Relaties
alle pijlers
vader en niet (mee)betalen voor dochter
maandag 18 februari 2008 om 16:01
Hallo dames,
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
zaterdag 23 februari 2008 om 13:44
zaterdag 23 februari 2008 om 13:45
quote:fashionvictim schreef op 23 februari 2008 @ 13:42:
Dat denk je dan waarschijnlijk verkeerd, Celeone. Gelukkig kijken rechters niet naar wie ze het aardigst vinden of naar welke ouder hun sympathie uitgaat, maar naar de rechten van het kind in kwestie.
Dat jij deze moeder al aangeklaagd en veroordeeld hebt weten we nou wel.Ja, en vervolgens gaan ze kijken wie de juridische ouders van het kind zijn.....
Dat denk je dan waarschijnlijk verkeerd, Celeone. Gelukkig kijken rechters niet naar wie ze het aardigst vinden of naar welke ouder hun sympathie uitgaat, maar naar de rechten van het kind in kwestie.
Dat jij deze moeder al aangeklaagd en veroordeeld hebt weten we nou wel.Ja, en vervolgens gaan ze kijken wie de juridische ouders van het kind zijn.....
zaterdag 23 februari 2008 om 13:46
quote:fashionvictim schreef op 23 februari 2008 @ 13:42:
Dat denk je dan waarschijnlijk verkeerd, Celeone. Gelukkig kijken rechters niet naar wie ze het aardigst vinden of naar welke ouder hun sympathie uitgaat, maar naar de rechten van het kind in kwestie.
Dat jij deze moeder al aangeklaagd en veroordeeld hebt weten we nou wel.Joh lul niet, ik heb WdP helemaal niet veroordeeld.
Dat denk je dan waarschijnlijk verkeerd, Celeone. Gelukkig kijken rechters niet naar wie ze het aardigst vinden of naar welke ouder hun sympathie uitgaat, maar naar de rechten van het kind in kwestie.
Dat jij deze moeder al aangeklaagd en veroordeeld hebt weten we nou wel.Joh lul niet, ik heb WdP helemaal niet veroordeeld.
zaterdag 23 februari 2008 om 13:46
quote:lindy schreef op 23 februari 2008 @ 12:21:
Een man die persé geen vader wil zijn kan zijn zaakje laten doorknippen. Kleine moeite, groot plezier.Dit vind ik ook weer zo'n domme opmerking ........ je kunt, als man, toch met een scharrel perse geen kinderen willen, maar met een andere vrouw in de toekomst wel...... Belachelijke veronderstelling dat je dan maar gelijk je zaakje zou moeten doorknippen.
Een man die persé geen vader wil zijn kan zijn zaakje laten doorknippen. Kleine moeite, groot plezier.Dit vind ik ook weer zo'n domme opmerking ........ je kunt, als man, toch met een scharrel perse geen kinderen willen, maar met een andere vrouw in de toekomst wel...... Belachelijke veronderstelling dat je dan maar gelijk je zaakje zou moeten doorknippen.
zaterdag 23 februari 2008 om 13:49
quote:shahla schreef op 23 februari 2008 @ 12:33:
[...]
Onzin, hij is wel de vader. Dat het nog niet erkend is, maakt het nog niet onwaar. Bovendien voelt hij zich niet één keer de vader, laat staan 100x. Dat hij het niet zo voelt, maakt het ook nog niet waar dat hij het niet is.Een vader en een verwekker zijn twee totaal verschillende begrippen vind ik!!! Een vader is iemand die op z'n minst om zijn kind geeft en als het ff kan op wat voor manier dan ook voor zijn kind zorgt.
[...]
Onzin, hij is wel de vader. Dat het nog niet erkend is, maakt het nog niet onwaar. Bovendien voelt hij zich niet één keer de vader, laat staan 100x. Dat hij het niet zo voelt, maakt het ook nog niet waar dat hij het niet is.Een vader en een verwekker zijn twee totaal verschillende begrippen vind ik!!! Een vader is iemand die op z'n minst om zijn kind geeft en als het ff kan op wat voor manier dan ook voor zijn kind zorgt.
zaterdag 23 februari 2008 om 13:50
quote:fashionvictim schreef op 23 februari 2008 @ 13:44:
Bull shit, Celeone, de vader heeft door zijn daden al lang erkend de vader te zijn, er is zelfs aantoonbaar family life geweest. Dus een vaststelling vaderschap zal in dit geval helemaal niet zo ingewikkeld zijn.Nee?? Nou kweenie hoor, maar feit dat TO in de eerste instantie niet wilde dat kind werd erkend, maakt het nou niet bepaald een standaard rechtbankprocedure....
Bull shit, Celeone, de vader heeft door zijn daden al lang erkend de vader te zijn, er is zelfs aantoonbaar family life geweest. Dus een vaststelling vaderschap zal in dit geval helemaal niet zo ingewikkeld zijn.Nee?? Nou kweenie hoor, maar feit dat TO in de eerste instantie niet wilde dat kind werd erkend, maakt het nou niet bepaald een standaard rechtbankprocedure....
zaterdag 23 februari 2008 om 13:50
Maar het gaat toch in essentie om het kind? Niet om de moeder, niet om de vader, maar om het belang van het kind. Dat is een mens, het heeft scholing, opvoeding, zorg, liefde enz nodig en dat kost helaas geld. Tja.
Ik begrijp heel goed dat een man er soms echt niet op zit te wachten. Maar het gaat verdorie niet om een ding, het gaat om een echt mens. Daar kun je over gaan theoretiseren tot je een ons weegt maar ik begrijp niet dat sommige mensen zo makkelijk hun handen van een kind aftrekken.
Ik begrijp heel goed dat een man er soms echt niet op zit te wachten. Maar het gaat verdorie niet om een ding, het gaat om een echt mens. Daar kun je over gaan theoretiseren tot je een ons weegt maar ik begrijp niet dat sommige mensen zo makkelijk hun handen van een kind aftrekken.
zaterdag 23 februari 2008 om 13:52
quote:traincha2 schreef op 23 februari 2008 @ 13:50:
[...]
Nee?? Nou kweenie hoor, maar feit dat TO in de eerste instantie niet wilde dat kind werd erkend, maakt het nou niet bepaald een standaard rechtbankprocedure....
Heeft de vader ooit een formeel verzoek tot erkenning aan de moeder gedaan? Ik gok zomaar van niet. Dus is het zijn woord tegen het hare dat zij hem dat geweigerd heeft.
Dat WdP hier zo eerlijk is om schuld op zich te nemen, wil niet zeggen dat die schuld er ook daadwerkelijk is.
[...]
Nee?? Nou kweenie hoor, maar feit dat TO in de eerste instantie niet wilde dat kind werd erkend, maakt het nou niet bepaald een standaard rechtbankprocedure....
Heeft de vader ooit een formeel verzoek tot erkenning aan de moeder gedaan? Ik gok zomaar van niet. Dus is het zijn woord tegen het hare dat zij hem dat geweigerd heeft.
Dat WdP hier zo eerlijk is om schuld op zich te nemen, wil niet zeggen dat die schuld er ook daadwerkelijk is.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 23 februari 2008 om 13:53
quote:traincha2 schreef op 23 februari 2008 @ 13:50:
[...]
Nee?? Nou kweenie hoor, maar feit dat TO in de eerste instantie niet wilde dat kind werd erkend, maakt het nou niet bepaald een standaard rechtbankprocedure....En je kan zeggen wat je wil over "het belang van het kind" en dat het niet om gevoel en sympathie gaat, maar die rechter zal zich wel afvragen of het in het belang van het kind is om na 10 jaar om geld te vragen of dat het de moeder misschien wel heel goed uitkomt om wat extra geld te hebben. (En nee, daarmee zeg ik niet dat het zo is, voordat je dat weer gaat suggereren...)
[...]
Nee?? Nou kweenie hoor, maar feit dat TO in de eerste instantie niet wilde dat kind werd erkend, maakt het nou niet bepaald een standaard rechtbankprocedure....En je kan zeggen wat je wil over "het belang van het kind" en dat het niet om gevoel en sympathie gaat, maar die rechter zal zich wel afvragen of het in het belang van het kind is om na 10 jaar om geld te vragen of dat het de moeder misschien wel heel goed uitkomt om wat extra geld te hebben. (En nee, daarmee zeg ik niet dat het zo is, voordat je dat weer gaat suggereren...)
zaterdag 23 februari 2008 om 13:54
quote:fashionvictim schreef op 23 februari 2008 @ 12:59:
[...]
Winniedepoeh heeft helemaal niet gezegd dat ze niet wil dat hij erkent. Ze heeft zelfs niet gezegd dat hij haar dat ooit gevraagd heeft. Ze heeft slechts gezegd dat ze TOEN het niet wilde, wat zeer begrijpelijk is gezien de omstandigheden. Maar daarmee kan ze ook bedoelen "toen vond ik het wel lekker, dat ze niet erkend was, want dat gunde ik hem niet/ ik wist niet wat dat precies voor consequenties had/ whatever".
Je spreekt jezelf wel tegen FV, je haalt voorbeeld aan van Ford Fiesta's en dergelijke, waarin je wilt aangeven dat als het ECHT belangrijk is, een man ook zou moeten weten wat te doen.
Ik vind dus dat dat ook geldt voor TO. Zo'n belangrijke beslissing als het niet willen laten erkennen van je kind door de vader is nogal wat. Jij beslist op zo'n moment over de toekomst van je kind, wat je later nooit meer in kunt halen. Lijkt me logisch dat je precies gaat onderzoeken wat dit inhoudt en welke consequenties dit kan hebben!!!
[...]
Winniedepoeh heeft helemaal niet gezegd dat ze niet wil dat hij erkent. Ze heeft zelfs niet gezegd dat hij haar dat ooit gevraagd heeft. Ze heeft slechts gezegd dat ze TOEN het niet wilde, wat zeer begrijpelijk is gezien de omstandigheden. Maar daarmee kan ze ook bedoelen "toen vond ik het wel lekker, dat ze niet erkend was, want dat gunde ik hem niet/ ik wist niet wat dat precies voor consequenties had/ whatever".
Je spreekt jezelf wel tegen FV, je haalt voorbeeld aan van Ford Fiesta's en dergelijke, waarin je wilt aangeven dat als het ECHT belangrijk is, een man ook zou moeten weten wat te doen.
Ik vind dus dat dat ook geldt voor TO. Zo'n belangrijke beslissing als het niet willen laten erkennen van je kind door de vader is nogal wat. Jij beslist op zo'n moment over de toekomst van je kind, wat je later nooit meer in kunt halen. Lijkt me logisch dat je precies gaat onderzoeken wat dit inhoudt en welke consequenties dit kan hebben!!!
zaterdag 23 februari 2008 om 13:56
Ik neem ook alle schuld op mij, waar het mijn alleenstaand moederschap betreft. Maar dat wil niet zeggen dat ik ook daadwerkelijk schuld héb. Eigenlijk heb ik alleen schuld aan het feit dat ik van de vader van mijn kind hield en dacht dat hij ook van mij hield. Die gedachte was, zo weet ik nu, dom of naief of wat dan ook van mij.
En dat heeft geresulteerd in het feit dat er nu een kind is dat ik alleen opvoed. Dat valt mij te verwijten, en uiteraard, als ik maar lang genoeg zoek, kan ik allerlei momenten opnoemen waarvan ik nu denk "als ik toen maar niet zus of zo had gezegd" of "als ik toen maar niet zus of zo had gedaan" dan was het wellicht allemaal anders gelopen.
Maar eigenlijk zijn die schuldgevoelens natuurlijk ontzettend onterecht.
En dat heeft geresulteerd in het feit dat er nu een kind is dat ik alleen opvoed. Dat valt mij te verwijten, en uiteraard, als ik maar lang genoeg zoek, kan ik allerlei momenten opnoemen waarvan ik nu denk "als ik toen maar niet zus of zo had gezegd" of "als ik toen maar niet zus of zo had gedaan" dan was het wellicht allemaal anders gelopen.
Maar eigenlijk zijn die schuldgevoelens natuurlijk ontzettend onterecht.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 23 februari 2008 om 13:57
Natuurlijk komt haar dat goed uit. Wat is daar zo misdadig aan? Moet je altijd alleen maar vanuit de meest nobele motieven handelen? Soms kan een beweegreden puur praktisch zijn en het is niet alsof zij er champagne van gaat drinken aan de costa brava, ze wil dat hun kind eerlijke mogelijkheden krijgt. Had ze misschien eerder aan moeten denken maar waarom betekent dat dan automatisch: helaas, kans gemist, pech gehad? Die houding snap ik niet. Alsof je nooit op dingen mag terugkomen wanneer je de consequenties beter overziet of de omstandigheden veranderd zijn. Dat moet iig eerlijk overlegd kunnen worden.
zaterdag 23 februari 2008 om 13:58
quote:fashionvictim schreef op 23 februari 2008 @ 13:52:
[...]
Heeft de vader ooit een formeel verzoek tot erkenning aan de moeder gedaan? Ik gok zomaar van niet. Dus is het zijn woord tegen het hare dat zij hem dat geweigerd heeft.
Dat WdP hier zo eerlijk is om schuld op zich te nemen, wil niet zeggen dat die schuld er ook daadwerkelijk is.Ik ga uit van de informatie die TO hier vermeldt. Misschien heeft ex wel aangegeven dat ie samen met TO naar de burgerlijke stand wilde om kind te erkennen, maar is dat geweigerd. Het enige wat ik uit de posting van TO haal is dat zij niet wilde dat haar ex hun kind erkende.
[...]
Heeft de vader ooit een formeel verzoek tot erkenning aan de moeder gedaan? Ik gok zomaar van niet. Dus is het zijn woord tegen het hare dat zij hem dat geweigerd heeft.
Dat WdP hier zo eerlijk is om schuld op zich te nemen, wil niet zeggen dat die schuld er ook daadwerkelijk is.Ik ga uit van de informatie die TO hier vermeldt. Misschien heeft ex wel aangegeven dat ie samen met TO naar de burgerlijke stand wilde om kind te erkennen, maar is dat geweigerd. Het enige wat ik uit de posting van TO haal is dat zij niet wilde dat haar ex hun kind erkende.
zaterdag 23 februari 2008 om 14:00
Sunny en ook Celeone,
Jullie gaan ervan uit dat er een formeel verzoek tot erkenning is geweest. Volgens mij is dat niet zo, maar dat moet WdP zelf maar even ophelderen. Ik heb haar verhaal daaromtrent opgevat als "hij kwam er niet mee en ik wilde het ook niet, dus dat kwam me wel goed uit".
En tja, ik begrijp dat. Ik denk er zelf immers ook zo over. Ik wil eigenlijk liever ook niet dat mijn zoon ooit omgang krijgt met zijn vader. En ik wil ook niet dat hij hem erkent. Maar wat ik wil doet in deze niet ter zake, helaas.
Jullie gaan ervan uit dat er een formeel verzoek tot erkenning is geweest. Volgens mij is dat niet zo, maar dat moet WdP zelf maar even ophelderen. Ik heb haar verhaal daaromtrent opgevat als "hij kwam er niet mee en ik wilde het ook niet, dus dat kwam me wel goed uit".
En tja, ik begrijp dat. Ik denk er zelf immers ook zo over. Ik wil eigenlijk liever ook niet dat mijn zoon ooit omgang krijgt met zijn vader. En ik wil ook niet dat hij hem erkent. Maar wat ik wil doet in deze niet ter zake, helaas.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 23 februari 2008 om 14:02
zaterdag 23 februari 2008 om 14:03
quote:traincha2 schreef op 23 februari 2008 @ 13:58:
[...]
Ik ga uit van de informatie die TO hier vermeldt. Misschien heeft ex wel aangegeven dat ie samen met TO naar de burgerlijke stand wilde om kind te erkennen, maar is dat geweigerd. Het enige wat ik uit de posting van TO haal is dat zij niet wilde dat haar ex hun kind erkende.
Ja, en als het zo gelopen is, wat is daar dan precies zo erg aan? Hij had zich er toch niet bij hoeven neerleggen? Dus hém kwam die weigering toch ook goed uit? En hij had het toch gewoon nog een keer kunnen vragen? Hallo zeg, daar heeft hij al 11 jaar de tijd voor gehad.
Als het nu zo was dat WdP al 11 jaar elke poging tot contact afkapt, dan had je een punt gehad. Maar de realiteit is dat die pogingen er nooit geweest zijn en dat de pogingen die WdP en de dochter zelf ondernomen hebben door hém worden geweigerd.
[...]
Ik ga uit van de informatie die TO hier vermeldt. Misschien heeft ex wel aangegeven dat ie samen met TO naar de burgerlijke stand wilde om kind te erkennen, maar is dat geweigerd. Het enige wat ik uit de posting van TO haal is dat zij niet wilde dat haar ex hun kind erkende.
Ja, en als het zo gelopen is, wat is daar dan precies zo erg aan? Hij had zich er toch niet bij hoeven neerleggen? Dus hém kwam die weigering toch ook goed uit? En hij had het toch gewoon nog een keer kunnen vragen? Hallo zeg, daar heeft hij al 11 jaar de tijd voor gehad.
Als het nu zo was dat WdP al 11 jaar elke poging tot contact afkapt, dan had je een punt gehad. Maar de realiteit is dat die pogingen er nooit geweest zijn en dat de pogingen die WdP en de dochter zelf ondernomen hebben door hém worden geweigerd.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 23 februari 2008 om 14:04
quote:sunny31 schreef op 23 februari 2008 @ 14:02:
Waarom laten vrouwen zich zwanger maken door lamlullen?
Waarom besluiten vrouwen het kind (alhoewel je, met alle respect, niet over kind kunt praten vind ik als het nog een prille zwangerschap is) te houden, na constatering dat man een lamlul is?
Waarom zou je nog geld willen van die lamlul?
Waarom laten vrouwen zich zwanger maken door lamlullen?
Waarom besluiten vrouwen het kind (alhoewel je, met alle respect, niet over kind kunt praten vind ik als het nog een prille zwangerschap is) te houden, na constatering dat man een lamlul is?
Waarom zou je nog geld willen van die lamlul?
zaterdag 23 februari 2008 om 14:04
quote:fashionvictim schreef op 23 februari 2008 @ 13:56:
Ik neem ook alle schuld op mij, waar het mijn alleenstaand moederschap betreft. Maar dat wil niet zeggen dat ik ook daadwerkelijk schuld héb. Eigenlijk heb ik alleen schuld aan het feit dat ik van de vader van mijn kind hield en dacht dat hij ook van mij hield. Die gedachte was, zo weet ik nu, dom of naief of wat dan ook van mij.
En dat heeft geresulteerd in het feit dat er nu een kind is dat ik alleen opvoed. Dat valt mij te verwijten, en uiteraard, als ik maar lang genoeg zoek, kan ik allerlei momenten opnoemen waarvan ik nu denk "als ik toen maar niet zus of zo had gezegd" of "als ik toen maar niet zus of zo had gedaan" dan was het wellicht allemaal anders gelopen.
Maar eigenlijk zijn die schuldgevoelens natuurlijk ontzettend onterecht.Ik snap dat ook wel. Ik geef het je te doen om een kind alleen te moeten opvoeden. Dat is ook niet een situatie die je voor jezelf voor ogen had en ik vind het niet naief om te denken dat de vader van je kind van je hield. Jij had waarschijnlijk ook het liefst een "gewoon" gezin gehad.
Ik neem ook alle schuld op mij, waar het mijn alleenstaand moederschap betreft. Maar dat wil niet zeggen dat ik ook daadwerkelijk schuld héb. Eigenlijk heb ik alleen schuld aan het feit dat ik van de vader van mijn kind hield en dacht dat hij ook van mij hield. Die gedachte was, zo weet ik nu, dom of naief of wat dan ook van mij.
En dat heeft geresulteerd in het feit dat er nu een kind is dat ik alleen opvoed. Dat valt mij te verwijten, en uiteraard, als ik maar lang genoeg zoek, kan ik allerlei momenten opnoemen waarvan ik nu denk "als ik toen maar niet zus of zo had gezegd" of "als ik toen maar niet zus of zo had gedaan" dan was het wellicht allemaal anders gelopen.
Maar eigenlijk zijn die schuldgevoelens natuurlijk ontzettend onterecht.Ik snap dat ook wel. Ik geef het je te doen om een kind alleen te moeten opvoeden. Dat is ook niet een situatie die je voor jezelf voor ogen had en ik vind het niet naief om te denken dat de vader van je kind van je hield. Jij had waarschijnlijk ook het liefst een "gewoon" gezin gehad.
zaterdag 23 februari 2008 om 14:06
'Waarom zou je nog geld willen van die lamlul'
Omdat kinderen nu eenmaal veel geld kosten en het je in staat kan stellen iets minder te moeten werken zodat je meer tijd voor je kind overhoudt.
Best wel heel luxe om te denken dat geld niet belangrijk is maar dat geldt zeker voor alleenstaande ouders over het algemeen niet
Omdat kinderen nu eenmaal veel geld kosten en het je in staat kan stellen iets minder te moeten werken zodat je meer tijd voor je kind overhoudt.
Best wel heel luxe om te denken dat geld niet belangrijk is maar dat geldt zeker voor alleenstaande ouders over het algemeen niet
zaterdag 23 februari 2008 om 14:07
quote:fashionvictim schreef op 23 februari 2008 @ 14:03:
[...]
Ja, en als het zo gelopen is, wat is daar dan precies zo erg aan? Hij had zich er toch niet bij hoeven neerleggen? Dus hém kwam die weigering toch ook goed uit? En hij had het toch gewoon nog een keer kunnen vragen? Hallo zeg, daar heeft hij al 11 jaar de tijd voor gehad.
Als het nu zo was dat WdP al 11 jaar elke poging tot contact afkapt, dan had je een punt gehad. Maar de realiteit is dat die pogingen er nooit geweest zijn en dat de pogingen die WdP en de dochter zelf ondernomen hebben door hém worden geweigerd.Daar heb je wel een punt. Zoals ik het verhaal lees heeft ex zich nou niet echt heel actief ingezet om alsnog zijn kind erkend te krijgen.
[...]
Ja, en als het zo gelopen is, wat is daar dan precies zo erg aan? Hij had zich er toch niet bij hoeven neerleggen? Dus hém kwam die weigering toch ook goed uit? En hij had het toch gewoon nog een keer kunnen vragen? Hallo zeg, daar heeft hij al 11 jaar de tijd voor gehad.
Als het nu zo was dat WdP al 11 jaar elke poging tot contact afkapt, dan had je een punt gehad. Maar de realiteit is dat die pogingen er nooit geweest zijn en dat de pogingen die WdP en de dochter zelf ondernomen hebben door hém worden geweigerd.Daar heb je wel een punt. Zoals ik het verhaal lees heeft ex zich nou niet echt heel actief ingezet om alsnog zijn kind erkend te krijgen.
zaterdag 23 februari 2008 om 14:12
quote:sunny31 schreef op 23 februari 2008 @ 14:02:
Waarom laten vrouwen zich zwanger maken door lamlullen?
Waarom besluiten vrouwen het kind (alhoewel je, met alle respect, niet over kind kunt praten vind ik als het nog een prille zwangerschap is) te houden, na constatering dat man een lamlul is?
Waarom zou je nog geld willen van die lamlul?
Ik neem aan dat dat vragen aan o.a. mij zijn?
Zoals ik al zei: ik hield van de vader van mijn kind en was in de veronderstelling dat hij ook van mij hield. Ik dacht een goede relatie met hem te hebben en wilde tot mijn dood bij hem blijven. En ik wilde graag kinderen van hem omdat ik dacht dat hij mijn grote liefde was en dat we samen een toekomst aan het opbouwen waren.
Je tweede vraag vind ik echt ontzettend kwetsend, maar goed, diezelfde vraag is me idd door mijn ex als een heleboel mensen in mijn omgeving gesteld. Ik ben tegen abortus, dat als eerste. Ik was ontzettend gewenst zwanger, dat als tweede. Ik was bang dat ik van een abortus dusdanige spijt zou krijgen dat ik daarna afgevoerd zou kunnen worden naar de funny farm. Ik kan mezelf verliefd worden op de verkeerde wel vergeven, maar ik vrees dat ik mezelf het vermoorden van mijn eigen kind niet zou kunnen vergeven.
En je laatste vraag: ik wil inderdaad geen geld van die lamlul. Maar mijn zoon heeft recht op dat geld en die kan het wellicht goed gebruiken. Waarom zou ik hem straffen voor iets waar hij part noch deel aan heeft? En als mijn zoon het vervolgens wil verbranden of door de plee wil spoelen of het aan een goed doel wil schenken moet hij dat lekker weten, het is niet mijn keuze maar de zijne. Als hij ook geen geld van die lamlul wil is dat zijn goed recht, maar zolang hij te jong is om daarover te kunnen nadenken is het aan mij om hem in ieder geval de keuze te bieden.
En datzelfde geldt voor omgang.
Waarom laten vrouwen zich zwanger maken door lamlullen?
Waarom besluiten vrouwen het kind (alhoewel je, met alle respect, niet over kind kunt praten vind ik als het nog een prille zwangerschap is) te houden, na constatering dat man een lamlul is?
Waarom zou je nog geld willen van die lamlul?
Ik neem aan dat dat vragen aan o.a. mij zijn?
Zoals ik al zei: ik hield van de vader van mijn kind en was in de veronderstelling dat hij ook van mij hield. Ik dacht een goede relatie met hem te hebben en wilde tot mijn dood bij hem blijven. En ik wilde graag kinderen van hem omdat ik dacht dat hij mijn grote liefde was en dat we samen een toekomst aan het opbouwen waren.
Je tweede vraag vind ik echt ontzettend kwetsend, maar goed, diezelfde vraag is me idd door mijn ex als een heleboel mensen in mijn omgeving gesteld. Ik ben tegen abortus, dat als eerste. Ik was ontzettend gewenst zwanger, dat als tweede. Ik was bang dat ik van een abortus dusdanige spijt zou krijgen dat ik daarna afgevoerd zou kunnen worden naar de funny farm. Ik kan mezelf verliefd worden op de verkeerde wel vergeven, maar ik vrees dat ik mezelf het vermoorden van mijn eigen kind niet zou kunnen vergeven.
En je laatste vraag: ik wil inderdaad geen geld van die lamlul. Maar mijn zoon heeft recht op dat geld en die kan het wellicht goed gebruiken. Waarom zou ik hem straffen voor iets waar hij part noch deel aan heeft? En als mijn zoon het vervolgens wil verbranden of door de plee wil spoelen of het aan een goed doel wil schenken moet hij dat lekker weten, het is niet mijn keuze maar de zijne. Als hij ook geen geld van die lamlul wil is dat zijn goed recht, maar zolang hij te jong is om daarover te kunnen nadenken is het aan mij om hem in ieder geval de keuze te bieden.
En datzelfde geldt voor omgang.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 23 februari 2008 om 14:14
Mijn trots zou groter zijn denk ik Malu3. Ik denk trouwens dat je het met 4 dagen redelijke baan best redt in Nederland. Een man en geld zijn wel handig, maar theoretisch gezien niet meer dan dat. Ik blijf er namelijk bij (ooit eerder ook eens gepost) dat DE liefde niet bestaat. Het is allemaal 'selfforfilling', maar je wordt wel beloond met het gevoel (dat je zelf creeert) en zo wordt het in stand gehouden.
zaterdag 23 februari 2008 om 14:18
Sunny,
Ik heb die redelijke baan. Sterker nog, ik heb een erg goede baan, gelukkig. Dus nee, om rond te komen heb ik in principe dat geld niet nodig. Maar feit is dat ik mijn zoon ontzettend veel dingen moet ontzeggen, omdat zijn vader niet bijdraagt. Als belangrijkste moet ik hem tijd en aandacht ontzeggen. Dus ja, als ik door zijn vader te verplichten bij te dragen mijn zoon meer tijd zou kunnen geven, dan is dat absoluut in zijn belang. Die tijd en aandacht die gaat hij niet van zijn vader krijgen, laat zijn vader dan maar dokken zodat ik het kan doen.
Ik heb die redelijke baan. Sterker nog, ik heb een erg goede baan, gelukkig. Dus nee, om rond te komen heb ik in principe dat geld niet nodig. Maar feit is dat ik mijn zoon ontzettend veel dingen moet ontzeggen, omdat zijn vader niet bijdraagt. Als belangrijkste moet ik hem tijd en aandacht ontzeggen. Dus ja, als ik door zijn vader te verplichten bij te dragen mijn zoon meer tijd zou kunnen geven, dan is dat absoluut in zijn belang. Die tijd en aandacht die gaat hij niet van zijn vader krijgen, laat zijn vader dan maar dokken zodat ik het kan doen.
Am Yisrael Chai!
