Relaties
alle pijlers
Zij is 24, hij is 61...
dinsdag 10 juli 2007 om 11:48
... en toch echte liefde. In Viva 28 vertelt Esther over haar grote liefde. Vier jaar geleden werd Esther (24) verliefd op haar rijinstructeur Theo (61). Niet een klein beetje, nee, ze wilde ook echt verder met hem. Met alle gevolgen van dien.
Haar familie verbrak het contact met Esther, Theo verbrak zijn huwelijk, samen werden ze begluurd en de roddels waren niet van de lucht. Inmiddels zijn Esther en Theo getrouwd en de trotse ouders van een zoontje.
Wat denk jij, overwint echt liefde alles? Of zou jij nooit aan zo'n relatie beginnen?
Haar familie verbrak het contact met Esther, Theo verbrak zijn huwelijk, samen werden ze begluurd en de roddels waren niet van de lucht. Inmiddels zijn Esther en Theo getrouwd en de trotse ouders van een zoontje.
Wat denk jij, overwint echt liefde alles? Of zou jij nooit aan zo'n relatie beginnen?
donderdag 12 juli 2007 om 19:56
Jij beticht ons van het hebben van geen inlevingsvermogen. Maar ik vind het lijken alsof je je niet echt hebt ingeleefd in deze vrouw. Of wel, maar kan het je blijkbaar geen ene moer schelen. Dat is misschien nog wel erger dan je niet kunnen inleven, je wel kunnen inleven maar er dikke vette schijt aan hebben. Maar genoeg over het inlevingsvermogen, je hebt voor jezelf al uitgemaakt dat wat je doet goed is, dus dat is dan klaar.
Je vroeg: wat vinden jullie van de reactie van de ouders?
Ik heb zelf geen kinderen, dus kan moeilijk bedenken wat ik in zo'n situatie zou doen. Ik denk dat de ouders hoopten dat wanneer zij zeiden: vertrek maar, dat ze vanzelf wel terug zou komen. Toen ze dat niet deed, hebben ze het contact namelijk wel hersteld. Want je eigen kind niet meer zien... ik kan me niet voorstellen dat je dat vrijwillig doet.
donderdag 12 juli 2007 om 20:06
problem is dat dat uiteindelijk soms heel lang duurt en de man in kwestie dan tegen twe vrouwen aan het liegen is. Ik hou er niet van wanneer er tegen me gelogen wordt, ik zou de rol van minnares nooit acccepteren en dus geen relatie aangaan met iemand zolang ie bezet is. Mocht het echter zo zijn dat man zijn trelatie voor mij opgeeft, voel ik me daar niet schuldig over ten opzichte van zijn vrouw.
donderdag 12 juli 2007 om 20:14
problem is dat dat uiteindelijk soms heel lang duurt en de man in kwestie dan tegen twe vrouwen aan het liegen is. Ik hou er niet van wanneer er tegen me gelogen wordt, ik zou de rol van minnares nooit acccepteren en dus geen relatie aangaan met iemand zolang ie bezet is. Mocht het echter zo zijn dat man zijn trelatie voor mij opgeeft, voel ik me daar niet schuldig over ten opzichte van zijn vrouw.
Oke, als een man eerst zijn relatie opgeeft vind ik dat al minder laf dan eerst neuken met een ander en daar je plekje veiligstellen, en dan pas je vrouw verlaten. Maar dat zegt natuurlijk alleen iets over zo'n vent en niet echt over de minnares. Ik snap nu beter wat je bedoelt.
Oke, als een man eerst zijn relatie opgeeft vind ik dat al minder laf dan eerst neuken met een ander en daar je plekje veiligstellen, en dan pas je vrouw verlaten. Maar dat zegt natuurlijk alleen iets over zo'n vent en niet echt over de minnares. Ik snap nu beter wat je bedoelt.
donderdag 12 juli 2007 om 20:17
Wel als dat ten koste van het geluk van anderen gaat.
Wie weet
Maar goed, blijkbaar zijn er vrouwen die het erg irritant vinden dat ik voor mijn eigen geluk ga. So be it.
Tuurlijk is een man die vreemdgaat verantwoordelijk voor zijn eigen keuzes. Hij maakt zijn eigen huwelijk kapot. Maar jij bent verantwoordelijk voor jóuw keuzes. En verliefd of niet, het is nog steeds een keuze om het aan te leggen met een getrouwde man. Je bent niet verplicht om hem de kans te geven om vreemd te gaan. En als je het aanlegt met een getrouwde man heb je gewoon of je het wilt of niet een aandeel in het stukmaken van dat huwelijk. Ongeacht de staat van het huwelijk, als het niet goedgaat is het aan de echtgenoten zelf om dat op te lossen met elkaar, om óf in therapie te gaan óf om te gaan scheiden. Als 3e heb je je daar gewoon buiten te houden, ongeacht of die man ik kwestie wél iets met je wilt. Het is gewoon moreel verkeerd om je te mengen in een relatie van iemand anders. Daarmee vlak ik het aandeel van de getrouwde man ik kwestie niet uit, die is fout bezig en maakt zijn huwelijk stop, maar zijn scharrel helpt hem daarbij en is dus minstens medeplichtig.
Maar over het algemeen vind ik dat mannen die vreemdgaan en de vrouwen waarmee ze dat doen prima geschikt zijn voor elkaar. Ze nemen het immers beiden niet nauw met trouw zijn en hebben er blijkbaar geen moeite mee dat anderen ongelukkig worden van hun keuze. En je kunt erop wachten dat 1 van de twee door de ander bedrogen gaat worden. Het verleden is nog altijd de beste voorspelling van de toekomst.
Iemand die zo met zijn relaties omspringt en relaties van een anders, die krijgt uiteindelijk altijd wat hij verdient. En dat is zelden een gelukkige langdurige relatie.
donderdag 12 juli 2007 om 20:24
ik kan niet namens Roermondee spreken, maar dat zou mijn eer te na zijn.
Ik leg de keuze bij de man, als ie echt voor me wil gaan dan doet ie dat en zo niet, dan niet. doet ie het wel, dan heeft zijn dan ex pech, doet ie het niet dan heb ik pech.
Maandenlang liggen neuken met iemand die niet volledig voor me gaat, daar heb ik teveel eigenwaarde voor.
donderdag 12 juli 2007 om 20:28
Wat ik stuitend aan dit verhaal vind is dat een vent van 57 achter een meisje van 19 aan gaat. Daarbij denk ik dat een relatie met een dergelijk groot leeftijdsverschil (we hebben het hier over bijna 40 jaar verschil) simpelweg nooit gelijkwaardig kan zijn. Ik vind het eigelijk ook sneu voor Esther; zij kon als 19-jarige het geheel waarschijnlijk nog niet zo overzien als een echt volwassen, maar zit straks als (jonge) 35-jarige wel met een bejaarde van 72. Sneu dat zij niet gewoon de kans heeft (gehad) om de wereld te ontdekken met iemand voor wie het ook allemaal nog nieuw is, i.p.v. met iemand die met zijn pensioen bezig is.
donderdag 12 juli 2007 om 20:31
Roermondse, zo'n man die getrouwd is en vreemdgaat is heus niet kieskeurig. Meestal is dat niet eens omdat degene met wie hij vreemdgaat mooier, specialer, leuker of wat dan ook is dan zijn vrouw, maar ze is ánders en beschikbaar. En het is spannend en nieuw en dat is wat de meeste getrouwde mannen willen wanneer ze vreemdgaan, spanning en iets nieuws. Dus het gaat in 99 van de 100 gevallen echt niet om 'ware liefde' maar gewoon om verliefdheid en geilheid en het feit dat iemand zich beschikbaar opstelt.
donderdag 12 juli 2007 om 20:34
donderdag 12 juli 2007 om 20:36
en op weer even op het begin van dit topic terug te komen, ik kan Esther juist waarderen dat ze gaat voor wat ze wil. Ze had ook voor de makkelijkste weg kunnen kiezen en voor iemand anders kunnen gaan. Ja, maar je moet je hart volgen. Liefde kun je niet met verstand beredeneren. En uiteraard is het een keuze wat je met je verliefdheid zou doen, maar in dit geval vind ik het juist van moed getuigen dat Esther dit verhaal publiceert, temeer omdat ze zelf ook wel weet dat ze hier veel kritiek op zou krijgen en als de boosdoener gezien zou worden. Maar zij is niet degene die iemand belazerd heeft, dat is hij...
donderdag 12 juli 2007 om 20:42
Trouwens, zamira, je schrijft dsat je eens iets hebt gehad met een vent die zijn zwangere vrouw heeft verlaten en dat je daar altijd over geoordeelt hebt. Lekkere vriendin was jij zeg, dat je zo oordeelt over je vriend. Of accepteer het of ga er niet over zeiken. Dat zou ik dus niet kunnen, iets aangaan met een evbnt zie zijn verantwoordleijkheid ontloopt door zijn zwangere vrouw te verlaten,,,,,,,,,,,,,, wat een loser.
donderdag 12 juli 2007 om 20:43
De mákkelijke weg is je eigen geluk boven alles stellen en denken dat jij het centrum van het universum bent en dat het dus niets uitmaakt of je mensen kwetst. De moeilijke weg is om ondanks je verliefdheid de relatie van anderen te respecteren (of je eigen relatie) en het uit je hoofd te zetten. (of om je relatie netjes te beeindigen)
donderdag 12 juli 2007 om 20:45
de makkelijkste weg was juist geweest om een ander te zoeken in plaats van theo daarmee had ze zichzelf een hoop gezeik bespaard. Het zou voor haar veel makkelijker zijn om een amn van haar eigen leeftijd te "nemen"en daar kindjes mee te stichten. Dus ze heeft we; degelijk voor een moeilijke beslissing gekozen, temeer omdat ze wist welke reacties dit teweeg zou brengen.
donderdag 12 juli 2007 om 20:46
