Vrouw gaat vreemd

Ook ik heb een soortgelijke situatie meegemaakt, waarbij weliswaar niet direct een ander in het spel was, maar waarbij ik na lange twijfel vrij rigoureus mijn relatie met mijn man heb beeindigd. We waren 10 jaar bij elkaar en ouders van 2 kleine kinderen.



Ook bij mij  rees een paar weken later de twijfel of ik er wel goed aan had gedaan. Immers, je hebt 10 jaar lang lief en leed met elkaar gedeeld en dit zet je niet zomaar aan de kant. Maar ik kon me ook niet over de twijfel heenzetten. Er zitten wezenlijke dingen fout in onze relatie en op deze manier wilde ik in ieder geval niet verder.



Inmiddels zijn we enkele maanden verder. Ik heb tijdelijk een huisje gevonden en mijn man en ik gebruiken deze periode om te kijken wat er nog is tussen ons en of dit een basis kan zijn tot een hernieuwde relatie. Samen onder 1 dak zitten bracht ons niet verder, maar door tijdelijk fysiek van elkaar gescheiden te zijn hopen we alles op een rijtje te kunnen zetten, ons eigen leven op te bouwen om vervolgens te kijken of wij weer samen gaan komen dan wel het boek sluiten. Het tijdelijk fysiek van elkaar gescheiden te zijn geeft ons de rust daarvoor.



Gekrenkt, sterkte met alles en wellicht dat dit ook een oplossing voor jullie zou kunnen zijn!

Ik dacht, zal even een update plaatsen.



Het was een rotweekend ( veel huilbuien, woede) wetende dat je vrouw toch voor die ander heeft gekozen, alles moet natuurlijk nog bezinken en ben er nog lang niet overheen, zal nog een tijd duren.



Wat me nu na deze dagen is opgevallen:  mijn vrouw heeft weer twijfels, zegt tegen me dat ze het toch niet zeker weet e.d. Wat moet ik hier nu mee?

Mijn hart zegt natuurlijk van probeer het nog, maar mijn verstand zegt: Tot hier en niet verder.

Pff, heftige situatie, ik begrijp dat de twijfels van je vrouw jou ook weer aan het twijfelen brengen. Maar bedenk als je hart volgt, wordt je speelbal van je vrouw's twijfels en dit kan een langdurig en pijnlijk proces zijn. Aangezien je vrouw nu al het hele afgelopen jaar aan het twijfelen is, lijkt het me niet dat deze situatie anders wordt als jullie op de huidige manier doorgaan...

Volg dus je verstand en doorbreek zelf het patroon van het afgelopen jaar door afstand te nemen. Natuurlijk is dat een rotsituatie (huwlijk van 22 jaar opgeven, iedereen incl zoon vertellen dat je uit elkaar gaat, huis verkopen etc), maar zie het alternatief: nog jaren deze twijfels (je geeft zelf al aan dat dit weekend al zwaar was), nog jaren vechten voor de relatie met misschien escalatie van het conflict.

Wil je een huwelijk dat elke dag in het teken staat van twijfels en dat gebaseerd is op vechten en tegen beter weten in doorzetten (zie de post van reiger) of wil je na een tijdelijke  time-out periode een weloverwogen keuze maken om uit elkaar te gaan/weer bij elkaar te komen (zie de post van nu2)?

Aangezien je vrouw nu al het hele afgelopen jaar aan het twijfelen is





Volgens mij schreef Gekrenkt dat ze die man pas in november van vorig jaar ontmoet had. En aangezien ze rond de jaarwisseling al een relatie met hem had, heeft ze kennelijk niet lang getwijfeld over het vreemdgaan, ze is wel heel erg snel 'bezweken' vind ik.

Ik dacht, zal even een update plaatsen.



Het was een rotweekend ( veel huilbuien, woede) wetende dat je vrouw toch voor die ander heeft gekozen, alles moet natuurlijk nog bezinken en ben er nog lang niet overheen, zal nog een tijd duren.



Wat me nu na deze dagen is opgevallen:  mijn vrouw heeft weer twijfels, zegt tegen me dat ze het toch niet zeker weet e.d. Wat moet ik hier nu mee?

Mijn hart zegt natuurlijk van probeer het nog, maar mijn verstand zegt: Tot hier en niet verder.

Jij hoeft daar helemaal niks mee. Het zijn haar twijfels. Jij weet tenslotte wat je wilt. Zij duidelijk niet en daar moet je niet in meegaan. Zij wilde voor die ander kiezen, dat heeft consequenties. Laat haar eerst maar uitvogelen wat ze nu echt wil en tot die tijd is er geen toekomst voor jullie. Dat moet ze wel beseffen en jij ook. Een huwelijk kan niet drijven op twijfels. Ze begint nu echt te merken dat ze jou kwijtraakt en de mooiste situatie ook. De tijd dat ze jullie allebei had. En tja, dan komen de twijfels weer maar die moet zíj voor zich oplossen en daar kun je niet op gaan zitten wachten, tot zij het eindelijk eens weet.

Het lijkt me beter voor jouw gevoelens als ze die twijfels niet meer aan je kenbaar maakt en pas echt weer er wat over zegt als ze weet wat ze werkelijk wil.

Helemaal mee eens, geef elkaar nog een kans en ga echt praten. Lukt het dan toch niet dan heb je in ieder geval je best gedaan en blijf je niet met vragen achter. En vergeten zal nooit gebeuren maar of je het haar vergeeft heb je zelf in handen.

Nu lees ik van meerdere mensen dat er weer gevochten moet worden voor dat huwelijk. Dat heeft geen zin nu hoor. Zij weet duidelijk niet wat ze wil. Het ene moment weet ze niet wie van beide ze wil, dan wil ze die ander en nu weet ze het weer niet. Naar mijn idee heeft gekrenkt al het nodige gedaan om haar duidelijk te maken hoe hij tegenover haar staat en dat werd weer naar mijn idee niet op de juiste waarde geschat.

Voor hem valt er op het moment helemaal niks te vechten of te praten zolang zij niet weet wat ze wil. Punt uit.

Deze topic haal ik even naar boven voor Rob41

Sorry, Rob 40 bedoel ik