Relaties
alle pijlers
Wie kiest er ook voor "bewust (gelukkig!) alleen"?
dinsdag 15 mei 2007 om 10:37
Hallo,
Wie herkent zich hierin..
Ik ben een bijna 40 jarige vrouw met best wat relaties achter de rug. Ik heb 2 kinderen met wiens vader ik een heel goed contact heb, en ik ben nu alweer een tijdje alleen (maar wat heet alleen als je 2 kinderen hebt!). Ik merk aan mezelf dat ik daarnaast steeds meer afstand neem van een relatie. Er zijn in mijn omgeving ook maar weinig relaties waarvan ik denk: ja, zo zou ik het ook wel willen. Vaker denk ik: pfoe, ben ik blij dat ik dat niet heb. Ik prijs mezelf steeds meer gelukkig dat ik lekker alleen ben. Wel ben ik erg blij dat ik mijn kinderen heb, dat moet ik wel zeggen. Zij zijn echt mijn levensvervulling. En verder heb ik een leuke baan, en vorig jaar heb ik zelfs een eigen huis kunnen kopen. Ik heb het dus erg goed voor elkaar. Wat niet wegneemt dat niet alles kan natuurlijk. Maar we stellen in die zin ook geen hoge eisen. Geen dure vakanties maar gewoon lekker kamperen in eigen land bijvoorbeeld. Maar we hoeven zeker niet te bezuinigen op eten, kleding, en ik heb zelfs nog een (oud) autootje voor de deur staan.. We hebben het dus heel goed zo. Dit realiseer en waardeer ik met de dag meer.
Herkennen meer vrouwen dit?
Wie herkent zich hierin..
Ik ben een bijna 40 jarige vrouw met best wat relaties achter de rug. Ik heb 2 kinderen met wiens vader ik een heel goed contact heb, en ik ben nu alweer een tijdje alleen (maar wat heet alleen als je 2 kinderen hebt!). Ik merk aan mezelf dat ik daarnaast steeds meer afstand neem van een relatie. Er zijn in mijn omgeving ook maar weinig relaties waarvan ik denk: ja, zo zou ik het ook wel willen. Vaker denk ik: pfoe, ben ik blij dat ik dat niet heb. Ik prijs mezelf steeds meer gelukkig dat ik lekker alleen ben. Wel ben ik erg blij dat ik mijn kinderen heb, dat moet ik wel zeggen. Zij zijn echt mijn levensvervulling. En verder heb ik een leuke baan, en vorig jaar heb ik zelfs een eigen huis kunnen kopen. Ik heb het dus erg goed voor elkaar. Wat niet wegneemt dat niet alles kan natuurlijk. Maar we stellen in die zin ook geen hoge eisen. Geen dure vakanties maar gewoon lekker kamperen in eigen land bijvoorbeeld. Maar we hoeven zeker niet te bezuinigen op eten, kleding, en ik heb zelfs nog een (oud) autootje voor de deur staan.. We hebben het dus heel goed zo. Dit realiseer en waardeer ik met de dag meer.
Herkennen meer vrouwen dit?
dinsdag 15 mei 2007 om 11:51
dinsdag 15 mei 2007 om 11:57
Ik herken een aantal van mijn vriendinnen hierin en ik geef ze geen ongelijk. Je bent vrij om te doen wat je zelf wil, en dat lijkt me heerlijk. Beter dan een moeizame relatie met een man. Een leuke relatie daar is wat voor te zeggen, maar het valt niet mee om precies je type te vinden, zeker als je al wat ouder bent.
dinsdag 15 mei 2007 om 12:11
Ik kan me niks voorstellen van jouw situatie het klinkt voor mij als een nachtmerrie, ben erg gehecht aan mijn relatie , maar ik heb wel diep respect voor je, je flikt t maar mooi wel, kan me wel voorstellen als je al een paar niet goedlopende relaties hebt gehad, dat t niet meer jou piece of cake is, en dat t beter is dan zo.Rust in de tent en geen vieze sokken vd vent.
dinsdag 15 mei 2007 om 12:12
Ik ben wel wat jonger (24) en ik heb geen kinderen maar ik herken hier wel een deel van mezelf in (zoals ik was)Nadat mijn relatie voorbij was, was ik opgelucht. Om mij heen zag ik alleen maar relaties die niet goed waren (mensen die vreemd gingen, of alleen maar ruzie maakten, of die zich zelf niet meer waren enz)Ik wilde ook geen relatie meer, want ik geloofde ook niet dat de relatie die ik wilde bestond.En eigenlijk toen ik bezig was met mijn eigen leven te leiden, en daarmee heel gelukkig en tevreden te zijn kwam ik mijn huidige vriend tegen.Als het zo moet zijn, dan komt het gewoon.. en anders moet het gewoon niet zo zijn denk ik..[Bewerkt door moderator, spam/reclame]bewerkt door moderator,
dinsdag 15 mei 2007 om 12:14
Heel herkenbaar! Ook ik ben bijna veertig en single. Heb een leuke baan, leuk huis en een paar goede vrienden. Kan me financieel goed redden en ga lekker alleen op vakantie en hoef dan met niemand rekening te houden. Heerlijk! Ben blij met m'n vrijheid en als ik andere stellen zie heb ik er ook helemaal geen spijt van dat ik er bewust voor gekozen heb om single te blijven. Eén minpuntje: al mijn vrienden hebben wel een relatie of zijn getrouwd. En als ik dan samen met hen iets onderneem ben ik weleens bang dat ik "te veel" ben. Niet dat zij mij die indruk geven, maar als we een keer met z'n driëen naar bv de bioscoop gaan dan denk ik weleens: zouden ze nou niet liever met hun tweëen zijn gegaan?
dinsdag 15 mei 2007 om 12:14
Nee, ik herken het ook niet. Ik zie inderdaad ook in mijn omgeving geen relaties waarmee ik zou willen ruilen (en waar ik niet altijd even vrolijk van word) en als vrijgezel vermaak ik me ook prima, maar dat neemt niet weg dat ik af en toe lekker blijf wegdromen :D bij een leuke relatie en dat het
ook 1 van mijn wensen voor ergens in de toekomst is.....heerlijk, ondanks het soms enorme relatiegezeik, je leven met iemand te delen die je lief is toch.....de liefde van familie en vrienden is bijzonder aangenaam, maar dat is voor mij niet te vergelijken, niet dat dat minder is, maar het is gewoon anders........
ook 1 van mijn wensen voor ergens in de toekomst is.....heerlijk, ondanks het soms enorme relatiegezeik, je leven met iemand te delen die je lief is toch.....de liefde van familie en vrienden is bijzonder aangenaam, maar dat is voor mij niet te vergelijken, niet dat dat minder is, maar het is gewoon anders........
dinsdag 15 mei 2007 om 13:46
nou moet t natuurlijk ook weer niet zo zijn dat t single zijn verheerlijkt word boven t hebben van een relatie, er zijn ook leuke relaties hoor.Die ook nog s leuk blijven.
ik heb een gescheiden vriendin , het verdriet en de bitterheid is groot en met een kop koffie zit ze hier geregeld te mopperen dat alle mannen klootzakken zijn, als ik haar dan met een opgetrokken wenkbrauw aankijk dan corrigeert ze zichzelf, want das natuurlijk niet zo.
ik denk dat de stelling moet blijven, dat je liever alleen kunt zijn dan met een klootzak je leven moet doorworstelen,
maar samen leuk hebben blijft voor mij toch wel op nummer 1 hoor.
ik heb een gescheiden vriendin , het verdriet en de bitterheid is groot en met een kop koffie zit ze hier geregeld te mopperen dat alle mannen klootzakken zijn, als ik haar dan met een opgetrokken wenkbrauw aankijk dan corrigeert ze zichzelf, want das natuurlijk niet zo.
ik denk dat de stelling moet blijven, dat je liever alleen kunt zijn dan met een klootzak je leven moet doorworstelen,
maar samen leuk hebben blijft voor mij toch wel op nummer 1 hoor.
dinsdag 15 mei 2007 om 14:28
Ik heb maar 1 vriendin waarvan ik vind dat ze een leuke relatie heeft met een leuke vent die slim is, aardig voor haar, leuke papa maar ook een echte vent is. Vaak zijn 'aardige' mannen slaapverwekkend saai, lelijk en van die natte kranten die zich laten koeieneren....Twee andere vriendinnen zitten al jaren met hufters die hun heel erg ongelukkig maken...de reden dat ze bij hen blijven, is in beide gevallen financieel en voor de kinderen. Terwijl die mannen beide zich totaal niet met de kids bemoeien. Andere vriendinnen zijn met reeds genoemde natte kranten. Best aardig, geen kraak of smaak aan. Ik heb kind en ben single, maar heb wel een soort van relatie met de vader van mijn kind. Het is beslist geen ideale vent. Maar hij is lekker en hij valt me niet lastig. Haalt de scherpe randjes van het single zijn af. Vin mijn leven prima zo. Vin het best slap dat mijn vriendinnen niet zonder hun hufter kunnen, alleen omdat ze er dan financieel op achteruit gaan. Lekker dan, doodongelukkig in je bmw....maar ja , ieder voor zich.
dinsdag 15 mei 2007 om 14:39
Hai Inky, ik denk eigenlijk dat het is zoals je zelf in het leven staat. Sommige mensen zijn alleen gelukkig in een relatie of alleen gelukkig in hun eentje. Maar of je nu samen bent of alleen, het gaat er toch om of jij je tevreden voelt met jezelf? Ik ben een paar jaar -na mijn scheiding- een happy single geweest, op stap met vriendinnen en spannende dates. Ik had het niet willen missen! Zonder dat ik op zoek was kwam ik mijn huidige vriend tegen waar ik nu al een tijd mee samen ben. Ook met hem ben ik heel gelukkig. En mijn relatie is allesbehalve saai, juist door die vrijgezelle periode ben ik me er bewust van dat mijn eigen leven belangrijk is en ik geen behoefte (meer) heb om alles te delen en elke avond samen op de bank te zitten.
dinsdag 15 mei 2007 om 17:43
Het klopt, alles is betrekkelijk. Alleenzijn is niet zaligmakend, maar een relatie ook zeker niet. Geluk zit toch vooral in jezelf.
Maar ik betrap mezelf er meer en meer op dat ik het goed naar mijn zin heb zo, zonder partner. Ben zelf misschien, of zeker, ook wel wat gecompliceerd in relaties. Val niet echt op de goede types voor mij. Dus in die zin gaf een relatie mij vaak de nodige onrust, spanningen, onzekerheid. Ik merk dat ik nu ik wat langere tijd alleen ben, steeds beter in mijn vel komt te zitten. Ik prijs mezelf echt steeds gelukkiger met mijn situatie. Ik geniet mijn kinderen, in combinatie met mijn werk, ons gezellige huisje, de rust, de veiligheid, de harmonie. En ik heb daarnaast een aantal fijne mensen om me heen met wie ik dingen kan delen. En ik voel me daarbij nooit teveel. Het is juist vaker zo dat mijn vriendinnen mij opzoeken omdat ze er even uit moeten
Verder geniet ik ook vaak van het gewoon alleenzijn. Gewoon, met een lekker boekje op de bank..
Maar ik betrap mezelf er meer en meer op dat ik het goed naar mijn zin heb zo, zonder partner. Ben zelf misschien, of zeker, ook wel wat gecompliceerd in relaties. Val niet echt op de goede types voor mij. Dus in die zin gaf een relatie mij vaak de nodige onrust, spanningen, onzekerheid. Ik merk dat ik nu ik wat langere tijd alleen ben, steeds beter in mijn vel komt te zitten. Ik prijs mezelf echt steeds gelukkiger met mijn situatie. Ik geniet mijn kinderen, in combinatie met mijn werk, ons gezellige huisje, de rust, de veiligheid, de harmonie. En ik heb daarnaast een aantal fijne mensen om me heen met wie ik dingen kan delen. En ik voel me daarbij nooit teveel. Het is juist vaker zo dat mijn vriendinnen mij opzoeken omdat ze er even uit moeten
Verder geniet ik ook vaak van het gewoon alleenzijn. Gewoon, met een lekker boekje op de bank..
dinsdag 15 mei 2007 om 18:44
Ik ben niet bewust alleen, had graag een leuke partner en relatie willen hebben. helaas beslist het lot al tien jaren anders voor mij. wel heb ik bewust de keuze gemaakt dat ik liever alleen gelukkig ben dan samen met de verkeerde vent om maar niet alleen door het leven te hoeven. ik ben in zekere zin dus wel tevreden en gelukkig met hoe ik nu leef, maar dat wil niet zeggen dat ik geen relatie mis. ik ben al 35 en ik besef steeds meer dat de leuke en goede mannen al bezet zijn. op late leeftijd kan je niet hetzelfde opbouwen als op jongere leeftijd, en kom je alleen nog mannen tegen die al kinderen hebben. ik besef steeds meer wat ik wel heb en waardeer dat ook steeds meer, maar toch had ik het graag anders gezien. ik vind het niet leuk om al zo lang alleen te zijn.
dinsdag 15 mei 2007 om 18:56
Inky, ik herken het helemaal! Ben 36, heb een heerlijk meiske van 4, een erg leuke baan, eigen huis en een auto voor de deur. :D
Ik heb het lang gemist, een relatie, niet alles alleen op hoeven lossen etc. Maar ik woon nu 7 jaar alleen en vind het eigenlijk wel goed zo. Mijn ex (waar ik dus niet mee heb samengewoond) en ik delen de afgelopen 3 jaar de zorg voor ons Kitty naar volle tevredenheid in co-ouderschap met goed overleg.
Ik zou geen nee zeggen als er een geweldige man voorbij komt, maar dan moet ie echt wel heel erg geweldig zijn. Want eigenlijk ben ik wel erg gelukkig met mijn leventje.
Wat scheelt denk ik, is dat wij een vervulde kinderwens hebben. Geen tikkende bioklok meer dus. Veel vrouwen tussen de 35 en de 40 die alleen zijn hebben geen kinderen en ik denk dat het dan anders is. Want Inky en ik hebben dan geen relatie, maar wel genoeg liefde in ons leven. De liefde van en voor onze kinderen.
Ik heb het lang gemist, een relatie, niet alles alleen op hoeven lossen etc. Maar ik woon nu 7 jaar alleen en vind het eigenlijk wel goed zo. Mijn ex (waar ik dus niet mee heb samengewoond) en ik delen de afgelopen 3 jaar de zorg voor ons Kitty naar volle tevredenheid in co-ouderschap met goed overleg.
Ik zou geen nee zeggen als er een geweldige man voorbij komt, maar dan moet ie echt wel heel erg geweldig zijn. Want eigenlijk ben ik wel erg gelukkig met mijn leventje.
Wat scheelt denk ik, is dat wij een vervulde kinderwens hebben. Geen tikkende bioklok meer dus. Veel vrouwen tussen de 35 en de 40 die alleen zijn hebben geen kinderen en ik denk dat het dan anders is. Want Inky en ik hebben dan geen relatie, maar wel genoeg liefde in ons leven. De liefde van en voor onze kinderen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 15 mei 2007 om 19:12
Sunshine, als je kinderen zou willen kan dat altijd. Het is je niet gegund, klinkt best slachtofferig en ik denk dat die houding sowieso niet gelukkig maakt.
Als je echt de wens hebt kinderen te krijgen, laat je dan niet tegenhouden door het niet hebben van een relatie. Misschien is het nooit je ideaal geweest, om in je eentje kinderen te krijgen, maar het kan wel.
Zoek op dit forum maar eens op de poster Solomio, die zeer succesvol en gelukkig leeft met haar 2 zoons, die ze heeft gekregen via een zaaddonor.
Als je echt de wens hebt kinderen te krijgen, laat je dan niet tegenhouden door het niet hebben van een relatie. Misschien is het nooit je ideaal geweest, om in je eentje kinderen te krijgen, maar het kan wel.
Zoek op dit forum maar eens op de poster Solomio, die zeer succesvol en gelukkig leeft met haar 2 zoons, die ze heeft gekregen via een zaaddonor.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 15 mei 2007 om 19:12
Mee eens, ik ben jong moeder geworden en ten tijde van de scheiding was mijn kinderwens al vervuld. De liefde (en knuffels en aandacht) van en voor mijn kids hebben mij altijd erg happy gemaakt. Bovendien had ik in de slechtste periodes (die ik natuurlijk ook heb meegemaakt) een doel om mijn bed uit te komen en toch m'n beste beentje voor te zetten... Is voor mij ook beter dan toegeven aan m'n ellende.
dinsdag 15 mei 2007 om 19:49
Vanilla, misschien bedoel je het niet zo maar ik lees het wel zo; voor mij is mijn kind niet iemand die me helpt niet toe te geven aan mijn ellende. Ik heb die ellende niet, en zo te horen Inky ook niet.
Natuurlijk heeft Kitty's aanwezigheid me door moeilijke tijden heen gesleept. Maar dat waren meer moeilijke tijden met werk, geld, etc dan met het alleen zijn. Voor veel vrouwen zijn de kinderen degene die hun door moeilijke tijden in de relatie heen slepen.
Ik denk dat TO het met me eens is dat je als single altijd wel af en toe verlangt naar een relatie. Maar als happy single doe je dat denk ik niet vaker dan dat een vrouw met relatie af en toe verlangt naar alleen zijn.
Het kan af en toe best vervelend zijn, dat mensen niet willen geloven dat je als single ook echt, echt happy kunt zijn. het word je zo opgedrongen dat het hebben van een relatie pas het ultieme geluk in zou houden. Nou, het ultieme geluk voor mij zit in de liefde voor en van mijn dochter. Daar kan en hoeft geen man tegenop. En ik heb genoeg ervaring met relaties, ja, ook heel gelukkige relaties, om dat te kunnen zeggen.
Natuurlijk heeft Kitty's aanwezigheid me door moeilijke tijden heen gesleept. Maar dat waren meer moeilijke tijden met werk, geld, etc dan met het alleen zijn. Voor veel vrouwen zijn de kinderen degene die hun door moeilijke tijden in de relatie heen slepen.
Ik denk dat TO het met me eens is dat je als single altijd wel af en toe verlangt naar een relatie. Maar als happy single doe je dat denk ik niet vaker dan dat een vrouw met relatie af en toe verlangt naar alleen zijn.
Het kan af en toe best vervelend zijn, dat mensen niet willen geloven dat je als single ook echt, echt happy kunt zijn. het word je zo opgedrongen dat het hebben van een relatie pas het ultieme geluk in zou houden. Nou, het ultieme geluk voor mij zit in de liefde voor en van mijn dochter. Daar kan en hoeft geen man tegenop. En ik heb genoeg ervaring met relaties, ja, ook heel gelukkige relaties, om dat te kunnen zeggen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 15 mei 2007 om 19:51
Vanilla, ik kan me wel voorstellen dat dit anders is als je al heel jong alleen komt te staan. Als je watr ouder bent, heb je je leven al veel meer vorm gegeven en is het niet meer zo makkelijk om daar een ander in toe te laten. Zeker als je happy bent met wat je hebt, kan een relatie juist heel veel verstoren in je happy single-life.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 15 mei 2007 om 20:16
Poezewoes, heel fijn dat jij die ellende niet gekend hebt. Ik snap dat het misschien raar overkomt en het is zeker niet zo dat mijn kinderen vooral of alleen een reden waren om vlak na de scheiding niet toe te geven aan mijn ellende, maar het betekende wel dat ik me sterk moest houden in tijden dat het niet goed ging (plotseling overlijden van vader, ernstige ziekte van moeder, familieruzie). En met sterk houden bedoel ik dan dat ik ondanks dat ik verdriet had toch met ze naar de speeltuin of naar het schoolfeest ging en daardoor mezelf ook sterker voelde worden (en daardoor een leukere moeder voor ze was). Het had overigens niets te maken met andere relaties.
dinsdag 15 mei 2007 om 21:17
