Relaties
alle pijlers
vader en niet (mee)betalen voor dochter
maandag 18 februari 2008 om 16:01
Hallo dames,
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
woensdag 27 februari 2008 om 14:21
quote:Krengiserweer schreef op 27 februari 2008 @ 14:09:
Ik heb nergens in de postings van TO gelezen dat het kind overstuur was, huilde en bang was van de vader. Sterker nog TO gaf aan dat de vader het kind knuffelde, op de arm nam, flesje gaf en beetje met haar speelde.
Kortom, het kind was op geen enkele manier in nood tijdens het contact met de vader.
Overigens vind ik het wel typisch dat je aan de ene kant roept dat ie moet betalen voor het kind omdat ie godbetere de vader is en egeen een of andere onbekende voorbijganger, terwijl je nu wel de vergelijking trekt tussen een kind meegeven aan de vader, of zomaar een willekeurige voorbijganger.
Wat is deze meneer nu een echte vader met daarbij alle rechten en plichten, of een onbekende zonder binding met het kind? En als dat laatste is, waarom moet ie dan bijdragen aan de kosten?
Nee, dat zei ze ook niet. Het hing mij dan ook slechts om de vraag of je als moeder zou mogen bepalen wat goed voor je f*cking EIGEN kind is. Wie moet dat anders bepalen dan, de buurvrouw?
En vwb je andere vraag: alimentatie is geen kijkgeld. De onderhoudsplicht geldt voor VERWEKKERS, niet voor verzorgers. Dus ja, je staat volledig in je recht als je iemand aan zijn zorgplicht houdt maar hem of haar het omgangsrecht ontzegt.
Als ik morgen uit de ouderlijke macht ontzet wordt, of als Traincha uit de ouderlijke macht ontzet wordt, behouden we nog steeds onze financiele zorgplicht. Die staat daar namelijk los van.
Ik heb nergens in de postings van TO gelezen dat het kind overstuur was, huilde en bang was van de vader. Sterker nog TO gaf aan dat de vader het kind knuffelde, op de arm nam, flesje gaf en beetje met haar speelde.
Kortom, het kind was op geen enkele manier in nood tijdens het contact met de vader.
Overigens vind ik het wel typisch dat je aan de ene kant roept dat ie moet betalen voor het kind omdat ie godbetere de vader is en egeen een of andere onbekende voorbijganger, terwijl je nu wel de vergelijking trekt tussen een kind meegeven aan de vader, of zomaar een willekeurige voorbijganger.
Wat is deze meneer nu een echte vader met daarbij alle rechten en plichten, of een onbekende zonder binding met het kind? En als dat laatste is, waarom moet ie dan bijdragen aan de kosten?
Nee, dat zei ze ook niet. Het hing mij dan ook slechts om de vraag of je als moeder zou mogen bepalen wat goed voor je f*cking EIGEN kind is. Wie moet dat anders bepalen dan, de buurvrouw?
En vwb je andere vraag: alimentatie is geen kijkgeld. De onderhoudsplicht geldt voor VERWEKKERS, niet voor verzorgers. Dus ja, je staat volledig in je recht als je iemand aan zijn zorgplicht houdt maar hem of haar het omgangsrecht ontzegt.
Als ik morgen uit de ouderlijke macht ontzet wordt, of als Traincha uit de ouderlijke macht ontzet wordt, behouden we nog steeds onze financiele zorgplicht. Die staat daar namelijk los van.
Am Yisrael Chai!
woensdag 27 februari 2008 om 14:22
quote:traincha2 schreef op 27 februari 2008 @ 14:16:
[...]
Inderdaad: ik weet niet in wat voor situatie TO heeft gezeten. Ik hoor het verhaal maar van 1 kant en dat is de hare. Ik baseer mijn mening dan ook uitsluitend op hetgeen zij mij vertelt. Ik vind dus ook niet dat de ex van TO dan maar klakkeloos met geld over de brug moet komen. Hoe a-moreel sommigen dat hier dan ook vinden.Het is niet alleen amoreel, het is ook tegen de wet. Dus tja.
[...]
Inderdaad: ik weet niet in wat voor situatie TO heeft gezeten. Ik hoor het verhaal maar van 1 kant en dat is de hare. Ik baseer mijn mening dan ook uitsluitend op hetgeen zij mij vertelt. Ik vind dus ook niet dat de ex van TO dan maar klakkeloos met geld over de brug moet komen. Hoe a-moreel sommigen dat hier dan ook vinden.Het is niet alleen amoreel, het is ook tegen de wet. Dus tja.
Am Yisrael Chai!
woensdag 27 februari 2008 om 14:23
Kreng, dit kind heeft haar vader 11 jaar niet gezien. Onafhankelijk wie of wat daar de oorzaak van is, reken maar dat dat huilen wordt als dit kind zonder enige begeleiding van haar moeder, contact moet hebben met haar vader omdat vader moeder niet wnst te spreken. Kom op zeg, die man is een vreemde voor haar! Dat ze hem wil leren kennen betekent nog niet dat dit omdat vader dit wenst, ook maar zonder moeder moet gebeuren! Moeder zorgt al 13 jaar voor haar dochter, die weet echt wel wat haar dochter wel en niet aan kan.
Ik denk dat het in ieer geval slecht is voor het kind om een poging tot contact van haar kant om te buigen in gebakkelei over geld.
Sorry hoor, maar hoe vaak wil je nog dat TO uitlegt dat dat niet het geval is? Dat er tussen een en ander een jaar is verstrekken? Een jaar waarin er geen enkel contact was tussen vader en kind omdat vader niet reageerde op een mail van zijn dochter. Hou toch op zeg, hoe slecht willen we TO nu eigenlijk afschilderen? Ik ben het in veel opzichten niet eens met de manier waarop ze dingen heeft aangepakt en zou daar best met haar over willen discusieren. Maar ik ben wel overtuigd van haar goede bedoelingen met haar dochter en dat ze in wat zij denkt de beste belangen van haar kind heeft gehandeld.
TO heeft allang aangegeven niet altijd de handigste keus daarin te hebben gemaakt, wat willen we nou nog meer? Moet ze op haar knieen door het stof ofzo?? Jullie schilderen haar af alsof ze alleen maar handelt uit boosheid, wrok en geldzucht. Wordt er echt zo over haar gedacht? (Neem geen moeite hierop te reageren Namafogip, jou antwoord weet ik al en boeit me geen biet)
De kritische noten die ik heb over haar handelswijze durf ik hier niet eens met haar te bespreken want dan wordt haar strot helemaal afgebeten.
Ik ben zelden pissig hier op het forum, maar hier word ik echt oprecht boos van.
Ik denk dat het in ieer geval slecht is voor het kind om een poging tot contact van haar kant om te buigen in gebakkelei over geld.
Sorry hoor, maar hoe vaak wil je nog dat TO uitlegt dat dat niet het geval is? Dat er tussen een en ander een jaar is verstrekken? Een jaar waarin er geen enkel contact was tussen vader en kind omdat vader niet reageerde op een mail van zijn dochter. Hou toch op zeg, hoe slecht willen we TO nu eigenlijk afschilderen? Ik ben het in veel opzichten niet eens met de manier waarop ze dingen heeft aangepakt en zou daar best met haar over willen discusieren. Maar ik ben wel overtuigd van haar goede bedoelingen met haar dochter en dat ze in wat zij denkt de beste belangen van haar kind heeft gehandeld.
TO heeft allang aangegeven niet altijd de handigste keus daarin te hebben gemaakt, wat willen we nou nog meer? Moet ze op haar knieen door het stof ofzo?? Jullie schilderen haar af alsof ze alleen maar handelt uit boosheid, wrok en geldzucht. Wordt er echt zo over haar gedacht? (Neem geen moeite hierop te reageren Namafogip, jou antwoord weet ik al en boeit me geen biet)
De kritische noten die ik heb over haar handelswijze durf ik hier niet eens met haar te bespreken want dan wordt haar strot helemaal afgebeten.
Ik ben zelden pissig hier op het forum, maar hier word ik echt oprecht boos van.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 27 februari 2008 om 14:24
Moeten ouders altijd betalen voor hun minderjarige of meerderjarige kinderen?
Ouders zijn verplicht om financieel voor hun kinderen te zorgen tot ze 21 jaar zijn. De ouders moeten betalen voor de opvoeding, de hobby's en de studie van hun kinderen. Dit heet onderhoudsplicht.
De onderhoudsplicht geldt ook voor ouders die zijn gescheiden, uit de ouderlijke macht zijn ontzet en voor adoptie-ouders.
De biologische vader die zijn kind niet heeft erkend, heeft geen onderhoudsplicht. De moeder kan bij de rechter zijn vaderschap gerechtelijk laten vaststellen. Dan wordt de vader onderhoudsplichtig voor zijn kind.
Bron: kennisring recht en regel.
Ouders zijn verplicht om financieel voor hun kinderen te zorgen tot ze 21 jaar zijn. De ouders moeten betalen voor de opvoeding, de hobby's en de studie van hun kinderen. Dit heet onderhoudsplicht.
De onderhoudsplicht geldt ook voor ouders die zijn gescheiden, uit de ouderlijke macht zijn ontzet en voor adoptie-ouders.
De biologische vader die zijn kind niet heeft erkend, heeft geen onderhoudsplicht. De moeder kan bij de rechter zijn vaderschap gerechtelijk laten vaststellen. Dan wordt de vader onderhoudsplichtig voor zijn kind.
Bron: kennisring recht en regel.
Am Yisrael Chai!
woensdag 27 februari 2008 om 14:28
Maar wanneer je iemand in eerste instantie ontslaat van de zorgplicht door te ontkennen dat hij de verwekker isis ( Wat TO in feite deed toen ze vader = onbekend op de geboorte-akte liet zetten en daarna geen actie te ondernemen om vaderschapp te bewijzen) Hoe reeel is het dan om daar 13 jaar later op terug te komen? Ik vind dat moreel onjuist, ookal staat TO misschien juridisch in haar recht.
@ Pom,
Moeder zou een mediator in kunnen schakelen in plaats van vast te houden aan het "ik ben ipv van de dochter, ookal wil jij dat niet. Ik vind het ook heel erg jammer dat vaders kennelijk nog steeds de woede jegens ex voor laat gaanop contact met kind, maar ik vind dat TO dan wel heel makkelijk opgeeft as ze het daar dan bij laat. Zeker aangezien ze haar ex precies datgene verwijt, namelijk dat ie te makkelijk heeft opgegeven.
@ Pom,
Moeder zou een mediator in kunnen schakelen in plaats van vast te houden aan het "ik ben ipv van de dochter, ookal wil jij dat niet. Ik vind het ook heel erg jammer dat vaders kennelijk nog steeds de woede jegens ex voor laat gaanop contact met kind, maar ik vind dat TO dan wel heel makkelijk opgeeft as ze het daar dan bij laat. Zeker aangezien ze haar ex precies datgene verwijt, namelijk dat ie te makkelijk heeft opgegeven.
woensdag 27 februari 2008 om 14:28
quote:traincha2 schreef op 27 februari 2008 @ 14:23:
Hoezo "het is tegen de wet"? Het kind is niet erkend dus in beginsel geen zorgplicht dus.....tja....
Het is tegen de wet om een onderhoudsplicht te koppelen aan een omgangsrecht, zoals jij doet. En nogmaals: de vader heeft in woord en daad zijn kind al erkend als zijnde het zijne, dus die vaststelling vaderschap is slechts een formaliteit. Jij kan daar wel iets anders van willen maken, maar er is familylife geweest, er is contact geweest, er is correspondentie tussen vader en moeder en vader en kind, die vaststelling vaderschap komt er heus wel.
Aangezien vader in woord en daad erkent de vader te zijn, kan hij zich niet onttrekken aan de onderhoudsplicht.
Hoezo "het is tegen de wet"? Het kind is niet erkend dus in beginsel geen zorgplicht dus.....tja....
Het is tegen de wet om een onderhoudsplicht te koppelen aan een omgangsrecht, zoals jij doet. En nogmaals: de vader heeft in woord en daad zijn kind al erkend als zijnde het zijne, dus die vaststelling vaderschap is slechts een formaliteit. Jij kan daar wel iets anders van willen maken, maar er is familylife geweest, er is contact geweest, er is correspondentie tussen vader en moeder en vader en kind, die vaststelling vaderschap komt er heus wel.
Aangezien vader in woord en daad erkent de vader te zijn, kan hij zich niet onttrekken aan de onderhoudsplicht.
Am Yisrael Chai!
woensdag 27 februari 2008 om 14:30
Ik vermoed inderdaad dat wrok een groot gedeelte van het handelen van TO bepaalt. Alle suggesties ten aanzien van de vader weer toelaten in het leven van haar dochter worden genegeerd of afgewezen. Ze wil procedures die haar het geld opleveren, niet procedures die hem zijn ouderlijke macht opleveren.
Dat gaat niet om het belang van haar dochter, dat gaat om háár belang.
Ten aanzien van begeleiding door de moeder zijn hier ook al meermaals andere suggesties aan de hand gedaan. Ik heb in het verleden mijn vader terug leren kennen -ja, ik was bang- vanuit het veilige nest van mijn oma, zijn moeder. Mijn moeder is daar niet tussengekomen.
Dat gaat niet om het belang van haar dochter, dat gaat om háár belang.
Ten aanzien van begeleiding door de moeder zijn hier ook al meermaals andere suggesties aan de hand gedaan. Ik heb in het verleden mijn vader terug leren kennen -ja, ik was bang- vanuit het veilige nest van mijn oma, zijn moeder. Mijn moeder is daar niet tussengekomen.
woensdag 27 februari 2008 om 14:30
[De biologische vader die zijn kind niet heeft erkend, heeft geen onderhoudsplicht. De moeder kan bij de rechter zijn vaderschap gerechtelijk laten vaststellen. Dan wordt de vader onderhoudsplichtig voor zijn kind.
Bron: kennisring recht en regel.[/quote]
Biologische vader mocht het kind niet erkennen, Moeder heeft vaderschap nooit gerechtelijk laten vaststellen; ergo volgens de wet is de vader dus NIET onderhoudsplichtig.
Bron: kennisring recht en regel.[/quote]
Biologische vader mocht het kind niet erkennen, Moeder heeft vaderschap nooit gerechtelijk laten vaststellen; ergo volgens de wet is de vader dus NIET onderhoudsplichtig.
woensdag 27 februari 2008 om 14:31
quote:Krengiserweer schreef op 27 februari 2008 @ 14:28:
Maar wanneer je iemand in eerste instantie ontslaat van de zorgplicht door te ontkennen dat hij de verwekker isis ( Wat TO in feite deed toen ze vader = onbekend op de geboorte-akte liet zetten en daarna geen actie te ondernemen om vaderschapp te bewijzen) Hoe reeel is het dan om daar 13 jaar later op terug te komen? Ik vind dat moreel onjuist, ookal staat TO misschien juridisch in haar recht.
@ Pom,
Moeder zou een mediator in kunnen schakelen in plaats van vast te houden aan het "ik ben ipv van de dochter, ookal wil jij dat niet. Ik vind het ook heel erg jammer dat vaders kennelijk nog steeds de woede jegens ex voor laat gaanop contact met kind, maar ik vind dat TO dan wel heel makkelijk opgeeft as ze het daar dan bij laat. Zeker aangezien ze haar ex precies datgene verwijt, namelijk dat ie te makkelijk heeft opgegeven.
Nee, dat deed ze niet. Ten tijde van de geboorte van haar dochter was het standaard dat op geboorteaktes "vader onbekend" stond als kinderen niet erkend waren. Dat is geen keuze van haar, dat was nu eenmaal de procedure. Op mijn kinds geboorteakte staat dat bijvoorbeeld niet, daar staat gewoon helemaal niks.
Voor de rechter doet wat er op de geboorteakte staat helemaal niet terzake.
Maar wanneer je iemand in eerste instantie ontslaat van de zorgplicht door te ontkennen dat hij de verwekker isis ( Wat TO in feite deed toen ze vader = onbekend op de geboorte-akte liet zetten en daarna geen actie te ondernemen om vaderschapp te bewijzen) Hoe reeel is het dan om daar 13 jaar later op terug te komen? Ik vind dat moreel onjuist, ookal staat TO misschien juridisch in haar recht.
@ Pom,
Moeder zou een mediator in kunnen schakelen in plaats van vast te houden aan het "ik ben ipv van de dochter, ookal wil jij dat niet. Ik vind het ook heel erg jammer dat vaders kennelijk nog steeds de woede jegens ex voor laat gaanop contact met kind, maar ik vind dat TO dan wel heel makkelijk opgeeft as ze het daar dan bij laat. Zeker aangezien ze haar ex precies datgene verwijt, namelijk dat ie te makkelijk heeft opgegeven.
Nee, dat deed ze niet. Ten tijde van de geboorte van haar dochter was het standaard dat op geboorteaktes "vader onbekend" stond als kinderen niet erkend waren. Dat is geen keuze van haar, dat was nu eenmaal de procedure. Op mijn kinds geboorteakte staat dat bijvoorbeeld niet, daar staat gewoon helemaal niks.
Voor de rechter doet wat er op de geboorteakte staat helemaal niet terzake.
Am Yisrael Chai!
woensdag 27 februari 2008 om 14:35
quote:Krengiserweer schreef op 27 februari 2008 @ 14:30:
[De biologische vader die zijn kind niet heeft erkend, heeft geen onderhoudsplicht. De moeder kan bij de rechter zijn vaderschap gerechtelijk laten vaststellen. Dan wordt de vader onderhoudsplichtig voor zijn kind.
Bron: kennisring recht en regel.[/quote]
Biologische vader mocht het kind niet erkennen, Moeder heeft vaderschap nooit gerechtelijk laten vaststellen; ergo volgens de wet is de vader dus NIET onderhoudsplichtig.
Bull shit, want wat op de geboorteakte staat doet niet terzake in een vaststelling vaderschap. Bovendien is het niet zo dat moeder formeel geweigerd heeft te erkennen, vader heeft namelijk geen formeel verzoek tot erkenning gedaan.
Dat moeder in een mondeling gesprek gezegd heeft "nee, dat wil ik niet" doet daar niets aan af. Als vader het kind had willen erkennen, had hij een schriftelijk verzoek moeten doen waarop moeder vervolgens schriftelijk had moeten reageren en had moeten verklaren dat zij die erkenning weigert. Dat is allemaal niet gebeurd, dus dat houdt in de rechtbank geen stand.
Vooralsnog is het zo dat vader in woord en daad erkend heeft de vader te zijn, maar zich aan zijn plichten onttrokken heeft door geen formeel verzoek tot erkenning te doen, geen formeel verzoek tot omgang te doen en zich niet aan zijn onderhoudsplicht te houden.
Hij kan wel beweren dat het allemaal de schuld van moeder is dat hij afwezig is, maar dat kan hij niet bewijzen. Terwijl moeder wél kan bewijzen dat zij hem omgangsrecht toestaat en wél kan bewijzen dat zij hem gewezen heeft op zijn onderhoudsplicht.
Vader is hier dus de partij die in gebreke is, niet moeder.
[De biologische vader die zijn kind niet heeft erkend, heeft geen onderhoudsplicht. De moeder kan bij de rechter zijn vaderschap gerechtelijk laten vaststellen. Dan wordt de vader onderhoudsplichtig voor zijn kind.
Bron: kennisring recht en regel.[/quote]
Biologische vader mocht het kind niet erkennen, Moeder heeft vaderschap nooit gerechtelijk laten vaststellen; ergo volgens de wet is de vader dus NIET onderhoudsplichtig.
Bull shit, want wat op de geboorteakte staat doet niet terzake in een vaststelling vaderschap. Bovendien is het niet zo dat moeder formeel geweigerd heeft te erkennen, vader heeft namelijk geen formeel verzoek tot erkenning gedaan.
Dat moeder in een mondeling gesprek gezegd heeft "nee, dat wil ik niet" doet daar niets aan af. Als vader het kind had willen erkennen, had hij een schriftelijk verzoek moeten doen waarop moeder vervolgens schriftelijk had moeten reageren en had moeten verklaren dat zij die erkenning weigert. Dat is allemaal niet gebeurd, dus dat houdt in de rechtbank geen stand.
Vooralsnog is het zo dat vader in woord en daad erkend heeft de vader te zijn, maar zich aan zijn plichten onttrokken heeft door geen formeel verzoek tot erkenning te doen, geen formeel verzoek tot omgang te doen en zich niet aan zijn onderhoudsplicht te houden.
Hij kan wel beweren dat het allemaal de schuld van moeder is dat hij afwezig is, maar dat kan hij niet bewijzen. Terwijl moeder wél kan bewijzen dat zij hem omgangsrecht toestaat en wél kan bewijzen dat zij hem gewezen heeft op zijn onderhoudsplicht.
Vader is hier dus de partij die in gebreke is, niet moeder.
Am Yisrael Chai!
woensdag 27 februari 2008 om 14:38
Mss niet, maar nog steeds vraag ik me af of een rechtszaak om geld nu echt in het belang van de dochter is. Dochter wil helemaal geen geld, die wil graag haar vader leren kennen. Mij lijkt dan de stap om via een mediator of andere familie nog een poging te doen om contact alsnog tot stand te brengen zinvoller dan een rechtszaak om geld, waarvan het m.i nog echt maar de vraag is of de rechter TO in het gelijk gaat stellen. Maar goed uiteindelijk heeft speculeren op de uitslag van die rechtszaak niet zo heel veel zin.
Ik denk dat TO zich moet afvragen wat nu werkelijk in het belang van haar dochter is en daarnaar moet handelen. En dat staat helemaal los van wat de ex doet en of wat hij doet of niet doet in het belang van het kind is.
Ik denk dat TO zich moet afvragen wat nu werkelijk in het belang van haar dochter is en daarnaar moet handelen. En dat staat helemaal los van wat de ex doet en of wat hij doet of niet doet in het belang van het kind is.
woensdag 27 februari 2008 om 14:41
quote:mamzelle schreef op 27 februari 2008 @ 14:30:
Ik vermoed inderdaad dat wrok een groot gedeelte van het handelen van TO bepaalt. Alle suggesties ten aanzien van de vader weer toelaten in het leven van haar dochter worden genegeerd of afgewezen. Ze wil procedures die haar het geld opleveren, niet procedures die hem zijn ouderlijke macht opleveren.
Dat gaat niet om het belang van haar dochter, dat gaat om háár belang.
Ten aanzien van begeleiding door de moeder zijn hier ook al meermaals andere suggesties aan de hand gedaan. Ik heb in het verleden mijn vader terug leren kennen -ja, ik was bang- vanuit het veilige nest van mijn oma, zijn moeder. Mijn moeder is daar niet tussengekomen.Denk ik dus ook.
Ik vermoed inderdaad dat wrok een groot gedeelte van het handelen van TO bepaalt. Alle suggesties ten aanzien van de vader weer toelaten in het leven van haar dochter worden genegeerd of afgewezen. Ze wil procedures die haar het geld opleveren, niet procedures die hem zijn ouderlijke macht opleveren.
Dat gaat niet om het belang van haar dochter, dat gaat om háár belang.
Ten aanzien van begeleiding door de moeder zijn hier ook al meermaals andere suggesties aan de hand gedaan. Ik heb in het verleden mijn vader terug leren kennen -ja, ik was bang- vanuit het veilige nest van mijn oma, zijn moeder. Mijn moeder is daar niet tussengekomen.Denk ik dus ook.
woensdag 27 februari 2008 om 14:42
woensdag 27 februari 2008 om 14:44
Ik denk dat er verschillende partijen bij betrokken zijn (moeder, vader, kind) en ik vind het niet vanzelfsprekend dat de moeder de enige is die kan beoordelen of contact met de vader in het belang van het kind is.
Ik vind het jammer dat Wdp hier zo afgefakkeld wordt en dat sommige schrijfsters zich hierin ook nog eens zeer persoonlijk aangevallen voelen. Ik denk - en ik spreek hierin ook uit ervaring - dat het bijzonder moeilijk is om je persoonlijke gevoelens ten opzichte van een ex uit te schakelen als je beslissingen moet nemen over wat het beste is voor je kind. Ik denk dat we daar met ons allen wel heel hard ons best voor doen en daar verdienen we alle respect voor. Maar ik wil graag kritisch naar mezelf (en anderen) blijven kijken. Ik zit niet in de situatie van TO maar herken er wel een aantal dingen mee. Zoals wij allemaal doen, anders schreven we hier niet mee.
Ik vraag mezelf dus regelmatig af: doe ik er nu echt alles aan om ervoor te zorgen dat de kinderen een optimaal contact met hun vader hebben? En soms moet ik ook heel eerlijk toegeven dat mij bepaalde dingen in de weg zitten waardoor ik beslissingen neem die beter voor de kinderen zouden kunnen uitpakken. Daar kan ik tig goede redenen voor bedenken, maar het is en blijft een feit dat het beter zou kunnen voor de kinderen.
Ik denk in het geval van TO dat zij een rol kan spelen om contact tussen dochter en vader tot stand te brengen. Ja, de vader had ook een mediator kunnen zoeken, allemaal waar. Misschien is hij inderdaad helemaal niet zo geïnteresseerd in zijn dochter. Maar is dat zo relevant? Het gaat erom dat haar dochter heel geïnteresseerd is in haar vader. TO is - begrijpelijkerwijs - bang dat haar dochter gekwetst en teleurgesteld zal worden. Maar de vraag die ik al eerder stelde, is of het aan de moeder is om haar kind daartegen te beschermen. Dochter heeft 11 jaar lang geen contact met haar vader gehad en geeft aan dit te willen. Ik vind dat de moeder in dat geval het belang van haar dochter moet behartigen door de voorwaarden te creëren voor contact. Vanzelfsprekend op een verantwoorde manier waarbij haar dochter zich ook goed voelt. Als haar dochter zegt dat contact via een ander dan haar moeder geen optie is, dan zal het niets worden want dat wil haar vader niet. Maar als er een manier te vinden is, zou ik als moeder niet degene zijn die contact in de weg staat.
Ik denk dat een kind heel anders tegen een vader aankijkt dan de moeder, die die de vader kent en weet dat hij geen knip voor zijn neus waard is. Zij ontleent haar bestaansrecht mede aan hem. Hij was misschien inderdaad alleen verwekker en zal nooit een vader zijn, maar zolang zij dat niet zelf kan ondervinden, zal zij blijven zoeken naar een vader. Laat haar hem dan maar vinden en beseffen dat hij die vader niet zal zijn. Of wel. Dat is haar goed recht.
dubio
Ik vind het jammer dat Wdp hier zo afgefakkeld wordt en dat sommige schrijfsters zich hierin ook nog eens zeer persoonlijk aangevallen voelen. Ik denk - en ik spreek hierin ook uit ervaring - dat het bijzonder moeilijk is om je persoonlijke gevoelens ten opzichte van een ex uit te schakelen als je beslissingen moet nemen over wat het beste is voor je kind. Ik denk dat we daar met ons allen wel heel hard ons best voor doen en daar verdienen we alle respect voor. Maar ik wil graag kritisch naar mezelf (en anderen) blijven kijken. Ik zit niet in de situatie van TO maar herken er wel een aantal dingen mee. Zoals wij allemaal doen, anders schreven we hier niet mee.
Ik vraag mezelf dus regelmatig af: doe ik er nu echt alles aan om ervoor te zorgen dat de kinderen een optimaal contact met hun vader hebben? En soms moet ik ook heel eerlijk toegeven dat mij bepaalde dingen in de weg zitten waardoor ik beslissingen neem die beter voor de kinderen zouden kunnen uitpakken. Daar kan ik tig goede redenen voor bedenken, maar het is en blijft een feit dat het beter zou kunnen voor de kinderen.
Ik denk in het geval van TO dat zij een rol kan spelen om contact tussen dochter en vader tot stand te brengen. Ja, de vader had ook een mediator kunnen zoeken, allemaal waar. Misschien is hij inderdaad helemaal niet zo geïnteresseerd in zijn dochter. Maar is dat zo relevant? Het gaat erom dat haar dochter heel geïnteresseerd is in haar vader. TO is - begrijpelijkerwijs - bang dat haar dochter gekwetst en teleurgesteld zal worden. Maar de vraag die ik al eerder stelde, is of het aan de moeder is om haar kind daartegen te beschermen. Dochter heeft 11 jaar lang geen contact met haar vader gehad en geeft aan dit te willen. Ik vind dat de moeder in dat geval het belang van haar dochter moet behartigen door de voorwaarden te creëren voor contact. Vanzelfsprekend op een verantwoorde manier waarbij haar dochter zich ook goed voelt. Als haar dochter zegt dat contact via een ander dan haar moeder geen optie is, dan zal het niets worden want dat wil haar vader niet. Maar als er een manier te vinden is, zou ik als moeder niet degene zijn die contact in de weg staat.
Ik denk dat een kind heel anders tegen een vader aankijkt dan de moeder, die die de vader kent en weet dat hij geen knip voor zijn neus waard is. Zij ontleent haar bestaansrecht mede aan hem. Hij was misschien inderdaad alleen verwekker en zal nooit een vader zijn, maar zolang zij dat niet zelf kan ondervinden, zal zij blijven zoeken naar een vader. Laat haar hem dan maar vinden en beseffen dat hij die vader niet zal zijn. Of wel. Dat is haar goed recht.
dubio
Ga in therapie!
woensdag 27 februari 2008 om 14:44
quote:mamzelle schreef op 27 februari 2008 @ 14:30:
Ik vermoed inderdaad dat wrok een groot gedeelte van het handelen van TO bepaalt. Alle suggesties ten aanzien van de vader weer toelaten in het leven van haar dochter worden genegeerd of afgewezen. Ze wil procedures die haar het geld opleveren, niet procedures die hem zijn ouderlijke macht opleveren.
Dat gaat niet om het belang van haar dochter, dat gaat om háár belang.
Ten aanzien van begeleiding door de moeder zijn hier ook al meermaals andere suggesties aan de hand gedaan. Ik heb in het verleden mijn vader terug leren kennen -ja, ik was bang- vanuit het veilige nest van mijn oma, zijn moeder. Mijn moeder is daar niet tussengekomen.
@ Mamzelle
Waarom zou je iemand zijn ouderlijke macht willen geven als hij er niet in geinteresseerd is? Het is misschien niet helemaal eerlijk om nu ineens geld te gaan 'eisen' na zoveel jaar, maar zomaar ouderlijke macht gaan geven na zoveel jaar slaat natuurlijk ook nergens op.
WdP zou het idd via een bemiddelaar kunnen proberen. Misschien dat de vader dan wel weer contact met het kind willen hebben. Ik denk dat alle kwesties (financieel e.d.) opzij moeten worden geschoven en er nu gekeken moet worden hoe de moeder het kind kan helpen contact met haar vader te krijgen...
Ik vermoed inderdaad dat wrok een groot gedeelte van het handelen van TO bepaalt. Alle suggesties ten aanzien van de vader weer toelaten in het leven van haar dochter worden genegeerd of afgewezen. Ze wil procedures die haar het geld opleveren, niet procedures die hem zijn ouderlijke macht opleveren.
Dat gaat niet om het belang van haar dochter, dat gaat om háár belang.
Ten aanzien van begeleiding door de moeder zijn hier ook al meermaals andere suggesties aan de hand gedaan. Ik heb in het verleden mijn vader terug leren kennen -ja, ik was bang- vanuit het veilige nest van mijn oma, zijn moeder. Mijn moeder is daar niet tussengekomen.
@ Mamzelle
Waarom zou je iemand zijn ouderlijke macht willen geven als hij er niet in geinteresseerd is? Het is misschien niet helemaal eerlijk om nu ineens geld te gaan 'eisen' na zoveel jaar, maar zomaar ouderlijke macht gaan geven na zoveel jaar slaat natuurlijk ook nergens op.
WdP zou het idd via een bemiddelaar kunnen proberen. Misschien dat de vader dan wel weer contact met het kind willen hebben. Ik denk dat alle kwesties (financieel e.d.) opzij moeten worden geschoven en er nu gekeken moet worden hoe de moeder het kind kan helpen contact met haar vader te krijgen...
Perfectionisme is niet perfect...
woensdag 27 februari 2008 om 14:47
Maar dat heeft WinniedePoeh toch ook gedaan? Ze heeft familie van vader opgespoord, ze heeft vader opgespoord, ze heeft dochter in de gelegenheid gesteld zelf contact met vader te zoeken, ze heeft zelf met familie van vader gemaild en zelf met vader gemaild, op al die pogingen heeft ze nul op het rekest gekregen.
Dat is wederom de keuze van vader, niet van haar.
Dat is wederom de keuze van vader, niet van haar.
Am Yisrael Chai!
woensdag 27 februari 2008 om 14:50
Persoonlijk denk ik trouwens dat een vaststelling vaderschap hetgeen zal zijn waarbij de meeste kans bestaat dat er ooit contact komt. Als vader al niet eens reageert op mailtjes van zijn dochter zelf, zal hij echt niet gaan reageren op dochters oma of dochters juf.
Wellicht reageert hij wel op de rechter. Of wellicht is het zo iemand die denkt "als ik er ook voor moet betalen, dan wil ik ook waar voor mijn geld."
Nou, helemaal goed dan, want dat wilde dochter sowieso al, dat hij naar haar omkeek.
Wellicht reageert hij wel op de rechter. Of wellicht is het zo iemand die denkt "als ik er ook voor moet betalen, dan wil ik ook waar voor mijn geld."
Nou, helemaal goed dan, want dat wilde dochter sowieso al, dat hij naar haar omkeek.
Am Yisrael Chai!
woensdag 27 februari 2008 om 14:50
woensdag 27 februari 2008 om 14:54
[quote]traincha2 schreef op 27 februari 2008 @ 12:21:
[...]
en hij omdat ie voor zijn omgeving niet wilde weten dat ie vader werd. En aan dat laatste had je zelf ook een hoop kunnen doen.
Wat had ik dan kunnen doen hieraan volgens jou?
Ik heb al rekening gehouden met dat gegeven door foto's etc van haar naar zijn werk te sturen (na mijn brief) in een envelop in een envelop in een envelop met persoonlijk er op aan hem gericht.
Ondanks dat ik dit gevoelsmatig heel erg vond. Toen ik na pakweg driekwart jaar niks had gehoord op al die foto''s (ook al was het maar een "ik heb ze ontvangen") ben ik ermee gestopt. In mijn brief had ik destijds gezegd dat ik hem van tijd tot tijd zeker foto's zou sturen van haar met het verzoek aan hem om die reden bij verhuizing of ander telefoonnummer mij die te doen toekomen.
Zoals ik al eerder meldde: geen enkele reactie van zijn kant.
Vorig jaar (11 jaar na de brief) kom ik dus aan de weet dat hij 2 maanden na mijn brief verhuisd is naar de andere kant van het land......
Wie kijkt er hier niet naar haar eigen rol dan?
[...]
en hij omdat ie voor zijn omgeving niet wilde weten dat ie vader werd. En aan dat laatste had je zelf ook een hoop kunnen doen.
Wat had ik dan kunnen doen hieraan volgens jou?
Ik heb al rekening gehouden met dat gegeven door foto's etc van haar naar zijn werk te sturen (na mijn brief) in een envelop in een envelop in een envelop met persoonlijk er op aan hem gericht.
Ondanks dat ik dit gevoelsmatig heel erg vond. Toen ik na pakweg driekwart jaar niks had gehoord op al die foto''s (ook al was het maar een "ik heb ze ontvangen") ben ik ermee gestopt. In mijn brief had ik destijds gezegd dat ik hem van tijd tot tijd zeker foto's zou sturen van haar met het verzoek aan hem om die reden bij verhuizing of ander telefoonnummer mij die te doen toekomen.
Zoals ik al eerder meldde: geen enkele reactie van zijn kant.
Vorig jaar (11 jaar na de brief) kom ik dus aan de weet dat hij 2 maanden na mijn brief verhuisd is naar de andere kant van het land......
Wie kijkt er hier niet naar haar eigen rol dan?
woensdag 27 februari 2008 om 14:58
Waarom wordt Winnie de Poeh verweten tussen haar dochter en vader in te staan? Vader heeft niet gereageerd op een rechtstreekse mail van zijn dochter! Wat wil men nu dat WdP daar dan nog aan doet? Ze heeft hem op verzoek van dochter opgespoord, contact gelegd, hij laat het afweten. En dat is haar schuld?? Als vader wat meer zijn best had gedaan om wel in contact te komen en te blijven met zijn dochter, had WdP wellicht ook meer moeite gedaan. Maar waarom moet dat bij haar vandaan komen, als haar dochter al zo teleurgesteld is door het niet terugmailen van haar vader? Zou het misschien wel zo kunnen zijn dat deze moeder haar kind wilde beschermen tegen nog meer teleurstelling?
En onderhoudsplicht is er inderdaad voor verwekkers, mensen die er voor kiezen een kind op de wereld te zetten. Deze vader heeft daar ook voor gekozen. Informeel heeft hij zijn kind erkend, omdat hij omgang heeft gehad en aan familie wel heeft aangegeven de vader van het kind te zijn. Vaststellen van het vaderschap is hier dus slechts een formaliteit.
Als WdP echt geldbelust en wrokkig was geweest, had ze echt geen 11 jaar gewacht met geld vragen hoor. ben je mal, 11 jaar geld mislopen? Je zal wel gek wezen. Nu ze er achter komt dat ze haar dochter niet alles kan bieden wat ze haar graag zou bieden voor haar opvoeding, vraagt ze de bewuste verwekker van het kind om een bijdrage. Een rechtzaak daarover kan volledig buiten dochter om worden gevoerd. En een bijdrage is wel zeker in haar belang; het geeft haar mogelijkheden voor haar toekomst.
En onderhoudsplicht is er inderdaad voor verwekkers, mensen die er voor kiezen een kind op de wereld te zetten. Deze vader heeft daar ook voor gekozen. Informeel heeft hij zijn kind erkend, omdat hij omgang heeft gehad en aan familie wel heeft aangegeven de vader van het kind te zijn. Vaststellen van het vaderschap is hier dus slechts een formaliteit.
Als WdP echt geldbelust en wrokkig was geweest, had ze echt geen 11 jaar gewacht met geld vragen hoor. ben je mal, 11 jaar geld mislopen? Je zal wel gek wezen. Nu ze er achter komt dat ze haar dochter niet alles kan bieden wat ze haar graag zou bieden voor haar opvoeding, vraagt ze de bewuste verwekker van het kind om een bijdrage. Een rechtzaak daarover kan volledig buiten dochter om worden gevoerd. En een bijdrage is wel zeker in haar belang; het geeft haar mogelijkheden voor haar toekomst.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
