Relaties
alle pijlers
Wat doe ik verkeerd? Wat kan ik anders doen?
dinsdag 18 april 2023 om 09:40
Hallo allemaal,
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-06-2023 10:59
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
41.74% gewijzigd
woensdag 7 juni 2023 om 07:32
Schreeuwen is een grens zei je weken geleden. Sindsdien schreeuwt hij meerdere keren per week. Wat is die grens waard? Je verbindt er geen enkele conclusie aan. Het benoemen dat het een grens is is dan niets waard.
Ja het is hartstikke eng, ja het is heel menselijk om dan terug te willen kruipen in je cocon, nee dat is niet okee want je hebt een kind op de wereld gezet en dat kind wordt nu mishandeld, je moet in actie komen.
Dat van de therapeut, tja als jij blijft wikken en wegen en niet aangeeft dat je besloten hebt dat je weg wil en dáár hulp bij vraagt dan is relatietherapie helemaal geen gek voorstel. Het alternatief is namelijk dat de situatie blijft zoals hij is en kind daar de prijs voor betaalt en dat is niet okee.
Je kunt alle hulp krijgen die je maar wil als je zegt dat je hulp wil om weg te komen. Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is het aangeven. Maar dat doe je niet want oh zo eng, je gaat terug naar wat je kent, voor jezelf. Je vergeet daarbij echter wel het welzijn van je kind.
En ondertussen ben je druk met zaken regelen voor jullie nieuwe huis. Dat is makkelijker. Maar je komt in actie voor de verkeerde dingen. Wat moet er nog gebeuren voor je in actie komt voor de essentiële zaken, zoals dat welzijn van je kind?
Ja het is hartstikke eng, ja het is heel menselijk om dan terug te willen kruipen in je cocon, nee dat is niet okee want je hebt een kind op de wereld gezet en dat kind wordt nu mishandeld, je moet in actie komen.
Dat van de therapeut, tja als jij blijft wikken en wegen en niet aangeeft dat je besloten hebt dat je weg wil en dáár hulp bij vraagt dan is relatietherapie helemaal geen gek voorstel. Het alternatief is namelijk dat de situatie blijft zoals hij is en kind daar de prijs voor betaalt en dat is niet okee.
Je kunt alle hulp krijgen die je maar wil als je zegt dat je hulp wil om weg te komen. Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is het aangeven. Maar dat doe je niet want oh zo eng, je gaat terug naar wat je kent, voor jezelf. Je vergeet daarbij echter wel het welzijn van je kind.
En ondertussen ben je druk met zaken regelen voor jullie nieuwe huis. Dat is makkelijker. Maar je komt in actie voor de verkeerde dingen. Wat moet er nog gebeuren voor je in actie komt voor de essentiële zaken, zoals dat welzijn van je kind?
woensdag 7 juni 2023 om 11:27
Ik vind het ook best shockend dat de therapeut verder geen stappen zet. Er zijn als het goed is samen ( met partner) veiligheidsafspraken gemaakt. Deze moeten gemonitord worden en zover ik het nu in kan schatten verschuift de grens steeds een beetje op. Ik hoop dat TO wel eerlijk is en blijft naar de therapeut en/of huisarts ( is VT al betrokken? )
Als het alleen gaat om twee volwassen mensen heb je tijd om tot verbetering of beslissing te komen. Als er een kind betrokken is zijn hulpverleners mede verantwoordelijk voor de veiligheid en moet er gehandeld worden.
Het kan voor TO ook een soort opluchting zijn als een professional een grens trekt zodat ze niet alleen staat voor deze beslissing.
Er zijn meerdere wegen naar Rome naar een veilige oplossing maar actie moet er wel komen!
Als het alleen gaat om twee volwassen mensen heb je tijd om tot verbetering of beslissing te komen. Als er een kind betrokken is zijn hulpverleners mede verantwoordelijk voor de veiligheid en moet er gehandeld worden.
Het kan voor TO ook een soort opluchting zijn als een professional een grens trekt zodat ze niet alleen staat voor deze beslissing.
Er zijn meerdere wegen naar Rome naar een veilige oplossing maar actie moet er wel komen!
woensdag 7 juni 2023 om 11:35
Als weggaan toch niet kan, dan kom je terug bij je oorspronkelijke vraag, wat kan jij doen om te zorgen dat je geen fouten meer maakt die hem provoceren waardoor hij gedwongen wordt om zich als een doorgeslagen hufter te gedragen?
Denk je dat die mate van foutloze perfectie een haalbaar doel is?
Denk je dat jouw man zelf zou kunnen omschrijven onder welke omstandigheden hij nooit meer een doorgeslagen hufter zou hoeven zijn?
Niet hè. Sorry To, ik begrijp echt wel dat het doodeng is om definitieve knopen door te hakken, maar je loopt in de mist vrouw, blijf realistisch.
Denk je dat die mate van foutloze perfectie een haalbaar doel is?
Denk je dat jouw man zelf zou kunnen omschrijven onder welke omstandigheden hij nooit meer een doorgeslagen hufter zou hoeven zijn?
Niet hè. Sorry To, ik begrijp echt wel dat het doodeng is om definitieve knopen door te hakken, maar je loopt in de mist vrouw, blijf realistisch.
woensdag 7 juni 2023 om 11:44
Hier ben ik het helemaal mee eens. Je had duidelijke grenzen gesteld, hij is er gewoon kei hard overheen gegaan. Maar je twijfelt aan jezelf, 'was het wel zo erg?', 'hij zei sorry erna dat deed hij normaal nooit', 'voorheen was het heftiger'.S-Groot schreef: ↑07-06-2023 07:32Schreeuwen is een grens zei je weken geleden. Sindsdien schreeuwt hij meerdere keren per week. Wat is die grens waard? Je verbindt er geen enkele conclusie aan. Het benoemen dat het een grens is is dan niets waard.
Ja het is hartstikke eng, ja het is heel menselijk om dan terug te willen kruipen in je cocon, nee dat is niet okee want je hebt een kind op de wereld gezet en dat kind wordt nu mishandeld, je moet in actie komen.
Dat van de therapeut, tja als jij blijft wikken en wegen en niet aangeeft dat je besloten hebt dat je weg wil en dáár hulp bij vraagt dan is relatietherapie helemaal geen gek voorstel. Het alternatief is namelijk dat de situatie blijft zoals hij is en kind daar de prijs voor betaalt en dat is niet okee.
Je kunt alle hulp krijgen die je maar wil als je zegt dat je hulp wil om weg te komen. Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is het aangeven. Maar dat doe je niet want oh zo eng, je gaat terug naar wat je kent, voor jezelf. Je vergeet daarbij echter wel het welzijn van je kind.
En ondertussen ben je druk met zaken regelen voor jullie nieuwe huis. Dat is makkelijker. Maar je komt in actie voor de verkeerde dingen. Wat moet er nog gebeuren voor je in actie komt voor de essentiële zaken, zoals dat welzijn van je kind?
Je vergoelijkt zijn gedrag (al dan niet onbewust) om de consequentie van het overschrijden van de grens niet te hoeven stellen. Dat is voor nu de makkelijke, maar schadelijke keuze.
En tuurlijk doe je het niet super bewust, ben je bang en hoort het bij je proces, maar je moet eruit dus moeten er ook even confronterende reacties hier worden geplaatst.
woensdag 7 juni 2023 om 12:01
Doe je het niet voor jezelf doe het dan echt voor je kind. En uiteindelijk zal je merken dat ook jij veel gelukkiger bent.
Mijn ex en ik hadden dagelijks veel ruzie en ik heb mijn zoon zo zien opbloeien toen wij uit elkaar waren. Voor veel kinderen is het vervelend als je ouders scheiden voor hem was het een opluchting. En ook voor mij ook ben een zoveel leukere moeder zonder de stress van de slechte relatie. Gun het in ieder geval je kind en zet je eigen gevoel even opzij.
Mijn ex en ik hadden dagelijks veel ruzie en ik heb mijn zoon zo zien opbloeien toen wij uit elkaar waren. Voor veel kinderen is het vervelend als je ouders scheiden voor hem was het een opluchting. En ook voor mij ook ben een zoveel leukere moeder zonder de stress van de slechte relatie. Gun het in ieder geval je kind en zet je eigen gevoel even opzij.
woensdag 7 juni 2023 om 13:18
woensdag 7 juni 2023 om 13:39
Ik vind dat geen eerlijke vraag.
Jahallo222 doet naar beste vermogen haar best om haar kind op te voeden. Ik weet zeker dat ZIJ er alles aan doet wat binnen haar macht ligt om kind uit de wind te houden, omdat ze van kind houdt.
Tegelijkertijd, want het kan allebei naast elkaar bestaan, is het geen gezonde omgeving voor een kind om op te groeien in een gezin waarin geweld, schreeuwen en onvoorspelbaar gedrag op dagelijkse basis plaats vind. Kind is niet gek. Ik ken een baby van 7 maanden wat al geleerd heeft niet meer te huilen omdat het veiliger is om stil te zijn dan om aandacht te vragen met huilen. Ik denk dat kind van TO ook een 'lief' en 'goed gedragend' kind is thuis, omdat het al geleerd heeft om net als moeder op eieren te lopen bij vader.
Net zoals TO dat heeft geleerd bij haar thuis. En dat ook niet leuk vond.
De vraag is of Jahallo222 voldoende moed, durf, lef en steun heeft om haar kind op te pakken en te springen. Naar een beter ( maar volkomen onbekend) leven.
Liever de vijand die je kent, dan de vijand die je niet kent. De angst voor het onbekende houd haar denk ik nog bij deze man. Alleen weet iedereen die aan de andere kant van de sprong staat, dat hier geen vijand is. Alleen de man is de vijand. De rest van de wereld steunt en helpt.
Kom Jahallo222.
Het is tijd.
doreia* wijzigde dit bericht op 07-06-2023 13:49
2.30% gewijzigd
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 7 juni 2023 om 13:47
TO, volgens mij heb je er echt totaal geen benul van dat schreeuwen niet normaal is. Sowieso niet en zeker niet binnen een relatie. Schreeuwen is niet normaal en het is respectloos en het doet pijn en jij hoeft niet bij iemand te blijven die tegen je schreeuwt. Tegen mij schreeuwt nooit iemand, alleen heel af en toe iemand op straat die niet meer helemaal in de realiteit staat.
donderdag 8 juni 2023 om 21:40
donderdag 8 juni 2023 om 21:44
Bij mij was dat niet zo. Moeder terroriseerde, vader deed niets.
Gevolg: al jaren therapie, niet in staat om me veilig te voelen in een relatie en geen contact meer met beide ouders. Mijn ouders zijn nog steeds samen om elkaar gevangen te houden in een dodelijke wurging.
Mijn leven is moeilijk. Dat staat je dochter ook te wachten. Omdat niemand voor haar kiest
Gevolg: al jaren therapie, niet in staat om me veilig te voelen in een relatie en geen contact meer met beide ouders. Mijn ouders zijn nog steeds samen om elkaar gevangen te houden in een dodelijke wurging.
Mijn leven is moeilijk. Dat staat je dochter ook te wachten. Omdat niemand voor haar kiest
donderdag 8 juni 2023 om 22:04
Gewoon even eenBalinero schreef: ↑08-06-2023 21:44Bij mij was dat niet zo. Moeder terroriseerde, vader deed niets.
Gevolg: al jaren therapie, niet in staat om me veilig te voelen in een relatie en geen contact meer met beide ouders. Mijn ouders zijn nog steeds samen om elkaar gevangen te houden in een dodelijke wurging.
Mijn leven is moeilijk. Dat staat je dochter ook te wachten. Omdat niemand voor haar kiest
voor jou. Ook omdat ik het dapper van je vind dat je in het topic blijft benoemen hoe belangrijk het is dat TO voor haar dochter moet kiezen (ja, hoe moeilijk ook), en vooral waarom. Dat dat dus niet lang moet gaan duren.
vrijdag 9 juni 2023 om 02:59
Balinero schreef: ↑08-06-2023 21:44Bij mij was dat niet zo. Moeder terroriseerde, vader deed niets.
Gevolg: al jaren therapie, niet in staat om me veilig te voelen in een relatie en geen contact meer met beide ouders. Mijn ouders zijn nog steeds samen om elkaar gevangen te houden in een dodelijke wurging.
Mijn leven is moeilijk. Dat staat je dochter ook te wachten. Omdat niemand voor haar kiest
Zo vreselijk wat mensen hun kinderen aandoen. Deels uit onvermogen, deels uit gemakzucht (liever wat ze kennen dan alle moed bij elkaar rapen en hun verantwoordelijkheid nemen). Een pijnlijk inkijkje in de toekomst van het kind van TO.
vrijdag 9 juni 2023 om 07:54
Balinero, wat zeg je dat treffend.Balinero schreef: ↑08-06-2023 21:44Bij mij was dat niet zo. Moeder terroriseerde, vader deed niets.
Gevolg: al jaren therapie, niet in staat om me veilig te voelen in een relatie en geen contact meer met beide ouders. Mijn ouders zijn nog steeds samen om elkaar gevangen te houden in een dodelijke wurging.
Mijn leven is moeilijk. Dat staat je dochter ook te wachten. Omdat niemand voor haar kiest
Voor jou
vrijdag 9 juni 2023 om 13:38
Weet je wat zo exemplarisch is in dit topic? De manier waarop Jahallo op alle posts zo dankbaar reageert, stof tot nadenken, zo had ik er nog niet naar gekeken dit dat. Uitputtend in aardigheid. Maar actie, neuh. Echt exemplarisch voor hoe je je ten opzichte van je misbruiker opstelt (want dat is hij, psychisch). Schreeuwen is geen grens want hup je blijft gewoon.
Wanneer gaat je kind op 1 komen? Eindelijk??
Wanneer gaat je kind op 1 komen? Eindelijk??
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
vrijdag 9 juni 2023 om 14:36
Ze heeft VT geloof ik een keer gebeld. En bespreekt het met haar psycholoog, en met wat mensen in haar omgeving.Macarinata schreef: ↑09-06-2023 13:38Weet je wat zo exemplarisch is in dit topic? De manier waarop Jahallo op alle posts zo dankbaar reageert, stof tot nadenken, zo had ik er nog niet naar gekeken dit dat. Uitputtend in aardigheid. Maar actie, neuh. Echt exemplarisch voor hoe je je ten opzichte van je misbruiker opstelt (want dat is hij, psychisch). Schreeuwen is geen grens want hup je blijft gewoon.
Wanneer gaat je kind op 1 komen? Eindelijk??
En daar wringt het bij mij. Er wordt blijkbaar vanuit de omgeving/de hulpverlening geen actie ondernomen, terwijl er een kind betrokken is.
Dus het klopt gewoon niet. Of TO houdt dingen achter bij de hulpverlening.
Stof tot nadenken: TO, pak je biezen, neem je dochter bij de hand en pak je verantwoordelijkheid. Dan maar een tijdje bij familie op de bank. Je dochter zal het kunnen waarderen.
I
vrijdag 9 juni 2023 om 14:39
Bel VT. 'Ik wil vandaag nog weg bij mijn misbruiker, mijn kind moet beschermd worden tegen de terreur, maar ik weet niet hoe. Help mij en mijn kind.'Jahallo222 schreef: ↑09-06-2023 14:35Hoe het gaat is een goede vraag. Het gaat niet goed. Ik weet dat jullie (op het houden van kind na) gelijk hebben en dat is en blijft pijnlijk. En ik weet even niet hoe en wat nu verder.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
vrijdag 9 juni 2023 om 14:41
Dit dus. Ze weten er toch al van?Macarinata schreef: ↑09-06-2023 14:39Bel VT. 'Ik wil vandaag nog weg bij mijn misbruiker, mijn kind moet beschermd worden tegen de terreur, maar ik weet niet hoe. Help mij en mijn kind.'
vrijdag 9 juni 2023 om 14:48
Weet je het niet in de zin van: ik weet wat ik wil maar ik weet niet hoe ik dat moet doen?Jahallo222 schreef: ↑09-06-2023 14:35Hoe het gaat is een goede vraag. Het gaat niet goed. Ik weet dat jullie (op het houden van kind na) gelijk hebben en dat is en blijft pijnlijk. En ik weet even niet hoe en wat nu verder.
Of in de zin van: ik twijfel nog welke optie ik ga nemen?
Als we weten welke het is kunnen we beter advies geven. In het eerste geval meer praktisch en in het tweede geval meer: hoe kom ik tot een besluit.
Het is zoals het is
vrijdag 9 juni 2023 om 14:51
Voor Regio Rotterdam is er Stichting Arosa. Zij hebben expertise. Voor andere regio's bestaan er net zo'n ondersteunende netwerken. Arosa kan je verwijzen. Bel en laat je door hen bij de hand nemen.
Je hoeft het niet alleen te doen.
Je hoeft het niet alleen te doen.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
