Relaties
alle pijlers
Wat doe ik verkeerd? Wat kan ik anders doen?
dinsdag 18 april 2023 om 09:40
Hallo allemaal,
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-06-2023 10:59
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
41.74% gewijzigd
vrijdag 9 juni 2023 om 14:52
Jahallo222 schreef: ↑09-06-2023 14:35Hoe het gaat is een goede vraag. Het gaat niet goed. Ik weet dat jullie (op het houden van kind na) gelijk hebben en dat is en blijft pijnlijk. En ik weet even niet hoe en wat nu verder.
Even wat dingen helder proberen te krijgen misschien?
Je schreef dat je hem pas durft te vertellen dat je uit elkaar wil op het moment dat je weet dat je niet meer nog een bepaalde tijd met hem samen in een huis hoef te zitten of voor een bepaalde tijd elders moet logeren. Op zich lijkt me dat verstandig hoor (alhoewel ik niet snap waarom het elders logeren nu wel een punt is), maar wat ben je aan het doen om dat te regelen? Want je durft geen adviesgesprekken te voeren uit angst dat hij erachter komt en zonder adviesgesprekken kom je niet verder. Daarmee geef je jezelf toestemming om niks te doen op dat vlak. Je blijft dus stilstaan.
Financieel wordt het problematisch denk je en dat vind je heel spannend. En oh ja je vervoer, ook al zo lastig en problematisch. Maar de conclusie die jij daaraan verbindt is dat je bljift zitten waar je zit. Daarmee verlies je het welzijn van je kind dus weer uit het oog, die elke dag weer de spanningen en mishandelingen mag ondergaan. Is dat niet net wat problematischer dan financiën?
Je woont nu toch in een huurwoning? Kun je die huur zelf betalen? Dan lijkt mij het beste dat je daar blijft wonen en dus dáár je pijlen op gaat richten. En dan moet je daar dus wel voor in actie komen, in limbo blijven helpt echt niets.
Jij denkt dat je het nieuwe koophuis misschien net zou kunnen betalen qua vaste lasten (alleen als het geen co-ouderschap wordt en je naast kgb, kinderbijslag en toeslagen ook KA zou ontvangen geloof ik). Maar dan vergeet je twee dingen: 1 je moet hem uitkopen en je verwacht dat je dat niet kunt en 2. je moet voldoen aan de hypotheekeisen en gezien je denkt de lasten nét te kunnen dragen verwacht ik dat je daar niet aan zult voldoen. Kom ik weer terug op zorgen dat je in de huurwoning kunt blijven. Maar ook hier weer: je zult toch echt in actie moeten gaan komen om hier achter te komen. Met denken en peinzen en verstoppen kom je er niet.
Je blijft zelf ook het liefst wonen in de huidige woning. Maar wat jij wil is echt best dom. Jouw plan is dat hij straks verhuist naar jullie nieuwe woning, jij hier blijft en jullie daarná pas het uit elkaar gaan gaan regelen plus hij dan wéér verhuizen want ook hij kan jou niet uitkopen dus zal het nieuwe huis verkocht moeten worden. Dat is echt een onzalig plan. Waarom denk je dat dat makkelijker zal zijn? Sorry, maar stop met zoeken naar de minst pijnlijke en liefst meest zachte manier van vertellen en regelen dat je uit elkaar wil. HIJ WIL NIET uit elkaar. Ook als jij de meest zachtaardige manier probeert te bewerkstelligen gaat hij het er niet mee eens zijn. En hem nog zo lang aan het lijntje houden en net doen alsof je samen met hem oh zo fijn het nieuwe huis aan het inrichten bent heeft echt niets met zachtaardig te maken.
Wanneer ga je nou eens echt hulp zoeken om uit deze relatie te komen? Uitzoeken wat je kansen zijn voor voorlopige voorzieningen en hoe je dat moet regelen? Advocaat? Hulpverlening gespecialiseerd in weggaan uit mishandeling?
vrijdag 9 juni 2023 om 14:57
Wat bedoel je precies met dat je het nu even niet weet?Jahallo222 schreef: ↑09-06-2023 14:35Hoe het gaat is een goede vraag. Het gaat niet goed. Ik weet dat jullie (op het houden van kind na) gelijk hebben en dat is en blijft pijnlijk. En ik weet even niet hoe en wat nu verder.
Wat heb je nu nodig van de mensen hier op het forum om weer vooruit te kunnen?
Want ik heb het idee dat je nu heel erg vast zit.
Kan het zijn dat je eigenlijk wel weet hoe en wat nu verder, maar dat het idee van dat daadwerkelijk uitvoeren (weggaan met kind) zo enorm veel angst teweeg brengt dat je het gelijk weer wegmaakt en jezelf wijsmaakt dat dat niet kan/mag?
Ik heb het idee dat je nu vooral jezelf gevangen houdt door de angst om te gaan.
En dat los je uiteindelijk maar op een manier op: Door dwars door die angst heen toch te gaan.
En ja, dat is moeilijk en doodeng. Maar ik denk dat je zelf ook wel weet dat het moet. En dat er eigenlijk geen goede redenen meer zijn om het uit te stellen.
Als dat zo is, wat kunnen wij dan doen om je te helpen om je moed bij elkaar te rapen en te gaan?
Gun het jezelf en vooral je kind om te gaan. Durf eens aan jezelf te bewijzen dat je dit wel kan!
Iedereen hier denkt dat je het kan, nu jij nog!
vrijdag 9 juni 2023 om 14:57
Ja, maar veilig anoniem én TO vraagt niet daadwerkelijk om concrete hulp. Dus ze kan blijven zitten in haar angst. Echt hoor, ze hoeft het alleen maar concreet uit te spreken bij de juiste persoon: "Ik wil graag weg uit deze relatie en wil dat echt doorzetten, wil je me helpen?" Maar ja, dat doen is te moeilijk en te eng. En de enige die haar kind kan helpen is zij, dat is het pijnlijkste van de hele situatie.
vrijdag 9 juni 2023 om 15:00
Het is ook veel, met de emoties erbij. Is het een idee om steeds een heel klein stapje te doen? Niet te veel kijken naar het eindpunt, alleen maar kleine stapjes in de voorbereiding.Jahallo222 schreef: ↑09-06-2023 14:52Ik weet het echt even niet meer als in dat ik echt compleet vastloop in emoties, in keuzes, stappen, alles.
Verder ben ik open, eerlijk en transparant geweest naar alle partijen. VT is en was nog anoniem, maar heb ik een aantal keer contact gehad met dezelfde persoon.
Financieel adviseur zoeken lijkt mij een eerste goede. Dan komt daarna afspraak maken en ook naar de afspraak gaan. Of dit bij je man terecht komt kun je bij het maken van de afspraak vragen.
Kun je met iemand uit je sociale kring praten? Om wat emoties kwijt te kunnen?
Het is zoals het is
vrijdag 9 juni 2023 om 15:01
Je kunt harder aan de bel trekken bij VT, zeggen dat je nu hulp nodig hebt, dat het je echt niet lukt om zelf weg te gaan.
Je kunt aankloppen bij maatschappelijk werk, je kunt aankloppen bij vrienden.
Eerst gaan en dan praktische zaken oplossen kan prima. Je hebt een eigen inkomen, voor de rest geld komt tijd, komt raad. Er zijn veel organisaties die je hierbij kunnen helpen. Google eens op vrouwenopvang cq blijf van mijn lijf huis en jouw woonplaats. Je ziet dan namen van organisaties dichtbij die jou kunnen helpen met weggaan.
Elke dag dat jouw dochter in deze situatie blijft is een dag teveel. Een dag dichter bij dat zij hetzelfde leven gaat leiden als jij.
IK weet zeker dat je het kunt, met vallen en opstaan ga je er komen. Maar je moet toch echt de eerste stap zetten, de eerste stap in je angst en uit je comfortzone. Het inzicht heb je gekregen, nu het doen.
Je kunt aankloppen bij maatschappelijk werk, je kunt aankloppen bij vrienden.
Eerst gaan en dan praktische zaken oplossen kan prima. Je hebt een eigen inkomen, voor de rest geld komt tijd, komt raad. Er zijn veel organisaties die je hierbij kunnen helpen. Google eens op vrouwenopvang cq blijf van mijn lijf huis en jouw woonplaats. Je ziet dan namen van organisaties dichtbij die jou kunnen helpen met weggaan.
Elke dag dat jouw dochter in deze situatie blijft is een dag teveel. Een dag dichter bij dat zij hetzelfde leven gaat leiden als jij.
IK weet zeker dat je het kunt, met vallen en opstaan ga je er komen. Maar je moet toch echt de eerste stap zetten, de eerste stap in je angst en uit je comfortzone. Het inzicht heb je gekregen, nu het doen.
dahlia74 wijzigde dit bericht op 09-06-2023 15:03
13.40% gewijzigd
vrijdag 9 juni 2023 om 15:02
Ik snap best dat je vastloopt in emoties. Maar verwacht er ook niet teveel van. Ik bedoel: er komt niet ineens een dag dat je je ok voelt, dat je emoties rustig zijn en dat je denkt: 'dit is een mooie dag om te gaan'. Er gaan emoties blijven en een deel daarvan zal niet leuk zijn en ze zullen ook niet van de één op de andere dag weg zijn als je je keuze hebt gemaakt. Maar volgens mij maak je een grote denkfout als je denkt dat die emoties je misschien ook willen vertellen dat je wat anders moet kiezen. Want in je helderste momenten zie je het volgens mij glashelder en dat is niet: bij deze man blijven.
vrijdag 9 juni 2023 om 15:38
Dit is een hele goede!meisje85 schreef: ↑09-06-2023 15:02Ik snap best dat je vastloopt in emoties. Maar verwacht er ook niet teveel van. Ik bedoel: er komt niet ineens een dag dat je je ok voelt, dat je emoties rustig zijn en dat je denkt: 'dit is een mooie dag om te gaan'. Er gaan emoties blijven en een deel daarvan zal niet leuk zijn en ze zullen ook niet van de één op de andere dag weg zijn als je je keuze hebt gemaakt. Maar volgens mij maak je een grote denkfout als je denkt dat die emoties je misschien ook willen vertellen dat je wat anders moet kiezen. Want in je helderste momenten zie je het volgens mij glashelder en dat is niet: bij deze man blijven.
als je heel bang bent kun je ergens denken: 'zie je wel, ik kan beter blijven, anders voel ik me zo naar' of 'als vertrekken me zo'n rot gevoel geeft zal het vast niet de beste optie zijn'
Heel logisch hoor, maar zo werkt het dus niet. Jij krijgt een rot gevoel van de verkeerde dingen, namelijk bijvoorbeeld dat hij zich rot voelt.
Je weet wat je wil. Je hebt het hier al verteld.
Het is zoals het is
vrijdag 9 juni 2023 om 15:55
Ik denk trouwens ook dat er nu zoveel emoties zijn omdat ze nu wat meer ruimte krijgen, juíst omdat je meer dan eerst erkent dat de situatie niet ok is. Daarvoor was je zo erg in ontkenning dat je alles dat daarbij hoorde (dus de emoties die je wilden vertellen dat het niet ok was) ook niet ervaarde. Probeer eens te luisteren naar wat ze proberen te zeggen als ze konden praten. Je zal misschien angst voelen. Logisch. Maar de conclusie dat angst je probeert te vertellen dat je maar beter in je huidige situatie kunt blijven, daarvan durf ik vanaf hier wel te zeggen dat dat geen logische is. Angst zegt eigenlijk dat je bang bent, voor het onbekende, voor de gevolgen, voor hoe de toekomst zal zijn. Nou, logisch toch, geen wonder dat die emotie er is! Maar behoed jezelf ervoor onjuiste conclusies aan die emoties te verbinden.
vrijdag 9 juni 2023 om 16:10
Tsja… TO moet het zelf gaan doen.
Blijven is ook een optie.
Wetende dat je kind daarmee met een hele nare toekomst opzadelt, nog los van de nare toekomst voor jezelf.
Maar het kan.
Net zoals je ook kunt kiezen, nu, op dit moment, om dit niet meer te willen.
En je emoties en gedachten gaan nooit zeggen dat het moment daar is. Er is altijd twijfel, angst; voor het onbekende of de zekerheid te willen de juiste keuze te maken. Die ga je niet krijgen. De enige zekerheid die je hebt is dat je je kind niet meer wil blootstellen aan deze schadelijke omgeving en dat doe je door keer op keer te kiezen voor de optie “blijven”.
Nogmaals, dat kan, maar weet dat de verantwoordelijkheid daarvoor dan enkel en alleen bij jou ligt. En er zijn zoveel meer mooie mogelijkheden voor jullie levens in de toekomst! Grijp die kans aan!
Blijven is ook een optie.
Wetende dat je kind daarmee met een hele nare toekomst opzadelt, nog los van de nare toekomst voor jezelf.
Maar het kan.
Net zoals je ook kunt kiezen, nu, op dit moment, om dit niet meer te willen.
En je emoties en gedachten gaan nooit zeggen dat het moment daar is. Er is altijd twijfel, angst; voor het onbekende of de zekerheid te willen de juiste keuze te maken. Die ga je niet krijgen. De enige zekerheid die je hebt is dat je je kind niet meer wil blootstellen aan deze schadelijke omgeving en dat doe je door keer op keer te kiezen voor de optie “blijven”.
Nogmaals, dat kan, maar weet dat de verantwoordelijkheid daarvoor dan enkel en alleen bij jou ligt. En er zijn zoveel meer mooie mogelijkheden voor jullie levens in de toekomst! Grijp die kans aan!
vrijdag 9 juni 2023 om 16:30
Waar wacht je precies op TO? Want als je dat deelt kunnen de ervaringsdeskundigen hier je vast helpen.
Of heb je iemand nodig die vanuit eigen ervaring een lijst met stappen met je wil delen? Of heb je dat al inzichtelijk, maar weet je niet hoe je met een specifieke stap verder kunt? Ook daar kunnen mensen je vast bij helpen.
Mijn vraag is ook: wat maakt dat je nu blijft?
Of heb je iemand nodig die vanuit eigen ervaring een lijst met stappen met je wil delen? Of heb je dat al inzichtelijk, maar weet je niet hoe je met een specifieke stap verder kunt? Ook daar kunnen mensen je vast bij helpen.
Mijn vraag is ook: wat maakt dat je nu blijft?
vrijdag 9 juni 2023 om 16:33
Dus wat ga je er vandaag nog aan doen? Zoveel tips hier.Jahallo222 schreef: ↑09-06-2023 16:26Jullie hebben gelijk, dat weet ik. Ik weet ook gewoon niet wat ik anders nog moet zeggen. En ja, hiermee houd ik hem ook aan het lijntje en dat is ook niet eerlijk. En ik moet verder met stappen zetten ja.
vrijdag 9 juni 2023 om 16:45
Je kunt ook anders kiezen.
Daarom heet het een keuze.
Je hebt altijd de mogelijkheid om dingen anders te doen.
Je kunt bij wijze van spreken vanavond nog zeggen: tot hier en niet verder, dit is mijn grens.
En dan met je kind naar een vriendin, opvang of wat dan ook. Hoe je daarna dingen oplost komt vanzelf, daar is hulp voor. Het enige wat je hoeft te doen is die hulp vragen en het aannemen.
Daarom heet het een keuze.
Je hebt altijd de mogelijkheid om dingen anders te doen.
Je kunt bij wijze van spreken vanavond nog zeggen: tot hier en niet verder, dit is mijn grens.
En dan met je kind naar een vriendin, opvang of wat dan ook. Hoe je daarna dingen oplost komt vanzelf, daar is hulp voor. Het enige wat je hoeft te doen is die hulp vragen en het aannemen.
vrijdag 9 juni 2023 om 16:48
Dat je weer over je grenzen gaat verbaasd niemand hier. Jij hebt nooit geleerd je grenzen aan te geven, jij hebt nooit geleerd dat je consequenties aan gedrag mag hangen. Dat is je simpelweg nooit geleerd door jouw ouders. Dit jezelf aanleren is hard werken.
Oude patronen voelen veilig, het is immers iets wat je kent. Je weet hoe je man reageert bij bepaald gedrag. Ander gedrag vertonen geeft andere reacties van hem, daar ben je bang voor. Ook dit een patroon vanuit je eigen jeugd.
Dat je jezelf zo slecht voelt begrijp ik, alleen jijzelf kan daar verandering in brengen. Als jij dat niet doet, voelt jouw kind zich binnen korte tijd ook zo. Nu past ze al haar gedrag aan aan het gedrag van haar vader. Dat wordt echt alleen maar erger.
Naar je man hoef jij geen schuld te voelen, hij is degene die jou en je dochter in deze zeer onveilige situatie brengt.
Als je lef hebt bel je vandaag nog veilig thuis en sla je met je vuist op tafel. Doe het voor je kind, zij is het meer dan waard. Ja, dat is spannend, zeer angstig, onbekend, maar ook de eerste dag van een beter leven voor je dochter. Laat dit niet weer een generatie doorgaan. De kans is groot dat jij dan straks je dochter niet meer ziet, zoals jouw ouders jou ook niet meer zien.
Oude patronen voelen veilig, het is immers iets wat je kent. Je weet hoe je man reageert bij bepaald gedrag. Ander gedrag vertonen geeft andere reacties van hem, daar ben je bang voor. Ook dit een patroon vanuit je eigen jeugd.
Dat je jezelf zo slecht voelt begrijp ik, alleen jijzelf kan daar verandering in brengen. Als jij dat niet doet, voelt jouw kind zich binnen korte tijd ook zo. Nu past ze al haar gedrag aan aan het gedrag van haar vader. Dat wordt echt alleen maar erger.
Naar je man hoef jij geen schuld te voelen, hij is degene die jou en je dochter in deze zeer onveilige situatie brengt.
Als je lef hebt bel je vandaag nog veilig thuis en sla je met je vuist op tafel. Doe het voor je kind, zij is het meer dan waard. Ja, dat is spannend, zeer angstig, onbekend, maar ook de eerste dag van een beter leven voor je dochter. Laat dit niet weer een generatie doorgaan. De kans is groot dat jij dan straks je dochter niet meer ziet, zoals jouw ouders jou ook niet meer zien.
vrijdag 9 juni 2023 om 17:49
Is het ook een ideaalplaatje waar je (ten onrechte) in geloofde, wat nu aan gruzelementen valt?Jahallo222 schreef: ↑09-06-2023 16:36Waar ik dacht op te wachten, is op een moment dat ik kan zeggen dat de grens bereikt is en ik nu ga. Maar zoals dat hier ook al eerder is aangegeven, klopt dat niet, want ik laat alweer tot op zekere hoogte die grens overgegaan worden of laat de grens stapje voor stapje opschuiven.
Daarbij voel ik me intens slecht, wat maakt dat ik weer terugval in de oude patronen. Ik voel alleen maar zoveel schuld naar kind en hem toe, intense walging naar mezelf toe, eenzaam en weet ik het wat allemaal.
En tegelijkertijd weet ik dat het niet oke is en dat ik dit niet kan laten blijven bestaan. Dat het blijkbaar niet beter wordt en dat ik moet gaan handelen. Ik weet het allemaal prima, maar ik kies ervoor om me te laten leiden door mijn angst en lafheid.
Nog niet zo lang geleden dacht je over een tweede kind, had je het erover dat je met zijn tweetjes heel kleinschalig was getrouwd, jullie eerste gezamenlijke huis gekocht en nu is het opeens honderdtachtig gedraaid en deugt je man niet. Stort er nu iets in waarvan jij dacht dat je het best goed voor elkaar had? En leg je daarvoor alle schuld bij jezelf?
vrijdag 9 juni 2023 om 18:25
Laf ben je niet lieve TO, bang wel, en dat begrijp ik maar al te goed. Maar jij kunt dit, juist jij!!! Je hebt je verhaal gedaan en dat is al heel dapper, en je voelt dat het deel waar je bang voor bent, de waarheid spreekt. Angst is net een spook, zodra je het licht erop schijnt is het verdwenen. Je bent zoveel sterker dan je weet...... Kom op bikkel, je kunt het!!!! Je kunt het!!!! Je kunt het!!!! Je kunt het!!!! Je kunt het!!!! Je kunt het!!!! Voor jouw mooie meisje, en voor jou, JIJ KUNT DIT!!!! Dikke bemoedigende knuffel
vrijdag 9 juni 2023 om 19:47
Lees anders even het “onveilig gehecht topic” op relaties. Ik schrijf daar zelf niet, maar lees wel mee. Een “feest” van herkenning…
Ik denk dat je er zelf ook veel in zal herkennen, en anders je dochter later wel
Wat ik trouwens niet snap is dat je al 3 jaar in therapie bent (ik inmiddels ook) en dat je nog steeds zo weinig zelf inzicht hebt of inzicht in patronen. Dan heb je of hebt een minder begaafde therapeut of je bent niet open. En bij niet open en kwetsbaar opstellen heb je er geen flikker aan!
Ik denk dat je er zelf ook veel in zal herkennen, en anders je dochter later wel
Wat ik trouwens niet snap is dat je al 3 jaar in therapie bent (ik inmiddels ook) en dat je nog steeds zo weinig zelf inzicht hebt of inzicht in patronen. Dan heb je of hebt een minder begaafde therapeut of je bent niet open. En bij niet open en kwetsbaar opstellen heb je er geen flikker aan!
vrijdag 9 juni 2023 om 20:40
Ongelooflijk, ook al ben je geboren in een kutgezin, je bent toch een volwassen vrouw en moeder van een kind. Je laat je vernederen, krijgt 0.0 liefde.
Waar kies je voor : ik ben de koningin en mijn dochter is de prinses of voor Assepoester die de schrobt en schuurt,.
Jij bent zoveel meer waard waard TO.
Stel je voor hoe je straks met je dochter samen fietst naar jullie huisje, zonder bang te zijn dat er een donderwolk. Vertrek en je kunt weer ademhalen.
Waar kies je voor : ik ben de koningin en mijn dochter is de prinses of voor Assepoester die de schrobt en schuurt,.
Jij bent zoveel meer waard waard TO.
Stel je voor hoe je straks met je dochter samen fietst naar jullie huisje, zonder bang te zijn dat er een donderwolk. Vertrek en je kunt weer ademhalen.
Alles sal reg kom
vrijdag 9 juni 2023 om 20:42
Je bent al zo'n eind op weg. Je weet dat het niet goed zit. Je weet dat je man niet goed voor jou zorgt. En, erger nog, je weet dat je man niet goed voor je dochter zorgt. Je weet dat jíj niet goed voor je dochter zorgt. Je weet dat jullie weg moeten gaan.
Je weet alles al.
Nu komt het moeilijkste. De stap daadwerkelijk zetten.
En hoeveel goede posts we hier ook voor schrijven, hoeveel je psycholoog of VT je ook willen helpen, die stap zetten moet je alleen doen. Jij bent de enige die dat kan.
Vertrouw op jezelf. Luister naar dat vuur in je hart. Geef je dochter 'n knuffel.
Ik weet dat je het kunt. Maar je moet het wel zelf doen.
Je weet alles al.
Nu komt het moeilijkste. De stap daadwerkelijk zetten.
En hoeveel goede posts we hier ook voor schrijven, hoeveel je psycholoog of VT je ook willen helpen, die stap zetten moet je alleen doen. Jij bent de enige die dat kan.
Vertrouw op jezelf. Luister naar dat vuur in je hart. Geef je dochter 'n knuffel.
Ik weet dat je het kunt. Maar je moet het wel zelf doen.
vrijdag 9 juni 2023 om 21:02
To was niet open naar haar therapeut. De therapie was dus redelijk zinloos. Pas sinds kort heeft ze veel verteld. Maar het lijkt er niet op dat ze nu stappen maakt.Balinero schreef: ↑09-06-2023 19:47Lees anders even het “onveilig gehecht topic” op relaties. Ik schrijf daar zelf niet, maar lees wel mee. Een “feest” van herkenning…
Ik denk dat je er zelf ook veel in zal herkennen, en anders je dochter later wel
Wat ik trouwens niet snap is dat je al 3 jaar in therapie bent (ik inmiddels ook) en dat je nog steeds zo weinig zelf inzicht hebt of inzicht in patronen. Dan heb je of hebt een minder begaafde therapeut of je bent niet open. En bij niet open en kwetsbaar opstellen heb je er geen flikker aan!
