
Tropenjaren?
woensdag 5 maart 2025 om 03:20
Dag dames,
Mijn vrouw en ik zijn momenteel 14 jaar samen en hebben samen een zoon van 2.
Voor het eerst in onze relatie, ben ik gaan twijfelen aan de houdbaarheid/duurzaamheid van de relatie.
Dit komt door het volgende, sinds ongeveer Augustus vorig jaar, heb ik het idee dat ik niets, maar dan ook niets goed kan doen. Voor de context, mijn vrouw heeft haar baan opgezegd na haar verlof en wil gaan freelancen. Dus ze is ook meer thuis met onze zoon, we hebben dubbele lasten ( nieuwbouw gekocht) dus ik werk nu ook meer dan normaal na mijn promotie tot sales directeur. Meer sales, meer inkomsten en job security in deze tijden. Hierbij een lijst van opmerkingen (zonder écht ruzie te hebben) in de uren die wij elkaar zien:..
Verkeerd afgelopen week: (bijgehouden in notities)
- Autorijden, te hard, te zacht, te wild, te braaf
- Vaatwasser inruimen te slordig
- Kleren vouwen (niet op "haar" manier)
- Stofzuigen (slordig)
- Rommel
- Werkt te veel uren
- Werkt thuis en vraagt dan te veel aandacht
- speelt te wild met zoon.
- geeft te veel aandacht aan zoon
- geeft te weinig aandacht aan zoon door op kantoor te zijn
- Poetst tanden te hard
- Speeksel bij kusjes
- Luistert niet
- Maakt ruzie met anderen
- Slaapt luid
- Eet luid
- Mist orde, chaos
- Gaat over persoonlijke grenzen (kleine ruzie nadat ik dat sarcastisch zei "prima, ik bied alvast mijn excuses aan voor alles wat ik verkeerd ga doen deze week"
- Lui
- Te actief
- Kookt rommelig
- Stinkt na sporten
- Worst roommate
- Hork
- Ongevoelig
- Dominant , duwt dingen door (discussie over keuzes die gemaakt moesten worden over optielijst. Het moest in overleg maar alles wat ik wilde, paste niet in haar plaatje voor het huis... Dus frustratie bij mij en nam ik een positie in... Resultaat loopgravendiscussie....
- Slechte fotograaf
- wil een te sportieve leasewagen ( stationwagon)
En de opmerkingen storen mij eigenlijk nog het minst, ze was vroeger altijd mijn steun en toeverlaat maar sinds vorig jaar neemt ze ook niets meer van mij aan en trekt ze alles in twijfel. Ze lijkt erop te kicken om een "foutje" te ontdekken.
Ik hou nog steeds enorm van mijn vrouw en ik mis het plezier dat wij samen hadden maar het is de afgelopen weken dusdanig erg geworden dat ik redenen zoek om naar kantoor of klanten te gaan.. om maar niet thuis te zijn ....
Ik heb het al een aantal keren besproken met mijn vrouw maar haar conclusie is simpel, je moet naar mij luisteren en mij begrijpen.. En dames, ik doe mijn best maar ik ben eerlijk gezegd radeloos en dit is vrij atypisch voor mij. Maar ik kan écht NIETS goed doen momenteel in de ogen van mijn vrouw.
Ik ben sws niet iemand die makkelijk over gevoelens praat, dat kon ik wel met mijn vrouw maar we lijken niet meer dezelfde taal te spreken...
De opvoeding van ons zoontje gaat goed en dat is één van de weinige areas waar we elkaar kunnen vinden. Helaas wel veel commentaar waar ik inmiddels ongevoelig voor ben geworden.
Overigens is het ook 3 jaar(dus niet meer sinds positieve test) geleden dat wij seks hebben gehad, veel pogingen ondernomen maar telkens afgewezen( je denkt alleen aan seks) , dus nu ook gestopt met de pogingen.
Tips? Overigens gaan er niet scheiden, zij of ik gaan niet vreemd en miss nog te vroeg voor een relatietherapeut?
Groet
Mijn vrouw en ik zijn momenteel 14 jaar samen en hebben samen een zoon van 2.
Voor het eerst in onze relatie, ben ik gaan twijfelen aan de houdbaarheid/duurzaamheid van de relatie.
Dit komt door het volgende, sinds ongeveer Augustus vorig jaar, heb ik het idee dat ik niets, maar dan ook niets goed kan doen. Voor de context, mijn vrouw heeft haar baan opgezegd na haar verlof en wil gaan freelancen. Dus ze is ook meer thuis met onze zoon, we hebben dubbele lasten ( nieuwbouw gekocht) dus ik werk nu ook meer dan normaal na mijn promotie tot sales directeur. Meer sales, meer inkomsten en job security in deze tijden. Hierbij een lijst van opmerkingen (zonder écht ruzie te hebben) in de uren die wij elkaar zien:..
Verkeerd afgelopen week: (bijgehouden in notities)
- Autorijden, te hard, te zacht, te wild, te braaf
- Vaatwasser inruimen te slordig
- Kleren vouwen (niet op "haar" manier)
- Stofzuigen (slordig)
- Rommel
- Werkt te veel uren
- Werkt thuis en vraagt dan te veel aandacht
- speelt te wild met zoon.
- geeft te veel aandacht aan zoon
- geeft te weinig aandacht aan zoon door op kantoor te zijn
- Poetst tanden te hard
- Speeksel bij kusjes
- Luistert niet
- Maakt ruzie met anderen
- Slaapt luid
- Eet luid
- Mist orde, chaos
- Gaat over persoonlijke grenzen (kleine ruzie nadat ik dat sarcastisch zei "prima, ik bied alvast mijn excuses aan voor alles wat ik verkeerd ga doen deze week"
- Lui
- Te actief
- Kookt rommelig
- Stinkt na sporten
- Worst roommate
- Hork
- Ongevoelig
- Dominant , duwt dingen door (discussie over keuzes die gemaakt moesten worden over optielijst. Het moest in overleg maar alles wat ik wilde, paste niet in haar plaatje voor het huis... Dus frustratie bij mij en nam ik een positie in... Resultaat loopgravendiscussie....
- Slechte fotograaf
- wil een te sportieve leasewagen ( stationwagon)
En de opmerkingen storen mij eigenlijk nog het minst, ze was vroeger altijd mijn steun en toeverlaat maar sinds vorig jaar neemt ze ook niets meer van mij aan en trekt ze alles in twijfel. Ze lijkt erop te kicken om een "foutje" te ontdekken.
Ik hou nog steeds enorm van mijn vrouw en ik mis het plezier dat wij samen hadden maar het is de afgelopen weken dusdanig erg geworden dat ik redenen zoek om naar kantoor of klanten te gaan.. om maar niet thuis te zijn ....
Ik heb het al een aantal keren besproken met mijn vrouw maar haar conclusie is simpel, je moet naar mij luisteren en mij begrijpen.. En dames, ik doe mijn best maar ik ben eerlijk gezegd radeloos en dit is vrij atypisch voor mij. Maar ik kan écht NIETS goed doen momenteel in de ogen van mijn vrouw.
Ik ben sws niet iemand die makkelijk over gevoelens praat, dat kon ik wel met mijn vrouw maar we lijken niet meer dezelfde taal te spreken...
De opvoeding van ons zoontje gaat goed en dat is één van de weinige areas waar we elkaar kunnen vinden. Helaas wel veel commentaar waar ik inmiddels ongevoelig voor ben geworden.
Overigens is het ook 3 jaar(dus niet meer sinds positieve test) geleden dat wij seks hebben gehad, veel pogingen ondernomen maar telkens afgewezen( je denkt alleen aan seks) , dus nu ook gestopt met de pogingen.
Tips? Overigens gaan er niet scheiden, zij of ik gaan niet vreemd en miss nog te vroeg voor een relatietherapeut?
Groet
reaguurder wijzigde dit bericht op 05-03-2025 04:07
Reden: Extra info
Reden: Extra info
5.84% gewijzigd
woensdag 5 maart 2025 om 14:46
Haha, ik was niet duidelijk geloof ik en dat evil gezicht was per ongeluk (zo snel kan het escaleren

woensdag 5 maart 2025 om 14:47
Het is gewoon heel lastig in te schatten voordat je meer weet. Er staat wat TO zelf doet alleen dat hij nu meer werkt. We weten niet wat hij in huis doet, wat hij met kind doet enz. Stel dat hij altijd van 8-19 weg is, dan is het heel anders dan als hij om 9 uur ‘s ochtends weggaat en kind helpt met eten geven ofzo. Dat ze meer samenwerken.Noah_Bloem schreef: ↑05-03-2025 14:38Ik vind het gewoon irritant dat er vanuit wordt gegaan (die indruk krijg ik) dat de vrouw van TO in haar gelijk staat en het aan TO ligt. Het kan aan beiden liggen, maar ook aan de vrouw.
woensdag 5 maart 2025 om 14:48
Gedaan. Het staat er nog steeds niet.
woensdag 5 maart 2025 om 14:49
woensdag 5 maart 2025 om 14:58
Ik denk wel dat er van meer dingen gezamenlijk doen meer seks komt, want dan ben je een team. Minder stress zorgt over het algemeen voor meer seks. Dat is in ieder geval mijn ervaring.
Het is wel apart dat ze na de bevalling ook niet meer begonnen zijn met seks. Dan moeten de problemen überhaupt al aardig lang duren lijkt mij en is het niet vanaf vorig jaar augustus.
woensdag 5 maart 2025 om 15:05
Maar TO, misschien heb ik het in een latere post van jou gemist hoor, maar snap je wat zij bedoeld als ze zegt dat jij naar haar moet luisteren en haar moet begrijpen. Bedoeld zij met luisteren niet: op een dieper niveau dan alleen aanhoren? Tussen de regels doorluisteren...Reaguurder schreef: ↑05-03-2025 03:20
Ik heb het al een aantal keren besproken met mijn vrouw maar haar conclusie is simpel, je moet naar mij luisteren en mij begrijpen.. En dames, ik doe mijn best maar ik ben eerlijk gezegd radeloos en dit is vrij atypisch voor mij. Maar ik kan écht NIETS goed doen momenteel in de ogen van mijn vrouw.
Ik ben sws niet iemand die makkelijk over gevoelens praat, dat kon ik wel met mijn vrouw maar we lijken niet meer dezelfde taal te spreken...
Heb je dan ook gevraagd WAAROM ze vindt dat jij haar niet begrijpt. Het lijkt me toch dat je met die vragen een deur op een kier zet voor haar om te uiten waarom ze dat dan allemaal vindt.
Doen jullie nog weleens iets leuks samen, hebben jullie nog weleens tijd voor elkaar zonder jullie kind? Waar werden jullie blij van toen jullie kindje er nog niet was.
woensdag 5 maart 2025 om 15:06
Want wat zij zegt is waar? Misschien vindt zijn vrouw dat al heel snel.florence13 schreef: ↑05-03-2025 14:56het feit dat vrouw van TO al gewoon benoemd dat zij zijn assistent niet is vind ik toch vrij veel zeggend
Het leven is kut, het leven is zuur
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
woensdag 5 maart 2025 om 15:08
Maar het hoeft niet iets met mental load te maken te hebben. Misschien is ze jaloers op TO's goede baan, of op zijn assistente, of baalt ze van haar leven thuis en de praktische zorg (geen mental load maar sloven). Misschien was ze die hele afspraak vergeten en lag die 'load' al bij hem maar wist hij alleen het tijdstip niet. Of smeerde ze net ook al zijn boterham. Of gedraagt hij zich thuis als directeur sales (hoe dat er ook uitziet). Is ook geen mental load.florence13 schreef: ↑05-03-2025 14:56het feit dat vrouw van TO al gewoon benoemd dat zij zijn assistent niet is vind ik toch vrij veel zeggend
woensdag 5 maart 2025 om 15:13
Materiele zaken, een mooi huis en een vader voor de kinderen waarschijnlijk.
Ik geloof helemaal niet dat hij het in feite zo slecht doet maar zij net zo goed eenzaam en gefrustreerd is in de relatie en de intimiteit (zowel fysiek als emotioneel) mist.
Herken het wel een beetje van een ex en mij. We hadden alles financieel en voor de buitenwereld maar het was een verstandshuwelijk (al waren we niet getrouwd). Ook nul zin in seks en we deden het amper maar ik miste het ook niet. Toen ik bij hem weg ben gegaan en een nieuwe relatie kreeg waarmee ik wel verbinding voelde bloeide ik helemaal seksueel en emotioneel en heb ik nooit meer zo onredelijk gedaan. Therapie zal daarin echt meer duidelijkheid moeten geven. Anders is het wachten op dat eentje vreemdgaat of wil scheiden.
woensdag 5 maart 2025 om 15:15
Het is niet dat we haar kant te horen krijgen hè.Noah_Bloem schreef: ↑05-03-2025 15:06Want wat zij zegt is waar? Misschien vindt zijn vrouw dat al heel snel.
woensdag 5 maart 2025 om 15:22
zou best kunnen. Dan is haar draagkracht misschien niet heel hoog, maakt toch niet uit, het is per mens verschillend hoeveel load je aankan.Noah_Bloem schreef: ↑05-03-2025 15:06Want wat zij zegt is waar? Misschien vindt zijn vrouw dat al heel snel.
Ik zou zelf ook behoorlijk kregel worden als man van mij zou eisen dat ik hem zou vertellen hoe de agenda eruit ziet terwijl hij zelf kan kijken. En ja, ik zeg eisen, want ik vind het blijven vragen (met uitroeptekens) nogal eisend overkomen.
florence13 wijzigde dit bericht op 05-03-2025 15:26
13.38% gewijzigd
woensdag 5 maart 2025 om 15:22
Maar je vult haar kant nu toch compleet in? Dat ze waarschijnlijk blijft voor materiale zaken. Hij zegt zelf alleen dat hij meer is gaan werken. En zegt alleen wat voor commentaar zij heeft. Zonder haar kant te horen weten we niet hoe het precies zit.Lavenderrr schreef: ↑05-03-2025 15:13Materiele zaken, een mooi huis en een vader voor de kinderen waarschijnlijk.
Ik geloof helemaal niet dat hij het in feite zo slecht doet maar zij net zo goed eenzaam en gefrustreerd is in de relatie en de intimiteit (zowel fysiek als emotioneel) mist.
Herken het wel een beetje van een ex en mij. We hadden alles financieel en voor de buitenwereld maar het was een verstandshuwelijk (al waren we niet getrouwd). Ook nul zin in seks en we deden het amper maar ik miste het ook niet. Toen ik bij hem weg ben gegaan en een nieuwe relatie kreeg waarmee ik wel verbinding voelde bloeide ik helemaal seksueel en emotioneel en heb ik nooit meer zo onredelijk gedaan. Therapie zal daarin echt meer duidelijkheid moeten geven. Anders is het wachten op dat eentje vreemdgaat of wil scheiden.
elsy wijzigde dit bericht op 05-03-2025 15:23
5.93% gewijzigd
woensdag 5 maart 2025 om 15:23
ja en misschien zijn er nog 1000 andere mogelijkheden, maar ik vind die mental load toch echt de meest waarschijnlijke.Renske schreef: ↑05-03-2025 15:08Maar het hoeft niet iets met mental load te maken te hebben. Misschien is ze jaloers op TO's goede baan, of op zijn assistente, of baalt ze van haar leven thuis en de praktische zorg (geen mental load maar sloven). Misschien was ze die hele afspraak vergeten en lag die 'load' al bij hem maar wist hij alleen het tijdstip niet. Of smeerde ze net ook al zijn boterham. Of gedraagt hij zich thuis als directeur sales (hoe dat er ook uitziet). Is ook geen mental load.
woensdag 5 maart 2025 om 15:41
Kan natuurlijk alleen maar af gaan op wat TO schrijft, maar ik vind dit wat TO beschrijft niet als zodanig klinken. Dat zijn partner het zo ervaart komt waarschijnlijk meer omdat zij zich niet gesteund voelt in wat ze allemaal wil en moet van zichzelf dan dat TO dat haar oplegt. De OP klinkt zelfs eerder andersom: alsof zij kan bepalen hoe TO moet rijden, schoonmaken, koken, met kind omgaan.florence13 schreef: ↑05-03-2025 14:56het feit dat vrouw van TO al gewoon benoemd dat zij zijn assistent niet is vind ik toch vrij veel zeggend
woensdag 5 maart 2025 om 15:45
Combinatie van jong, hormonen en misschien ook gemakzucht. Je bent (nog) partners en dús doe je pogingen tot seks of intimiteit. Ik kan me ook niet voorstellen dat het nog lekker, geil of verliefderig voelt als je omgang samen meer wegheeft van die van huisgenoten, broer en zus, beste matties die al iets te lang samen een woonhuis delen of als co-ouders onder hetzelfde dak. Maar dat je na zeik en opmerkingen over je rijstijl, de manier waarop je de vaatwasser inruimt en opmerkingen krijgt of je je schoenen uit wil doen binnen, dan 's avonds in bed kruipt en denkt: WAUW lekker ding, je bent onweerstaanbaar voor mij! Daar kan ik met mijn pet niet bij.
woensdag 5 maart 2025 om 15:47
Als hij zoveel werkt dan zal z’n vrouw dingen als schoonmaken, koken en met kind omgaan wel bijna moeten bepalen. Mijn man werkt fulltime op werk en geeft zelf ook aan dat hij er daardoor minder “in zit” dan toen hij veel thuis werkte.Dala schreef: ↑05-03-2025 15:41Kan natuurlijk alleen maar af gaan op wat TO schrijft, maar ik vind dit wat TO beschrijft niet als zodanig klinken. Dat zijn partner het zo ervaart komt waarschijnlijk meer omdat zij zich niet gesteund voelt in wat ze allemaal wil en moet van zichzelf dan dat TO dat haar oplegt. De OP klinkt zelfs eerder andersom: alsof zij kan bepalen hoe TO moet rijden, schoonmaken, koken, met kind omgaan.
woensdag 5 maart 2025 om 15:50
woensdag 5 maart 2025 om 15:52
woensdag 5 maart 2025 om 15:52
Er is hoe hij het omschrijft letterlijk nul emotionele en fysieke verbinding dus waarom zou ze anders bij hem blijven? En ja we weten haar kant van het verhaal niet maar afgaande op wat hij schrijft kun je zelf wel invullen dat ook zij doodongelukkig is. Heeft niks te maken met liefde of zelfs maar met wederzijds respect zoals je kunt hebben als je met een huisgenoot/vriendin samenwoont...
woensdag 5 maart 2025 om 15:55
Laat maar. Geef TO maar 'de schuld' en zijn vrouw gelijk. Ik probeer het te nuanceren dat het niet zo hoeft te zijn als meerderen hier schetsen. Ik denk dat beiden er iets aan moeten en kunnen doen.florence13 schreef: ↑05-03-2025 15:22zou best kunnen. Dan is haar draagkracht misschien niet heel hoog, maakt toch niet uit, het is per mens verschillend hoeveel load je aankan.
Ik zou zelf ook behoorlijk kregel worden als man van mij zou eisen dat ik hem zou vertellen hoe de agenda eruit ziet terwijl hij zelf kan kijken. En ja, ik zeg eisen, want ik vind het blijven vragen (met uitroeptekens) nogal eisend overkomen.
Het leven is kut, het leven is zuur
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
Maar alles smaakt beter uit de frituur*
*Quote vanuit de psychiatrische instelling
woensdag 5 maart 2025 om 15:59
Heeft niks te maken met jong en naïef zijn als de een besluit om te stoppen met seks en intimiteit dan overkomt dat je. Je gaat eerst denken dat het aan jezelf ligt. Vaak is het een geleidelijk proces over jaren en/of stopt het na de kinderen.Dala schreef: ↑05-03-2025 15:45Combinatie van jong, hormonen en misschien ook gemakzucht. Je bent (nog) partners en dús doe je pogingen tot seks of intimiteit. Ik kan me ook niet voorstellen dat het nog lekker, geil of verliefderig voelt als je omgang samen meer wegheeft van die van huisgenoten, broer en zus, beste matties die al iets te lang samen een woonhuis delen of als co-ouders onder hetzelfde dak. Maar dat je na zeik en opmerkingen over je rijstijl, de manier waarop je de vaatwasser inruimt en opmerkingen krijgt of je je schoenen uit wil doen binnen, dan 's avonds in bed kruipt en denkt: WAUW lekker ding, je bent onweerstaanbaar voor mij! Daar kan ik met mijn pet niet bij.
Je denkt misschien dat als je wel al die dingen doet waar hij/zij boos over is er misschien wel weer intimiteit kan komen. Of dat het een fase is waarin de ander zit (preminopause, jonge kinderen, gezondheidsredenen en hoopt dat het later weer beter gaat worden. Zie TO met zijn tropenjaren. De realiteit is vaak een stuk pijnlijker.
woensdag 5 maart 2025 om 15:59
Nee dat niet, alleen het is ook makkelijk te zeggen dat zij bewust het probleem is. Stel dat hij amper thuis is, maar ineens alles gaat over wil nemen. Of ze blijkt depressief te zijn wat ze niet doorheeft. Het feit is dat het lijkt dat het voor kind wel prima ging, en er in de tussentijd iets flink veranderd blijkt te zijn. Dan moet je samen op zoek gaan naar een oplossing en in therapie gaan. En misschien ook bloed laten testen om te kijken dat er niet medisch iets is. Er staat niet in de TO dat ze beiden naar een oplossing zijn gaan kijken.
elsy wijzigde dit bericht op 05-03-2025 16:01
7.87% gewijzigd
woensdag 5 maart 2025 om 16:00
Ik geloof niet dat het allemaal to's schuld is
Maar hij post hier,ik kan alleen hem wijzen op waar hij zou kunnen verbeteren
En zij zal vast geen volledige bosheks zijn. En hij geen klotehufter
En zodra de bosheks zich hier meldt, vertellen we haar wat zij kan verbeteren
Maar in de basis zal ook dat neerkomen op: praat met elkaar!

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in