Relaties
alle pijlers
Wat denken jullie?
vrijdag 14 december 2007 om 09:49
Lieve vivaforummers,
Ik heb al eerder mijn verhaal geplaatst, maar had erg behoefte om weer even wat van mij af te schrijven en jullie raad en advies te krijgen!
Het is nu 2 maanden uit tussen mijn vriend en mij na een relatie van 5 jaar. Eén van de grootste redenen is dat mijn ouders onze relatie niet accepteerden en ik absoluut niet wist hoe ik daar mee om moest gaan en al die tijd heb geprobeerd te schipperen tussen beiden partijen.
We zijn nu uit elkaar gegaan met beiden de intentie dat we het dan misschien over een tijdje weer samen kunnen proberen.
Wij kunnen pas weer bij elkaar komen wanneer ik weer de rust heb gevonden en kan accepteren hoe de situatie is. Pas dan wordt het voor hem "makkelijker".
Hij geeft heel duidelijk aan dat hij wil dat ik zelfstandig word en nadenk over hoe het zal gaan wanneer wij eventueel weer bij elkaar komen. Hij wil dan namelijk absoluut geen contact meer met mijn ouders en mijn ouders trouwens ook niet met hem! Ook hij zal daar goed over moeten nadenken of hij dat allemaal wel wil in een relatie, want we weten beiden ondertussen dat het niet makkelijk is!
Ik heb een eigen huis gevonden en hoop daar vanaf volgende week te kunnen wonen. Mijn exvriend is afgelopen week wezen kijken en was heel erg blij dat ik mijn eigen plekje heb gevonden. We hadden elkaar 2 weken niet gezien (we wonen niet bij elkaar in de buurt) en toen ik hem zag werd ik weer heel erg emotioneel. Hij heeft mij de hele middag geknuffeld en getroost en hij moest op een gegeven moment ook huilen. Hij gaf aan dat hij toch ook niet wilde dat ik zoveel verdriet heb, dat hij mij ook mist en dat hij ook heel veel van mij houdt, maar dat wanneer we nu weer bij elkaar zouden komen het binnen no time mis gaat, omdat ik nog niet de rust heb die ik nodig heb en we dan eventuele mogelijkheden helemaal verknallen. Daar heeft hij ook wel gelijk in, maar ik mis hem verschrikkelijk, maar mijn ouders zitten nu nog te veel op mijn huid! Toen hij nog geen 5 minuten weg was belde hij mij al weer en hebben we nog een uur aan de telefoon gezeten, 's avonds nog op de msn en hij neemt deze week al iedere dag vanuit zichzelf contact met mij op.
Wat denken jullie; zit hier nog toekomstperspectief in?
Het is misschien een beetje een warrig verhaal, maar ik heb al 2 keer eerder een verhaal geplaatst. Wanneer dingen niet duidelijk zijn hoor ik het wel!
Alvast bedankt!
Ik heb al eerder mijn verhaal geplaatst, maar had erg behoefte om weer even wat van mij af te schrijven en jullie raad en advies te krijgen!
Het is nu 2 maanden uit tussen mijn vriend en mij na een relatie van 5 jaar. Eén van de grootste redenen is dat mijn ouders onze relatie niet accepteerden en ik absoluut niet wist hoe ik daar mee om moest gaan en al die tijd heb geprobeerd te schipperen tussen beiden partijen.
We zijn nu uit elkaar gegaan met beiden de intentie dat we het dan misschien over een tijdje weer samen kunnen proberen.
Wij kunnen pas weer bij elkaar komen wanneer ik weer de rust heb gevonden en kan accepteren hoe de situatie is. Pas dan wordt het voor hem "makkelijker".
Hij geeft heel duidelijk aan dat hij wil dat ik zelfstandig word en nadenk over hoe het zal gaan wanneer wij eventueel weer bij elkaar komen. Hij wil dan namelijk absoluut geen contact meer met mijn ouders en mijn ouders trouwens ook niet met hem! Ook hij zal daar goed over moeten nadenken of hij dat allemaal wel wil in een relatie, want we weten beiden ondertussen dat het niet makkelijk is!
Ik heb een eigen huis gevonden en hoop daar vanaf volgende week te kunnen wonen. Mijn exvriend is afgelopen week wezen kijken en was heel erg blij dat ik mijn eigen plekje heb gevonden. We hadden elkaar 2 weken niet gezien (we wonen niet bij elkaar in de buurt) en toen ik hem zag werd ik weer heel erg emotioneel. Hij heeft mij de hele middag geknuffeld en getroost en hij moest op een gegeven moment ook huilen. Hij gaf aan dat hij toch ook niet wilde dat ik zoveel verdriet heb, dat hij mij ook mist en dat hij ook heel veel van mij houdt, maar dat wanneer we nu weer bij elkaar zouden komen het binnen no time mis gaat, omdat ik nog niet de rust heb die ik nodig heb en we dan eventuele mogelijkheden helemaal verknallen. Daar heeft hij ook wel gelijk in, maar ik mis hem verschrikkelijk, maar mijn ouders zitten nu nog te veel op mijn huid! Toen hij nog geen 5 minuten weg was belde hij mij al weer en hebben we nog een uur aan de telefoon gezeten, 's avonds nog op de msn en hij neemt deze week al iedere dag vanuit zichzelf contact met mij op.
Wat denken jullie; zit hier nog toekomstperspectief in?
Het is misschien een beetje een warrig verhaal, maar ik heb al 2 keer eerder een verhaal geplaatst. Wanneer dingen niet duidelijk zijn hoor ik het wel!
Alvast bedankt!
donderdag 20 december 2007 om 11:34
Hallo allemaal,
Ik dacht zal even een up date geven en tegelijkertijd weer wat van mij af schrijven.
Heb op dit moment veel ruzie bij mij thuis met mijn ouders. Ze snappen niet dat ik zo snel mogelijk in mijn nieuwe huis wil wonen en kunnen opeens niet meer helpen in mijn huis, pas maandag kan ik weer op hulp rekenen. Dus ik heb hulp ingeschakeld van vrienden dit weekend en dat werd niet op prijs gesteld. Ook krijg ik nu de schuld van het feit dat mijn moeder ziek is?! Omdat ze te vaak tijdens een verjaardag buiten de drankjes moest halen terwijl ik dat de hele avond moest doen! Vorige maand was het mijn schuld dat ze suiker heeft gekregen door de stress die ze heeft gekregen dat mijn ex en ik een relatie hadden (hij heeft ons gezin geruïneerd) vorige week was het zijn schuld dat ze suiker heeft gekregen. Dat is toch niet normaal?!
Zo oneerlijk allemaal. Dat ik verdriet heb en het op sommige momenten allemaal niet meer zie zitten dat maakt allemaal niet uit.
Mijn ex heeft deze hele week zelf contact met mij opgenomen en ik heb expres het contact erg luchtig gehouden. Heb hem ook niet meer gevraagd of hij ook nog hoopt dat het goedkomt, want dat zien we wel. Ik mnerk wel dat hij dat als prettig ervaart en zegt ook dat hij snel weer komt kijken in mijn nieuwe huis. Dat vind ik natuurlijk erg leuk!!
Zo ik heb weer rust, heb alles weer van mij afgeschreven!
Groetjes
Ik dacht zal even een up date geven en tegelijkertijd weer wat van mij af schrijven.
Heb op dit moment veel ruzie bij mij thuis met mijn ouders. Ze snappen niet dat ik zo snel mogelijk in mijn nieuwe huis wil wonen en kunnen opeens niet meer helpen in mijn huis, pas maandag kan ik weer op hulp rekenen. Dus ik heb hulp ingeschakeld van vrienden dit weekend en dat werd niet op prijs gesteld. Ook krijg ik nu de schuld van het feit dat mijn moeder ziek is?! Omdat ze te vaak tijdens een verjaardag buiten de drankjes moest halen terwijl ik dat de hele avond moest doen! Vorige maand was het mijn schuld dat ze suiker heeft gekregen door de stress die ze heeft gekregen dat mijn ex en ik een relatie hadden (hij heeft ons gezin geruïneerd) vorige week was het zijn schuld dat ze suiker heeft gekregen. Dat is toch niet normaal?!
Zo oneerlijk allemaal. Dat ik verdriet heb en het op sommige momenten allemaal niet meer zie zitten dat maakt allemaal niet uit.
Mijn ex heeft deze hele week zelf contact met mij opgenomen en ik heb expres het contact erg luchtig gehouden. Heb hem ook niet meer gevraagd of hij ook nog hoopt dat het goedkomt, want dat zien we wel. Ik mnerk wel dat hij dat als prettig ervaart en zegt ook dat hij snel weer komt kijken in mijn nieuwe huis. Dat vind ik natuurlijk erg leuk!!
Zo ik heb weer rust, heb alles weer van mij afgeschreven!
Groetjes
donderdag 20 december 2007 om 12:08
quote:llaura schreef op 14 december 2007 @ 10:59:
Hoi Summerparty,
Het voorval gebeurde op mijn verjaardag. Ik dacht dat ik alle drankjes voor iedereen had geregeld en mijn vader werd kwaad, want er waren mensen zonder drankje. Ik liep boos en verdrietig naar buiten waarna mijn vader de deur op slot draaide.
Volgens mij zijn jouw ouders enorme controlfreaks. Dit voorval klinkt voor mij als een vorm van geestelijke mishandeling. Je vergist je met de drankjes (so what, dan schenk je toch alsnog een paar drankjes in). Jouw vader vindt zo'n 'fout' zo erg dat hij jou letterlijk buitensluit. Dat vind ik ontzettend eng!
Van jouw vriend vind ik het moedig dat hij het dan voor jou opneemt!
Hoi Summerparty,
Het voorval gebeurde op mijn verjaardag. Ik dacht dat ik alle drankjes voor iedereen had geregeld en mijn vader werd kwaad, want er waren mensen zonder drankje. Ik liep boos en verdrietig naar buiten waarna mijn vader de deur op slot draaide.
Volgens mij zijn jouw ouders enorme controlfreaks. Dit voorval klinkt voor mij als een vorm van geestelijke mishandeling. Je vergist je met de drankjes (so what, dan schenk je toch alsnog een paar drankjes in). Jouw vader vindt zo'n 'fout' zo erg dat hij jou letterlijk buitensluit. Dat vind ik ontzettend eng!
Van jouw vriend vind ik het moedig dat hij het dan voor jou opneemt!
donderdag 20 december 2007 om 12:12
quote:llaura schreef op 20 december 2007 @ 11:34:
Heb op dit moment veel ruzie bij mij thuis met mijn ouders. Ze snappen niet dat ik zo snel mogelijk in mijn nieuwe huis wil wonen en kunnen opeens niet meer helpen in mijn huis
Het gaat toch helemaal niet om wat jouw ouders vinden en willen? Het gaat om jou. Je bent een volwassen persoon van 27 jaar. Oud genoeg om je eigen boontjes te doppen. Je ouders zullen er alles aan doen om je verder te tyranniseren. Dat moet je niet toelaten.
Je kunt je losmaken door wel naar je eigen huis te gaan en je onafhankelijk te maken van hun 'hulp'. Vraag vrienden om je te helpen, huur een klussenbedrijf in (als je al zo lang bij je ouders woont zul je wel een flinke spaarrekening hebben). Negeer je ouders zoveel mogelijk.
Heb op dit moment veel ruzie bij mij thuis met mijn ouders. Ze snappen niet dat ik zo snel mogelijk in mijn nieuwe huis wil wonen en kunnen opeens niet meer helpen in mijn huis
Het gaat toch helemaal niet om wat jouw ouders vinden en willen? Het gaat om jou. Je bent een volwassen persoon van 27 jaar. Oud genoeg om je eigen boontjes te doppen. Je ouders zullen er alles aan doen om je verder te tyranniseren. Dat moet je niet toelaten.
Je kunt je losmaken door wel naar je eigen huis te gaan en je onafhankelijk te maken van hun 'hulp'. Vraag vrienden om je te helpen, huur een klussenbedrijf in (als je al zo lang bij je ouders woont zul je wel een flinke spaarrekening hebben). Negeer je ouders zoveel mogelijk.
donderdag 20 december 2007 om 21:57
Kan ik het nog erger maken?? Ik was vandaag aan het werk, belde mijn moeder op mijn werk op. Dus ik vraag nog belangstellend aan haar hoe het met haar gaat, dan had ik haar maar moeten bellen. Ik ging mij nog verdedigen om te zeggen ja maar je was toch de hele dag weg? Ja dan had je ook op mijn mobiel kunnen bellen. Dat had gekunt maar ik was aan het werk.
Ze belde in ieder geval om te vertellen dat ze met mij moest praten. Ik zou vanuit werk met een vriendin de stad ingaan, maar of ik dan naar huis kon komen? Waar het gesprek over ging kon ze mij niet vertellen.
Ik heb haar later teruggebeld, maar ze kon mij nog steeds niet vertellen waar het over ging. Ik vertelde haar dat ik niet eerst naar huis kon komen omdat ik met een vriendin had afgesproken dan hoorde ik het wel wanneer ik thuis kwam en anders morgen. Kan je dan echt niet aan mij vertellen waar het over gaat? Nee dat kan niet.
Nu ben ik thuis, wil en kan ze niet meer met mij praten, want ze wil net gaan slapen dus ik moet maar wachten tot morgen. Ik heb 10 keer gevraagd wat er dan is, maar nog steeds geen antwoord. Ik werd erg boos en zei dat ik haar niks heb misdaan en dat ze de hele boel aan het opnaaien is en daar moest ik maar eens goed over nadenken! Voel mij echt super klote nu en weet even niet meer hoe en wat!!Dit is toch niet normaal!!
Groetjes
Ze belde in ieder geval om te vertellen dat ze met mij moest praten. Ik zou vanuit werk met een vriendin de stad ingaan, maar of ik dan naar huis kon komen? Waar het gesprek over ging kon ze mij niet vertellen.
Ik heb haar later teruggebeld, maar ze kon mij nog steeds niet vertellen waar het over ging. Ik vertelde haar dat ik niet eerst naar huis kon komen omdat ik met een vriendin had afgesproken dan hoorde ik het wel wanneer ik thuis kwam en anders morgen. Kan je dan echt niet aan mij vertellen waar het over gaat? Nee dat kan niet.
Nu ben ik thuis, wil en kan ze niet meer met mij praten, want ze wil net gaan slapen dus ik moet maar wachten tot morgen. Ik heb 10 keer gevraagd wat er dan is, maar nog steeds geen antwoord. Ik werd erg boos en zei dat ik haar niks heb misdaan en dat ze de hele boel aan het opnaaien is en daar moest ik maar eens goed over nadenken! Voel mij echt super klote nu en weet even niet meer hoe en wat!!Dit is toch niet normaal!!
Groetjes
vrijdag 21 december 2007 om 10:23
Jouw moeder handelt zeker niet normaal. Ze gedraagt zich als een dwars klein kind dat steeds dwarser wordt omdat ze haar zin niet krijgt. Ze probeert je te manipuleren en als dat niet in ene lukt omdat jij je aan de afspraak met je vriendin houdt wordt ze boos en gaat ze extra naar tegen je doen.
Iemand op dit forum heeft gezegd dat therapie misschien goed voor je zou zijn. Ik denk dat jouw ouders naar een psychiater moeten om uit te zoeken waar hun gedrag vandaan komt en wat ze eraan kunnen veranderen.
Wanneer ga je nu definitief het huis uit?
Iemand op dit forum heeft gezegd dat therapie misschien goed voor je zou zijn. Ik denk dat jouw ouders naar een psychiater moeten om uit te zoeken waar hun gedrag vandaan komt en wat ze eraan kunnen veranderen.
Wanneer ga je nu definitief het huis uit?
vrijdag 21 december 2007 om 10:46
llaura, goed van je dat je voet bij stuk hebt gehouden en voor je vriendin hebt gekozen! En vooral voor jezelf!
Natuurlijk hou je van je ouders, maar zij zijn niet de personen die jou gelukkig maken. Het lijkt alsof ze doodsbang zijn om jou te verliezen en proberen er nu op alle mogelijke manieren voor te zorgen dat jij afhankelijk van ze blijft.
Maar ondanks dat het je ouders zijn kun je niet voortdurend voor ze buigen.
Mijn moeder zegt altijd: "Je hebt je kinderen maar te leen, het is niet je eigendom".
Je bent 27, kies nu voor jezelf. Ook in de toekomst zul je het zelf moeten doen en jezelf gelukkig maken. Jij bestaat niet om hun gelukkig te maken! Kies voor je relatie, kies voor je eigen huis, kies voor je vrienden en als je dat allemaal op de rit hebt kun je eens gaan kijken in hoeverre je voor je ouders wilt kiezen.
Als mijn ouders zo kinderachtig zouden doen, dan hoeven ze geen eens meer te helpen met klussen in mijn huis. Mijn ouders waren juist dolenthousiast en hielpen graag met klussen. Laat maar zien dat jij prima in je huis kunt klussen zonder dat je hun nodig hebt!
Natuurlijk hou je van je ouders, maar zij zijn niet de personen die jou gelukkig maken. Het lijkt alsof ze doodsbang zijn om jou te verliezen en proberen er nu op alle mogelijke manieren voor te zorgen dat jij afhankelijk van ze blijft.
Maar ondanks dat het je ouders zijn kun je niet voortdurend voor ze buigen.
Mijn moeder zegt altijd: "Je hebt je kinderen maar te leen, het is niet je eigendom".
Je bent 27, kies nu voor jezelf. Ook in de toekomst zul je het zelf moeten doen en jezelf gelukkig maken. Jij bestaat niet om hun gelukkig te maken! Kies voor je relatie, kies voor je eigen huis, kies voor je vrienden en als je dat allemaal op de rit hebt kun je eens gaan kijken in hoeverre je voor je ouders wilt kiezen.
Als mijn ouders zo kinderachtig zouden doen, dan hoeven ze geen eens meer te helpen met klussen in mijn huis. Mijn ouders waren juist dolenthousiast en hielpen graag met klussen. Laat maar zien dat jij prima in je huis kunt klussen zonder dat je hun nodig hebt!
vrijdag 21 december 2007 om 12:02
Vrolijk staaltje van emotionele chantage gaf je gisteren Laura. Want dat is wat je ouders met je doen. Ze spelen in op je gevoel zodat ze jou kunnen manipuleren voor alles wat zij van je gedaan willen hebben. Ze denken daarmee handig te zijn, maar je bent aan het rebelleren (in hun ogen, want in mijn ogen ben je volkomen normaal aan het handelen en volwassen) Ze willen je klein houden, dat je doet wat zij je opdragen je het leven leidt wat zij willen dat je leidt. Kortom laat je niet gekmaken. Dit soort psychologische spelletjes heb je alleen jezelf mee. Als je erin mee gaat (en dat deed je de afgelopen 27 jaar) dan kom je jezelf tegen. Want je wordt zo gemanipuleerd dat er niets meer van je zijn en van jouw ik over blijft. Geef ze die kans niet, je bent al op de goede weg. Trek je niet alles aan van wat ze zeggen. Ze proberen op je gevoel in te spelen zodat je alsnog overstag gaat. Kunst is volhouden en desnoods hardop tegen jezelf zeggen wat je wilt bereiken, hoe je dat wilt bereiken en welke stappen je moet zetten om er te komen. Grenzen stellen. Sterkte!
vrijdag 21 december 2007 om 12:02
Bedankt weer voor de reacties!
Ik ga vanaf januari (weer) naar een psycholoog en hoop dan daar weer wat rust weet te vinden.
Ik praat er wel heel veel met vriendinnen over en die zeggen ook allemaal dat het anders en eventueel beter wordt wanneer ik op mij zelf woon. Heb er ook met goede vrienden van mijn ouders over gesproken en die vinden het ook niet helemaal normaal, maar kunnen oom weinig aan doen dan naar mij luisteren. Mijn ouders wille nooit dat andere mensen van privé problemen afweten dus ik heb die vrienden ook gevraagd om het niet met hen te bespreken.
Ik heb nog een jonger broertje; die zit ook behoorlijk onder de plak, maar waait wel met alle winden mee. Wanneer mijn ouders iets hadden over mijn ex vriend dan was hij het wel altijd met hen eens terwijl hij dan de dag daarvoor leuk met mijn ex had gedaan. Ja het is een aperte familie!
Maar ja ik ben nu dubbel sip, wil en mijn ex terug hoewel ik weet dat het beter is dat we beiden rust nemen en alles een plekje geven en al die ruzies thuis erbij trek ik niet!
Ik hoop dit weekend over te gaan en dan zien we weer verder.
Ben wel super blij met dit forum zodat ik alles lekker van mij af kan schrijven!
Groetjes
Ik ga vanaf januari (weer) naar een psycholoog en hoop dan daar weer wat rust weet te vinden.
Ik praat er wel heel veel met vriendinnen over en die zeggen ook allemaal dat het anders en eventueel beter wordt wanneer ik op mij zelf woon. Heb er ook met goede vrienden van mijn ouders over gesproken en die vinden het ook niet helemaal normaal, maar kunnen oom weinig aan doen dan naar mij luisteren. Mijn ouders wille nooit dat andere mensen van privé problemen afweten dus ik heb die vrienden ook gevraagd om het niet met hen te bespreken.
Ik heb nog een jonger broertje; die zit ook behoorlijk onder de plak, maar waait wel met alle winden mee. Wanneer mijn ouders iets hadden over mijn ex vriend dan was hij het wel altijd met hen eens terwijl hij dan de dag daarvoor leuk met mijn ex had gedaan. Ja het is een aperte familie!
Maar ja ik ben nu dubbel sip, wil en mijn ex terug hoewel ik weet dat het beter is dat we beiden rust nemen en alles een plekje geven en al die ruzies thuis erbij trek ik niet!
Ik hoop dit weekend over te gaan en dan zien we weer verder.
Ben wel super blij met dit forum zodat ik alles lekker van mij af kan schrijven!
Groetjes
vrijdag 21 december 2007 om 12:51
Tsja, nogmaals sterkte
Het belangrijkste is denk ik, dat je weet dat het een en ander niet normaal is en dat je niet te veel gaat twijfelen aan jezelf. En ja, je ouders zullen het ook niet met kwade opzet doen dus ruzie maken heeft denk ik ook niet veel zin. Zo snel mogelijk op jezelf gaan wonen en accepteren dat dit de nodige tegenwerking van je ouders veroorzaakt lijkt me op dit moment gewoon het beste. Alles om zeg maar snel de cirkel te doorbreken en er later op terug te komen, als alles weer een beetje tot rust is gekomen.
Het belangrijkste is denk ik, dat je weet dat het een en ander niet normaal is en dat je niet te veel gaat twijfelen aan jezelf. En ja, je ouders zullen het ook niet met kwade opzet doen dus ruzie maken heeft denk ik ook niet veel zin. Zo snel mogelijk op jezelf gaan wonen en accepteren dat dit de nodige tegenwerking van je ouders veroorzaakt lijkt me op dit moment gewoon het beste. Alles om zeg maar snel de cirkel te doorbreken en er later op terug te komen, als alles weer een beetje tot rust is gekomen.
vrijdag 21 december 2007 om 12:57
Meid, dit klinkt als hét breekpunt. Onwijs klote voor je, maar zet door hoor!!! Je hebt er heel goed aan gedaan gewoon voor je afspraak te kiezen. Jouw moeder kan niet bepalen, dat jij even thuis moet komen wanneer zij dat wil.
Fijn ook dat je er met vrienden over kan praten. Oók fijn voor jouw eigen gevoelens om te weten, dat vrienden van je ouders jouw probleem erkennen. Ook al willen of kunnen ze er verder niets mee, ze ontkennen niet en erkennen dus jouw beleving. Lijkt me fijn om te weten.
Inderdaad van het weekend overgaan naar je eigen huisje, doe het zoals jíj het wilt. Stel dat je ouders ineens toch mee gaan helpen, bewaak je grenzen en kies voor de inrichting e.d. die jij wilt. Laat je niet overbluffen.
En ja...ik zou zeggen, bel je ex. Kijk of jullie tijdens de kerstdagen gewoon even ergens wat kunnen gaan drinken. Al kun je je verhaal maar kwijt. Hij staat voor je open en wellicht ziet hij dan alvast een stukje van je proces om op eigen benen te staan. Niet dat jullie dan gelijk terug bij elkaar moeten komen, maar gewoon een afspraak. Ik hoop voor je dat dat kan.
Hang in there, je bent goed bezig!!!
Fijn ook dat je er met vrienden over kan praten. Oók fijn voor jouw eigen gevoelens om te weten, dat vrienden van je ouders jouw probleem erkennen. Ook al willen of kunnen ze er verder niets mee, ze ontkennen niet en erkennen dus jouw beleving. Lijkt me fijn om te weten.
Inderdaad van het weekend overgaan naar je eigen huisje, doe het zoals jíj het wilt. Stel dat je ouders ineens toch mee gaan helpen, bewaak je grenzen en kies voor de inrichting e.d. die jij wilt. Laat je niet overbluffen.
En ja...ik zou zeggen, bel je ex. Kijk of jullie tijdens de kerstdagen gewoon even ergens wat kunnen gaan drinken. Al kun je je verhaal maar kwijt. Hij staat voor je open en wellicht ziet hij dan alvast een stukje van je proces om op eigen benen te staan. Niet dat jullie dan gelijk terug bij elkaar moeten komen, maar gewoon een afspraak. Ik hoop voor je dat dat kan.
Hang in there, je bent goed bezig!!!
vrijdag 21 december 2007 om 13:12
Ik heb ook medelijden met jouw broertje. Als je zulke dominante, manipulerende en controlerende ouders hebt zoals jullie is het heel moeilijk om een eigen identiteit te ontwikkelen en je karakter te sterken. Jij zegt dat je broertje met alle winden mee waait. Ik denk dat hij gewoon nooit heeft geleerd dat hij recht heeft op een eigen mening en dat hij niet op de wereld is om zijn ouders en zus naar de mond te praten.
vrijdag 21 december 2007 om 14:20
Voor CL 2; ben ook best wel trots op mijzelf dat ik gewoon met die vriendin heb afgesproken! Maar zit nu wel op hete kolen, want maak mij onwijs druk wat er vanavond besproken gaat worden.
Mijn ex en ik kunnen met kerst niet af spreken, want hij vertrekt vandaag op wintersport!Hij wilde niet thuis zijn met de kerst en zijn verjaardag en gaat een weekje boarden. Heb hem vandaag wel gesproken en hij weet dat het weer hommeles thuis is. Hij vond het erg goed dat ik niet meteen naar huis ben gegaan. Hij mist mij (gelukkig) ook. Exvriend gaf ook aan dat hij in het nieuwe jaar weer snel naar mij toe komt in mijn nieuwe huis.
Ook zei hij (na mijn aandringen en daardoor een tikkeltje geïrriteerd) dat hij ook hoopt dat het goed komt tussen ons, maar dat we moeten kijken hoe het de komende periode gaat lopen en of ik mijn rust weer kan vinden?!
Voor Wanda_p het is voor mijn broertje ook niet altijd even makkelijk, maar ik probeer het wel altijd voor hem op te nemen en dat mis ik wel van zijn kant.
Groeten
Mijn ex en ik kunnen met kerst niet af spreken, want hij vertrekt vandaag op wintersport!Hij wilde niet thuis zijn met de kerst en zijn verjaardag en gaat een weekje boarden. Heb hem vandaag wel gesproken en hij weet dat het weer hommeles thuis is. Hij vond het erg goed dat ik niet meteen naar huis ben gegaan. Hij mist mij (gelukkig) ook. Exvriend gaf ook aan dat hij in het nieuwe jaar weer snel naar mij toe komt in mijn nieuwe huis.
Ook zei hij (na mijn aandringen en daardoor een tikkeltje geïrriteerd) dat hij ook hoopt dat het goed komt tussen ons, maar dat we moeten kijken hoe het de komende periode gaat lopen en of ik mijn rust weer kan vinden?!
Voor Wanda_p het is voor mijn broertje ook niet altijd even makkelijk, maar ik probeer het wel altijd voor hem op te nemen en dat mis ik wel van zijn kant.
Groeten
vrijdag 21 december 2007 om 15:26
quote:llaura schreef op 21 december 2007 @ 14:20:
Voor Wanda_p het is voor mijn broertje ook niet altijd even makkelijk, maar ik probeer het wel altijd voor hem op te nemen en dat mis ik wel van zijn kant.
GroetenHij is natuurlijk ook jonger dan jij. Als ik jou was zou ik hem erg stimuleren om na zijn eindexamen uit huis te gaan. Lekker inschrijven voor een studie ver weg!
Voor Wanda_p het is voor mijn broertje ook niet altijd even makkelijk, maar ik probeer het wel altijd voor hem op te nemen en dat mis ik wel van zijn kant.
GroetenHij is natuurlijk ook jonger dan jij. Als ik jou was zou ik hem erg stimuleren om na zijn eindexamen uit huis te gaan. Lekker inschrijven voor een studie ver weg!
zondag 23 december 2007 om 18:15
Hallo allemaal,
Ik heb vrijdag het gesprek gehad met mijn ouders en er kwam niks nieuws eigenlijk. Het gaat erom dat ik alleen aan mijzelf denk en mijn zin wil doordrammen. Ik ben dus kort gezegd geen goede dochter. Ook heb ik niet voldoende geholpen op de verjaardag afgelopen week en dat was niet de afspraak!!Dat ik verdriet heb, omdat het uit is met mijn vriend daar moet ik mij maar over heen zetten en mij verder niet aanstellen.
's middags heb ik nog wel een sms gekregen van mijn ex om mij succes te wensen thuis dat deed mij wel heel erg goed. In het nieuwe jaar komt hij bij mij langs en ik ben erg benieuwd hoe en of we weer samen verder kunnen? Misschien is het wel al te vroeg, maar ik mis hem verschrikkelijk!
Dat was mijn verhaal weer voor vandaag.
Groetjes
Ik heb vrijdag het gesprek gehad met mijn ouders en er kwam niks nieuws eigenlijk. Het gaat erom dat ik alleen aan mijzelf denk en mijn zin wil doordrammen. Ik ben dus kort gezegd geen goede dochter. Ook heb ik niet voldoende geholpen op de verjaardag afgelopen week en dat was niet de afspraak!!Dat ik verdriet heb, omdat het uit is met mijn vriend daar moet ik mij maar over heen zetten en mij verder niet aanstellen.
's middags heb ik nog wel een sms gekregen van mijn ex om mij succes te wensen thuis dat deed mij wel heel erg goed. In het nieuwe jaar komt hij bij mij langs en ik ben erg benieuwd hoe en of we weer samen verder kunnen? Misschien is het wel al te vroeg, maar ik mis hem verschrikkelijk!
Dat was mijn verhaal weer voor vandaag.
Groetjes
zondag 23 december 2007 om 18:15
Hallo allemaal,
Ik heb vrijdag het gesprek gehad met mijn ouders en er kwam niks nieuws eigenlijk. Het gaat erom dat ik alleen aan mijzelf denk en mijn zin wil doordrammen. Ik ben dus kort gezegd geen goede dochter. Ook heb ik niet voldoende geholpen op de verjaardag afgelopen week en dat was niet de afspraak!!Dat ik verdriet heb, omdat het uit is met mijn vriend daar moet ik mij maar over heen zetten en mij verder niet aanstellen.
's middags heb ik nog wel een sms gekregen van mijn ex om mij succes te wensen thuis dat deed mij wel heel erg goed. In het nieuwe jaar komt hij bij mij langs en ik ben erg benieuwd hoe en of we weer samen verder kunnen? Misschien is het wel al te vroeg, maar ik mis hem verschrikkelijk!
Dat was mijn verhaal weer voor vandaag.
Groetjes
Ik heb vrijdag het gesprek gehad met mijn ouders en er kwam niks nieuws eigenlijk. Het gaat erom dat ik alleen aan mijzelf denk en mijn zin wil doordrammen. Ik ben dus kort gezegd geen goede dochter. Ook heb ik niet voldoende geholpen op de verjaardag afgelopen week en dat was niet de afspraak!!Dat ik verdriet heb, omdat het uit is met mijn vriend daar moet ik mij maar over heen zetten en mij verder niet aanstellen.
's middags heb ik nog wel een sms gekregen van mijn ex om mij succes te wensen thuis dat deed mij wel heel erg goed. In het nieuwe jaar komt hij bij mij langs en ik ben erg benieuwd hoe en of we weer samen verder kunnen? Misschien is het wel al te vroeg, maar ik mis hem verschrikkelijk!
Dat was mijn verhaal weer voor vandaag.
Groetjes
donderdag 27 december 2007 om 11:23
Ondanks dat er niemand meer reageert op mijn verhaal hahahaha!! Blijf ik gewoon doorschrijven, want dan ben ik het tenminste kwijt!
Kerst is weer voorbij en ben er blij om! Mijn huis schiet al aardig op en ik ga dit weekend officieel over!!
Heb deze week een hele lieve kaart van mijn ex gekregen waar onder andere in staat dat 2008 nieuwe kansen biedt?! Weet nog niet zo heel erg goed wat ik hier uit op moet maken, maar hoop natuurlijk dat hij "ons" bedoeld, maar het kan ook zijn dat hij gewoon bedoelt dat ik zelfstandig word en daardoor verder ga met mijn leven (wat ons natuurlijk dichter bij elkaar zou moeten brengen en zo maak je ieder verhaal mooi )
Thuis is het nu wat rustiger misschien dat de kerstgedachte heeft geholpen?!
Groetjes
Kerst is weer voorbij en ben er blij om! Mijn huis schiet al aardig op en ik ga dit weekend officieel over!!
Heb deze week een hele lieve kaart van mijn ex gekregen waar onder andere in staat dat 2008 nieuwe kansen biedt?! Weet nog niet zo heel erg goed wat ik hier uit op moet maken, maar hoop natuurlijk dat hij "ons" bedoeld, maar het kan ook zijn dat hij gewoon bedoelt dat ik zelfstandig word en daardoor verder ga met mijn leven (wat ons natuurlijk dichter bij elkaar zou moeten brengen en zo maak je ieder verhaal mooi )
Thuis is het nu wat rustiger misschien dat de kerstgedachte heeft geholpen?!
Groetjes
vrijdag 28 december 2007 om 16:33
Toch maar weer even een verhaaltje van mijn kant!
Ex neemt iedere keer contact met mij op (vandaag weer een sms) Is het raar dat je daar dan hoop uit haalt? Ik weet dat hij heel nuchter is en wanneer hij ergens echt klaar mee is dat hij niks meer van zich zou laten horen, maar ja wanneer praat je jezelf aan dat het dan uiteindelijk allemaal goed komt?
Weer een beetje een warrig verhaaltje, maar hoop zo dat het goedkomt tussen ons en op zich krijg ik best goede tekens van zijn kant, maar maak ik het niet groter dan het is? Heb dit nog nooit meegemaakt!!
Misschien een reactie?
Groetjes
Ex neemt iedere keer contact met mij op (vandaag weer een sms) Is het raar dat je daar dan hoop uit haalt? Ik weet dat hij heel nuchter is en wanneer hij ergens echt klaar mee is dat hij niks meer van zich zou laten horen, maar ja wanneer praat je jezelf aan dat het dan uiteindelijk allemaal goed komt?
Weer een beetje een warrig verhaaltje, maar hoop zo dat het goedkomt tussen ons en op zich krijg ik best goede tekens van zijn kant, maar maak ik het niet groter dan het is? Heb dit nog nooit meegemaakt!!
Misschien een reactie?
Groetjes
vrijdag 28 december 2007 om 16:54
Hoi Llaura. Ik heb met verbazing je verhaal gelezen. Mens, wat een rare ouders heb jij! Zo snel mogelijk lekker op jezelf wonen en afstand houden, dat is het allerbelangrijkste.
Ik denk dat je er goed aan doet om gewoon contact met je ex te houden maar je te concentreren op jezelf en je eigen zelfstandigheid. Dat is nu het belangrijkste. Als jij jezelf verder kunt ontwikkelen, onder het juk van je ouders uit, moet je gewoon eerst uitzoeken wie je bent en wat Llaura wil! Of je verder gaat met je ex is van latere zorg. Zorg eerst voor jezelf.
Succes.
Ik denk dat je er goed aan doet om gewoon contact met je ex te houden maar je te concentreren op jezelf en je eigen zelfstandigheid. Dat is nu het belangrijkste. Als jij jezelf verder kunt ontwikkelen, onder het juk van je ouders uit, moet je gewoon eerst uitzoeken wie je bent en wat Llaura wil! Of je verder gaat met je ex is van latere zorg. Zorg eerst voor jezelf.
Succes.
vrijdag 28 december 2007 om 16:55
vrijdag 28 december 2007 om 19:15
Hi LIaura,
Wat een vervelend verhaal!! Krijg de indruk dat je een heel geduldige vriend hebt en wel zeer dominante ouders, die uiteindelijk alleen maar willen (zoals alle ouders)dat hun dochter gelukkig is. Zo te lezen gelukkig vl hun eigen maatstaven zonder jouw autonomie in acht te nemen en je keuze te respecteren.
Maar eigenlijk gaat het nu om jou.
Wat wil jij? Zie jij een toekomst samen met je vriend?
Tip...probeer van beide partijen iets meer afstand te nemen, hoe moeilijk dat ook is. Alleen zo kun je ontdekken wat jij wilt en hoe jij je toekomst voor je ziet. Op eigen benen leren staan en je eigen beslissingen nemen.
Uiteindelijk, indien je het juiste pad hebt kunnen vinden, moet je je eigen leven opbouwen samen met een partner en niet met je ouders.
Wat een vervelend verhaal!! Krijg de indruk dat je een heel geduldige vriend hebt en wel zeer dominante ouders, die uiteindelijk alleen maar willen (zoals alle ouders)dat hun dochter gelukkig is. Zo te lezen gelukkig vl hun eigen maatstaven zonder jouw autonomie in acht te nemen en je keuze te respecteren.
Maar eigenlijk gaat het nu om jou.
Wat wil jij? Zie jij een toekomst samen met je vriend?
Tip...probeer van beide partijen iets meer afstand te nemen, hoe moeilijk dat ook is. Alleen zo kun je ontdekken wat jij wilt en hoe jij je toekomst voor je ziet. Op eigen benen leren staan en je eigen beslissingen nemen.
Uiteindelijk, indien je het juiste pad hebt kunnen vinden, moet je je eigen leven opbouwen samen met een partner en niet met je ouders.
vrijdag 28 december 2007 om 19:28
Veel geluk in je nieuwe huis!
"Het gaat erom dat ik alleen aan mijzelf denk en mijn zin wil doordrammen. Ik ben dus kort gezegd geen goede dochter. Ook heb ik niet voldoende geholpen op de verjaardag afgelopen week en dat was niet de afspraak!!"
Ik hoop dat je inziet dat dit een gedachtenkronkel / waandenkbeeld van je ouders is. Je bent meer dan alleen hun dochter. Je bent een zelfstandig en vrij individu. Je mag je eigen keuzes maken en je leven zo inrichten als jij wilt. Je hoeft niet je hele leven in dienst te staan van je ouders en alles op alles zetten om aan hun verwachtingen te voldoen. Je mag je anders gedragen dan zij verwachten, je mag eenzijdige 'afspraken' (ik zou het commando's van je ouders noemen) schenden. Natuurlijk heb je verdriet om je verbroken relatie. Je ex-vriend klinkt als een lieve en geduldige man. Ik kan me voorstellen dat je hem erg mist.
"Het gaat erom dat ik alleen aan mijzelf denk en mijn zin wil doordrammen. Ik ben dus kort gezegd geen goede dochter. Ook heb ik niet voldoende geholpen op de verjaardag afgelopen week en dat was niet de afspraak!!"
Ik hoop dat je inziet dat dit een gedachtenkronkel / waandenkbeeld van je ouders is. Je bent meer dan alleen hun dochter. Je bent een zelfstandig en vrij individu. Je mag je eigen keuzes maken en je leven zo inrichten als jij wilt. Je hoeft niet je hele leven in dienst te staan van je ouders en alles op alles zetten om aan hun verwachtingen te voldoen. Je mag je anders gedragen dan zij verwachten, je mag eenzijdige 'afspraken' (ik zou het commando's van je ouders noemen) schenden. Natuurlijk heb je verdriet om je verbroken relatie. Je ex-vriend klinkt als een lieve en geduldige man. Ik kan me voorstellen dat je hem erg mist.
