Relaties
alle pijlers
Zij is 24, hij is 61...
dinsdag 10 juli 2007 om 11:48
... en toch echte liefde. In Viva 28 vertelt Esther over haar grote liefde. Vier jaar geleden werd Esther (24) verliefd op haar rijinstructeur Theo (61). Niet een klein beetje, nee, ze wilde ook echt verder met hem. Met alle gevolgen van dien.
Haar familie verbrak het contact met Esther, Theo verbrak zijn huwelijk, samen werden ze begluurd en de roddels waren niet van de lucht. Inmiddels zijn Esther en Theo getrouwd en de trotse ouders van een zoontje.
Wat denk jij, overwint echt liefde alles? Of zou jij nooit aan zo'n relatie beginnen?
Haar familie verbrak het contact met Esther, Theo verbrak zijn huwelijk, samen werden ze begluurd en de roddels waren niet van de lucht. Inmiddels zijn Esther en Theo getrouwd en de trotse ouders van een zoontje.
Wat denk jij, overwint echt liefde alles? Of zou jij nooit aan zo'n relatie beginnen?
woensdag 11 juli 2007 om 13:19
wat ik al aangaf heb ik een relatie gehad met een man die 18 jaar ouder dan mij was. het ging niet meer omdat de liefde niet meer van mijn kant kwam en daarom de relatie beeindigd. ik zei ook altijd dat een man nooit meer dan 10 jaar ouder mocht zijn totdat ik mn ex tegen kwam. ik zal ook niet zeggen dat het weer gebeurt. en ik ben een ervaring rijker maar geen illussie armer.
woensdag 11 juli 2007 om 13:23
Dan vraag ik me inderdaad af of er van je man meer overblijft dan tenen.
Tenslotte is hij dgene die jou beliegd en bedriegt. EEn andere vrouw die alles uit de kast haalt om jouw man te krijgen is toch eigenlijk alleen maar om medelijden mee te hebben, immers, jij hebt m en zij niet. En als jullie m samen delen, wat is zij dan anders dan jij?
woensdag 11 juli 2007 om 13:24
Een vriendin attendeerde me op dit onderwerp.
Toen ik 22 was heb ik een relatie gehad met een man van 54. Die relatie heeft ongeveer anderhalf jaar geduurd.
Die man was overigens vrijgezel en nooit getrouwd geweest of kinderen gehad.
Ik was erg verliefd en geloofde echt dat we soulmates waren. Hij had veel meegemaakt, was intelligent, en leek me te begrijpen.
Ik was bereid zijn kinderen te dragen, etc. Kon me allemaal niet schelen dat hij oud was. Zijn lichaam was oud, niet zo strak meer, maar ik hield er van (als ik er nu aan terugdenk ga ik bijna over mijn nek).
Maar, terugkijkend, in de eerste maand al van de relatie merkte ik dat hij me begon te manipuleren, dit was niet goed, ik viel toch een beetje tegen, waarom was ik niet wat meer zo. Ik begon me af te sluiten van mijn vrienden, die begrepen er toch niks van (ja neem het ze kwalijk). Het ging van kwaad tot erger, hij kreeg rare woede-aanvallen als ik hem tegensprak, en het kleineren ging door. De seks was na een maand of 2, 3 ook helemaal slecht, hij deed niets meer om mij aandacht te geven in bed, alles moest van mijn kant komen.
Ik schaamde me als we uit eten gingen, ik werd dan vaak aangesproken als zijn dochter.
Steeds meer vereenzaamde ik, hij had me bijna helemaal in zijn macht, en ik raakte letterlijk overspannen. Uiteindelijk ben ik in therapie gegaan en zo los van hem gekomen.
Ik was naief, en makkelijk te manipuleren. Daar heeft hij dankbaar gebruik van gemaakt. Ergens begreep ik wel waarom hij zo was, mishandeld als kind, weinig aandacht gehad, etc. Dus daarom bleef ik zo lang bij hem, ik had ook een soort medelijden met hem. Hij had een soort gebroken kinderlijke geest, die eerst aantrekkelijk was, en later omsloeg naar een vervelend kind wat gemeen was en verongelijkt.
Ik heb zelfs het vermoeden dat deze man pedo is, omdat hij een aantal keer erg rare dingen heeft gezegd.
En nu heb echt spijt dat ik die tijd met hem heb verspild, en helemaal aan het randje van de afgrond stond, omdat ik niet wist dat het zo slecht voor me was. Ik was er natuurlijk zelf bij, maar ik was dus jong en naief, en geloofde gewoon in de liefde, en was bereid daar alles voor te slikken.
Het verhaal van Esther en haar man is wel anders lees ik, en ik denk dat hij een beste man is, niet zo'n engerd als ik heb meegemaakt, maar ik denk dat je altijd met argusogen moet kijken naar zo'n relatie. Ik zal dat zeker doen door wat ik heb meegemaakt.
Toen ik 22 was heb ik een relatie gehad met een man van 54. Die relatie heeft ongeveer anderhalf jaar geduurd.
Die man was overigens vrijgezel en nooit getrouwd geweest of kinderen gehad.
Ik was erg verliefd en geloofde echt dat we soulmates waren. Hij had veel meegemaakt, was intelligent, en leek me te begrijpen.
Ik was bereid zijn kinderen te dragen, etc. Kon me allemaal niet schelen dat hij oud was. Zijn lichaam was oud, niet zo strak meer, maar ik hield er van (als ik er nu aan terugdenk ga ik bijna over mijn nek).
Maar, terugkijkend, in de eerste maand al van de relatie merkte ik dat hij me begon te manipuleren, dit was niet goed, ik viel toch een beetje tegen, waarom was ik niet wat meer zo. Ik begon me af te sluiten van mijn vrienden, die begrepen er toch niks van (ja neem het ze kwalijk). Het ging van kwaad tot erger, hij kreeg rare woede-aanvallen als ik hem tegensprak, en het kleineren ging door. De seks was na een maand of 2, 3 ook helemaal slecht, hij deed niets meer om mij aandacht te geven in bed, alles moest van mijn kant komen.
Ik schaamde me als we uit eten gingen, ik werd dan vaak aangesproken als zijn dochter.
Steeds meer vereenzaamde ik, hij had me bijna helemaal in zijn macht, en ik raakte letterlijk overspannen. Uiteindelijk ben ik in therapie gegaan en zo los van hem gekomen.
Ik was naief, en makkelijk te manipuleren. Daar heeft hij dankbaar gebruik van gemaakt. Ergens begreep ik wel waarom hij zo was, mishandeld als kind, weinig aandacht gehad, etc. Dus daarom bleef ik zo lang bij hem, ik had ook een soort medelijden met hem. Hij had een soort gebroken kinderlijke geest, die eerst aantrekkelijk was, en later omsloeg naar een vervelend kind wat gemeen was en verongelijkt.
Ik heb zelfs het vermoeden dat deze man pedo is, omdat hij een aantal keer erg rare dingen heeft gezegd.
En nu heb echt spijt dat ik die tijd met hem heb verspild, en helemaal aan het randje van de afgrond stond, omdat ik niet wist dat het zo slecht voor me was. Ik was er natuurlijk zelf bij, maar ik was dus jong en naief, en geloofde gewoon in de liefde, en was bereid daar alles voor te slikken.
Het verhaal van Esther en haar man is wel anders lees ik, en ik denk dat hij een beste man is, niet zo'n engerd als ik heb meegemaakt, maar ik denk dat je altijd met argusogen moet kijken naar zo'n relatie. Ik zal dat zeker doen door wat ik heb meegemaakt.
woensdag 11 juli 2007 om 13:26
Sorry maar ik vind het lullig dat er zo negatief reageerd wordt incl mijzelf. Maar tja als je zo groot jezelf gaat uitmeten in de Viva kun je die reacties toch verwachten? Dan ook nog hier op een forum de boel neerzetten........
Soms kun je dingen maar beter voor jezelf houden want anders wordt je alleen maar ongelukkiger.
Soms kun je dingen maar beter voor jezelf houden want anders wordt je alleen maar ongelukkiger.
woensdag 11 juli 2007 om 13:27
Ik geloof zeker in liefde en misschien ook nog wel met zo´n enorm leeftijdsverschil! Waar ik meer moeite mee heb is het feit dat vrouwen zomaar bedenken om met een getrouwde man aan te pappen.
Zelf zit ik in de omgekeerde situatie, mijn vader ging 10 jaar lang vreemd met een meid die mijn zus kon zijn, ondertussen hadden ze ook al een kind, terwijl hij nog gezellig bij ons thuis woonde.
Ik vind dat een vrouw nooit een gezin en een andere vrouw zo veel pijn mag doen. Vrouwen onder elkaar zouden iets meer respect voor elkaar moeten hebben en minder mee moeten werken aan de "foute praktijken" het vreemdgaan van mannen. Dat zal al een hoop verdriet schelen.
Mijn vader heeft nu een dochter van 3 en is gewoon een nieuw gezin begonnen, dat zijn toch dingen die niet moeten mogen. In mijn ogen doet theo hetzelfde, ook hij heeft geen contact meer met zijn dochters, dan ben je toch een slechte vader!
Zelf zit ik in de omgekeerde situatie, mijn vader ging 10 jaar lang vreemd met een meid die mijn zus kon zijn, ondertussen hadden ze ook al een kind, terwijl hij nog gezellig bij ons thuis woonde.
Ik vind dat een vrouw nooit een gezin en een andere vrouw zo veel pijn mag doen. Vrouwen onder elkaar zouden iets meer respect voor elkaar moeten hebben en minder mee moeten werken aan de "foute praktijken" het vreemdgaan van mannen. Dat zal al een hoop verdriet schelen.
Mijn vader heeft nu een dochter van 3 en is gewoon een nieuw gezin begonnen, dat zijn toch dingen die niet moeten mogen. In mijn ogen doet theo hetzelfde, ook hij heeft geen contact meer met zijn dochters, dan ben je toch een slechte vader!
woensdag 11 juli 2007 om 13:29
woensdag 11 juli 2007 om 13:30
Mattey, wat oordeel jij snel zeg!
Dus theo is een slechte vader? Waarom? Omdat zijn kinderen geen contact meer met hem hebben? Je weet toch helemaal niet waarom dat is, volgens mij stond in het artikel dat het contact al veel langer verbroken was. Weet jij veel waarom dat is? Een slechte vader, tsss, ik denk dat jij met je normatieve oordelen geen haar beter bent.........
Dus theo is een slechte vader? Waarom? Omdat zijn kinderen geen contact meer met hem hebben? Je weet toch helemaal niet waarom dat is, volgens mij stond in het artikel dat het contact al veel langer verbroken was. Weet jij veel waarom dat is? Een slechte vader, tsss, ik denk dat jij met je normatieve oordelen geen haar beter bent.........
woensdag 11 juli 2007 om 13:34
woensdag 11 juli 2007 om 13:43
Ik vind een vreemdgaande vader wel een slechte vader omdat hij structureel liegt en een onveilige situatie creëert.. Bovendien durft hij niet uit te komen voor zijn eigen wensen - ik ben liever met die vrouw want die is aardiger en neukt lekkerder, maar mijn vrouw, ja daar kan ik niet zo maar vanaf.
woensdag 11 juli 2007 om 13:45
woensdag 11 juli 2007 om 13:45