Relaties
alle pijlers
Zoon wil alles weten
maandag 31 maart 2008 om 17:18
Hallo,
Ik zit met het volgende probleem.
Ik ben al al wat ouder (bijna 60) en alweer vele jaren gelukkig getrouwd met mijn tweede man. (Ik ben gescheiden van mijn eerste man.)
Van mijn overleden vader heb ik enige tijd terug een behoorlijke som geld geërfd.
Nu vindt mijn jongste zoon uit mijn eerste huwelijk (hij is 25), dat ik hem uitleg verschuldigd ben over het bedrag van die erfenis, en ook over de manier waarop mijn man en ik onze financiële zaken onderling regelen. Hij is namelijk bang dat de vermogens van mijn man en ik ‘door elkaar gaan lopen’ (mijn vermogen is vele malen groter dan dat van mijn man) en dat daardoor een groot deel van mijn vermogen na de dood van mijn man naar mijn stiefkinderen toe zou gaan, als ik als eerste zou sterven.
Nu is dat niet zo, wij hebben dat namelijk via de notaris geregeld en houden onze vermogens apart. Mijn man en ik hebben geen gezamenlijke kinderen.
Mijn vraag is nu: vinden jullie dat ik mijn zoon hierover uitleg verschuldigd ben? Of volstaat het als ik hem zeg dat hij daar niet bang voor hoef te zijn omdat we het goed geregeld hebben? Ik heb hem dat al eerder gezegd, maar hij wil meer details weten. Hij heeft op een niet mis te verstane manier laten weten dat ik hem uitgebreid uitleg moét geven over mijn financiële zaken. Moet ik hem volgens jullie ook vertellen hoeveel ik geërfd heb?
De uitleg die hij geeft aan zijn vraag is, dat hij een groot huis wil kopen (omdat hij veel kinderen wil) en bang is dat hij geld tekort zal komen.
Ik zelf heb mijn ouders nooit gevraagd hoeveel hun vermogen bedroeg, ik wist wel dat ze niet arm waren, maar het was voor mij een complete verrassing dat ik zo veel geërfd heb.
Ook heb ik al mijn kinderen vlak na de dood van mijn vader al behoorlijke bedragen geschonken. Mijn jongste zoon heeft me daar nooit voor bedankt, de anderen wel.
Ook zou ik toch een klein deel van mijn vermogen aan mijn stiefkinderen na willen laten, omdat zij mij ook na aan het hart liggen. Zij zullen nauwelijks iets van hun ouders erven (omdat die weinig geld hebben), terwijl mijn eigen kinderen niet alleen een behoorlijke som van mezelf, maar ook nog eens van hun vader (die niet hertrouwd is en alleen losse vriendinnen heeft) en een rijke ongetrouwde tante zullen erven.
Vinden jullie dat een redelijke wens van mij?
Alvast bedankt voor jullie mening.
(Ik zal waarschijnlijk de eerste uren niet kunnen reageren.)
Ik zit met het volgende probleem.
Ik ben al al wat ouder (bijna 60) en alweer vele jaren gelukkig getrouwd met mijn tweede man. (Ik ben gescheiden van mijn eerste man.)
Van mijn overleden vader heb ik enige tijd terug een behoorlijke som geld geërfd.
Nu vindt mijn jongste zoon uit mijn eerste huwelijk (hij is 25), dat ik hem uitleg verschuldigd ben over het bedrag van die erfenis, en ook over de manier waarop mijn man en ik onze financiële zaken onderling regelen. Hij is namelijk bang dat de vermogens van mijn man en ik ‘door elkaar gaan lopen’ (mijn vermogen is vele malen groter dan dat van mijn man) en dat daardoor een groot deel van mijn vermogen na de dood van mijn man naar mijn stiefkinderen toe zou gaan, als ik als eerste zou sterven.
Nu is dat niet zo, wij hebben dat namelijk via de notaris geregeld en houden onze vermogens apart. Mijn man en ik hebben geen gezamenlijke kinderen.
Mijn vraag is nu: vinden jullie dat ik mijn zoon hierover uitleg verschuldigd ben? Of volstaat het als ik hem zeg dat hij daar niet bang voor hoef te zijn omdat we het goed geregeld hebben? Ik heb hem dat al eerder gezegd, maar hij wil meer details weten. Hij heeft op een niet mis te verstane manier laten weten dat ik hem uitgebreid uitleg moét geven over mijn financiële zaken. Moet ik hem volgens jullie ook vertellen hoeveel ik geërfd heb?
De uitleg die hij geeft aan zijn vraag is, dat hij een groot huis wil kopen (omdat hij veel kinderen wil) en bang is dat hij geld tekort zal komen.
Ik zelf heb mijn ouders nooit gevraagd hoeveel hun vermogen bedroeg, ik wist wel dat ze niet arm waren, maar het was voor mij een complete verrassing dat ik zo veel geërfd heb.
Ook heb ik al mijn kinderen vlak na de dood van mijn vader al behoorlijke bedragen geschonken. Mijn jongste zoon heeft me daar nooit voor bedankt, de anderen wel.
Ook zou ik toch een klein deel van mijn vermogen aan mijn stiefkinderen na willen laten, omdat zij mij ook na aan het hart liggen. Zij zullen nauwelijks iets van hun ouders erven (omdat die weinig geld hebben), terwijl mijn eigen kinderen niet alleen een behoorlijke som van mezelf, maar ook nog eens van hun vader (die niet hertrouwd is en alleen losse vriendinnen heeft) en een rijke ongetrouwde tante zullen erven.
Vinden jullie dat een redelijke wens van mij?
Alvast bedankt voor jullie mening.
(Ik zal waarschijnlijk de eerste uren niet kunnen reageren.)
maandag 31 maart 2008 om 17:20
Nee, dat zijn zijn zaken niet! Het is aan jou (oei, eigenlijk wilde ik U zeggen, zie het topic op de pijler Overige) hoe je je geld besteedt en gaat besteden! Eerlijk gezegd vind ik zijn opmerkingen en vragen not done. Als hij geen huis kan kopen zonder de toekomstige erfenis, dan moet ie het laten. Misschien besluit jij tzt wel om alles aan het WNF over te maken.
maandag 31 maart 2008 om 17:22
Volgens mij ben jij je zoon helemaal geen uitleg verschuldigd! Als hij een groot huis wil kopen omdat hij een grote schare kinderen wil, dan is dat zijn verantwoordelijkheid, en niet de jouwe.
Jij en je man hebben alles nu netjes gescheiden, maar als je dat zou willen zouden jullie je vermogens gezamenlijk kunnen maken, en ook daar heeft je zoon geen inspraak in, en je bent hem ook geen uitleg verschuldigd.
Het ozu niet in me opkomen om zoiets aan mijn vader of moeder te vragen, vind het eigenlijk niet netjes van hem...
Jij en je man hebben alles nu netjes gescheiden, maar als je dat zou willen zouden jullie je vermogens gezamenlijk kunnen maken, en ook daar heeft je zoon geen inspraak in, en je bent hem ook geen uitleg verschuldigd.
Het ozu niet in me opkomen om zoiets aan mijn vader of moeder te vragen, vind het eigenlijk niet netjes van hem...
maandag 31 maart 2008 om 17:27
Ik vind het ook niet netjes inderdaad.
En het laatste dat je van je ouders kunt eisen, is dat ze geld voor je apart houden zodat jij je droomhuis kunt kopen...
Sterker: ik hoop dat mijn ouders straks lekker alles zelf op gaan maken. Daar hebben ze zelf tenslotte al die jaren voor gewerkt. (Andere situatie, ik weet het)
En het laatste dat je van je ouders kunt eisen, is dat ze geld voor je apart houden zodat jij je droomhuis kunt kopen...
Sterker: ik hoop dat mijn ouders straks lekker alles zelf op gaan maken. Daar hebben ze zelf tenslotte al die jaren voor gewerkt. (Andere situatie, ik weet het)
668, the neighbour of the Beast
maandag 31 maart 2008 om 17:28
Beste Betutteld,
Ik vind het persoonlijk een zeer redelijke wens van u. Afgezien dat het uw geld is en je opzich geen verantwoording hoeft te geven, komt het erg kil en hebzuchtig over van uw zoon. Wie weet leeft u nog 40 jaar dus hij zal zijn eigen bonen moeten doppen als hij een groot huis wilt met veel kinderen.
En uw goed recht en erg liefdevol dat u ook aan uw stiefkinderen denkt. U komt als een hartelijke vrouw over. Laat niet over u heen lopen. Een uitleg dat uw zoon niets te kort komt is vind ik genoeg.
Het komt heel naar op mij over dat uw zoon daar zo mee bezig is. De situatie is toch niet dat de voorspelling is dat u er volgende maand niet meer bent. En dan nog. Ik vind elke cent, ja cent, die je krijgt is meegenomen. Ik ben opgevoed dat je het zelf in het leven moet redden. Dus gewoon werken en de handen uit de mouwen steken. En niet hopen op een leuke erfenis. Erfenissen zijn nooit leuk want je bent altijd dan een dierbare kwijt. En geloof me, ik heb geen grote erfenis gehad maar ik zou het voor alles in de wereld willen ruilen als ik mijn vader maar terug kreeg.
Gaat u lekker genieten met u man en alle kinderen en doe wat u vindt wat goed is. Ik ben het met u eens dat u hem niet hoeft te vertellen hoeveel en hoe u van plan bent dat te gaan "verdelen". Zelfs als er een groot deel naar uw man gaat, u mag toch zelf bepalen welke geliefde u wat voor bedrag geeft (op het kindsdeel na dan).
Geniet lekker van uw leven zou ik zeggen en blijf bij uw standpunt.
Ik vind het persoonlijk een zeer redelijke wens van u. Afgezien dat het uw geld is en je opzich geen verantwoording hoeft te geven, komt het erg kil en hebzuchtig over van uw zoon. Wie weet leeft u nog 40 jaar dus hij zal zijn eigen bonen moeten doppen als hij een groot huis wilt met veel kinderen.
En uw goed recht en erg liefdevol dat u ook aan uw stiefkinderen denkt. U komt als een hartelijke vrouw over. Laat niet over u heen lopen. Een uitleg dat uw zoon niets te kort komt is vind ik genoeg.
Het komt heel naar op mij over dat uw zoon daar zo mee bezig is. De situatie is toch niet dat de voorspelling is dat u er volgende maand niet meer bent. En dan nog. Ik vind elke cent, ja cent, die je krijgt is meegenomen. Ik ben opgevoed dat je het zelf in het leven moet redden. Dus gewoon werken en de handen uit de mouwen steken. En niet hopen op een leuke erfenis. Erfenissen zijn nooit leuk want je bent altijd dan een dierbare kwijt. En geloof me, ik heb geen grote erfenis gehad maar ik zou het voor alles in de wereld willen ruilen als ik mijn vader maar terug kreeg.
Gaat u lekker genieten met u man en alle kinderen en doe wat u vindt wat goed is. Ik ben het met u eens dat u hem niet hoeft te vertellen hoeveel en hoe u van plan bent dat te gaan "verdelen". Zelfs als er een groot deel naar uw man gaat, u mag toch zelf bepalen welke geliefde u wat voor bedrag geeft (op het kindsdeel na dan).
Geniet lekker van uw leven zou ik zeggen en blijf bij uw standpunt.
anoniem_10085 wijzigde dit bericht op 31-03-2008 17:30
Reden: U en je en jou liep door elkaar
Reden: U en je en jou liep door elkaar
% gewijzigd
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 31 maart 2008 om 17:29
jouw zoon heeft zijn eigen leven.
jij hebt al een heel leven achter de rug, en ik zou zeggen: GENIET! je hebt er hard genoeg voor gewerkt heel je leven lang. al is het dan misschien niet letterlijk in werk, maar wel voor het zorgen voor de kinderen etc.
ga op reis, doe leuke dingen, en denk niet aan dat je nog heel veel geld over wil houden.
mijn ouders hebben net een nieuw huis gekocht, en zullen de rest van hun oude dag leven van het opsnoepen van hun huis verder. als zij overlijden zal er weinig geld overblijven en daar geef ik ze groot gelijk in.
een leuk erfenisje voor kinderen is altijd leuk, maar ik vind dat je zoon verantwoordelijk is voor zijn eigen leven, en zijn leven moet leiden met de centen die hij verdiend, en niet eventueel vanuit een erfenis.
stel dat je 90 word, dan is je zoon al 55, dan heeft ie ook niet meer zoveel aan jouw geld hoor.
ik vind dus dat je zoon geen recht heeft om te weten hoe je alles hebt vastgelegd. zeg tegen hem dat alles heus wel goed geregeld is, maar dat jij je leven leidt zoals jij dat wil...
jij hebt al een heel leven achter de rug, en ik zou zeggen: GENIET! je hebt er hard genoeg voor gewerkt heel je leven lang. al is het dan misschien niet letterlijk in werk, maar wel voor het zorgen voor de kinderen etc.
ga op reis, doe leuke dingen, en denk niet aan dat je nog heel veel geld over wil houden.
mijn ouders hebben net een nieuw huis gekocht, en zullen de rest van hun oude dag leven van het opsnoepen van hun huis verder. als zij overlijden zal er weinig geld overblijven en daar geef ik ze groot gelijk in.
een leuk erfenisje voor kinderen is altijd leuk, maar ik vind dat je zoon verantwoordelijk is voor zijn eigen leven, en zijn leven moet leiden met de centen die hij verdiend, en niet eventueel vanuit een erfenis.
stel dat je 90 word, dan is je zoon al 55, dan heeft ie ook niet meer zoveel aan jouw geld hoor.
ik vind dus dat je zoon geen recht heeft om te weten hoe je alles hebt vastgelegd. zeg tegen hem dat alles heus wel goed geregeld is, maar dat jij je leven leidt zoals jij dat wil...
maandag 31 maart 2008 om 17:31
maandag 31 maart 2008 om 17:32
quote:Betutteld schreef op 31 maart 2008 @ 17:18:
Hij heeft op een niet mis te verstane manier laten weten dat ik hem uitgebreid uitleg moét geven over mijn financiële zaken. Moet ik hem volgens jullie ook vertellen hoeveel ik geërfd heb?
laat hem eens aan zijn kont voelen of zijn verstand niet is gezakt !
Hij heeft op een niet mis te verstane manier laten weten dat ik hem uitgebreid uitleg moét geven over mijn financiële zaken. Moet ik hem volgens jullie ook vertellen hoeveel ik geërfd heb?
laat hem eens aan zijn kont voelen of zijn verstand niet is gezakt !
maandag 31 maart 2008 om 17:32
Niet vertellen!
Het zijn zijn zaken niet, ook al denkt hij daar zelf anders over.
Ga genieten samen met uw huidige man en alle kinderen, leef, en als er dan geld over is dan nog is het aan u om te bepalen, middels een testament, hoe u dit verdeelt.
Hij wil graag een groot huis voor veel kinderen, tsja, daar zal hij dan toch echt zelf voor moeten zorgen!
Het zijn zijn zaken niet, ook al denkt hij daar zelf anders over.
Ga genieten samen met uw huidige man en alle kinderen, leef, en als er dan geld over is dan nog is het aan u om te bepalen, middels een testament, hoe u dit verdeelt.
Hij wil graag een groot huis voor veel kinderen, tsja, daar zal hij dan toch echt zelf voor moeten zorgen!
maandag 31 maart 2008 om 17:33
Hallo Betutteld,
Ik kan me alleen maar bij de vorige reacties aansluiten; als je zoon inderdaad een groot huis wil, en veel kinderen, zal hij daarvoor zelf moeten zorgen, en niet zijn moeder; die heeft lang genoeg voor hem gezorgd.
En inderdaad lief, dat je ook voor je stiefkinderen wil zorgen, daar is niets mis mee.
Groetjes,
Nicole
Ik kan me alleen maar bij de vorige reacties aansluiten; als je zoon inderdaad een groot huis wil, en veel kinderen, zal hij daarvoor zelf moeten zorgen, en niet zijn moeder; die heeft lang genoeg voor hem gezorgd.
En inderdaad lief, dat je ook voor je stiefkinderen wil zorgen, daar is niets mis mee.
Groetjes,
Nicole
maandag 31 maart 2008 om 17:35
Je bent je zoon zeker geen uitleg verschuldigd en zoals jij het beschrijft gedraagt hij zich beslist onfatsoenlijk.
Het is jouw geld, en jij beslist hoe je daarmee omgaat en wie je wel en niet inzage in je financien geeft. Hij heeft zich daarbij beslist niet eisend op te stellen. Hij heeft ook geen "recht" op dat geld en kan er ook geen claim op leggen ivm huizen en toekomstplannen. Als jij het schoon op zou maken of voor je dood weggeeft aan weetikveelwat, dan is dat jouw goed recht. Dus hij kan maar beter niet rekenen op een dikke erfenis.
Nu stel ik het vrij absoluut, dus ik geef twee nuanceringen:
- na je overlijden heeft hij recht op de zgn legitieme portie. Maar dat is van wat er dán nog over is, niet van wat er nú is.
- vanuit een kind is het op zich wel een beetje begrijpelijk dat hij zich een beetje een beeld kan vormen van wat hij evt in de toekomst kan verwachten. Als hij vriendelijk en bescheiden zou vragen of je een tipje van de sluier wilt oplichten zodat hij daarmee een klein beetje rekening kan houden ivm het kopen van een huis, vind ik dat wat anders. Maar dit eisende gedrag vind ik onacceptabel.
Reden te meer om hem géén inzage te geven, want daar blijft het niet bij. Als hij eenmaal inzage heeft, zal hij zich ook gaan bemoeien met hoe je het doet, wat je uitgeeft, hoe je het verdeelt etc. Zo klinkt hij namelijk.
Dus nee, niet aan toegeven, want dan is het hek van de dam.
Het is jouw geld, en jij beslist hoe je daarmee omgaat en wie je wel en niet inzage in je financien geeft. Hij heeft zich daarbij beslist niet eisend op te stellen. Hij heeft ook geen "recht" op dat geld en kan er ook geen claim op leggen ivm huizen en toekomstplannen. Als jij het schoon op zou maken of voor je dood weggeeft aan weetikveelwat, dan is dat jouw goed recht. Dus hij kan maar beter niet rekenen op een dikke erfenis.
Nu stel ik het vrij absoluut, dus ik geef twee nuanceringen:
- na je overlijden heeft hij recht op de zgn legitieme portie. Maar dat is van wat er dán nog over is, niet van wat er nú is.
- vanuit een kind is het op zich wel een beetje begrijpelijk dat hij zich een beetje een beeld kan vormen van wat hij evt in de toekomst kan verwachten. Als hij vriendelijk en bescheiden zou vragen of je een tipje van de sluier wilt oplichten zodat hij daarmee een klein beetje rekening kan houden ivm het kopen van een huis, vind ik dat wat anders. Maar dit eisende gedrag vind ik onacceptabel.
Reden te meer om hem géén inzage te geven, want daar blijft het niet bij. Als hij eenmaal inzage heeft, zal hij zich ook gaan bemoeien met hoe je het doet, wat je uitgeeft, hoe je het verdeelt etc. Zo klinkt hij namelijk.
Dus nee, niet aan toegeven, want dan is het hek van de dam.
maandag 31 maart 2008 om 17:36
Ha, een ouderwets pak voor zijn broek moet hij hebben!
Was het alleen liefdevolle bezorgdheid geweest dan had het voor hem voldoende moeten zijn met hetgeen je hem gezegd hebt; wees daar niet bang voor, het is goed geregeld.
Die jongen is 25 en dus kan hij zijn grote huis met zijn vele kindertjes zelf bij elkaar werken.
De financiele zaken van zijn moeder gaan hem niets, maar dan ook helemaal niets aan! Ik hoop dat je van dat geld zelf onbezorgd kan gaan genieten, je zoon komt niets te kort. NB. Hij heeft al"zomaar' een behoorlijk bedrag gehad dus komt hij niets tekort. Hij moest zich schamen en jij gaan genieten!
Was het alleen liefdevolle bezorgdheid geweest dan had het voor hem voldoende moeten zijn met hetgeen je hem gezegd hebt; wees daar niet bang voor, het is goed geregeld.
Die jongen is 25 en dus kan hij zijn grote huis met zijn vele kindertjes zelf bij elkaar werken.
De financiele zaken van zijn moeder gaan hem niets, maar dan ook helemaal niets aan! Ik hoop dat je van dat geld zelf onbezorgd kan gaan genieten, je zoon komt niets te kort. NB. Hij heeft al"zomaar' een behoorlijk bedrag gehad dus komt hij niets tekort. Hij moest zich schamen en jij gaan genieten!
maandag 31 maart 2008 om 17:37
Is hij nou helemaal van de pot gerukt, betoeterd, mesjokke en in het hoofd getikt door de molenwieken? Hij heeft niets te schaften met de financiëen van zijn moeder zolang als zij al haar zaakjes goed kan regelen (en zelfs als dat niet zo is, dan regelt hij eerst maar een volmacht).
Hij wil het weten omdat hij een duur huis wil kopen? Pardon!? Wellicht mis ik nu élke nuance omdat we het uit jouw hand lezen, maar het komt over als ondankbaar en verwend krengen gedrag. Hij is volwassen en mag nu zijn eigen broek omhoog houden. Hij wil dus eigenlijk gewoon op de pof te duur kopen en mams mag -weliswaar na haar dood- met haar geld de rekening daarvoor betalen. Kijk, als jij hem daarin wilt schenken; prachtig!! Maar om jou op te leggen wat met jouw geld te doen en willen dat jij verantwoording daarover aan hem aflegt en vervolgens in gedachte dat geld zélf al uitgeven? Nou ja, laat ik het erop houden dat ik me dood zou schamen als dat ooit in me op zou komen.
Ik ben van dezelfde generatie als zoon (ben zelf 28) en mijn ouders zijn ongeveer ook van jouw generatie. Zoals wel meer ouders van die generatie zijn mijn ouders schatten die hun kinderen al het prachtige op de wereld gunnen. Dat maakt echter nog niet dat ze alles dan ook maar in het teken moeten stellen van hun kinderen. Ja, mijn vader heeft een aantal jaar geleden ook geld georven van zijn vader in dit geval. Het is nog nooit in mijn hoofd opgekomen om te hinten naar de hoogte van dat bedrag, laat staan om dat voor eigen gebruik te willen gaan gebruiken. Ik vind het ronduit onbeschoft. Als er iets van financiële waarde te erven valt als ze ooit komen te overlijden; prachtig. Zo niet? Dan weet ik in elk geval dat ze er in hun leven enorm van hebben genoten. Al hadden ze 5 ton (hebben ze niet ), ik heb liever dat zij er nu leuk van leven en dan voor mij misschien geen erfenis dan ik een leuke erfenis en zij er nu krom voor liggen want 'de kinderen later'.
Mijn advies? Hem eens duidelijk op de moederlijke manier de oren wassen! Is hij helemaal zot? Hij heeft in zijn opvoeding naar ik aanneem geleerd om respect te hebben voor de moeder die hem liefdevol heeft opgevoed. Dergelijke vragen en verwachtingen aan je moeder stellen komt op mij niet enorm respectvol over.
Echt, ongelooflijk zeg, waar haalt hij de moed vandaan om dat geld zélf uit te willen geven?
Hij wil het weten omdat hij een duur huis wil kopen? Pardon!? Wellicht mis ik nu élke nuance omdat we het uit jouw hand lezen, maar het komt over als ondankbaar en verwend krengen gedrag. Hij is volwassen en mag nu zijn eigen broek omhoog houden. Hij wil dus eigenlijk gewoon op de pof te duur kopen en mams mag -weliswaar na haar dood- met haar geld de rekening daarvoor betalen. Kijk, als jij hem daarin wilt schenken; prachtig!! Maar om jou op te leggen wat met jouw geld te doen en willen dat jij verantwoording daarover aan hem aflegt en vervolgens in gedachte dat geld zélf al uitgeven? Nou ja, laat ik het erop houden dat ik me dood zou schamen als dat ooit in me op zou komen.
Ik ben van dezelfde generatie als zoon (ben zelf 28) en mijn ouders zijn ongeveer ook van jouw generatie. Zoals wel meer ouders van die generatie zijn mijn ouders schatten die hun kinderen al het prachtige op de wereld gunnen. Dat maakt echter nog niet dat ze alles dan ook maar in het teken moeten stellen van hun kinderen. Ja, mijn vader heeft een aantal jaar geleden ook geld georven van zijn vader in dit geval. Het is nog nooit in mijn hoofd opgekomen om te hinten naar de hoogte van dat bedrag, laat staan om dat voor eigen gebruik te willen gaan gebruiken. Ik vind het ronduit onbeschoft. Als er iets van financiële waarde te erven valt als ze ooit komen te overlijden; prachtig. Zo niet? Dan weet ik in elk geval dat ze er in hun leven enorm van hebben genoten. Al hadden ze 5 ton (hebben ze niet ), ik heb liever dat zij er nu leuk van leven en dan voor mij misschien geen erfenis dan ik een leuke erfenis en zij er nu krom voor liggen want 'de kinderen later'.
Mijn advies? Hem eens duidelijk op de moederlijke manier de oren wassen! Is hij helemaal zot? Hij heeft in zijn opvoeding naar ik aanneem geleerd om respect te hebben voor de moeder die hem liefdevol heeft opgevoed. Dergelijke vragen en verwachtingen aan je moeder stellen komt op mij niet enorm respectvol over.
Echt, ongelooflijk zeg, waar haalt hij de moed vandaan om dat geld zélf uit te willen geven?
vandaag ga ik van alles kunnen
maandag 31 maart 2008 om 17:38
jee waar haalt hij het lef vandaan. hij moet toch zelf zijn eigen leven opbouwen en bekostigen.
hij kan hier toch nooit een planning op maken. als hij zo'n groot huis wil hebben zal hij toch zelf genoeg moeten verdienen om een hypotheek enzo rond te krijgen.
en dan? als de hypotheek afgelost zou moeten worden en je bent (heel cru gezegt hoor, sorry) nog niet dood? wat dan?? ja daar kun je toch neit je leven door laten betalen.
pfrfff ik zou echt heel erg de neiging krijgen om lekker te zeggen dat alles op is tegen de tijd dat je dood gaat.
hij kan hier toch nooit een planning op maken. als hij zo'n groot huis wil hebben zal hij toch zelf genoeg moeten verdienen om een hypotheek enzo rond te krijgen.
en dan? als de hypotheek afgelost zou moeten worden en je bent (heel cru gezegt hoor, sorry) nog niet dood? wat dan?? ja daar kun je toch neit je leven door laten betalen.
pfrfff ik zou echt heel erg de neiging krijgen om lekker te zeggen dat alles op is tegen de tijd dat je dood gaat.
maandag 31 maart 2008 om 17:43
maandag 31 maart 2008 om 17:49
Het is uw geld en niet dat van uw zoon! U bent niemand verantwoording schuldig over uw geld en u bent hem absoluut niet verplicht te vertellen hoe u alles geregeld heeft.
Uw jongste zoon komt behoorlijk hebberig over om eerlijk te zijn. U heeft hem al geld cadeau gedaan (bijzonder aardig!!) en hij is gewoon verantwoordelijk voor zijn eigen leven. U kunt wel 100 worden en dan zal hij het de komende 40 jaar ook gewoon zelf moeten doen. Zelfs al zou u uw stiefkinderen net zoveel geven als uw eigen kinderen, dan nog is dat hélemaal uw keus. Het is ook uw zaak hoe u met uw man de financiën regelt en of hij wel of niet meedeelt in uw geld, ook daar heeft uw zoon niks mee nodig!
Ik vind het trouwens heel lief dat u ook aan uw stiefkinderen denkt.
Nee hoor, maakt u zich geen zorgen dat u de verkeerde beslissing neemt door hem niet alles te vertellen. Het is úw geld en úw leven en daar moet hij zich maar bij neer leggen. En dat mag u hem vertellen ook
Uw jongste zoon komt behoorlijk hebberig over om eerlijk te zijn. U heeft hem al geld cadeau gedaan (bijzonder aardig!!) en hij is gewoon verantwoordelijk voor zijn eigen leven. U kunt wel 100 worden en dan zal hij het de komende 40 jaar ook gewoon zelf moeten doen. Zelfs al zou u uw stiefkinderen net zoveel geven als uw eigen kinderen, dan nog is dat hélemaal uw keus. Het is ook uw zaak hoe u met uw man de financiën regelt en of hij wel of niet meedeelt in uw geld, ook daar heeft uw zoon niks mee nodig!
Ik vind het trouwens heel lief dat u ook aan uw stiefkinderen denkt.
Nee hoor, maakt u zich geen zorgen dat u de verkeerde beslissing neemt door hem niet alles te vertellen. Het is úw geld en úw leven en daar moet hij zich maar bij neer leggen. En dat mag u hem vertellen ook
maandag 31 maart 2008 om 17:50
Het is jouw geld en jij mag er mee doen wat je wilt. Als jij nu zin hebt om er een wereldreis van te maken en tot je dood in vijfsterrenhotels te slapen is je geld ook op tegen de tijd dat je heen gaat. En als jij net zo gek bent op je stiefkinderen als op je eigen kinderen dan mag jij toch zelf weten hoeveel je aan wie wilt nalaten.
Ik snap dat dat niet leuk is voor hem en dat hij graag een mooi groot huis wil, maar wie geld wil moet daarvoor werken en niet hopen dat z'n moeder doodgaat om een luxe huis te kunnen kopen. Bah, ik krijg er echt een naar gevoel bij, ookal bedoelt hij het vast niet zo.
Ik weet niet hoeveel kinderen hij wil maar stel dat het er vijf zijn, dan doet hij er minimaal vier jaar over (en ik mag voor de dame in kwestie hopen dat hij dat niet van plan is op die manier) om die allemaal te krijgen. Tijd zat om zijn zaken goed op orde te krijgen en die kinderen kunnen als ze heel klein zijn echt nog wel samen op een kamer slapen hoor!
Kortom: ik vind niet dat jij op deze manier verantwoordelijk bent voor zijn toekomst. Eventueel kun je met hem onderhandeln dat hij bijvoorbeeld nu al een bepaalt bedrag krijgt ivm het huis en dan minder erft, of dat jullie het huis samen kopen en dat hij dat dan erft (ik weet niks van successierechten, belasting en dat soort zaken - zoals hier mogelijk blijkt) zodat hij zeker weet dat alles goed geregeld is. Of je vertelt hem inderdaad dat het goed geregeld is (eventueel hoeveel hij ongeveer krijgt als hij er écht rekening mee wil houden voor de toekomst, maar alsnog is het aan jou of je dat kwijt wilt.) en dat het jouw geld is en dus ook jouw zaak.
Succes!
Ik snap dat dat niet leuk is voor hem en dat hij graag een mooi groot huis wil, maar wie geld wil moet daarvoor werken en niet hopen dat z'n moeder doodgaat om een luxe huis te kunnen kopen. Bah, ik krijg er echt een naar gevoel bij, ookal bedoelt hij het vast niet zo.
Ik weet niet hoeveel kinderen hij wil maar stel dat het er vijf zijn, dan doet hij er minimaal vier jaar over (en ik mag voor de dame in kwestie hopen dat hij dat niet van plan is op die manier) om die allemaal te krijgen. Tijd zat om zijn zaken goed op orde te krijgen en die kinderen kunnen als ze heel klein zijn echt nog wel samen op een kamer slapen hoor!
Kortom: ik vind niet dat jij op deze manier verantwoordelijk bent voor zijn toekomst. Eventueel kun je met hem onderhandeln dat hij bijvoorbeeld nu al een bepaalt bedrag krijgt ivm het huis en dan minder erft, of dat jullie het huis samen kopen en dat hij dat dan erft (ik weet niks van successierechten, belasting en dat soort zaken - zoals hier mogelijk blijkt) zodat hij zeker weet dat alles goed geregeld is. Of je vertelt hem inderdaad dat het goed geregeld is (eventueel hoeveel hij ongeveer krijgt als hij er écht rekening mee wil houden voor de toekomst, maar alsnog is het aan jou of je dat kwijt wilt.) en dat het jouw geld is en dus ook jouw zaak.
Succes!
maandag 31 maart 2008 om 17:58
Tsja, ik ben in de leeftijd van je zoon.
En geen haar op mijn hoofd dat ik eraan zou denken om nu uit te gaan zoeken wat mn eventuele erfenis is!!!
Sterker nog, mijn ouders kwamen een tijdje terug met het 'papa wil eerder stoppen met werken' verhaal. Waarin ik ze mooi heb aangemoedigd om dat toch vooral te doen, en dan lekker alles waar ze zo hard voor gewerkt hebben nu uit te geven en op te eten.
Want waarom zouden ze het door moeten geven?
Kortom: ik zou het er eens mooi van nemen komende periode, samen met man-lief en een ieder die je aan het hart ligt.
Je kan nu leuke dingen doen, doe dat en geniet ervan.
Na je dood kan je het geld toch niet meenemen, en zo te horen is het voor zoon-lief het beste als jij het allemaal opmaakt, zodat hij kan leren hoe het werkt in het leven.
O, en ik zou m ook vertellen dat als hij er nog eens naar vraagt, of erger nog een uitleg eist, je al het geld bij leven weggeeft aan je stiefkinderen en de aapjes op de apenheul. Als beloning voor goed gedrag.
Oftewel: nee, hij heeft het recht niet dat te eisen, ik vind het zelfs nogal brutaal ernaar te vragen!!!
Doe met je geld wat je goed lijkt, en je hart je ingeeft.
Dat van je stiefkinderen lijkt me prachtig...
En geen haar op mijn hoofd dat ik eraan zou denken om nu uit te gaan zoeken wat mn eventuele erfenis is!!!
Sterker nog, mijn ouders kwamen een tijdje terug met het 'papa wil eerder stoppen met werken' verhaal. Waarin ik ze mooi heb aangemoedigd om dat toch vooral te doen, en dan lekker alles waar ze zo hard voor gewerkt hebben nu uit te geven en op te eten.
Want waarom zouden ze het door moeten geven?
Kortom: ik zou het er eens mooi van nemen komende periode, samen met man-lief en een ieder die je aan het hart ligt.
Je kan nu leuke dingen doen, doe dat en geniet ervan.
Na je dood kan je het geld toch niet meenemen, en zo te horen is het voor zoon-lief het beste als jij het allemaal opmaakt, zodat hij kan leren hoe het werkt in het leven.
O, en ik zou m ook vertellen dat als hij er nog eens naar vraagt, of erger nog een uitleg eist, je al het geld bij leven weggeeft aan je stiefkinderen en de aapjes op de apenheul. Als beloning voor goed gedrag.
Oftewel: nee, hij heeft het recht niet dat te eisen, ik vind het zelfs nogal brutaal ernaar te vragen!!!
Doe met je geld wat je goed lijkt, en je hart je ingeeft.
Dat van je stiefkinderen lijkt me prachtig...
