden dat ik redenen zoek om naar kantoor of klanten te gaan.. om maar niet thuis te zijn ....
Ik heb het al een aantal keren besproken met mijn vrouw maar haar conclusie is simpel, je moet naar mij luisteren en mij begrijpen.. En dames, ik doe mijn best maar ik ben eerlijk gezegd radeloos en dit is vrij atypisch voor mij. Maar ik kan écht NIETS goed doen momenteel in de ogen van mijn vrouw.
Ik ben sws niet iemand die makkelijk over gevoelens praat, dat kon ik wel met mijn vrouw maar we lijken niet meer dezelfde taal te spreken...
De opvoeding van ons zoontje gaat goed en dat is één van de weinige areas waar we elkaar kunnen vinden. Helaas wel veel commentaar waar ik inmiddels ongevoelig voor ben geworden.
Overigens is het ook 3 jaar(dus niet meer sinds positieve test) geleden dat wij seks hebben gehad, veel pogingen ondernomen maar telkens afgewezen( je denkt alleen aan seks) , dus nu ook gestopt met de pogingen.
Tips? Overigens gaan er niet scheiden, zij of ik gaan niet vreemd en miss nog te vroeg voor een relatietherapeut?
Groet
Mijn vrouw en ik zijn momenteel 14 jaar samen en hebben samen een zoon van 2.
Voor het eerst in onze relatie, ben ik gaan twijfelen aan de houdbaarheid/duurzaamheid van de relatie.
Dit komt door het volgende, sinds ongeveer Augustus vorig jaar, heb ik het idee dat ik niets, maar dan ook niets goed kan doen. Voor de context, mijn vrouw heeft haar baan opgezegd na haar verlof en wil gaan freelancen. Dus ze is ook meer thuis met onze zoon, we hebben dubbele lasten ( nieuwbouw gekocht) dus ik werk nu ook meer dan normaal na mijn promotie tot sales directeur. Meer sales, meer inkomsten en job security in deze tijden. Hierbij een lijst van opmerkingen (zonder écht ruzie te hebben) in de uren die wij elkaar zien:..
Verkeerd afgelopen week: (bijgehouden in notities)
- Autorijden, te hard, te zacht, te wild, te braaf
- Vaatwasser inruimen te slordig
- Kleren vouwen (niet op "haar" manier)
- Stofzuigen (slordig)
- Rommel
- Werkt te veel uren
- Werkt thuis en vraagt dan te veel aandacht
- speelt te wild met zoon.
- geeft te veel aandacht aan zoon
- geeft te weinig aandacht aan zoon door op kantoor te zijn
- Poetst tanden te hard
- Speeksel bij kusjes
- Luistert niet
- Maakt ruzie met anderen
- Slaapt luid
- Eet luid
- Mist orde, chaos
- Gaat over persoonlijke grenzen (kleine ruzie nadat ik dat sarcastisch zei "prima, ik bied alvast mijn excuses aan voor alles wat ik verkeerd ga doen deze week"
- Lui
- Te actief
- Kookt rommelig
- Stinkt na sporten
- Worst roommate
- Hork
- Ongevoelig
- Dominant , duwt dingen door (discussie over keuzes die gemaakt moesten worden over optielijst. Het moest in overleg maar alles wat ik wilde, paste niet in haar plaatje voor het huis... Dus frustratie bij mij en nam ik een positie in... Resultaat loopgravendiscussie....
- Slechte fotograaf
- wil een te sportieve leasewagen ( stationwagon)
En de opmerkingen storen mij eigenlijk nog het minst, ze was vroeger altijd mijn steun en toeverlaat maar sinds vorig jaar neemt ze ook niets meer van mij aan en trekt ze alles in twijfel. Ze lijkt erop te kicken om een "foutje" te ontdekken.
Ik hou nog steeds enorm van mijn vrouw en ik mis het plezier dat wij samen hadden maar het is de afgelopen weken dusdanig erg geworden dat ik redenen zoek om naar kantoor of klanten te gaan.. om maar niet thuis te zijn ....
Ik heb het al een aantal keren besproken met mijn vrouw maar haar conclusie is simpel, je moet naar mij luisteren en mij begrijpen.. En dames, ik doe mijn best maar ik ben eerlijk gezegd radeloos en dit is vrij atypisch voor mij. Maar ik kan écht NIETS goed doen momenteel in de ogen van mijn vrouw.
Ik ben sws niet iemand die makkelijk over gevoelens praat, dat kon ik wel met mijn vrouw maar we lijken niet meer dezelfde taal te spreken...
De opvoeding van ons zoontje gaat goed en dat is één van de weinige areas waar we elkaar kunnen vinden. Helaas wel veel commentaar waar ik inmiddels ongevoelig voor ben geworden.
Overigens is het ook 3 jaar(dus niet meer sinds positieve test) geleden dat wij seks hebben gehad, veel pogingen ondernomen maar telkens afgewezen( je denkt alleen aan seks) , dus nu ook gestopt met de pogingen.
Tips? Overigens gaan er niet scheiden, zij of ik gaan niet vreemd en miss nog te vroeg voor een relatietherapeut?
Groet
reaguurder wijzigde dit bericht op 05-03-2025 04:07
Reden: Extra info
Reden: Extra info
5.84% gewijzigd
woensdag 5 maart 2025 om 12:25
Vertaling:Reaguurder schreef: ↑05-03-2025 10:49Er is inmiddels veel irritatie, maar het is niet constant. We hebben nog gelukkig prima momenten samen, alleen zodra de opstapeling van opmerkingen beginnen... Dan word ik inmiddels goed fel en dat maakt haar weer verdrietig. Stom voorbeeldje van vanochtend: "ik vroeg- hoe laat komt x , mijn vrouw: kijk in de agenda, ik: weet je nou hoelaat of niet, tel niet bij me. Mijn vrouw: ik ben je assistent niet, ik heel geïrriteerd: zeg gewoon hoe laat!!"
Dus om wat gehuil en gezeik te besparen ga ik de confrontatie uit de weg... En dan merk ik dat ze voelt dat ik onverschillig word en daar wordt ze dan weer verdrietig over...... Dus idd miss tijd voor een therapeut.
Jij vindt dat ze dit (moet/zou moeten) weten. Misschien zou je ook een ‘weet ik niet’ accepteren.
Zij weet het niet óf ze wil gewoon niet jouw agenda zijn.
Dit soort irritaties, waarbij ‘ik weet het niet’ niet meer gezegd wordt of waarbij er een grote harde lijn getrokken wordt bij agendagebruik, ontstaan niet zomaar. Die passen precies in het beeld dat jij schetst in je OP. Veel te ver opgelopen frustraties en een huwelijk dat héééél hard hulp nodig heeft.
Als jij verder wil zal je heel hard moeten werken. Zij ook uiteraard, maar jij hebt sturing over jou, niet over haar. En zo te lezen zie jij een aantal behoorlijk essentiële dingen voor een goede relatie echt nog niet. (Ook veel wel hoor, je bent vast geen hopeloos geval).
Kennelijk is zij niet in staat om die dingen goed te zeggen/uit te leggen en/of jij niet goed in staat die dingen te horen/begrijpen.
Dus: hulp zoeken. Niet bij gelijk krijgen (ze is onredelijk, ik kan ook niks goed doen), maar bij het redden van jullie relatie.
Succes!
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 5 maart 2025 om 12:26
Ik lees vooral waslijst aan irritaties bij je partner. Ik zou er niet tegenkunnen hoor. Als je gaat zeuren en zeiken dan kan dat een keer natuurlijk maar duurt dat nog een dag volgt een goed gesprek en als het niet ophoudt, houdt de relatie op. Maak haar duidelijk dat ze bezig is de relatie op te blazen op deze manier en kijk of jullie ergens tot de kern kunnen komen. Het gaat bijna nooit echt om die wc bril die niet omlaag wordt gedaan.
Ik ben er inmiddels van overtuigd dat tropenjaren in een relatie niet bestaan. Als er wederzijdse acceptatie en begrip is, kan je heel veel druk aan.
Ik ben er inmiddels van overtuigd dat tropenjaren in een relatie niet bestaan. Als er wederzijdse acceptatie en begrip is, kan je heel veel druk aan.
woensdag 5 maart 2025 om 12:29
Vind ik zelf nogal passief agressief. Als zij iets expres niet wil vertellen maar jou als een schooljongen wegzet, dan zou ik ook kwaad worden. Ga ajb in gesprek/therapie want dit trek je niet op de lange termijn.Reaguurder schreef: ↑05-03-2025 10:49Stom voorbeeldje van vanochtend: "ik vroeg- hoe laat komt x , mijn vrouw: kijk in de agenda
woensdag 5 maart 2025 om 12:31
Klopt.Noah_Bloem schreef: ↑05-03-2025 12:08Ik vind juist dat zijn vrouw overtrokken reageert. Het tijdstip noemen is een hele kleine moeite.
Eén keer een tijdstip noemen is geen moeite. Tig keer per dag antwoord te moeten geven op een vraag die prima door hemzelf beantwoord/opgezocht enz kan worden is irritant.
Het gevoel dat jij 24/7 vraagbaak/probleemoplosser/personal assistant enz bent van zowel man áls kind(eren), dát zorgt voor de overload.
.
woensdag 5 maart 2025 om 12:31
"Je denkt alleen aan seks" terwijl er al drie jaar (!) niks meer gebeurd is tussen de lakens. Even los van de dynamieken binnen jullie relatie en jouw eventuele aandeel is dat pure gaslighting.
Stop met je kop in het zand steken want dit heeft niks maar dan ook niks met tropenjaren te maken. Ze heeft alle respect voor jou als liefdespartner verloren.
Waarschijnlijk breekt het gebrek aan emotionele en fysieke intimiteit haar net zo goed op vandaar haar frustraties naar jou toe.
Je moet er ook niet raar van op staan te kijken als zij een affaire begint of al heeft, en als je begint over relatietherapie zij de eerste is die wil aangeeft te willen scheiden.
Stop met je kop in het zand steken want dit heeft niks maar dan ook niks met tropenjaren te maken. Ze heeft alle respect voor jou als liefdespartner verloren.
Waarschijnlijk breekt het gebrek aan emotionele en fysieke intimiteit haar net zo goed op vandaar haar frustraties naar jou toe.
Je moet er ook niet raar van op staan te kijken als zij een affaire begint of al heeft, en als je begint over relatietherapie zij de eerste is die wil aangeeft te willen scheiden.
woensdag 5 maart 2025 om 12:32
Ik ook niet hoorYakuzakiko schreef: ↑05-03-2025 11:48Dit!
Al die vragen.. eerst nadenken of het nodig is om iets aan je vrouw te vragen want het is bloedirritant.
Ik geef tegenwoordig gewoon geen antwoord meer op een vraag als 'is dit gehakt nog goed?'
Zwaar irritant om steeds gestoord te worden omdat de ander te lui is
woensdag 5 maart 2025 om 12:36
Of zij zelf vond het wel relaxed terwijl haar man (meer) moet werken. Kan ook. Ik heb nog geen antwoord gezien op de vraag hoe dat met het zzp-idee is verlopen. Het verbaast me in ieder geval dat ze het hier niet goed over gehad lijken te hebben vóórdat het kind er was.vivapimpelmees schreef: ↑05-03-2025 11:39Maar waarom heeft ze er lang uitgelegen? Het leest alsof jij het wel makkelijk vond dat zij continu thuis was, zodat jij fijn director kan zijn.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
woensdag 5 maart 2025 om 12:39
Maar dat vertelt het verhaal niet.Rooss4.0 schreef: ↑05-03-2025 12:31Klopt.
Eén keer een tijdstip noemen is geen moeite. Tig keer per dag antwoord te moeten geven op een vraag die prima door hemzelf beantwoord/opgezocht enz kan worden is irritant.
Het gevoel dat jij 24/7 vraagbaak/probleemoplosser/personal assistant enz bent van zowel man áls kind(eren), dát zorgt voor de overload.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
woensdag 5 maart 2025 om 12:40
Mooi advies, Dankjewel. Ik snap gewoon niet waarom ze zo ontevreden is, ik ben los van de huidige staat van mijn relatie nog nooit zo gelukkig geweest... Het contrast is misschien te groot en had ze verwacht ergens anders te staan in het leven. Dit zal ze denk ik nooit toegeven.Valtifest schreef: ↑05-03-2025 08:25Mijn man had ook een tijdje dit idee.
Hier bleek dat ik mevrouw sfeer was geworden, lees je eens in over emotional labour.
Omdat ik niet meer alleen gefocust was op zijn welbevinden maar nu 3 mensen tevreden moest houden liet ik hem 'vallen' en kreeg hij dezelfde energie terug die hij gaf.
Bleek bitter weinig, want hij was druk, moest ook wennen, wilde materieel voor ons zorgen etc.
Hier was hij ook gewoon niet zo leuk en verwend omdat ik altijd alles glad streek, maar er geen energie meer voor had en ook een beetje moe werd van het hypocriete gedoe dat ik me de tandjes werkte (achteraf bleek ik ook een chronische aandoening te hebben) en voor iedere verschoonden luier er een soort dankbaarheid ceremonie moest worden uitgevoerd.
Ik werd mijn eigen gesnauw zat en ben gestopt, het vervelende was dat hij een tijdje nog meer losging, want hij was gewend aan mijn 'grens' wat ik aangaf door gekat.
Die lijst die je opnoemt vind ik daarom ook wat sneu, het doet mij een beetje denken aan 'they never want to discuss wat triggered you, they only want to discuss your reaction'.
Je vrouw zit er dus doorheen. Ze is niet zo blij met je. Toen mijn man niet zo blij met me was heb ik mijn gedrag aangepast.
Als je het leuk wil hebben, doe dan leuk. Ga niet expres zaken doen waarvan je weet dat het haar ergert of pas je gedrag aan als je ziet dat het haar ergert.
Zij is niet verantwoordelijk voor de sfeer thuis, jij bent dat net zo goed.
Ik mis de intimiteit wel enorm moet ik zeggen en het draagt niet positief bij aan mijn humeur thuis. Ik vind het oneerlijk, alsof mijn vrouw een soort alleenrecht op seks heeft. Dit hebben we uitvoerig besproken en ze vond dat er teveel druk op stond en lastig met de kleine etc etc en weer huilen. Afgelopen 3 jaar hebben we dit heftige gesprek wel 8/9x gevoerd, ik denk dat ze de noodzaak wel inziet maar er niet naar handelt. Mijn vrienden geven aan om dit deel buiten mijn huwelijk te doen om die frustratie bij mij weg te nemen... zodat dit geen factor meer speelt thuis, maar zo zit ik niet in elkaar.
woensdag 5 maart 2025 om 12:42
Staat er gewoon. Hij heeft klantjes voor haar geregeld.canis-felis schreef: ↑05-03-2025 12:36Ik heb nog geen antwoord gezien op de vraag hoe dat met het zzp-idee is verlopen.
.
woensdag 5 maart 2025 om 12:47
Serieus?!?!? Er wordt je van alle kanten zaken uitgelegd over mental load en je snapt nog steeds niet waarom ze ontevreden is?
woensdag 5 maart 2025 om 12:49
Het is een kleine moeite als je verder nergens over hoeft na te denken. Terwijl het wel veel is als je net ontbijt aan het maken bent, je evt kind naar de opvang moet brengen en nog 20 andere taken hebt.Noah_Bloem schreef: ↑05-03-2025 12:08Ik vind juist dat zijn vrouw overtrokken reageert. Het tijdstip noemen is een hele kleine moeite.
woensdag 5 maart 2025 om 12:52
Welke partner misgunt zijn of haar partner nou het datgene dat die het belangrijkste in de relatie vindt? Drie jaar geen seks is op jullie leeftijd in mijn ogen drie jaar geen relatie meer. Hoe is het mogelijk dat jij hiermee akkoord bent gegaan.Reaguurder schreef: ↑05-03-2025 12:40Ik mis de intimiteit wel enorm moet ik zeggen en het draagt niet positief bij aan mijn humeur thuis. Ik vind het oneerlijk, alsof mijn vrouw een soort alleenrecht op seks heeft.
woensdag 5 maart 2025 om 12:56
Seks heeft toch niks met gunnen te maken?
woensdag 5 maart 2025 om 13:02
Ik heb ook zo’n collega, die betrekt je bij zíj́n werkproces en daarmee haalt hij steeds je uit je concentratie. Alsof het om hem draait en het mijn taak is om hem te ondersteunen. Mijn man heeft dit gelukkig nog maar weinig, maar toen de kinderen klein waren kon ik wel ontploffen van dat constant betrokken worden bij de ander z’n doen en laten. Hij stelt mij vragen die ik hem nog nooit gesteld heb. (Hoe lang moeten die sperziebonen?) Weet ik veel gast, steek er een vork in!!!!Lila-Linda schreef: ↑05-03-2025 12:32Ik ook niet hoor
Zwaar irritant om steeds gestoord te worden omdat de ander te lui is
‘Ik ga boodschappen doen, wat hebben we nodig?’ ‘Hee de mayo is op, waarom heb je dat niet gezegd, dan had ik het meegenomen.’
Als ik aan het schoonmaken ben; ‘kan ik iets doen?’
woensdag 5 maart 2025 om 13:05
De vrouw van TO ontzegt hem al 3 jaar (!) seks, terwijl ze weet hoe belangrijk het voor hem is. In mijn ogen onbegrijpelijk in een relatie.
Hij is alleen niet zo doortastend dat hij dat al zo lang maar laat gebeuren.
woensdag 5 maart 2025 om 13:09
Dus dan maar tegen je zin in seks hebben?
Het lijkt erop dat het al tijden niet goed gaat, dus ik begrijp niet helemaal dat ze niet eerder hebben gekeken naar therapie.
woensdag 5 maart 2025 om 13:09
Wat zou er dan volgens jou moeten gebeuren, zijn vrouw moet er dan maar voor gaan liggen ook al voelt zij de behoefte niet ?
TO, rondje relatietherapie zou een goede start zijn.
Jij werkt dus fulltime en draait aardig wat uren zover ik begrijp, dit omdat jullie dubbele lasten hebben ?
Wie regelt de sociale activiteiten met vrienden ect , wie regelt de verjaardagen , cadeaus , kinderfeestjes, nieuwe kleren voor kind, koken, schoonmaken, boodschappen, administratie , de dingen in en om het huis ?
Als dit namelijk allemaal op haar bord ligt dan snap ik haar gedrag wel , ( ik zeg daarmee niet dat het acceptabel is)
Ze zit volledig vast in de huisvrouw/moederrol, de derde shift en nog veel meer.
Hier kan verandering in gebracht worden, zij gaat ook gewoon weer werken en jij minder, zover het past met de kosten, jullie dragen beiden bij aan jullie gezamelijke leven, huishouden, kind ect.
Er moet balans komen voor jullie beiden, praat met elkaar!
Het ergste moet nog komen!
woensdag 5 maart 2025 om 13:10
Yakuzakiko schreef: ↑05-03-2025 13:02Ik heb ook zo’n collega, die betrekt je bij zíj́n werkproces en daarmee haalt hij steeds je uit je concentratie. Alsof het om hem draait en het mijn taak is om hem te ondersteunen. Mijn man heeft dit gelukkig nog maar weinig, maar toen de kinderen klein waren kon ik wel ontploffen van dat constant betrokken worden bij de ander z’n doen en laten. Hij stelt mij vragen die ik hem nog nooit gesteld heb. (Hoe lang moeten die sperziebonen?) Weet ik veel gast, steek er een vork in!!!!
‘Ik ga boodschappen doen, wat hebben we nodig?’ ‘Hee de mayo is op, waarom heb je dat niet gezegd, dan had ik het meegenomen.’
Als ik aan het schoonmaken ben; ‘kan ik iets doen?’
Zo zie je maar hoe verschillend we allemaal zijn. Ik vat die vragen op als een manier om verbinding te maken en vind het lief.

•
woensdag 5 maart 2025 om 13:12
Vreselijk inderdaad. Vandaar ook mijn tip om die lijst in te vullen wie wat doet. En dan gaat het vooral in inzicht krijgen in die mental load. Denk dat daar veel onvrede van zijn partner in kan zitten. Benieuwd of to daar iets mee doet.Yakuzakiko schreef: ↑05-03-2025 13:02Ik heb ook zo’n collega, die betrekt je bij zíj́n werkproces en daarmee haalt hij steeds je uit je concentratie. Alsof het om hem draait en het mijn taak is om hem te ondersteunen. Mijn man heeft dit gelukkig nog maar weinig, maar toen de kinderen klein waren kon ik wel ontploffen van dat constant betrokken worden bij de ander z’n doen en laten. Hij stelt mij vragen die ik hem nog nooit gesteld heb. (Hoe lang moeten die sperziebonen?) Weet ik veel gast, steek er een vork in!!!!
‘Ik ga boodschappen doen, wat hebben we nodig?’ ‘Hee de mayo is op, waarom heb je dat niet gezegd, dan had ik het meegenomen.’
Als ik aan het schoonmaken ben; ‘kan ik iets doen?’
Ik heb ook minder zin in seks als ik al de hele dag aan heb gestaan. Verdeel je dat meer evenredig (daarbij uiteraard rekening houdend met aantal uren werk van ieder) dan voelt dat al heel anders. Ik vind het ook totaal niet sexy als een man zich als een kind gedraagt en ik daarmee als vrouw het idee heb dat ik voor een extra kind zorg. En dat zit in dingen zoals hierboven beschreven. Hoe kun je nu overdag steeds het gevoel als vrouw hebben dat je met een kind te maken hebt en in de avond met hem in de lampen hangen? Die twee zijn wat mij betreft niet verenigbaar. Wees een partner, geen kind. To, herken je daar iets in? Zou dat de reden (of beter gezegd: weg naar oplossing) kunnen zijn?
woensdag 5 maart 2025 om 13:17
Dit klopt ook wel.Rooss4.0 schreef: ↑05-03-2025 12:31Klopt.
Eén keer een tijdstip noemen is geen moeite. Tig keer per dag antwoord te moeten geven op een vraag die prima door hemzelf beantwoord/opgezocht enz kan worden is irritant.
Het gevoel dat jij 24/7 vraagbaak/probleemoplosser/personal assistant enz bent van zowel man áls kind(eren), dát zorgt voor de overload.
woensdag 5 maart 2025 om 13:18
Wat irritant!Yakuzakiko schreef: ↑05-03-2025 13:02Ik heb ook zo’n collega, die betrekt je bij zíj́n werkproces en daarmee haalt hij steeds je uit je concentratie. Alsof het om hem draait en het mijn taak is om hem te ondersteunen. Mijn man heeft dit gelukkig nog maar weinig, maar toen de kinderen klein waren kon ik wel ontploffen van dat constant betrokken worden bij de ander z’n doen en laten. Hij stelt mij vragen die ik hem nog nooit gesteld heb. (Hoe lang moeten die sperziebonen?) Weet ik veel gast, steek er een vork in!!!!
‘Ik ga boodschappen doen, wat hebben we nodig?’ ‘Hee de mayo is op, waarom heb je dat niet gezegd, dan had ik het meegenomen.’
Als ik aan het schoonmaken ben; ‘kan ik iets doen?’
woensdag 5 maart 2025 om 13:22
Wat is dat toch, dat terugvoeren op seks tegen je wil/verkrachting? Daar gaat het toch niet om? Niemand zou dat een goed idee vinden.
Als je geen seks meer wilt hebben met je partner, zet je héél bewust je relatie op scherp, daar gaat het om.
Nu komt daar nog een waslijst aan gezeur en gezeik om niks bij, die vrouw is doodongelukkig en TO ook. In plaats van de hele waslijst op te schrijven zou hij ook een goed gesprek kunnen voeren met haar en aangeven wat het allemaal met hem doet. Dat het 5 voor 12 is, hij op deze manier geen toekomst ziet en dat hij graag in therapie zou willen om te kijken of ze nog wat gemeenschappelijks kunnen vinden.
Misschien hoopten ze dat het vanzelf wel weer lekker zou gaan lopen of zo, het bekende recept voor een zuur einde van je relatie.
woensdag 5 maart 2025 om 13:33
Heb jij zin in seks met een partner waar je je continue aan ergert? Dit niks op jouw manier doet, zoenen geeft met speeksel enz?
Ik niet.
De non-zin in seks is een symptoom van iets dat veel groter is.
.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in