Seks
alle pijlers
Een sexreis maken is alleen OK voor vrouwen.
woensdag 22 augustus 2007 om 10:01
Beste forumvrienden,
De veelgeprezen Edmund Burke heeft een aardig artikel geplaatst bij relaties. Door zijn stellingname ging ik op zoek naar hoe er over mannen en vrouwen wordt gedacht die voor de sex op vakantie gaan (niet om met mede vakantiegangers te sexen, maar met de (arme) locals). Vreemd genoeg krijgen sexlustige vrouwen een stuk vriendelijkere behandeling in de media dan mannen.
Voor we verder gaan: het maken van een vakantiereis voor de sex staat mij totaal niet aan. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat in die landen met een arme bevolking zo'n vrouw het voor het geld of een verblijfsvergunning doet en niet om mij. Dat vergalt voor mij het (eventuele) plezier.
Maar goed. Er zijn mannen en vrouwen die doen dat wel. Malu vond daar het volgende van:
malu3 schreef op 21 augustus 2007 @ 19:28:
Als ik in Thailand van die dikke Duitse of Nederlandse aftandse vetkleppen zie zitten met ieder minimaal twee jonge Thaise meisjes, dan word ik daar een beetje onpasselijk van eerlijk gezegd. Vind het een beetje sneue types ook. Geen enkele zichzelf respecterende vrouw zou met zo''n kerel gezien willen worden tenzij het om het geld gaat. En dat is dan het geval natuurlijk. Puur uit armoede.
Ik moet helaas zeggen dat vooral mannen deze neerbuigende behandeling krijgen. En dat er ook weer een politiek correcte boodschap achter zit. Blanke mannen-dader, gekleurd vrouwen-slachtoffer. Er wordt nooit gesproken over slimme thaise meisjes die hun leven beteren op deze wijze. Ook wordt op deze manier voorbij gegaan aan de eigen wil van deze dames. Ze kunnen ook in de horeca of in de textiel werken, maar kiezen voor een dikke Europeaan. Is een westerse vrouw die een lelijke rijke man aan de haak slaat ook een slachtoffer? Welnee, dat is een gehaaide tante. Ik vraag me daarom af of je nou zoveel moeite met die vrouwen in Thailand moet hebben. Ik heb wel moeite met volwassenen die kinderen misbruiken, of dat nou in Thailand gebeurt of hier.
Later vond ik ook een leuk artikel van journalist Bart Croughs:
In Vrij Nederland was onlangs een vermakelijke reportage te lezen over vrouwelijk sekstoerisme. Westerse zestigplussers reizen af naar Gambia om daar met behulp van een goed gevulde portemonnee een Afrikaanse jongeman aan de haak te slaan. Opmerkelijk was de milde toon waarmee over de vrouwelijke sekstoeristen bericht werd.
Wordt bij mannelijke sekstoeristen steevast honend de aandacht gevestigd op hun lichaamsomvang, kaalheid en gevorderde leeftijd, de vrouwelijke sekstoeristen bleef deze behandeling bespaard. En toch zien deze vrouwen er niet veel appetijtelijker uit dan de spreekwoordelijke dikke Duitser in Thailand. Wie de foto's van de betreffende vrouwen bekijkt, wordt onvermijdelijk overvallen door een grote bewondering voor de Gambiaanse mannen. Het mag zo zijn dat de doorsnee-neger over een grotere seksdrift beschikt dan de blanke, maar dan nog.
Nog opvallender was dat de heftige zedenpreken die altijd gepaard gaan met beschrijvingen van mannelijk sekstoerisme in de derde wereld, deze keer geheel achterwege bleven. Niks geen schandalige uitbuiting van Afrikaanse mannen door verwerpelijke westerse vrouwen die misbruik maken van de armoede in Afrika om aan hun gerief te komen.
Dit alles lijkt op het eerste gezicht misschien onbegrijpelijk, maar voor wie de wetten van het progressieve denken heeft doorgrond, is het toch eenvoudig te verklaren. Je hoeft alleen te weten dat mannen en westerlingen onderdrukkers zijn, terwijl vrouwen en inwoners van de derde wereld slachtoffers zijn. Een mannelijke westerse toerist die seks heeft met een Thaise vrouw is dus dubbel onderdrukker, en de vrouw in kwestie is dubbel slachtoffer. De verhoudingen zijn hier overduidelijk: de man is een grote schoft.
Maar als een vrouwelijke westerse toerist seks heeft met een Afrikaanse man, liggen de verhoudingen heel anders: de westerse vrouw is half slachtoffer, half onderdrukker, net als de Afrikaanse man. De verhoudingen liggen als het ware gelijk, en de vrouw is dus geen verwerpelijke uitbuiter.
U ziet: een kind kan de was doen.
Bart Croughs
Voort kwam ik nog aan een mooi vormgegeven artikel uit de Flair Leuk artikel, hip vormgegeven, en vrijwel geen wanklank. Integendeel! Vrouwen die een sexvakantie boeken zijn "hoogopgeleid, positief over hun uiterlijk, en er is in het westen een tekort aan mannen" (Flair is zeker nog nooit in Amsterdam of iedere andere grote stad geweest waar 40% moslim allochtonen wonen, de mannen mogen alles, en hun Moslim zusters gevangenen zijn van het ouderlijk huis, met andere woorden op straat is een enorm mannen overschot). Nog een vlijertijtje in het artikel: vrouwen gebruiken hun sexmaatje ook als gids, iets wat mannen niet doen, die denken vooral aan sex op vakantie....Misschien zijn die mannen zo lief om hun sexmaatje overdag niet lastig te vallen?
Ook schijnt het zo te zijn dat sexbeluste mannen vaak hun vakantie doorbrengen met een prostituee, vrouwen doen het met de kelner of duikinstrukteur. Hoe weet de schrijfster dat zo zeker? Verzinnen deze mannen/vrouwen niet een alibi? Het is bij thuiskomst beter te verkopen dat je een vakantieromance had met die mooie duikinstrukteur, dan met een mooie gigolo. Dat zullen die gigolo's ook wel weten.
Vrijwel nergens staat in het artikel dat deze sextouristes te lelijk, oud of te dik zijn voor een redelijke kerel in het westen, iets wat geile mannen in Thailand wel verweten wordt. Er valt alleen wat te mopperen over lelijke dames in dit artikel die een vaste relatie willen. Die zijn naief. Maar voor de dame met een groot libido is er geen vuiltje aan de lucht in dit artikel.
De teneur is een beetje: een man mag pas sexen op vakantie met de locals als hij fotomodelachtig knap is. Is hij dat niet, dan is het een loser. Een vrouw mag het wel met de locals doen. Ik snap er helemaal niets van dat vrouwen hun PR zo enorm goed voor elkaar hebben. Ik kan dat alleen verklaren uit de achter ons liggende periode van politieke correctheid, ik ken namelijk geen pro vrouwen spin doctors die de bladen proberen te beinvloeden.
Mijn clou/pointe is dat ondanks de jaren van politieke correctheid achter ons liggen, deze politieke correctheid nog steeds wel degelijk een rol speelt in de media. Vrouwen die even immorele dingen doen als mannen (op zoek gaan naar sex in arme landen), krijgen een stuk positievere behandeling.
De veelgeprezen Edmund Burke heeft een aardig artikel geplaatst bij relaties. Door zijn stellingname ging ik op zoek naar hoe er over mannen en vrouwen wordt gedacht die voor de sex op vakantie gaan (niet om met mede vakantiegangers te sexen, maar met de (arme) locals). Vreemd genoeg krijgen sexlustige vrouwen een stuk vriendelijkere behandeling in de media dan mannen.
Voor we verder gaan: het maken van een vakantiereis voor de sex staat mij totaal niet aan. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat in die landen met een arme bevolking zo'n vrouw het voor het geld of een verblijfsvergunning doet en niet om mij. Dat vergalt voor mij het (eventuele) plezier.
Maar goed. Er zijn mannen en vrouwen die doen dat wel. Malu vond daar het volgende van:
malu3 schreef op 21 augustus 2007 @ 19:28:
Als ik in Thailand van die dikke Duitse of Nederlandse aftandse vetkleppen zie zitten met ieder minimaal twee jonge Thaise meisjes, dan word ik daar een beetje onpasselijk van eerlijk gezegd. Vind het een beetje sneue types ook. Geen enkele zichzelf respecterende vrouw zou met zo''n kerel gezien willen worden tenzij het om het geld gaat. En dat is dan het geval natuurlijk. Puur uit armoede.
Ik moet helaas zeggen dat vooral mannen deze neerbuigende behandeling krijgen. En dat er ook weer een politiek correcte boodschap achter zit. Blanke mannen-dader, gekleurd vrouwen-slachtoffer. Er wordt nooit gesproken over slimme thaise meisjes die hun leven beteren op deze wijze. Ook wordt op deze manier voorbij gegaan aan de eigen wil van deze dames. Ze kunnen ook in de horeca of in de textiel werken, maar kiezen voor een dikke Europeaan. Is een westerse vrouw die een lelijke rijke man aan de haak slaat ook een slachtoffer? Welnee, dat is een gehaaide tante. Ik vraag me daarom af of je nou zoveel moeite met die vrouwen in Thailand moet hebben. Ik heb wel moeite met volwassenen die kinderen misbruiken, of dat nou in Thailand gebeurt of hier.
Later vond ik ook een leuk artikel van journalist Bart Croughs:
In Vrij Nederland was onlangs een vermakelijke reportage te lezen over vrouwelijk sekstoerisme. Westerse zestigplussers reizen af naar Gambia om daar met behulp van een goed gevulde portemonnee een Afrikaanse jongeman aan de haak te slaan. Opmerkelijk was de milde toon waarmee over de vrouwelijke sekstoeristen bericht werd.
Wordt bij mannelijke sekstoeristen steevast honend de aandacht gevestigd op hun lichaamsomvang, kaalheid en gevorderde leeftijd, de vrouwelijke sekstoeristen bleef deze behandeling bespaard. En toch zien deze vrouwen er niet veel appetijtelijker uit dan de spreekwoordelijke dikke Duitser in Thailand. Wie de foto's van de betreffende vrouwen bekijkt, wordt onvermijdelijk overvallen door een grote bewondering voor de Gambiaanse mannen. Het mag zo zijn dat de doorsnee-neger over een grotere seksdrift beschikt dan de blanke, maar dan nog.
Nog opvallender was dat de heftige zedenpreken die altijd gepaard gaan met beschrijvingen van mannelijk sekstoerisme in de derde wereld, deze keer geheel achterwege bleven. Niks geen schandalige uitbuiting van Afrikaanse mannen door verwerpelijke westerse vrouwen die misbruik maken van de armoede in Afrika om aan hun gerief te komen.
Dit alles lijkt op het eerste gezicht misschien onbegrijpelijk, maar voor wie de wetten van het progressieve denken heeft doorgrond, is het toch eenvoudig te verklaren. Je hoeft alleen te weten dat mannen en westerlingen onderdrukkers zijn, terwijl vrouwen en inwoners van de derde wereld slachtoffers zijn. Een mannelijke westerse toerist die seks heeft met een Thaise vrouw is dus dubbel onderdrukker, en de vrouw in kwestie is dubbel slachtoffer. De verhoudingen zijn hier overduidelijk: de man is een grote schoft.
Maar als een vrouwelijke westerse toerist seks heeft met een Afrikaanse man, liggen de verhoudingen heel anders: de westerse vrouw is half slachtoffer, half onderdrukker, net als de Afrikaanse man. De verhoudingen liggen als het ware gelijk, en de vrouw is dus geen verwerpelijke uitbuiter.
U ziet: een kind kan de was doen.
Bart Croughs
Voort kwam ik nog aan een mooi vormgegeven artikel uit de Flair Leuk artikel, hip vormgegeven, en vrijwel geen wanklank. Integendeel! Vrouwen die een sexvakantie boeken zijn "hoogopgeleid, positief over hun uiterlijk, en er is in het westen een tekort aan mannen" (Flair is zeker nog nooit in Amsterdam of iedere andere grote stad geweest waar 40% moslim allochtonen wonen, de mannen mogen alles, en hun Moslim zusters gevangenen zijn van het ouderlijk huis, met andere woorden op straat is een enorm mannen overschot). Nog een vlijertijtje in het artikel: vrouwen gebruiken hun sexmaatje ook als gids, iets wat mannen niet doen, die denken vooral aan sex op vakantie....Misschien zijn die mannen zo lief om hun sexmaatje overdag niet lastig te vallen?
Ook schijnt het zo te zijn dat sexbeluste mannen vaak hun vakantie doorbrengen met een prostituee, vrouwen doen het met de kelner of duikinstrukteur. Hoe weet de schrijfster dat zo zeker? Verzinnen deze mannen/vrouwen niet een alibi? Het is bij thuiskomst beter te verkopen dat je een vakantieromance had met die mooie duikinstrukteur, dan met een mooie gigolo. Dat zullen die gigolo's ook wel weten.
Vrijwel nergens staat in het artikel dat deze sextouristes te lelijk, oud of te dik zijn voor een redelijke kerel in het westen, iets wat geile mannen in Thailand wel verweten wordt. Er valt alleen wat te mopperen over lelijke dames in dit artikel die een vaste relatie willen. Die zijn naief. Maar voor de dame met een groot libido is er geen vuiltje aan de lucht in dit artikel.
De teneur is een beetje: een man mag pas sexen op vakantie met de locals als hij fotomodelachtig knap is. Is hij dat niet, dan is het een loser. Een vrouw mag het wel met de locals doen. Ik snap er helemaal niets van dat vrouwen hun PR zo enorm goed voor elkaar hebben. Ik kan dat alleen verklaren uit de achter ons liggende periode van politieke correctheid, ik ken namelijk geen pro vrouwen spin doctors die de bladen proberen te beinvloeden.
Mijn clou/pointe is dat ondanks de jaren van politieke correctheid achter ons liggen, deze politieke correctheid nog steeds wel degelijk een rol speelt in de media. Vrouwen die even immorele dingen doen als mannen (op zoek gaan naar sex in arme landen), krijgen een stuk positievere behandeling.
woensdag 22 augustus 2007 om 20:14
Dat uitgebreid testen is allang gebeurd, don't worry! En overigens hij niet alleen, we zijn samen naar de SOA-poli gegaan... Zou overigens iedereen moeten doen die het zonder condoom wil gaan doen, niet alleen mensen met een partner die eerlijk is geweest over wat hij (altijd MET condoom omdat hij niet dood wilde overigens) in zijn jonge jaren heeft gedaan (tot zover de wijze woorden 
)...
En ik weet zeker dat hij het nu niet meer doet, sowieso omdat hij daar simpelweg de tijd en de gelegenheid niet meer voor heeft vanwege ander soort werk in andere regio (minder lang van huis ook). Bovendien, als hij nog behoefte had om dit te doen, zou hij niet aan een relatie met mij begonnen zijn, daar heeft hij zelf voor gekozen. Hij deed het toen hij vrijgezel was en nu heeft hij mij... hij heeft het achter zich gelaten...
En bovenal vertrouw ik hem gewoon 100% en is de kans dat hij naar de hoeren gaat of vreemd gaat, volgens mij net zo groot of klein als bij iedere andere man/vrouw... Hoeren en verleidingen heb je namelijk niet alleen in havensteden In Maastricht zullen ze ook heus wel een goede boterham verdienen...
)...En ik weet zeker dat hij het nu niet meer doet, sowieso omdat hij daar simpelweg de tijd en de gelegenheid niet meer voor heeft vanwege ander soort werk in andere regio (minder lang van huis ook). Bovendien, als hij nog behoefte had om dit te doen, zou hij niet aan een relatie met mij begonnen zijn, daar heeft hij zelf voor gekozen. Hij deed het toen hij vrijgezel was en nu heeft hij mij... hij heeft het achter zich gelaten...
En bovenal vertrouw ik hem gewoon 100% en is de kans dat hij naar de hoeren gaat of vreemd gaat, volgens mij net zo groot of klein als bij iedere andere man/vrouw... Hoeren en verleidingen heb je namelijk niet alleen in havensteden
In Maastricht zullen ze ook heus wel een goede boterham verdienen...
woensdag 22 augustus 2007 om 21:43
Waarom zou Tante Jo zich niet lekker drie weken mogen laten verwennen door een leuke Gambiaan ? Als ze verliefd wordt en hem ook nog geld achterna stuurt is die knul er alleen maar extra blij mee, extra zakgeld terwijl hij inmiddels Tante Truus en Tante Bep heeft "versierd".
Er zullen ook wel Thaise vrouwen zijn die niet gedwongen worden, ik denk niet dat je ze allemaal over één kam moet scheren. En hoeveel Poolsen/Oekraïensen/Russinnen willen niet graag een Nederlandse man ? Volgens mij bestaan er amper catalogi voor Nederlandse vrouwen om een leuke Pool/Rus/Oekraïner uit te kiezen. Waarom eigenlijk niet ? Er wordt in elk geval niet mee geadverteerd, laat ik het zo zeggen.
Ik denk niet dat het aan ons is om over vakantieseks te (ver)oordelen. Zolang iets niet strafbaar is (kinderprostitutie/mensenhandel) vind ik het "Leven en laten leven".
Er zullen ook wel Thaise vrouwen zijn die niet gedwongen worden, ik denk niet dat je ze allemaal over één kam moet scheren. En hoeveel Poolsen/Oekraïensen/Russinnen willen niet graag een Nederlandse man ? Volgens mij bestaan er amper catalogi voor Nederlandse vrouwen om een leuke Pool/Rus/Oekraïner uit te kiezen. Waarom eigenlijk niet ? Er wordt in elk geval niet mee geadverteerd, laat ik het zo zeggen.
Ik denk niet dat het aan ons is om over vakantieseks te (ver)oordelen. Zolang iets niet strafbaar is (kinderprostitutie/mensenhandel) vind ik het "Leven en laten leven".
woensdag 22 augustus 2007 om 22:46
Haha ik zie het al:
"Ooo stewardess heb u voor mij iets kalmerends voor me maag? Ik het nogal veel zaad geslikt gistereavond ziet u, en weet u of ik me slippie kan wassen op het toilet want die staat ook stijf van het zaad. Ik had me verslape met die kerels dus ik kwam net op tijd erachter dat ik weg moest.
Hep dit vliegtuig ook een raampie wat open kan, dan kan me slippie buiten drogen? Ken dat niet? Dan hep u vast een fohn aan boord. Ook niet? Wat hep dit vliegtuig eigenluk wel?"
"Ooo stewardess heb u voor mij iets kalmerends voor me maag? Ik het nogal veel zaad geslikt gistereavond ziet u, en weet u of ik me slippie kan wassen op het toilet want die staat ook stijf van het zaad. Ik had me verslape met die kerels dus ik kwam net op tijd erachter dat ik weg moest.
Hep dit vliegtuig ook een raampie wat open kan, dan kan me slippie buiten drogen? Ken dat niet? Dan hep u vast een fohn aan boord. Ook niet? Wat hep dit vliegtuig eigenluk wel?"
woensdag 22 augustus 2007 om 23:20
Hallo ga me ff mengen in deze dicussie! Zie ook al een bekende van een ander topic! Hai Yasmijn!!!
Ik zelf kom zo'n 7jaar in gambia! Eerst als toeriste, later heb ik er gewerkt en nu omdat mijn vriend er woont! Ja hij is gambiaan, ik ben 26, hij is 28. Dus nee ik ben niet zo'n vrouw die een jonge man daar gebruikt en nee hij gebruikt mij niet voor mijn geld, hij heeft een goede baan en kan voor zich zelf zorgen!
Maar ik ken de situatie daar heel goed, mede omdat ik in het land gewoond/gewerkt heb! Ik heb toen een paar wk in een afrikaans hotel geleefd en naast ons was een appartement waar ook een nederlandse mevr. leefde! Ze verbleef 5wk in gambia. Elke avond moesten we het gekreun aanhoren (we= mijn collega)! Op een gegeven moment een praatje met haar gemaakt en gevraagd wat ze nou daar in gambia deed! Ze vertelde dat deze 5 wk voor haar, haar vakantie was en dat ze 5 wk ontspanning had...ze betaalde 5 wk lang alles voor deze jongen, voor zijn gezin en compound rijst, huur etc En alles wat hij nodig had kreeg hij in deze 5wk! En daarvoor terug kreeg ze 'liefde', deze jongen was een jaar of 20 en zij was begin 50!
Op stap gingen wij regelmatig naar een tuin, Alli Baba, hier speelde meestal een regeabandje! Mijn collega en ik werden onpasselijk van de oude vrouwen, eind 50 begin 60 die daar met jongens van soms onder de 20 aan het dansen waren! Op een avond liepen wij door het toeristengebied en zagen wij een stel van achter, een lange brede donker rastaman en een slanke vrouw met lang blond haar! Leuk stel dachten we tot we hun inhaalden en we zagen dat de vrouw een jaar of 60 was! we schrokken ons kapot!
De mannen doen het daar omdat het leven voor hun op dat moment prettiger is! Ze hopen dat de vrouwen verliefd op hun worden en hun meenemen naar hun land om te trouwen. Ik zie regelmatig een trouwerij daar tussen een jonge gambiaan en een oude europeese vrouw! Vooral de engelsen zijn veel aanwezig! Jammer dat zo'n prachtig land de laatste jaren geteisterd word door het sextoerisme! De nederlandse politie was 4 jaar daar ook aanwezig om voorlichting te geven aan hun Gambiaanse collega's hoe daar mee op te gaan! De leeftijd is nu vanaf 18 jaar! Voorheen was het nog jonger!
Ik zelf kom zo'n 7jaar in gambia! Eerst als toeriste, later heb ik er gewerkt en nu omdat mijn vriend er woont! Ja hij is gambiaan, ik ben 26, hij is 28. Dus nee ik ben niet zo'n vrouw die een jonge man daar gebruikt en nee hij gebruikt mij niet voor mijn geld, hij heeft een goede baan en kan voor zich zelf zorgen!
Maar ik ken de situatie daar heel goed, mede omdat ik in het land gewoond/gewerkt heb! Ik heb toen een paar wk in een afrikaans hotel geleefd en naast ons was een appartement waar ook een nederlandse mevr. leefde! Ze verbleef 5wk in gambia. Elke avond moesten we het gekreun aanhoren (we= mijn collega)! Op een gegeven moment een praatje met haar gemaakt en gevraagd wat ze nou daar in gambia deed! Ze vertelde dat deze 5 wk voor haar, haar vakantie was en dat ze 5 wk ontspanning had...ze betaalde 5 wk lang alles voor deze jongen, voor zijn gezin en compound rijst, huur etc En alles wat hij nodig had kreeg hij in deze 5wk! En daarvoor terug kreeg ze 'liefde', deze jongen was een jaar of 20 en zij was begin 50!
Op stap gingen wij regelmatig naar een tuin, Alli Baba, hier speelde meestal een regeabandje! Mijn collega en ik werden onpasselijk van de oude vrouwen, eind 50 begin 60 die daar met jongens van soms onder de 20 aan het dansen waren! Op een avond liepen wij door het toeristengebied en zagen wij een stel van achter, een lange brede donker rastaman en een slanke vrouw met lang blond haar! Leuk stel dachten we tot we hun inhaalden en we zagen dat de vrouw een jaar of 60 was! we schrokken ons kapot!
De mannen doen het daar omdat het leven voor hun op dat moment prettiger is! Ze hopen dat de vrouwen verliefd op hun worden en hun meenemen naar hun land om te trouwen. Ik zie regelmatig een trouwerij daar tussen een jonge gambiaan en een oude europeese vrouw! Vooral de engelsen zijn veel aanwezig! Jammer dat zo'n prachtig land de laatste jaren geteisterd word door het sextoerisme! De nederlandse politie was 4 jaar daar ook aanwezig om voorlichting te geven aan hun Gambiaanse collega's hoe daar mee op te gaan! De leeftijd is nu vanaf 18 jaar! Voorheen was het nog jonger!
woensdag 22 augustus 2007 om 23:38
Aids is daar idd minder dan in de oostAfrikaanse landen. Om naar het land te gaan is betaalbaar! Strand en weer spelen een hele grote rol! Ze spreken engels, een blanke vrouw is idd een statussymbool, ook al zijn de vrouwen dik ze betalen wel! De mannen staan daar in het toeristengebeid klaar om de vrouwen te ontvangen...ze weten heel goed wat ze doen, net als de vrouwen!
woensdag 22 augustus 2007 om 23:56
http://home.planet.nl/~boe01515/bve/bve2.htm
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 23 augustus 2007 om 01:59
Toch vondt ik er nog een verschil in zitten.
In Thailand zijn het voornamelijk pedofielen die
kinderen zoeken.Jongentjes en meisjes.
Een Gambiaan van een jaar of twintig kiest zelf
voor het hebben van sex met een oudere vrouw.
Die kinderen kiezen niet en worden daarbij ook
niet of nauwelijks betaald.Een oudere vrouw die met een jonge neger een potje sex heeft doet hem geen pijn.
Die kinderen in Thailand zijn vaak snel dood door het ruwe gebruik van
de man.Hebben jullie dat trieste verhaal niet gelezen over dat meisje dat
stervende werdt achter gelaten met een hamburger in haar hand als betaling voor de sex.In Nederland heb je niet echt een markt voor oudere vrouwen
die een mannelijke hoer zoeken.Je hebt maar een handje vol gigolo''s die
erg duur zijn. Degemiddelde giglo in Nederland zal hem ook moeilijk om hoog krijgen voor een zestigjarige vrouw.En in Nederland heerst er nog best wel een taboesfeertje .
Als iemand gebruik wil maken van een betaalde dienst moet hij of zij dat zelf weten.Maar zodra het gaat om kinderen vindt ik het van beide kanten even verwerpelijk.Dan is het ook goedkoper om in Amsterdam of Utrecht jonge oost europeese meisjes achter het raam te bezoeken.De meeste mannen die naar Thailand gaan zoeken toch echt kinderen.En in Marokko worden jonge jongetjes aangeboden.
In Thailand zijn het voornamelijk pedofielen die
kinderen zoeken.Jongentjes en meisjes.
Een Gambiaan van een jaar of twintig kiest zelf
voor het hebben van sex met een oudere vrouw.
Die kinderen kiezen niet en worden daarbij ook
niet of nauwelijks betaald.Een oudere vrouw die met een jonge neger een potje sex heeft doet hem geen pijn.
Die kinderen in Thailand zijn vaak snel dood door het ruwe gebruik van
de man.Hebben jullie dat trieste verhaal niet gelezen over dat meisje dat
stervende werdt achter gelaten met een hamburger in haar hand als betaling voor de sex.In Nederland heb je niet echt een markt voor oudere vrouwen
die een mannelijke hoer zoeken.Je hebt maar een handje vol gigolo''s die
erg duur zijn. Degemiddelde giglo in Nederland zal hem ook moeilijk om hoog krijgen voor een zestigjarige vrouw.En in Nederland heerst er nog best wel een taboesfeertje .
Als iemand gebruik wil maken van een betaalde dienst moet hij of zij dat zelf weten.Maar zodra het gaat om kinderen vindt ik het van beide kanten even verwerpelijk.Dan is het ook goedkoper om in Amsterdam of Utrecht jonge oost europeese meisjes achter het raam te bezoeken.De meeste mannen die naar Thailand gaan zoeken toch echt kinderen.En in Marokko worden jonge jongetjes aangeboden.
donderdag 23 augustus 2007 om 09:41
Natasja, ik word toch wel een beetje pissig om deze reaktie. Het kan er bij velen toch niet in dat mannen en vrouwen even verwerpelijke dingen doen, namelijk arme mensen ge/misbruiken voor hun sexuele pleziertjes. Als ik jullie confronteer met dat gegeven, en dat het toch te gek is dat vrouwen daar heel weinig neerbuigendheid van ondervinden in de media en mannen weer wel, dan worden er allerlei randvoorwaarden verzonnen zoals dat mannen vast wel verkapte pedo's zullen zijn, en vrouwen niet.
Integendeel juist!
Leest u even hier, het blijkt dat de meisjes in de bars in Thailand allemaal hun ID bij zich hebben en onder de 18 er niet inkomen. Ook een minderjarig kind mag je in Thailand niet weghouden van school. Ook in dit artikel staat wel beschreven dat pedofilie in Thailand voorkomt, maar in ons pracht Nederland ook (het verhaal van meisjes die het in de Bijlmer deden voor een breezer of een telefoonkaart is mij ook bekend).
Dus het lijkt in Thailand nogal mee te vallen. Thumbs up voor de mannen.
Dan het damesparadijs Gambia, daar zijn naturlijk alleen maar keurige dames te vinden die alleen maar een beetje gekriebeld willen worden hier en daar, alles in het keurige. Nou, vergeet het maar. Lezen we hier allemaal even mee? Sexueel misbruik van kinderen in Gambia, kamerlid Tjon-a-Ten van de PvdA stelde al vragen in 2004 (!) aan de minister van buitenlandse zaken hoe dat te bestrijden. Of is dat ook weer de schuld van mannen? Ik kan er soms met mijn verstand niet bij, dat vrouwen geneigd zijn te denken dat alleen mannen verantwoordelijk zijn voor het kwaad in de wereld. Ik denk dat dat gewoon een stukje feministische propaganda is, wat nog steeds zijn werk doet. Helaas. De man als sex-hufter is een beeld wat niet uit te roeien is. De vrouw als de onschuldige ook trouwens.
Integendeel juist!
Leest u even hier, het blijkt dat de meisjes in de bars in Thailand allemaal hun ID bij zich hebben en onder de 18 er niet inkomen. Ook een minderjarig kind mag je in Thailand niet weghouden van school. Ook in dit artikel staat wel beschreven dat pedofilie in Thailand voorkomt, maar in ons pracht Nederland ook (het verhaal van meisjes die het in de Bijlmer deden voor een breezer of een telefoonkaart is mij ook bekend).
Dus het lijkt in Thailand nogal mee te vallen. Thumbs up voor de mannen.
Dan het damesparadijs Gambia, daar zijn naturlijk alleen maar keurige dames te vinden die alleen maar een beetje gekriebeld willen worden hier en daar, alles in het keurige. Nou, vergeet het maar. Lezen we hier allemaal even mee? Sexueel misbruik van kinderen in Gambia, kamerlid Tjon-a-Ten van de PvdA stelde al vragen in 2004 (!) aan de minister van buitenlandse zaken hoe dat te bestrijden. Of is dat ook weer de schuld van mannen? Ik kan er soms met mijn verstand niet bij, dat vrouwen geneigd zijn te denken dat alleen mannen verantwoordelijk zijn voor het kwaad in de wereld. Ik denk dat dat gewoon een stukje feministische propaganda is, wat nog steeds zijn werk doet. Helaas. De man als sex-hufter is een beeld wat niet uit te roeien is. De vrouw als de onschuldige ook trouwens.
donderdag 23 augustus 2007 om 10:08
Je kunt natuurlijk ook gewoon overdrijven Toon...
Denk je dat die thaise dames van '18' allemaal hun échte ID bij zich hebben? Ik vind het wat naïef dat je denkt dat het in thailand tegenwoordig allemaal koek & ei is in de prostitutie. Men werkt er keihard aan om kinderprostitutie tegen te gaan daar en er zal vast al het één en ander aan vooruitgang geboekt zijn, maar beweren dat de dames nu écht allemaal keurig 18 zijn is ronduit naïef. Overigens is niet alleen Thailand een probleem; in grote delen van Azië (en ook andere landen) worden jonge meisjes verkocht door hun familie en misbruikt voor de prostitutie. Dan kun je nog 10x leerplichtig zijn, als een familie geen geld heeft gebeurt het maar al te vaak dat meisjes worden verkocht. Er zijn zelfs hele opvanghuizen voor en er worden er nog veel meer opgezet, onder andere met steun van Novib. Want het sneue is ook nog, als je als meisje eenmaal in de prostitutie hebt gewerkt, ook al ben je verkocht en ook al is het gedwongen, kun je nauwelijks terugkeren in je eigen gemeenschap - je blijft altijd de vuile hoer. En zelfs al wordt zo'n meisje 18 en zelfs al heb je als man toevallig seks met d'r als ze de 18 gepasseerd is, dan nog blijft het een gebruikt meisje dat gedwongen in de prostitutie is beland.
Vrouwenhandel is ook iets wat boven de 18 jaar gebeurt en ook dan is het hartstikke verwerpelijk. Er wordt van alles en nog wat afgenomen van die vrouwen, ze worden in de gaten gehouden, ze kunnen eigenlijk niet meer weg... en de enige optie die ze nog rest is doen wat ze gezegd wordt - zichzelf prostitueren.
Ik heb dus geen enkel begrip, respect of wát dan ook voor mannen die naar Azië gaan voor de seks. Of die goedkope Oost-Europese hoertjes inhuren in Nederland for all I care.
Mannen, da's toch een beetje een ander verhaal. Mannen zijn fysiek sterker, mannen kiezen vróuwen uit om hun tijd mee door te brengen. Dat kan inderdaad zijn omdat zo'n vrouw veel geld heeft en een man kiest er dan voor om het niet zo belangrijk te vinden dat ze oud & uitgezakt is. Of je het moreel verwerpelijk vindt dat een vrouw zich ook laat gebruiken voor het geld en dat ze dus maar oud & uitgezakt met zo'n jonge goedgebouwde afrikaanse god haar vakantie doorbrengt, dat verschilt van persoon tot persoon. Ik zou het niet prettig vinden seks te hebben met iemand waarvan ik weet dat het enkel om mijn geld te doen is. (Gelukkig ben ik jong en mooi!) Maar hoe dan ook is het een zeer bewuste keus van de mán om op deze manier zijn geld bij elkaar te verzamelen. En dat is dus héel anders dna de vrouwenhandel, de gedwongen prostitutie, waar vrouwen mee te maken krijgen.
Denk je dat die thaise dames van '18' allemaal hun échte ID bij zich hebben? Ik vind het wat naïef dat je denkt dat het in thailand tegenwoordig allemaal koek & ei is in de prostitutie. Men werkt er keihard aan om kinderprostitutie tegen te gaan daar en er zal vast al het één en ander aan vooruitgang geboekt zijn, maar beweren dat de dames nu écht allemaal keurig 18 zijn is ronduit naïef. Overigens is niet alleen Thailand een probleem; in grote delen van Azië (en ook andere landen) worden jonge meisjes verkocht door hun familie en misbruikt voor de prostitutie. Dan kun je nog 10x leerplichtig zijn, als een familie geen geld heeft gebeurt het maar al te vaak dat meisjes worden verkocht. Er zijn zelfs hele opvanghuizen voor en er worden er nog veel meer opgezet, onder andere met steun van Novib. Want het sneue is ook nog, als je als meisje eenmaal in de prostitutie hebt gewerkt, ook al ben je verkocht en ook al is het gedwongen, kun je nauwelijks terugkeren in je eigen gemeenschap - je blijft altijd de vuile hoer. En zelfs al wordt zo'n meisje 18 en zelfs al heb je als man toevallig seks met d'r als ze de 18 gepasseerd is, dan nog blijft het een gebruikt meisje dat gedwongen in de prostitutie is beland.
Vrouwenhandel is ook iets wat boven de 18 jaar gebeurt en ook dan is het hartstikke verwerpelijk. Er wordt van alles en nog wat afgenomen van die vrouwen, ze worden in de gaten gehouden, ze kunnen eigenlijk niet meer weg... en de enige optie die ze nog rest is doen wat ze gezegd wordt - zichzelf prostitueren.
Ik heb dus geen enkel begrip, respect of wát dan ook voor mannen die naar Azië gaan voor de seks. Of die goedkope Oost-Europese hoertjes inhuren in Nederland for all I care.
Mannen, da's toch een beetje een ander verhaal. Mannen zijn fysiek sterker, mannen kiezen vróuwen uit om hun tijd mee door te brengen. Dat kan inderdaad zijn omdat zo'n vrouw veel geld heeft en een man kiest er dan voor om het niet zo belangrijk te vinden dat ze oud & uitgezakt is. Of je het moreel verwerpelijk vindt dat een vrouw zich ook laat gebruiken voor het geld en dat ze dus maar oud & uitgezakt met zo'n jonge goedgebouwde afrikaanse god haar vakantie doorbrengt, dat verschilt van persoon tot persoon. Ik zou het niet prettig vinden seks te hebben met iemand waarvan ik weet dat het enkel om mijn geld te doen is. (Gelukkig ben ik jong en mooi!) Maar hoe dan ook is het een zeer bewuste keus van de mán om op deze manier zijn geld bij elkaar te verzamelen. En dat is dus héel anders dna de vrouwenhandel, de gedwongen prostitutie, waar vrouwen mee te maken krijgen.
donderdag 23 augustus 2007 om 10:28
Tangerine, wat moet ik nou nog? Het verhaal wordt steeds mooier, nu is het geen prostitutie meer, nu is het sexslavernij die volgens jou alleen vrouwen overkomt. Tuurlijk weet ik niet alle misstanden van de wereld uit mijn hoofd. En tuurlijk wil ik geen ambassadeur zijn van de sexindustrie in arme landen. Mijn stelling is en blijft: vrouwen die een sexvakantie boeken zijn even verwerpelijk als mannen die dat doen. En er is geen enkele reden om aan te nemen dat vrouwen daarin nobeler zijn als mannen. Ik doe zelfs aan bronvermelding die mijn stelling steunt, iets wat jij niet doet.
donderdag 23 augustus 2007 om 11:00
Nog even de volgende overpeinsing...
Stel dat ik overvallen word, en een groep mannen (of vrouwen?) mij verteld dat ik vanaf heden hun sexslaaf ben, en mij moet prostitueren om in hun onderhoudt te voorzien...dan ben ik net zogoed de sigaar als iedere vrouw die dat overkomt. Ik zou ook tegen de eerste de beste klant zeggen "bel de politie, ik zit hier onder dwang". Ik hoor de ja maren al in mijn oren tuiten, maar dat is wat IK zou doen. Toch een vluchtplan verzinnen.
Telkens wordt hier mannen-spierkracht opgevoerd als argument waardoor je als man nooit iets zal overkomen. Is dat zo? Dan moesten jullie eens zoeken op "Andre Brilleman" een zeer sterke kickboxer die ze ieder bot in zijn lijf hebben gebroken, zijn geslachtsdeel heben afgesneden en in een tenslotte in een oliedrum vol beton op de bodem van een kanaal hebben gedumpt. Je lichamelijke kracht is niets waard in de criminele wereld. Je krijgt gewoon een pistool op je kop. Als er een markt voor is, dan zullen ook mannen tot sexslaaf gedwongen kunnen worden. Sexslavernij zal heus wel ergens bestaan, maar om nou te denken dat de hele sexindustrie in Thailand op slavernij is gebaseerd en die van Gambia enkel en alleen op vrijwilligheid gaat me veel te ver.
Stel dat ik overvallen word, en een groep mannen (of vrouwen?) mij verteld dat ik vanaf heden hun sexslaaf ben, en mij moet prostitueren om in hun onderhoudt te voorzien...dan ben ik net zogoed de sigaar als iedere vrouw die dat overkomt. Ik zou ook tegen de eerste de beste klant zeggen "bel de politie, ik zit hier onder dwang". Ik hoor de ja maren al in mijn oren tuiten, maar dat is wat IK zou doen. Toch een vluchtplan verzinnen.
Telkens wordt hier mannen-spierkracht opgevoerd als argument waardoor je als man nooit iets zal overkomen. Is dat zo? Dan moesten jullie eens zoeken op "Andre Brilleman" een zeer sterke kickboxer die ze ieder bot in zijn lijf hebben gebroken, zijn geslachtsdeel heben afgesneden en in een tenslotte in een oliedrum vol beton op de bodem van een kanaal hebben gedumpt. Je lichamelijke kracht is niets waard in de criminele wereld. Je krijgt gewoon een pistool op je kop. Als er een markt voor is, dan zullen ook mannen tot sexslaaf gedwongen kunnen worden. Sexslavernij zal heus wel ergens bestaan, maar om nou te denken dat de hele sexindustrie in Thailand op slavernij is gebaseerd en die van Gambia enkel en alleen op vrijwilligheid gaat me veel te ver.
donderdag 23 augustus 2007 om 11:00
Ik denk dat de verschillende benadering van mannen en vrouwen die aan sekstoerisme doen een kwestie van al jarenlange bestaande perceptie is. De man wordt hierin nog vaak gezien als seksueel dominant, een agressor. De vrouw is het slachtoffer, ondergeschikt.
Als de vrouw zich dan losmaakt uit die ondergeschikte rol en zelf de dominatie zoekt, wordt dat veelal gewaardeerd als zijde emancipatie. Terwijl de man wellicht hetzelfde doet en nog steeds met het stempel agressor blijft zitten...
Sekstoerisme bestaat helaas. In diverse culturen worden jonge mensen misbruikt (zonder vrije keus) of ze laten zich voor geld gebruiken ("vrij" keus). Ik ben bang dat die misstanden nooit helemaal zullen verdwijnen.
Als er sprake is van vrijwilligheid bij het aangaan van een dergelijke "relatie", dan is het wat mij betreft oké. Kan me er niets bij voorstellen, maar toch. Seks is dan een economisch goed, een ruilmiddel waarmee je je leven kunt verbeteren.
Als de vrouw zich dan losmaakt uit die ondergeschikte rol en zelf de dominatie zoekt, wordt dat veelal gewaardeerd als zijde emancipatie. Terwijl de man wellicht hetzelfde doet en nog steeds met het stempel agressor blijft zitten...
Sekstoerisme bestaat helaas. In diverse culturen worden jonge mensen misbruikt (zonder vrije keus) of ze laten zich voor geld gebruiken ("vrij" keus). Ik ben bang dat die misstanden nooit helemaal zullen verdwijnen.
Als er sprake is van vrijwilligheid bij het aangaan van een dergelijke "relatie", dan is het wat mij betreft oké. Kan me er niets bij voorstellen, maar toch. Seks is dan een economisch goed, een ruilmiddel waarmee je je leven kunt verbeteren.
donderdag 23 augustus 2007 om 11:00
donderdag 23 augustus 2007 om 11:01
Hai Nomade! 
Ik ga je wat zeggen. De relatie met je Gambiaan gaat niet goedkomen op den duur, evenals het bij mij en de Keniaan misliep. Ik moet erbij zeggen dat het door mij kwam. Hij wil me nog steeds. Ik heb vaak langere periodes in Kenya doorgebracht en nee, ik kan daar niet wonen voorgoed, want ik heb mijn kinderen hier (zijn al groot, maar toch).
Financieel zou het kunnen (een Keniaan met eigen bedrijf en geld, hahaha, da's een keer wat anders) maar nee. Ik kan als blanke vrouw na donker niet alleen over straat....ik word afgezet, moet heel erg beveiligd wonen,, krijg geen werkvergunning, het land is gruwelijk corrupt, allerlei beperkingen.
Als vrije westerse vrouw gaat me dat niet lukken. Dus: punt.
En ik heb hem niet leren kennen als toerist, ik werkte daar.
Het sekstoerisme tiert er welig, ergelijk om te zien, maar zoals ik in een eerdere post al zei, het mes snijdt van 2 kanten. En Afrikaans sekstoerisme is heel anders dan Aziatisch sekstoeriseme, dat heb ik wel gezien, vele malen op beide continenten geweest. En naar Kenia blijf ik gaan want ik heb daar een weeshuis, met 3 anderen.
Ik heb een haat/liefde verhouding met dat land.
Mijn zoon zit er nu, is 6 weken geweest om te werken voor ons weeshuis. Hij komt zondag weer terug, joepie! En mijn ouders gaan zondag.
Ik heb zolang met 2 benen in 2 continenten geleefd. En dat werkt niet.
Nu alleen nog voor het weeshuis, niet meer voor een man. Het werkt gewoonweg niet. Niet om de man an sich, integendeel, maar om de grote verschillen tussen beide continenten.
Ik ga je wat zeggen. De relatie met je Gambiaan gaat niet goedkomen op den duur, evenals het bij mij en de Keniaan misliep. Ik moet erbij zeggen dat het door mij kwam. Hij wil me nog steeds. Ik heb vaak langere periodes in Kenya doorgebracht en nee, ik kan daar niet wonen voorgoed, want ik heb mijn kinderen hier (zijn al groot, maar toch).
Financieel zou het kunnen (een Keniaan met eigen bedrijf en geld, hahaha, da's een keer wat anders) maar nee. Ik kan als blanke vrouw na donker niet alleen over straat....ik word afgezet, moet heel erg beveiligd wonen,, krijg geen werkvergunning, het land is gruwelijk corrupt, allerlei beperkingen.
Als vrije westerse vrouw gaat me dat niet lukken. Dus: punt.
En ik heb hem niet leren kennen als toerist, ik werkte daar.
Het sekstoerisme tiert er welig, ergelijk om te zien, maar zoals ik in een eerdere post al zei, het mes snijdt van 2 kanten. En Afrikaans sekstoerisme is heel anders dan Aziatisch sekstoeriseme, dat heb ik wel gezien, vele malen op beide continenten geweest. En naar Kenia blijf ik gaan want ik heb daar een weeshuis, met 3 anderen.
Ik heb een haat/liefde verhouding met dat land.
Mijn zoon zit er nu, is 6 weken geweest om te werken voor ons weeshuis. Hij komt zondag weer terug, joepie! En mijn ouders gaan zondag.
Ik heb zolang met 2 benen in 2 continenten geleefd. En dat werkt niet.
Nu alleen nog voor het weeshuis, niet meer voor een man. Het werkt gewoonweg niet. Niet om de man an sich, integendeel, maar om de grote verschillen tussen beide continenten.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
donderdag 23 augustus 2007 om 11:18
Dit vond ik op Wikipedia, misschien het laatste duwtje voor de dames die denken dat spierkracht je gaat redden in de criminele wereld:
Brilleman werd in 1985 alsnog in opdracht van Bruinsma geliquideerd. Hij werd meegelokt door ingehuurde moordenaars en om een duidelijk signaal af te geven dat er met Bruinsma niet te spotten viel werd hij op een gruwelijke wijze om het leven gebracht. Andere mensen beweren dat Brilleman werd geliquideerd omdat hij uit de handel wou stappen omdat Bruinsma aan het moorden sloeg. Zijn benen werden met een kettingzaag afgezaagd terwijl hij nog leefde. Toen zijn verdwijning een tijdlang niet opgelost bleef, werd het een bekende cynische uitspraak in het criminele milieu om op de vraag "Waar is die André Brilleman toch gebleven?" te antwoorden: "Oh die tapt nu uit een ander vaatje." Uiteindelijk bleek zijn in stukken gezaagde lichaam in delen in een vat vol cement in de Waal te zijn gegooid.
Voor eventuele Mabel-fans: fijne vent hoor, die Klaas Bruinsma.
Brilleman werd in 1985 alsnog in opdracht van Bruinsma geliquideerd. Hij werd meegelokt door ingehuurde moordenaars en om een duidelijk signaal af te geven dat er met Bruinsma niet te spotten viel werd hij op een gruwelijke wijze om het leven gebracht. Andere mensen beweren dat Brilleman werd geliquideerd omdat hij uit de handel wou stappen omdat Bruinsma aan het moorden sloeg. Zijn benen werden met een kettingzaag afgezaagd terwijl hij nog leefde. Toen zijn verdwijning een tijdlang niet opgelost bleef, werd het een bekende cynische uitspraak in het criminele milieu om op de vraag "Waar is die André Brilleman toch gebleven?" te antwoorden: "Oh die tapt nu uit een ander vaatje." Uiteindelijk bleek zijn in stukken gezaagde lichaam in delen in een vat vol cement in de Waal te zijn gegooid.
Voor eventuele Mabel-fans: fijne vent hoor, die Klaas Bruinsma.
donderdag 23 augustus 2007 om 12:19
Inhoudsopgave
Inleiding 2
2. korte beschrijving van de situatie 4
2.1 toerisme in Gambia 4
2.2 de beach boy 5
2.3 de toerist 6
2.4 de relatie tussen de beach boy en zijn ?babylon woman?. 7
3. Bespreking stelling 1 8
3.1 de criteria van de westerse vrouw 8
3.2 the exotic other 10
4 Bespreking stelling 2 12
4.1 gender in Gambia 12
4.2 onmannelijk gedrag van de beach boy 15
4.3 sancties? 15
5. Bespreking stelling 3 18
5.1 compenserend gedrag 18
5.2 hoe ziet de beach boy de Europese vrouw? 19
5.3 beach boys in Europa 19
Conclusie 21
Gebruikte literatuur 22
Bijlage 23
Inleiding
Het vak, waarvoor we dit paper moeten schrijven, gaat over stagnatie en innovatie in Afrika. De opkomst van beach boys in Gambia, is een voorbeeld van een innovatie voortkomend uit een stagnatie van de economie; beach boys hebben niet alleen een nieuwe manier gevonden om geld te verdienen, ze spelen ook met hun genderrollen. Voordat wij begonnen aan ons literatuuronderzoek, zijn wij, op basis van het gastcollege van Stefan van Laar, van de volgende vooronderstellingen uitgegaan.
Beach boys voldoen niet aan de rol, die een man heeft in de westerse samenleving. Een vrouw verwacht van haar man dat hij geëmancipeerd is en gevoelig. Maar tegelijkertijd wil ze ook dat hij sterk is en haar beschermt. Een vrouw wil sociaal en economisch op gelijke voet staan met de man waarmee ze een relatie heeft en dat is in de relatie met de beach boy niet het geval. Hij is in economisch opzicht volledig van haar afhankelijk. Zij beschouwt hem als een speeltje.
Gambiaanse vrouwen verwachten van hun mannen dat ze hen financieel verzorgen. Ze verwachten dat hun mannen geen mietjes zijn, dat ze mannelijk, beschermend en sterk zijn. De beach boys voldoen dus niet aan deze verwachtingen, omdat ze financieel afhankelijk zijn van vrouwen. Maar weinig beach boys hebben een relatie met een Afrikaanse vrouw. De familie tolereert hun gedrag uit economische overwegingen.
De beach boy beseft zelf ook dat hij geen mannelijke rol vervult. Hij probeert zijn afhankelijkheid te camoufleren door net te doen of hij op andere gebieden wel de touwtjes in handen heeft. Hij voelt zich dus duidelijk niet gelukkig met de omgekeerde rollen. Niet voor niets lopen veel relaties in Europa stuk.
Vanuit deze gedachte zijn we tot de volgende stelling gekomen:
Een beach boy is geen echte man.
Wanneer we zeggen dat een beach boy geen echte man is bedoelen we dat zijn gedrag niet strookt met wat er van hem, op basis van zijn geslacht, verwacht wordt. Hij speelt zijn mannelijke rol niet goed.
In elke samenleving krijgen mensen op basis van hun geslacht bepaalde rollen toegewezen. Deze rollen worden cultureel ingevuld, zodat iedereen weet wat er van hem of haar verwacht wordt en wat hij of zij van anderen kan verwachten.
Wanneer iemand zich niet gedraagt zoals hij zich zou moeten gedragen volgen er meestal sociale sancties. Dit gebeurd bijvoorbeeld bij homoseksuelen. Zij vertonen onmannelijk gedrag en worden daarom niet in de samenleving geaccepteerd.
Vanwege zijn cultuuroverbruggende positie, worden de beach boy rollen toebedeeld vanuit verschillende culturen. We kunnen zijn mannelijkheid dan ook vanuit diverse standpunten bekijken. We gaan de hoofdstelling dan ook aan de hand van de volgende deelstellingen bespreken.
1) De beach boy voldoet niet aan de criteria die een westerse vrouw stelt aan een man waar ze een vaste relatie mee zou kunnen hebben. Hij wordt slechts als seksspeeltje gebruikt.
2) De beach boy voldoet niet aan de eisen die de Afrikaanse samenleving aan een echte man stelt.
3) De beach boy is zich ervan bewust dat hij geen mannelijke rol vervult en probeert dat te camoufleren met een dominante houding.
Omdat er nog weinig onderzoek naar het fenomeen ?beach boy? is gedaan, hebben wij besloten een deskundige op dit gebied te interviewen, Stefan van Laar. Dit interview is te lezen in de bijlage.
2. korte beschrijving van de situatie
2.1 toerisme in Gambia
Gambia ligt aan de kust, middenin Senegal. In Gambia leeft vijftien procent van de bevolking onder de armoedegrens wat betekent dat ze niet in staat zijn om in hun eerste levensbehoeften te voorzien. Achttien procent leeft óp die grens en 67% leeft boven de armoedegrens. (landenweb.com) Maar dat is niet wat je als toerist als eerste merkt. Gambia wordt als vakantieland omschreven als een land met altijd zon, veel exotische cultuur maar toch met luxe. Gambia noemt zichzelf ?The smiling coast of Africa?. Dat is het eerste wat er opvalt als je in een reisfolder of op een website kijkt.
?The Gambia's tourist industry has marketed its self as The Smiling Coast of Africa for years and there are moves to relaunch the Gambia's image as a sophisticated holiday destination to attract new richer tourists whose financial contribution is so needed by this tiny ex British colony.? (lineone.net)
Een grote bron van inkomsten is dus het toerisme. Op de site van reis om de wereld, een reisencyclopedie, staat:
?Een kwart van de inkomsten van de overheid komt van het toerisme. De overheid is nog steeds bezig om het land geschikt te maken voor het toerisme, maar een goede infrastructuur ontbreekt en de faciliteiten zijn soms nog primitief.? (reisomdewereld.nl)
Behalve de infrastructuur en de faciliteiten zijn er nog problemen die in de weg staan van een bloeiende toerismebranche. Volgens de voormalige staatssecretaris van toerisme en cultuur van Gambia, Mrs Susan Waffa Ogoo, raakt Gambia haar imago als ?smiling coast of Africa? kwijt. Ze zegt:
?more and more bumsters and other shades of criminals surface on our beaches and the Tourism development areas.? (home3.inet.tele.dk/mcamara/press)
Beach boys oftewel bumsters worden dus beschouwd als schadelijk voor het toerisme. Dit blijkt niet alleen uit de woorden van deze staatssecretaris, maar ook uit veel reisverhalen en informatiesites. Op een site van een hotel in Gambia vond ik de volgende tekst:
?Some tourists will face the annoyance of a "bumster" or beach boy. They are best ignored, although this can be difficult at first. You may be hassled with verbal abuse, but you will soon be left in peace when the bumster realizes he has nothing to gain.?
(bakotuhotel. com)
In reisfolders worden de beach boys meestal verzwegen, juist omdat hij als iets negatiefs aan je vakantie wordt gezien.
2.2 de beach boy
Een succesvolle beach boy gedraagt zich op het Gambiaanse strand alsof de wereld van hem is. Als joviale versierder, met rastakapsel verwelkomt hij de Westerse Toerist in zijn domein. Hij biedt aan zijn persoonlijke begeleider en vriend te worden voor de vakantie. Hij vleit haar en het werkt; duizenden alleenstaande vrouwen van middelbare leeftijd komen naar Gambia voor een heerlijke luxe vakantie met onder andere seks met een donkere, gespierde jongen. Andere reizigers die de discocultuur en de opdringerige beach boys niet kunnen waarderen, blijven steeds meer weg. (Visser, 2001) Maar wie is de beach boy? Zeker is dat de eerste beach boys geen plannen in die richting hadden. Na de economische crisis in 1985 werden veel jongeren naar de kust gepusht, waar het toerisme begon op te bloeien. De jongeren probeerden een hotelbaan te krijgen, maar het arbeidsaanbod was groter dan de vraag en veel jongeren moesten alternatieve manieren verzinnen om geld te verdienen. De eerste beach boys maakten toeristen wegwijs in hun land. (van Laar, 2001: 26). In het interview dat we met Stefan van Laar gehouden hebben, vertelde hij verder dat hij dacht dat er later wel degelijk jongeren naar de kust kwamen om beach boy te worden, na het horen van de succesverhalen van eerdere jongens. Een beach boy die geciteerd staat op de site van Tourismconcern (?an independent voice for justice and sustainability in tourism?) vertelt:
"I used to play truant to go to the beach. Our mother couldn?t give us lunch money and there were a lot of us so I went to the beach to meet tourists and find money there. I was so hungry I started following white people. We had to find money for our mother. My father is old now, he?s a farmer and can?t work now, so I have to give him money too." (tourismconcern.org.uk)
Beach boys zijn uitermate zelfverzekerd en relaxed. Ze werken niet alleen op het strand, maar overal waar er toeristen zijn. Ze werken op commissiebasis voor bepaalde souvenirwinkeltjes en strandbarretjes en proberen daarom altijd toeristen naar die gelegenheden te brengen. Beach boys omschrijven zelf hun activiteiten als ?building friendships?. Ze werken als gids, bieden prostituees (?sisters?) aan, verkopen marihuana en hun eigen lichaam. (van Laar, 2001: 36-39) Volgens Dahles is hun meest lucratieve activiteit het aangaan van seksuele relaties. Ze stelt:
?One of the most important motives for a young men to operate as a street guide, an aspect that adds glamour to this ?profession?, is the ever-present chance to enter into a sexual relationship with a tourist.? (Dahles, 1997: 126)
Hun doel vat Naomi Brown als volgt samen:
?In return for the services they provide to tourists, ?bomsas? expect, in the short term, various forms of payment (money and material goods) and, in the long term, they aim to extend the friendship into one which endures after the tourist has left The Gambia. Ideally the youths hope to obtain from their tourist friend the gift of an airline ticket to Europe.? (Brown, 1992: 364)
2.3 de toerist
Uiteraard bestaat ?de? toerist niet, maar in Gambia is de groep toeristen tamelijk homogeen wat betreft het soort vakantie dat zij vieren. Georganiseerde massatoeristen blijven in het toeristengebied en exploratie vindt alleen plaats in een groep onder begeleiding van een gids. (van Laar, 2001: 2 Ze komen voor een luxe vakantie met veel zon en ?exotische cultuur?. De Gambiaanse overheid wil niet dat Gambia het stigma ?seksbestemming? krijgt. Desondanks staat het land in toenemende mate bekend als bestemming waar toeristen speciaal heengaan voor seksuele relaties met de mensen van het gastland. Het zijn voornamelijk vrouwelijke toeristen die een verhouding beginnen met een Gambiaan. De vrouwen zijn vrijwel altijd veertig plus en komen uit Noordwest Europa. Zoals Jad Adams beschrijft in zijn boek Sultry Climates:
?In recent years professional women have had both the money and the confidence to travel to faraway, sunlit places, meet the locals and shag them. As one woman said of her sex holiday in the Gambia, "It was very empowering as a woman to be able to have my pick of a bunch of beautiful men." Such is liberation.? (books.guardian.co.uk)
Vrouwelijke toeristen weten dus wat er te halen is in Gambia. Dit idee heeft ook Stefan van Laar:
?Over het algemeen is te zeggen dat Europese vrouwen die naar Gambia op vakantie gaan, erg op consumptie gericht zijn. Ze geven veel geld uit en zitten in een duur hotel. Ze weten wel wat ze er zoeken; lol en seks vaak.? (interview)
Zoals ik al eerder schreef, komen er verschillende soorten toeristen, maar omdat slechts de relatie tussen beach boys en vrouwelijke toeristen voor ons onderzoek belangrijk is, laat ik alle andere toeristen en activiteiten van de beach boy verder buiten beschouwing. Deze relatie zal ik in de volgende paargraaf verder uitdiepen.
2.4 de relatie tussen de beach boy en zijn ?babylon woman?.
?Foreign women on the arms of local men in the beach resorts of Caribbean islands is a regular part of the landscape.? (Dahles, 1997: 12
Het lijkt de omgekeerde wereld. In bijna alle culturen is prostitutie van meisjes eenvoudig te verklaren. Meisjes zijn financieel afhankelijk van (oudere) mannen en vrouwen bieden in ruil daarvoor seksuele handelingen aan, wat prima binnen het verwachte genderpatroon valt, dat vrouwen van mannen afhankelijk zijn. Toch kan ook deze omgekeerde relatie, waarin de man afhankelijk is van de vrouw, bestaan. De redenen hiervoor zijn divers. Ten eerste is er in Gambia zo?n grote werkeloosheid dat sommige mannen geen andere uitweg zien dan beach boy te worden. Mannen zien aan hun voorgangers dat er veel voordeel uit een seksuele relatie met westerse vrouwelijke toeristen is te halen. Beach boys verdienen gemiddeld fl.235,- per maand in het hoogseizoen. Dat is bijvoorbeeld meer dan de agenten, die toezicht op hun houden, verdienen. (van Laar, 2001: 41) Verder bestaat er altijd een kans voor een beach boy om naar Europa, ?babylon?, te gaan. Voor de vrouwen die zo?n relatie aangaan zijn de redenen natuurlijk anders. Zonder er nu veel dieper op in te gaan, dat komt in hoofdstuk drie uitgebreider aan de orde, wil ik wel een mooi voorbeeld geven: In Bali zijn de beach boys ervan overtuigd dat westerse vrouwen naar Bali komen om een kind te krijgen van een locale man. Zij zouden namelijk beter zaad hebben dan westerse mannen. (Dahles, 1997: 130) Dit idee ondersteunt Stefan van Laar ook deels in zijn interview waarin hij schrijft dat westerse vrouwen soms inderdaad een kind willen van Afrikaanse man: een chocoladebaby. (van Laar, interview)
Binnen de relatie stellen de mannen zich erg dominant op. De vrouwen laten zich dit welgevallen. Ze zoeken een romantische vakantieliefde. Op een vakantie heeft een vrouwelijke toerist meestal maar één vriend. Ze zoeken romantiek en devotie. Voor de mannen ligt dit anders:
?They all have long list of ?true loves? who return every year.? (Dahles: 1997:127)
Ze doen er wel alles aan om langdurige relaties aan te gaan, maar dit kan beter met meerdere vrouwen tegelijkertijd, omdat dat de kansen op een lucratieve relatie vergroot. Wel proberen ze de vrouw te laten denken dat ze de enige, de mooiste en beste vrouw van de wereld is (van Laar, 2001: 60), maar dat zijn de regels van het spel, van een spel dat beide partijen kennen en graag spelen.
3. Bespreking stelling 1
Onze eerste stelling luidt: De beach boy voldoet niet aan de criteria die een westerse vrouw stelt aan een man waar ze een vaste relatie mee zou kunnen hebben. Hij wordt slechts als seksspeeltje gebruikt.
3.1 de criteria van de westerse vrouw
Margo Brouns en Monika Scholten hebben een onderzoek gedaan naar mannelijkheid, normativiteit en beleid en zijn tot een aantal metaforen gekomen waar de man voor staat.
1) Mannelijkheid is vooral een publieke mannelijkheid. Het beeld refereert aan de beheersing en controle van de omgeving.
2) Mannelijkheid impliceert het onderzoeken van grenzen, naar tijdelijke grensoverschrijding.
3) Mannelijkheid wordt geassocieerd met het kostwinnaarschap. Het heteroseksueel georiënteerde relatiepatroon krijgt hierdoor inhoud.
4) Mannelijkheid impliceert een krachtig lichaam; gezond, sterk, tot voortplanting in staat.
5) Mannelijkheid impliceert een beheersing van emoties van kwetsbaarheid, controle en eergevoel, onder meer door rationalisering. (Brouns en Scholten, 1997: 143)
Deze waarden voor mannen zijn vrijwel universeel. Maar de Noordeuropese vrouw is geëmancipeerd. Ze wil op gelijke voet staan met haar man en ze wil zeker niet dat hij de baas over haar speelt. Theoretisch gezien zoekt ze een gelijke, alleen in praktijk blijkt dat wat lastiger te zijn. Vrouwen vervloeken dat mannen maar niet willen emanciperen, iets wat een discutabel punt is. Brouns en Scholten beweren dat de emancipatie zich in eerste instantie richtte op positieverbetering en rolverandering van de vrouwen en dat de voorgestelde gedragswijziging vooral betrekking had op vrouwen. (Brouns en Scholten, 1997: 137) Toch zoeken alle vrouwen in relaties een sterke man en wordt het niet geaccepteerd als vrouwen het volledige kostwinnaarschap hebben. Ze willen geen lieve man, ze willen geen emotionele man. Ze willen een Man. Waardoor het leven noch voor de man noch voor de vrouw makkelijker wordt. Alle mannen moeten geëmancipeerd zijn, behalve de man waarmee je een relatie hebt.
Een vrouw wil dat de man waarmee ze een relatie begint, haar wel gelijk behandelt. Hij mag niet teveel de baas over haar spelen en het wordt ook steeds gewoner dat de vrouw buitenshuis werkt en mee de kost verdient. Maar hij moet nog steeds ?oermannelijkheid? vertonen. Hij moet sterk zijn, vruchtbaar en hij mag niet huilen. Een vrouw, hoe dominant ook, zoekt nog steeds een beschermer in een man. Op internet vond ik een mooie beschrijving. Hij voldoet slechts als metafoor, omdat ik hem uit z?n verband ruk; het ging namelijk over overspel:
?Vrouwen zoeken twee soorten mannen: een sterke man voor de voortplanting, en een lieve man die voor zijn kinderen kan zorgen.? (freeler.nl/freejay-file/relaties/overspel.xml)
Wat het natuurlijk niet makkelijk maakt voor één man om aan alle criteria van een vrouw te voldoen.
Naast deze criteria die een vrouw aan een man stelt, is ook seks nog belangrijk. Zoals ik al eerder schreef, was seks vroeger iets puur mannelijks om naar te verlangen. Maar dat is steeds minder zo. Waar vroeger vrouwen tot lustobject konden worden gemaakt, kan dat tegenwoordig ook met mannen.
?Equality between the sexes has, thereby, been resignified to mean that men can be objects of desire, oppression, sexual harassment, and thus equally objectified.? (Dahles, 1997:124)
En dat komt de vrouwen zeker goed uit. Want waar zij vroeger het etiket ?prostitué? kreeg als bekend was dat ze van seks hield, wordt het nu steeds meer geaccepteerd dat ook een vrouw van seks kan en wil genieten.
3.2 the exotic other
Als een vrouw helemaal naar Gambia gaat, doet ze dat niet écht voor de cursus Afrikaans dansen waarvoor ze zich al in Nederland heeft ingeschreven. Er zit een doel achter. Een vrouwelijke toerist in Gambia is erg op consumptie gericht. Ze geeft veel geld uit en zit in een duur hotel. Ze weet wel wat ze er zoekt; lol en seks vaak. (interview) In de stelling die ik bespreek, namelijk dat een beach boy niet aan de criteria voldoet die westerse vrouwen stellen aan een man waarmee ze een relatie willen, heb ik iets essentieels over het hoofd gezien. Met de relatie die ik omschreef in de stelling, bedoelde ik een ?vaste relatie?. Maar de relatie die ze met een beach boy wil aangaan is niet dezelfde die ze met een westerse man zou willen aangaan. Ik heb de kracht van de ?exotic other? onderschat.
?Vrouwelijke toeristen zoeken een vakantievriend die in de verste verte niet lijkt op de geëmancipeerde man die in haar eigen land misschien wél door haar gewild zou zijn. Deze vrouwen genieten van hun hogere sociale en economische status ?die vertaald wordt in macht- in de relatie met een beach boy.? (Pruitt en LaFont in Van Laar, 2001: 67)
Vrouwen zoeken dus geen vaste relatie met een beach boy. Ze genieten ervan de touwtjes in handen te hebben, maar ik denk dat het meer dan dat is. Vrouwen die een relatie aangaan met een beach boy zijn meestal veertig plus. Zij hebben geen relatie, maar er meestal wel al wat achter de rug. Zo?n vrouw heeft helemaal geen zin om uitgerekend in haar vakantie in een ingewikkelde relatie terecht te komen, nee, zij wil er een op haar voorwaarden. Een vriend die lief en complimenteus is, haar een goed gevoel over haarzelf geeft, haar vakantie opvrolijkt, jonger, fysiek gezond en mooi is en bovendien goed presteert in bed. Van Laar heeft hierover een typerende uitspraak gedaan:
?Een Europese vrouw die ik gesproken heb over haar relatie met een Beach Boy zei dat hun relatie aan alle kanten wrong, maar dat hij erg goed in seks was.? (Van Laar, interview)
Maar ze zoekt niet alleen maar seks.
?More than a quest for exotic sex, romance tourism [term coined by Pruitt] involves an emotional aura and is dependent on idealized notions of local men and relationships with them, built on stereotypes of male sexuality, of non-western peoples, and of the ?other?.? (Dahles, 1997: 125)
Kortom, een Noordeuropese vrouw die een relatie aangaat met een beach boy, zoekt een vakantieliefde. Ze wil haar vakantie nog leuker maken, zichzelf goed voelen en de bepaalde vorm van macht die ze heeft over de beach boy door zijn economische afhankelijkheid, doet haar wel goed; in het soort relatie wat ze met een beach boy heeft, is financiële onafhankelijkheid geen criterium voor een echte man.
?The exotic Other has been constructed as more passionate, more emotional, more natural, and sexually tempting.? (Dahles, 1997: 128-129)?
Ze wil helemaal niet dat hij voldoet aan de criteria die ze aan een man stelt waarmee ze een vaste relatie wil, ze wil juist iets heel anders! En dat de beach boy haar seksspeeltje is, is ook niet helemaal waar. In zekere zin heeft zij het voor het zeggen binnen de relatie, om haar financiële voorsprong, maar zoals ik al eerder vermeld heb, is de beach boy binnen een relatie wel degelijk dominant. In hoofdstuk vijf, bij de bespreking van de derde stelling, zal dit verder uitgediept worden.
4 Bespreking stelling 2
Onze tweede stelling luidt: een beach boy voldoet niet aan de eisen die vanuit de Afrikaanse samenleving aan een man gesteld worden.
Ik zal hier eerst bespreken wat de rol van een man in Afrika inhoudt, met name op economisch gebied. Deze rol ga ik vergelijken met de rol die de beach boy speelt in de relatie met de westerse vrouwelijke toerist. Tenslotte bespreek ik welke sancties er eventueel volgen op het afwijkende gedrag van de beach boy.
4.1 gender in Gambia
Helaas is er de laatste jaren in de antropologie als het om gender gaat meer aandacht geweest voor vrouwen dan voor mannen. Ik zal de mannelijke rol dan ook moeten construeren uit de vrouwelijke.
De belangrijkste stammen in Gambia zijn de Mandinka en de Wolof. Zowel de Mandinka als de Wolof zijn Islamitisch. Dit heeft onder ander tot gevolg dat mannen meerdere vrouwen kunnen hebben. De vrouwen wonen bij elkaar in een compound en zijn belast met het huishouden en de zorg voor hun kinderen. Sommige vrouwen worden hierin financieel ondersteund door hun man. De mate van steun hangt af van de fase waarin het huwelijk zich bevindt en van de vrijgevigheid van de man. Als ze de enige vrouw is en bovendien pas getrouwd kan ze op een grotere bijdrage rekenen dan wanneer er meerdere echtgenotes zijn. Hoe langer het huwelijk duurt hoe meer een vrouw op zichzelf is aangewezen. Als ze volwassen zoons heeft kan ze van hen nog een bijdrage krijgen. (Muylwijk en Smetsers, 1996: 43)
Een man is altijd verantwoordelijk voor het betalen van de belasting van het huishouden, het onderhoud van het huis, landbouwwerktuigen, schoolgeld, de inrichting van z?n eigen hut en natuurlijk zijn persoonlijke uitgaven. Verder is hij verantwoordelijk voor de ingrediënten voor de maaltijd en moet hij elke vrouw elk jaar een nieuwe set kleren geven. Vrouwen moeten voor de rest zorgen: de inrichting van hun hut, kleding voor henzelf en de kinderen, medicijnen, huishoudelijke artikelen en een deel van de ingrediënten voor de maaltijd. (Muylwijk en Smetsers, 1996: 44)
Vrouwen krijgen een eigen stuk land om in hun onderhoud te kunnen voorzien. Meestal is dit maar een klein stukje, omdat ze door hun huishoudelijke werkzaamheden niet veel tijd over hebben om op het land te werken. Bovendien kunnen ze weinig hulp van anderen inroepen. Naast het huishoudelijk werk en werk op hun eigen land moeten vrouwen, samen met de mannen, ook werken op het land van het familiehoofd. (Muylwijk en Smetsers, 1996: 42)
Arbeidsverhoudingen vormen slechts een onderdeel van de genderrollen. Er zijn ook allerlei ideologische opvattingen over de plaats van mannen en vrouwen in een samenleving. In de film ?De Postwissel? van Ousmane Sembene zien we bijvoorbeeld dat vrouwen zich ondergeschikt opstellen ten opzichte van hun man. Als hij thuis komt worden z?n voeten gewassen en hij krijgt gelijk eten voorgeschoteld. Hij doet niets in het huishouden en laat zich bedienen. De vrouwen moeten bij hem bedelen om geld los te krijgen. De man claimt het publieke domein en de vrouwen moeten thuis blijven. Hij heeft de leiding over het gezin.
De Islam speelt duidelijk een rol in de bestaande verhoudingen tussen mannen en vrouwen, maar in een arm land als Gambia zullen economische motieven toch de boventoon voeren. Uit bovenstaande beschrijving van de arbeidsverhoudingen kunnen we concluderen dat in de traditionele dorpssamenleving vrouwen wel enige mate van zelfstandigheid bezitten, maar toch grotendeels afhankelijk zijn van hun man.
Door recente ontwikkelingen zijn vrouwen in economisch opzicht steeds afhankelijker geworden van mannen. In de film ?Vrouwen in Gambia? (IKON/KRO/RKK, 1985) vertelt een aantal vrouwen over ontwikkelingen rond hun grondbezit. Ze zijn erg gesteld op hun eigen stuk land:
?Bij je geboorte krijg je land van je moeder. Als je een man trouwt met weinig land, heb je toch je eigen stuk land om van te leven. Zelfs het dorpshoofd kan het niet afpakken, want je hebt het van je voorouders geërfd.?
Door de komst van allerlei ontwikkelingsprojecten raken ze echter hun land kwijt, of ze krijgen een ander, minder vruchtbaar, stuk grond toegewezen. De regering is bijvoorbeeld begonnen met een groot irrigatie project waarvoor veel stukken land zijn onteigend. Als het project loopt wordt de grond weer teruggegeven. Het probleem is echter dat het land meestak alleen aan mannen wordt gegeven. Ook alle krediet gaat naar de mannen. Ook buitenlandse ontwikkelingsorganisaties richten zich voornamelijk op mannen en onderschatten de bijdrage van vrouwen in de landbouw. Ze hebben blijkbaar niet door dat vrouwen in hun eigen onderhoud moeten voorzien. Zo komt het dat mannen kunnen beschikken over machines voor de landbouw terwijl de vrouwen nog alles met de hand moeten doen. ?De blanken discrimineren tussen mannen en vrouwen.? (Vrouwen in Gambia, IKON/KRO/RKK, 1985)
Niet alleen op het platteland zijn er ontwikkelingen die vrouwen steeds afhankelijker maken, maar ook de trek naar de stad betekend voor vrouwen alles behalve emancipatie. De vraag naar arbeid in de stad is veel lager dan het aanbod. De meeste banen zijn gereserveerd voor mannen. Dus moeten vrouwen een andere manier zien te vinden om aan inkomsten te komen. Hun enige bron van inkomsten bestaat uit mannen. Irene van de Laar beschrijft dit in haar artikel over de minnaarscultuur in Senegal:
?A large majority of these women did not hold any paid positions yet all of them spent a considerable amount of money on what they called their besoins (clothes, jewellery and cosmetics). They told me that they received this money from their fiancés.? (van de Laar, 1994: 151)
?Their lovers? money is their main, if not the sole source of revenu.? (van de Laar, 1994: 157)
De situatie waarin de vrouwen in de stad verkeren leidt volgens van de Laar tot duidelijke eisen die vrouwen aan mannen stellen:
?A loving husband does not only make sure that his wife an children are well-fed, he also has to take care that his wife gets anything she wants.? (van de Laar, 1994: 162)
Stefan van Laar kwam tot dezelfde conclusie. In het interview vertelde hij ons dat een Gambiaanse vrouw trouwt om economische redenen. Een man moet geld meebrengen om zijn vrouw en kinderen te kunnen onderhouden.
4.2 onmannelijk gedrag van de beach boy
Als we kijken naar de relatie, die de beach boy met vrouwelijk toeristen onderhoudt, valt een ding gelijk op: de vrouw is in deze relatie degene die het geld meebrengt. Zij onderhoudt de beach boy en geeft hem cadeautjes. De beach boy accepteert dit maar al te graag, het is tenslotte zijn doel om zoveel mogelijk economisch voordeel uit de relatie te slepen. In de Gambiaanse samenleving wordt dit als vrouwelijk gedrag gezien.
In alle andere aspecten van de relatie lijkt de beach boy zich wel mannelijk te gedragen. Hij doet alsof hij alle touwtjes in handen heeft en vertoont typisch haantjes gedrag. Hij is heer en meester over het publieke domein. De beach boy gedraagt zich dus niet helemaal onmannelijk in de relatie met de vrouwelijke toerist, maar op het belangrijkste, economische, gebied neemt hij duidelijk een vrouwelijke positie in.
Beach boys lappen niet alleen de gender voorschriften aan hun laars, maar ze overtreden ook andere voorschriften. Zo negeren ze het verbod op de consumptie van alcohol en drugs en hebben ze seks met veel oudere vrouwen. Vooral dit laatste druist in tegen een belangrijke norm in de Mandinka samenleving.
4.3 sancties?
In de inleiding hebben we gesteld dat mensen, die zich niet aan hun rolpatroon houden, daarvoor door de samenleving gestraft worden. We hadden dan ook verwacht dat de beach boy, vanwege zijn economische afhankelijkheid van de vrouwelijke toerist, niet meer door zijn achterban geaccepteerd zou worden. Vanuit een tamelijk etnocentrisch standpunt hadden we ook bedacht dat Gambiaanse vrouwen niet met een man willen trouwen, die ook seksuele relaties met toeristen onderhoudt. Niets blijkt echter minder waar te zijn.
Een groep moeders hield een demonstratie toen hun zoons, beach boys, waren opgepakt door de politie. (Brown 1992: 165) Zij deden dit niet alleen uit moederliefde, maar ook uit economische overwegingen.
Familie is voor Afrikanen erg belangrijk en ze hebben er dan ook veel van. Behalve diegenen, die wij in Nederland familie noemen, omvat de Afrikaanse familie nog veel meer mensen. Samen vormen zij een clan: alle mensen die geloven dat ze een gemeenschappelijke voorouder hebben. (Kapuscinski 2001,35) Binnen een clan wordt alles met elkaar gedeeld. Iedereen kan aanspraak maken op de hulp van een ander.
?De Afrikaanse traditie is collectivistisch, omdat je alleen in een eensgezinde groep het hoofd kunt bieden aan de hindernissen die de natuur onophoudelijk opstapelt. En een van de voorwaarden om als groep te overleven is dat ik zelfs het minste wat ik heb met anderen deel.? (Kapuscinski 2001: 39)
Een mooi voorbeeld hiervan is te zien in ?De Postwissel?, waarin een man een postwissel ontvangt van een verwant uit het buitenland. Nog voor dat hij het geld kan innen stromen de claims van verwanten al binnen. De man zelf moet ook weer gebruik maken van de diensten van verwanten, omdat hij verstrikt raakt in de netten van de bureaucratie.
We hebben al gezien dat veel jongens uit armoede naar de kust trokken en daar uiteindelijk beach boy werden. Voor hen en hun familie zijn alle bronnen van inkomsten uiterst belangrijk. Geheel volgens de collectivistische gedachte, staan veel beach boys een deel van hun inkomen af aan hun familie. Bij bezoek aan de familie, vooral met feestdagen, nemen ze zo veel mogelijk cadeaus mee. Als ze te weinig verdienen is dit praktisch niet mogelijk, maar ze hopen in de toekomst niet meer met lege handen thuis te hoeven komen. (van Laar 2001: 43-44)
?I want to meet somebody rich one day, that?s my ambition. But someone with a clean heart who maybe takes me to England or Germany to go and work. And then I bring my money back and make good business here in The Gambia for my family." (tourismconcern.org.uk/education/education2.htm)
Bovendien nemen veel beach boys toeristen mee naar hun familie en sporen ze aan om cadeaus en geld mee te nemen of de familie te sponsoren door bijvoorbeeld schoolgeld te betalen. (Brown 1992: 367) De familie profiteert dus van de activiteiten van de beach boy.
Ik wil hier niet zeggen dat de achterban en vooral de ouderen geen bezwaren hebben tegen het gedrag van de beach boys. Volgens Brown zijn er wel degelijk bezwaren. De ouderen zouden vooral bezwaar hebben tegen de manier van kleden, het gebruik van alcohol en een vermindering van moraal onder de jongeren. Vooral de seks met oudere vrouwen stuit ze tegen de borst. (Brown 1992: 36 Deze bezwaren worden echter niet meer openlijk geuit en zullen op den duur ook uit de gedachten verdwijnen, omdat de activiteiten van de beach boy als zuiver economisch worden beschouwd. Overleven is nog altijd de belangrijkste drijfveer voor menselijk gedrag.
Ook de huwelijkskansen van een beach boy worden bepaald door economische perspectieven; niet door zijn gedrag ten opzichte van vrouwen. We hadden bedacht dat een vrouw niet zou willen trouwen met een man, die zich economisch afhankelijk opstelt van andere vrouwen. De eerste fout in deze gedachte is dat vrouwen eigenlijk helemaal geen keus hebben. Mandinka vrouwen worden over het algemeen uitgehuwelijkt. In de keuze van de partner spelen slechts politieke en economische overwegingen een rol. Uiteindelijk komt het allemaal weer neer op familieverhoudingen. (Wiersinga 1988: 56-59)
Een huwelijk verbindt niet alleen twee partners, maar ook twee families. Loyaliteit tussen twee families kan voor allerlei zaken nuttig zijn. Bijvoorbeeld in de dorpspolitiek of als er wat rijkdom te verdelen valt. En bij een Mandinka huwelijk valt er rijdom te verdelen. De aanstaande echtgenoot moet namelijk een bruidsprijs betalen aan de ouders van de bruid. Ook hiervan profiteert de hele familie. (Wiersinga 1988: 61)
Het lijkt dus zeer goed mogelijk dat een beach boy met een Gambiaanse vrouw trouwt. Mits hij succesvol is in zijn werk en een goede bruidsprijs kan betalen. De meeste beach boys zijn echter van mening dat ze zich geen Gambiaanse vrouw kunnen veroorloven; ze zouden een gat in de hand hebben en dus te veel geld kosten. (van Laar 2001: 3
Ook ons idee dat vrouwen niet met een beach boy willen trouwen omdat hij er seksuele relaties met andere vrouwen op na houdt blijkt niet te kloppen. Polygamie is heel gewoon in Gambia. Mannen kunnen net zoveel vrouwen hebben als ze kunnen onderhouden. Stefan van Laar ziet het zo:
?Volgens de Afrikaanse vrouw is een man een echte man voor haar als hij geld meebrengt. Dat hij beach boy is en met andere vrouwen slaapt, maakt haar niet uit. Het is zijn baan, zijn manier om geld te krijgen. Het is daar trouwens sowieso niet vreemd om meerdere vrouwen te hebben. Monogame trouw, zoals wij dat in het westen kennen, geldt daar niet.? (interview)
Kortom: wat een beach boy doet om aan zijn geld te komen maakt niet uit, zolang hij zijn vrouw en kinderen maar kan onderhouden en er nog wat over blijft voor de rest van de familie.
5. Bespreking stelling 3
Onze derde stelling luidt: de beach boy is zich ervan bewust dat hij geen mannelijke rol vervult en probeert dat te camoufleren met een dominante houding.
Het is niet alleen de omgeving die bepaalt wat echt mannelijk gedrag is en wat niet. De beach boy heeft zijn genderscript ook geïnternaliseerd. Hij voelt dus dat hij zich niet mannelijk gedraagt en moet een manier vinden om hier mee om te gaan.
Ik besef dat ik me hier meer op psychologisch terrein begeef dan op antropologisch, maar ik wil toch een poging wagen om te beschrijven hoe een beach boy met zijn ondergeschikte economische positie omgaat.
5.1 compenserend gedrag
We hebben gezien dat zijn economische dominantie over de vrouw een van de belangrijkste kenmerken is van een echte Gambiaanse man. Er zijn echter nog andere zaken die zijn mannelijkheid mede bepalen. Als compensatie voor het verlies op economisch gebied, legt de beach boy meer de nadruk op zijn prestaties op andere gebieden.
?gigolos tend to strongly stress and assert their masculinity to any and all who will give them an audience. They do so through their extraordinary emphasis upon their sexual prowess, upon their ability to manipulate and control their ?Madames Bountiful?. (Dahles 1997: 132)
Ze vertonen macho gedrag en doen alsof zij bepalen wat er in de relatie gebeurt. In werkelijkheid is dit natuurlijk niet zo, maar hij roemt zich erom dat hij er voor zorgt dat zijn vriendin spullen voor hem koopt en hij bepaalt waar ze heen gaan en wat ze doen. (van Laar 2001: 62)
De beach boy claimt het publieke domein. Dit is natuurlijk ook erg makkelijk, omdat de toerist een vreemde is in zijn land. Hij is haar gids en legt haar de locale gebruiken uit. (van Laar 2001: 66) Voor een beach boy is het nog het mooist als zij in de schuld staat bij hem. Als zij bijvoorbeeld haar paspoort kwijt raakt, doet hij van alles om het probleem op te lossen, zodat zij haar schuld moet inlossen. (interview) Dit is een uitstekende gelegenheid om mannelijkheid te tonen. Hij zal de hulpeloze vrouw wel even helpen.
5.2 hoe ziet de beach boy de Europese vrouw?
De beach boy kan niet alleen door zijn gedrag zijn tekortkomingen als man compenseren, maar hij vindt ook troost in zijn visie van de Europese vrouw. Hij beschouwt haar als werk, als een onuitputtelijke portemonnee. De toeriste wordt niet als een echte vrouw gezien, maar gewoon als iemand die gebruikt kan worden. Daarom wordt ze ook opgenomen in de familie.
?Als ze dan een relatie hebben wordt de vrouw opgenomen in een soort verwantschappelijk systeem, waarbinnen zij ook rechten en plichten heeft. Door de familie van de beach boy wordt ze ook zo gezien. [?] Nellie, een Amsterdamse vrouw die een relatie heeft met een Beach Boy in Gambia, bezoekt ook altijd als ze in Gambia is zelfstandig zijn familie en neemt cadeaus mee. Alle partijen vinden dat heel normaal en respecteren elkaar. De Europese vrouw wordt niet hetzelfde beschouwd als de Afrikaanse vrouw. Ze krijgt een mannelijke rol in de familie.? (interview)
Je zou kunnen zeggen dat de vrouwelijke toeristen worden gezien als een soort derde gender. Seksueel gezien zijn ze vrouwen, maar hun gedrag en de verwachtingen, die de beach boy en zijn familie van haar hebben, komen verdacht veel overeen met het genderscript voor mannen.
5.3 beach boys in Europa
Om erachter te komen hoe goed beach boys met een ondergeschikte, onmannelijke, positie kunnen omgaan, wil ik bekijken hoe de relatie tussen de beach boy en de toerist zich ontwikkelt, wanneer ze in Europa gaan samen wonen.
Van Laar schrijft dat de relatie in veel gevallen onder druk komt te staan, omdat de man nu op alle fronten ondergeschikt is aan de vrouw. De beach boy wordt nu door de vrouw geïntroduceerd in haar cultuur en omgeving. Zij is dus nu ook in het publieke domein dominant. De beach boy heeft geen middelen meer om zijn ondergeschikte positie te compenseren en voelt zich aangetast in zijn mannelijkheid. (van Laar 2001: 63-64) Ook heimwee en het beroerde klimaat spelen natuurlijk een rol. Veel beach boys keren na verloop van tijd terug naar Gambia of ze gaan er regelmatig op bezoek:
?Ik ken wel een Beach Boy die in Groningen woont met een Nederlandse vrouw, ik weet niet of zij getrouwd zijn. Hij gaat heel vaak, zo?n drie keer per jaar, terug naar Gambia naar zijn Afrikaanse vrouw en kinderen. Hij zegt dan tegen de Groningse vrouw dat hij zaken moet regelen? (interview)
Helaas is er nog weinig informatie beschikbaar over dit onderwerp. Ik denk echter dat diepgaander onderzoek hierover verrassende resultaten zal opleveren.
Conclusie
De hoofdstelling luidt: Een beach boy is geen echte man. Om een goede conclusie te kunnen trekken omtrent deze stelling zullen we eerst de substellingen bespreken.
De eerste substelling luidt: De beach boy voldoet niet aan de criteria die een westerse vrouw stelt aan een man waar ze een vaste relatie mee zou kunnen hebben. Hij wordt slechts als seksspeeltje gebruikt.
Een westerse vrouw wil twee dingen van een man, die niet met elkaar te verenigen zijn. Ze zoekt een sterke man voor de voortplanting, en een lieve man die voor haar kinderen kan zorgen. Voor een vaste relatie zoekt ze een geëmancipeerde man, die liefst ook nog sterk is en tegenwoordig vooral ook goed in bed. Een vrouw die naar Gambia gaat, is niet op zoek naar een vaste relatie, maar naar een vakantieliefde. Ze wil haar vakantie nog leuker maken en zichzelf goed voelen. Hierbij past een man die jonger is, sterk, complimenteus, waar ze een bepaalde macht over heeft door haar economische dominantie en die goed is tussen de lakens: de beach boy.
De beach boy voldoet dus niet aan de criteria die ze stelt aan een man voor een vaste relatie, maar wel degelijk aan de eisen die ze stelt aan een echte man. De conclusie uit deze stelling onderbouwt de hoofdstelling dus niet.
De tweede substelling luidt: De beach boy voldoet niet aan de eisen die de Afrikaanse samenleving aan een echte man stelt.
Wat betreft de relatie van de beach boy met Gambiaanse vrouwen voldoet hij wel aan de belangrijkste eis die vanuit een Afrikaanse samenleving aan een echte man wordt gesteld: namelijk dat de man in relatie tot de vrouw economisch dominant is. In zijn relatie met westerse toerist voldoet hij echter niet aan deze eis. Zijn familie lijkt dit niet erg te vinden; wat een beach boy doet om aan zijn geld te komen maakt niet uit, zolang hij zijn vrouw en kinderen maar kan onderhouden en er nog wat over blijft voor de rest van de familie. Voor hen is hij wel een echte man.
De derde substelling luidt: De beach boy is zich ervan bewust dat hij geen mannelijke rol vervult en probeert dat te camoufleren met een dominante houding.
Doordat hij zijn relatie met de westerse vrouw meer als werk ziet, blijft de relatie met de familie voor hemzelf gescheiden van die met de vrouw.
In de relatie met de vrouw, vertoont hij geen mannelijk gedrag. Hij probeert dit te camoufleren zodat hij voor de westerse vrouw en voor zichzelf wel degelijk een echte man is.
Terugkerend naar de hoofdstelling kan worden geconstateerd dat deze grotendeels gefalsificeerd wordt door bovenstaande conclusies.
De westerse vrouw ziet hem als een echte man, in de Afrikaanse samenleving fungeert hij ook als echte man, alleen in de relatie met de westerse vrouw voldoet hij niet aan de criteria die vanuit de Afrikaanse samenleving aan een echte man worden gesteld. Hier volgen echter geen sancties op, vanwege het economische voordeel dat het oplevert.
De stelling kan beter als volgt geponeerd worden: Een beach boy is uitsluitend in een relatie met een westerse vrouwelijke toerist, en alleen volgens de geldende Afrikaanse normen, geen echte man.
Gebruikte literatuur
Brouns, Margo en Scholten, Monika
1997 Een kwestie van mannelijkheid.
Universiteit van Amsterdam
Brown, Naomi
1992 Beachboys as culture brokers in Bakau Town, The Gambia. Community Development Journal 27(4): 361-370
Dahles, Heidi
1997 The new gigolo, Globalization, tourism and changing gender identities. Focaal 30/31: 121-137
Kapuscinski, Ryszard
2001 Ebbenhout, Afrikaanse ontmoetingen. Amsterdam, Antwerpen: DE Arbeiderspers.
Laar, Stefan van
2001 Beach Boys in Gambia, Een onderzoek naar de relaties tussen beach boys, hun familie en toeristen. Afstudeerscriptie Culturele Antropologie/ Sociologie der Niet-Westerse Samenlevingen. Vrije Universiteit Amsterdam.
Laar, Irene van de
1994 True love exists no more, Confusion about choosing a partner, love and marriage among the young in Senegal. Proceedings CERES Summer School 1994: 152-184
Muylwijk, Joke en Maria Smetsers
1996 Gender and Agricultural Engineering, An overview of current theory and praxis, focusing on Sub Sahara Africa with case studies from Zimbabwe and Senegal. Department of Gender Studies in Agriculture. Wageningen Agricultural University and the Agricultural Engineering Branch of the Food and Agricultural Organisation of the United Nations.
Visser, Welmoed
2001 Zon, strand en seks met een gespierde jongen. In: Ad Valvas (9): 7
Films:
IKON
1985 Vrouwen in Gambia.IKON/KRO/RKK. NR. Centrale Mediatheek Vrije Universiteit Amsterdam: 8/1456
Sembene, Ousmane
De Postwissel. Nr. Centrale Mediatheek Vrije Universiteit Amsterdam: 8/839
Internetsites:
www.landenweb.com/l.cfm?LandID=40&GAMBIA
website.lineone.net/~gambiagts/BeachBarDemise.htm
www.reisomdewereld.nl/bestem/afrika/gambi4.html
home3.inet.tele.dk/mcamara/press/gdn042398.html
www.bakotuhotel.com/TransportE.html
www.tourismconcern.org.uk/education/education2.htm
books.guardian.co.uk/reviews/travel/0,6121,503764,00.html
www.freeler.nl/freejay-file/relaties/overspel.xml
Bijlage
Interview met Stefan van Laar, 17 oktober 2001
Trouwen Beach Boys met Afrikaanse vrouwen?
Jazeker. De voorwaarde om te trouwen met een Afrikaanse vrouw is puur economisch. Mannen moeten dus geld meenemen. Volgens de Afrikaanse vrouw is een man een echte man voor haar als hij geld meebrengt. Dat hij Beach Boy is en met andere vrouwen slaapt, maakt haar niet uit. Het is zijn baan, zijn manier om geld te krijgen. Het is daar trouwens sowieso niet vreemd om meerdere vrouwen te hebben. Monogame trouw, zoals wij dat in het westen kennen, geldt daar niet. Een man kan zoveel vrouwen hebben als hij kan onderhouden en bruidschatten kan betalen. Zo zien de Beach Boys het zelf ook. Hun ideaal is nog altijd te trouwen met een Gambiase vrouw. De allereerste Beach Boys zijn niet naar de kust gekomen om Beach Boy te worden; in eerste instantie wilden ze werk waar ze voor waren opgeleid. Toen dat niet lukte, kwamen ze in toeristencentra terecht, waar ze langzamerhand het Beach Boy-schap ingerold zijn. Latere Beach Boys zijn vaak wel afgekomen op de succesverhalen van eerdere en komen wel bewust naar de kust om veel geld te halen uit het Beach Boy-schap. Aangezien de Beach Boys hun geld onder andere van de westerse vrouwelijke toeristen krijgen, waarmee ze relaties aangelegd hebben, geldt er voor de Beach Boy de paradox dat hij pas kan trouwen met een Afrikaanse vrouw als hij een succesvolle relatie met een Europese vrouw heeft, omdat hij dan pas genoeg geld heeft.
Maar wat vindt de westerse vrouw er nou van dat ?haar? Beach Boy getrouwd is? In het westen geldt er toch een zekere mate van monogamie. Verspeelt de Beach Boy niet zijn kansen op een ticket naar Europa door in Afrika te trouwen?
Westerse vrouwen die een relatie aangaan met een Beach Boy, weten vaak wel dat hij getrouwd is, maar dat maakt die westerse vrouw niet uit. Zij gaat naar Gambia voor een leuke vakantie en voor de sex, ze gaat niet voor een langdurige relatie. Er zijn echter inderdaad wel relaties tussen Europese vrouwen en Gambiase jongens die voorbij het fysieke en tijdelijke gaan, maar daar heb ik geen onderzoek naar gedaan. Ik weet dus niet wat de vrouw er dan van vindt als de Beach Boy al getrouwd is. Ik ken wel een Beach Boy die in Groningen woont met een Nederlandse vrouw, ik weet niet of zij getrouwd zijn. Hij gaat heel vaak, zo?n drie keer per jaar, terug naar Gambia naar zijn Afrikaanse vrouw en kinderen. Hij zegt dat tegen de Groningse vrouw dat hij zaken moet regelen. Of zij dat ook gelooft, weet ik niet. Het kan dus ook zijn dat de Europese vrouw werkelijk geen idee heeft.
De Afrikaanse vrouw vindt de activiteiten van een Beach Boy dus niet erg, zolang hij maar geld in het laatje brengt. Maar wat vindt de familie van de Beach Boy ervan? Bijvoorbeeld van het feit dat een Beach Boy slaapt met vrouwen uit een heel andere generatie?
De familie heeft eigenlijk dezelfde mening als de vrouw van een Beach Boy: zolang hij maar geld in het laatje brengt, vinden ze zijn activiteiten ok. Voor Afrikaanse samenlevingen is het wel bijna algemeen te stellen dat leeftijdsverschillen de groep structureren. Met oudere vrouwen slapen is not done, maar hier ligt de zaak net iets anders, vanwege de economische voordelen. De moeders van de Beach Boys demonstreren zelfs wel eens als de Beach Boys op de een of andere manier in hun activiteiten worden gehinderd.
En wat vind de overheid van de Beach Boys?
De overheid? Ach ja, er spelen zich veel Gambiaanse taferelen af. Er komt bijvoorbeeld een politie-agent op het strand die alle Beach Boys wegjaagt, hij krijgt twee gulden in zijn hand gestopt en verdwijnt weer. Er is teveel corruptie om het probleem op te lossen. Het wordt overigens wel als probleem gezien, natuurlijk vooral voor het toerisme en ik denk ook wel dat het dat is. Veel mensen ergeren zich er toch vooral aan als ze een Gambiaan, wiens diensten ze niet willen, achter zich aan blijven hebben. Ook ?ik heb al een vriend? werkt niet. Gambianen zien je pas als bezet als je getrouwd bent. Deze mensen komen dan ook niet terug en vertellen geen positieve verhalen.
Wat vindt de Beach Boy zelf van zijn relatie met een Europese vrouw? Hoe kijkt hij tegen Europese vrouwen aan?
De Beach Boy vindt het volstrekt logisch dat de westerse vrouw alles betaalt in hun relatie. Als je aan een Beach Boy vraagt wat te zeggen over een vrouw die alleen over het strand loopt, dan zegt hij dat ze naar een man zoekt. Dit is verregaander nog dan in andere landen, waar vrouwen die alleen uitgaan en alleen op vakantie gaan ook als zoekend worden gezien. Wat voor zo?n vrouw dan als heel storend wordt ervaren is dat de Beach Boy ook dat uitgangspunt heeft in de omgang met haar. Hij komt op haar af met de gedachte ?Jij bent hier alleen dus jij wilt wat met me?. Als ze dan een relatie hebben wordt de vrouw opgenomen in een soort verwantschappelijk systeem, waarbinnen zij ook rechten en plichten heeft. Door de familie van de Beach Boy wordt ze ook zo gezien. Toen ik een keer meeging met een Beach Boy naar zijn familie, introduceerde hij me ook als zijn broer. Nellie, een Amsterdamse vrouw die een relatie heeft met een Beach Boy in Gambia, bezoekt ook altijd als ze in Gambia is zelfstandig zijn familie en neemt cadeaus mee. Alle partijen vinden dat heel normaal en respecteren elkaar. De Europese vrouw wordt niet hetzelfde beschouwd als de Afrikaanse vrouw. Ze krijgt een mannelijke rol in de familie.
En als een Gambiaanse vrouw nou heel rijk is? Krijgt ze die mannelijke rol dan ook?
Als een Gambiaanse vrouw heel rijk is, wordt die rijkdom al gauw afgeroomd door alle familieleden in het grote verwantschapsnetwerk. De man mag dan ook van haar rijkdom profiteren, omdat verwanten allemaal van elkaar profiteren. Dat is toch anders.
Hoe gedraagt een Beach Boy zich in de relatie met een Europese vrouw?
De Beach Boy is in die relatie dominant in alles, ook in seks. Zo ziet en omschrijft hij zichzelf en zo lijkt het ook zeker te zijn. Een Europese vrouw zoekt dat ook voor de vakantie. Ze wil een masculiene man die in niks lijkt op de geëmancipeerde man in Europa, ?the exotic other?. Hij moet jong zijn en fysiek gezond en mooi. Ook gaat er natuurlijk het verhaal dat zwarte mannen een grote penis hebben en goed in bed zijn. Een Europese vrouw die ik gesproken heb over haar relatie met een Beach Boy zei dat hun relatie aan alle kanten wrong, maar dat hij erg goed in seks was. Voor een Beach Boy is het nog het mooist als zij in de schuld staat bij hem. Als zij bijvoorbeeld haar paspoort kwijt raakt, doet hij van alles om het probleem op te lossen, zodat zij haar schuld moet inlossen.
Met welke intenties gaan de Europese vrouwen naar Gambia?
Over het algemeen is te zeggen dat Europese vrouwen die naar Gambia op vakantie gaan, erg op consumptie gericht zijn. Ze geven veel geld uit en zitten in een duur hotel. Ze weten wel wat ze er zoeken; lol en seks vaak. Soms ook zorgt de sfeer ervoor dat ze op de avances van een Beach Boy ingaan. Er zijn veel workshops in Gambia zoals dansen of boetseren, die eigenlijk verkapte koppelbureaus zijn. Vrouwen die helemaal naar Gambia gaan voor zo?n workshop, weten ook wel dat daar meer achter zit. Uiteraard bestaan er naïeve vrouwen die een relatie aangaan zonder te weten dat die aandacht niet op haar maar op haar nationaliteit is gericht, maar die zijn er altijd.
Wat gebeurt er verder met de relatie?
Meestal blijven de relaties consumptiegericht. Soms ook voelen mensen meer voor elkaar dan dat. Als de vrouw de Beach Boy meeneemt naar Europa, gaat het meestal mis. Van te voren willen de mannen graag naar Europa omdat voor hun Europa babylon is, en de vrouwen willen hun Beach Boy graag meenemen omdat ze erg wanhopig zijn naar een man, omdat ze ermee willen opscheppen of bijvoorbeeld een chocoladebaby willen. Veel Europese vrouwen die een relatie hebben met een Beach Boy kennen elkaar. Als ze dan in Europa zijn, heeft de Gambiase man geen manier meer om dominant te zijn. Zij introduceert hem nou in haar leven en leidt hem rond. Hij heeft dus zijn culturele voorsprong niet meer mee omdat hij nou zelf de vreemdeling is en is ook nog eens economisch afhankelijk. Hij gaat daarom bijvoorbeeld aan de drank of wordt erg ongelukkig omdat hij in zijn mannelijkheid is aangetast.
Inleiding 2
2. korte beschrijving van de situatie 4
2.1 toerisme in Gambia 4
2.2 de beach boy 5
2.3 de toerist 6
2.4 de relatie tussen de beach boy en zijn ?babylon woman?. 7
3. Bespreking stelling 1 8
3.1 de criteria van de westerse vrouw 8
3.2 the exotic other 10
4 Bespreking stelling 2 12
4.1 gender in Gambia 12
4.2 onmannelijk gedrag van de beach boy 15
4.3 sancties? 15
5. Bespreking stelling 3 18
5.1 compenserend gedrag 18
5.2 hoe ziet de beach boy de Europese vrouw? 19
5.3 beach boys in Europa 19
Conclusie 21
Gebruikte literatuur 22
Bijlage 23
Inleiding
Het vak, waarvoor we dit paper moeten schrijven, gaat over stagnatie en innovatie in Afrika. De opkomst van beach boys in Gambia, is een voorbeeld van een innovatie voortkomend uit een stagnatie van de economie; beach boys hebben niet alleen een nieuwe manier gevonden om geld te verdienen, ze spelen ook met hun genderrollen. Voordat wij begonnen aan ons literatuuronderzoek, zijn wij, op basis van het gastcollege van Stefan van Laar, van de volgende vooronderstellingen uitgegaan.
Beach boys voldoen niet aan de rol, die een man heeft in de westerse samenleving. Een vrouw verwacht van haar man dat hij geëmancipeerd is en gevoelig. Maar tegelijkertijd wil ze ook dat hij sterk is en haar beschermt. Een vrouw wil sociaal en economisch op gelijke voet staan met de man waarmee ze een relatie heeft en dat is in de relatie met de beach boy niet het geval. Hij is in economisch opzicht volledig van haar afhankelijk. Zij beschouwt hem als een speeltje.
Gambiaanse vrouwen verwachten van hun mannen dat ze hen financieel verzorgen. Ze verwachten dat hun mannen geen mietjes zijn, dat ze mannelijk, beschermend en sterk zijn. De beach boys voldoen dus niet aan deze verwachtingen, omdat ze financieel afhankelijk zijn van vrouwen. Maar weinig beach boys hebben een relatie met een Afrikaanse vrouw. De familie tolereert hun gedrag uit economische overwegingen.
De beach boy beseft zelf ook dat hij geen mannelijke rol vervult. Hij probeert zijn afhankelijkheid te camoufleren door net te doen of hij op andere gebieden wel de touwtjes in handen heeft. Hij voelt zich dus duidelijk niet gelukkig met de omgekeerde rollen. Niet voor niets lopen veel relaties in Europa stuk.
Vanuit deze gedachte zijn we tot de volgende stelling gekomen:
Een beach boy is geen echte man.
Wanneer we zeggen dat een beach boy geen echte man is bedoelen we dat zijn gedrag niet strookt met wat er van hem, op basis van zijn geslacht, verwacht wordt. Hij speelt zijn mannelijke rol niet goed.
In elke samenleving krijgen mensen op basis van hun geslacht bepaalde rollen toegewezen. Deze rollen worden cultureel ingevuld, zodat iedereen weet wat er van hem of haar verwacht wordt en wat hij of zij van anderen kan verwachten.
Wanneer iemand zich niet gedraagt zoals hij zich zou moeten gedragen volgen er meestal sociale sancties. Dit gebeurd bijvoorbeeld bij homoseksuelen. Zij vertonen onmannelijk gedrag en worden daarom niet in de samenleving geaccepteerd.
Vanwege zijn cultuuroverbruggende positie, worden de beach boy rollen toebedeeld vanuit verschillende culturen. We kunnen zijn mannelijkheid dan ook vanuit diverse standpunten bekijken. We gaan de hoofdstelling dan ook aan de hand van de volgende deelstellingen bespreken.
1) De beach boy voldoet niet aan de criteria die een westerse vrouw stelt aan een man waar ze een vaste relatie mee zou kunnen hebben. Hij wordt slechts als seksspeeltje gebruikt.
2) De beach boy voldoet niet aan de eisen die de Afrikaanse samenleving aan een echte man stelt.
3) De beach boy is zich ervan bewust dat hij geen mannelijke rol vervult en probeert dat te camoufleren met een dominante houding.
Omdat er nog weinig onderzoek naar het fenomeen ?beach boy? is gedaan, hebben wij besloten een deskundige op dit gebied te interviewen, Stefan van Laar. Dit interview is te lezen in de bijlage.
2. korte beschrijving van de situatie
2.1 toerisme in Gambia
Gambia ligt aan de kust, middenin Senegal. In Gambia leeft vijftien procent van de bevolking onder de armoedegrens wat betekent dat ze niet in staat zijn om in hun eerste levensbehoeften te voorzien. Achttien procent leeft óp die grens en 67% leeft boven de armoedegrens. (landenweb.com) Maar dat is niet wat je als toerist als eerste merkt. Gambia wordt als vakantieland omschreven als een land met altijd zon, veel exotische cultuur maar toch met luxe. Gambia noemt zichzelf ?The smiling coast of Africa?. Dat is het eerste wat er opvalt als je in een reisfolder of op een website kijkt.
?The Gambia's tourist industry has marketed its self as The Smiling Coast of Africa for years and there are moves to relaunch the Gambia's image as a sophisticated holiday destination to attract new richer tourists whose financial contribution is so needed by this tiny ex British colony.? (lineone.net)
Een grote bron van inkomsten is dus het toerisme. Op de site van reis om de wereld, een reisencyclopedie, staat:
?Een kwart van de inkomsten van de overheid komt van het toerisme. De overheid is nog steeds bezig om het land geschikt te maken voor het toerisme, maar een goede infrastructuur ontbreekt en de faciliteiten zijn soms nog primitief.? (reisomdewereld.nl)
Behalve de infrastructuur en de faciliteiten zijn er nog problemen die in de weg staan van een bloeiende toerismebranche. Volgens de voormalige staatssecretaris van toerisme en cultuur van Gambia, Mrs Susan Waffa Ogoo, raakt Gambia haar imago als ?smiling coast of Africa? kwijt. Ze zegt:
?more and more bumsters and other shades of criminals surface on our beaches and the Tourism development areas.? (home3.inet.tele.dk/mcamara/press)
Beach boys oftewel bumsters worden dus beschouwd als schadelijk voor het toerisme. Dit blijkt niet alleen uit de woorden van deze staatssecretaris, maar ook uit veel reisverhalen en informatiesites. Op een site van een hotel in Gambia vond ik de volgende tekst:
?Some tourists will face the annoyance of a "bumster" or beach boy. They are best ignored, although this can be difficult at first. You may be hassled with verbal abuse, but you will soon be left in peace when the bumster realizes he has nothing to gain.?
(bakotuhotel. com)
In reisfolders worden de beach boys meestal verzwegen, juist omdat hij als iets negatiefs aan je vakantie wordt gezien.
2.2 de beach boy
Een succesvolle beach boy gedraagt zich op het Gambiaanse strand alsof de wereld van hem is. Als joviale versierder, met rastakapsel verwelkomt hij de Westerse Toerist in zijn domein. Hij biedt aan zijn persoonlijke begeleider en vriend te worden voor de vakantie. Hij vleit haar en het werkt; duizenden alleenstaande vrouwen van middelbare leeftijd komen naar Gambia voor een heerlijke luxe vakantie met onder andere seks met een donkere, gespierde jongen. Andere reizigers die de discocultuur en de opdringerige beach boys niet kunnen waarderen, blijven steeds meer weg. (Visser, 2001) Maar wie is de beach boy? Zeker is dat de eerste beach boys geen plannen in die richting hadden. Na de economische crisis in 1985 werden veel jongeren naar de kust gepusht, waar het toerisme begon op te bloeien. De jongeren probeerden een hotelbaan te krijgen, maar het arbeidsaanbod was groter dan de vraag en veel jongeren moesten alternatieve manieren verzinnen om geld te verdienen. De eerste beach boys maakten toeristen wegwijs in hun land. (van Laar, 2001: 26). In het interview dat we met Stefan van Laar gehouden hebben, vertelde hij verder dat hij dacht dat er later wel degelijk jongeren naar de kust kwamen om beach boy te worden, na het horen van de succesverhalen van eerdere jongens. Een beach boy die geciteerd staat op de site van Tourismconcern (?an independent voice for justice and sustainability in tourism?) vertelt:
"I used to play truant to go to the beach. Our mother couldn?t give us lunch money and there were a lot of us so I went to the beach to meet tourists and find money there. I was so hungry I started following white people. We had to find money for our mother. My father is old now, he?s a farmer and can?t work now, so I have to give him money too." (tourismconcern.org.uk)
Beach boys zijn uitermate zelfverzekerd en relaxed. Ze werken niet alleen op het strand, maar overal waar er toeristen zijn. Ze werken op commissiebasis voor bepaalde souvenirwinkeltjes en strandbarretjes en proberen daarom altijd toeristen naar die gelegenheden te brengen. Beach boys omschrijven zelf hun activiteiten als ?building friendships?. Ze werken als gids, bieden prostituees (?sisters?) aan, verkopen marihuana en hun eigen lichaam. (van Laar, 2001: 36-39) Volgens Dahles is hun meest lucratieve activiteit het aangaan van seksuele relaties. Ze stelt:
?One of the most important motives for a young men to operate as a street guide, an aspect that adds glamour to this ?profession?, is the ever-present chance to enter into a sexual relationship with a tourist.? (Dahles, 1997: 126)
Hun doel vat Naomi Brown als volgt samen:
?In return for the services they provide to tourists, ?bomsas? expect, in the short term, various forms of payment (money and material goods) and, in the long term, they aim to extend the friendship into one which endures after the tourist has left The Gambia. Ideally the youths hope to obtain from their tourist friend the gift of an airline ticket to Europe.? (Brown, 1992: 364)
2.3 de toerist
Uiteraard bestaat ?de? toerist niet, maar in Gambia is de groep toeristen tamelijk homogeen wat betreft het soort vakantie dat zij vieren. Georganiseerde massatoeristen blijven in het toeristengebied en exploratie vindt alleen plaats in een groep onder begeleiding van een gids. (van Laar, 2001: 2 Ze komen voor een luxe vakantie met veel zon en ?exotische cultuur?. De Gambiaanse overheid wil niet dat Gambia het stigma ?seksbestemming? krijgt. Desondanks staat het land in toenemende mate bekend als bestemming waar toeristen speciaal heengaan voor seksuele relaties met de mensen van het gastland. Het zijn voornamelijk vrouwelijke toeristen die een verhouding beginnen met een Gambiaan. De vrouwen zijn vrijwel altijd veertig plus en komen uit Noordwest Europa. Zoals Jad Adams beschrijft in zijn boek Sultry Climates:
?In recent years professional women have had both the money and the confidence to travel to faraway, sunlit places, meet the locals and shag them. As one woman said of her sex holiday in the Gambia, "It was very empowering as a woman to be able to have my pick of a bunch of beautiful men." Such is liberation.? (books.guardian.co.uk)
Vrouwelijke toeristen weten dus wat er te halen is in Gambia. Dit idee heeft ook Stefan van Laar:
?Over het algemeen is te zeggen dat Europese vrouwen die naar Gambia op vakantie gaan, erg op consumptie gericht zijn. Ze geven veel geld uit en zitten in een duur hotel. Ze weten wel wat ze er zoeken; lol en seks vaak.? (interview)
Zoals ik al eerder schreef, komen er verschillende soorten toeristen, maar omdat slechts de relatie tussen beach boys en vrouwelijke toeristen voor ons onderzoek belangrijk is, laat ik alle andere toeristen en activiteiten van de beach boy verder buiten beschouwing. Deze relatie zal ik in de volgende paargraaf verder uitdiepen.
2.4 de relatie tussen de beach boy en zijn ?babylon woman?.
?Foreign women on the arms of local men in the beach resorts of Caribbean islands is a regular part of the landscape.? (Dahles, 1997: 12
Het lijkt de omgekeerde wereld. In bijna alle culturen is prostitutie van meisjes eenvoudig te verklaren. Meisjes zijn financieel afhankelijk van (oudere) mannen en vrouwen bieden in ruil daarvoor seksuele handelingen aan, wat prima binnen het verwachte genderpatroon valt, dat vrouwen van mannen afhankelijk zijn. Toch kan ook deze omgekeerde relatie, waarin de man afhankelijk is van de vrouw, bestaan. De redenen hiervoor zijn divers. Ten eerste is er in Gambia zo?n grote werkeloosheid dat sommige mannen geen andere uitweg zien dan beach boy te worden. Mannen zien aan hun voorgangers dat er veel voordeel uit een seksuele relatie met westerse vrouwelijke toeristen is te halen. Beach boys verdienen gemiddeld fl.235,- per maand in het hoogseizoen. Dat is bijvoorbeeld meer dan de agenten, die toezicht op hun houden, verdienen. (van Laar, 2001: 41) Verder bestaat er altijd een kans voor een beach boy om naar Europa, ?babylon?, te gaan. Voor de vrouwen die zo?n relatie aangaan zijn de redenen natuurlijk anders. Zonder er nu veel dieper op in te gaan, dat komt in hoofdstuk drie uitgebreider aan de orde, wil ik wel een mooi voorbeeld geven: In Bali zijn de beach boys ervan overtuigd dat westerse vrouwen naar Bali komen om een kind te krijgen van een locale man. Zij zouden namelijk beter zaad hebben dan westerse mannen. (Dahles, 1997: 130) Dit idee ondersteunt Stefan van Laar ook deels in zijn interview waarin hij schrijft dat westerse vrouwen soms inderdaad een kind willen van Afrikaanse man: een chocoladebaby. (van Laar, interview)
Binnen de relatie stellen de mannen zich erg dominant op. De vrouwen laten zich dit welgevallen. Ze zoeken een romantische vakantieliefde. Op een vakantie heeft een vrouwelijke toerist meestal maar één vriend. Ze zoeken romantiek en devotie. Voor de mannen ligt dit anders:
?They all have long list of ?true loves? who return every year.? (Dahles: 1997:127)
Ze doen er wel alles aan om langdurige relaties aan te gaan, maar dit kan beter met meerdere vrouwen tegelijkertijd, omdat dat de kansen op een lucratieve relatie vergroot. Wel proberen ze de vrouw te laten denken dat ze de enige, de mooiste en beste vrouw van de wereld is (van Laar, 2001: 60), maar dat zijn de regels van het spel, van een spel dat beide partijen kennen en graag spelen.
3. Bespreking stelling 1
Onze eerste stelling luidt: De beach boy voldoet niet aan de criteria die een westerse vrouw stelt aan een man waar ze een vaste relatie mee zou kunnen hebben. Hij wordt slechts als seksspeeltje gebruikt.
3.1 de criteria van de westerse vrouw
Margo Brouns en Monika Scholten hebben een onderzoek gedaan naar mannelijkheid, normativiteit en beleid en zijn tot een aantal metaforen gekomen waar de man voor staat.
1) Mannelijkheid is vooral een publieke mannelijkheid. Het beeld refereert aan de beheersing en controle van de omgeving.
2) Mannelijkheid impliceert het onderzoeken van grenzen, naar tijdelijke grensoverschrijding.
3) Mannelijkheid wordt geassocieerd met het kostwinnaarschap. Het heteroseksueel georiënteerde relatiepatroon krijgt hierdoor inhoud.
4) Mannelijkheid impliceert een krachtig lichaam; gezond, sterk, tot voortplanting in staat.
5) Mannelijkheid impliceert een beheersing van emoties van kwetsbaarheid, controle en eergevoel, onder meer door rationalisering. (Brouns en Scholten, 1997: 143)
Deze waarden voor mannen zijn vrijwel universeel. Maar de Noordeuropese vrouw is geëmancipeerd. Ze wil op gelijke voet staan met haar man en ze wil zeker niet dat hij de baas over haar speelt. Theoretisch gezien zoekt ze een gelijke, alleen in praktijk blijkt dat wat lastiger te zijn. Vrouwen vervloeken dat mannen maar niet willen emanciperen, iets wat een discutabel punt is. Brouns en Scholten beweren dat de emancipatie zich in eerste instantie richtte op positieverbetering en rolverandering van de vrouwen en dat de voorgestelde gedragswijziging vooral betrekking had op vrouwen. (Brouns en Scholten, 1997: 137) Toch zoeken alle vrouwen in relaties een sterke man en wordt het niet geaccepteerd als vrouwen het volledige kostwinnaarschap hebben. Ze willen geen lieve man, ze willen geen emotionele man. Ze willen een Man. Waardoor het leven noch voor de man noch voor de vrouw makkelijker wordt. Alle mannen moeten geëmancipeerd zijn, behalve de man waarmee je een relatie hebt.
Een vrouw wil dat de man waarmee ze een relatie begint, haar wel gelijk behandelt. Hij mag niet teveel de baas over haar spelen en het wordt ook steeds gewoner dat de vrouw buitenshuis werkt en mee de kost verdient. Maar hij moet nog steeds ?oermannelijkheid? vertonen. Hij moet sterk zijn, vruchtbaar en hij mag niet huilen. Een vrouw, hoe dominant ook, zoekt nog steeds een beschermer in een man. Op internet vond ik een mooie beschrijving. Hij voldoet slechts als metafoor, omdat ik hem uit z?n verband ruk; het ging namelijk over overspel:
?Vrouwen zoeken twee soorten mannen: een sterke man voor de voortplanting, en een lieve man die voor zijn kinderen kan zorgen.? (freeler.nl/freejay-file/relaties/overspel.xml)
Wat het natuurlijk niet makkelijk maakt voor één man om aan alle criteria van een vrouw te voldoen.
Naast deze criteria die een vrouw aan een man stelt, is ook seks nog belangrijk. Zoals ik al eerder schreef, was seks vroeger iets puur mannelijks om naar te verlangen. Maar dat is steeds minder zo. Waar vroeger vrouwen tot lustobject konden worden gemaakt, kan dat tegenwoordig ook met mannen.
?Equality between the sexes has, thereby, been resignified to mean that men can be objects of desire, oppression, sexual harassment, and thus equally objectified.? (Dahles, 1997:124)
En dat komt de vrouwen zeker goed uit. Want waar zij vroeger het etiket ?prostitué? kreeg als bekend was dat ze van seks hield, wordt het nu steeds meer geaccepteerd dat ook een vrouw van seks kan en wil genieten.
3.2 the exotic other
Als een vrouw helemaal naar Gambia gaat, doet ze dat niet écht voor de cursus Afrikaans dansen waarvoor ze zich al in Nederland heeft ingeschreven. Er zit een doel achter. Een vrouwelijke toerist in Gambia is erg op consumptie gericht. Ze geeft veel geld uit en zit in een duur hotel. Ze weet wel wat ze er zoekt; lol en seks vaak. (interview) In de stelling die ik bespreek, namelijk dat een beach boy niet aan de criteria voldoet die westerse vrouwen stellen aan een man waarmee ze een relatie willen, heb ik iets essentieels over het hoofd gezien. Met de relatie die ik omschreef in de stelling, bedoelde ik een ?vaste relatie?. Maar de relatie die ze met een beach boy wil aangaan is niet dezelfde die ze met een westerse man zou willen aangaan. Ik heb de kracht van de ?exotic other? onderschat.
?Vrouwelijke toeristen zoeken een vakantievriend die in de verste verte niet lijkt op de geëmancipeerde man die in haar eigen land misschien wél door haar gewild zou zijn. Deze vrouwen genieten van hun hogere sociale en economische status ?die vertaald wordt in macht- in de relatie met een beach boy.? (Pruitt en LaFont in Van Laar, 2001: 67)
Vrouwen zoeken dus geen vaste relatie met een beach boy. Ze genieten ervan de touwtjes in handen te hebben, maar ik denk dat het meer dan dat is. Vrouwen die een relatie aangaan met een beach boy zijn meestal veertig plus. Zij hebben geen relatie, maar er meestal wel al wat achter de rug. Zo?n vrouw heeft helemaal geen zin om uitgerekend in haar vakantie in een ingewikkelde relatie terecht te komen, nee, zij wil er een op haar voorwaarden. Een vriend die lief en complimenteus is, haar een goed gevoel over haarzelf geeft, haar vakantie opvrolijkt, jonger, fysiek gezond en mooi is en bovendien goed presteert in bed. Van Laar heeft hierover een typerende uitspraak gedaan:
?Een Europese vrouw die ik gesproken heb over haar relatie met een Beach Boy zei dat hun relatie aan alle kanten wrong, maar dat hij erg goed in seks was.? (Van Laar, interview)
Maar ze zoekt niet alleen maar seks.
?More than a quest for exotic sex, romance tourism [term coined by Pruitt] involves an emotional aura and is dependent on idealized notions of local men and relationships with them, built on stereotypes of male sexuality, of non-western peoples, and of the ?other?.? (Dahles, 1997: 125)
Kortom, een Noordeuropese vrouw die een relatie aangaat met een beach boy, zoekt een vakantieliefde. Ze wil haar vakantie nog leuker maken, zichzelf goed voelen en de bepaalde vorm van macht die ze heeft over de beach boy door zijn economische afhankelijkheid, doet haar wel goed; in het soort relatie wat ze met een beach boy heeft, is financiële onafhankelijkheid geen criterium voor een echte man.
?The exotic Other has been constructed as more passionate, more emotional, more natural, and sexually tempting.? (Dahles, 1997: 128-129)?
Ze wil helemaal niet dat hij voldoet aan de criteria die ze aan een man stelt waarmee ze een vaste relatie wil, ze wil juist iets heel anders! En dat de beach boy haar seksspeeltje is, is ook niet helemaal waar. In zekere zin heeft zij het voor het zeggen binnen de relatie, om haar financiële voorsprong, maar zoals ik al eerder vermeld heb, is de beach boy binnen een relatie wel degelijk dominant. In hoofdstuk vijf, bij de bespreking van de derde stelling, zal dit verder uitgediept worden.
4 Bespreking stelling 2
Onze tweede stelling luidt: een beach boy voldoet niet aan de eisen die vanuit de Afrikaanse samenleving aan een man gesteld worden.
Ik zal hier eerst bespreken wat de rol van een man in Afrika inhoudt, met name op economisch gebied. Deze rol ga ik vergelijken met de rol die de beach boy speelt in de relatie met de westerse vrouwelijke toerist. Tenslotte bespreek ik welke sancties er eventueel volgen op het afwijkende gedrag van de beach boy.
4.1 gender in Gambia
Helaas is er de laatste jaren in de antropologie als het om gender gaat meer aandacht geweest voor vrouwen dan voor mannen. Ik zal de mannelijke rol dan ook moeten construeren uit de vrouwelijke.
De belangrijkste stammen in Gambia zijn de Mandinka en de Wolof. Zowel de Mandinka als de Wolof zijn Islamitisch. Dit heeft onder ander tot gevolg dat mannen meerdere vrouwen kunnen hebben. De vrouwen wonen bij elkaar in een compound en zijn belast met het huishouden en de zorg voor hun kinderen. Sommige vrouwen worden hierin financieel ondersteund door hun man. De mate van steun hangt af van de fase waarin het huwelijk zich bevindt en van de vrijgevigheid van de man. Als ze de enige vrouw is en bovendien pas getrouwd kan ze op een grotere bijdrage rekenen dan wanneer er meerdere echtgenotes zijn. Hoe langer het huwelijk duurt hoe meer een vrouw op zichzelf is aangewezen. Als ze volwassen zoons heeft kan ze van hen nog een bijdrage krijgen. (Muylwijk en Smetsers, 1996: 43)
Een man is altijd verantwoordelijk voor het betalen van de belasting van het huishouden, het onderhoud van het huis, landbouwwerktuigen, schoolgeld, de inrichting van z?n eigen hut en natuurlijk zijn persoonlijke uitgaven. Verder is hij verantwoordelijk voor de ingrediënten voor de maaltijd en moet hij elke vrouw elk jaar een nieuwe set kleren geven. Vrouwen moeten voor de rest zorgen: de inrichting van hun hut, kleding voor henzelf en de kinderen, medicijnen, huishoudelijke artikelen en een deel van de ingrediënten voor de maaltijd. (Muylwijk en Smetsers, 1996: 44)
Vrouwen krijgen een eigen stuk land om in hun onderhoud te kunnen voorzien. Meestal is dit maar een klein stukje, omdat ze door hun huishoudelijke werkzaamheden niet veel tijd over hebben om op het land te werken. Bovendien kunnen ze weinig hulp van anderen inroepen. Naast het huishoudelijk werk en werk op hun eigen land moeten vrouwen, samen met de mannen, ook werken op het land van het familiehoofd. (Muylwijk en Smetsers, 1996: 42)
Arbeidsverhoudingen vormen slechts een onderdeel van de genderrollen. Er zijn ook allerlei ideologische opvattingen over de plaats van mannen en vrouwen in een samenleving. In de film ?De Postwissel? van Ousmane Sembene zien we bijvoorbeeld dat vrouwen zich ondergeschikt opstellen ten opzichte van hun man. Als hij thuis komt worden z?n voeten gewassen en hij krijgt gelijk eten voorgeschoteld. Hij doet niets in het huishouden en laat zich bedienen. De vrouwen moeten bij hem bedelen om geld los te krijgen. De man claimt het publieke domein en de vrouwen moeten thuis blijven. Hij heeft de leiding over het gezin.
De Islam speelt duidelijk een rol in de bestaande verhoudingen tussen mannen en vrouwen, maar in een arm land als Gambia zullen economische motieven toch de boventoon voeren. Uit bovenstaande beschrijving van de arbeidsverhoudingen kunnen we concluderen dat in de traditionele dorpssamenleving vrouwen wel enige mate van zelfstandigheid bezitten, maar toch grotendeels afhankelijk zijn van hun man.
Door recente ontwikkelingen zijn vrouwen in economisch opzicht steeds afhankelijker geworden van mannen. In de film ?Vrouwen in Gambia? (IKON/KRO/RKK, 1985) vertelt een aantal vrouwen over ontwikkelingen rond hun grondbezit. Ze zijn erg gesteld op hun eigen stuk land:
?Bij je geboorte krijg je land van je moeder. Als je een man trouwt met weinig land, heb je toch je eigen stuk land om van te leven. Zelfs het dorpshoofd kan het niet afpakken, want je hebt het van je voorouders geërfd.?
Door de komst van allerlei ontwikkelingsprojecten raken ze echter hun land kwijt, of ze krijgen een ander, minder vruchtbaar, stuk grond toegewezen. De regering is bijvoorbeeld begonnen met een groot irrigatie project waarvoor veel stukken land zijn onteigend. Als het project loopt wordt de grond weer teruggegeven. Het probleem is echter dat het land meestak alleen aan mannen wordt gegeven. Ook alle krediet gaat naar de mannen. Ook buitenlandse ontwikkelingsorganisaties richten zich voornamelijk op mannen en onderschatten de bijdrage van vrouwen in de landbouw. Ze hebben blijkbaar niet door dat vrouwen in hun eigen onderhoud moeten voorzien. Zo komt het dat mannen kunnen beschikken over machines voor de landbouw terwijl de vrouwen nog alles met de hand moeten doen. ?De blanken discrimineren tussen mannen en vrouwen.? (Vrouwen in Gambia, IKON/KRO/RKK, 1985)
Niet alleen op het platteland zijn er ontwikkelingen die vrouwen steeds afhankelijker maken, maar ook de trek naar de stad betekend voor vrouwen alles behalve emancipatie. De vraag naar arbeid in de stad is veel lager dan het aanbod. De meeste banen zijn gereserveerd voor mannen. Dus moeten vrouwen een andere manier zien te vinden om aan inkomsten te komen. Hun enige bron van inkomsten bestaat uit mannen. Irene van de Laar beschrijft dit in haar artikel over de minnaarscultuur in Senegal:
?A large majority of these women did not hold any paid positions yet all of them spent a considerable amount of money on what they called their besoins (clothes, jewellery and cosmetics). They told me that they received this money from their fiancés.? (van de Laar, 1994: 151)
?Their lovers? money is their main, if not the sole source of revenu.? (van de Laar, 1994: 157)
De situatie waarin de vrouwen in de stad verkeren leidt volgens van de Laar tot duidelijke eisen die vrouwen aan mannen stellen:
?A loving husband does not only make sure that his wife an children are well-fed, he also has to take care that his wife gets anything she wants.? (van de Laar, 1994: 162)
Stefan van Laar kwam tot dezelfde conclusie. In het interview vertelde hij ons dat een Gambiaanse vrouw trouwt om economische redenen. Een man moet geld meebrengen om zijn vrouw en kinderen te kunnen onderhouden.
4.2 onmannelijk gedrag van de beach boy
Als we kijken naar de relatie, die de beach boy met vrouwelijk toeristen onderhoudt, valt een ding gelijk op: de vrouw is in deze relatie degene die het geld meebrengt. Zij onderhoudt de beach boy en geeft hem cadeautjes. De beach boy accepteert dit maar al te graag, het is tenslotte zijn doel om zoveel mogelijk economisch voordeel uit de relatie te slepen. In de Gambiaanse samenleving wordt dit als vrouwelijk gedrag gezien.
In alle andere aspecten van de relatie lijkt de beach boy zich wel mannelijk te gedragen. Hij doet alsof hij alle touwtjes in handen heeft en vertoont typisch haantjes gedrag. Hij is heer en meester over het publieke domein. De beach boy gedraagt zich dus niet helemaal onmannelijk in de relatie met de vrouwelijke toerist, maar op het belangrijkste, economische, gebied neemt hij duidelijk een vrouwelijke positie in.
Beach boys lappen niet alleen de gender voorschriften aan hun laars, maar ze overtreden ook andere voorschriften. Zo negeren ze het verbod op de consumptie van alcohol en drugs en hebben ze seks met veel oudere vrouwen. Vooral dit laatste druist in tegen een belangrijke norm in de Mandinka samenleving.
4.3 sancties?
In de inleiding hebben we gesteld dat mensen, die zich niet aan hun rolpatroon houden, daarvoor door de samenleving gestraft worden. We hadden dan ook verwacht dat de beach boy, vanwege zijn economische afhankelijkheid van de vrouwelijke toerist, niet meer door zijn achterban geaccepteerd zou worden. Vanuit een tamelijk etnocentrisch standpunt hadden we ook bedacht dat Gambiaanse vrouwen niet met een man willen trouwen, die ook seksuele relaties met toeristen onderhoudt. Niets blijkt echter minder waar te zijn.
Een groep moeders hield een demonstratie toen hun zoons, beach boys, waren opgepakt door de politie. (Brown 1992: 165) Zij deden dit niet alleen uit moederliefde, maar ook uit economische overwegingen.
Familie is voor Afrikanen erg belangrijk en ze hebben er dan ook veel van. Behalve diegenen, die wij in Nederland familie noemen, omvat de Afrikaanse familie nog veel meer mensen. Samen vormen zij een clan: alle mensen die geloven dat ze een gemeenschappelijke voorouder hebben. (Kapuscinski 2001,35) Binnen een clan wordt alles met elkaar gedeeld. Iedereen kan aanspraak maken op de hulp van een ander.
?De Afrikaanse traditie is collectivistisch, omdat je alleen in een eensgezinde groep het hoofd kunt bieden aan de hindernissen die de natuur onophoudelijk opstapelt. En een van de voorwaarden om als groep te overleven is dat ik zelfs het minste wat ik heb met anderen deel.? (Kapuscinski 2001: 39)
Een mooi voorbeeld hiervan is te zien in ?De Postwissel?, waarin een man een postwissel ontvangt van een verwant uit het buitenland. Nog voor dat hij het geld kan innen stromen de claims van verwanten al binnen. De man zelf moet ook weer gebruik maken van de diensten van verwanten, omdat hij verstrikt raakt in de netten van de bureaucratie.
We hebben al gezien dat veel jongens uit armoede naar de kust trokken en daar uiteindelijk beach boy werden. Voor hen en hun familie zijn alle bronnen van inkomsten uiterst belangrijk. Geheel volgens de collectivistische gedachte, staan veel beach boys een deel van hun inkomen af aan hun familie. Bij bezoek aan de familie, vooral met feestdagen, nemen ze zo veel mogelijk cadeaus mee. Als ze te weinig verdienen is dit praktisch niet mogelijk, maar ze hopen in de toekomst niet meer met lege handen thuis te hoeven komen. (van Laar 2001: 43-44)
?I want to meet somebody rich one day, that?s my ambition. But someone with a clean heart who maybe takes me to England or Germany to go and work. And then I bring my money back and make good business here in The Gambia for my family." (tourismconcern.org.uk/education/education2.htm)
Bovendien nemen veel beach boys toeristen mee naar hun familie en sporen ze aan om cadeaus en geld mee te nemen of de familie te sponsoren door bijvoorbeeld schoolgeld te betalen. (Brown 1992: 367) De familie profiteert dus van de activiteiten van de beach boy.
Ik wil hier niet zeggen dat de achterban en vooral de ouderen geen bezwaren hebben tegen het gedrag van de beach boys. Volgens Brown zijn er wel degelijk bezwaren. De ouderen zouden vooral bezwaar hebben tegen de manier van kleden, het gebruik van alcohol en een vermindering van moraal onder de jongeren. Vooral de seks met oudere vrouwen stuit ze tegen de borst. (Brown 1992: 36 Deze bezwaren worden echter niet meer openlijk geuit en zullen op den duur ook uit de gedachten verdwijnen, omdat de activiteiten van de beach boy als zuiver economisch worden beschouwd. Overleven is nog altijd de belangrijkste drijfveer voor menselijk gedrag.
Ook de huwelijkskansen van een beach boy worden bepaald door economische perspectieven; niet door zijn gedrag ten opzichte van vrouwen. We hadden bedacht dat een vrouw niet zou willen trouwen met een man, die zich economisch afhankelijk opstelt van andere vrouwen. De eerste fout in deze gedachte is dat vrouwen eigenlijk helemaal geen keus hebben. Mandinka vrouwen worden over het algemeen uitgehuwelijkt. In de keuze van de partner spelen slechts politieke en economische overwegingen een rol. Uiteindelijk komt het allemaal weer neer op familieverhoudingen. (Wiersinga 1988: 56-59)
Een huwelijk verbindt niet alleen twee partners, maar ook twee families. Loyaliteit tussen twee families kan voor allerlei zaken nuttig zijn. Bijvoorbeeld in de dorpspolitiek of als er wat rijkdom te verdelen valt. En bij een Mandinka huwelijk valt er rijdom te verdelen. De aanstaande echtgenoot moet namelijk een bruidsprijs betalen aan de ouders van de bruid. Ook hiervan profiteert de hele familie. (Wiersinga 1988: 61)
Het lijkt dus zeer goed mogelijk dat een beach boy met een Gambiaanse vrouw trouwt. Mits hij succesvol is in zijn werk en een goede bruidsprijs kan betalen. De meeste beach boys zijn echter van mening dat ze zich geen Gambiaanse vrouw kunnen veroorloven; ze zouden een gat in de hand hebben en dus te veel geld kosten. (van Laar 2001: 3
Ook ons idee dat vrouwen niet met een beach boy willen trouwen omdat hij er seksuele relaties met andere vrouwen op na houdt blijkt niet te kloppen. Polygamie is heel gewoon in Gambia. Mannen kunnen net zoveel vrouwen hebben als ze kunnen onderhouden. Stefan van Laar ziet het zo:
?Volgens de Afrikaanse vrouw is een man een echte man voor haar als hij geld meebrengt. Dat hij beach boy is en met andere vrouwen slaapt, maakt haar niet uit. Het is zijn baan, zijn manier om geld te krijgen. Het is daar trouwens sowieso niet vreemd om meerdere vrouwen te hebben. Monogame trouw, zoals wij dat in het westen kennen, geldt daar niet.? (interview)
Kortom: wat een beach boy doet om aan zijn geld te komen maakt niet uit, zolang hij zijn vrouw en kinderen maar kan onderhouden en er nog wat over blijft voor de rest van de familie.
5. Bespreking stelling 3
Onze derde stelling luidt: de beach boy is zich ervan bewust dat hij geen mannelijke rol vervult en probeert dat te camoufleren met een dominante houding.
Het is niet alleen de omgeving die bepaalt wat echt mannelijk gedrag is en wat niet. De beach boy heeft zijn genderscript ook geïnternaliseerd. Hij voelt dus dat hij zich niet mannelijk gedraagt en moet een manier vinden om hier mee om te gaan.
Ik besef dat ik me hier meer op psychologisch terrein begeef dan op antropologisch, maar ik wil toch een poging wagen om te beschrijven hoe een beach boy met zijn ondergeschikte economische positie omgaat.
5.1 compenserend gedrag
We hebben gezien dat zijn economische dominantie over de vrouw een van de belangrijkste kenmerken is van een echte Gambiaanse man. Er zijn echter nog andere zaken die zijn mannelijkheid mede bepalen. Als compensatie voor het verlies op economisch gebied, legt de beach boy meer de nadruk op zijn prestaties op andere gebieden.
?gigolos tend to strongly stress and assert their masculinity to any and all who will give them an audience. They do so through their extraordinary emphasis upon their sexual prowess, upon their ability to manipulate and control their ?Madames Bountiful?. (Dahles 1997: 132)
Ze vertonen macho gedrag en doen alsof zij bepalen wat er in de relatie gebeurt. In werkelijkheid is dit natuurlijk niet zo, maar hij roemt zich erom dat hij er voor zorgt dat zijn vriendin spullen voor hem koopt en hij bepaalt waar ze heen gaan en wat ze doen. (van Laar 2001: 62)
De beach boy claimt het publieke domein. Dit is natuurlijk ook erg makkelijk, omdat de toerist een vreemde is in zijn land. Hij is haar gids en legt haar de locale gebruiken uit. (van Laar 2001: 66) Voor een beach boy is het nog het mooist als zij in de schuld staat bij hem. Als zij bijvoorbeeld haar paspoort kwijt raakt, doet hij van alles om het probleem op te lossen, zodat zij haar schuld moet inlossen. (interview) Dit is een uitstekende gelegenheid om mannelijkheid te tonen. Hij zal de hulpeloze vrouw wel even helpen.
5.2 hoe ziet de beach boy de Europese vrouw?
De beach boy kan niet alleen door zijn gedrag zijn tekortkomingen als man compenseren, maar hij vindt ook troost in zijn visie van de Europese vrouw. Hij beschouwt haar als werk, als een onuitputtelijke portemonnee. De toeriste wordt niet als een echte vrouw gezien, maar gewoon als iemand die gebruikt kan worden. Daarom wordt ze ook opgenomen in de familie.
?Als ze dan een relatie hebben wordt de vrouw opgenomen in een soort verwantschappelijk systeem, waarbinnen zij ook rechten en plichten heeft. Door de familie van de beach boy wordt ze ook zo gezien. [?] Nellie, een Amsterdamse vrouw die een relatie heeft met een Beach Boy in Gambia, bezoekt ook altijd als ze in Gambia is zelfstandig zijn familie en neemt cadeaus mee. Alle partijen vinden dat heel normaal en respecteren elkaar. De Europese vrouw wordt niet hetzelfde beschouwd als de Afrikaanse vrouw. Ze krijgt een mannelijke rol in de familie.? (interview)
Je zou kunnen zeggen dat de vrouwelijke toeristen worden gezien als een soort derde gender. Seksueel gezien zijn ze vrouwen, maar hun gedrag en de verwachtingen, die de beach boy en zijn familie van haar hebben, komen verdacht veel overeen met het genderscript voor mannen.
5.3 beach boys in Europa
Om erachter te komen hoe goed beach boys met een ondergeschikte, onmannelijke, positie kunnen omgaan, wil ik bekijken hoe de relatie tussen de beach boy en de toerist zich ontwikkelt, wanneer ze in Europa gaan samen wonen.
Van Laar schrijft dat de relatie in veel gevallen onder druk komt te staan, omdat de man nu op alle fronten ondergeschikt is aan de vrouw. De beach boy wordt nu door de vrouw geïntroduceerd in haar cultuur en omgeving. Zij is dus nu ook in het publieke domein dominant. De beach boy heeft geen middelen meer om zijn ondergeschikte positie te compenseren en voelt zich aangetast in zijn mannelijkheid. (van Laar 2001: 63-64) Ook heimwee en het beroerde klimaat spelen natuurlijk een rol. Veel beach boys keren na verloop van tijd terug naar Gambia of ze gaan er regelmatig op bezoek:
?Ik ken wel een Beach Boy die in Groningen woont met een Nederlandse vrouw, ik weet niet of zij getrouwd zijn. Hij gaat heel vaak, zo?n drie keer per jaar, terug naar Gambia naar zijn Afrikaanse vrouw en kinderen. Hij zegt dan tegen de Groningse vrouw dat hij zaken moet regelen? (interview)
Helaas is er nog weinig informatie beschikbaar over dit onderwerp. Ik denk echter dat diepgaander onderzoek hierover verrassende resultaten zal opleveren.
Conclusie
De hoofdstelling luidt: Een beach boy is geen echte man. Om een goede conclusie te kunnen trekken omtrent deze stelling zullen we eerst de substellingen bespreken.
De eerste substelling luidt: De beach boy voldoet niet aan de criteria die een westerse vrouw stelt aan een man waar ze een vaste relatie mee zou kunnen hebben. Hij wordt slechts als seksspeeltje gebruikt.
Een westerse vrouw wil twee dingen van een man, die niet met elkaar te verenigen zijn. Ze zoekt een sterke man voor de voortplanting, en een lieve man die voor haar kinderen kan zorgen. Voor een vaste relatie zoekt ze een geëmancipeerde man, die liefst ook nog sterk is en tegenwoordig vooral ook goed in bed. Een vrouw die naar Gambia gaat, is niet op zoek naar een vaste relatie, maar naar een vakantieliefde. Ze wil haar vakantie nog leuker maken en zichzelf goed voelen. Hierbij past een man die jonger is, sterk, complimenteus, waar ze een bepaalde macht over heeft door haar economische dominantie en die goed is tussen de lakens: de beach boy.
De beach boy voldoet dus niet aan de criteria die ze stelt aan een man voor een vaste relatie, maar wel degelijk aan de eisen die ze stelt aan een echte man. De conclusie uit deze stelling onderbouwt de hoofdstelling dus niet.
De tweede substelling luidt: De beach boy voldoet niet aan de eisen die de Afrikaanse samenleving aan een echte man stelt.
Wat betreft de relatie van de beach boy met Gambiaanse vrouwen voldoet hij wel aan de belangrijkste eis die vanuit een Afrikaanse samenleving aan een echte man wordt gesteld: namelijk dat de man in relatie tot de vrouw economisch dominant is. In zijn relatie met westerse toerist voldoet hij echter niet aan deze eis. Zijn familie lijkt dit niet erg te vinden; wat een beach boy doet om aan zijn geld te komen maakt niet uit, zolang hij zijn vrouw en kinderen maar kan onderhouden en er nog wat over blijft voor de rest van de familie. Voor hen is hij wel een echte man.
De derde substelling luidt: De beach boy is zich ervan bewust dat hij geen mannelijke rol vervult en probeert dat te camoufleren met een dominante houding.
Doordat hij zijn relatie met de westerse vrouw meer als werk ziet, blijft de relatie met de familie voor hemzelf gescheiden van die met de vrouw.
In de relatie met de vrouw, vertoont hij geen mannelijk gedrag. Hij probeert dit te camoufleren zodat hij voor de westerse vrouw en voor zichzelf wel degelijk een echte man is.
Terugkerend naar de hoofdstelling kan worden geconstateerd dat deze grotendeels gefalsificeerd wordt door bovenstaande conclusies.
De westerse vrouw ziet hem als een echte man, in de Afrikaanse samenleving fungeert hij ook als echte man, alleen in de relatie met de westerse vrouw voldoet hij niet aan de criteria die vanuit de Afrikaanse samenleving aan een echte man worden gesteld. Hier volgen echter geen sancties op, vanwege het economische voordeel dat het oplevert.
De stelling kan beter als volgt geponeerd worden: Een beach boy is uitsluitend in een relatie met een westerse vrouwelijke toerist, en alleen volgens de geldende Afrikaanse normen, geen echte man.
Gebruikte literatuur
Brouns, Margo en Scholten, Monika
1997 Een kwestie van mannelijkheid.
Universiteit van Amsterdam
Brown, Naomi
1992 Beachboys as culture brokers in Bakau Town, The Gambia. Community Development Journal 27(4): 361-370
Dahles, Heidi
1997 The new gigolo, Globalization, tourism and changing gender identities. Focaal 30/31: 121-137
Kapuscinski, Ryszard
2001 Ebbenhout, Afrikaanse ontmoetingen. Amsterdam, Antwerpen: DE Arbeiderspers.
Laar, Stefan van
2001 Beach Boys in Gambia, Een onderzoek naar de relaties tussen beach boys, hun familie en toeristen. Afstudeerscriptie Culturele Antropologie/ Sociologie der Niet-Westerse Samenlevingen. Vrije Universiteit Amsterdam.
Laar, Irene van de
1994 True love exists no more, Confusion about choosing a partner, love and marriage among the young in Senegal. Proceedings CERES Summer School 1994: 152-184
Muylwijk, Joke en Maria Smetsers
1996 Gender and Agricultural Engineering, An overview of current theory and praxis, focusing on Sub Sahara Africa with case studies from Zimbabwe and Senegal. Department of Gender Studies in Agriculture. Wageningen Agricultural University and the Agricultural Engineering Branch of the Food and Agricultural Organisation of the United Nations.
Visser, Welmoed
2001 Zon, strand en seks met een gespierde jongen. In: Ad Valvas (9): 7
Films:
IKON
1985 Vrouwen in Gambia.IKON/KRO/RKK. NR. Centrale Mediatheek Vrije Universiteit Amsterdam: 8/1456
Sembene, Ousmane
De Postwissel. Nr. Centrale Mediatheek Vrije Universiteit Amsterdam: 8/839
Internetsites:
www.landenweb.com/l.cfm?LandID=40&GAMBIA
website.lineone.net/~gambiagts/BeachBarDemise.htm
www.reisomdewereld.nl/bestem/afrika/gambi4.html
home3.inet.tele.dk/mcamara/press/gdn042398.html
www.bakotuhotel.com/TransportE.html
www.tourismconcern.org.uk/education/education2.htm
books.guardian.co.uk/reviews/travel/0,6121,503764,00.html
www.freeler.nl/freejay-file/relaties/overspel.xml
Bijlage
Interview met Stefan van Laar, 17 oktober 2001
Trouwen Beach Boys met Afrikaanse vrouwen?
Jazeker. De voorwaarde om te trouwen met een Afrikaanse vrouw is puur economisch. Mannen moeten dus geld meenemen. Volgens de Afrikaanse vrouw is een man een echte man voor haar als hij geld meebrengt. Dat hij Beach Boy is en met andere vrouwen slaapt, maakt haar niet uit. Het is zijn baan, zijn manier om geld te krijgen. Het is daar trouwens sowieso niet vreemd om meerdere vrouwen te hebben. Monogame trouw, zoals wij dat in het westen kennen, geldt daar niet. Een man kan zoveel vrouwen hebben als hij kan onderhouden en bruidschatten kan betalen. Zo zien de Beach Boys het zelf ook. Hun ideaal is nog altijd te trouwen met een Gambiase vrouw. De allereerste Beach Boys zijn niet naar de kust gekomen om Beach Boy te worden; in eerste instantie wilden ze werk waar ze voor waren opgeleid. Toen dat niet lukte, kwamen ze in toeristencentra terecht, waar ze langzamerhand het Beach Boy-schap ingerold zijn. Latere Beach Boys zijn vaak wel afgekomen op de succesverhalen van eerdere en komen wel bewust naar de kust om veel geld te halen uit het Beach Boy-schap. Aangezien de Beach Boys hun geld onder andere van de westerse vrouwelijke toeristen krijgen, waarmee ze relaties aangelegd hebben, geldt er voor de Beach Boy de paradox dat hij pas kan trouwen met een Afrikaanse vrouw als hij een succesvolle relatie met een Europese vrouw heeft, omdat hij dan pas genoeg geld heeft.
Maar wat vindt de westerse vrouw er nou van dat ?haar? Beach Boy getrouwd is? In het westen geldt er toch een zekere mate van monogamie. Verspeelt de Beach Boy niet zijn kansen op een ticket naar Europa door in Afrika te trouwen?
Westerse vrouwen die een relatie aangaan met een Beach Boy, weten vaak wel dat hij getrouwd is, maar dat maakt die westerse vrouw niet uit. Zij gaat naar Gambia voor een leuke vakantie en voor de sex, ze gaat niet voor een langdurige relatie. Er zijn echter inderdaad wel relaties tussen Europese vrouwen en Gambiase jongens die voorbij het fysieke en tijdelijke gaan, maar daar heb ik geen onderzoek naar gedaan. Ik weet dus niet wat de vrouw er dan van vindt als de Beach Boy al getrouwd is. Ik ken wel een Beach Boy die in Groningen woont met een Nederlandse vrouw, ik weet niet of zij getrouwd zijn. Hij gaat heel vaak, zo?n drie keer per jaar, terug naar Gambia naar zijn Afrikaanse vrouw en kinderen. Hij zegt dat tegen de Groningse vrouw dat hij zaken moet regelen. Of zij dat ook gelooft, weet ik niet. Het kan dus ook zijn dat de Europese vrouw werkelijk geen idee heeft.
De Afrikaanse vrouw vindt de activiteiten van een Beach Boy dus niet erg, zolang hij maar geld in het laatje brengt. Maar wat vindt de familie van de Beach Boy ervan? Bijvoorbeeld van het feit dat een Beach Boy slaapt met vrouwen uit een heel andere generatie?
De familie heeft eigenlijk dezelfde mening als de vrouw van een Beach Boy: zolang hij maar geld in het laatje brengt, vinden ze zijn activiteiten ok. Voor Afrikaanse samenlevingen is het wel bijna algemeen te stellen dat leeftijdsverschillen de groep structureren. Met oudere vrouwen slapen is not done, maar hier ligt de zaak net iets anders, vanwege de economische voordelen. De moeders van de Beach Boys demonstreren zelfs wel eens als de Beach Boys op de een of andere manier in hun activiteiten worden gehinderd.
En wat vind de overheid van de Beach Boys?
De overheid? Ach ja, er spelen zich veel Gambiaanse taferelen af. Er komt bijvoorbeeld een politie-agent op het strand die alle Beach Boys wegjaagt, hij krijgt twee gulden in zijn hand gestopt en verdwijnt weer. Er is teveel corruptie om het probleem op te lossen. Het wordt overigens wel als probleem gezien, natuurlijk vooral voor het toerisme en ik denk ook wel dat het dat is. Veel mensen ergeren zich er toch vooral aan als ze een Gambiaan, wiens diensten ze niet willen, achter zich aan blijven hebben. Ook ?ik heb al een vriend? werkt niet. Gambianen zien je pas als bezet als je getrouwd bent. Deze mensen komen dan ook niet terug en vertellen geen positieve verhalen.
Wat vindt de Beach Boy zelf van zijn relatie met een Europese vrouw? Hoe kijkt hij tegen Europese vrouwen aan?
De Beach Boy vindt het volstrekt logisch dat de westerse vrouw alles betaalt in hun relatie. Als je aan een Beach Boy vraagt wat te zeggen over een vrouw die alleen over het strand loopt, dan zegt hij dat ze naar een man zoekt. Dit is verregaander nog dan in andere landen, waar vrouwen die alleen uitgaan en alleen op vakantie gaan ook als zoekend worden gezien. Wat voor zo?n vrouw dan als heel storend wordt ervaren is dat de Beach Boy ook dat uitgangspunt heeft in de omgang met haar. Hij komt op haar af met de gedachte ?Jij bent hier alleen dus jij wilt wat met me?. Als ze dan een relatie hebben wordt de vrouw opgenomen in een soort verwantschappelijk systeem, waarbinnen zij ook rechten en plichten heeft. Door de familie van de Beach Boy wordt ze ook zo gezien. Toen ik een keer meeging met een Beach Boy naar zijn familie, introduceerde hij me ook als zijn broer. Nellie, een Amsterdamse vrouw die een relatie heeft met een Beach Boy in Gambia, bezoekt ook altijd als ze in Gambia is zelfstandig zijn familie en neemt cadeaus mee. Alle partijen vinden dat heel normaal en respecteren elkaar. De Europese vrouw wordt niet hetzelfde beschouwd als de Afrikaanse vrouw. Ze krijgt een mannelijke rol in de familie.
En als een Gambiaanse vrouw nou heel rijk is? Krijgt ze die mannelijke rol dan ook?
Als een Gambiaanse vrouw heel rijk is, wordt die rijkdom al gauw afgeroomd door alle familieleden in het grote verwantschapsnetwerk. De man mag dan ook van haar rijkdom profiteren, omdat verwanten allemaal van elkaar profiteren. Dat is toch anders.
Hoe gedraagt een Beach Boy zich in de relatie met een Europese vrouw?
De Beach Boy is in die relatie dominant in alles, ook in seks. Zo ziet en omschrijft hij zichzelf en zo lijkt het ook zeker te zijn. Een Europese vrouw zoekt dat ook voor de vakantie. Ze wil een masculiene man die in niks lijkt op de geëmancipeerde man in Europa, ?the exotic other?. Hij moet jong zijn en fysiek gezond en mooi. Ook gaat er natuurlijk het verhaal dat zwarte mannen een grote penis hebben en goed in bed zijn. Een Europese vrouw die ik gesproken heb over haar relatie met een Beach Boy zei dat hun relatie aan alle kanten wrong, maar dat hij erg goed in seks was. Voor een Beach Boy is het nog het mooist als zij in de schuld staat bij hem. Als zij bijvoorbeeld haar paspoort kwijt raakt, doet hij van alles om het probleem op te lossen, zodat zij haar schuld moet inlossen.
Met welke intenties gaan de Europese vrouwen naar Gambia?
Over het algemeen is te zeggen dat Europese vrouwen die naar Gambia op vakantie gaan, erg op consumptie gericht zijn. Ze geven veel geld uit en zitten in een duur hotel. Ze weten wel wat ze er zoeken; lol en seks vaak. Soms ook zorgt de sfeer ervoor dat ze op de avances van een Beach Boy ingaan. Er zijn veel workshops in Gambia zoals dansen of boetseren, die eigenlijk verkapte koppelbureaus zijn. Vrouwen die helemaal naar Gambia gaan voor zo?n workshop, weten ook wel dat daar meer achter zit. Uiteraard bestaan er naïeve vrouwen die een relatie aangaan zonder te weten dat die aandacht niet op haar maar op haar nationaliteit is gericht, maar die zijn er altijd.
Wat gebeurt er verder met de relatie?
Meestal blijven de relaties consumptiegericht. Soms ook voelen mensen meer voor elkaar dan dat. Als de vrouw de Beach Boy meeneemt naar Europa, gaat het meestal mis. Van te voren willen de mannen graag naar Europa omdat voor hun Europa babylon is, en de vrouwen willen hun Beach Boy graag meenemen omdat ze erg wanhopig zijn naar een man, omdat ze ermee willen opscheppen of bijvoorbeeld een chocoladebaby willen. Veel Europese vrouwen die een relatie hebben met een Beach Boy kennen elkaar. Als ze dan in Europa zijn, heeft de Gambiase man geen manier meer om dominant te zijn. Zij introduceert hem nou in haar leven en leidt hem rond. Hij heeft dus zijn culturele voorsprong niet meer mee omdat hij nou zelf de vreemdeling is en is ook nog eens economisch afhankelijk. Hij gaat daarom bijvoorbeeld aan de drank of wordt erg ongelukkig omdat hij in zijn mannelijkheid is aangetast.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
