
Tropenjaren?
woensdag 5 maart 2025 om 03:20
Dag dames,
Mijn vrouw en ik zijn momenteel 14 jaar samen en hebben samen een zoon van 2.
Voor het eerst in onze relatie, ben ik gaan twijfelen aan de houdbaarheid/duurzaamheid van de relatie.
Dit komt door het volgende, sinds ongeveer Augustus vorig jaar, heb ik het idee dat ik niets, maar dan ook niets goed kan doen. Voor de context, mijn vrouw heeft haar baan opgezegd na haar verlof en wil gaan freelancen. Dus ze is ook meer thuis met onze zoon, we hebben dubbele lasten ( nieuwbouw gekocht) dus ik werk nu ook meer dan normaal na mijn promotie tot sales directeur. Meer sales, meer inkomsten en job security in deze tijden. Hierbij een lijst van opmerkingen (zonder écht ruzie te hebben) in de uren die wij elkaar zien:..
Verkeerd afgelopen week: (bijgehouden in notities)
- Autorijden, te hard, te zacht, te wild, te braaf
- Vaatwasser inruimen te slordig
- Kleren vouwen (niet op "haar" manier)
- Stofzuigen (slordig)
- Rommel
- Werkt te veel uren
- Werkt thuis en vraagt dan te veel aandacht
- speelt te wild met zoon.
- geeft te veel aandacht aan zoon
- geeft te weinig aandacht aan zoon door op kantoor te zijn
- Poetst tanden te hard
- Speeksel bij kusjes
- Luistert niet
- Maakt ruzie met anderen
- Slaapt luid
- Eet luid
- Mist orde, chaos
- Gaat over persoonlijke grenzen (kleine ruzie nadat ik dat sarcastisch zei "prima, ik bied alvast mijn excuses aan voor alles wat ik verkeerd ga doen deze week"
- Lui
- Te actief
- Kookt rommelig
- Stinkt na sporten
- Worst roommate
- Hork
- Ongevoelig
- Dominant , duwt dingen door (discussie over keuzes die gemaakt moesten worden over optielijst. Het moest in overleg maar alles wat ik wilde, paste niet in haar plaatje voor het huis... Dus frustratie bij mij en nam ik een positie in... Resultaat loopgravendiscussie....
- Slechte fotograaf
- wil een te sportieve leasewagen ( stationwagon)
En de opmerkingen storen mij eigenlijk nog het minst, ze was vroeger altijd mijn steun en toeverlaat maar sinds vorig jaar neemt ze ook niets meer van mij aan en trekt ze alles in twijfel. Ze lijkt erop te kicken om een "foutje" te ontdekken.
Ik hou nog steeds enorm van mijn vrouw en ik mis het plezier dat wij samen hadden maar het is de afgelopen weken dusdanig erg geworden dat ik redenen zoek om naar kantoor of klanten te gaan.. om maar niet thuis te zijn ....
Ik heb het al een aantal keren besproken met mijn vrouw maar haar conclusie is simpel, je moet naar mij luisteren en mij begrijpen.. En dames, ik doe mijn best maar ik ben eerlijk gezegd radeloos en dit is vrij atypisch voor mij. Maar ik kan écht NIETS goed doen momenteel in de ogen van mijn vrouw.
Ik ben sws niet iemand die makkelijk over gevoelens praat, dat kon ik wel met mijn vrouw maar we lijken niet meer dezelfde taal te spreken...
De opvoeding van ons zoontje gaat goed en dat is één van de weinige areas waar we elkaar kunnen vinden. Helaas wel veel commentaar waar ik inmiddels ongevoelig voor ben geworden.
Overigens is het ook 3 jaar(dus niet meer sinds positieve test) geleden dat wij seks hebben gehad, veel pogingen ondernomen maar telkens afgewezen( je denkt alleen aan seks) , dus nu ook gestopt met de pogingen.
Tips? Overigens gaan er niet scheiden, zij of ik gaan niet vreemd en miss nog te vroeg voor een relatietherapeut?
Groet
Mijn vrouw en ik zijn momenteel 14 jaar samen en hebben samen een zoon van 2.
Voor het eerst in onze relatie, ben ik gaan twijfelen aan de houdbaarheid/duurzaamheid van de relatie.
Dit komt door het volgende, sinds ongeveer Augustus vorig jaar, heb ik het idee dat ik niets, maar dan ook niets goed kan doen. Voor de context, mijn vrouw heeft haar baan opgezegd na haar verlof en wil gaan freelancen. Dus ze is ook meer thuis met onze zoon, we hebben dubbele lasten ( nieuwbouw gekocht) dus ik werk nu ook meer dan normaal na mijn promotie tot sales directeur. Meer sales, meer inkomsten en job security in deze tijden. Hierbij een lijst van opmerkingen (zonder écht ruzie te hebben) in de uren die wij elkaar zien:..
Verkeerd afgelopen week: (bijgehouden in notities)
- Autorijden, te hard, te zacht, te wild, te braaf
- Vaatwasser inruimen te slordig
- Kleren vouwen (niet op "haar" manier)
- Stofzuigen (slordig)
- Rommel
- Werkt te veel uren
- Werkt thuis en vraagt dan te veel aandacht
- speelt te wild met zoon.
- geeft te veel aandacht aan zoon
- geeft te weinig aandacht aan zoon door op kantoor te zijn
- Poetst tanden te hard
- Speeksel bij kusjes
- Luistert niet
- Maakt ruzie met anderen
- Slaapt luid
- Eet luid
- Mist orde, chaos
- Gaat over persoonlijke grenzen (kleine ruzie nadat ik dat sarcastisch zei "prima, ik bied alvast mijn excuses aan voor alles wat ik verkeerd ga doen deze week"
- Lui
- Te actief
- Kookt rommelig
- Stinkt na sporten
- Worst roommate
- Hork
- Ongevoelig
- Dominant , duwt dingen door (discussie over keuzes die gemaakt moesten worden over optielijst. Het moest in overleg maar alles wat ik wilde, paste niet in haar plaatje voor het huis... Dus frustratie bij mij en nam ik een positie in... Resultaat loopgravendiscussie....
- Slechte fotograaf
- wil een te sportieve leasewagen ( stationwagon)
En de opmerkingen storen mij eigenlijk nog het minst, ze was vroeger altijd mijn steun en toeverlaat maar sinds vorig jaar neemt ze ook niets meer van mij aan en trekt ze alles in twijfel. Ze lijkt erop te kicken om een "foutje" te ontdekken.
Ik hou nog steeds enorm van mijn vrouw en ik mis het plezier dat wij samen hadden maar het is de afgelopen weken dusdanig erg geworden dat ik redenen zoek om naar kantoor of klanten te gaan.. om maar niet thuis te zijn ....
Ik heb het al een aantal keren besproken met mijn vrouw maar haar conclusie is simpel, je moet naar mij luisteren en mij begrijpen.. En dames, ik doe mijn best maar ik ben eerlijk gezegd radeloos en dit is vrij atypisch voor mij. Maar ik kan écht NIETS goed doen momenteel in de ogen van mijn vrouw.
Ik ben sws niet iemand die makkelijk over gevoelens praat, dat kon ik wel met mijn vrouw maar we lijken niet meer dezelfde taal te spreken...
De opvoeding van ons zoontje gaat goed en dat is één van de weinige areas waar we elkaar kunnen vinden. Helaas wel veel commentaar waar ik inmiddels ongevoelig voor ben geworden.
Overigens is het ook 3 jaar(dus niet meer sinds positieve test) geleden dat wij seks hebben gehad, veel pogingen ondernomen maar telkens afgewezen( je denkt alleen aan seks) , dus nu ook gestopt met de pogingen.
Tips? Overigens gaan er niet scheiden, zij of ik gaan niet vreemd en miss nog te vroeg voor een relatietherapeut?
Groet
reaguurder wijzigde dit bericht op 05-03-2025 04:07
Reden: Extra info
Reden: Extra info
5.84% gewijzigd
woensdag 5 maart 2025 om 14:09
Neuh, was meer een reactie nav een post van iemand die die vragen schattig en verbindend vond en schijnbaar geen problemen in haar relatie ondervindt op dit vlak. Wat ik overigens ook herken, als je je niet ergert zijn al die mayonaise- en tijdsvraagjes best geinig maar ik hoop toch echt dat TO ondertussen snapt dat zijn vrouw al die vraagjes niet zo geinig meer vindt.
Hij eiste een antwoord van haar en werd boos toen ze hem op zijn eigen verantwoordelijkheden wees. Hij had alleen zijn telefoon even moeten pakken.
En als ik ondertussen een kind moet verzorgen en een todo lijst heb van 20 zaken die ik in mijn hoofd probeer op te hokken dan kan ik die vraag er niet bij hebben.
Klinkt voor mij echt als een behoorlijke "load".
Maar inderdaad, zeker weten doen we het niet. En TO lijkt er niet echt oor voor te hebben.
.
woensdag 5 maart 2025 om 14:09
Maar dat geldt andersom blijkbaar niet. TO heeft afgelopen jaren blijkbaar ook niet de zin verloren in seks ondanks dat hij voelt dat zijn partner zich steeds aan hem ergert. Ik heb geen zin meer in seks met iemand die de hele tijd vindt dat ik teveel rommel maak, te slecht autorijd, te luid tandenpoet etc. Dan neem ik ook geen initiatief meer op intiem gebied.
woensdag 5 maart 2025 om 14:10
Ja, maar dat is wat anders dan de mental load En als het voor haar zwaar(der) is, is dat toch geen reden om man af te branden? Dan kan ze op zoek naar (ander) werk.Elsy schreef: ↑05-03-2025 13:59Ik vond de hele dag met kind/kinderen in de weer zijn echt zwaarder dan fulltime werken hoor. Met werken kon ik aan de dingen werken die ik moest doen, erop gefocust zijn en was er tussendoor tijd voor rustig koffie drinken en lunchen. Met mijn kind(eren) moest ik vooral toen ze jong waren de hele tijd aan staan, tussendoor eten en kon regelmatig niet de dingen afmaken die ik moest afmaken. Ik heb regelmatig m’n koffie 2 keer in de magnetron opgewarmd, en man ook toen hij met ze thuis was. Ze probeerden op dingen te klimmen, en waren heel actief. Nu zijn ze dat nog steeds maar scheelt het dat ze naar school gaan.
woensdag 5 maart 2025 om 14:12
Zou kunnen.
Als mijn man werkelijk zo stom doet en ik snap écht niet waar het van komt en ik ben eigenlijk ook niet heel bereid om andere kanten te kijken, heeft de relatie dan nog zin?
Scheiden wil hij niet zegt hij.
.
woensdag 5 maart 2025 om 14:14
Mijn vriend heeft ook zo'n partner gehad. Geen intimiteit meer, honderd op- en aanmerkingen, alles moest anders.
Het is ongelooflijk maar hij bleef haar gewoon mooi en lief en geil vinden. Het zal wel iets met jong en hormonen enzo geweest zijn.
.
woensdag 5 maart 2025 om 14:15
Als hij werkelijk zo stom doet moet hij ook iets gaan veranderen aan zijn gedrag. Mij lijkt relatietherapie het beste wat ze kunnen doen. Die therapeut hoort beide kanten. Wij helaas niet.
Het leven is kut, het leven is zuur
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
woensdag 5 maart 2025 om 14:18
Maar als je daarbij ook de mental load hebt dan is dat veel. Het is zeker geen reden om man af te branden alleen het lijkt er niet op dat er überhaupt goed onderling gecommuniceerd wordt.
woensdag 5 maart 2025 om 14:21
"Ik weet het niet, wil jij even kijken?"Noah_Bloem schreef: ↑05-03-2025 14:00Ja, dat snap ik eigenlijk ook wel. Dan wordt het behoorlijk irritant.
En ik dacht dat ze ook dat tijdstip misschien uit haar hoofd wist. Als zij dat ook op zou moeten zoeken, dan kan hij dat net goed zelf doen.
"Wil je zelf even kijken, ik kan het er nu even niet bij hebben/ben met 20 dingen bezig/ ben sjaggie"
woensdag 5 maart 2025 om 14:22
Seks ontstaat in een gezonde relatie uit wederzijds verlangen. Als een van de partners dat verlangen mist ga je niet maar "seks geven" . Dan word de basis medelijden of in het gunstigste geval een vorm van zorgen voor iemand. Dat is niet geil en dus onnatuurlijk en zal je libido op de lange termijn alleen maar lager maken.
Dat zij hem al drie jaar afwijst is op zich wel een rode vlag zij heeft kennelijk geen behoefte meer aan hem. Zeker in combinatie met hem constant afkraken, dat is puur narcistisch gedrag.
woensdag 5 maart 2025 om 14:22
Jij was erbij?
Het leven is kut, het leven is zuur
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
woensdag 5 maart 2025 om 14:26
Ja.
En over een hele andere boeg: misschien is zijn vrouw chronisch ontevreden/ongelukkig. En kon ze het eerder nog toeschrijven aan die verschillende banen/werkgevers (pech of teken aan de wand?) en is nu TO de pineut omdat er geen andere externe factoren meer zijn om de schuld te geven/op af te reageren.
woensdag 5 maart 2025 om 14:28
Nee, hoezo? Ik geef wat minder onvriendelijke reacties die ook kunnen als je geen zin hebt om het te zeggen of het ook niet weet.
woensdag 5 maart 2025 om 14:31
Denk dat voor ons de emotionele verbinding wel belangrijker is dan voor de gemiddelde man. Die gaat vrij snel weg als iemand je als stront behandeld.Dala schreef: ↑05-03-2025 14:09Maar dat geldt andersom blijkbaar niet. TO heeft afgelopen jaren blijkbaar ook niet de zin verloren in seks ondanks dat hij voelt dat zijn partner zich steeds aan hem ergert. Ik heb geen zin meer in seks met iemand die de hele tijd vindt dat ik teveel rommel maak, te slecht autorijd, te luid tandenpoet etc. Dan neem ik ook geen initiatief meer op intiem gebied.
Heb wel eens gelezen dat dit soort gedrag een gevolg is als de man teveel een pleaser is en geen natuurlijke grenzen heeft t.a.v. haar gedrag. Dus de hele dag bezig is met haar tevreden te maken, haar als centrum van zijn universum maakt, constant zichzelf loopt te verontschuldigen voor zijn eigen gedrag. Ook voor zijn seksualiteit en dat voor jarenlang. Dan krijg je een soort heel vervelend prinsesje die geen nee gewend is en die haar man als voetveeg/cashcow gaat zien en behandelen.
woensdag 5 maart 2025 om 14:36
woensdag 5 maart 2025 om 14:36
Als mijn vriend mij maar zou blijven afwijzen en elke dag een waslijst aan op- en aanmerkingen op mij heeft, haalt onze relatie het weekend niet eens.
Als hij zou zeggen, schat ik zit ergens mee, moet eerst mijn eigen problemen oplossen en sorry dat ik zo doe, dan wordt alles anders.
woensdag 5 maart 2025 om 14:37
Je kan je idd afvragen waarom zij bij hem blijft als hij het allemaal zo vreselijk slecht doet en ze al 3 jaar geen seks meer met hem wil.Lavenderrr schreef: ↑05-03-2025 14:31Denk dat voor ons de emotionele verbinding wel belangrijker is dan voor de gemiddelde man. Die gaat vrij snel weg als iemand je als stront behandeld.
Heb wel eens gelezen dat dit soort gedrag een gevolg is als de man teveel een pleaser is en geen natuurlijke grenzen heeft t.a.v. haar gedrag. Dus de hele dag bezig is met haar tevreden te maken, haar als centrum van zijn universum maakt, constant zichzelf loopt te verontschuldigen voor zijn eigen gedrag. Ook voor zijn seksualiteit en dat voor jarenlang. Dan krijg je een soort heel vervelend prinsesje die geen nee gewend is en die haar man als voetveeg/cashcow gaat zien en behandelen.
woensdag 5 maart 2025 om 14:38
Nee hoor
In deze heeft niet 1 van beiden volledig gelijk
woensdag 5 maart 2025 om 14:38
Ik vind het gewoon irritant dat er vanuit wordt gegaan (die indruk krijg ik) dat de vrouw van TO in haar gelijk staat en het aan TO ligt. Het kan aan beiden liggen, maar ook aan de vrouw.
Het leven is kut, het leven is zuur
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
woensdag 5 maart 2025 om 14:38
Ik heb van hem niets gelezen over mental load hoor.
woensdag 5 maart 2025 om 14:40
Klinkt ook nog niet zo gek eigenlijk.Renske schreef: ↑05-03-2025 14:26Ja.
En over een hele andere boeg: misschien is zijn vrouw chronisch ontevreden/ongelukkig. En kon ze het eerder nog toeschrijven aan die verschillende banen/werkgevers (pech of teken aan de wand?) en is nu TO de pineut omdat er geen andere externe factoren meer zijn om de schuld te geven/op af te reageren.
Firm believer in: you shouldn't have bothered me to begin with.
woensdag 5 maart 2025 om 14:40
Ja, dat zeg ik toch ook? We hebben vast een communicatieprobleemNoah_Bloem schreef: ↑05-03-2025 14:38Ik vind het gewoon irritant dat er vanuit wordt gegaan (die indruk krijg ik) dat de vrouw van TO in haar gelijk staat en het aan TO ligt. Het kan aan beiden liggen, maar ook aan de vrouw.

(Dat was een raar koppie)
renske wijzigde dit bericht op 05-03-2025 14:42
3.82% gewijzigd
woensdag 5 maart 2025 om 14:41
Soms is de stap naar het einde van een lange relatie met een jong kind zó eng, dat je het maar laat door-etteren zonder iets aan de oorzaak te doen. Been there done that.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in