Relaties
alle pijlers
vader en niet (mee)betalen voor dochter
maandag 18 februari 2008 om 16:01
Hallo dames,
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
dinsdag 26 februari 2008 om 18:28
Dat is dus ook precies het probleem. Waar in het verhaal ging en gaat het de vader echt om het kind? Het is allemaal de schuld van TO. Zij weigerde dit en dat, zij schreef een brief e.d. Het is allemaal wel heel makkelijk voor hem geweest het erbij te laten. De moeder de boosdoener maken zodat hij niks hoeft te ondernemen. Hij had van alles kunnen doen, ook al wilde moeder niet. Denk en kijk nou eens om die moeder heen. Een vader heeft heus mogelijkheden. Hij heeft er echter geen gebruik van gemaakt. En dat is het hele issue.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 26 februari 2008 om 19:05
quote:winniedepoeh schreef op 26 februari 2008 @ 11:23:
Zo is het Tangerine.
Maar wat het werk betreft: ik ben niet gestopt met werken. Ik werd na 20 jaar helaas werkloos en daar ben ik allerminst blij mee. Ben volop aan het solliciteren nu en heb inmiddels een oproepkontrakt in de wacht gesleept.
En Traincha: ik ben niet uit op wraak om het verleden, laat dat duidelijk zijn.Ik weet het, wat ik schreef over de gestopte moeder was weer een ander topic.. Verwarrend, ik zal het niet weer doen
Zo is het Tangerine.
Maar wat het werk betreft: ik ben niet gestopt met werken. Ik werd na 20 jaar helaas werkloos en daar ben ik allerminst blij mee. Ben volop aan het solliciteren nu en heb inmiddels een oproepkontrakt in de wacht gesleept.
En Traincha: ik ben niet uit op wraak om het verleden, laat dat duidelijk zijn.Ik weet het, wat ik schreef over de gestopte moeder was weer een ander topic.. Verwarrend, ik zal het niet weer doen
dinsdag 26 februari 2008 om 19:09
Het gebeurt niet vaak ( ) maar ik ben het gruwelijk (modewoord) met fashion eens.
Het gaat er m.i. niet om in hoeverre de moeder het contact heeft bemoeilijkt. Het gaat me er wél om dat deze 'vader' niet voor zijn kind betaalt. Dat hij niet voor de moeder betaalt vind ik normaal. Dat hij de moeder niet wil spreken.. hell, daar kan ik me best wat bij voorstellen. Maar wie schiet er hier bij in? Precies, het KIND. En dat kind, dat zou toch geen slachtoffer moeten worden van de situatie? Dat heeft toch gewoon recht op een bepaalde financiële zorg?
Het gaat er m.i. niet om in hoeverre de moeder het contact heeft bemoeilijkt. Het gaat me er wél om dat deze 'vader' niet voor zijn kind betaalt. Dat hij niet voor de moeder betaalt vind ik normaal. Dat hij de moeder niet wil spreken.. hell, daar kan ik me best wat bij voorstellen. Maar wie schiet er hier bij in? Precies, het KIND. En dat kind, dat zou toch geen slachtoffer moeten worden van de situatie? Dat heeft toch gewoon recht op een bepaalde financiële zorg?
dinsdag 26 februari 2008 om 19:12
Even van de andere kant bekeken: Het is een beetje vreemd om tegen iemand te zeggen "Ga weg" en dan boos worden dat ie niet terug komt. Dat is een beetje vreemd.
Wat ik nu denk dat vader denkt (beetje kromme zin) is dit:
Ineens wordt er contact opgenomen, uit het niets. Vader wantrouwt moeder "ze zal wel iets willen". Het contact loopt uit op niets omdat vader niet met moeder wil communiceren en omdat er van de kant van moeder geen tussenpersoon wordt gekozen, bijv. een mediator. Kort daarop schrijft moeder een brief waarin ze om geld vraagt. "Zie je wel!" denkt vader "Het ging gewoon om het geld, niet om onze dochter die contact wilde....ik wist het wel...de bitch. Ze verrekt maar.." En vervolgens ziet vader zijn dochter niet en moeder geen geld...
Tis een trieste situatie, en dat is het.
Wat ik nu denk dat vader denkt (beetje kromme zin) is dit:
Ineens wordt er contact opgenomen, uit het niets. Vader wantrouwt moeder "ze zal wel iets willen". Het contact loopt uit op niets omdat vader niet met moeder wil communiceren en omdat er van de kant van moeder geen tussenpersoon wordt gekozen, bijv. een mediator. Kort daarop schrijft moeder een brief waarin ze om geld vraagt. "Zie je wel!" denkt vader "Het ging gewoon om het geld, niet om onze dochter die contact wilde....ik wist het wel...de bitch. Ze verrekt maar.." En vervolgens ziet vader zijn dochter niet en moeder geen geld...
Tis een trieste situatie, en dat is het.
dinsdag 26 februari 2008 om 19:15
dinsdag 26 februari 2008 om 22:14
Dat is het lastige, kinderen zijn bijna altijd de dupe van dit soort situaties. Maar waar er twee vechten hebben er twee schuld, en ondanks alles hebben er ook nog eens twee mensen verantwoordelijkheid voor het kind. Het is inderdaad al triest genoeg dat die verantwoordelijkheid vaak wordt vergeten.
Je kunt het oneens zijn met de keuzes van TO, maar ze heeft wel áltijd voor haar dochter gezorgd, zowel financieel als met allerlei andere zaken. Is het zo gek om van de vader (niet een onbekende, niet een kennisje, maar de VADER) ook een financiële bijdrage te verwachten?
Je kunt het oneens zijn met de keuzes van TO, maar ze heeft wel áltijd voor haar dochter gezorgd, zowel financieel als met allerlei andere zaken. Is het zo gek om van de vader (niet een onbekende, niet een kennisje, maar de VADER) ook een financiële bijdrage te verwachten?
dinsdag 26 februari 2008 om 22:18
quote:Krengiserweer schreef op 26 februari 2008 @ 14:24:
In de situatie van deze TO lees ik een mevrouw die, ondanks dat de vader wel vader wilde zijn, hij dat van haar niet mocht, omdat hij de relatie met haar niet wilde voortzetten. Hier is het dus de moeder die het kind contact met de vader ontzegt. Lezen we nu weer heen over hetgeen TO heeft geschreven, dat deze vader alleen vader wilde zijn binnen de 4 muren van haar huis, dat buiten zijn directe familie, niemand mocht weten dat hij een kind had, dat TO twee jaar lang deze situatie heeft aangezien en toen een streep heeft getrokken? Hoezo deze man wilde vader zijn. Als je vader wil zijn ga je daags na de geboorte een grote sigaar roken met je vrienden, tracteer je het hele bedrijf op een borrel en loop je trots met je baby in de buikdrager over straat. En als door de schok van omstandigheden je dit niet direct op kan brengen, dan na een half jaar toch tenminste wel? Dit kindje was voor zijn buitenwereld een geheim. Niemand mocht weten dat hij vader was. Heb je enig idee wat dit op lange duur voor impact heeft op een kind, een geheim zijn? Is dit een situatie die TO voort had moeten laten duren? Soms moet je kiezen tussen twee kwaden. So shoot her, dat ze toen niet wist welke keuzes nu de kwaadste was. De situatie waar zij, en haar dochter, in zaten met vader was verre van ideaal!
TO heeft misschien niet allemaal de juiste keuzes gemaakt, een paar ervan zou ik graag met haar willen bediscussieren, Maar dat ze zomaar de vader uit het leven van haar kind heeft geband; nee, dat zal je mij niet horen beweren.
In de situatie van deze TO lees ik een mevrouw die, ondanks dat de vader wel vader wilde zijn, hij dat van haar niet mocht, omdat hij de relatie met haar niet wilde voortzetten. Hier is het dus de moeder die het kind contact met de vader ontzegt. Lezen we nu weer heen over hetgeen TO heeft geschreven, dat deze vader alleen vader wilde zijn binnen de 4 muren van haar huis, dat buiten zijn directe familie, niemand mocht weten dat hij een kind had, dat TO twee jaar lang deze situatie heeft aangezien en toen een streep heeft getrokken? Hoezo deze man wilde vader zijn. Als je vader wil zijn ga je daags na de geboorte een grote sigaar roken met je vrienden, tracteer je het hele bedrijf op een borrel en loop je trots met je baby in de buikdrager over straat. En als door de schok van omstandigheden je dit niet direct op kan brengen, dan na een half jaar toch tenminste wel? Dit kindje was voor zijn buitenwereld een geheim. Niemand mocht weten dat hij vader was. Heb je enig idee wat dit op lange duur voor impact heeft op een kind, een geheim zijn? Is dit een situatie die TO voort had moeten laten duren? Soms moet je kiezen tussen twee kwaden. So shoot her, dat ze toen niet wist welke keuzes nu de kwaadste was. De situatie waar zij, en haar dochter, in zaten met vader was verre van ideaal!
TO heeft misschien niet allemaal de juiste keuzes gemaakt, een paar ervan zou ik graag met haar willen bediscussieren, Maar dat ze zomaar de vader uit het leven van haar kind heeft geband; nee, dat zal je mij niet horen beweren.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 26 februari 2008 om 22:22
Overigens zou ik een vader die voor de buitenwereld ontkent vader te zijn, waarschijnlijk ook zijn kind niet laten erkennen. Hij ontkende zijn kind!
De keus een kind te laten komen is binnen de relatie door hen beiden gemaakt. En die keus, daar heeft hij nog steeds verantwoordelijkheid voor. Wat er daarna ook gebeurd is. Zijn dochter heeft er recht op dat haar vader een bijdrage levert aan een zo kansrijk mogelijke toekomst voor haar. Hij heeft er ook voor gekozen haar op de wereld te zetten.
De keus een kind te laten komen is binnen de relatie door hen beiden gemaakt. En die keus, daar heeft hij nog steeds verantwoordelijkheid voor. Wat er daarna ook gebeurd is. Zijn dochter heeft er recht op dat haar vader een bijdrage levert aan een zo kansrijk mogelijke toekomst voor haar. Hij heeft er ook voor gekozen haar op de wereld te zetten.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 27 februari 2008 om 10:28
[quote]minny schreef op 26 februari 2008 @ 19:12:
[fgcolor=#D40AE7]
Ineens wordt er contact opgenomen, uit het niets.
Niet vanuit het niets, in zijn ogen wellicht, maar zijn dochter is nieuwsgierig naar hem. Dus hoezo uit het niets? Is zijn dochter niets? Kennelijk wel voor hem , aangezien hij geeneens de moeite neemt haar mail te beantwoorden.
Vader wantrouwt moeder "ze zal wel iets willen". Het contact loopt uit op niets omdat vader niet met moeder wil communiceren en omdat er van de kant van moeder geen tussenpersoon wordt gekozen, bijv. een mediator.
Weer wordt er naar mij gewezen.... hoezo onderneemt hij eigenlijk niks? Is hij niet in staat om een mediator te benaderen? Hij had immers al aangegeven dat hij wel kontakt met dochter wil, toch ???
Kort daarop schrijft moeder een brief waarin ze om geld vraagt
Ga je weer de fout in: tussen mailkontakt (dat ca 5 weken duurde) en VERZOEK om bijdrage zat minstens een jaar !Ze verrekt maar.." En vervolgens ziet vader zijn dochter niet en moeder geen geld...
Wat doet hij: hij stelt het kind (dat hem wil zien en via moeder hem benadert) niet op de eerste plaats. wat hij op eerste plaats zet is zijn boosheid naar moedder.
]
[fgcolor=#D40AE7]
Ineens wordt er contact opgenomen, uit het niets.
Niet vanuit het niets, in zijn ogen wellicht, maar zijn dochter is nieuwsgierig naar hem. Dus hoezo uit het niets? Is zijn dochter niets? Kennelijk wel voor hem , aangezien hij geeneens de moeite neemt haar mail te beantwoorden.
Vader wantrouwt moeder "ze zal wel iets willen". Het contact loopt uit op niets omdat vader niet met moeder wil communiceren en omdat er van de kant van moeder geen tussenpersoon wordt gekozen, bijv. een mediator.
Weer wordt er naar mij gewezen.... hoezo onderneemt hij eigenlijk niks? Is hij niet in staat om een mediator te benaderen? Hij had immers al aangegeven dat hij wel kontakt met dochter wil, toch ???
Kort daarop schrijft moeder een brief waarin ze om geld vraagt
Ga je weer de fout in: tussen mailkontakt (dat ca 5 weken duurde) en VERZOEK om bijdrage zat minstens een jaar !Ze verrekt maar.." En vervolgens ziet vader zijn dochter niet en moeder geen geld...
Wat doet hij: hij stelt het kind (dat hem wil zien en via moeder hem benadert) niet op de eerste plaats. wat hij op eerste plaats zet is zijn boosheid naar moedder.
]
woensdag 27 februari 2008 om 10:40
@ Traincha:
Je schrijft wie weet wat ik allemaal wel tegen vader gezegd heb .....waardoor hij het wel uit zijn hoofd laat om kontakt te zoeken..
Helemaal niks heb ik gezegd ! Wat denk je nou? dat ik hier een topic open en vervolgens dingen achterhou omdat ik niet wil dat die hier besproken worden? dat doe ik dus niet, achterhouden, waarom zou ik ook? Ik ken jullie niet, jullie mij niet dus anoniem kan ik alles verder kwijt toch? En dat is ook precies wat ik gedaan heb.
Ik stel een vraag aan het eind van mijn openingspost en daar ging het om.
@Poezewoes: idd hoezo wilde hij een vader voor haar zijn? buiten familieleden die het uiteraard wisten, mocht niemand het weten. En ja altijd bij mij thuis, want stel je voor dat hij iemand tegen zou komen........ Hij kwam ook altijd pas na werktijd langs waardoor ik haar als baby even wat langer wakker hield opdat hij haar nog kon zien. Nooit kwam hij in het weekend, want dan stonden er altijd andere dingen op stapel (sport o.a) terwijl dit juist dagen zijn om langer bij haar te kunnen zijn.
Juist omdat zij bewust gepland was (evenals de zwangerschap er voor) kon ik zijn reacties niet snappen,evenmin dus dat hij al die jaren geen enkele poging zelf ondernomen heeft haar te zien.
Maar goed het zij helaas zo ..... daar valt niets meer aan te veranderen.
En wat ik later tegen mijn dochter zeg??? Ik weet neit meer wie daar over begon: gewoon wat er gebeurd is, hoe het gegaan is. In alle openheid.
Je schrijft wie weet wat ik allemaal wel tegen vader gezegd heb .....waardoor hij het wel uit zijn hoofd laat om kontakt te zoeken..
Helemaal niks heb ik gezegd ! Wat denk je nou? dat ik hier een topic open en vervolgens dingen achterhou omdat ik niet wil dat die hier besproken worden? dat doe ik dus niet, achterhouden, waarom zou ik ook? Ik ken jullie niet, jullie mij niet dus anoniem kan ik alles verder kwijt toch? En dat is ook precies wat ik gedaan heb.
Ik stel een vraag aan het eind van mijn openingspost en daar ging het om.
@Poezewoes: idd hoezo wilde hij een vader voor haar zijn? buiten familieleden die het uiteraard wisten, mocht niemand het weten. En ja altijd bij mij thuis, want stel je voor dat hij iemand tegen zou komen........ Hij kwam ook altijd pas na werktijd langs waardoor ik haar als baby even wat langer wakker hield opdat hij haar nog kon zien. Nooit kwam hij in het weekend, want dan stonden er altijd andere dingen op stapel (sport o.a) terwijl dit juist dagen zijn om langer bij haar te kunnen zijn.
Juist omdat zij bewust gepland was (evenals de zwangerschap er voor) kon ik zijn reacties niet snappen,evenmin dus dat hij al die jaren geen enkele poging zelf ondernomen heeft haar te zien.
Maar goed het zij helaas zo ..... daar valt niets meer aan te veranderen.
En wat ik later tegen mijn dochter zeg??? Ik weet neit meer wie daar over begon: gewoon wat er gebeurd is, hoe het gegaan is. In alle openheid.
woensdag 27 februari 2008 om 10:44
quote:mamzelle schreef op 27 februari 2008 @ 10:32:
Jij stelt ook jouw boosheid naar vader op de eerste plaats dus dat maakt dan twee van jullie. Wie gaat er nu de wijste zijn?
Dat stel ik juist niet ! Ik reageer in het voorgaande op uitspraken van anderen waar ik me of niet in kan vinden.
Mijn dochter heeft momenteel geen behoefte om hem nog te ontmoeten, sluit dit in de toekomst echter ook niet uit.
Let wel: ze is teleurgesteld in feit dat hij niet op haar mail gereageerd heeft. Behalve dat ze het in die mail over het kontakt tussen hem enmij heeft, heeft ze het nl ook een groot deel over zichzelf (haar uiterlijk, haar school, wat ze leuk vindt etc en dat behalve nieuwsgierig naar overeenkomsten -al naar gelang het verloop van een mogelijke herstart van hun kontakt- ook die dingen met hem zou willen delen...
Jij stelt ook jouw boosheid naar vader op de eerste plaats dus dat maakt dan twee van jullie. Wie gaat er nu de wijste zijn?
Dat stel ik juist niet ! Ik reageer in het voorgaande op uitspraken van anderen waar ik me of niet in kan vinden.
Mijn dochter heeft momenteel geen behoefte om hem nog te ontmoeten, sluit dit in de toekomst echter ook niet uit.
Let wel: ze is teleurgesteld in feit dat hij niet op haar mail gereageerd heeft. Behalve dat ze het in die mail over het kontakt tussen hem enmij heeft, heeft ze het nl ook een groot deel over zichzelf (haar uiterlijk, haar school, wat ze leuk vindt etc en dat behalve nieuwsgierig naar overeenkomsten -al naar gelang het verloop van een mogelijke herstart van hun kontakt- ook die dingen met hem zou willen delen...
woensdag 27 februari 2008 om 10:53
Is het heel moeilijk om eens actief uit te gaan zoeken hoe de vader in dit contact staat? Via een mediator o.i.d. de feiten helder op tafel krijgen. Is dat eigenlijk niet belangrijker dan het geld.
Ja, je dochter heeft een hork van een vader. Geloof het direct. Maar het is wél haar vader en vroeger of later zal ze die eens onder ogen willen komen. Waarom stemde je direct in met het verbreken van dat prille contact terwijl jouw dochter dit nodig had voor zichzelf. Waarom niet proactief alles eruit gehaald wat erin zit in plaats van gemakkelijk aannemen dat er niets inzit. Ik heb het nu over een jaar geleden dus. Okee, toen had je niet de wetenschap die je nu hebt, dat je voor dit soort zaken een mediator in de arm kunt nemen.
Maar goed: op dít moment heb je terug contact gezocht. Waarom dan niet éérst de belangrijke zaken regelen -dochter heeft haar vader eens ontmoet en gesproken- en daarna pas de minder belangrijke zaken -iets meer financiële ruimte is wel fijn voor je dochter.-
Ja, je dochter heeft een hork van een vader. Geloof het direct. Maar het is wél haar vader en vroeger of later zal ze die eens onder ogen willen komen. Waarom stemde je direct in met het verbreken van dat prille contact terwijl jouw dochter dit nodig had voor zichzelf. Waarom niet proactief alles eruit gehaald wat erin zit in plaats van gemakkelijk aannemen dat er niets inzit. Ik heb het nu over een jaar geleden dus. Okee, toen had je niet de wetenschap die je nu hebt, dat je voor dit soort zaken een mediator in de arm kunt nemen.
Maar goed: op dít moment heb je terug contact gezocht. Waarom dan niet éérst de belangrijke zaken regelen -dochter heeft haar vader eens ontmoet en gesproken- en daarna pas de minder belangrijke zaken -iets meer financiële ruimte is wel fijn voor je dochter.-
woensdag 27 februari 2008 om 11:01
[quote]Poezewoes schreef op 26 februari 2008 @ 22:22:
[fgcolor=#0099FF]Overigens zou ik een vader die voor de buitenwereld ontkent vader te zijn, waarschijnlijk ook zijn kind niet laten erkennen. Hij ontkende zijn kind!
Dat is een beetje een kip-en-het-eiverhaal: de vader "ontkende" het kind pas nadat hem de mogelijkheid was ontnomen het te erkennen. We kunnen nu niet inschatten of het anders zou zijn verlopen als hij het kind had erkend.
Ik wil graag de kanttekening maken dat TO de indruk had dat hij het feit dat hij vader was geworden wilde verbergen. Het is misschien verstandig dit niet voetstoots als een feit aan te nemen als we de andere kant van het verhaal niet kennen.
dubio
[fgcolor=#0099FF]Overigens zou ik een vader die voor de buitenwereld ontkent vader te zijn, waarschijnlijk ook zijn kind niet laten erkennen. Hij ontkende zijn kind!
Dat is een beetje een kip-en-het-eiverhaal: de vader "ontkende" het kind pas nadat hem de mogelijkheid was ontnomen het te erkennen. We kunnen nu niet inschatten of het anders zou zijn verlopen als hij het kind had erkend.
Ik wil graag de kanttekening maken dat TO de indruk had dat hij het feit dat hij vader was geworden wilde verbergen. Het is misschien verstandig dit niet voetstoots als een feit aan te nemen als we de andere kant van het verhaal niet kennen.
dubio
Ga in therapie!
woensdag 27 februari 2008 om 11:07
Tsja Dubiootje. Ik hou er wel rekening mee dat er twee kanten aan een verhaal zijn, maar als ik ga betwijfelen of TO de waarheid spreekt op een topic, dan kan ik net zo goed niet reageren, toch? Ik ga er voor de goede orde maar even vanuit dat wat TO daar over zegt, klopt.
overigens vind ik het niet mogen erkennen van je kind, geen reden om dan maar naar de buitenwereld te doen alsof je geen kind hebt..... Als je vader wordt, ben je toch trots op je kind, op je vaderschap? Erkent of niet, het was wel duidelijk dat hij de vader was; hij had omgang met het kind!
overigens vind ik het niet mogen erkennen van je kind, geen reden om dan maar naar de buitenwereld te doen alsof je geen kind hebt..... Als je vader wordt, ben je toch trots op je kind, op je vaderschap? Erkent of niet, het was wel duidelijk dat hij de vader was; hij had omgang met het kind!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 27 februari 2008 om 11:20
[quote]dubiootje schreef op 27 februari 2008 @ 11:01:
[quote]Poezewoes schreef op 26 februari 2008 @ 22:22:
[fgcolor=#0099FF]
Ik wil graag de kanttekening maken dat TO de indruk had dat hij het feit dat hij vader was geworden wilde verbergen. Het is misschien verstandig dit niet voetstoots als een feit aan te nemen als we de andere kant van het verhaal niet kennen.
Fout gedacht,Ik had niet de indruk: het was een feit. Hij wilde niet dat ik tegen iemand van zijn kennissen-en vriendenkring (wo zijn sportmaten) en collega's zei of maar liet doorschemeren dat ik A) zwanger was en
dat hij daarna vader was geworden.
[quote]Poezewoes schreef op 26 februari 2008 @ 22:22:
[fgcolor=#0099FF]
Ik wil graag de kanttekening maken dat TO de indruk had dat hij het feit dat hij vader was geworden wilde verbergen. Het is misschien verstandig dit niet voetstoots als een feit aan te nemen als we de andere kant van het verhaal niet kennen.
Fout gedacht,Ik had niet de indruk: het was een feit. Hij wilde niet dat ik tegen iemand van zijn kennissen-en vriendenkring (wo zijn sportmaten) en collega's zei of maar liet doorschemeren dat ik A) zwanger was en
dat hij daarna vader was geworden.
woensdag 27 februari 2008 om 11:23
quote:Poezewoes schreef op 27 februari 2008 @ 11:07:
Tsja Dubiootje. Ik hou er wel rekening mee dat er twee kanten aan een verhaal zijn, maar als ik ga betwijfelen of TO de waarheid spreekt op een topic, dan kan ik net zo goed niet reageren, toch? Ik ga er voor de goede orde maar even vanuit dat wat TO daar over zegt, klopt.
overigens vind ik het niet mogen erkennen van je kind, geen reden om dan maar naar de buitenwereld te doen alsof je geen kind hebt....
dat niet willen dat anderen het weten, was al TIJDENS de zwangerschap toen ik 5 maanden heen was (en moest ook na de bevalling zo blijven van zijn kant). Als je vader wordt, ben je toch trots op je kind, op je vaderschap? Erkent of niet, het was wel duidelijk dat hij de vader was; hij had omgang met het kind!
Tsja Dubiootje. Ik hou er wel rekening mee dat er twee kanten aan een verhaal zijn, maar als ik ga betwijfelen of TO de waarheid spreekt op een topic, dan kan ik net zo goed niet reageren, toch? Ik ga er voor de goede orde maar even vanuit dat wat TO daar over zegt, klopt.
overigens vind ik het niet mogen erkennen van je kind, geen reden om dan maar naar de buitenwereld te doen alsof je geen kind hebt....
dat niet willen dat anderen het weten, was al TIJDENS de zwangerschap toen ik 5 maanden heen was (en moest ook na de bevalling zo blijven van zijn kant). Als je vader wordt, ben je toch trots op je kind, op je vaderschap? Erkent of niet, het was wel duidelijk dat hij de vader was; hij had omgang met het kind!
woensdag 27 februari 2008 om 11:36
quote:Namafogip schreef op 27 februari 2008 @ 11:29:
Klinkt als klant bij de bank zonder centen. Helaas. Jouw kind, jouw verantwoordelijkheid.
ach mens, zij die er weinig van weten, zij die een dergelijke situatie niet zelf (of van nabij) ervaren hebben, zij die niet weten met in wat voor emotionele en verstandelijke toestanden je kunt geraken: praten zoals JIJ.
En met zo'n nick kom je sowieso niet al te bijdehand over.
Klinkt als klant bij de bank zonder centen. Helaas. Jouw kind, jouw verantwoordelijkheid.
ach mens, zij die er weinig van weten, zij die een dergelijke situatie niet zelf (of van nabij) ervaren hebben, zij die niet weten met in wat voor emotionele en verstandelijke toestanden je kunt geraken: praten zoals JIJ.
En met zo'n nick kom je sowieso niet al te bijdehand over.
