Relaties
alle pijlers
vader en niet (mee)betalen voor dochter
maandag 18 februari 2008 om 16:01
Hallo dames,
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
maandag 18 februari 2008 om 17:48
Ik vraag me inderdaad ook af hoeveel kans je hebt op alimentatie voor je dochter gezien de situatie. Je hebt zelf het contact afgekapt toendertijd en ook blijkbaar niet gevraagd om alimentatie. Klinkt als een bewuste keuze van jouw kant waarvan ik me niet kan voorstellen dat een rechter dat ineens met terugwerkende kracht zou gaan bijwerken.
Qua onderhoud nu... tja, het is heel erg duidelijk dat hij niks met jou te maken wil hebben en dat als hij aangeeft bepaalde dingen niet te willen (zoals hem bellen) dat jij dat gewoon negeert. Dat je dochter wat angstig is om direct contact te hebben kan ik me voorstellen, maar dat is geen reden om dan zijn verzoeken niet te respecteren. Misschien is er iemand anders die als tussenpersoon kan dienen waar hij geen problemen mee heeft? Iemand die je dochter ook vertrouwt en waar ze zich bij op haar gemak voelt? Of gewoon een mediator inhuren die daartoe kan functioneren?
Ik geef je dus geen hele grote kans om geld van hem te krijgen gezien hetgeen je hier schetst, maar ik zou zoiets zeker even checken via je rechtsbijstand of een rechtswinkel of zo. Het is ook niet geheel onmogelijk.
Losstaand van het financiële zou ik zeker ervoor zorgen dat er toch nog contact tussen vader en dochter kan ontstaan. Maar ga er niet zelf tussen zitten, je hebt gemerkt dat dat niet werkt. En als tip: laat je dochter niet dat soort mails van haar vader lezen, die waren voor jou bestemd en niet voor haar en zij heeft nog niet echt de leeftijd om dat soort zaken in het juiste perspectief te zien.
Qua onderhoud nu... tja, het is heel erg duidelijk dat hij niks met jou te maken wil hebben en dat als hij aangeeft bepaalde dingen niet te willen (zoals hem bellen) dat jij dat gewoon negeert. Dat je dochter wat angstig is om direct contact te hebben kan ik me voorstellen, maar dat is geen reden om dan zijn verzoeken niet te respecteren. Misschien is er iemand anders die als tussenpersoon kan dienen waar hij geen problemen mee heeft? Iemand die je dochter ook vertrouwt en waar ze zich bij op haar gemak voelt? Of gewoon een mediator inhuren die daartoe kan functioneren?
Ik geef je dus geen hele grote kans om geld van hem te krijgen gezien hetgeen je hier schetst, maar ik zou zoiets zeker even checken via je rechtsbijstand of een rechtswinkel of zo. Het is ook niet geheel onmogelijk.
Losstaand van het financiële zou ik zeker ervoor zorgen dat er toch nog contact tussen vader en dochter kan ontstaan. Maar ga er niet zelf tussen zitten, je hebt gemerkt dat dat niet werkt. En als tip: laat je dochter niet dat soort mails van haar vader lezen, die waren voor jou bestemd en niet voor haar en zij heeft nog niet echt de leeftijd om dat soort zaken in het juiste perspectief te zien.
maandag 18 februari 2008 om 17:56
Als jij er zelf voor gezorgd hebt dat hij het kind niet erkende en zelf het contact gestopt hebt, zou ikmals vader ook not amused zijn als na 11 jaar ineens een mailtje komt met het verzoek om even te betalen voor de kosten van een kind dat je nooit meer hebt mogen zien.
En idd hij geeft duidelijk aan dat ie met jou niks meer te maken wil hebben, dan snap ik ook prioma dat hij de telefoon ophangt wanneer jij hem belt. Hij wil contact met zijn dochter en niet met jou. En ik vind het helemaal kwalijk dat je hem zwart maakt bij je dochter door mails te laten zien die niet aan haar verstuurd zijn.
En idd hij geeft duidelijk aan dat ie met jou niks meer te maken wil hebben, dan snap ik ook prioma dat hij de telefoon ophangt wanneer jij hem belt. Hij wil contact met zijn dochter en niet met jou. En ik vind het helemaal kwalijk dat je hem zwart maakt bij je dochter door mails te laten zien die niet aan haar verstuurd zijn.
maandag 18 februari 2008 om 18:02
WdP
alles gelezende hebbende vind ik het niet zo onbegrijpelijk dat hij niet reageert.
Hier spelen meerdere dingen en daar heb jij ook echt, ook al vind je het niet leuk om te lezen, je eigen aandeel in geleverd.
wat betreft de kosten, je doet het al zolang zonder, je wilde zelf niet dat hij zijn dochter erkende, dus nu zul je het ook maar moeten redden. Eens word je dochter volwassen en zal zij ook in de gaten hebben wat dit heeft betekend. Een procedure om nu wel een bijdrage te krijgen, die misschien wel gaat mislukken zal, ben ik bang, door jou gebruikt worden om de vader in een nog negatiever licht bij je dochter neer te zetten. Dit hoef je niet eens bewust te doen, maar kan heel subtiel wel aan de orde zijn.
Wat me vooral zorgen baart is het feit dat je schrijft dat je zijn emails hebt laten lezen aan je dochter en dat ze vervolgens als eis gaat stellen dat hij jou niet bot mag behandelen. Dit vind ik dus niet kunnen! En dit is ook precies wat ik bedoel met de vader negatief neerzetten. Jij zal het met de beste bedoelingen doen, maar hierin had jij je dochter ook anders kunnen begeleiden. Of je kan het overlaten aan een onafhankelijk derde.
Dit geeft ook aan dat er geen sprake is van echt vrij kontakt met de vader maar dat het vooral onder jouw invloed plaatsvind.
Het is niet zo onvoorstelbaar dat in die situatie de vader, die zijn dochter nauwelijks kent, gewoon afwacht tot jullie dochter echt volwassen is en misschien dan pas kontakt wil. Dan kan hij zijn kant van het verhaal aan haar vertellen en uitleggen.
alles gelezende hebbende vind ik het niet zo onbegrijpelijk dat hij niet reageert.
Hier spelen meerdere dingen en daar heb jij ook echt, ook al vind je het niet leuk om te lezen, je eigen aandeel in geleverd.
wat betreft de kosten, je doet het al zolang zonder, je wilde zelf niet dat hij zijn dochter erkende, dus nu zul je het ook maar moeten redden. Eens word je dochter volwassen en zal zij ook in de gaten hebben wat dit heeft betekend. Een procedure om nu wel een bijdrage te krijgen, die misschien wel gaat mislukken zal, ben ik bang, door jou gebruikt worden om de vader in een nog negatiever licht bij je dochter neer te zetten. Dit hoef je niet eens bewust te doen, maar kan heel subtiel wel aan de orde zijn.
Wat me vooral zorgen baart is het feit dat je schrijft dat je zijn emails hebt laten lezen aan je dochter en dat ze vervolgens als eis gaat stellen dat hij jou niet bot mag behandelen. Dit vind ik dus niet kunnen! En dit is ook precies wat ik bedoel met de vader negatief neerzetten. Jij zal het met de beste bedoelingen doen, maar hierin had jij je dochter ook anders kunnen begeleiden. Of je kan het overlaten aan een onafhankelijk derde.
Dit geeft ook aan dat er geen sprake is van echt vrij kontakt met de vader maar dat het vooral onder jouw invloed plaatsvind.
Het is niet zo onvoorstelbaar dat in die situatie de vader, die zijn dochter nauwelijks kent, gewoon afwacht tot jullie dochter echt volwassen is en misschien dan pas kontakt wil. Dan kan hij zijn kant van het verhaal aan haar vertellen en uitleggen.
maandag 18 februari 2008 om 18:04
Je vraagt naar de juridische mogelijkheden, je krijgt die info en bovendien info over de mogelijke moeilijkheden. Volgens mij proberen mensen je te laten zien dat er een andere kant aan dit verhaal zit, namelijk de kant van je dochter. Door die mails aan je dochter te laten lezen, betrek je haar in het conflict tussen jou en je ex, haar vader. Ik weet niet of dat in haar bestwil is.
Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat een scheiding van ouders altijd moeilijk is voor kinderen, hoe jong of oud je ook was toen je ouders uit elkaar gingen. Het belang van je dochter is groot. Dat we je daarop wijzen, hoef je niet af te wimpelen.
Veel wijsheid bij je beslissing.
Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat een scheiding van ouders altijd moeilijk is voor kinderen, hoe jong of oud je ook was toen je ouders uit elkaar gingen. Het belang van je dochter is groot. Dat we je daarop wijzen, hoef je niet af te wimpelen.
Veel wijsheid bij je beslissing.
maandag 18 februari 2008 om 18:07
Ik maak hem zeker niet zwart bij mijn dochter. Zij weet hoe het gelopen is tussen hem en mij: zijn aandeel daarin maar ook zeker mijn aandeel.
En ik ben niet gelijk gaan bedelen om geld en probeer hier zeker geen slaatje uit te slaan !
Het is al een jaar geleden dat het kontakt met hem er was, al met al een week of 5 mailkontakt van ca 6 mails in zijn totaal.
Dat ik haar de mails heb laten lezen heeft te maken met de openheid die ik nastreef naar haar toe.zelf wilde ze overigens ook steeds weten wat hij gereageerd had.
Waarom hij niet op haar mail gereageerd heeft vind ik te gek voor woorden en dat heeft haar zeer teleurgesteld.
Mij bekruipt heel erg het gevoel dat zijn nieuwe omgeving niet op de hoogte is van haar bestaan.
Mij is gebleken dat hij een maand of 4 na mijn brief ook verhuisd is naar de andere kant van het land .....
Hier krab ik mij ook over achter de oren.
Toen ik hem 1 keer belde zei ik gelijk dat onze dochter naast me stond en wilde praten maar dat ik eerst met hem wilde praten. Toen hing hij op.
En ik ben niet gelijk gaan bedelen om geld en probeer hier zeker geen slaatje uit te slaan !
Het is al een jaar geleden dat het kontakt met hem er was, al met al een week of 5 mailkontakt van ca 6 mails in zijn totaal.
Dat ik haar de mails heb laten lezen heeft te maken met de openheid die ik nastreef naar haar toe.zelf wilde ze overigens ook steeds weten wat hij gereageerd had.
Waarom hij niet op haar mail gereageerd heeft vind ik te gek voor woorden en dat heeft haar zeer teleurgesteld.
Mij bekruipt heel erg het gevoel dat zijn nieuwe omgeving niet op de hoogte is van haar bestaan.
Mij is gebleken dat hij een maand of 4 na mijn brief ook verhuisd is naar de andere kant van het land .....
Hier krab ik mij ook over achter de oren.
Toen ik hem 1 keer belde zei ik gelijk dat onze dochter naast me stond en wilde praten maar dat ik eerst met hem wilde praten. Toen hing hij op.
maandag 18 februari 2008 om 18:08
Eens met mijn voorgangers wat betreft het laten lezen van de mails. Buiten het feit dat zij nog niet het vermogen bezit ze op juiste wijze te interpreteren, is het als kind ook allesbehalve leuk om zo met je neus op de feiten te worden gedrukt wat betreft de onderlinge verhoudingen tussen je ouders. Als ik zo vrij mag zijn, denk ik dat dit soort dingen ook zullen bijdragen aan zijn houding ten opzichte van jou (en wellicht ook jullie dochter). Ik neem maar even aan dat hij niet op de hoogte is van het feit dat je die mailtjes hebt laten lezen, maar ik neem aan dat hij wel vermoedt dat jij de boel hier en daar wellicht wat beïnvloedt. Dit is trouwens ook niet eerlijk tegenover je dochter. Zij heeft het recht nu of later zelf haar oordeel te vormen over haar vader, jou en jullie "scheiding".
maandag 18 februari 2008 om 18:12
Niemand zegt ook dat je er een slaatje probeert uit te slaan. Ik zei alleen dat ik me goed kan voorstellen dat het bij hem wel zo overkomt. Dat lijkt me wel iets om bij stil te zijn, als dit niet is wat je ermee wilt bereiken.
Openheid nastreven lijkt me een mooi streven, maar dit betekent niet dat je dochter (een kind!) maar op de hoogte moet zijn van wat haar ouders (onderling, als volwassenen) al dan niet bespreken. Ook het feit dat ze er om heeft gevraagd niet. Dat lijkt me juist een moment waarop je zegt: "dat is iets tussen je vader en mij". Immers, dat hele contact tussen jullie heeft vrij weinig te maken met hun eventuele toenaderingen tot elkaar. Dáár gaat het haar om, en niet om wat mama van papa vindt en wat papa naar mama heeft gemaild.
Openheid nastreven lijkt me een mooi streven, maar dit betekent niet dat je dochter (een kind!) maar op de hoogte moet zijn van wat haar ouders (onderling, als volwassenen) al dan niet bespreken. Ook het feit dat ze er om heeft gevraagd niet. Dat lijkt me juist een moment waarop je zegt: "dat is iets tussen je vader en mij". Immers, dat hele contact tussen jullie heeft vrij weinig te maken met hun eventuele toenaderingen tot elkaar. Dáár gaat het haar om, en niet om wat mama van papa vindt en wat papa naar mama heeft gemaild.
maandag 18 februari 2008 om 18:17
quote:winniedepoeh schreef op 18 februari 2008 @ 18:07:
Ik maak hem zeker niet zwart bij mijn dochter. Zij weet hoe het gelopen is tussen hem en mij: zijn aandeel daarin maar ook zeker mijn aandeel.
En ik ben niet gelijk gaan bedelen om geld en probeer hier zeker geen slaatje uit te slaan !
Het is al een jaar geleden dat het kontakt met hem er was, al met al een week of 5 mailkontakt van ca 6 mails in zijn totaal.
Dat ik haar de mails heb laten lezen heeft te maken met de openheid die ik nastreef naar haar toe.zelf wilde ze overigens ook steeds weten wat hij gereageerd had.
Waarom hij niet op haar mail gereageerd heeft vind ik te gek voor woorden en dat heeft haar zeer teleurgesteld. Hier is dus jouw houding bepalend voor hoe je dochter tegen haar vader aankijkt, iets om over na te denkenMij bekruipt heel erg het gevoel dat zijn nieuwe omgeving niet op de hoogte is van haar bestaan. Dat is jouw gevoel, dat weet je niet en doet er ook niet toe, dit hoeft een kontakt tussen jouw dochter en haar vader niet in de weg te staanMij is gebleken dat hij een maand of 4 na mijn brief ook verhuisd is naar de andere kant van het land .....
Hier krab ik mij ook over achter de oren. Nogmaals dat doet er niet toe, tegenwoordig is Nederland maar heel klein en is het kontakt echt wel te onderhouden
Toen ik hem 1 keer belde zei ik gelijk dat onze dochter naast me stond en wilde praten maar dat ik eerst met hem wilde praten. Toen hing hij op. Hij heeft toch te kennen gegeven geen kontakt met jou te willen! Heb je zelf weleens een telefoongesprek met iemand gevoerd waarvan je weet dat er op de achtergrond iemand meeluistert en beinvloed. Ik kan je verzekeren dat dit soort gesprekken voor alle betrokken en vooral voor kinderen zeer vervelend zijn. Ik doe het ook niet meer, juist omdat ik de kinderen er zo niet tussen in wil zetten. Het is jouw houding die hierin bepalend is en duidelijk word dat deze houding vooral negatief is. En het zal inderdaad niet bewust zwart maken zijn, maar het is wel van invloed op hoe je dochter tegen haar vader aankijkt. Realiseer je goed dat je dochter volwassen wordt en dat je dan ook niet meer alles onder controle kunt houden.
Ik maak hem zeker niet zwart bij mijn dochter. Zij weet hoe het gelopen is tussen hem en mij: zijn aandeel daarin maar ook zeker mijn aandeel.
En ik ben niet gelijk gaan bedelen om geld en probeer hier zeker geen slaatje uit te slaan !
Het is al een jaar geleden dat het kontakt met hem er was, al met al een week of 5 mailkontakt van ca 6 mails in zijn totaal.
Dat ik haar de mails heb laten lezen heeft te maken met de openheid die ik nastreef naar haar toe.zelf wilde ze overigens ook steeds weten wat hij gereageerd had.
Waarom hij niet op haar mail gereageerd heeft vind ik te gek voor woorden en dat heeft haar zeer teleurgesteld. Hier is dus jouw houding bepalend voor hoe je dochter tegen haar vader aankijkt, iets om over na te denkenMij bekruipt heel erg het gevoel dat zijn nieuwe omgeving niet op de hoogte is van haar bestaan. Dat is jouw gevoel, dat weet je niet en doet er ook niet toe, dit hoeft een kontakt tussen jouw dochter en haar vader niet in de weg te staanMij is gebleken dat hij een maand of 4 na mijn brief ook verhuisd is naar de andere kant van het land .....
Hier krab ik mij ook over achter de oren. Nogmaals dat doet er niet toe, tegenwoordig is Nederland maar heel klein en is het kontakt echt wel te onderhouden
Toen ik hem 1 keer belde zei ik gelijk dat onze dochter naast me stond en wilde praten maar dat ik eerst met hem wilde praten. Toen hing hij op. Hij heeft toch te kennen gegeven geen kontakt met jou te willen! Heb je zelf weleens een telefoongesprek met iemand gevoerd waarvan je weet dat er op de achtergrond iemand meeluistert en beinvloed. Ik kan je verzekeren dat dit soort gesprekken voor alle betrokken en vooral voor kinderen zeer vervelend zijn. Ik doe het ook niet meer, juist omdat ik de kinderen er zo niet tussen in wil zetten. Het is jouw houding die hierin bepalend is en duidelijk word dat deze houding vooral negatief is. En het zal inderdaad niet bewust zwart maken zijn, maar het is wel van invloed op hoe je dochter tegen haar vader aankijkt. Realiseer je goed dat je dochter volwassen wordt en dat je dan ook niet meer alles onder controle kunt houden.
maandag 18 februari 2008 om 18:21
quote:Celeone schreef op 18 februari 2008 @ 18:12:
Dat lijkt me juist een moment waarop je zegt: "dat is iets tussen je vader en mij". Immers, dat hele contact tussen jullie heeft vrij weinig te maken met hun eventuele toenaderingen tot elkaar. Dáár gaat het haar om, en niet om wat mama van papa vindt en wat papa naar mama heeft gemaild.
Eensch, zeerrrr eensch.
WtP, uit al je posts blijkt dat de vader van je dochter niets wil. Hij wil geen contact met jou, hij wil geen financiele bijdrage leveren, hij mailt je dochter niet terug, jij ziet die signalen zelf ook. Het enige wat hij wil is rechtstreeks contact met je dochter, en dat ziet je dochter zelf niet zitten (en ik denk ook dat zoiets niet goed is om 'onbegeleid' te doen, voor een meisje van haar leeftijd). Hoe frustrerend dan ook: je kunt nog zóóó graag willen dat het anders is, maar het IS nou eenmaal zo....
Ik weet onvoldoende van juridische aspecten om je te kunnen vertellen of je een ouderlijke bijdrage kunt afdwingen, maar ik zou veel aspecten zien waarop je ex zich kan verweren: dochter niet door hem erkend (omdat jij dat niet wilde), contact gestopt toen ze 2 was, en nu pas weer contact....
Dat lijkt me juist een moment waarop je zegt: "dat is iets tussen je vader en mij". Immers, dat hele contact tussen jullie heeft vrij weinig te maken met hun eventuele toenaderingen tot elkaar. Dáár gaat het haar om, en niet om wat mama van papa vindt en wat papa naar mama heeft gemaild.
Eensch, zeerrrr eensch.
WtP, uit al je posts blijkt dat de vader van je dochter niets wil. Hij wil geen contact met jou, hij wil geen financiele bijdrage leveren, hij mailt je dochter niet terug, jij ziet die signalen zelf ook. Het enige wat hij wil is rechtstreeks contact met je dochter, en dat ziet je dochter zelf niet zitten (en ik denk ook dat zoiets niet goed is om 'onbegeleid' te doen, voor een meisje van haar leeftijd). Hoe frustrerend dan ook: je kunt nog zóóó graag willen dat het anders is, maar het IS nou eenmaal zo....
Ik weet onvoldoende van juridische aspecten om je te kunnen vertellen of je een ouderlijke bijdrage kunt afdwingen, maar ik zou veel aspecten zien waarop je ex zich kan verweren: dochter niet door hem erkend (omdat jij dat niet wilde), contact gestopt toen ze 2 was, en nu pas weer contact....
Peas on earth!
maandag 18 februari 2008 om 18:22
Volgens mij klopt dat niet helemaal dat bij de eerste de beste gelegenheid werd gevraagd om een bijdrage. Het contact leggen was vorig jaar, in elk geval al maanden geleden want ik herinner me dat topic nog en de bijdrage vragen was een paar wéken geleden. Zit toch nog behoorlijk tijd tussen.
Dat duidt niet op het dwarsbomen van een eventuele nieuwe band tussen vader en dochter, want diezelfde vader mailt toch zelf zijn dochter niet eens terug?
Hij kiest er dus zelf voor om zijn rancune over iets wat al járen geleden is belangrijker te achten dan contact met zijn dochter. Vindt het echt typisch dat mensen díe rancune wel begrijpen als reden om geen contact te willen (specifiek) en als een moeder rancune heeft naar een vader en daarom moeite heeft met de vader (in zijn algemeenheid) en moeilijk doet in het contact moet d emoeder zich daar maar over heen zetten. Nou, laat deze man zich daar dan ook maar overheen zetten. Hij geeft mij zelf de indruk dat contact met zijn dochter niet zo belangrijk is.
Juist om die reden zou ik geen cent van hem willen. Dan zou ik wel andere manieren zoeken om te zorgen dat mijn kind een studie kan volgen en ik dat kan betalen. Doe ik trouwens ook.
Dat duidt niet op het dwarsbomen van een eventuele nieuwe band tussen vader en dochter, want diezelfde vader mailt toch zelf zijn dochter niet eens terug?
Hij kiest er dus zelf voor om zijn rancune over iets wat al járen geleden is belangrijker te achten dan contact met zijn dochter. Vindt het echt typisch dat mensen díe rancune wel begrijpen als reden om geen contact te willen (specifiek) en als een moeder rancune heeft naar een vader en daarom moeite heeft met de vader (in zijn algemeenheid) en moeilijk doet in het contact moet d emoeder zich daar maar over heen zetten. Nou, laat deze man zich daar dan ook maar overheen zetten. Hij geeft mij zelf de indruk dat contact met zijn dochter niet zo belangrijk is.
Juist om die reden zou ik geen cent van hem willen. Dan zou ik wel andere manieren zoeken om te zorgen dat mijn kind een studie kan volgen en ik dat kan betalen. Doe ik trouwens ook.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 18 februari 2008 om 18:27
maandag 18 februari 2008 om 18:31
Ik zeg trouwens ook niet dat ik het goedkeur dat hij vervolgens de hoorn er maar opgooit hoor. Maar ik snap dus wel dat hij niet blij is, terwijl ik niet snap dat WdP er koste wat 't kost tussen gaat zitten terwijl wel duidelijk is dat hij niets van haar moet. Op die manier zorgt ze er namelijk wel voor dat dat contact (nog) niet tot stand is gekomen.Wat dat betreft zou je kunnen zeggen dat zij de volwassene zou moeten zijn en een "mediator" zou moeten zoeken, zodat haar dochter het contact kan hebben wat zij graag zou willen.
maandag 18 februari 2008 om 18:36
quote:Celeone schreef op 18 februari 2008 @ 18:12:
Niemand zegt ook dat je er een slaatje probeert uit te slaan. Ik zei alleen dat ik me goed kan voorstellen dat het bij hem wel zo overkomt. Dat lijkt me wel iets om bij stil te zijn, als dit niet is wat je ermee wilt bereiken.
Openheid nastreven lijkt me een mooi streven, maar dit betekent niet dat je dochter (een kind!) maar op de hoogte moet zijn van wat haar ouders (onderling, als volwassenen) al dan niet bespreken. Ook het feit dat ze er om heeft gevraagd niet. Dat lijkt me juist een moment waarop je zegt: "dat is iets tussen je vader en mij". Immers, dat hele contact tussen jullie heeft vrij weinig te maken met hun eventuele toenaderingen tot elkaar. Dáár gaat het haar om, en niet om wat mama van papa vindt en wat papa naar mama heeft gemaild.
Hier ben ik het helemaal mee eens..
WtP is er niet een familielid of vriendin ofzo die bij een eventuele ontmoeting met vader aanwezig kan zijn?
Als hij duidelijk heeft aangegeven dat hij met jou niks meer te maken wil hebben dan zal je dat moeten respecteren en een andere oplossing moeten zoeken om toch het contact tot stand te brengen..
Waarschijnlijk zal het wel niet helemaal voor niks zijn dat hij niks meer met jou te maken wil hebben..
Niemand zegt ook dat je er een slaatje probeert uit te slaan. Ik zei alleen dat ik me goed kan voorstellen dat het bij hem wel zo overkomt. Dat lijkt me wel iets om bij stil te zijn, als dit niet is wat je ermee wilt bereiken.
Openheid nastreven lijkt me een mooi streven, maar dit betekent niet dat je dochter (een kind!) maar op de hoogte moet zijn van wat haar ouders (onderling, als volwassenen) al dan niet bespreken. Ook het feit dat ze er om heeft gevraagd niet. Dat lijkt me juist een moment waarop je zegt: "dat is iets tussen je vader en mij". Immers, dat hele contact tussen jullie heeft vrij weinig te maken met hun eventuele toenaderingen tot elkaar. Dáár gaat het haar om, en niet om wat mama van papa vindt en wat papa naar mama heeft gemaild.
Hier ben ik het helemaal mee eens..
WtP is er niet een familielid of vriendin ofzo die bij een eventuele ontmoeting met vader aanwezig kan zijn?
Als hij duidelijk heeft aangegeven dat hij met jou niks meer te maken wil hebben dan zal je dat moeten respecteren en een andere oplossing moeten zoeken om toch het contact tot stand te brengen..
Waarschijnlijk zal het wel niet helemaal voor niks zijn dat hij niks meer met jou te maken wil hebben..
maandag 18 februari 2008 om 18:43
shahla,
zoals jij het verwoordt, zo voel ik het ook. Ik zit er middenin en daarom wordt het voor mij zelf wrs wat troebel, terwijl ji met helikopterview boven gaat hangen.
Wat je zegt over die rancune, daar ben ik het ook mee eens. die rancune van dat hij mij / ons verlaten heeft (wat plotsklaps was overigens) is bij mij al verdwenen.
Wat me nog wel steeds dwarszit dat hij nooit iets van zich heefrt laten horen naar mij toe: ik doel dan op adreswijzigingen of een gewijzigd telefoonnummer (om nog maar te zwijgen van geen reactie op mijn brief 11 jaar geleden). Ik vind het daarnaast moeilijk te verteren dat hij niet wilde dat anderen (waar hij en/of ik mee omgingen) mochten weten van hem dat hij vader geworden was.
zoals jij het verwoordt, zo voel ik het ook. Ik zit er middenin en daarom wordt het voor mij zelf wrs wat troebel, terwijl ji met helikopterview boven gaat hangen.
Wat je zegt over die rancune, daar ben ik het ook mee eens. die rancune van dat hij mij / ons verlaten heeft (wat plotsklaps was overigens) is bij mij al verdwenen.
Wat me nog wel steeds dwarszit dat hij nooit iets van zich heefrt laten horen naar mij toe: ik doel dan op adreswijzigingen of een gewijzigd telefoonnummer (om nog maar te zwijgen van geen reactie op mijn brief 11 jaar geleden). Ik vind het daarnaast moeilijk te verteren dat hij niet wilde dat anderen (waar hij en/of ik mee omgingen) mochten weten van hem dat hij vader geworden was.
maandag 18 februari 2008 om 18:43
Natuurlijk is de houding van de moeder bepalend in het geheel,maar waar deed zij het verkeerd? Nergens toch, ze heeft op verzoek van haar dochter de vader opgespoord. De dochter durft zelf niet te bellen naar het bewuste nummer wat alleen voor haar bestemd is, dus moeder breekt het ijs voor haar door te bellen en hij gooit er zonder een woord te wisselen de hoorn op.
Alles bepalend voor het hernieuwde contact is toch de houding van de vader, niet de moeder. Dat de moeder er tussen zit is normaal, de dochter zal een jaar of 11 zijn en het zal voor een meid op die leeftijd best eng zijn om zo hernieuwd contact te maken met haar vader. Bovendien heeft de moeder een historie met deze man en zal op haar manier beschermend willen zijn.
Of de vader het nu wil of niet, hij zal voor contact met zijn dochter ook contact moeten hebben met de moeder. Is niet meer dan normaal op deze leeftijd.
Het enige wat niet handig van haar is geweest, is dat zij wanneer de communicatie toch al zo gebrekkig loopt al wel ter sprake heeft gebracht of hij een eventuele bijdrage wil geven in haar opleiding.
Alles bepalend voor het hernieuwde contact is toch de houding van de vader, niet de moeder. Dat de moeder er tussen zit is normaal, de dochter zal een jaar of 11 zijn en het zal voor een meid op die leeftijd best eng zijn om zo hernieuwd contact te maken met haar vader. Bovendien heeft de moeder een historie met deze man en zal op haar manier beschermend willen zijn.
Of de vader het nu wil of niet, hij zal voor contact met zijn dochter ook contact moeten hebben met de moeder. Is niet meer dan normaal op deze leeftijd.
Het enige wat niet handig van haar is geweest, is dat zij wanneer de communicatie toch al zo gebrekkig loopt al wel ter sprake heeft gebracht of hij een eventuele bijdrage wil geven in haar opleiding.
maandag 18 februari 2008 om 18:52
maandag 18 februari 2008 om 19:33
Het kan best zijn dat de vader een hork is maar dat de moeder eveneens rancuneus is -hallo zeg, een brief van 11 jaar geleden, dat kun je toch wel wat mellower bekijken na zoveel tijd- helpt de dochter niet. Zij zal zich blíjven afvragen wie haar vader is en wat er precies gebeurd is dat ze elkaar zo lang niet hebben gezien, en het is zinvoller als die vraag -gedeeltelijk- nu wordt beantwoord dan pas als ze volwassen is.
Vind dat er hier heel goede tips gegeven worden m.b.t. mediation.
Vind dat er hier heel goede tips gegeven worden m.b.t. mediation.
maandag 18 februari 2008 om 21:26
Hallo allemaal,
Helaas is er niemand die ik ken die wil of kan bemiddelen. Ik heb zijn broer ook al een paar keer benaderd via schoolbank en hyves maar die reageert eveneens niet terug naar mij. Met mensen uit gebied waar we woonden heeft hij geen kontakt voor zover ik te weten ben gekomen. Laatste kontakten zijn van ruim 10 jaar geleden. Zijn ouders zijn al tijdens onze relatie zo vaak verhuisd dat ik nu niet weet waar zij inmiddels wonen. Het is me niet gelukt hen op te sporen. toen onze dochter een jaar of 4 was kwam ik per toeval zijn moeder en zijn zus samen tegen en zijn moeder huilde toen ze mij zag (dochter was er niet bij overigens) en ze vertelde dat ze me kon begrijpen, achter mij stond en haar zoon niet begreep. Ook zus was meelevend naar mij toe en beiden vroegen hoe mijn dochter er uit zag.
Door de positieve commotie van het moment verzuimd nummers uit te wisselen en sindsdien hebben we elkaar nooit meer gezien.
Van mijn familie uit hoef ik ook niet te rekenen op bemiddeling en om er een wildvreemde op los te laten......
Het klopt wat Pom zegt dat ik een historie met hem heb en juist omdat hij niet wilde dat anderen wisten van zijn vaderschap, ben ik beschermend geweest.
Omdat ik niet wil dat ze alleen in het geniep haar vader kan zien.
Hoe hij thans leeft gaat mij niet aan, ik wil alleen weten of ze welkom is in zijn huidige omgeving. Hij reageerde daar in het geheel niet op. Wat mijn indruk bevestigde dat ik wel eens gelijk kon hebben dat men niet op de hoogte is van feit dat hij (nog) een kind heeft elders in Nederland.
het is gewoon een gevoel dat ik heb. En ik wil haar behoeden voor teleurstellingen.
Pom zegt ook dat het wellicht niet handig is dat ik thans om een bijdrage heb gevraagd.... ik denk dat ik dat ook niet nu had moeten doen.
Hij zou nu kunnen denken dat het me alleen daarom te doen is, Niets is minder waar.
Ik wacht nog even af of ik iets van hem hoor.
Lieve mensen bedankt voor het inzicht en de tips
Helaas is er niemand die ik ken die wil of kan bemiddelen. Ik heb zijn broer ook al een paar keer benaderd via schoolbank en hyves maar die reageert eveneens niet terug naar mij. Met mensen uit gebied waar we woonden heeft hij geen kontakt voor zover ik te weten ben gekomen. Laatste kontakten zijn van ruim 10 jaar geleden. Zijn ouders zijn al tijdens onze relatie zo vaak verhuisd dat ik nu niet weet waar zij inmiddels wonen. Het is me niet gelukt hen op te sporen. toen onze dochter een jaar of 4 was kwam ik per toeval zijn moeder en zijn zus samen tegen en zijn moeder huilde toen ze mij zag (dochter was er niet bij overigens) en ze vertelde dat ze me kon begrijpen, achter mij stond en haar zoon niet begreep. Ook zus was meelevend naar mij toe en beiden vroegen hoe mijn dochter er uit zag.
Door de positieve commotie van het moment verzuimd nummers uit te wisselen en sindsdien hebben we elkaar nooit meer gezien.
Van mijn familie uit hoef ik ook niet te rekenen op bemiddeling en om er een wildvreemde op los te laten......
Het klopt wat Pom zegt dat ik een historie met hem heb en juist omdat hij niet wilde dat anderen wisten van zijn vaderschap, ben ik beschermend geweest.
Omdat ik niet wil dat ze alleen in het geniep haar vader kan zien.
Hoe hij thans leeft gaat mij niet aan, ik wil alleen weten of ze welkom is in zijn huidige omgeving. Hij reageerde daar in het geheel niet op. Wat mijn indruk bevestigde dat ik wel eens gelijk kon hebben dat men niet op de hoogte is van feit dat hij (nog) een kind heeft elders in Nederland.
het is gewoon een gevoel dat ik heb. En ik wil haar behoeden voor teleurstellingen.
Pom zegt ook dat het wellicht niet handig is dat ik thans om een bijdrage heb gevraagd.... ik denk dat ik dat ook niet nu had moeten doen.
Hij zou nu kunnen denken dat het me alleen daarom te doen is, Niets is minder waar.
Ik wacht nog even af of ik iets van hem hoor.
Lieve mensen bedankt voor het inzicht en de tips
maandag 18 februari 2008 om 21:55
Wat klinkt je laatste posting positief, goed zeg!
Misschien kun je, in plaats van energie te steken in het zoeken van een advocaat en juridische toestanden, diezelfde energie steken in het zoeken van een mediator of iemand die je dochter kan helpen iets aan de band met haar vader te doen?
Je gaf aan dat je een vreemde niet echt zag zitten, maar misschien werkt dat juist wel heel verfrissend, iemand die helemaal buiten de troubles tussen jou en je ex staat en de situatie nieuw kan bekijken?
In ieder geval: veel succes in een lastige situatie.
Misschien kun je, in plaats van energie te steken in het zoeken van een advocaat en juridische toestanden, diezelfde energie steken in het zoeken van een mediator of iemand die je dochter kan helpen iets aan de band met haar vader te doen?
Je gaf aan dat je een vreemde niet echt zag zitten, maar misschien werkt dat juist wel heel verfrissend, iemand die helemaal buiten de troubles tussen jou en je ex staat en de situatie nieuw kan bekijken?
In ieder geval: veel succes in een lastige situatie.
maandag 18 februari 2008 om 22:32
quote:traincha2 schreef op 18 februari 2008 @ 16:10:
Je kunt dat vorderen op grond van art 1:405 BW. Ook al heeft de vader het kind niet erkend, je kunt wel vorderen dat ie bijdraagt in de onderhoudskosten. Hiervoor dien je contact op te nemen met je advocaat. Ik weet alleen niet of zoiets ook verjaart.
Mijn vriendin heeft dit aan de hand gehad en deze procedure uit laten voeren door de rechtbank. Zij kreeg met terugwerkende kracht alimentatie, maar was ook al vanaf dat het kindje nog klein was hier mee bezig.
Succes!
Carrrie.
Je kunt dat vorderen op grond van art 1:405 BW. Ook al heeft de vader het kind niet erkend, je kunt wel vorderen dat ie bijdraagt in de onderhoudskosten. Hiervoor dien je contact op te nemen met je advocaat. Ik weet alleen niet of zoiets ook verjaart.
Mijn vriendin heeft dit aan de hand gehad en deze procedure uit laten voeren door de rechtbank. Zij kreeg met terugwerkende kracht alimentatie, maar was ook al vanaf dat het kindje nog klein was hier mee bezig.
Succes!
Carrrie.
maandag 18 februari 2008 om 22:50
quote:Celeone schreef op 18 februari 2008 @ 18:27:
Shahla, 't is misschien maar net hoe je het leest. Ik lees voornamelijk een moeder die het contact probeert te frustreren door er telkens tussen te gaan zitten, terwijl de vader duidelijk heeft aangegeven wél contact te willen met z'n dochter maar niet met/via moeder.
Wat Pom al aangeeft, zo zie ik het ook. Het gaat om een minderjarig meisje die haar vader helemaal niet kent en zij zou helemaal alleen die band op moeten zien te bouwen? Dat lijkt me wat teveel geëist van die vader en ik snap dus heel goed dat de moeder wil helpen het op te starten. Het is toch helemaal niet gezegd dat zij zich er per sé mee wil bemoeien of dat het contact niet mag als zij er geen rol in heeft of dat ze per sé ook mee op de koffie moet komen? Dat vind ik niet spreken van de zaak frustreren.
Het contact ís nog niet eens tot stand gekomen want hij haakt meteen al af en als zijn eigen dochter hem mailt, heeft ie nog niet het fatsoen om in elk geval even terug te reageren, ook al is hij het niet eens met de gang van zaken. Waarom kan die man zich niet even over zijn eigen grieven e.d. heenzetten als zijn eigen dochter aangeeft in het begin haar moeder er even bij nodig te hebben. Het is ook niet gezegd dat dat zo blijft. Waarom zijn die grieven belangrijker dan contact met zijn dochter. Dat vind ik wel een signaal hoor.
Anyway, Winnie de Poeh, ik zou niet meer terug komen op dat geld nu. Dat gaat niet werken want het gaat al zo moeizaam om gewoon contact te leggen. Die mediator is dan wellicht een optie. Dan geef je in elk geval je dochter nog een kans, want voor hem zou ik het zeker niet doen.
Wel wil ik je meegeven dat ook al vind je bepaalde zaken van vroeger niet leuk het geen zin heeft dat verder met je mee te dragen. Er is toch niks meer aan te veranderen en net zoals zijn grieven roet in het eten gooien, kunnen die van jou dat ook als je die zaken weer op tafel zou leggen. Niet doen, laat dat maar rusten. Wees de wijste.
Shahla, 't is misschien maar net hoe je het leest. Ik lees voornamelijk een moeder die het contact probeert te frustreren door er telkens tussen te gaan zitten, terwijl de vader duidelijk heeft aangegeven wél contact te willen met z'n dochter maar niet met/via moeder.
Wat Pom al aangeeft, zo zie ik het ook. Het gaat om een minderjarig meisje die haar vader helemaal niet kent en zij zou helemaal alleen die band op moeten zien te bouwen? Dat lijkt me wat teveel geëist van die vader en ik snap dus heel goed dat de moeder wil helpen het op te starten. Het is toch helemaal niet gezegd dat zij zich er per sé mee wil bemoeien of dat het contact niet mag als zij er geen rol in heeft of dat ze per sé ook mee op de koffie moet komen? Dat vind ik niet spreken van de zaak frustreren.
Het contact ís nog niet eens tot stand gekomen want hij haakt meteen al af en als zijn eigen dochter hem mailt, heeft ie nog niet het fatsoen om in elk geval even terug te reageren, ook al is hij het niet eens met de gang van zaken. Waarom kan die man zich niet even over zijn eigen grieven e.d. heenzetten als zijn eigen dochter aangeeft in het begin haar moeder er even bij nodig te hebben. Het is ook niet gezegd dat dat zo blijft. Waarom zijn die grieven belangrijker dan contact met zijn dochter. Dat vind ik wel een signaal hoor.
Anyway, Winnie de Poeh, ik zou niet meer terug komen op dat geld nu. Dat gaat niet werken want het gaat al zo moeizaam om gewoon contact te leggen. Die mediator is dan wellicht een optie. Dan geef je in elk geval je dochter nog een kans, want voor hem zou ik het zeker niet doen.
Wel wil ik je meegeven dat ook al vind je bepaalde zaken van vroeger niet leuk het geen zin heeft dat verder met je mee te dragen. Er is toch niks meer aan te veranderen en net zoals zijn grieven roet in het eten gooien, kunnen die van jou dat ook als je die zaken weer op tafel zou leggen. Niet doen, laat dat maar rusten. Wees de wijste.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 18 februari 2008 om 22:50
Is op zich een goede tip om eens navraag te doen of je recht hebt op een bijdrage van zijn kant. Ook om eens te kijken voor een mediator. Die zou eens kunnen aftasten hoe welkom je dochter werkelijk is in zijn leven. Wanneer haar bestaan geheim moet blijven voor zijn huidige relatie, kinderen of andere omstandigheden, dan zit ze op een erg kwetsbare leeftijd nu om deze confrontatie alleen aan te gaan. Vanwege je historie met hem is dit voor jou helemaal een moeilijke weg.
Verder is het natuurlijk te gek voor woorden, dat hij nooit een financiele bijdrage heeft gegeven aan je. Geeft een beetje aan wat voor soort man het is.
Verder is het natuurlijk te gek voor woorden, dat hij nooit een financiele bijdrage heeft gegeven aan je. Geeft een beetje aan wat voor soort man het is.
dinsdag 19 februari 2008 om 14:50
Ik vind op zich dat een biologische vader moet betalen, los van de vraag of er contact is. alimentatie is geen kijkgeld.
ik vind het ergens van de zotte dat de ibg een extra toelage uitbetaalt als kinderen geen contact met de vader hebben. dan betaalt de maatschappij dus ipv de vader. of wordt dat op hem verhaald (als vast staat dat hij de vader is)?
maar goed, als je nu juridische procedures gaat voeren dan komt de dochter in een loyaliteitsconflict. het is voor haar dan vrijwel onmogelijk om haar vader te leren kennen, voor zover ze dat nog zou willen.
ik vind het eerlijk gezegd moeilijk te begrijpen dat de moeder de keuze om de vader te zien vanaf zo jonge leeftijd aan de dochter heeft overgelaten (vanaf dat ze 2 jaar was, als ik t goed begrijp). is ook een risico voor loyaliteitsprobleem denk ik; dochter die aanvoelt dat de situatie haar moeder pijn heeft gedaan vraagt niet makkelijk om contact.
aan de andere kant is afdwingen van omgang ook zo wat. die vader heeft er ook weinig tot geen moeite voor gedaan zo te horen en heeft er wellicht niemand over verteld. en daar kan ik ook zo pissig om worden. mijn vriend is kind van gescheiden ouders (vanaf dat hij 3 was), zijn vader wilde vanaf begin heel beperkte omgang (minder dan de rechter goed leek op die leeftijd), en pa heeft vanaf vriend zijn 12e door een relatief klein incident niets meer laten horen, is nu 18 jaar geleden. hij had een nieuwe relatie en heeft prompt een nieuw gezin gesticht, en die kinderen hebben op hun 14e/17e (een jaar geleden) gehoord dat hun vader nog twee andere kinderen had (mijn vriend). heeft ie dus al die tijd verzwegen. en wij kwamen daarachter (vriend vermoedde wel zoiets) doordat het halfzusje van vriend contact met hem opnam via internet nadat ze hoorde van zijn bestaan van haar moeder (dus van vriends 'stiefmoeder', pa heeft t niet eens zelf verteld). Het zusje is nu 15. ze hebben elkaar ook gezien en hebben contact. vader weet dat. en ik vind het zo onvoorstelbaar dat hij dat zo laat gebeuren. en via haar laat weten 'dat hij wel wat fouten heeft gemaakt'. maar verder geen stap ondernemen he. pfff. ben weer woedend als ik dit typ.
al met al lijkt het me een situatie die je veel koppijn bezorgt.. alle wijsheid gewenst!
ik vind het ergens van de zotte dat de ibg een extra toelage uitbetaalt als kinderen geen contact met de vader hebben. dan betaalt de maatschappij dus ipv de vader. of wordt dat op hem verhaald (als vast staat dat hij de vader is)?
maar goed, als je nu juridische procedures gaat voeren dan komt de dochter in een loyaliteitsconflict. het is voor haar dan vrijwel onmogelijk om haar vader te leren kennen, voor zover ze dat nog zou willen.
ik vind het eerlijk gezegd moeilijk te begrijpen dat de moeder de keuze om de vader te zien vanaf zo jonge leeftijd aan de dochter heeft overgelaten (vanaf dat ze 2 jaar was, als ik t goed begrijp). is ook een risico voor loyaliteitsprobleem denk ik; dochter die aanvoelt dat de situatie haar moeder pijn heeft gedaan vraagt niet makkelijk om contact.
aan de andere kant is afdwingen van omgang ook zo wat. die vader heeft er ook weinig tot geen moeite voor gedaan zo te horen en heeft er wellicht niemand over verteld. en daar kan ik ook zo pissig om worden. mijn vriend is kind van gescheiden ouders (vanaf dat hij 3 was), zijn vader wilde vanaf begin heel beperkte omgang (minder dan de rechter goed leek op die leeftijd), en pa heeft vanaf vriend zijn 12e door een relatief klein incident niets meer laten horen, is nu 18 jaar geleden. hij had een nieuwe relatie en heeft prompt een nieuw gezin gesticht, en die kinderen hebben op hun 14e/17e (een jaar geleden) gehoord dat hun vader nog twee andere kinderen had (mijn vriend). heeft ie dus al die tijd verzwegen. en wij kwamen daarachter (vriend vermoedde wel zoiets) doordat het halfzusje van vriend contact met hem opnam via internet nadat ze hoorde van zijn bestaan van haar moeder (dus van vriends 'stiefmoeder', pa heeft t niet eens zelf verteld). Het zusje is nu 15. ze hebben elkaar ook gezien en hebben contact. vader weet dat. en ik vind het zo onvoorstelbaar dat hij dat zo laat gebeuren. en via haar laat weten 'dat hij wel wat fouten heeft gemaakt'. maar verder geen stap ondernemen he. pfff. ben weer woedend als ik dit typ.
al met al lijkt het me een situatie die je veel koppijn bezorgt.. alle wijsheid gewenst!
dinsdag 19 februari 2008 om 18:18
Er spelen hier wat vragen door elkaar denk ik.
Over het geld hoeven we het niet uitgebreid meer te hebben denk ik: Helaas misschien een wat minder perfecte timing geweest. Ik zou het zeker in mijn achterhoofd houden WtP, maar nu even laten rusten.
Verder vind ik het feit dat je hem niet de kans hebt gegeven zijn dochter te erkennen, wel een beetje jammer. Soms moet je de consequenties dragen van je vroegere daden. Niet alleen hij, maar ook jij.
De (niet)reactie van de vader op de mail van dochter is bepaald bijzonder te noemen. Het is niet aardig (zacht uitgedrukt!) dat hij niet heeft gereageerd. Lijkt me erg bitter voor een meisje van 13. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat hij er niet zoveel behoefte aan heeft om ter verantwoording te worden geroepen door zijn dochter, die hij feitelijk niet erg goed kent. Misschien denkt hij wel: Nou, positief contact zeg! Meteen een "verwijt" van mijn dochter! WtP, ik zou je adviseren om per direct alle contact/ergernissen/mails/kwesties tussen de vader en jou ver, heel erg ver weg van dochter te houden. Zij heeft er niets mee te maken, is er te jong voor, wordt er alleen maar door belast.
Neemt niet weg dat ik ook wel een donkerbruin gevoel krijg bij het feit dat hij niet reageerde. Bepaald niet een erg enthousiaste reactie naar een jong meisje dat (zeker voor haar leeftijd!) iets heel engs doet, namelijk contact met haar vader opnemen die ze zich ws. niet eens kan herinneren.
En dan nog een idee dat bij me opkwam: Kun je hem niet een mail sturen waarin je aangeeft dat je zijn wens geen contact met jou te hebben, repecteert in het belang van het herstel van contact met zijn dochter, dat je hem de gegevens van school geeft en dat hij contact kan opnemen met school als hij het contact wil herstellen. En als de school niets hoort, dat jij en je dochter ervan uitgaan dat hij geen contact wil met haar?
Heel hard als hij niet reageert, maar wel ms. duidelijk voor je dochter.
En van die mail zou ik dochter dan nog even niet op de hoogte brengen, ivm eventuele teleurstelling.
Hou er serieus rekening mee dat het zo kan zijn dat hij om zijn eigen (wel of niet terechte, dat laat ik in het midden) redenen, geen contact met haar wil. Want die kans bestaat ook.
Over het geld hoeven we het niet uitgebreid meer te hebben denk ik: Helaas misschien een wat minder perfecte timing geweest. Ik zou het zeker in mijn achterhoofd houden WtP, maar nu even laten rusten.
Verder vind ik het feit dat je hem niet de kans hebt gegeven zijn dochter te erkennen, wel een beetje jammer. Soms moet je de consequenties dragen van je vroegere daden. Niet alleen hij, maar ook jij.
De (niet)reactie van de vader op de mail van dochter is bepaald bijzonder te noemen. Het is niet aardig (zacht uitgedrukt!) dat hij niet heeft gereageerd. Lijkt me erg bitter voor een meisje van 13. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat hij er niet zoveel behoefte aan heeft om ter verantwoording te worden geroepen door zijn dochter, die hij feitelijk niet erg goed kent. Misschien denkt hij wel: Nou, positief contact zeg! Meteen een "verwijt" van mijn dochter! WtP, ik zou je adviseren om per direct alle contact/ergernissen/mails/kwesties tussen de vader en jou ver, heel erg ver weg van dochter te houden. Zij heeft er niets mee te maken, is er te jong voor, wordt er alleen maar door belast.
Neemt niet weg dat ik ook wel een donkerbruin gevoel krijg bij het feit dat hij niet reageerde. Bepaald niet een erg enthousiaste reactie naar een jong meisje dat (zeker voor haar leeftijd!) iets heel engs doet, namelijk contact met haar vader opnemen die ze zich ws. niet eens kan herinneren.
En dan nog een idee dat bij me opkwam: Kun je hem niet een mail sturen waarin je aangeeft dat je zijn wens geen contact met jou te hebben, repecteert in het belang van het herstel van contact met zijn dochter, dat je hem de gegevens van school geeft en dat hij contact kan opnemen met school als hij het contact wil herstellen. En als de school niets hoort, dat jij en je dochter ervan uitgaan dat hij geen contact wil met haar?
Heel hard als hij niet reageert, maar wel ms. duidelijk voor je dochter.
En van die mail zou ik dochter dan nog even niet op de hoogte brengen, ivm eventuele teleurstelling.
Hou er serieus rekening mee dat het zo kan zijn dat hij om zijn eigen (wel of niet terechte, dat laat ik in het midden) redenen, geen contact met haar wil. Want die kans bestaat ook.
