Relaties
alle pijlers
Wie kiest er ook voor "bewust (gelukkig!) alleen"?
dinsdag 15 mei 2007 om 10:37
Hallo,
Wie herkent zich hierin..
Ik ben een bijna 40 jarige vrouw met best wat relaties achter de rug. Ik heb 2 kinderen met wiens vader ik een heel goed contact heb, en ik ben nu alweer een tijdje alleen (maar wat heet alleen als je 2 kinderen hebt!). Ik merk aan mezelf dat ik daarnaast steeds meer afstand neem van een relatie. Er zijn in mijn omgeving ook maar weinig relaties waarvan ik denk: ja, zo zou ik het ook wel willen. Vaker denk ik: pfoe, ben ik blij dat ik dat niet heb. Ik prijs mezelf steeds meer gelukkig dat ik lekker alleen ben. Wel ben ik erg blij dat ik mijn kinderen heb, dat moet ik wel zeggen. Zij zijn echt mijn levensvervulling. En verder heb ik een leuke baan, en vorig jaar heb ik zelfs een eigen huis kunnen kopen. Ik heb het dus erg goed voor elkaar. Wat niet wegneemt dat niet alles kan natuurlijk. Maar we stellen in die zin ook geen hoge eisen. Geen dure vakanties maar gewoon lekker kamperen in eigen land bijvoorbeeld. Maar we hoeven zeker niet te bezuinigen op eten, kleding, en ik heb zelfs nog een (oud) autootje voor de deur staan.. We hebben het dus heel goed zo. Dit realiseer en waardeer ik met de dag meer.
Herkennen meer vrouwen dit?
Wie herkent zich hierin..
Ik ben een bijna 40 jarige vrouw met best wat relaties achter de rug. Ik heb 2 kinderen met wiens vader ik een heel goed contact heb, en ik ben nu alweer een tijdje alleen (maar wat heet alleen als je 2 kinderen hebt!). Ik merk aan mezelf dat ik daarnaast steeds meer afstand neem van een relatie. Er zijn in mijn omgeving ook maar weinig relaties waarvan ik denk: ja, zo zou ik het ook wel willen. Vaker denk ik: pfoe, ben ik blij dat ik dat niet heb. Ik prijs mezelf steeds meer gelukkig dat ik lekker alleen ben. Wel ben ik erg blij dat ik mijn kinderen heb, dat moet ik wel zeggen. Zij zijn echt mijn levensvervulling. En verder heb ik een leuke baan, en vorig jaar heb ik zelfs een eigen huis kunnen kopen. Ik heb het dus erg goed voor elkaar. Wat niet wegneemt dat niet alles kan natuurlijk. Maar we stellen in die zin ook geen hoge eisen. Geen dure vakanties maar gewoon lekker kamperen in eigen land bijvoorbeeld. Maar we hoeven zeker niet te bezuinigen op eten, kleding, en ik heb zelfs nog een (oud) autootje voor de deur staan.. We hebben het dus heel goed zo. Dit realiseer en waardeer ik met de dag meer.
Herkennen meer vrouwen dit?
woensdag 16 mei 2007 om 19:25
Reiger, Wipkipje, Kletsbets en anderen die zeggen dat zij happy zijn met hun single (ouder)status.
Jullie hebben dus allen kinderen, een leuke baan, een eigen (huur/koop)huisje, je auto, je vriendenkring, je familie, en misschien nog wel tig hobby's.
Jullie zeggen met jullie leven gelukkig te zijn. missen jullie de intimiteit, de sex en de aandacht van een partner dan niet? Hebben jullie nooit momenten van eenzaamheid of gemis of leegte?
Als ik namelijk naar mijn eigen leven kijk, dan kan ik zeggen dat ik geen kinderen heb en al ruim 10 jaar single ben (ben bezig de hoop op een relatie op te geven). wat ik wel met jullie overeen heb is een baan (nog geen leuke, maar daar ben ik mee bezig. ik ben in elk geval wel economisch zelfstandig vanaf mijn 20e), ik sport, ik heb een kleine vriendenkring die wel prettig is, al verlang ik op bepaalde momenten wel naar ene iets grotere omdat mijn vrienden wel gesetteld zijn en kinderen hebben en ver wonen. ik ben gelukkig met mijn huurhuisje, ik heb mijn hobby's (sporten, schilderen en lezen), ik reis met ov (vind ik niet erg). mijn dingen wijken niet echt veel af van die van jullie en toch heb ik niet het happy gevoel en heb ik vaak eerder het gevoel dat ik veel mis. ik wil me eigenlijk ook zo voelen als jullie. gelukkig zijn met je eigen leven. ik besef dat ik mijn geluk te veel laat afhangen van het hebben van een parnter en een gezin, maar ook ik perioden dat ik dat niet doe , heb ik niet het happy gevoel dat jullie omschrijven, ik wil dat ook graag bereiken. wat hebben jullie gedaan om zover te komen. hoe doen jullie dat? wat is ervoor nodig? graag tips. wat het advies van een ander betreft om alleen kinderen te nemen, dat wil ik juist niet. ik wil samen kinderen (ongeacht hoe het kan aflopen) of niet. meiden, reageer. ik ben benieuwd wat ik kan veranderen om net zo happy te worden als jullie
Jullie hebben dus allen kinderen, een leuke baan, een eigen (huur/koop)huisje, je auto, je vriendenkring, je familie, en misschien nog wel tig hobby's.
Jullie zeggen met jullie leven gelukkig te zijn. missen jullie de intimiteit, de sex en de aandacht van een partner dan niet? Hebben jullie nooit momenten van eenzaamheid of gemis of leegte?
Als ik namelijk naar mijn eigen leven kijk, dan kan ik zeggen dat ik geen kinderen heb en al ruim 10 jaar single ben (ben bezig de hoop op een relatie op te geven). wat ik wel met jullie overeen heb is een baan (nog geen leuke, maar daar ben ik mee bezig. ik ben in elk geval wel economisch zelfstandig vanaf mijn 20e), ik sport, ik heb een kleine vriendenkring die wel prettig is, al verlang ik op bepaalde momenten wel naar ene iets grotere omdat mijn vrienden wel gesetteld zijn en kinderen hebben en ver wonen. ik ben gelukkig met mijn huurhuisje, ik heb mijn hobby's (sporten, schilderen en lezen), ik reis met ov (vind ik niet erg). mijn dingen wijken niet echt veel af van die van jullie en toch heb ik niet het happy gevoel en heb ik vaak eerder het gevoel dat ik veel mis. ik wil me eigenlijk ook zo voelen als jullie. gelukkig zijn met je eigen leven. ik besef dat ik mijn geluk te veel laat afhangen van het hebben van een parnter en een gezin, maar ook ik perioden dat ik dat niet doe , heb ik niet het happy gevoel dat jullie omschrijven, ik wil dat ook graag bereiken. wat hebben jullie gedaan om zover te komen. hoe doen jullie dat? wat is ervoor nodig? graag tips. wat het advies van een ander betreft om alleen kinderen te nemen, dat wil ik juist niet. ik wil samen kinderen (ongeacht hoe het kan aflopen) of niet. meiden, reageer. ik ben benieuwd wat ik kan veranderen om net zo happy te worden als jullie
woensdag 16 mei 2007 om 21:11
Hier ben ik ook weer. Heb de hele dag niet kunnen reageren i.v.m. mijn werk.
Reiger, mooi verhaal hoor... Ben blij dat het zo uitgepakt heeft voor jou.
En Sunshine, geluk zit voornamelijk in jezelf. Ook binnen een relatie is dit het geval. Je moet het gewoon goed met jezelf kunnen vinden. En als je dat doet, maakt het hebben van een relatie eigenlijk niet zo heel veel meer uit, dan is dat helemaal niet zo belangrijk meer. Dit gaat tenminste voor mij op. Ook ik heb lang gedacht dat het ultieme geluk voor mij toch in een relatie zat. Maar na een aantal relaties waarin ik helemaal niet zo gelukkig was, denk ik dat nu niet meer. Vooral niet nu ik mijn eigen leven weer zo ontzettend goed op poten heb gekregen. Boven verwachting, een jaar geleden zat ik er echt heeeeel anders bij, toen zag het er vrij uitzichtloos uit. Mijn laatste relatie was toen op de klippen gelopen, en ik stond min of meer op straat, met 2 kinderen, geen baan, geen woning, geen geld.
Ik ben er binnen 1 jaar helemaal bovenop gekrabbeld. Nu heb ik een goede baan, goede kinderopvang, een (eigen) huis, een autootje voor de deur, en mijn relaties met vriendinnen en familie opgebouwd/ uitgebreid.
En nu begint het genieten. Echt genieten. Ik realiseer steeds meer waar ik vandaan kom en waar ik nu sta. En waardeer dit zo enorm. Dit neemt niemand me meer af. Het alleen-zijn maakt mij gelukkiger dan een relatie ooit gedaan heeft.
Maar misschien moet je dit eerst allemaal ervaren voordat je je in je eentje (met kinderen, dat wel) zó gelukkig kunt voelen. Ik hoop het niet voor je.
Iemand vroeg nog naar de sex/ intimiteit. Ik ervaar intimiteit ook in goede gesprekken met vriendinnen en familie, en een grote behoefte aan sex heb ik niet. Nooit gehad ook. En gek genoeg al helemaal niet als ik alleen ben. Het is net of de natuur dit al op een laag pitje heeft gezet.
Reiger, mooi verhaal hoor... Ben blij dat het zo uitgepakt heeft voor jou.
En Sunshine, geluk zit voornamelijk in jezelf. Ook binnen een relatie is dit het geval. Je moet het gewoon goed met jezelf kunnen vinden. En als je dat doet, maakt het hebben van een relatie eigenlijk niet zo heel veel meer uit, dan is dat helemaal niet zo belangrijk meer. Dit gaat tenminste voor mij op. Ook ik heb lang gedacht dat het ultieme geluk voor mij toch in een relatie zat. Maar na een aantal relaties waarin ik helemaal niet zo gelukkig was, denk ik dat nu niet meer. Vooral niet nu ik mijn eigen leven weer zo ontzettend goed op poten heb gekregen. Boven verwachting, een jaar geleden zat ik er echt heeeeel anders bij, toen zag het er vrij uitzichtloos uit. Mijn laatste relatie was toen op de klippen gelopen, en ik stond min of meer op straat, met 2 kinderen, geen baan, geen woning, geen geld.
Ik ben er binnen 1 jaar helemaal bovenop gekrabbeld. Nu heb ik een goede baan, goede kinderopvang, een (eigen) huis, een autootje voor de deur, en mijn relaties met vriendinnen en familie opgebouwd/ uitgebreid.
En nu begint het genieten. Echt genieten. Ik realiseer steeds meer waar ik vandaan kom en waar ik nu sta. En waardeer dit zo enorm. Dit neemt niemand me meer af. Het alleen-zijn maakt mij gelukkiger dan een relatie ooit gedaan heeft.
Maar misschien moet je dit eerst allemaal ervaren voordat je je in je eentje (met kinderen, dat wel) zó gelukkig kunt voelen. Ik hoop het niet voor je.
Iemand vroeg nog naar de sex/ intimiteit. Ik ervaar intimiteit ook in goede gesprekken met vriendinnen en familie, en een grote behoefte aan sex heb ik niet. Nooit gehad ook. En gek genoeg al helemaal niet als ik alleen ben. Het is net of de natuur dit al op een laag pitje heeft gezet.
woensdag 16 mei 2007 om 21:14
@ sunshine: ik heb geen kinderen hoor! en (da's dan mijn voordeel) ik wil ze ook absoluut niet!
verder mis ik natuurlijk wel eens een vent, maar eigenlijk meer voor het plaatje. kom ik weer in m'n uppie op een familiefeest waar IEDEREEN een partner heeft, en krijg je al die vragen over je heen. of op het werk, als collega's het in het "kringgesprek" hebben over hun partner, en ik ben in m'n uppie, dat valt dan zo op.
maar voor mezelf ben ik eigenlijk wel happy! oja, wat jij zegt, een grotere vriendenkring zou wel wenselijk zijn. zeker omdat vriendinnen vaak vast zitten aan man en kind en afspreken met een van beiden erbij is geen succes!
verder mis ik natuurlijk wel eens een vent, maar eigenlijk meer voor het plaatje. kom ik weer in m'n uppie op een familiefeest waar IEDEREEN een partner heeft, en krijg je al die vragen over je heen. of op het werk, als collega's het in het "kringgesprek" hebben over hun partner, en ik ben in m'n uppie, dat valt dan zo op.
maar voor mezelf ben ik eigenlijk wel happy! oja, wat jij zegt, een grotere vriendenkring zou wel wenselijk zijn. zeker omdat vriendinnen vaak vast zitten aan man en kind en afspreken met een van beiden erbij is geen succes!
woensdag 16 mei 2007 om 22:12
@ inky: ik herken je opmerking tav seks wel. ook ik heb hier geen behoefte (meer) aan. sterker nog, ik denk regelmatig als ik 's avonds hondsmoe ik bed rol: wat ben ik blij dat er nu geen vent naast me ligt die seks wil.........
verder heb ik het idee dat ik emotioneel gezien veel stabieler ben. met relaties is het (vind ik) zo van ontzettende ups naar ontzettende downs en weer terug. nu kabbelt het leven lekker door (ok, dit klinkt suf........ , maar lekker is het wel!)
verder heb ik het idee dat ik emotioneel gezien veel stabieler ben. met relaties is het (vind ik) zo van ontzettende ups naar ontzettende downs en weer terug. nu kabbelt het leven lekker door (ok, dit klinkt suf........ , maar lekker is het wel!)
woensdag 16 mei 2007 om 22:32
'k ben toch al 'n jaar of 5 vrijgezel. wel af en toe wat losse flodders, maar meestal had ik daar al heel snel genoeg van en zette ik ze buiten de deur!
het alleen zijn heb ik niet echt moeten leren, wel was ik een paar jaar geleden actiever op zoek naar een partner, via datingsites enz. Maar na een jaar oid ingeschreven te zijn geweest, en 3 dates te hebben gehad (allemaal flapdrollen trouwens), besloot ik dat dat het ook niet was.
Van mezelf weet ik wel dat ik heeeeeeeeeeeeel kritisch ben. Dus de vent die mag blijven moet door minstens 100 hoepeltjes kunnen springen, anders laat-maar-zitten ;)
het alleen zijn heb ik niet echt moeten leren, wel was ik een paar jaar geleden actiever op zoek naar een partner, via datingsites enz. Maar na een jaar oid ingeschreven te zijn geweest, en 3 dates te hebben gehad (allemaal flapdrollen trouwens), besloot ik dat dat het ook niet was.
Van mezelf weet ik wel dat ik heeeeeeeeeeeeel kritisch ben. Dus de vent die mag blijven moet door minstens 100 hoepeltjes kunnen springen, anders laat-maar-zitten ;)
donderdag 17 mei 2007 om 01:15
Dat geluk zit niet in die auto, in dat huisje, in dat werk of zelfs niet in die kinderen, maar in jezelf. Ik heb heel veel meegemaakt in m'n leven, heb geluk altijd gezocht in allerlei dingen, relaties, materiële zaken, kinderen of whatever, maar echt waar het zit in jezelf. Geluk is ook niet een constant gevoel, je gelukkig voelen zit in momenten. Doordat ik heel extreem verdriet op verschillende manieren heb meegemaakt ben ik nu sinds een paar jaar in staat om die zonnige kant van het leven te zien. Moet wel bekennen dat ik eerst op die bodem heb gezeten om naar die top te kunnen klimmen. Ik ben nu echt tevreden met mezelf en stel mezelf en mijn geluk voorop. Sinds ik dat doe en ook daar geen schuldgevoel meer over heb kan ik echt genieten van mij, m'n leven, m'n kinderen en alles wat bij mij hoort en wat ik meemaak.
Uiteraard zijn er momenten dat ik zou willen dat ik even intimiteit kreeg van een volwassen partner, iemand die echt een maatje is alsmede een sexuele partner, maar dat zijn zo weinig momenten dat ik dat mis tov m'n algehele gevoel van mijn tevredenheid dat ik daar best mee kan leven.
Mocht ik ooit die partner tegen het lijf lopen die echt die aanvulling is op mijn leven dan heel graag zelfs, maar voor minder zal ik 't niet doen. Daarvoor hou ik teveel van mezelf en m'n leventje.
donderdag 17 mei 2007 om 07:03
Inderdaad, geluk zit in je zelf. Ik ben nu een half jaar single na een hele lange relatie, en dat besef ik eigenlijk nu pas. Nu ik waardering echt uit mezelf moet halen, merk ik dat ik veel meer uit het leven haal. Ik wacht niet meer af tot de ander zegt: goed gedaan meid, maar ik doe wat mij leuk/goed lijkt en vertrouw op mijn keuzes. Denk dat een groot deel van mijn geluk daarin zit: dat ik vertrouwen heb in mezelf en in de keuzes die ik maak. Doordat ik geloof dat ik op dat moment de goede dingen doe (natuurlijk kan dat later anders uitpakken, maar ik neem op zo'n moment niet zomaar een beslissing) heb ik een stuk minder last van twijfels en zorgen en kan ik meer genieten van de kleine dingen. En dat kan gewoon lekker uit het raam kijken naar wat er op straat gebeurd, of het volgen van een gesprek in de tram, op zondag lekker (alleen) lunchen, maar ook een gezellige stapavond of een goed gesprek. Waar ik me in mn relatie veel liet leiden door mijn partner, laat ik me nu door mezelf leiden. Ik merk dat ik echt kan genieten van het alleen zijn, ik vind het ook niet erg om alleen dingen te ondernemen. Ook ik ben blij met mezelf en wat ik in het afgelopen half jaar bereikt heb, en inderdaad, dat neemt niemand me meer af!! Het maakt ook dat ik van een eventuele toekomstige partner ook andere dingen verwacht. Inderdaad geen invulling van mn leven, maar een aanvulling. Ik vrees overigens wel dat mn nieuw verworven zelfstandigheid in een toekomstige relatie nog problemen zou kunnen opleveren, weet niet of ik dat zomaar op kan geven, of ik iemand zo diep in mn leven kan toelaten als ik in mijn vorige relatie heb gedaan. Maar goed, ik ben pas een half jaar alleen en misschien is dat willen vasthouden aan mn zelfstandigheid een soort van tegenreactie en wordt dat in de loop der tijd wel weer minder. Komt tijd, komt raad!
Liefs,
Appelflapper
donderdag 17 mei 2007 om 10:30
Goedemorgen allemaal!
Ik herken me enorm in de verhalen van appelflapper, wipkipje en kletsbets. (Wat een namen overigens...haha).
Zo is het voor mij ook!
En ik wilde het de vorige keer inderdaad niet schrijven, maar ook ik heb iedere avond als ik mijn bedje inkruip zoiets van: "heerlijk, niemand die nog iets van me wil!" Ik geniet van het hele bed voor mij alleen. Nog even lezen en dan lichtje uit en lekker slapen..
Nee, dat gefrunnik aan mijn lijf mis ik allerminst!
Oh, erg hé??
Ik herken me enorm in de verhalen van appelflapper, wipkipje en kletsbets. (Wat een namen overigens...haha
).Zo is het voor mij ook!
En ik wilde het de vorige keer inderdaad niet schrijven, maar ook ik heb iedere avond als ik mijn bedje inkruip zoiets van: "heerlijk, niemand die nog iets van me wil!" Ik geniet van het hele bed voor mij alleen. Nog even lezen en dan lichtje uit en lekker slapen..
Nee, dat gefrunnik aan mijn lijf mis ik allerminst!
Oh, erg hé??
donderdag 17 mei 2007 om 10:45
Wat een leuke verhalen. Grappig dat er allemaal singles zijn die niet op het singles topic schrijven. Daar is het ook leuk hoor :)
Ik ben na een paar jaar knipperlichten nu 6 weken single. Of 7. Ik weet het niet precies en misschien kan ik er nog niet echt over meepraten maar ik vind het heerlijk. Niet meer dat gedoe allemaal. Ik heb wel behoefte aan aandacht en sex. Maar daar zijn minnaars voor. En die zijn erg makkelijk te vinden. En een hondje is ook fijn. Voor de onvoorwaardelijke liefde :)
Ik ben van plan voorlopig nog even single te blijven. Maar ik ga ook niet hard wegrennen als de Ideale m/v langskomt. Het is allemaal goed.
Gelukkig ook geen kinderwens. Herken wel van kletsbets dat vriendinnen die zwanger en met baby zijn wel een stuk saaier zijn. Ben daarom ook blij met Viva waar ik al een paar nieuwe single friends heb opgedaan. Het is echt leuk om vrijgezel te zijn, en je hoeft er helemaal niet zo heel erg je best voor te doen vind ik...
Ik ben na een paar jaar knipperlichten nu 6 weken single. Of 7. Ik weet het niet precies en misschien kan ik er nog niet echt over meepraten maar ik vind het heerlijk. Niet meer dat gedoe allemaal. Ik heb wel behoefte aan aandacht en sex. Maar daar zijn minnaars voor. En die zijn erg makkelijk te vinden. En een hondje is ook fijn. Voor de onvoorwaardelijke liefde :)
Ik ben van plan voorlopig nog even single te blijven. Maar ik ga ook niet hard wegrennen als de Ideale m/v langskomt. Het is allemaal goed.
Gelukkig ook geen kinderwens. Herken wel van kletsbets dat vriendinnen die zwanger en met baby zijn wel een stuk saaier zijn. Ben daarom ook blij met Viva waar ik al een paar nieuwe single friends heb opgedaan. Het is echt leuk om vrijgezel te zijn, en je hoeft er helemaal niet zo heel erg je best voor te doen vind ik...
donderdag 17 mei 2007 om 12:20
Hoe is dat gevoel bij jou zo gekomen? was het er altijd of ben je ernaar toe gegroeid? Ik merk dat ik het moeilijk en ook saai vind om alleen te wonen. ik mis echt die aandacht van iemand die me leuk vindt en voor me gaat. misschien ook een utopie als ik goed om me heen kijk. aan de andere kant zie ik wel veel leuke stellen en liefde om me heen. dat zou ik dus ook willen. wat ik ook doe, mijn leven blijft leeg aan voelen. dat zou ik graag willen veranderen. maar hoe?
donderdag 17 mei 2007 om 15:00
Sunshine, in jouw geval zou ik misschien uitzien naar een relatie. Dit kun je op verschillende manieren doen denk ik. Via een sportclub of een andere club/ hobby. Mee op een groepsvakantie. Uitgaan. Een opleiding/studie volgen. Internetdating. Weet ik veel. Zo heb ik altijd wel vriendjes opgedaan.
Wie weet heb je geluk, vind je iemand. En wie weet valt het je uiteindelijk toch tegen, en ga je het steeds meer waarderen dat je alleen bent. En je uiteindelijk zelfs gelukkig voelen óm het feit dat je alleen bent. Zo is het met mij gegaan. Het was een groeiproces.
Ik moet er wel bij vermelden dat ik wel 2 kinderen heb en deze niet had willen missen. Ik ben dus niet echt alleen, ik voel me ook zeker niet alleen. Sterker nog, ondanks dat ik mijn kinderen voor geen goud had willen missen vind ik het ook heerlijk dat ze af en toe bij hun vader zijn en ik dan echt een weekend voor mezelf heb. Niet om uit te gaan, daar heb ik helemaal geen behoefte meer aan. Maar om lekker te rommelen in mijn eigen huisje en tuintje, even lekker naar een leuke stad toe om te shoppen, of rommelmarkten en kringloopwinkeltjes afstruinen en leuke opknapspulletjes voor in huis op de kop tikken, enz..
Heb je leuke hobby's Sunshine? Kun je jezelf goed vermaken?
Wie weet heb je geluk, vind je iemand. En wie weet valt het je uiteindelijk toch tegen, en ga je het steeds meer waarderen dat je alleen bent. En je uiteindelijk zelfs gelukkig voelen óm het feit dat je alleen bent. Zo is het met mij gegaan. Het was een groeiproces.
Ik moet er wel bij vermelden dat ik wel 2 kinderen heb en deze niet had willen missen. Ik ben dus niet echt alleen, ik voel me ook zeker niet alleen. Sterker nog, ondanks dat ik mijn kinderen voor geen goud had willen missen vind ik het ook heerlijk dat ze af en toe bij hun vader zijn en ik dan echt een weekend voor mezelf heb. Niet om uit te gaan, daar heb ik helemaal geen behoefte meer aan. Maar om lekker te rommelen in mijn eigen huisje en tuintje, even lekker naar een leuke stad toe om te shoppen, of rommelmarkten en kringloopwinkeltjes afstruinen en leuke opknapspulletjes voor in huis op de kop tikken, enz..
Heb je leuke hobby's Sunshine? Kun je jezelf goed vermaken?
donderdag 17 mei 2007 om 15:12
Inky: helemaal goed beschreven : je bent me net even voor!
Sunshine: *euh, hoe kan ik dit tactisch zeggen* Er is geen kant-en-klare externe oplossing voor je gelukkig voelen, zeg maar in de categorie: doe 2 stappen na voren, sprongetje naar links en 3 keer in je handen klappen... en dan ben je blij als vrijgezel. Het moet vanuit jezelf komen. Het gevoel dat je hebt als je 's avonds net onder de douche uitkomt en warm in je joggingpak op de bank zit, beker thee erbij en dan iets als ANTM kijken ofzo. Heerlijk! Of als ik 's ochtends langs het strand ga fietsen en dan op een duinheuvel ga staan om naar de zee te kijken, de wind door mijn haren en geen mens in de buurt. Of als ik gezellig met een vriend/vriendin in een eettentje zit, beide zonder haast en terwijl de wijn overvloedig wordt aangeleverd een goed, diepgaand gesprek voeren over wat je bezig houdt in het leven. Of, lekker simpel, grinniken om reacties op viva-forum omdat ze óf heel herkenbaar zijn óf misschien ook juist niet.
Hopelijk heb ik het een beetje uitgelegd. Het is niet kijken naar wat je niet hebt (die droomvent dus) maar uitgaan van wat je wel hebt!
Sunshine: *euh, hoe kan ik dit tactisch zeggen* Er is geen kant-en-klare externe oplossing voor je gelukkig voelen, zeg maar in de categorie: doe 2 stappen na voren, sprongetje naar links en 3 keer in je handen klappen... en dan ben je blij als vrijgezel. Het moet vanuit jezelf komen. Het gevoel dat je hebt als je 's avonds net onder de douche uitkomt en warm in je joggingpak op de bank zit, beker thee erbij en dan iets als ANTM kijken ofzo. Heerlijk! Of als ik 's ochtends langs het strand ga fietsen en dan op een duinheuvel ga staan om naar de zee te kijken, de wind door mijn haren en geen mens in de buurt. Of als ik gezellig met een vriend/vriendin in een eettentje zit, beide zonder haast en terwijl de wijn overvloedig wordt aangeleverd een goed, diepgaand gesprek voeren over wat je bezig houdt in het leven. Of, lekker simpel, grinniken om reacties op viva-forum omdat ze óf heel herkenbaar zijn óf misschien ook juist niet.
Hopelijk heb ik het een beetje uitgelegd. Het is niet kijken naar wat je niet hebt (die droomvent dus) maar uitgaan van wat je wel hebt!
donderdag 17 mei 2007 om 15:39
Jee sunshine je vraagt hoe dat zo gekomen is maar dat is niet zomaar gekomen. Ik denk dat het een keuze is. Ik ben eigenlijk altijd vrijgezel geweest tot ik 4 jaar geleden dacht een blijvertje te zijn tegengekomen. Die is nu weer uit beeld en ik merk weer hoe leuk het is om single te zijn.
Ik heb meer tijd. Dus ga dingen ondernemen. Mijn keuken schilderen, zelf kleding maken, altijd al willen kunnen. Maar ik kan ook de hele dag met een nieuw spelletje zitten te Xboxen. Ik kan me heel erg goed vermaken in mijn eentje. Ik geniet van alle tijd die ik nu heb!
Er moet wel aandacht zijn. Dat krijg ik van minnaars. Leuke, lieve mannen die zo nu en dan eens komen langswippen. Vaak bezet. Beter. Want dan gaan ze ook weer weg. En ik heb lieve vriendinnetjes. En het forum
en een hondje. Dat is ook wel echt een aanrader trouwens... een hondje! Oh en daten, dat vind ik ook zo leuk! Nieuwe mensen leren kennen. Vaak is een avondje genoeg. Maar het is altijd op een of andere manier spannend. Al is het maar het moment vlak voordat je hem gaat zien. Leuk! Maar, ik heb wel geleerd dat daten alleen maar leuk is als je niet verwacht dat je zo de ware zult vinden. Het gebeurd heel soms wel. Maar dat zijn toevalstreffers. Als je daar niet op rekent is daten erg leuk.
Maar het belangrijkste is toch wat iedereen hier tegen je zegt, jezelf niet blijven zien als slachtoffer. Je moet van het idee af dat het bij een ander beter is. Je maakt jezelf vreselijk afhankelijk van een eventuele man. En dat hoeft niet. Zekerheden haal je niet bij een ander. En als je dat wel probeert word je er niet gelukkiger op..
Ik heb meer tijd. Dus ga dingen ondernemen. Mijn keuken schilderen, zelf kleding maken, altijd al willen kunnen. Maar ik kan ook de hele dag met een nieuw spelletje zitten te Xboxen. Ik kan me heel erg goed vermaken in mijn eentje. Ik geniet van alle tijd die ik nu heb!
Er moet wel aandacht zijn. Dat krijg ik van minnaars. Leuke, lieve mannen die zo nu en dan eens komen langswippen. Vaak bezet. Beter. Want dan gaan ze ook weer weg. En ik heb lieve vriendinnetjes. En het forum
en een hondje. Dat is ook wel echt een aanrader trouwens... een hondje! Oh en daten, dat vind ik ook zo leuk! Nieuwe mensen leren kennen. Vaak is een avondje genoeg. Maar het is altijd op een of andere manier spannend. Al is het maar het moment vlak voordat je hem gaat zien. Leuk! Maar, ik heb wel geleerd dat daten alleen maar leuk is als je niet verwacht dat je zo de ware zult vinden. Het gebeurd heel soms wel. Maar dat zijn toevalstreffers. Als je daar niet op rekent is daten erg leuk.Maar het belangrijkste is toch wat iedereen hier tegen je zegt, jezelf niet blijven zien als slachtoffer. Je moet van het idee af dat het bij een ander beter is. Je maakt jezelf vreselijk afhankelijk van een eventuele man. En dat hoeft niet. Zekerheden haal je niet bij een ander. En als je dat wel probeert word je er niet gelukkiger op..
donderdag 17 mei 2007 om 16:04
Kletsbets, behalve dan dat ik kinderen heb en jij niet, herken ik me ook erg in jouw verhaaltjes. Grappig. Ook ik voel me emotioneel gezien veel stabieler als ik alleen ben. Minder ups en downs inderdaad. En ik geniet ook van het gekabbel van mijn leventje nu. Dit klinkt in mijn oren dus ook helemaal niet suf, eerder als een verademing
Er gebeurt overigens nog steeds genoeg in mijn leventje, meer dan genoeg zelfs, ben druk zat!
Maar emotioneel gezien voel ik me erg stabiel. Gewoon goed. Ik voel me erg zeker in mijn rol als moeder zijnde, en ook in die als collega, werkneemster, buurvrouw, vriendin, enz. En dit wordt door mijn omgeving ook vaak bevestigd.
Er gebeurt overigens nog steeds genoeg in mijn leventje, meer dan genoeg zelfs, ben druk zat!
Maar emotioneel gezien voel ik me erg stabiel. Gewoon goed. Ik voel me erg zeker in mijn rol als moeder zijnde, en ook in die als collega, werkneemster, buurvrouw, vriendin, enz. En dit wordt door mijn omgeving ook vaak bevestigd.
donderdag 17 mei 2007 om 16:08
donderdag 17 mei 2007 om 16:11
donderdag 17 mei 2007 om 23:28
Sunshine, een relatie is echt niet zaligmakend. Probeer liever een single-vriendin te vinden zodat je samen op stap kan of whatever samen kan doen en focus niet zo op die relatie. Met een houding zoals je die nu hebt lopen evt kerels 10 blokjes om, je bent nl niet tevreden met jezelf... Waarom zouden zij dat dan met jou zijn ?
donderdag 17 mei 2007 om 23:44
Waarom zou je leven niet compleet zijn zonder partner ? Waarom zou je je leven 'uitstellen' (wat dat ook betekenen mag) totdat je de 'ware' ontmoet ?
Jij hebt een plaatje in je hoofd van hoe het moet zijn, gooi dat plaatje eens weg en maak eens een nieuw plaatje met jezelf in de hoofdrol. Een partner gaat dat lege gevoel niet voor je oplossen, dat zul je echt zelf moeten doen.
