Relaties
alle pijlers
Wat denken jullie?
vrijdag 14 december 2007 om 09:49
Lieve vivaforummers,
Ik heb al eerder mijn verhaal geplaatst, maar had erg behoefte om weer even wat van mij af te schrijven en jullie raad en advies te krijgen!
Het is nu 2 maanden uit tussen mijn vriend en mij na een relatie van 5 jaar. Eén van de grootste redenen is dat mijn ouders onze relatie niet accepteerden en ik absoluut niet wist hoe ik daar mee om moest gaan en al die tijd heb geprobeerd te schipperen tussen beiden partijen.
We zijn nu uit elkaar gegaan met beiden de intentie dat we het dan misschien over een tijdje weer samen kunnen proberen.
Wij kunnen pas weer bij elkaar komen wanneer ik weer de rust heb gevonden en kan accepteren hoe de situatie is. Pas dan wordt het voor hem "makkelijker".
Hij geeft heel duidelijk aan dat hij wil dat ik zelfstandig word en nadenk over hoe het zal gaan wanneer wij eventueel weer bij elkaar komen. Hij wil dan namelijk absoluut geen contact meer met mijn ouders en mijn ouders trouwens ook niet met hem! Ook hij zal daar goed over moeten nadenken of hij dat allemaal wel wil in een relatie, want we weten beiden ondertussen dat het niet makkelijk is!
Ik heb een eigen huis gevonden en hoop daar vanaf volgende week te kunnen wonen. Mijn exvriend is afgelopen week wezen kijken en was heel erg blij dat ik mijn eigen plekje heb gevonden. We hadden elkaar 2 weken niet gezien (we wonen niet bij elkaar in de buurt) en toen ik hem zag werd ik weer heel erg emotioneel. Hij heeft mij de hele middag geknuffeld en getroost en hij moest op een gegeven moment ook huilen. Hij gaf aan dat hij toch ook niet wilde dat ik zoveel verdriet heb, dat hij mij ook mist en dat hij ook heel veel van mij houdt, maar dat wanneer we nu weer bij elkaar zouden komen het binnen no time mis gaat, omdat ik nog niet de rust heb die ik nodig heb en we dan eventuele mogelijkheden helemaal verknallen. Daar heeft hij ook wel gelijk in, maar ik mis hem verschrikkelijk, maar mijn ouders zitten nu nog te veel op mijn huid! Toen hij nog geen 5 minuten weg was belde hij mij al weer en hebben we nog een uur aan de telefoon gezeten, 's avonds nog op de msn en hij neemt deze week al iedere dag vanuit zichzelf contact met mij op.
Wat denken jullie; zit hier nog toekomstperspectief in?
Het is misschien een beetje een warrig verhaal, maar ik heb al 2 keer eerder een verhaal geplaatst. Wanneer dingen niet duidelijk zijn hoor ik het wel!
Alvast bedankt!
Ik heb al eerder mijn verhaal geplaatst, maar had erg behoefte om weer even wat van mij af te schrijven en jullie raad en advies te krijgen!
Het is nu 2 maanden uit tussen mijn vriend en mij na een relatie van 5 jaar. Eén van de grootste redenen is dat mijn ouders onze relatie niet accepteerden en ik absoluut niet wist hoe ik daar mee om moest gaan en al die tijd heb geprobeerd te schipperen tussen beiden partijen.
We zijn nu uit elkaar gegaan met beiden de intentie dat we het dan misschien over een tijdje weer samen kunnen proberen.
Wij kunnen pas weer bij elkaar komen wanneer ik weer de rust heb gevonden en kan accepteren hoe de situatie is. Pas dan wordt het voor hem "makkelijker".
Hij geeft heel duidelijk aan dat hij wil dat ik zelfstandig word en nadenk over hoe het zal gaan wanneer wij eventueel weer bij elkaar komen. Hij wil dan namelijk absoluut geen contact meer met mijn ouders en mijn ouders trouwens ook niet met hem! Ook hij zal daar goed over moeten nadenken of hij dat allemaal wel wil in een relatie, want we weten beiden ondertussen dat het niet makkelijk is!
Ik heb een eigen huis gevonden en hoop daar vanaf volgende week te kunnen wonen. Mijn exvriend is afgelopen week wezen kijken en was heel erg blij dat ik mijn eigen plekje heb gevonden. We hadden elkaar 2 weken niet gezien (we wonen niet bij elkaar in de buurt) en toen ik hem zag werd ik weer heel erg emotioneel. Hij heeft mij de hele middag geknuffeld en getroost en hij moest op een gegeven moment ook huilen. Hij gaf aan dat hij toch ook niet wilde dat ik zoveel verdriet heb, dat hij mij ook mist en dat hij ook heel veel van mij houdt, maar dat wanneer we nu weer bij elkaar zouden komen het binnen no time mis gaat, omdat ik nog niet de rust heb die ik nodig heb en we dan eventuele mogelijkheden helemaal verknallen. Daar heeft hij ook wel gelijk in, maar ik mis hem verschrikkelijk, maar mijn ouders zitten nu nog te veel op mijn huid! Toen hij nog geen 5 minuten weg was belde hij mij al weer en hebben we nog een uur aan de telefoon gezeten, 's avonds nog op de msn en hij neemt deze week al iedere dag vanuit zichzelf contact met mij op.
Wat denken jullie; zit hier nog toekomstperspectief in?
Het is misschien een beetje een warrig verhaal, maar ik heb al 2 keer eerder een verhaal geplaatst. Wanneer dingen niet duidelijk zijn hoor ik het wel!
Alvast bedankt!
vrijdag 28 december 2007 om 20:00
Bedankt weer voor de lieve reacties!Zit hier huilend achter mijn computer dus dat zegt denk ik wel genoeg!quote:houvanjezelf schreef op 28 december 2007 @ 16:51:
Focus je op jezelf en je nieuwe huis.
Als je dat allemaal op de rit hebt, is er ook ruimte voor hem.
Let je wel op dat je ouders/moeder je niet weer van hem vandaan drijven?
Ik probeer mij ook echt te focussen op mijn huis, maar (helaas)moet ik ook de hele tijd aan mijn ex denken. Weet wel dat het het beste is om eerst op mijzelf te wonen en de rust daarin te vinden. Ook realiseer ik mij dat mocht het goedkomen tussen mijn ex en mij of in de toekomst met een nieuwe vriend dat ik het nooit meer zo ver laat komen als dat nu is gebeurd!!
quote:fairy1 schreef op 28 december 2007 @ 16:55:
Als ik alles zo lees zijn je ouders het obstakel in de relatie tot je vriend geweest. Als jij je eigen plek hebt en wat sterker in je schoenen komt staan, lijkt het me wel dat het nog kans van slagen heeft met je vriend. De signalen van hem zijn positief!
Sterkte!Idd mijn ouders zijn het allergrootste obstakel geweest tussen mijn ex en mij en daarom hoop ik ook dat mijn eigen huis mij heel veel rust gaat bieden en dat ex en ik rustig aan kunnen kijken of en hoe we samen verder kunnen.Ben blij dat iemand anders de signalen ook positief vind!!quote:IsaMare schreef op 28 december 2007 @ 19:15:[
Maar eigenlijk gaat het nu om jou.
Wat wil jij? Zie jij een toekomst samen met je vriend?
Uiteindelijk, indien je het juiste pad hebt kunnen vinden, moet je je eigen leven opbouwen samen met een partner en niet met je ouders.
Ik zie absoluut nog een toekomst met mijn ex, maar er zullen heel veel dingen anders moeten. Gezellig met je vriend naar mijn ouyders dat zal er voor mij niet inzitten, maar je hebt gelijk dat het mij leven is en dat ik samen met een partner moet leven en niet met mijn ouders!
Het doet gewoon heel veel pijn en weet soms niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan!
Voor hem is het ook niet makkelijk wanneer je ergens niet geaccepteerd wordt!
quote:wanda_p schreef op 28 december 2007 @ 19:28:
Veel geluk in je nieuwe huis!
Dank je wel!!!
Ik hoop dat je inziet dat dit een gedachtenkronkel / waandenkbeeld van je ouders is. Je bent meer dan alleen hun dochter. Je bent een zelfstandig en vrij individu. Je mag je eigen keuzes maken en je leven zo inrichten als jij wilt. Je hoeft niet je hele leven in dienst te staan van je ouders en alles op alles zetten om aan hun verwachtingen te voldoen. Je mag je anders gedragen dan zij verwachten, je mag eenzijdige 'afspraken' (ik zou het commando's van je ouders noemen) schenden.
Ik weet dat het raar is dat mijn ouders zo doen, maar ze weten het altijd zo te brengen dat het echt aan mij ligt en de rest van de wereld is gek!!Moet ik maar mee leren omgaan!
Natuurlijk heb je verdriet om je verbroken relatie. Je ex-vriend klinkt als een lieve en geduldige man. Ik kan me voorstellen dat je hem erg mist.
Mis hem echt super veel! Het zure is gewoon dat de hoofdreden dat het uitging tussen ons door mijn thuissituatie komt en hoe ik daar mee omging, niet omdat we niet dezelfde toekomst idealen hebben of dezelfde interesses of het niet fijn samen hebben!
In januari komt hij bij mij langs (op zijn initiatief) ben weer erg benieuwd!
Kom daarnet thuis en iedereen kan zien dat ik vandaag erg sip ben, maar er is niemand die mij even troost, dat doet pijn!
Groetjes
Focus je op jezelf en je nieuwe huis.
Als je dat allemaal op de rit hebt, is er ook ruimte voor hem.
Let je wel op dat je ouders/moeder je niet weer van hem vandaan drijven?
Ik probeer mij ook echt te focussen op mijn huis, maar (helaas)moet ik ook de hele tijd aan mijn ex denken. Weet wel dat het het beste is om eerst op mijzelf te wonen en de rust daarin te vinden. Ook realiseer ik mij dat mocht het goedkomen tussen mijn ex en mij of in de toekomst met een nieuwe vriend dat ik het nooit meer zo ver laat komen als dat nu is gebeurd!!
quote:fairy1 schreef op 28 december 2007 @ 16:55:
Als ik alles zo lees zijn je ouders het obstakel in de relatie tot je vriend geweest. Als jij je eigen plek hebt en wat sterker in je schoenen komt staan, lijkt het me wel dat het nog kans van slagen heeft met je vriend. De signalen van hem zijn positief!
Sterkte!Idd mijn ouders zijn het allergrootste obstakel geweest tussen mijn ex en mij en daarom hoop ik ook dat mijn eigen huis mij heel veel rust gaat bieden en dat ex en ik rustig aan kunnen kijken of en hoe we samen verder kunnen.Ben blij dat iemand anders de signalen ook positief vind!!quote:IsaMare schreef op 28 december 2007 @ 19:15:[
Maar eigenlijk gaat het nu om jou.
Wat wil jij? Zie jij een toekomst samen met je vriend?
Uiteindelijk, indien je het juiste pad hebt kunnen vinden, moet je je eigen leven opbouwen samen met een partner en niet met je ouders.
Ik zie absoluut nog een toekomst met mijn ex, maar er zullen heel veel dingen anders moeten. Gezellig met je vriend naar mijn ouyders dat zal er voor mij niet inzitten, maar je hebt gelijk dat het mij leven is en dat ik samen met een partner moet leven en niet met mijn ouders!
Het doet gewoon heel veel pijn en weet soms niet zo goed hoe ik daar mee om moet gaan!
Voor hem is het ook niet makkelijk wanneer je ergens niet geaccepteerd wordt!
quote:wanda_p schreef op 28 december 2007 @ 19:28:
Veel geluk in je nieuwe huis!
Dank je wel!!!
Ik hoop dat je inziet dat dit een gedachtenkronkel / waandenkbeeld van je ouders is. Je bent meer dan alleen hun dochter. Je bent een zelfstandig en vrij individu. Je mag je eigen keuzes maken en je leven zo inrichten als jij wilt. Je hoeft niet je hele leven in dienst te staan van je ouders en alles op alles zetten om aan hun verwachtingen te voldoen. Je mag je anders gedragen dan zij verwachten, je mag eenzijdige 'afspraken' (ik zou het commando's van je ouders noemen) schenden.
Ik weet dat het raar is dat mijn ouders zo doen, maar ze weten het altijd zo te brengen dat het echt aan mij ligt en de rest van de wereld is gek!!Moet ik maar mee leren omgaan!
Natuurlijk heb je verdriet om je verbroken relatie. Je ex-vriend klinkt als een lieve en geduldige man. Ik kan me voorstellen dat je hem erg mist.
Mis hem echt super veel! Het zure is gewoon dat de hoofdreden dat het uitging tussen ons door mijn thuissituatie komt en hoe ik daar mee omging, niet omdat we niet dezelfde toekomst idealen hebben of dezelfde interesses of het niet fijn samen hebben!
In januari komt hij bij mij langs (op zijn initiatief) ben weer erg benieuwd!
Kom daarnet thuis en iedereen kan zien dat ik vandaag erg sip ben, maar er is niemand die mij even troost, dat doet pijn!
Groetjes
vrijdag 28 december 2007 om 21:03
Kan me goed voorstellen dat het ook voor hem niet leuk is om zulk contact met je ouders te hebben.
Maar is het niet mogelijk je ouders straks los van je relatie met je vriend te zien?
Het zijn allen afzonderlijke personen die je leven, op geheel hun eigen wijze inhoud zullen geven. Eerst waren het je ouders die nog een vinger in de pap hadden aangaande opvoeding etc . Straks een partner waarmee je samen eea kunt ontdekken. Welke rol wil je dat je ouders nog hebben dan? Maar eerst moet je zelf een bepaalde inhoud aan dat leven gaan geven. Inhoeverre voegen je ouders nog iets positiefs toe?
Ik heb niet alle reacties gelezen en misschien heb ik het wel gemist maar een poosje helemaal geen contact met je ouders...is dat misschien een optie?
Maar is het niet mogelijk je ouders straks los van je relatie met je vriend te zien?
Het zijn allen afzonderlijke personen die je leven, op geheel hun eigen wijze inhoud zullen geven. Eerst waren het je ouders die nog een vinger in de pap hadden aangaande opvoeding etc . Straks een partner waarmee je samen eea kunt ontdekken. Welke rol wil je dat je ouders nog hebben dan? Maar eerst moet je zelf een bepaalde inhoud aan dat leven gaan geven. Inhoeverre voegen je ouders nog iets positiefs toe?
Ik heb niet alle reacties gelezen en misschien heb ik het wel gemist maar een poosje helemaal geen contact met je ouders...is dat misschien een optie?
vrijdag 28 december 2007 om 21:10
Hoi Isamare,
Ik zal het wel los van elkaar MOETEN zien wil ik dat het nog gaat werken tussen ons. Maar de grote vraag is en blijft natuurlijk; wil hij dat ook?!
Ik moet voor mijzelf echt goed uitzoeken hoe ik hier mee om kan en wil gaan, maar weet soms niet hoe?! Heb zoveel verdriet en heb soms echt het idee dat het allemaal te veel is en dat ik het allemaal niet aan kan!Klinkt wel heel dramatisch hè?!
Een tijdje geen contact zou een optie kunnen zijn, maar dat zullen ze nooit accepteren! Zal toch gewoon meer voor mijzelf moeten opkomen en hoop dat ex dan ook weer meer in beeld verschijnt!
Ik zal het wel los van elkaar MOETEN zien wil ik dat het nog gaat werken tussen ons. Maar de grote vraag is en blijft natuurlijk; wil hij dat ook?!
Ik moet voor mijzelf echt goed uitzoeken hoe ik hier mee om kan en wil gaan, maar weet soms niet hoe?! Heb zoveel verdriet en heb soms echt het idee dat het allemaal te veel is en dat ik het allemaal niet aan kan!Klinkt wel heel dramatisch hè?!
Een tijdje geen contact zou een optie kunnen zijn, maar dat zullen ze nooit accepteren! Zal toch gewoon meer voor mijzelf moeten opkomen en hoop dat ex dan ook weer meer in beeld verschijnt!
vrijdag 28 december 2007 om 22:24
Ze blijven zich dan aan mij opdringen en worden heel erg kwaad! Terwijl ik degene zou zijn die kwaad moet zijn, maar op de een of andere manier kan ik er niet mee omgaan wanneer ze kwaad op mij zijn?!Wil toch graag die goede dochter zijn. Heel raar kan het niet eens uitleggen waarom ik dat niet zou durven, want dat is het eigenlijk.
Ik ben trouwens 27 jaar
Ik ben trouwens 27 jaar
vrijdag 28 december 2007 om 22:32
Laura, petje af - wat ben jij goed bezig zeg. Veel succes dit weekend en veel plezier in je nieuwe huisje!
Je ouders zullen nog wel meer obstakels op de weg leggen. Het gaat niet alleen om jouw vriend maar het klinkt alsof ze proberen jouw leven te sturen. Waren ze wel enthousiast over je huis...? Ik vermoed van niet.
Hoe je de vriendschap/relatie met je ex moet balanceren met het venijn dat je van je ouders meekrijgt, tja, dat leer je niet 1-2-3. Dus heel goed dat je in januari met therapie begint. De signalen van je vriend zijn zeker positief maar het is heel erg waar dat het pas goed zal gaan als je een balans vindt, dus neem de tijd en overhaast vooral niets.
Ik kan me trouwens voorstellen dat het voor je vriend pijnlijker was om te zien hoe jij de grond in werd geboord, dan dat het hem pijn deed dat hij niet geaccepteerd werd. Hij klinkt me als iemand die wat dat betreft stevig genoeg in de schoenen staat. En natuurlijk lastig dat jij beïnvloed werd door de mening van je ouders - dat is vechten tegen de bierkaai.
In elk geval veel geluk met alles en alvast een heel mooi en zelfstandig 2008!
Je ouders zullen nog wel meer obstakels op de weg leggen. Het gaat niet alleen om jouw vriend maar het klinkt alsof ze proberen jouw leven te sturen. Waren ze wel enthousiast over je huis...? Ik vermoed van niet.
Hoe je de vriendschap/relatie met je ex moet balanceren met het venijn dat je van je ouders meekrijgt, tja, dat leer je niet 1-2-3. Dus heel goed dat je in januari met therapie begint. De signalen van je vriend zijn zeker positief maar het is heel erg waar dat het pas goed zal gaan als je een balans vindt, dus neem de tijd en overhaast vooral niets.
Ik kan me trouwens voorstellen dat het voor je vriend pijnlijker was om te zien hoe jij de grond in werd geboord, dan dat het hem pijn deed dat hij niet geaccepteerd werd. Hij klinkt me als iemand die wat dat betreft stevig genoeg in de schoenen staat. En natuurlijk lastig dat jij beïnvloed werd door de mening van je ouders - dat is vechten tegen de bierkaai.
In elk geval veel geluk met alles en alvast een heel mooi en zelfstandig 2008!
vrijdag 28 december 2007 om 22:41
Hoi Free,
wat een lieve, fijne reactie!
Mijn ouders proberen idd mijn leven te sturen zelfs met de inrichting van MIJN huis willen ze zich bemoeien! Maar dat is ze niet gelukt (hoewel ze mij wel even aan het twijfelen hebben gekregen) ik heb lekker uitgezocht wat ik zelf mooi vindt! Ze waren wel enthousiast over mijn huis hoewel er natuurlijk altijd wat op aan te merken is!
Wat je zegt klopt wel dat mijn ex het voornamelijk moeilijk vond hoe mijnouders tegen mij deden, maar natuurlijk speelt acceptatie een grote rol en dat ik niet met de hele situatie om kon gaan en maar bleef schipperen werkt ook niet heel optimaal. Hij staat idd heel stevig in zijn schoenen, maar kon er niet meer tegen. Ben benieuwd hoe het nieuwe jaar zal zijn, maar in ieder geval heerlijk in mijn eigen huisje!
Groetjes
wat een lieve, fijne reactie!
Mijn ouders proberen idd mijn leven te sturen zelfs met de inrichting van MIJN huis willen ze zich bemoeien! Maar dat is ze niet gelukt (hoewel ze mij wel even aan het twijfelen hebben gekregen) ik heb lekker uitgezocht wat ik zelf mooi vindt! Ze waren wel enthousiast over mijn huis hoewel er natuurlijk altijd wat op aan te merken is!
Wat je zegt klopt wel dat mijn ex het voornamelijk moeilijk vond hoe mijnouders tegen mij deden, maar natuurlijk speelt acceptatie een grote rol en dat ik niet met de hele situatie om kon gaan en maar bleef schipperen werkt ook niet heel optimaal. Hij staat idd heel stevig in zijn schoenen, maar kon er niet meer tegen. Ben benieuwd hoe het nieuwe jaar zal zijn, maar in ieder geval heerlijk in mijn eigen huisje!
Groetjes
vrijdag 28 december 2007 om 23:57
LIaura, je bent een volwassen vrouw, ga lekker genieten van je leven, met of zonder partner. Het is heerlijk om ouders te hebben waar je het nog fijn mee kunt hebben en die ervan kunnen genieten als hun dochter een nieuw huis heeft gekocht, een handje helpen en gezellig op de koffie komen. Maar je kunt het helemaal zelf en hebt je eigen leven in de hand. Zoek niet altijd naar bevestiging bij je ouders want je zult ongetwijfeld een goede dochter zijn. Dat blijkt wel uit het feit hoezeer je je zorgen maakt aangaande dit hele onderwerp.
Maar weet je, je kunt het nooit voor iedereen goed doen...zelfs niet voor sommige ouders. En misschien zul je van hen wel nooit de bevestiging krijgen die je graag wilt. Probeer het los te laten want je blijft tegen frustraties aanlopen. En is het nu niet met deze vriend, dan is het wel met een ander. Of misschien zelfs ook zonder partner
Vl mij mag je boffen met een vriend die het zo voor je opneemt en in deze situatie nog aardig het hoofd cool lijkt te houden. Zegt toch ook al genoeg hoor!! Er zijn zeker weten nog genoeg lichtpuntjes...jij kunt alijd een keuze maken.
Maar weet je, je kunt het nooit voor iedereen goed doen...zelfs niet voor sommige ouders. En misschien zul je van hen wel nooit de bevestiging krijgen die je graag wilt. Probeer het los te laten want je blijft tegen frustraties aanlopen. En is het nu niet met deze vriend, dan is het wel met een ander. Of misschien zelfs ook zonder partner
Vl mij mag je boffen met een vriend die het zo voor je opneemt en in deze situatie nog aardig het hoofd cool lijkt te houden. Zegt toch ook al genoeg hoor!! Er zijn zeker weten nog genoeg lichtpuntjes...jij kunt alijd een keuze maken.
zaterdag 29 december 2007 om 08:54
Je hebt ook gelijk IsaMare, ik zou moeten genieten en mij niet druk moeten maken wat anderen(in dit geval mijn ouders) er van vinden. Maar ja de aard van het beestje hè?!
In ieder geval ga ik vandaag verhuizen en dat is heel eng, maar ook heel fijn!Ex komt in het nieuwe jaar weer langs en dan zien we wel weer verder. Ook zonder hem zou ik het moeten redden dat weet ik! Maar het liefst ben ik gewoon met hem samen! Ik realiseer mij dat hij een topvent is, maar ik heb dingen gewoon verkeerd aangepakt en ik hoop dat het niet te laat is. Maar zolang hij nog zegt dat hij ook hoopt dat het goedkomt en regelmatig zelf contact met mij opneem........
In ieder geval ga ik vandaag verhuizen en dat is heel eng, maar ook heel fijn!Ex komt in het nieuwe jaar weer langs en dan zien we wel weer verder. Ook zonder hem zou ik het moeten redden dat weet ik! Maar het liefst ben ik gewoon met hem samen! Ik realiseer mij dat hij een topvent is, maar ik heb dingen gewoon verkeerd aangepakt en ik hoop dat het niet te laat is. Maar zolang hij nog zegt dat hij ook hoopt dat het goedkomt en regelmatig zelf contact met mij opneem........
maandag 31 december 2007 om 11:39
Hé dames,
even mijn ei kwijt!!
Woon in mijn nieuwe huis!! Het is erg spannend, best alleen, maar een heerlijke rust!
Mijn ouders zijn erg rustig op het moment, maar proberen mij wel te claimen met bij hen komen eten en iedere dag bellen, enz. Maar ik ben nu een stoere zelfstandige vrouw dus ik doe het lekker niet!!!
Ex heeft de afgelopen dagen veel contact met mij opgenomen! Hij kwam gisteren terug van vakantie dus ik dacht stuur nu zelf maar een sms en vlak daarna belde hij mij.
We waren een half uur aan de telefoon en toen kon ik het niet nalaten om te vragen of hij nog had nagedacht tijdens zijn vakantie over ons. Daar kan hij eigenlijk niet tegen wanneer ik daar over begin het gesprek was snel klaar. Hij gaf aan dat ik ondertussen moet weten wat hij wil (dat hij ook hoopt dat het goedkomt) maar dat het tijd nodig heeft en dat er eerst dingen moeten veranderen. Ik wil dan toch graag bevestiging hebben dat hij ook nog steeds wil dat het goedkomt en hij vindt dat we eerst beiden ons leven weer op de rails moeten hebben en dan weer verder kijken of we met elkaar samen willen zijn en hoe we dan met de situatie om gaan.Gesprek was daarna klaar. Ik huilend op mijn bedje en wilde hem een sms sturen en toen belde hij mij zelf al op. Nou moeten jullie weten dat wanneer hij er klaar mee zou zijn dat hij mij absoluut niet nog een keer zou bellen.
Toen hij de 2 e keer belde hebben we nog een uur aan de telefoon gezeten en heerlijk over van alles en nog wat gesproken. Hij gaf (weer) zelf aan dat hij naar mij toekomt in het nieuwe jaar.
Maar ja vandaag oud en nieuw en dat is toch een beetje moeilijk! Ben blij wanneer dat weer voorbij is. Ga wel met een vriendin naar een feest dus ik zal mij wel vermaken, maar om 12 uur wordt het wel even slikken.
Groetjes
even mijn ei kwijt!!
Woon in mijn nieuwe huis!! Het is erg spannend, best alleen, maar een heerlijke rust!
Mijn ouders zijn erg rustig op het moment, maar proberen mij wel te claimen met bij hen komen eten en iedere dag bellen, enz. Maar ik ben nu een stoere zelfstandige vrouw dus ik doe het lekker niet!!!
Ex heeft de afgelopen dagen veel contact met mij opgenomen! Hij kwam gisteren terug van vakantie dus ik dacht stuur nu zelf maar een sms en vlak daarna belde hij mij.
We waren een half uur aan de telefoon en toen kon ik het niet nalaten om te vragen of hij nog had nagedacht tijdens zijn vakantie over ons. Daar kan hij eigenlijk niet tegen wanneer ik daar over begin het gesprek was snel klaar. Hij gaf aan dat ik ondertussen moet weten wat hij wil (dat hij ook hoopt dat het goedkomt) maar dat het tijd nodig heeft en dat er eerst dingen moeten veranderen. Ik wil dan toch graag bevestiging hebben dat hij ook nog steeds wil dat het goedkomt en hij vindt dat we eerst beiden ons leven weer op de rails moeten hebben en dan weer verder kijken of we met elkaar samen willen zijn en hoe we dan met de situatie om gaan.Gesprek was daarna klaar. Ik huilend op mijn bedje en wilde hem een sms sturen en toen belde hij mij zelf al op. Nou moeten jullie weten dat wanneer hij er klaar mee zou zijn dat hij mij absoluut niet nog een keer zou bellen.
Toen hij de 2 e keer belde hebben we nog een uur aan de telefoon gezeten en heerlijk over van alles en nog wat gesproken. Hij gaf (weer) zelf aan dat hij naar mij toekomt in het nieuwe jaar.
Maar ja vandaag oud en nieuw en dat is toch een beetje moeilijk! Ben blij wanneer dat weer voorbij is. Ga wel met een vriendin naar een feest dus ik zal mij wel vermaken, maar om 12 uur wordt het wel even slikken.
Groetjes
maandag 31 december 2007 om 12:39
Laura, gefeliciteerd met je nieuwe huis!!!
Waarschijnlijk besef je het nu nog niet, maar later wel, maar met jouw vriend (hij is in elk geval nog steeds een vriend!) heb je echt geluk. Het is misschien moeilijk te begrijpen maar hij heeft jou het grootste cadeau gegeven dat je nu zou kunnen krijgen: een duw naar zelfstandigheid, het loskomen van je ouders en de kans om van jezelf te leren houden... Zelfs als jullie niet meer bij elkaar komen (en daar wil je nu niet aan denken) heeft jouw relatie met hem je enorm veel gegeven.
Probeer deze kans zoveel mogelijk te benutten, richt je eigen leven in, ontdek wat jij belangrijk vindt in het leven, geniet en waardeer jezelf. Hoe dan ook: het komt wel goed, want jij hebt jezelf. Neem inderdaad de tijd! Je zit nu in een fase waar veel veranderingen plaats vinden, geef dat ook de tijd zich te ontwikkelen. Je zult tijd nodig hebben om te ontdekken hoe je nu met je ouders om wilt gaan, hoe jij je leven in wilt richten etc. Geniet ook van dit proces, dat maak je maar één keer door en kan heel leuk zijn!
Waarschijnlijk besef je het nu nog niet, maar later wel, maar met jouw vriend (hij is in elk geval nog steeds een vriend!) heb je echt geluk. Het is misschien moeilijk te begrijpen maar hij heeft jou het grootste cadeau gegeven dat je nu zou kunnen krijgen: een duw naar zelfstandigheid, het loskomen van je ouders en de kans om van jezelf te leren houden... Zelfs als jullie niet meer bij elkaar komen (en daar wil je nu niet aan denken) heeft jouw relatie met hem je enorm veel gegeven.
Probeer deze kans zoveel mogelijk te benutten, richt je eigen leven in, ontdek wat jij belangrijk vindt in het leven, geniet en waardeer jezelf. Hoe dan ook: het komt wel goed, want jij hebt jezelf. Neem inderdaad de tijd! Je zit nu in een fase waar veel veranderingen plaats vinden, geef dat ook de tijd zich te ontwikkelen. Je zult tijd nodig hebben om te ontdekken hoe je nu met je ouders om wilt gaan, hoe jij je leven in wilt richten etc. Geniet ook van dit proces, dat maak je maar één keer door en kan heel leuk zijn!
maandag 31 december 2007 om 13:49
Lieve Llaura!
Heb zojuist jouw topic en alle reacties gelezen en er eigenlijk niks aan toe te voegen. Ik vind dat mijn mede-forummers heel waardevolle adviezen hebben gegeven en heel ware, opbeurende dingen tegen je hebben gezegd. Volgens mij ben je een TOP vrouw en hartstikke goed bezig!
Doe rustig aan met je vriend, geniet van wat hij je op dit moment wel kan geven zonder gelijk te veel te willen. Als je hem nu al weer heel veel ruimte geeft houd je te weinig ruimte over voor je eigen leven, vrienden, enzovoort.
Maar meer ga ik er echt niet over zeggen, sterkte vanavond en toch ook veel plezier!
Heb zojuist jouw topic en alle reacties gelezen en er eigenlijk niks aan toe te voegen. Ik vind dat mijn mede-forummers heel waardevolle adviezen hebben gegeven en heel ware, opbeurende dingen tegen je hebben gezegd. Volgens mij ben je een TOP vrouw en hartstikke goed bezig!
Doe rustig aan met je vriend, geniet van wat hij je op dit moment wel kan geven zonder gelijk te veel te willen. Als je hem nu al weer heel veel ruimte geeft houd je te weinig ruimte over voor je eigen leven, vrienden, enzovoort.
Maar meer ga ik er echt niet over zeggen, sterkte vanavond en toch ook veel plezier!
maandag 31 december 2007 om 14:29
Bedankt voor jullie reacties!!
Free32, ik realiseer mij absoluut wat dit allemaal teweeg brengt ook wanneer het niet goed komt met hem! En dat is allemaal positief, moeilijk, maar wel goed. Baal er alleen heel erg van dat dit allemaal ten koste gaat van onze relatie. Aan de andere kant wanneer we samen verder gaan kunnen we er alleen maar sterker van worden!
Maar op zich krijg ik (volgens mij) van hem wel positieve tekens, of niet?
Tammetuk; ben ook heel blij met de reacties van de "vivadames" het is heel fijn om van "buitenstaanders"een reactie te krijgen en om alles van mij af te schrijven!
Ik zal vanaf heden hem ook meer de ruimte geven om ook weer te "wennen"aan mij. En mij minder focussen op of het goed komt, maar ook genieten van de momenten dat hij contact opneemt met mij en genieten van mijn nieuwe huis!
Groetjes
Free32, ik realiseer mij absoluut wat dit allemaal teweeg brengt ook wanneer het niet goed komt met hem! En dat is allemaal positief, moeilijk, maar wel goed. Baal er alleen heel erg van dat dit allemaal ten koste gaat van onze relatie. Aan de andere kant wanneer we samen verder gaan kunnen we er alleen maar sterker van worden!
Maar op zich krijg ik (volgens mij) van hem wel positieve tekens, of niet?
Tammetuk; ben ook heel blij met de reacties van de "vivadames" het is heel fijn om van "buitenstaanders"een reactie te krijgen en om alles van mij af te schrijven!
Ik zal vanaf heden hem ook meer de ruimte geven om ook weer te "wennen"aan mij. En mij minder focussen op of het goed komt, maar ook genieten van de momenten dat hij contact opneemt met mij en genieten van mijn nieuwe huis!
Groetjes
maandag 31 december 2007 om 14:50
Dag stoere meid, de belangrijkste en moeilijkste stap heb je al gezet: zelfstandig gaan wonen en je huis inrichten zoals jij het zelf voor ogen hebt. Ik vind het ook heel knap dat je nu meer je grenzen durft te stellen tegenover je ouders. Heel goed dat je je niet laat claimen en laat chanteren. Step by step, meid. Rome is ook niet in 1 dag gebouwd
Volgens mij heeft je ex het goed met je voor. Je zit sowieso in een win-win-situatie. Ook al mocht het niet goed komen dan nog heb je winst behaald. Als je de stap niet had gezet om zelfstandig te gaan wonen, dan had je op beide terreinen verloren.
Ik wens jou het allerbeste voor 2008: een spetterend jaar vol nieuwe kansen! Zoals mijn pa altijd zegt: als er ergens een deur dicht gaat, dan vind je altijd wel een raam dat open staat.
Liefs Alice
Volgens mij heeft je ex het goed met je voor. Je zit sowieso in een win-win-situatie. Ook al mocht het niet goed komen dan nog heb je winst behaald. Als je de stap niet had gezet om zelfstandig te gaan wonen, dan had je op beide terreinen verloren.
Ik wens jou het allerbeste voor 2008: een spetterend jaar vol nieuwe kansen! Zoals mijn pa altijd zegt: als er ergens een deur dicht gaat, dan vind je altijd wel een raam dat open staat.
Liefs Alice
maandag 31 december 2007 om 16:53
Hoi Alice,
Dank je wel voor je reactie! Mijn ex heeft idd het beste met mij voor en qua zelfstandigheid win ik heel veel in deze situatie. Het is alleen zo jammer dat het zonder hem allemaal moet. Heb soms echt het idee dat ik in een slechte film zit.( en dan hoop ik dat die wel een good end heeft)
Ik krijg soms van hem het idee dat ik eerst maar "moet"laten zien dat ik het zelfstandig kan en op deze voet verder kan gaan, omdat hij bang is dat ook hij anders gekwetst wordt?! Dat ik weer in hetzelfde verval?!
Heb dit allemaal nog nooit meegemaakt, het is mijn eerste echte relatie, maar is het normaal dat een ex nog zoveel contact met je opneemt?!
Tja mijn lijfspreuk van de laatste tijd is de tijd zal het leren en we zien wel wat de tijd mij brengt. Ik doe in ieder geval mijn best en meer dan je best kan je niet doen.
Groetjes
Dank je wel voor je reactie! Mijn ex heeft idd het beste met mij voor en qua zelfstandigheid win ik heel veel in deze situatie. Het is alleen zo jammer dat het zonder hem allemaal moet. Heb soms echt het idee dat ik in een slechte film zit.( en dan hoop ik dat die wel een good end heeft)
Ik krijg soms van hem het idee dat ik eerst maar "moet"laten zien dat ik het zelfstandig kan en op deze voet verder kan gaan, omdat hij bang is dat ook hij anders gekwetst wordt?! Dat ik weer in hetzelfde verval?!
Heb dit allemaal nog nooit meegemaakt, het is mijn eerste echte relatie, maar is het normaal dat een ex nog zoveel contact met je opneemt?!
Tja mijn lijfspreuk van de laatste tijd is de tijd zal het leren en we zien wel wat de tijd mij brengt. Ik doe in ieder geval mijn best en meer dan je best kan je niet doen.
Groetjes
maandag 31 december 2007 om 17:12
Hi Laura,
Ik denk dat hij heel veel om je geeft en het beste voor jou wil. Soms kan dit betekenen dat je iemand los moet laten, zodat diegene op eigen kracht leert vliegen.
Toen ik 17 was had ik een heel lief vriendje die ook vond dat ik zelf de wereld moest ontdekken en op eigen benen moest staan.Daarom verbrak hij onze relatie. Hij was toen 23 en had al heel wat van de wereld gezien. Ik heb tranen met tuiten gehuild. Het lullige was dat hij na anderhalf jaar nog steeds gevoelens voor mij had maar ik had deze niet meer op die manier voor hem. Ik was hem gaan zien als een goede vriend. Mijn leven was inderdaad verder gegaan, precies zoals hij indertijd voorspelde. Dat kan dus ook gebeuren.
Doe je best dus voor jezelf en niet voor een ander.
Liefs
Ik denk dat hij heel veel om je geeft en het beste voor jou wil. Soms kan dit betekenen dat je iemand los moet laten, zodat diegene op eigen kracht leert vliegen.
Toen ik 17 was had ik een heel lief vriendje die ook vond dat ik zelf de wereld moest ontdekken en op eigen benen moest staan.Daarom verbrak hij onze relatie. Hij was toen 23 en had al heel wat van de wereld gezien. Ik heb tranen met tuiten gehuild. Het lullige was dat hij na anderhalf jaar nog steeds gevoelens voor mij had maar ik had deze niet meer op die manier voor hem. Ik was hem gaan zien als een goede vriend. Mijn leven was inderdaad verder gegaan, precies zoals hij indertijd voorspelde. Dat kan dus ook gebeuren.
Doe je best dus voor jezelf en niet voor een ander.
Liefs
maandag 31 december 2007 om 17:19
tja dat is natuurlijk ook een mogelijkheid, maar ik hoop nog steeds dat we over een tijdje weer samen komen!! Het gaat bij ons echt om het loslaten van mijn ouders en hoe ik daar mee omga. En wat ik al eerder heb gezegd, ik hoop gewoon dat ik daar niet te laat mee ben voor een relatie met hem!
En alle dingen waar ik nu mee bezig ben doe ik voor mijzelf en de toekomst met wie dan ook!!
Vind het zo fijn dat mensen reageren op mijn berichten en mij steeds weer goede adviezen kunnen en willen geven. Het voelt zo goed om alles van mij af te schrijven.
Groetjes
En alle dingen waar ik nu mee bezig ben doe ik voor mijzelf en de toekomst met wie dan ook!!
Vind het zo fijn dat mensen reageren op mijn berichten en mij steeds weer goede adviezen kunnen en willen geven. Het voelt zo goed om alles van mij af te schrijven.
Groetjes
dinsdag 1 januari 2008 om 11:26
woensdag 2 januari 2008 om 17:22
Allereerst voor iedereen de beste wensen!!
Het klopt allemaal als een bus!! Mijn ouders moeten er ook aan wennen dat het vanaf nu anders gaat, maar het voelt heerlijk! Heb nu al een stuk meer rust en vind het een heerlijk gevoel om naar mijn eigen huis toe te gaan!
Ex komt waarschijnlijk volgende week bij mij eten en vertelde mij met oud en nieuw dat hij mij mist! Kan ook door de drank komen, maar het voelde even fijn!
Heb verder gelukkig een leuk oud en nieuw gehad, drank helpt je de dagen door, hahahaha!!
Het klopt allemaal als een bus!! Mijn ouders moeten er ook aan wennen dat het vanaf nu anders gaat, maar het voelt heerlijk! Heb nu al een stuk meer rust en vind het een heerlijk gevoel om naar mijn eigen huis toe te gaan!
Ex komt waarschijnlijk volgende week bij mij eten en vertelde mij met oud en nieuw dat hij mij mist! Kan ook door de drank komen, maar het voelde even fijn!
Heb verder gelukkig een leuk oud en nieuw gehad, drank helpt je de dagen door, hahahaha!!
vrijdag 4 januari 2008 om 17:22
Hé Wanda,
Het gaat eigenlijk wel goed met mij op het moment! Dat van de drank, was een beetje sarcastisch grapje!!! Ben niet aan de drank en weet ook dat dat niet de oplossing is!! Geen reden tot bezorgdheid! Heb gewoon een heel leuk feestje gehad!
Ex heeft mij alweer gebeld en gemaild en vaders en moeders houden zich aardig koest!
Huis is heerlijk en bevalt prima!
Het gaat eigenlijk wel goed met mij op het moment! Dat van de drank, was een beetje sarcastisch grapje!!! Ben niet aan de drank en weet ook dat dat niet de oplossing is!! Geen reden tot bezorgdheid! Heb gewoon een heel leuk feestje gehad!
Ex heeft mij alweer gebeld en gemaild en vaders en moeders houden zich aardig koest!
Huis is heerlijk en bevalt prima!
donderdag 10 januari 2008 om 13:22
Hé dames,
Moet even mijn verhaal kwijt en ik hoop dat jullie een reactie voor mij hebben.
Woon nu 2 weken in mijn eigen huis. Kreeg van mijn moeder dit weekend al het verweit dat mijn ex ons hele gezin heeft geruïneerd en daar nog steeds mee bezig is, omdat ik niet voldoende contact opneem. Ik heb haar verteld dat dat haar mening is en dat ik dat niet zo zie.
Klaar dacht ik.......
Vandaag werd ik op mijn werk gebeld door mijn moeder met de vraag of het normaal is dat ik geen contact meer opneem?! En wie mij verteld om dat zo te doen?
Mijn vader is op het moment ziek en ik bel alleen wanneer ik wat nodig heb. Ik ben gisteren langs geweest maar was ook zo weer weg.
Heb uitgelegd dat ik gisteren meteen weer ben weggegaan, omdat ik nog wat moest ophalen en zij al aan het koken was en ook bijna ging eten. Ik had zelf eten in huis en bleef dus niet bij hen eten (wat ze wel had gevraagd). Dat ik vandaag nog niet had gebeld was omdat ik aan het werk ben en erg druk ben!!
Volgens mijn moeder word ik ingefluisterd dat ik geen contact meer met hen moet opnemen. Heb gezegd dat dat onzin is, maar daar luisterd ze niet naar.
Heb later teruggebeld, maar ze had geen tijd dus ik kreeg mijn vader aan de telefoon. Heb aangegeven dat ik het niet eerlijk vind dat hun mening altijd telt en de mijne niet. Ook heb ik aangegeven dat ik niet meer wil dat ze op mijn werk voor dit soort dingen bel.
Op zich allemaal duidelijk, maar ik voel mij zo rot nu en wat is normaal hoeveel contact je met je ouders opneemt?
Ik hoor graag weer van jullie
Moet even mijn verhaal kwijt en ik hoop dat jullie een reactie voor mij hebben.
Woon nu 2 weken in mijn eigen huis. Kreeg van mijn moeder dit weekend al het verweit dat mijn ex ons hele gezin heeft geruïneerd en daar nog steeds mee bezig is, omdat ik niet voldoende contact opneem. Ik heb haar verteld dat dat haar mening is en dat ik dat niet zo zie.
Klaar dacht ik.......
Vandaag werd ik op mijn werk gebeld door mijn moeder met de vraag of het normaal is dat ik geen contact meer opneem?! En wie mij verteld om dat zo te doen?
Mijn vader is op het moment ziek en ik bel alleen wanneer ik wat nodig heb. Ik ben gisteren langs geweest maar was ook zo weer weg.
Heb uitgelegd dat ik gisteren meteen weer ben weggegaan, omdat ik nog wat moest ophalen en zij al aan het koken was en ook bijna ging eten. Ik had zelf eten in huis en bleef dus niet bij hen eten (wat ze wel had gevraagd). Dat ik vandaag nog niet had gebeld was omdat ik aan het werk ben en erg druk ben!!
Volgens mijn moeder word ik ingefluisterd dat ik geen contact meer met hen moet opnemen. Heb gezegd dat dat onzin is, maar daar luisterd ze niet naar.
Heb later teruggebeld, maar ze had geen tijd dus ik kreeg mijn vader aan de telefoon. Heb aangegeven dat ik het niet eerlijk vind dat hun mening altijd telt en de mijne niet. Ook heb ik aangegeven dat ik niet meer wil dat ze op mijn werk voor dit soort dingen bel.
Op zich allemaal duidelijk, maar ik voel mij zo rot nu en wat is normaal hoeveel contact je met je ouders opneemt?
Ik hoor graag weer van jullie
