
Tropenjaren?
woensdag 5 maart 2025 om 03:20
Dag dames,
Mijn vrouw en ik zijn momenteel 14 jaar samen en hebben samen een zoon van 2.
Voor het eerst in onze relatie, ben ik gaan twijfelen aan de houdbaarheid/duurzaamheid van de relatie.
Dit komt door het volgende, sinds ongeveer Augustus vorig jaar, heb ik het idee dat ik niets, maar dan ook niets goed kan doen. Voor de context, mijn vrouw heeft haar baan opgezegd na haar verlof en wil gaan freelancen. Dus ze is ook meer thuis met onze zoon, we hebben dubbele lasten ( nieuwbouw gekocht) dus ik werk nu ook meer dan normaal na mijn promotie tot sales directeur. Meer sales, meer inkomsten en job security in deze tijden. Hierbij een lijst van opmerkingen (zonder écht ruzie te hebben) in de uren die wij elkaar zien:..
Verkeerd afgelopen week: (bijgehouden in notities)
- Autorijden, te hard, te zacht, te wild, te braaf
- Vaatwasser inruimen te slordig
- Kleren vouwen (niet op "haar" manier)
- Stofzuigen (slordig)
- Rommel
- Werkt te veel uren
- Werkt thuis en vraagt dan te veel aandacht
- speelt te wild met zoon.
- geeft te veel aandacht aan zoon
- geeft te weinig aandacht aan zoon door op kantoor te zijn
- Poetst tanden te hard
- Speeksel bij kusjes
- Luistert niet
- Maakt ruzie met anderen
- Slaapt luid
- Eet luid
- Mist orde, chaos
- Gaat over persoonlijke grenzen (kleine ruzie nadat ik dat sarcastisch zei "prima, ik bied alvast mijn excuses aan voor alles wat ik verkeerd ga doen deze week"
- Lui
- Te actief
- Kookt rommelig
- Stinkt na sporten
- Worst roommate
- Hork
- Ongevoelig
- Dominant , duwt dingen door (discussie over keuzes die gemaakt moesten worden over optielijst. Het moest in overleg maar alles wat ik wilde, paste niet in haar plaatje voor het huis... Dus frustratie bij mij en nam ik een positie in... Resultaat loopgravendiscussie....
- Slechte fotograaf
- wil een te sportieve leasewagen ( stationwagon)
En de opmerkingen storen mij eigenlijk nog het minst, ze was vroeger altijd mijn steun en toeverlaat maar sinds vorig jaar neemt ze ook niets meer van mij aan en trekt ze alles in twijfel. Ze lijkt erop te kicken om een "foutje" te ontdekken.
Ik hou nog steeds enorm van mijn vrouw en ik mis het plezier dat wij samen hadden maar het is de afgelopen weken dusdanig erg geworden dat ik redenen zoek om naar kantoor of klanten te gaan.. om maar niet thuis te zijn ....
Ik heb het al een aantal keren besproken met mijn vrouw maar haar conclusie is simpel, je moet naar mij luisteren en mij begrijpen.. En dames, ik doe mijn best maar ik ben eerlijk gezegd radeloos en dit is vrij atypisch voor mij. Maar ik kan écht NIETS goed doen momenteel in de ogen van mijn vrouw.
Ik ben sws niet iemand die makkelijk over gevoelens praat, dat kon ik wel met mijn vrouw maar we lijken niet meer dezelfde taal te spreken...
De opvoeding van ons zoontje gaat goed en dat is één van de weinige areas waar we elkaar kunnen vinden. Helaas wel veel commentaar waar ik inmiddels ongevoelig voor ben geworden.
Overigens is het ook 3 jaar(dus niet meer sinds positieve test) geleden dat wij seks hebben gehad, veel pogingen ondernomen maar telkens afgewezen( je denkt alleen aan seks) , dus nu ook gestopt met de pogingen.
Tips? Overigens gaan er niet scheiden, zij of ik gaan niet vreemd en miss nog te vroeg voor een relatietherapeut?
Groet
Mijn vrouw en ik zijn momenteel 14 jaar samen en hebben samen een zoon van 2.
Voor het eerst in onze relatie, ben ik gaan twijfelen aan de houdbaarheid/duurzaamheid van de relatie.
Dit komt door het volgende, sinds ongeveer Augustus vorig jaar, heb ik het idee dat ik niets, maar dan ook niets goed kan doen. Voor de context, mijn vrouw heeft haar baan opgezegd na haar verlof en wil gaan freelancen. Dus ze is ook meer thuis met onze zoon, we hebben dubbele lasten ( nieuwbouw gekocht) dus ik werk nu ook meer dan normaal na mijn promotie tot sales directeur. Meer sales, meer inkomsten en job security in deze tijden. Hierbij een lijst van opmerkingen (zonder écht ruzie te hebben) in de uren die wij elkaar zien:..
Verkeerd afgelopen week: (bijgehouden in notities)
- Autorijden, te hard, te zacht, te wild, te braaf
- Vaatwasser inruimen te slordig
- Kleren vouwen (niet op "haar" manier)
- Stofzuigen (slordig)
- Rommel
- Werkt te veel uren
- Werkt thuis en vraagt dan te veel aandacht
- speelt te wild met zoon.
- geeft te veel aandacht aan zoon
- geeft te weinig aandacht aan zoon door op kantoor te zijn
- Poetst tanden te hard
- Speeksel bij kusjes
- Luistert niet
- Maakt ruzie met anderen
- Slaapt luid
- Eet luid
- Mist orde, chaos
- Gaat over persoonlijke grenzen (kleine ruzie nadat ik dat sarcastisch zei "prima, ik bied alvast mijn excuses aan voor alles wat ik verkeerd ga doen deze week"
- Lui
- Te actief
- Kookt rommelig
- Stinkt na sporten
- Worst roommate
- Hork
- Ongevoelig
- Dominant , duwt dingen door (discussie over keuzes die gemaakt moesten worden over optielijst. Het moest in overleg maar alles wat ik wilde, paste niet in haar plaatje voor het huis... Dus frustratie bij mij en nam ik een positie in... Resultaat loopgravendiscussie....
- Slechte fotograaf
- wil een te sportieve leasewagen ( stationwagon)
En de opmerkingen storen mij eigenlijk nog het minst, ze was vroeger altijd mijn steun en toeverlaat maar sinds vorig jaar neemt ze ook niets meer van mij aan en trekt ze alles in twijfel. Ze lijkt erop te kicken om een "foutje" te ontdekken.
Ik hou nog steeds enorm van mijn vrouw en ik mis het plezier dat wij samen hadden maar het is de afgelopen weken dusdanig erg geworden dat ik redenen zoek om naar kantoor of klanten te gaan.. om maar niet thuis te zijn ....
Ik heb het al een aantal keren besproken met mijn vrouw maar haar conclusie is simpel, je moet naar mij luisteren en mij begrijpen.. En dames, ik doe mijn best maar ik ben eerlijk gezegd radeloos en dit is vrij atypisch voor mij. Maar ik kan écht NIETS goed doen momenteel in de ogen van mijn vrouw.
Ik ben sws niet iemand die makkelijk over gevoelens praat, dat kon ik wel met mijn vrouw maar we lijken niet meer dezelfde taal te spreken...
De opvoeding van ons zoontje gaat goed en dat is één van de weinige areas waar we elkaar kunnen vinden. Helaas wel veel commentaar waar ik inmiddels ongevoelig voor ben geworden.
Overigens is het ook 3 jaar(dus niet meer sinds positieve test) geleden dat wij seks hebben gehad, veel pogingen ondernomen maar telkens afgewezen( je denkt alleen aan seks) , dus nu ook gestopt met de pogingen.
Tips? Overigens gaan er niet scheiden, zij of ik gaan niet vreemd en miss nog te vroeg voor een relatietherapeut?
Groet
reaguurder wijzigde dit bericht op 05-03-2025 04:07
Reden: Extra info
Reden: Extra info
5.84% gewijzigd
woensdag 5 maart 2025 om 16:03
Ik bedoel niet dat zij het probleem is. Ik wil het alleen nuanceren. Dat ze beiden het probleem zullen zijn.Elsy schreef: ↑05-03-2025 15:59Nee dat niet, alleen het is ook makkelijk te zeggen dat zij bewust het probleem is. Stel dat hij amper thuis is, maar ineens alles gaat over wil nemen. Of ze blijkt depressief te zijn wat ze niet doorheeft. Het feit is dat het lijkt dat het voor kind wel prima ging, en er in de tussentijd iets flink veranderd blijkt te zijn. Dan moet je samen op zoek gaan naar een oplossing en in therapie gaan. En misschien ook bloed laten testen om te kijken dat er niet medisch iets is. Er staat niet in de TO dat ze beiden naar een oplossing zijn gaan kijken.
Het leven is kut, het leven is zuur
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
woensdag 5 maart 2025 om 16:08
Maar zo staat het niet in de OP. Uit de OP maak ik op dat hij wel dingen oppakt, zoals het huishouden, omgaan met kind, ergens naartoe rijden, maar dat zij commentaar heeft op de manier waaróp hij dat doet. Kijk, of het genoeg is wat hij doet of echt te weinig dat weet ik niet. Dat is ook heel erg lastig om te beoordelen en altijd erg subjectief ook omdat je je eigen normen van hoe iets hoort of hoe die frequentie moet liggen dan altijd meeneemt.
Ik vind de situatie zoals TO hem beschrijft alleen klinken alsof hun normen op dit gebied gewoon erg ver uit elkaar liggen. Dat zit geen "goed" of "fout" bij bij hem of haar maar het is wel lastig samenleven.
En ja, als partners moet je er rekening mee houden dat je de ander af en toe tegenmoet komt als je weet dat zij daar een blijer mens van wordt. Maar je hoeft niet te accepteren dat je als een kind wordt aangesproken op hoe je was vouwt, stofzuigt of de vaatwasser inruimt. Dat vitten de hele tijd is namelijk ook absoluut niet aantrekkelijk.
woensdag 5 maart 2025 om 16:11
Oh absoluut mee eens! Ik bedoelde het dan ook precies andersom. Ik vind het jong, naïef en hormonaal overkomen om juist dóór te blijven gaan met seks terwijl iemand steeds op je zit te vitten alsof het een huisgenoot is met wie je over de afwas discussieert alsof je een studentenhuis deelt. Of alsof het je moeder is die jou moet leren hoe je de was vouwt.Lavenderrr schreef: ↑05-03-2025 15:59
Heeft niks te maken met jong en naïef zijn als de een besluit om te stoppen met seks en intimiteit dan overkomt dat je. Je gaat eerst denken dat het aan jezelf ligt. Vaak is het een geleidelijk proces over jaren en/of stopt het na de kinderen.
Je denkt misschien dat als je wel al die dingen doet waar hij/zij boos over is er misschien wel weer intimiteit kan komen. Of dat het een fase is waarin de ander zit (preminopause, jonge kinderen, gezondheidsredenen en hoopt dat het later weer beter gaat worden. Zie TO met zijn tropenjaren. De realiteit is vaak een stuk pijnlijker.
Ik vind het juist volkomen begrijpelijk dat de seks dan stopt. Dus vandaar dat ik TO niet snap dat hij überhaupt nog pogingen doet voor seks. Ik was al duizend dagen eerder daarmee gestopt.
woensdag 5 maart 2025 om 16:17
Dat komt denk ik omdat de meeste mannen verbinding maken via seks en veel vrouwen pas seks willen hebben als er sprake is van verbinding. En voor narcisten is het een machtsmiddel. Daar kan ook het kleineren wat zij constant doet onderdeel van zijn.Dala schreef: ↑05-03-2025 16:11Oh absoluut mee eens! Ik bedoelde het dan ook precies andersom. Ik vind het jong, naïef en hormonaal overkomen om juist dóór te blijven gaan met seks terwijl iemand steeds op je zit te vitten alsof het een huisgenoot is met wie je over de afwas discussieert alsof je een studentenhuis deelt. Of alsof het je moeder is die jou moet leren hoe je de was vouwt.
Ik vind het juist volkomen begrijpelijk dat de seks dan stopt. Dus vandaar dat ik TO niet snap dat hij überhaupt nog pogingen doet voor seks. Ik was al duizend dagen eerder daarmee gestopt.
woensdag 5 maart 2025 om 16:23
Jij insinueert nu al twee keer dat de vrouw van TO een narcist is. Vind ik nogal wat om op basis van niks iemand een narcistische persoonlijkheidsstoornis aan te schrijven.Lavenderrr schreef: ↑05-03-2025 16:17Dat komt denk ik omdat de meeste mannen verbinding maken via seks en veel vrouwen pas seks willen hebben als er sprake is van verbinding. En voor narcisten is het een machtsmiddel. Daar kan ook het kleineren wat zij constant doet onderdeel van zijn.
woensdag 5 maart 2025 om 16:28
Ook nogal boud, ja. De glazen bollen waren in de aanbieding, denk ik.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
woensdag 5 maart 2025 om 16:28
Ik insinueer niks, ken haar niet. Wat ik stel is dat het een eigenschap is die ook voor komt bij narcistische persoonlijkheden. Kan voor TO iets zijn om rekening mee te houden.
woensdag 5 maart 2025 om 16:30
Dus al die relaties met slechte seks - narcisme?Lavenderrr schreef: ↑05-03-2025 16:17Dat komt denk ik omdat de meeste mannen verbinding maken via seks en veel vrouwen pas seks willen hebben als er sprake is van verbinding. En voor narcisten is het een machtsmiddel. Daar kan ook het kleineren wat zij constant doet onderdeel van zijn.
Of is slechte seks ultieme uiting van slechte communicatie?
woensdag 5 maart 2025 om 16:31
Eens met dit.Lila-Linda schreef: ↑05-03-2025 16:00Ik geloof niet dat het allemaal to's schuld is
Maar hij post hier,ik kan alleen hem wijzen op waar hij zou kunnen verbeteren
En zij zal vast geen volledige bosheks zijn. En hij geen klotehufter
En zodra de bosheks zich hier meldt, vertellen we haar wat zij kan verbeteren
Maar in de basis zal ook dat neerkomen op: praat met elkaar!
Ik denk ook niet dat het alleen maar de schuld van de een of de ander is. We horen maar een kant van het verhaal. Ze zijn elkaar gewoon kwijtgeraakt denk ik. Er lijkt geen wederzijds begrip en verbinding meer te zijn. Wat de vrouw van TO doet is niet goed, maar ze zegt ook meerdere keren dat TO niet luistert. Haar niet begrijpt.
woensdag 5 maart 2025 om 16:36
het gaat niet over schuld, en ik denk dat TO er op geen enkele manier bij gebaat is als wij gaan bepalen wiens schuld het al dan niet zou zijn. TO wil graag verandering, en hij kan haar niet veranderen, hij kan alleen zichzelf veranderen. Het is dan dus ook wel zo handig als hij dan degene is die de tips krijgt en nadenkt over een verklaring en zijn aandeel in het verhaal.Noah_Bloem schreef: ↑05-03-2025 15:55Laat maar. Geef TO maar 'de schuld' en zijn vrouw gelijk. Ik probeer het te nuanceren dat het niet zo hoeft te zijn als meerderen hier schetsen. Ik denk dat beiden er iets aan moeten en kunnen doen.
woensdag 5 maart 2025 om 16:37
Vraagje heb je de OP gelezen? Er is wel iets meer gaande dan een gevalletje van slechte seks.Lila-Linda schreef: ↑05-03-2025 16:30Dus al die relaties met slechte seks - narcisme?
Of is slechte seks ultieme uiting van slechte communicatie?
Dat het vuurtje dooft is op zich menselijk maar haar gedrag in de voorbeelden die hij aandraagt op basis van één week is ronduit buitensporig en neigt naar kleineren. Durf te wedden als het andersom zou gebeuren dus de man bij de vrouw dat men hier onherroepelijk spreken over een abusieve relatie...
En dan nog zeg ik dat het kenmerken zijn van een narcistische persoonlijkheid. Niet dat zij een narcist is, laat een deskundige zich daar maar over uitspreken.
woensdag 5 maart 2025 om 16:38
Heb jij gelezen wat ik in dit topic al gezegd heb?Lavenderrr schreef: ↑05-03-2025 16:37Vraagje heb je de OP gelezen? Er is wel iets meer gaande dan een gevalletje van slechte seks.
Dat het vuurtje dooft is op zich menselijk maar haar gedrag in de voorbeelden die hij aandraagt op basis van één week is ronduit buitensporig en neigt naar kleineren. Durf te wedden als het andersom zou gebeuren dus de man bij de vrouw dat men hier onherroepelijk spreken over een abusieve relatie...
En dan nog zeg ik dat het kenmerken zijn van een narcistische persoonlijkheid. Niet dat zij een narcist is, laat een deskundige zich daar maar over uitspreken.
woensdag 5 maart 2025 om 16:46
Als ik die waslijst aan commentaar van partner van TO nog eens doorlees, dan heb ik het idee dat partner al uitgecheckt is. Meestal zijn kleine irritaties over niks het begin van het einde van een relatie.
Te hard autorijden, slapen, eten, spelen, wel aandacht, geen aandacht, vaatwasser verkeerd inruimen... was verkeerd opruimen.
Allemaal kritiek om niks, althans, het heeft allemaal een veel diepere oorzaak dan waar ze kritiek op heeft.
Met al die puntjes iedere keer dan haal je je partner wel echt naar beneden hoor. Ik zou er niet tegen kunnen. Als op alles wat je doet een vorm van commentaar volgt.
Zelfs het vragen naar hoe laat komt die en die... ja dan snap ik TO wel dat hij ook even denkt doe eens normaal zeg.
En alles valt en staat met communicatie, waar ze beiden veel en veel te lang mee gewacht hebben.
Te hard autorijden, slapen, eten, spelen, wel aandacht, geen aandacht, vaatwasser verkeerd inruimen... was verkeerd opruimen.
Allemaal kritiek om niks, althans, het heeft allemaal een veel diepere oorzaak dan waar ze kritiek op heeft.
Met al die puntjes iedere keer dan haal je je partner wel echt naar beneden hoor. Ik zou er niet tegen kunnen. Als op alles wat je doet een vorm van commentaar volgt.
Zelfs het vragen naar hoe laat komt die en die... ja dan snap ik TO wel dat hij ook even denkt doe eens normaal zeg.
En alles valt en staat met communicatie, waar ze beiden veel en veel te lang mee gewacht hebben.
woensdag 5 maart 2025 om 17:33
Idd …Noah_Bloem schreef: ↑05-03-2025 14:38Ik vind het gewoon irritant dat er vanuit wordt gegaan (die indruk krijg ik) dat de vrouw van TO in haar gelijk staat en het aan TO ligt. Het kan aan beiden liggen, maar ook aan de vrouw.
Veritas vos liberabit
woensdag 5 maart 2025 om 17:33
Idd …Noah_Bloem schreef: ↑05-03-2025 14:38Ik vind het gewoon irritant dat er vanuit wordt gegaan (die indruk krijg ik) dat de vrouw van TO in haar gelijk staat en het aan TO ligt. Het kan aan beiden liggen, maar ook aan de vrouw.
Veritas vos liberabit
woensdag 5 maart 2025 om 17:38
Dat komt doordat in veel gevallen de vrouw vaak het meeste thuis doet in combinatie met kinderen, en de man dan meer werkt. Of dat hier de reden is weten we niet want OP heeft al even niet meer uitleg gegeven maar 3 jaar geen seks laat zien dat het niet pas in augustus is begonnen, dus de kans dat het al een stuk langer niet goed gaat is er aardig. Aan wie het ligt daar komen ze waarschijnlijk alleen achter als ze in therapie gaan.
woensdag 5 maart 2025 om 18:08
TO heeft een piemel. Dan kan je het doorgaans schudden hier.Noah_Bloem schreef: ↑05-03-2025 14:38Ik vind het gewoon irritant dat er vanuit wordt gegaan (die indruk krijg ik) dat de vrouw van TO in haar gelijk staat en het aan TO ligt. Het kan aan beiden liggen, maar ook aan de vrouw.
woensdag 5 maart 2025 om 19:00
Mijn eerste vraag in dit topic was; stel je wel een grens (aan haar gedrag), en daar heeft TO niet op geantwoord.
Want ik vind het klinken als zo’n relatie waarin TO de goeie goedzak is en z’n vrouw de kribbige partner die het nooit maar goed vindt en hem voor van alles afsnauwt.
Er zijn wellicht allerlei reden waarom zij niet happy is, maar zij heeft ook gewoon de verantwoordelijkheid om respectvol te blijven en eerlijk te kijken naar haar gedrag en onderliggende behoeften.
En TO heeft de verantwoordelijkheid grenzen te stellen en voor zichzelf op te komen. Volgens mij heeft hij meermaals een gesprek gevoerd thuis over zíjn onvrede, maar z’n vrouw lijkt niet echt in de oplossingstand te staan.
Want ik vind het klinken als zo’n relatie waarin TO de goeie goedzak is en z’n vrouw de kribbige partner die het nooit maar goed vindt en hem voor van alles afsnauwt.
Er zijn wellicht allerlei reden waarom zij niet happy is, maar zij heeft ook gewoon de verantwoordelijkheid om respectvol te blijven en eerlijk te kijken naar haar gedrag en onderliggende behoeften.
En TO heeft de verantwoordelijkheid grenzen te stellen en voor zichzelf op te komen. Volgens mij heeft hij meermaals een gesprek gevoerd thuis over zíjn onvrede, maar z’n vrouw lijkt niet echt in de oplossingstand te staan.
•
woensdag 5 maart 2025 om 19:45
Het hoeft ook niet per se aan iemand te liggen, het is soms ook een kwestie van dat de één strengere normen heeft dan de ander. Vaak niet alleen naar de ander toe maar ook voor zichzelf. En de ene persoon ergert zich ook sneller dan de ander, waaraan dan ook.Elsy schreef: ↑05-03-2025 17:38Dat komt doordat in veel gevallen de vrouw vaak het meeste thuis doet in combinatie met kinderen, en de man dan meer werkt. Of dat hier de reden is weten we niet want OP heeft al even niet meer uitleg gegeven maar 3 jaar geen seks laat zien dat het niet pas in augustus is begonnen, dus de kans dat het al een stuk langer niet goed gaat is er aardig. Aan wie het ligt daar komen ze waarschijnlijk alleen achter als ze in therapie gaan.
Ik herken dat ook in mijn eigen relatie. Ik erger me eigenlijk nooit aan mijn partner, behalve als mijn partner zich aan mij ergert. Maar in principe stoor ik mij nergens aan en is mijn verdraagzaamheid hoe iemand zich in mijn nabijheid wil gedragen heel groot.
Niet alleen persoonlijk maar ook geuren, geluiden van buiten (bv snoeien door ee gemeente), rommeligheid, vieze schoenen, een klodder tandpasta in de wasbak, een wasmand die er al een paar dagen staat, een te langzame rijstijl: geen redenen tot ergernis. Terwijl ik zelf over die dingen (al dan niet veroorzaakt door mij) de hele tijd een opmerking van ergernis hoor.
woensdag 5 maart 2025 om 20:32
Ik bedoel dat de maatschappij ook meer druk op de vrouw legt wat betreft zorgen. Dat is niet alleen uit zichzelf maar zeker ook de omgeving. Als het huis niet schoon is word ik eerder aangekeken dan man. En ik word door school altijd gebeld als er iets is, man niet.Dala schreef: ↑05-03-2025 19:45Het hoeft ook niet per se aan iemand te liggen, het is soms ook een kwestie van dat de één strengere normen heeft dan de ander. Vaak niet alleen naar de ander toe maar ook voor zichzelf. En de ene persoon ergert zich ook sneller dan de ander, waaraan dan ook.
Ik herken dat ook in mijn eigen relatie. Ik erger me eigenlijk nooit aan mijn partner, behalve als mijn partner zich aan mij ergert. Maar in principe stoor ik mij nergens aan en is mijn verdraagzaamheid hoe iemand zich in mijn nabijheid wil gedragen heel groot.
Niet alleen persoonlijk maar ook geuren, geluiden van buiten (bv snoeien door ee gemeente), rommeligheid, vieze schoenen, een klodder tandpasta in de wasbak, een wasmand die er al een paar dagen staat, een te langzame rijstijl: geen redenen tot ergernis. Terwijl ik zelf over die dingen (al dan niet veroorzaakt door mij) de hele tijd een opmerking van ergernis hoor.
Zelf heb ik ook wel strengere normen wat betreft de kinderen en man vindt wel dat ik te streng ben. Maar dat is ook doordat ik meer met ze ben en het vooral over veiligheid is. Laatst is het helaas flink mis gegaan, en man was erbij. Toen realiseerde hij zich dat we met bepaalde dingen echt streng moeten zijn. En bij bepaalde dingen leer ik dat minder streng ook prima is. Ik erger me eigenlijk alleen als ik het gevoel heb niet serieus genomen te worden, maar dan is het inderdaad iets onderliggends.
Je hebt wel gelijk dat sommige mensen zich sneller ergeren dan anderen. Ik ben zelf helaas aardig gevoelig. Niet dat ik me snel erger, want dat is alleen in combinatie met een persoon, maar dat ik gevoel ben voor sterke geuren, geluiden enz. Als persoon heb je er veel aan als je er goed mee kan omgaan. Ik gebruik nu een oordop ‘s nachts en slik magnesium, en dat haalt het scherpe eraf. En als TO’s vrouw ook last van dat soort dingen heeft dan kan ze er echt wat aan doen. Maar dat moet ze wel willen.
woensdag 5 maart 2025 om 20:54
Ik denk dat dat misschien wel het allerbelangrijkste is. Ook in de relatie van TO. Die hele lijst die in de OP staat vind ik zelf ook grotendeels uit futiliteiten bestaan waarover ik zelf zou denken, waar maak je je druk om. Maar als je in een langdurige relatie die dingen blijft benaderen als een "waar maak je je druk om" dan voelt de ander zich niet serieus genomen. Iets waar ik mij zelf ook bewust van moet blijven. Als je wil dat de relatie langdurig en bestendig blijft. Dat is soms ongelooflijk moeilijk en daarom denk ik dat (relatie)therapie inderdaad wel zinvol zijn.Elsy schreef: ↑05-03-2025 20:32Ik bedoel dat de maatschappij ook meer druk op de vrouw legt wat betreft zorgen. Dat is niet alleen uit zichzelf maar zeker ook de omgeving. Als het huis niet schoon is word ik eerder aangekeken dan man. En ik word door school altijd gebeld als er iets is, man niet.
Zelf heb ik ook wel strengere normen wat betreft de kinderen en man vindt wel dat ik te streng ben. Maar dat is ook doordat ik meer met ze ben en het vooral over veiligheid is. Laatst is het helaas flink mis gegaan, en man was erbij. Toen realiseerde hij zich dat we met bepaalde dingen echt streng moeten zijn. En bij bepaalde dingen leer ik dat minder streng ook prima is. Ik erger me eigenlijk alleen als ik het gevoel heb niet serieus genomen te worden, maar dan is het inderdaad iets onderliggends.
Je hebt wel gelijk dat sommige mensen zich sneller ergeren dan anderen. Ik ben zelf helaas aardig gevoelig. Niet dat ik me snel erger, want dat is alleen in combinatie met een persoon, maar dat ik gevoel ben voor sterke geuren, geluiden enz. Als persoon heb je er veel aan als je er goed mee kan omgaan. Ik gebruik nu een oordop ‘s nachts en slik magnesium, en dat haalt het scherpe eraf. En als TO’s vrouw ook last van dat soort dingen heeft dan kan ze er echt wat aan doen. Maar dat moet ze wel willen.
Jezelf serieus genomen voelen, ook al gaat het over iets dat die ander als iets futiels ziet, is heel erg essentieel.
Dat is jezelf kunnen zijn zonder dat je je voortdurend als een kind behandeld voelt dat op de vingers wordt getikt ook.
Wij zijn er zonder relatietherapie uitgekomen en moeten allebei water bij de wijn doen en ons bewust blijven van wat belangrijk is voor de ander. Dat werkt, maar heel erg sexy wordt het er niet van. Sorry TO.


Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in