Relaties
alle pijlers
Wie kiest er ook voor "bewust (gelukkig!) alleen"?
dinsdag 15 mei 2007 om 10:37
Hallo,
Wie herkent zich hierin..
Ik ben een bijna 40 jarige vrouw met best wat relaties achter de rug. Ik heb 2 kinderen met wiens vader ik een heel goed contact heb, en ik ben nu alweer een tijdje alleen (maar wat heet alleen als je 2 kinderen hebt!). Ik merk aan mezelf dat ik daarnaast steeds meer afstand neem van een relatie. Er zijn in mijn omgeving ook maar weinig relaties waarvan ik denk: ja, zo zou ik het ook wel willen. Vaker denk ik: pfoe, ben ik blij dat ik dat niet heb. Ik prijs mezelf steeds meer gelukkig dat ik lekker alleen ben. Wel ben ik erg blij dat ik mijn kinderen heb, dat moet ik wel zeggen. Zij zijn echt mijn levensvervulling. En verder heb ik een leuke baan, en vorig jaar heb ik zelfs een eigen huis kunnen kopen. Ik heb het dus erg goed voor elkaar. Wat niet wegneemt dat niet alles kan natuurlijk. Maar we stellen in die zin ook geen hoge eisen. Geen dure vakanties maar gewoon lekker kamperen in eigen land bijvoorbeeld. Maar we hoeven zeker niet te bezuinigen op eten, kleding, en ik heb zelfs nog een (oud) autootje voor de deur staan.. We hebben het dus heel goed zo. Dit realiseer en waardeer ik met de dag meer.
Herkennen meer vrouwen dit?
Wie herkent zich hierin..
Ik ben een bijna 40 jarige vrouw met best wat relaties achter de rug. Ik heb 2 kinderen met wiens vader ik een heel goed contact heb, en ik ben nu alweer een tijdje alleen (maar wat heet alleen als je 2 kinderen hebt!). Ik merk aan mezelf dat ik daarnaast steeds meer afstand neem van een relatie. Er zijn in mijn omgeving ook maar weinig relaties waarvan ik denk: ja, zo zou ik het ook wel willen. Vaker denk ik: pfoe, ben ik blij dat ik dat niet heb. Ik prijs mezelf steeds meer gelukkig dat ik lekker alleen ben. Wel ben ik erg blij dat ik mijn kinderen heb, dat moet ik wel zeggen. Zij zijn echt mijn levensvervulling. En verder heb ik een leuke baan, en vorig jaar heb ik zelfs een eigen huis kunnen kopen. Ik heb het dus erg goed voor elkaar. Wat niet wegneemt dat niet alles kan natuurlijk. Maar we stellen in die zin ook geen hoge eisen. Geen dure vakanties maar gewoon lekker kamperen in eigen land bijvoorbeeld. Maar we hoeven zeker niet te bezuinigen op eten, kleding, en ik heb zelfs nog een (oud) autootje voor de deur staan.. We hebben het dus heel goed zo. Dit realiseer en waardeer ik met de dag meer.
Herkennen meer vrouwen dit?
dinsdag 15 mei 2007 om 21:32
Hier nog iemand. Sterker nog, vriendinnen geloofden me niet als ik zei dat ik echt geen relatie wil (heb een langdurige achter de rug en een kind). Inmiddels wel, want ik werd redelijk 'moe' van het continue uitleggen waarom ik het niet wil. Dat is nu gelukkig over.
Koppelen hoeven ze dan ook echt niet in hun hoofd te halen. Lief bedoeld maar met averechts effect.
dinsdag 15 mei 2007 om 21:44
Sunshine, ik denk dat bijna iedereen dat het liefste heeft. En dat is niet iets wat je gegund wordt, iedereen zou je dat gunnen. Maar dat zit er in of het gebeurt je niet. Dat heeft niets te maken met gunnen.
Maar als een relatie er niet in zit, hoeft dat nog niet te betekenen dat je geen kinderen zou kunnen krijgen. Dat kan namelijk wel, ook zonder relatie. Waarom jezelf dat geluk ontnemen, alleen omdat je geen relatie hebt? Er zijn zoveel kinderen die niet met twee ouders opgroeien, dus
waarom zou jij, als je goed in je vel zit en alles voor elkaar hebt, geen kinderen proberen te krijgen in je eentje?
Ik snap het wel hoor, de wens van geen kinderen zonder een man waarmee je een gezin vormt. Maar in real life gaat het ook vaak anders en kan het je ook gebeuren dat je geen gezin bent met de vader van je kinderen.
Dus als je echt een kinderwens hebt, als vrouw kan dat altijd.
Snap je wat ik bedoel?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 15 mei 2007 om 22:34
Leuk hoor, al deze reacties. Vrouwen die zich wel heel erg in mijn verhaal herkennen, en ook vrouwen die dit toch niet doen.
Ik vind beide leuk om te lezen.
Afgelopen zaterdag las ik een artikel in de Trouw, dat ging over BAM moeders. Dit zijn eigenlijk een beetje de BOM moeders van deze tijd. Deze vrouwen kiezen ervoor om alleen kinderen te nemen. Soms wilden ze dit in eerste instantie wel liever met een partner, maar kwam deze gewoon niet voorbij in hun leven. Ik vond het zo'n mooi artikel, en er stond een foto bij van een vrouw met 2 kinderen, echt een hele mooie en sterke moeder. Ik was bijna jaloers op haar. Tot ik me realiseerde dat ik dit zelf eigenlijk ook ben!! Heel raar was dat, dat ik me dat pas daarna realiseerde..
Mijn kinderen zijn alleen wel geboren in een relatie, dat is het verschil, maar vrij vlot daarna ging het al mis. Daarna nog wel eens wat relaties gehad, maar nooit echt gevonden wat ik zocht. Nu zoek ik niet meer. Ik waardeer steeds meer hoe het is. Wat ik heb. En dat is veel. Ik ben ontzettend blij met mijn kinderen. Kan ze soms ook wel achter het behang plakken maar dat hoort erbij. Als ze 's avonds lekker fris in hun bedjes liggen en de armpjes om me heen slaan en me een lekkere natte klapzoen geven, dan is alles weer vergeten en vergeven. Daar doe je het toch voor! Mijn leven is gevuld. Niet alleen met de kinderen overigens hoor. Ook met mijn werk, mijn huis, mijn vriendinnen, familie, enz.
Ik zou eerlijk gezegd niet weten wat een partner daar nog aan toe zou kunnen voegen. Misschien later nog eens, als de kinderen het huis uit zijn..
Ik vind beide leuk om te lezen.
Afgelopen zaterdag las ik een artikel in de Trouw, dat ging over BAM moeders. Dit zijn eigenlijk een beetje de BOM moeders van deze tijd. Deze vrouwen kiezen ervoor om alleen kinderen te nemen. Soms wilden ze dit in eerste instantie wel liever met een partner, maar kwam deze gewoon niet voorbij in hun leven. Ik vond het zo'n mooi artikel, en er stond een foto bij van een vrouw met 2 kinderen, echt een hele mooie en sterke moeder. Ik was bijna jaloers op haar. Tot ik me realiseerde dat ik dit zelf eigenlijk ook ben!! Heel raar was dat, dat ik me dat pas daarna realiseerde..
Mijn kinderen zijn alleen wel geboren in een relatie, dat is het verschil, maar vrij vlot daarna ging het al mis. Daarna nog wel eens wat relaties gehad, maar nooit echt gevonden wat ik zocht. Nu zoek ik niet meer. Ik waardeer steeds meer hoe het is. Wat ik heb. En dat is veel. Ik ben ontzettend blij met mijn kinderen. Kan ze soms ook wel achter het behang plakken maar dat hoort erbij. Als ze 's avonds lekker fris in hun bedjes liggen en de armpjes om me heen slaan en me een lekkere natte klapzoen geven, dan is alles weer vergeten en vergeven. Daar doe je het toch voor! Mijn leven is gevuld. Niet alleen met de kinderen overigens hoor. Ook met mijn werk, mijn huis, mijn vriendinnen, familie, enz.
Ik zou eerlijk gezegd niet weten wat een partner daar nog aan toe zou kunnen voegen. Misschien later nog eens, als de kinderen het huis uit zijn..
dinsdag 15 mei 2007 om 23:00
O ja, dat is grappig, in mijn omgeving geloven ze het juist heel goed dat ik het zo prima naar mijn zin heb. Mijn vriendinnen benijden mij juist vaak. En mijn ouders en broers/zussen vinden ook dat ik het maar goed voor elkaar heb. Niemand probeert mij dan ook een relatie aan te praten, of te koppelen, ofzoiets..
Niet dat ze het zelf zo slecht hebben hoor, zo lijkt het nu bijna, en dat is toch (hopenlijk voor hen) ook niet het geval..
Maar ik hoor toch wel erg vaak dat ze vinden dat ik het toch maar goed voor elkaar heb!
En dat vind ik zelf dus ook!
Niet dat ze het zelf zo slecht hebben hoor, zo lijkt het nu bijna, en dat is toch (hopenlijk voor hen) ook niet het geval..
Maar ik hoor toch wel erg vaak dat ze vinden dat ik het toch maar goed voor elkaar heb!
En dat vind ik zelf dus ook!
dinsdag 15 mei 2007 om 23:04
dinsdag 15 mei 2007 om 23:04
Hoi Inky, wat je beschrijft herken ik helemaal, het is precies wat ik ook had vlak na mijn scheiding : opgelucht om van het gezeur af te zijn en heerlijk genieten van mijn kinderen, mijn vrije leven, mijn werk.
Ik wilde nooit meer een vaste relatie in mijn leven, en al helemaal niet samenwonen, want ik was erg op mijn pas verworven vrijheid gesteld.
Kort daarna kwam ik mijn huidige man tegen, en in één keer was ik helemaal omgeslagen: met hem was alles wat ik al had nog veel leuker.
We zijn nu al acht jaar samen, en ik heb helemaal niets van mijn vrijheid moeten inleveren; mijn man verwacht niets van mij. Veel dingen die ik vroeger al deed, zijn nu nog veel leuker: reizen, wandelen, fietsen, enz. En daarbovenop heb ik nu ook heerlijke seks, lange intieme gesprekken, en heel veel lol, want mijn man heeft ontzettend veel humor.
Mijn kinderen zijn intussen het huis uit, en ondanks mijn vele hobby's zou ik het leven zonder mijn man nu helemaal niet meer zo leuk vinden.
Mijn besluit: alleen zijn is veel fijner dan een slechte relatie (en volgens mij zijn de meeste relaties slecht of onbevredigend), maar (wat mij betreft) toch veel minder fijn dan een echt goede relatie.
Ik wilde nooit meer een vaste relatie in mijn leven, en al helemaal niet samenwonen, want ik was erg op mijn pas verworven vrijheid gesteld.
Kort daarna kwam ik mijn huidige man tegen, en in één keer was ik helemaal omgeslagen: met hem was alles wat ik al had nog veel leuker.
We zijn nu al acht jaar samen, en ik heb helemaal niets van mijn vrijheid moeten inleveren; mijn man verwacht niets van mij. Veel dingen die ik vroeger al deed, zijn nu nog veel leuker: reizen, wandelen, fietsen, enz. En daarbovenop heb ik nu ook heerlijke seks, lange intieme gesprekken, en heel veel lol, want mijn man heeft ontzettend veel humor.
Mijn kinderen zijn intussen het huis uit, en ondanks mijn vele hobby's zou ik het leven zonder mijn man nu helemaal niet meer zo leuk vinden.
Mijn besluit: alleen zijn is veel fijner dan een slechte relatie (en volgens mij zijn de meeste relaties slecht of onbevredigend), maar (wat mij betreft) toch veel minder fijn dan een echt goede relatie.
dinsdag 15 mei 2007 om 23:12
Zo herkenbaar!!! Ook ik ben helemaal happy in mn uppie. Heb gaaf appartement, midden in de stad, leuke baan en leuke vrienden. Moet er niet aan denken dat hier een kerel rondloopt een aan m'n kop zeurt! Overigens heb ik geen kinderen (en wil ze ook niet, dus daarvoor hoef ik niet aan de vent).
Trouwens, ik ben niet principieel tegen relaties, maar zie niet in wat dat nu aan mijn leven zou toevoegen. Dus op het moment dat iemand interesse toont, laat ik heeeeeel duidelijk merken dat ik niets wil.
Wel leuk om ook eens wat positieve vrijgezellen te lezen :D
Trouwens, ik ben niet principieel tegen relaties, maar zie niet in wat dat nu aan mijn leven zou toevoegen. Dus op het moment dat iemand interesse toont, laat ik heeeeeel duidelijk merken dat ik niets wil.
Wel leuk om ook eens wat positieve vrijgezellen te lezen :D
dinsdag 15 mei 2007 om 23:17
Ik heb 't ook enorm naar m'n zin als single samen met m'n kinderen, maar dat m'n kinderen m'n levensinvulling zijn dat dan weer niet. Ik ben kipje en heb kuikens, maar het is niet mijn levensdoel.
Heb 't ook goed voor elkaar, leuke (single) vriendinnen, huis, auto, werk blablabla etc en idd mocht ik een man tegen komen dan moet ie echt een aanvulling zijn op m'n huidige leventje. Maar ik zou 't niet uit de weg gaan, waarom zou ik ?
Liefde van kinderen is niet te vergelijken met liefde voor een partner.
Heb 't ook goed voor elkaar, leuke (single) vriendinnen, huis, auto, werk blablabla etc en idd mocht ik een man tegen komen dan moet ie echt een aanvulling zijn op m'n huidige leventje. Maar ik zou 't niet uit de weg gaan, waarom zou ik ?
Liefde van kinderen is niet te vergelijken met liefde voor een partner.
dinsdag 15 mei 2007 om 23:20
Oja, da's misschien het enige dat ik mis: vrijgezelle vriendinnen of vriendinnen zonder kinderen. In mijn omgeving is er een echt babyboom op gang, dus met een paar vriendinnen afspreken is gewoon echt niet leuk meer. Baby heeft elke 5 min aandacht nodig, dus tot een diepgaand gesprek kom je niet meer....Zal over een paar jaar wel weer komen :(
dinsdag 15 mei 2007 om 23:24
dinsdag 15 mei 2007 om 23:28
Precies daarom kijk ik uit naar over een paar jaar als hun kinderen wat ouder zijn. Nu zijn 't nog echt baby's en dan merk ik dat mijn vrouwelijke vrienden (euh vriendinnen dus) steeds bij die baby willen zijn, terwijl mijn mannelijke vrienden best wel een borrel willen drinken plus goed gesprek willen voeren en de baby uitbesteden (bij hun vriendin bijvoorbeeld)
Overigens is er nog een ding wat ik wel mis omdat ik geen relatie heb, en dat is de correctiefactor tov je eigen karakter. Nu is er niemand die tegen mij zegt: je bent soms wel bot, of onattent oid en volgens mij is een relatie in die zin goed dat het je socialer maakt...
Overigens is er nog een ding wat ik wel mis omdat ik geen relatie heb, en dat is de correctiefactor tov je eigen karakter. Nu is er niemand die tegen mij zegt: je bent soms wel bot, of onattent oid en volgens mij is een relatie in die zin goed dat het je socialer maakt...
dinsdag 15 mei 2007 om 23:41
Nou, sommige baby's zijn echt al wel een half jaar oud ofzo, en nog is moeders niet bij ze weg te slaan. 'k wil m'n vriendinnen terug!!!:@ Als ze nou een een beetje wipkip-poeder kregen, zouden ze dan weer gewoon willen afspreken....... 'k hoef niet eens tot laat de disco in, ben namelijk echt geen uitgaanstype, maar gewoon ergens wat eten / drinken en vooral KLETSEN! Anders komt 't natuurlijk nooit goed met die karakter-correctie ;)
dinsdag 15 mei 2007 om 23:52
Je hebt ook moeders waar het nooit meer goed bij komt, maar ach, zoveel mensen zoveel smaken. Ik ben dus wel een uitgaanstype en kom in de weekenden dat de kinderen er niet zijn 's ochtends pas thuis :$. Maar ik zal ze wel instralen, hopelijk komen ze snel weer terug op aarde en ondervinden dat hun kindje niet alleen maar zaligmakend is.
woensdag 16 mei 2007 om 00:03
woensdag 16 mei 2007 om 00:05
