Relaties
alle pijlers
vader en niet (mee)betalen voor dochter
maandag 18 februari 2008 om 16:01
Hallo dames,
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
maandag 25 februari 2008 om 01:00
quote:meds schreef op 25 februari 2008 @ 00:48:
Wie weet hoe die relatie zich had kunnen ontwikkelen?Ja, daar heb je gelijk in, maar dat weten we nu gewoon niet. Moeder heeft toen bepaalde keuzes gemaakt die zij op dat moment in het belang van haar dochter achtte. Misschien niet de goede keuzes, maar dat is achteraf gepraat. Zoals ik in mijn eerdere post zei; soms kies je voor een slechte oplossing omdat het alternatief nog slechter is, of lijkt.
Wie weet hoe die relatie zich had kunnen ontwikkelen?Ja, daar heb je gelijk in, maar dat weten we nu gewoon niet. Moeder heeft toen bepaalde keuzes gemaakt die zij op dat moment in het belang van haar dochter achtte. Misschien niet de goede keuzes, maar dat is achteraf gepraat. Zoals ik in mijn eerdere post zei; soms kies je voor een slechte oplossing omdat het alternatief nog slechter is, of lijkt.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 25 februari 2008 om 09:14
Dat soort dingen heb ik ook niet direct gelezen Meds. Maar daar gaat het hier niet alleen om. Blijkbaar zijn er redenen geweest voor TO om wel zo te handelen 11 jaar geleden en of ze dat nu goed of fout heeft beslist, daar verander je nu niks meer aan en kunnen wij ook niet achterhalen. Ook vind ik dat in de discussie of een man onderhoudsplichtig gesteld moet worden voor zijn dochter eigenlijk niet zo interessant.
In mijn optiek kan een vader zich niet verschuilen achter het gedrag van moeder, als het gaat om het nakomen van je onderhoudsverplichtingen aan je kinderen.
In mijn optiek kan een vader zich niet verschuilen achter het gedrag van moeder, als het gaat om het nakomen van je onderhoudsverplichtingen aan je kinderen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 25 februari 2008 om 10:24
[quote]tangerine schreef op 24 februari 2008 @ 23:46:
Het is zo dubbel. Aan de ene kant van het forum roept men dat je als man niet alleen alimentatie moet betalen voor je kind, maar ook nog eens de bijstandsuitkering van je ex volledig zou moeten bekostigen. Aan deze kant van het forum roept men juist dat een vader heús niet hoeft te betalen hoor, als moeders niet lief genoeg is geweest vroeger.
Vind ik twee heel verschillende situaties. Als je als stel ooit samen hebt afgesproken dat de een zijn carrierekansen opgeeft om voor gezamenlijk kind te zorgen en de ander financiert dat, stopt die afspraak niet als degene die het financiert besluit liever met een ander samen te leven. Als degene die zorgt met een ander gaat samenleven stopt die bijdrage overigens wel.
In dit geval was er geen afspraak, want de TO wilde dat niet. Zij wilde geen vader in het leven van haar kind, zij verbrak het contact.
Dat gat in mijn ogen veel verder dan niet lief zijn, door het niet-erkennen heeft het kind geen juridische vader en dus ook geen recht op die bijdrage. dat is het directe gevolg van haar keuze om het kind niet te laten erkennen terwijl hij dat wel wilde.
Het is zo dubbel. Aan de ene kant van het forum roept men dat je als man niet alleen alimentatie moet betalen voor je kind, maar ook nog eens de bijstandsuitkering van je ex volledig zou moeten bekostigen. Aan deze kant van het forum roept men juist dat een vader heús niet hoeft te betalen hoor, als moeders niet lief genoeg is geweest vroeger.
Vind ik twee heel verschillende situaties. Als je als stel ooit samen hebt afgesproken dat de een zijn carrierekansen opgeeft om voor gezamenlijk kind te zorgen en de ander financiert dat, stopt die afspraak niet als degene die het financiert besluit liever met een ander samen te leven. Als degene die zorgt met een ander gaat samenleven stopt die bijdrage overigens wel.
In dit geval was er geen afspraak, want de TO wilde dat niet. Zij wilde geen vader in het leven van haar kind, zij verbrak het contact.
Dat gat in mijn ogen veel verder dan niet lief zijn, door het niet-erkennen heeft het kind geen juridische vader en dus ook geen recht op die bijdrage. dat is het directe gevolg van haar keuze om het kind niet te laten erkennen terwijl hij dat wel wilde.
maandag 25 februari 2008 om 10:31
Kreng,
dat zie je niet helemaal juist. Zelfs bij geen erkenning blijkt dat hij toch in staat gesteld kan worden door een rechter, om financieel bij te dragen aan levens- en onderhoudskosten van onze dochter. Dit gaat dan lopen zodra het hem opgelegd is. Itt. alimentatie die je ook per terugwerkende kracht kunt gaan vorderen.
En ik ben niet lief, vind ik wel. De keuze destijds is gemaakt en ik ga niet weer helemaal uitleggen hoezo waarom etc..
dat zie je niet helemaal juist. Zelfs bij geen erkenning blijkt dat hij toch in staat gesteld kan worden door een rechter, om financieel bij te dragen aan levens- en onderhoudskosten van onze dochter. Dit gaat dan lopen zodra het hem opgelegd is. Itt. alimentatie die je ook per terugwerkende kracht kunt gaan vorderen.
En ik ben niet lief, vind ik wel. De keuze destijds is gemaakt en ik ga niet weer helemaal uitleggen hoezo waarom etc..
maandag 25 februari 2008 om 10:44
Klopt. De wet maakt geen onderscheid tussen vaders die hun kind niet willen erkennen omdat ze hun verantwoordelijkheid niet willen nemen en vaders die an de moeder hun kind niet mogen erkennen. Om kinderen te behoeden voor het eerste soort kan ook zonder erkenning een man door de rechter gedwongen worden om bij te dragen in de onderhoudskosten.
Hoe dan ook is het vooral hel erg sneu voor je dochter dat haar ouders op een dusdanig slechte voet met elkaar staan dat normaal contact niet mogelijk is.
Overigens, als je dochter nog niet door een ander is erkent, kan de vader haar nog steeds erkennen. Zou je dat nu wel toestaan als hij dat nog zou willen?
Hoe dan ook is het vooral hel erg sneu voor je dochter dat haar ouders op een dusdanig slechte voet met elkaar staan dat normaal contact niet mogelijk is.
Overigens, als je dochter nog niet door een ander is erkent, kan de vader haar nog steeds erkennen. Zou je dat nu wel toestaan als hij dat nog zou willen?
maandag 25 februari 2008 om 10:51
maandag 25 februari 2008 om 14:38
Winnie,
Ik hoop dat je het pijnlijke verleden achter je kan laten en nu puur het belang van je dochter voor ogen kan houden. Ik geloof dat je dat altijd hebt gedaan: jij hebt inderdaad de afgelopen 13 jaar je dochter in je eentje opgevoed en verdient daar ook erkenning voor. Ik vermoed dat je soms wel je oordeel door heftige emoties hebt laten vertroebelen. Heel begrijpelijk, maar ik hoop dat je nu een zuiver oordeel kan vormen over wat het beste voor je dochter is.
Ik geloof graag dat je ex een lapswans of lamlul is. Het risico dat je dochter vroeg of laat teleurgesteld gaat worden in haar pogingen contact met hem te hebben, is denk ik tamelijk reëel, aangezien hij weinig interesse heeft getoond. De vraag is of zij gediend is met een afwezige vader die feitelijk alleen in haar fantasie bestaat (waarbij zij dus een fantasiebeeld van hem gaat creëren) of met een confrontatie met wie haar vader is, die positief of negatief kan uitpakken. (Nogmaals, ik zou de alimentatiekwestie voor nu laten rusten, dat is voor je dochter op dit moment níet het belangrijkste!)
Ik las de ervaringen dat vader zelf om omgang vraagt maar het vervolgens laat afweten. Dat lijkt me verschrikkelijk pijnlijk. In dit geval vraagt je dochter om omgang en is de kans aanwezig dat haar vader het ook zal laten afweten. Van de andere kant heeft ze nu ook pijn. Ze voelt een gemis, loopt met vragen rond, zoekt haar identiteit en denkt dat haar vader leren kennen haar daarbij zal helpen. Wie zal zeggen of ze gelijk heeft? De enige manier waarop ze er ooit achter zal komen, is het te proberen.
Ik heb de indruk dat jij en je dochter een heel solide band hebben. Ik kan niet goed zeggen hoe ik in jouw plaats zou handelen, maar ik denk dat ik er toch voor zou kiezen de mogelijkheden te creëren voor contact. Ik geloof dat dat de meest "open" weg is, met alle mogelijke pijn van dien. Je kan je kind, hoe moeilijk dat ook is, niet alle leed besparen. Als dit uitloopt op een teleurstelling, kun je je dochter opvangen. Ze weet dan ook dat ze voor 100% bij jou terechtkan, dat jij het contact met haar vader nooit in de weg zou staan en dat het enige obstakel haar vader zelf is.
Als jij nu niet het initiatief neemt om toch een mogelijkheid voor haar te creëren om contact te hebben met haar vader, dan heeft ze óók pijn. Aan jou om in te schatten welke pijn erger is voor haar. Hou er daar wel rekening bij dat je dochter misschien niet al haar gevoelens hierover met jou deelt. Ze is van nature loyaal aan béide ouders (die loyaliteit is aangeboren, niet verdiend). Ze zal misschien niet al haar gedachten over haar vader met jou willen delen, ook omdat jij niet onverdeeld positief over je ex bent. Ook was (is?) ze boos op jou omdat jij destijds die brief hebt geschreven.
Ik benijd je keuze niet, en hoop dat je er goed over na zult denken.
groeten,
dubio
Ik hoop dat je het pijnlijke verleden achter je kan laten en nu puur het belang van je dochter voor ogen kan houden. Ik geloof dat je dat altijd hebt gedaan: jij hebt inderdaad de afgelopen 13 jaar je dochter in je eentje opgevoed en verdient daar ook erkenning voor. Ik vermoed dat je soms wel je oordeel door heftige emoties hebt laten vertroebelen. Heel begrijpelijk, maar ik hoop dat je nu een zuiver oordeel kan vormen over wat het beste voor je dochter is.
Ik geloof graag dat je ex een lapswans of lamlul is. Het risico dat je dochter vroeg of laat teleurgesteld gaat worden in haar pogingen contact met hem te hebben, is denk ik tamelijk reëel, aangezien hij weinig interesse heeft getoond. De vraag is of zij gediend is met een afwezige vader die feitelijk alleen in haar fantasie bestaat (waarbij zij dus een fantasiebeeld van hem gaat creëren) of met een confrontatie met wie haar vader is, die positief of negatief kan uitpakken. (Nogmaals, ik zou de alimentatiekwestie voor nu laten rusten, dat is voor je dochter op dit moment níet het belangrijkste!)
Ik las de ervaringen dat vader zelf om omgang vraagt maar het vervolgens laat afweten. Dat lijkt me verschrikkelijk pijnlijk. In dit geval vraagt je dochter om omgang en is de kans aanwezig dat haar vader het ook zal laten afweten. Van de andere kant heeft ze nu ook pijn. Ze voelt een gemis, loopt met vragen rond, zoekt haar identiteit en denkt dat haar vader leren kennen haar daarbij zal helpen. Wie zal zeggen of ze gelijk heeft? De enige manier waarop ze er ooit achter zal komen, is het te proberen.
Ik heb de indruk dat jij en je dochter een heel solide band hebben. Ik kan niet goed zeggen hoe ik in jouw plaats zou handelen, maar ik denk dat ik er toch voor zou kiezen de mogelijkheden te creëren voor contact. Ik geloof dat dat de meest "open" weg is, met alle mogelijke pijn van dien. Je kan je kind, hoe moeilijk dat ook is, niet alle leed besparen. Als dit uitloopt op een teleurstelling, kun je je dochter opvangen. Ze weet dan ook dat ze voor 100% bij jou terechtkan, dat jij het contact met haar vader nooit in de weg zou staan en dat het enige obstakel haar vader zelf is.
Als jij nu niet het initiatief neemt om toch een mogelijkheid voor haar te creëren om contact te hebben met haar vader, dan heeft ze óók pijn. Aan jou om in te schatten welke pijn erger is voor haar. Hou er daar wel rekening bij dat je dochter misschien niet al haar gevoelens hierover met jou deelt. Ze is van nature loyaal aan béide ouders (die loyaliteit is aangeboren, niet verdiend). Ze zal misschien niet al haar gedachten over haar vader met jou willen delen, ook omdat jij niet onverdeeld positief over je ex bent. Ook was (is?) ze boos op jou omdat jij destijds die brief hebt geschreven.
Ik benijd je keuze niet, en hoop dat je er goed over na zult denken.
groeten,
dubio
Ga in therapie!
maandag 25 februari 2008 om 18:38
quote:Krengiserweer schreef op 25 februari 2008 @ 10:24:
[quote]tangerine schreef op 24 februari 2008 @ 23:46:
[...]
Vind ik twee heel verschillende situaties. Als je als stel ooit samen hebt afgesproken dat de een zijn carrierekansen opgeeft om voor gezamenlijk kind te zorgen en de ander financiert dat, stopt die afspraak niet als degene die het financiert besluit liever met een ander samen te leven. Als degene die zorgt met een ander gaat samenleven stopt die bijdrage overigens wel.
In dit geval was er geen afspraak, want de TO wilde dat niet. Zij wilde geen vader in het leven van haar kind, zij verbrak het contact.
Dat gat in mijn ogen veel verder dan niet lief zijn, door het niet-erkennen heeft het kind geen juridische vader en dus ook geen recht op die bijdrage. dat is het directe gevolg van haar keuze om het kind niet te laten erkennen terwijl hij dat wel wilde.
Zonder te veel op het andere topic in te gaan, maar ikw il toch even kwijt dat de ex in kwestie is pas gestopt met werken ná het verbreken van de relatie. Nou sorry hoor, maar dan is het toch eigen keus.
En over de erkenning: wettelijk gezien kan een vader ook verplicht worden gesteld geld te betalen als hij het kind níet erkend heeft. En het gaat er niet eens om of de moeder lief is of niet vind ik, hell, om mijn part is TO een ontzettend takkewijf. (Ik zeg niet dat ik dat denk, ik zeg alleen dat he tniet uitmaakt voor de situatie)
Als man heb je ook meegeholpen aan het op de wereld zetten van een kind en ik vind dat je er dus ook aan zou moeten meebetalen. Je zet sámen een kind op de wereld, je bent dus sámen verplicht er tenminste financieel voor te zorgen vind ik. Anders had ie maar niet moeten seksen, simpel toch?
[quote]tangerine schreef op 24 februari 2008 @ 23:46:
[...]
Vind ik twee heel verschillende situaties. Als je als stel ooit samen hebt afgesproken dat de een zijn carrierekansen opgeeft om voor gezamenlijk kind te zorgen en de ander financiert dat, stopt die afspraak niet als degene die het financiert besluit liever met een ander samen te leven. Als degene die zorgt met een ander gaat samenleven stopt die bijdrage overigens wel.
In dit geval was er geen afspraak, want de TO wilde dat niet. Zij wilde geen vader in het leven van haar kind, zij verbrak het contact.
Dat gat in mijn ogen veel verder dan niet lief zijn, door het niet-erkennen heeft het kind geen juridische vader en dus ook geen recht op die bijdrage. dat is het directe gevolg van haar keuze om het kind niet te laten erkennen terwijl hij dat wel wilde.
Zonder te veel op het andere topic in te gaan, maar ikw il toch even kwijt dat de ex in kwestie is pas gestopt met werken ná het verbreken van de relatie. Nou sorry hoor, maar dan is het toch eigen keus.
En over de erkenning: wettelijk gezien kan een vader ook verplicht worden gesteld geld te betalen als hij het kind níet erkend heeft. En het gaat er niet eens om of de moeder lief is of niet vind ik, hell, om mijn part is TO een ontzettend takkewijf. (Ik zeg niet dat ik dat denk, ik zeg alleen dat he tniet uitmaakt voor de situatie)
Als man heb je ook meegeholpen aan het op de wereld zetten van een kind en ik vind dat je er dus ook aan zou moeten meebetalen. Je zet sámen een kind op de wereld, je bent dus sámen verplicht er tenminste financieel voor te zorgen vind ik. Anders had ie maar niet moeten seksen, simpel toch?
maandag 25 februari 2008 om 23:12
Kind mocht niet erkend worden terwijl ex daarom vroeg, moeder heeft contact na 2 jaar verbroken, moeder staat ineens te steigeren omdat ex niet reageert zoals ze verwacht, kind wil eigenlijk haar vader leren kennen maar wil geen contact met moeder, moeder wil wel dat vader dochter leert kennen maar wil dan ook dat dochter na 11 jaar ineens wordt onderhouden...noem dat maar simpel.
maandag 25 februari 2008 om 23:13
dinsdag 26 februari 2008 om 11:23
Zo is het Tangerine.
Maar wat het werk betreft: ik ben niet gestopt met werken. Ik werd na 20 jaar helaas werkloos en daar ben ik allerminst blij mee. Ben volop aan het solliciteren nu en heb inmiddels een oproepkontrakt in de wacht gesleept.
En Traincha: ik ben niet uit op wraak om het verleden, laat dat duidelijk zijn.
Maar wat het werk betreft: ik ben niet gestopt met werken. Ik werd na 20 jaar helaas werkloos en daar ben ik allerminst blij mee. Ben volop aan het solliciteren nu en heb inmiddels een oproepkontrakt in de wacht gesleept.
En Traincha: ik ben niet uit op wraak om het verleden, laat dat duidelijk zijn.
dinsdag 26 februari 2008 om 13:40
Tangerine,
Als de vader van jouw kind het kind zou ontvoeren naar het buitenland, omdat hij vind dat je geen goede moeder bent, en je mag je kinderen daar wel komen bezoeken maar alleen onder zijn toezicht en in dat land ben jij niet erkend als moeder. Zou jij dan betalen als vaders na 11 jaar met een rekening voor achterstallige alimentaie komt omdat hij al die jaren voor jouw kind gezorgd heeft? Nadat ie het jou had afgenomen?Of zou je dat toch ergesn een tikkie onrechtvaardig vinden
Als de vader van jouw kind het kind zou ontvoeren naar het buitenland, omdat hij vind dat je geen goede moeder bent, en je mag je kinderen daar wel komen bezoeken maar alleen onder zijn toezicht en in dat land ben jij niet erkend als moeder. Zou jij dan betalen als vaders na 11 jaar met een rekening voor achterstallige alimentaie komt omdat hij al die jaren voor jouw kind gezorgd heeft? Nadat ie het jou had afgenomen?Of zou je dat toch ergesn een tikkie onrechtvaardig vinden
dinsdag 26 februari 2008 om 14:10
quote:Krengiserweer schreef op 26 februari 2008 @ 13:40:
Tangerine,
Als de vader van jouw kind het kind zou ontvoeren naar het buitenland, omdat hij vind dat je geen goede moeder bent, en je mag je kinderen daar wel komen bezoeken maar alleen onder zijn toezicht en in dat land ben jij niet erkend als moeder. Zou jij dan betalen als vaders na 11 jaar met een rekening voor achterstallige alimentaie komt omdat hij al die jaren voor jouw kind gezorgd heeft? Nadat ie het jou had afgenomen?Of zou je dat toch ergesn een tikkie onrechtvaardig vinden
Grappig dat je dat voorbeeld geeft want ik ken dus een vader die echt in precies die situatie zit (heb er vorig jaar wat mee gehad). Hij betaalt gewoon, wel met de kanttekening dat hij voor de kinderen betaalt en niet voor de moeder, wat bijvoorbeeld neerkomt op rechtstreeks het schoolgeld betalen ipv een bedrag aan de moeder overmaken of rechtstreeks op een eigen rekening van de kinderen storten waarvoor moeder niet gemachtigd is.
Ik blijf het ook een ontzettend rare gedachtengang vinden dat als een van de ouders een kutwijf of een klootzak is, dat voor de andere ouder zou betekenen dat die het kind niet meer zou hoeven verzorgen. Net zoals mijn exvriendje dus zegt : het feit dat hun moeder gek is betekent toch niet dat ik ineens hun vader niet meer ben?
Ik vind het trouwens wel frappant dat het met name vrouwen zijn die die gedachtengang kunnen begrijpen en zelfs goedkeuren, irl heb ik echt nog nooit een man ontmoet die bijvoorbeeld een goed woord over heeft voor de daden (of het gebrek daaraan) van mijn ex, terwijl ik wel al heel vaak vrouwen tegen ben gekomen die het zeggen te begrijpen en goedkeuren. Ik heb me vaak afgevraagd waar dat verschil in zit, en ben er nu na deze discussie ook weer benieuwd naar.
Tangerine,
Als de vader van jouw kind het kind zou ontvoeren naar het buitenland, omdat hij vind dat je geen goede moeder bent, en je mag je kinderen daar wel komen bezoeken maar alleen onder zijn toezicht en in dat land ben jij niet erkend als moeder. Zou jij dan betalen als vaders na 11 jaar met een rekening voor achterstallige alimentaie komt omdat hij al die jaren voor jouw kind gezorgd heeft? Nadat ie het jou had afgenomen?Of zou je dat toch ergesn een tikkie onrechtvaardig vinden
Grappig dat je dat voorbeeld geeft want ik ken dus een vader die echt in precies die situatie zit (heb er vorig jaar wat mee gehad). Hij betaalt gewoon, wel met de kanttekening dat hij voor de kinderen betaalt en niet voor de moeder, wat bijvoorbeeld neerkomt op rechtstreeks het schoolgeld betalen ipv een bedrag aan de moeder overmaken of rechtstreeks op een eigen rekening van de kinderen storten waarvoor moeder niet gemachtigd is.
Ik blijf het ook een ontzettend rare gedachtengang vinden dat als een van de ouders een kutwijf of een klootzak is, dat voor de andere ouder zou betekenen dat die het kind niet meer zou hoeven verzorgen. Net zoals mijn exvriendje dus zegt : het feit dat hun moeder gek is betekent toch niet dat ik ineens hun vader niet meer ben?
Ik vind het trouwens wel frappant dat het met name vrouwen zijn die die gedachtengang kunnen begrijpen en zelfs goedkeuren, irl heb ik echt nog nooit een man ontmoet die bijvoorbeeld een goed woord over heeft voor de daden (of het gebrek daaraan) van mijn ex, terwijl ik wel al heel vaak vrouwen tegen ben gekomen die het zeggen te begrijpen en goedkeuren. Ik heb me vaak afgevraagd waar dat verschil in zit, en ben er nu na deze discussie ook weer benieuwd naar.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 26 februari 2008 om 14:24
MBT jouw ex heb ik te weinig informatie om een onderbouwd oordeel te vellen, maar ik heb altijd van jou begrepen dat die geen vader voor je kind wilde zijn en dat ie je voorgelogen heeft. daar heb ik weinig goede woorden voor. Ik begreep van jou echter dat jij deze meneer nog wel de gelegenheid zou geven om zijn kind te leren kennen, mocht ie ooit van gedachten veranderen.
In de situatie van deze TO lees ik een mevrouw die, ondanks dat de vader wel vader wilde zijn, hij dat van haar niet mocht, omdat hij de relatie met haar niet wilde voortzetten. Hier is het dus de moeder die het kind contact met de vader ontzegt. Zij heeft bepaald dat hij geen vader voor het kind mocht zijn, juridisch niet en ook in de praktijk niet. Zij heeft dat "vader onbekend"bij de gemeente op het formulier heeft laten zetten.
Als ik een man zo ongeschikt zou vinden voor het vaderschap dat ik niet wilde dat ie zijn kind zou erkennen, dan kon ie ook zijn bijdrage steken waar de zon niet schijnt.
In de situatie van deze TO lees ik een mevrouw die, ondanks dat de vader wel vader wilde zijn, hij dat van haar niet mocht, omdat hij de relatie met haar niet wilde voortzetten. Hier is het dus de moeder die het kind contact met de vader ontzegt. Zij heeft bepaald dat hij geen vader voor het kind mocht zijn, juridisch niet en ook in de praktijk niet. Zij heeft dat "vader onbekend"bij de gemeente op het formulier heeft laten zetten.
Als ik een man zo ongeschikt zou vinden voor het vaderschap dat ik niet wilde dat ie zijn kind zou erkennen, dan kon ie ook zijn bijdrage steken waar de zon niet schijnt.
dinsdag 26 februari 2008 om 14:57
quote:fashionvictim schreef op 26 februari 2008 @ 14:10:
[...]
Grappig dat je dat voorbeeld geeft want ik ken dus een vader die echt in precies die situatie zit (heb er vorig jaar wat mee gehad). Hij betaalt gewoon, wel met de kanttekening dat hij voor de kinderen betaalt en niet voor de moeder, wat bijvoorbeeld neerkomt op rechtstreeks het schoolgeld betalen ipv een bedrag aan de moeder overmaken of rechtstreeks op een eigen rekening van de kinderen storten waarvoor moeder niet gemachtigd is.
Ik blijf het ook een ontzettend rare gedachtengang vinden dat als een van de ouders een kutwijf of een klootzak is, dat voor de andere ouder zou betekenen dat die het kind niet meer zou hoeven verzorgen. Net zoals mijn exvriendje dus zegt : het feit dat hun moeder gek is betekent toch niet dat ik ineens hun vader niet meer ben?
Ik vind het trouwens wel frappant dat het met name vrouwen zijn die die gedachtengang kunnen begrijpen en zelfs goedkeuren, irl heb ik echt nog nooit een man ontmoet die bijvoorbeeld een goed woord over heeft voor de daden (of het gebrek daaraan) van mijn ex, terwijl ik wel al heel vaak vrouwen tegen ben gekomen die het zeggen te begrijpen en goedkeuren. Ik heb me vaak afgevraagd waar dat verschil in zit, en ben er nu na deze discussie ook weer benieuwd naar.Dit voerde ik vroeg in de discussie ook al een keer aan. Waarom men wel vergoeilijkend kan praten over een vader die zijn kind in de steek heeft gelaten maar daarentegen de moeder aanvalt of terecht wijst die er tenminste voor haar kind is.
[...]
Grappig dat je dat voorbeeld geeft want ik ken dus een vader die echt in precies die situatie zit (heb er vorig jaar wat mee gehad). Hij betaalt gewoon, wel met de kanttekening dat hij voor de kinderen betaalt en niet voor de moeder, wat bijvoorbeeld neerkomt op rechtstreeks het schoolgeld betalen ipv een bedrag aan de moeder overmaken of rechtstreeks op een eigen rekening van de kinderen storten waarvoor moeder niet gemachtigd is.
Ik blijf het ook een ontzettend rare gedachtengang vinden dat als een van de ouders een kutwijf of een klootzak is, dat voor de andere ouder zou betekenen dat die het kind niet meer zou hoeven verzorgen. Net zoals mijn exvriendje dus zegt : het feit dat hun moeder gek is betekent toch niet dat ik ineens hun vader niet meer ben?
Ik vind het trouwens wel frappant dat het met name vrouwen zijn die die gedachtengang kunnen begrijpen en zelfs goedkeuren, irl heb ik echt nog nooit een man ontmoet die bijvoorbeeld een goed woord over heeft voor de daden (of het gebrek daaraan) van mijn ex, terwijl ik wel al heel vaak vrouwen tegen ben gekomen die het zeggen te begrijpen en goedkeuren. Ik heb me vaak afgevraagd waar dat verschil in zit, en ben er nu na deze discussie ook weer benieuwd naar.Dit voerde ik vroeg in de discussie ook al een keer aan. Waarom men wel vergoeilijkend kan praten over een vader die zijn kind in de steek heeft gelaten maar daarentegen de moeder aanvalt of terecht wijst die er tenminste voor haar kind is.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 26 februari 2008 om 15:20
quote:Krengiserweer schreef op 26 februari 2008 @ 14:24:
MBT jouw ex heb ik te weinig informatie om een onderbouwd oordeel te vellen, maar ik heb altijd van jou begrepen dat die geen vader voor je kind wilde zijn en dat ie je voorgelogen heeft. daar heb ik weinig goede woorden voor. Ik begreep van jou echter dat jij deze meneer nog wel de gelegenheid zou geven om zijn kind te leren kennen, mocht ie ooit van gedachten veranderen.
In de situatie van deze TO lees ik een mevrouw die, ondanks dat de vader wel vader wilde zijn, hij dat van haar niet mocht, omdat hij de relatie met haar niet wilde voortzetten. Hier is het dus de moeder die het kind contact met de vader ontzegt. Zij heeft bepaald dat hij geen vader voor het kind mocht zijn, juridisch niet en ook in de praktijk niet. Zij heeft dat "vader onbekend"bij de gemeente op het formulier heeft laten zetten.
Als ik een man zo ongeschikt zou vinden voor het vaderschap dat ik niet wilde dat ie zijn kind zou erkennen, dan kon ie ook zijn bijdrage steken waar de zon niet schijnt.
Och welnee, zo uitgebreid gaat dat helemaal niet joh. Ik bedoelde dat het mij opvalt dat als ik irl tegen een man zeg "nee, ze kennen elkaar niet" op de vraag of zoon en vader een goed contact hebben, echt ELKE man reageert met "godsamme, wat een lul zeg" gevolgd door hele verhalen dat ze zich niks kunnen voorstellen bij mannen die niet voor hun eigen kinderen zorgen. Echt, zonder uitzondering keurt elke man dat af zonder dat ze uberhaupt weten hoe de vork in de steel zit, het simpele feit "man maakt kind, kind is op de wereld, man betaalt niet voor kind en heeft geen contact met kind" is genoeg om die man rucksichtlos te bestempelen als loser.
Vrouwen reageren heel anders, die zoeken idd vrijwel altijd de schuld bij de vrouw in kwestie.
Ik heb er zelf de theorie over dat dat veiliger voor hen is, als je jezelf er maar van overtuigt dat vrouwen die dat overkomt dan wel heksen zijn die het aan zichzelf te danken, danwel domme dozen die het ook aan zichzelf te danken hebben, dan zit je zelf tenminste altijd goed.
MBT jouw ex heb ik te weinig informatie om een onderbouwd oordeel te vellen, maar ik heb altijd van jou begrepen dat die geen vader voor je kind wilde zijn en dat ie je voorgelogen heeft. daar heb ik weinig goede woorden voor. Ik begreep van jou echter dat jij deze meneer nog wel de gelegenheid zou geven om zijn kind te leren kennen, mocht ie ooit van gedachten veranderen.
In de situatie van deze TO lees ik een mevrouw die, ondanks dat de vader wel vader wilde zijn, hij dat van haar niet mocht, omdat hij de relatie met haar niet wilde voortzetten. Hier is het dus de moeder die het kind contact met de vader ontzegt. Zij heeft bepaald dat hij geen vader voor het kind mocht zijn, juridisch niet en ook in de praktijk niet. Zij heeft dat "vader onbekend"bij de gemeente op het formulier heeft laten zetten.
Als ik een man zo ongeschikt zou vinden voor het vaderschap dat ik niet wilde dat ie zijn kind zou erkennen, dan kon ie ook zijn bijdrage steken waar de zon niet schijnt.
Och welnee, zo uitgebreid gaat dat helemaal niet joh. Ik bedoelde dat het mij opvalt dat als ik irl tegen een man zeg "nee, ze kennen elkaar niet" op de vraag of zoon en vader een goed contact hebben, echt ELKE man reageert met "godsamme, wat een lul zeg" gevolgd door hele verhalen dat ze zich niks kunnen voorstellen bij mannen die niet voor hun eigen kinderen zorgen. Echt, zonder uitzondering keurt elke man dat af zonder dat ze uberhaupt weten hoe de vork in de steel zit, het simpele feit "man maakt kind, kind is op de wereld, man betaalt niet voor kind en heeft geen contact met kind" is genoeg om die man rucksichtlos te bestempelen als loser.
Vrouwen reageren heel anders, die zoeken idd vrijwel altijd de schuld bij de vrouw in kwestie.
Ik heb er zelf de theorie over dat dat veiliger voor hen is, als je jezelf er maar van overtuigt dat vrouwen die dat overkomt dan wel heksen zijn die het aan zichzelf te danken, danwel domme dozen die het ook aan zichzelf te danken hebben, dan zit je zelf tenminste altijd goed.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 26 februari 2008 om 15:31
Ik geloof niet dat elke vrouw die door haar man in de steek gelaten wordt een domme doos is of een heks.
Ik geloof ook niet dat elke man die zijn partner verlaat een lamlul of een loser is.
Ik geloof dat er aan elk verhaal meedre kanten zijn en ik behoudt mezelf het recht voor om aan de hand van het verhaal dat iemand doet te bepalen of die persoon een doos is danwel de partner een lamlul. niet puur alleen op de daad an sich. en dat heeft niks te maken met wat mij ook wel of niet zou kunnen overkomen, maar met mijn gevoel van rechtvaardigheid dat in opstand komt zodra mensen als 'doos" of 'lamlul"bestempeld worden wanneer dat in mijn ogen onterecht is.
En wanneer een vrouw zelf toegeeft dat de man in kwestie wel vader had willen zijn maar dat dat door haar is tegengehouden, dan vind ik het nogal kort door de bocht om te roepen dat de man in kwestuie een lamlul is die voor zijn verantwoordelijkheden wegloopt. ik vind het hier eerder de moeder die is weggelopen voor de verantwoordelijkheid om haar dochter ook een vader te geven. het was immers haar keuze en niet die van de vader dat het kind geen juridische vader heeft.
Ik geloof ook niet dat elke man die zijn partner verlaat een lamlul of een loser is.
Ik geloof dat er aan elk verhaal meedre kanten zijn en ik behoudt mezelf het recht voor om aan de hand van het verhaal dat iemand doet te bepalen of die persoon een doos is danwel de partner een lamlul. niet puur alleen op de daad an sich. en dat heeft niks te maken met wat mij ook wel of niet zou kunnen overkomen, maar met mijn gevoel van rechtvaardigheid dat in opstand komt zodra mensen als 'doos" of 'lamlul"bestempeld worden wanneer dat in mijn ogen onterecht is.
En wanneer een vrouw zelf toegeeft dat de man in kwestie wel vader had willen zijn maar dat dat door haar is tegengehouden, dan vind ik het nogal kort door de bocht om te roepen dat de man in kwestuie een lamlul is die voor zijn verantwoordelijkheden wegloopt. ik vind het hier eerder de moeder die is weggelopen voor de verantwoordelijkheid om haar dochter ook een vader te geven. het was immers haar keuze en niet die van de vader dat het kind geen juridische vader heeft.
dinsdag 26 februari 2008 om 16:07
quote:Krengiserweer schreef op 26 februari 2008 @ 15:31:
Ik geloof niet dat elke vrouw die door haar man in de steek gelaten wordt een domme doos is of een heks.
Ik geloof ook niet dat elke man die zijn partner verlaat een lamlul of een loser is.
.
Ik denk dat dat de kern van de zaak is en dat is juist wat ik zo frappant vind: het lijkt er wel op alsof vrouwen ouderschap als direct gevolg zien van een relatie. Is er geen relatie of is de relatie slecht, dan is er DUS ook geen ouderschap.
Niet alleen in dit soort discussies valt me dat op, ook in discussies rondom of verhalen over abortus valt me regelmatig op dat "gewenst" moederschap in directe relatie staat met het gedrag van de man in kwestie.
Ik zie dat niet zo en gelukkig zien kennelijk de meeste mannen die ik tegenkom dat ook totaal niet zo. Die zien de mate waarin je ouder van een kind bent totaal los van de relatie met de andere ouder. Zo hoort het wat mij betreft ook. Deze discussie gaat wat mij betreft niet over wie er wel of niet gelijk heeft in het beëindigen van de relatie, maar over het feit dat je ongeacht dat gelijk of ongelijk altijd de ouder blijft. En dus altijd rechten of plichten hebt.
Ik vind het meer dan kwalijk dat jij maar ook anderen in deze discussie betogen dat kinderen slechts recht op zorg hebben als de ouders samen door 1 deur kunnen.
Ik geloof niet dat elke vrouw die door haar man in de steek gelaten wordt een domme doos is of een heks.
Ik geloof ook niet dat elke man die zijn partner verlaat een lamlul of een loser is.
.
Ik denk dat dat de kern van de zaak is en dat is juist wat ik zo frappant vind: het lijkt er wel op alsof vrouwen ouderschap als direct gevolg zien van een relatie. Is er geen relatie of is de relatie slecht, dan is er DUS ook geen ouderschap.
Niet alleen in dit soort discussies valt me dat op, ook in discussies rondom of verhalen over abortus valt me regelmatig op dat "gewenst" moederschap in directe relatie staat met het gedrag van de man in kwestie.
Ik zie dat niet zo en gelukkig zien kennelijk de meeste mannen die ik tegenkom dat ook totaal niet zo. Die zien de mate waarin je ouder van een kind bent totaal los van de relatie met de andere ouder. Zo hoort het wat mij betreft ook. Deze discussie gaat wat mij betreft niet over wie er wel of niet gelijk heeft in het beëindigen van de relatie, maar over het feit dat je ongeacht dat gelijk of ongelijk altijd de ouder blijft. En dus altijd rechten of plichten hebt.
Ik vind het meer dan kwalijk dat jij maar ook anderen in deze discussie betogen dat kinderen slechts recht op zorg hebben als de ouders samen door 1 deur kunnen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 26 februari 2008 om 16:30
Dat kinderen geen recht hebben op zorg als de ouders niet meer smaen door een deur kunnen heb ik nergens gezegd.
Ik vind allen wel dat wanneer een van de ouders tegen de andere ouder zegt dat die ouder pas weer contact krijgt met het kind als het kind daar om vraagt, die ouder tegen wie dat gezegd wordt, niet verweten kan worden dat ie er niet was als ouder. En dat vind ik dat hier is gebeurd. ik vind niet dat je aan de ene kant iemand zijn ouderrol kunt ontzeggen en hem dan vervolgens verwijten dat ie zijn verantwoordelijkheden niet neemt en het "dus" een lamlul is. als je je kind niet wilt laten erkennen en ook gen vaderschapstest vraagt binnen 5 jaar omdat je helemaal niet wilt dat die man officieel de vader van je kind is, dan ontsla je hem daarmeem.i. ook van de verplichting om voor zijn kind te betalen, want volgens jou is het zijn kind niet. En waarom moet een man betalen voor een kind dat zijn kind niet mag zijn?
JIj had een relatie met een man wiens kinderen waren ontvoerd. zou je het dan niet heel onrechtvaardig vinden als mensen nu tegen hem zeggen dat ie een lamlul en een prutvader is omdat ie nu nog steeds hier woont en niet die vrouw en kinderen gevolgd is naar dat buitenland en dat het dus zijn eigen schuld is dat ie zijn kinderen niet meer ziet?
Ik vind allen wel dat wanneer een van de ouders tegen de andere ouder zegt dat die ouder pas weer contact krijgt met het kind als het kind daar om vraagt, die ouder tegen wie dat gezegd wordt, niet verweten kan worden dat ie er niet was als ouder. En dat vind ik dat hier is gebeurd. ik vind niet dat je aan de ene kant iemand zijn ouderrol kunt ontzeggen en hem dan vervolgens verwijten dat ie zijn verantwoordelijkheden niet neemt en het "dus" een lamlul is. als je je kind niet wilt laten erkennen en ook gen vaderschapstest vraagt binnen 5 jaar omdat je helemaal niet wilt dat die man officieel de vader van je kind is, dan ontsla je hem daarmeem.i. ook van de verplichting om voor zijn kind te betalen, want volgens jou is het zijn kind niet. En waarom moet een man betalen voor een kind dat zijn kind niet mag zijn?
JIj had een relatie met een man wiens kinderen waren ontvoerd. zou je het dan niet heel onrechtvaardig vinden als mensen nu tegen hem zeggen dat ie een lamlul en een prutvader is omdat ie nu nog steeds hier woont en niet die vrouw en kinderen gevolgd is naar dat buitenland en dat het dus zijn eigen schuld is dat ie zijn kinderen niet meer ziet?
dinsdag 26 februari 2008 om 16:51
quote:Krengiserweer schreef op 26 februari 2008 @ 16:30:
Dat kinderen geen recht hebben op zorg als de ouders niet meer smaen door een deur kunnen heb ik nergens gezegd.
Ik vind allen wel dat wanneer een van de ouders tegen de andere ouder zegt dat die ouder pas weer contact krijgt met het kind als het kind daar om vraagt, die ouder tegen wie dat gezegd wordt, niet verweten kan worden dat ie er niet was als ouder. En dat vind ik dat hier is gebeurd. ik vind niet dat je aan de ene kant iemand zijn ouderrol kunt ontzeggen en hem dan vervolgens verwijten dat ie zijn verantwoordelijkheden niet neemt en het "dus" een lamlul is. als je je kind niet wilt laten erkennen en ook gen vaderschapstest vraagt binnen 5 jaar omdat je helemaal niet wilt dat die man officieel de vader van je kind is, dan ontsla je hem daarmeem.i. ook van de verplichting om voor zijn kind te betalen, want volgens jou is het zijn kind niet. En waarom moet een man betalen voor een kind dat zijn kind niet mag zijn?
Indirect komt het daar toch wel op neer hoor. Het kind heeft namelijk geen zorg gehad omdat vader behalve woorden totaal geen daden heeft ondernomen een band met het kind te onderhouden en zijn bijdrage te leveren. Moeder nam een beslissing en vader heeft zich daar accuut bij neergelegd.
Mijn ex is wél een lamlul en hij legde zich nog niet eens erbij neer als ik zei dat het beter was als hij ze voorlopig niet zag. Dat was ook echt beter maar hij was het daar niet mee eens en kwam dan toch langs.
Daarom vind ik dat deze vader wel degelijk wat te verwijten valt. Hij heeft op wat woorden na niks ondernomen om de band in stand te houden en in mijn opinie komt dat wel degelijk neer op in de steek laten. En zoals jij het stelt komt het voor mij dan wel degelijk neer dat jij die zorg niet zo nodig vindt alleen omdat moeder het niet wilde op dat moment.
Dat kinderen geen recht hebben op zorg als de ouders niet meer smaen door een deur kunnen heb ik nergens gezegd.
Ik vind allen wel dat wanneer een van de ouders tegen de andere ouder zegt dat die ouder pas weer contact krijgt met het kind als het kind daar om vraagt, die ouder tegen wie dat gezegd wordt, niet verweten kan worden dat ie er niet was als ouder. En dat vind ik dat hier is gebeurd. ik vind niet dat je aan de ene kant iemand zijn ouderrol kunt ontzeggen en hem dan vervolgens verwijten dat ie zijn verantwoordelijkheden niet neemt en het "dus" een lamlul is. als je je kind niet wilt laten erkennen en ook gen vaderschapstest vraagt binnen 5 jaar omdat je helemaal niet wilt dat die man officieel de vader van je kind is, dan ontsla je hem daarmeem.i. ook van de verplichting om voor zijn kind te betalen, want volgens jou is het zijn kind niet. En waarom moet een man betalen voor een kind dat zijn kind niet mag zijn?
Indirect komt het daar toch wel op neer hoor. Het kind heeft namelijk geen zorg gehad omdat vader behalve woorden totaal geen daden heeft ondernomen een band met het kind te onderhouden en zijn bijdrage te leveren. Moeder nam een beslissing en vader heeft zich daar accuut bij neergelegd.
Mijn ex is wél een lamlul en hij legde zich nog niet eens erbij neer als ik zei dat het beter was als hij ze voorlopig niet zag. Dat was ook echt beter maar hij was het daar niet mee eens en kwam dan toch langs.
Daarom vind ik dat deze vader wel degelijk wat te verwijten valt. Hij heeft op wat woorden na niks ondernomen om de band in stand te houden en in mijn opinie komt dat wel degelijk neer op in de steek laten. En zoals jij het stelt komt het voor mij dan wel degelijk neer dat jij die zorg niet zo nodig vindt alleen omdat moeder het niet wilde op dat moment.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 26 februari 2008 om 16:59
quote:shahla schreef op 26 februari 2008 @ 16:51:
[...]
Indirect komt het daar toch wel op neer hoor. Het kind heeft namelijk geen zorg gehad omdat vader behalve woorden totaal geen daden heeft ondernomen een band met het kind te onderhouden en zijn bijdrage te leveren. Moeder nam een beslissing en vader heeft zich daar accuut bij neergelegd.
Daarom vind ik dat deze vader wel degelijk wat te verwijten valt. Hij heeft op wat woorden na niks ondernomen om de band in stand te houden en in mijn opinie komt dat wel degelijk neer op in de steek laten. En zoals jij het stelt komt het voor mij dan wel degelijk neer dat jij die zorg niet zo nodig vindt alleen omdat moeder het niet wilde op dat moment.En wanneer nam moeder een beslissing? Na de weigering om haar ex een kind voor haar vader te laten zijn. Wie weet wat TO tegen vader allemaal gezegd heeft waardoor hij het wel uit zijn hoofd gelaten heeft om nog verder actie te ondernemen.
[...]
Indirect komt het daar toch wel op neer hoor. Het kind heeft namelijk geen zorg gehad omdat vader behalve woorden totaal geen daden heeft ondernomen een band met het kind te onderhouden en zijn bijdrage te leveren. Moeder nam een beslissing en vader heeft zich daar accuut bij neergelegd.
Daarom vind ik dat deze vader wel degelijk wat te verwijten valt. Hij heeft op wat woorden na niks ondernomen om de band in stand te houden en in mijn opinie komt dat wel degelijk neer op in de steek laten. En zoals jij het stelt komt het voor mij dan wel degelijk neer dat jij die zorg niet zo nodig vindt alleen omdat moeder het niet wilde op dat moment.En wanneer nam moeder een beslissing? Na de weigering om haar ex een kind voor haar vader te laten zijn. Wie weet wat TO tegen vader allemaal gezegd heeft waardoor hij het wel uit zijn hoofd gelaten heeft om nog verder actie te ondernemen.
