Seks
alle pijlers
Erectiestoornis? Impotent? Ten einde raad...
donderdag 6 mei 2010 om 21:43
Ik zit hier met lood in mijn armen en een kloppend hart. Waarom? Omdat ik gisteravond definitief hebt besloten dat er iets gedaan moet worden aan mijn seksleven. En nu ik het hier schrijf is het waar. It's out there. Waarom kom ik hier? Ik schrijf al mee (dit is een andere nick ivm herkenbaarheid) en weet dat hier soms waardevolle adviezen worden gegeven. Ook zoek ik naar steun: het is een onderwerp waar ik met niemand over kan praten.
Wat is het geval? Ik ben bijna zes jaar samen met mijn vriend, ikzelf ben in de twintig en hij is eind dertig. Toen we elkaar net kenden hadden we de meest stomende seks, jullie kennen het wel. Meerdere keren per dag, alle standjes van de regenboog. Na zo'n 1.5 jaar had ik door dat hij minder vaak zin had dan ik. Ik heb dit heel lang als afwijzend ervaren, maar kan daar nu min of meer mee omgaan. Waarschijnlijk kan ik dat omdat er een groter probleem voor in de plaats is gekomen: mijn vriend krijgt 'm niet hard of houdt 'm niet hard. Zo, daar staat het. Ik kan wel janken. Enerzijds vind ik dit verschrikkelijk voor mezelf: ik kan me amper herinneren wanneer ik voor het laatst fijne, bevredigende seks heb gehad. Opeens lijkt zijn lage libido maar met een penis die in elk geval overeind komt geen probleem. Liever één keer per maand dan amper meer. Anderzijds vind ik het verschrikkelijk voor hem: hij heeft het natuurlijk ook door en het kan niet anders dan dat zijn zelfvertrouwen hierdoor enorm is afgenomen. Gisteravond had ik zelfs het idee dat hij heeft gedaan alsof hij is klaargekomen, terwijl dat niet zo was. Dat denk ik omdat zijn penis helemaal niet hard was en waar hij normaal gesproken blijft liggen en ik even een tissue pak, deed hij dat nu snel zelf. Daarna overdreven lief en tevreden over hoe lekker het was. Voor de duidelijkheid: van penetratie was geen sprake, het is enkel hand- en mondwerk waar wij ons de laatste tijd mee bezig houden. Ik vind het zo enorm klote voor hem dat het hem niet lukt en ik voel gewoon de spanning als we in bed liggen. Niet de opgewonden seks-spanning, maar de ojee- komt hij deze keer wel omhoog?- spanning.
Wat wil ik? Het liefst met hem er over hebben. Als het een psychologische oorzaak heeft dan is het zonde als we hier niet over praten en dit nog maanden of jaren tussen ons in blijft staan. Als het lichamelijk is, kunnen we naar de dokter en er iets aan doen. Maar praten lijkt onmogelijk. Gister heb ik heel voorzichtig geopperd wat hij lekker zou vinden om heel geil en hard te worden etc. en dan noemt hij wat dingen (die ik de volgende keer ook zeker zal proberen). Ik weet alleen niet of het helpt. Waar elke penis af en toe wat minder hard is, maar met wat hulp zo weer overeind staat, lukt dat bij zijn penis helaas niet (meer). Op dit moment althans. Ik ben erg bereid me 100% ervoor in te zetten, maar ik kan toch onmogelijk het onderwerp aansnijden, dan blijft er van zijn ego helemaal niks meer over denk ik. Daarom zeggen we allebei niks na de seks (wat ik dus heel eerlijk gezegd niet als echte seks beschouw) en staat er een big pink elephant in the room waar we allebei niks over zeggen.
Bovendien brengt het probleem allerlei andere vragen met zich mee. Wat als dit zo blijft: kan ik daarmee leven? Nee, denk ik. Wil ik dan in deze relatie blijven? Ik wil graag kinderen: hoe gaan we dat ooit voor elkaar krijgen? Ik heb nu al het idee dat ik voor niks anticonceptie gebruik. Wat als het wél bespreekbaar wordt: houdt onze relatie stand? Gaan we we elkaar dingen verwijten? Ik ben een jonge vrouw en wil gewoon seks met mijn lieve vriend van wie ik zoveel houdt. Ik zit hier nu te huilen. Ik vind het zo erg.. Ik hoop dat het psychologisch is en hij zijn zelfvertrouwen weer terug krijgt. Dat gun ik hem meer dan dat ik mijzelf een fijn seksleven gun, echt.
Zijn er lotgenoten? Iemand die me een hart onder de riem kan steken? Dit kan ik onmogelijk met vriendinnen bespreken..
Liefs,
Garnier
Wat is het geval? Ik ben bijna zes jaar samen met mijn vriend, ikzelf ben in de twintig en hij is eind dertig. Toen we elkaar net kenden hadden we de meest stomende seks, jullie kennen het wel. Meerdere keren per dag, alle standjes van de regenboog. Na zo'n 1.5 jaar had ik door dat hij minder vaak zin had dan ik. Ik heb dit heel lang als afwijzend ervaren, maar kan daar nu min of meer mee omgaan. Waarschijnlijk kan ik dat omdat er een groter probleem voor in de plaats is gekomen: mijn vriend krijgt 'm niet hard of houdt 'm niet hard. Zo, daar staat het. Ik kan wel janken. Enerzijds vind ik dit verschrikkelijk voor mezelf: ik kan me amper herinneren wanneer ik voor het laatst fijne, bevredigende seks heb gehad. Opeens lijkt zijn lage libido maar met een penis die in elk geval overeind komt geen probleem. Liever één keer per maand dan amper meer. Anderzijds vind ik het verschrikkelijk voor hem: hij heeft het natuurlijk ook door en het kan niet anders dan dat zijn zelfvertrouwen hierdoor enorm is afgenomen. Gisteravond had ik zelfs het idee dat hij heeft gedaan alsof hij is klaargekomen, terwijl dat niet zo was. Dat denk ik omdat zijn penis helemaal niet hard was en waar hij normaal gesproken blijft liggen en ik even een tissue pak, deed hij dat nu snel zelf. Daarna overdreven lief en tevreden over hoe lekker het was. Voor de duidelijkheid: van penetratie was geen sprake, het is enkel hand- en mondwerk waar wij ons de laatste tijd mee bezig houden. Ik vind het zo enorm klote voor hem dat het hem niet lukt en ik voel gewoon de spanning als we in bed liggen. Niet de opgewonden seks-spanning, maar de ojee- komt hij deze keer wel omhoog?- spanning.
Wat wil ik? Het liefst met hem er over hebben. Als het een psychologische oorzaak heeft dan is het zonde als we hier niet over praten en dit nog maanden of jaren tussen ons in blijft staan. Als het lichamelijk is, kunnen we naar de dokter en er iets aan doen. Maar praten lijkt onmogelijk. Gister heb ik heel voorzichtig geopperd wat hij lekker zou vinden om heel geil en hard te worden etc. en dan noemt hij wat dingen (die ik de volgende keer ook zeker zal proberen). Ik weet alleen niet of het helpt. Waar elke penis af en toe wat minder hard is, maar met wat hulp zo weer overeind staat, lukt dat bij zijn penis helaas niet (meer). Op dit moment althans. Ik ben erg bereid me 100% ervoor in te zetten, maar ik kan toch onmogelijk het onderwerp aansnijden, dan blijft er van zijn ego helemaal niks meer over denk ik. Daarom zeggen we allebei niks na de seks (wat ik dus heel eerlijk gezegd niet als echte seks beschouw) en staat er een big pink elephant in the room waar we allebei niks over zeggen.
Bovendien brengt het probleem allerlei andere vragen met zich mee. Wat als dit zo blijft: kan ik daarmee leven? Nee, denk ik. Wil ik dan in deze relatie blijven? Ik wil graag kinderen: hoe gaan we dat ooit voor elkaar krijgen? Ik heb nu al het idee dat ik voor niks anticonceptie gebruik. Wat als het wél bespreekbaar wordt: houdt onze relatie stand? Gaan we we elkaar dingen verwijten? Ik ben een jonge vrouw en wil gewoon seks met mijn lieve vriend van wie ik zoveel houdt. Ik zit hier nu te huilen. Ik vind het zo erg.. Ik hoop dat het psychologisch is en hij zijn zelfvertrouwen weer terug krijgt. Dat gun ik hem meer dan dat ik mijzelf een fijn seksleven gun, echt.
Zijn er lotgenoten? Iemand die me een hart onder de riem kan steken? Dit kan ik onmogelijk met vriendinnen bespreken..
Liefs,
Garnier
donderdag 17 juni 2010 om 11:11
Misschien moet hij wel presteren voor 2 of 3 mannen.
Lijkt me uitermate vermoeiend voor een man.
Er dan ook nog niet over kunnen praten? Dat lijkt me erg moeilijk voor hem. Of hij probeert toch te voldoen aan overmatig gebruik van....
Maar misschien zit ik er wel helemaal naast. Zolang je er geen echt gesprek over hebt dan blijft het gissen.
Waarom durft hij niet met jou daarover te praten?
Lijkt me uitermate vermoeiend voor een man.
Er dan ook nog niet over kunnen praten? Dat lijkt me erg moeilijk voor hem. Of hij probeert toch te voldoen aan overmatig gebruik van....
Maar misschien zit ik er wel helemaal naast. Zolang je er geen echt gesprek over hebt dan blijft het gissen.
Waarom durft hij niet met jou daarover te praten?
donderdag 17 juni 2010 om 11:45
Quote van TO waarmee deze topic is geopend:
Wat is het geval? Ik ben bijna zes jaar samen met mijn vriend, ikzelf ben in de twintig en hij is eind dertig. Toen we elkaar net kenden hadden we de meest stomende seks, jullie kennen het wel. Meerdere keren per dag, alle standjes van de regenboog. Na zo'n 1.5 jaar had ik door dat hij minder vaak zin had dan ik. Ik heb dit heel lang als afwijzend ervaren, maar kan daar nu min of meer mee omgaan. Waarschijnlijk kan ik dat omdat er een groter probleem voor in de plaats is gekomen: mijn vriend krijgt 'm niet hard of houdt 'm niet hard. Zo, daar staat het. Ik kan wel janken. Enerzijds vind ik dit verschrikkelijk voor mezelf: ik kan me amper herinneren wanneer ik voor het laatst fijne, bevredigende seks heb gehad. Opeens lijkt zijn lage libido maar met een penis die in elk geval overeind komt geen probleem. Liever één keer per maand dan amper meer. Anderzijds vind ik het verschrikkelijk voor hem: hij heeft het natuurlijk ook door en het kan niet anders dan dat zijn zelfvertrouwen hierdoor enorm is afgenomen.
Nergens lees ik hier hoe vriend-lief de situatie ervaart.
Het lijkt me toch tijd worden dat daar werkelijk inzicht komt van TO. Tot die tijd blijft het gissen.
Dat hij na het gesprek aangeeft er misschien nog meer moeite mee te krijgen, omdat het bij het hard krijgen er steeds aan moeten wat zij ervan vind. (* Maar dat deel kan ik niet quoten op dit moment. *)
Wat is het geval? Ik ben bijna zes jaar samen met mijn vriend, ikzelf ben in de twintig en hij is eind dertig. Toen we elkaar net kenden hadden we de meest stomende seks, jullie kennen het wel. Meerdere keren per dag, alle standjes van de regenboog. Na zo'n 1.5 jaar had ik door dat hij minder vaak zin had dan ik. Ik heb dit heel lang als afwijzend ervaren, maar kan daar nu min of meer mee omgaan. Waarschijnlijk kan ik dat omdat er een groter probleem voor in de plaats is gekomen: mijn vriend krijgt 'm niet hard of houdt 'm niet hard. Zo, daar staat het. Ik kan wel janken. Enerzijds vind ik dit verschrikkelijk voor mezelf: ik kan me amper herinneren wanneer ik voor het laatst fijne, bevredigende seks heb gehad. Opeens lijkt zijn lage libido maar met een penis die in elk geval overeind komt geen probleem. Liever één keer per maand dan amper meer. Anderzijds vind ik het verschrikkelijk voor hem: hij heeft het natuurlijk ook door en het kan niet anders dan dat zijn zelfvertrouwen hierdoor enorm is afgenomen.
Nergens lees ik hier hoe vriend-lief de situatie ervaart.
Het lijkt me toch tijd worden dat daar werkelijk inzicht komt van TO. Tot die tijd blijft het gissen.
Dat hij na het gesprek aangeeft er misschien nog meer moeite mee te krijgen, omdat het bij het hard krijgen er steeds aan moeten wat zij ervan vind. (* Maar dat deel kan ik niet quoten op dit moment. *)
donderdag 17 juni 2010 om 11:52
#
quote:
luna1 schreef op 17 juni 2010 @ 07:16:
Ik vraag me af of je dat als man dan niet merkt. TO schrijft dat hij soms helemaal geen erectie krijgt en als dat wel lukt, hij tijdens de seks slap wordt. Ik kan er niet bij dat je dat helemaal niet doorhebt.
Dat heb ik heb dus ook gevraagd, maar hij zegt dat hij dat nog nooit gemerkt heeft. Misschien komt dat doordat hij de laatste tijd wél weer gemakkelijker een stijve penis krijgt (hoewel we dat met penetratie nog niet "geprobeerd" hebben)? Of omdat ik teveel jubel wanneer hij hard is (hij zei ik dat ik dat zo vaak tegen hem zei)? Misschien moet het bericht even bezinken en komt hij er later op terug...
#
Hier is dan toch de quote waarover ik het had.
Uit een andere topic over "geen erectie" heb ik van een man begrepen dat je dat dus echt niet moet doen.
quote:
luna1 schreef op 17 juni 2010 @ 07:16:
Ik vraag me af of je dat als man dan niet merkt. TO schrijft dat hij soms helemaal geen erectie krijgt en als dat wel lukt, hij tijdens de seks slap wordt. Ik kan er niet bij dat je dat helemaal niet doorhebt.
Dat heb ik heb dus ook gevraagd, maar hij zegt dat hij dat nog nooit gemerkt heeft. Misschien komt dat doordat hij de laatste tijd wél weer gemakkelijker een stijve penis krijgt (hoewel we dat met penetratie nog niet "geprobeerd" hebben)? Of omdat ik teveel jubel wanneer hij hard is (hij zei ik dat ik dat zo vaak tegen hem zei)? Misschien moet het bericht even bezinken en komt hij er later op terug...
#
Hier is dan toch de quote waarover ik het had.
Uit een andere topic over "geen erectie" heb ik van een man begrepen dat je dat dus echt niet moet doen.
donderdag 17 juni 2010 om 12:51
@Luna1
Kort door de bocht? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Je hebt wel gelijk. Dit is nu eenmaal de seks-pijler en niet de relatie-pijler. Ik heb van TO alleen maar gelezen wat zij ervan vind.
Ik denk dat het zeker loont, en absoluut nodig is, om een gesprek aan te gaan over de seks in combinatie met de relatie.
Als ze dat doet, dan komt ze pas verder om het echte probleem op te lossen. Wat de oorzaak is dat kan uit deze topic niet echt afleiden. Ik ben ervan overtuigd dat ze hem gewoon eens moet vragen wat hij ervan vind. Dan komt ze verder.
Alle goed bedoelde adviezen in deze topic gaan niet over de werkelijke situatie van TO. Dat blijft gissen. Dat kan alleen de vriend beantwoorden.
Kort door de bocht? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Je hebt wel gelijk. Dit is nu eenmaal de seks-pijler en niet de relatie-pijler. Ik heb van TO alleen maar gelezen wat zij ervan vind.
Ik denk dat het zeker loont, en absoluut nodig is, om een gesprek aan te gaan over de seks in combinatie met de relatie.
Als ze dat doet, dan komt ze pas verder om het echte probleem op te lossen. Wat de oorzaak is dat kan uit deze topic niet echt afleiden. Ik ben ervan overtuigd dat ze hem gewoon eens moet vragen wat hij ervan vind. Dan komt ze verder.
Alle goed bedoelde adviezen in deze topic gaan niet over de werkelijke situatie van TO. Dat blijft gissen. Dat kan alleen de vriend beantwoorden.
vrijdag 18 juni 2010 om 08:27
Ik kan alleen voor mezelf praten, maar je voelt het echt wel als ie slap wordt. Zelfs als ie minder hard wordt voel ik het.
Misschien het beste om het even aan te zien. Kijken of het nu wel lukt (incl. penetratie). Als het dan een aantal keer niet lukt, weer bespreken. Als het echt niet lukt kan ie het toch moeilijk ontkennen. Is misschien erg confronterend en slecht voor zijn zelfvertrouwen, maar aan de andere kant: een duidelijk probleem glashard ontkennen is niet eerlijk tegenover jou.
Even heel negatief gedacht: zijn opmerking dat ie m na jouw opmerking waarschijnlijk niet meer omhoog krijgt kan ook strategie van hem zijn. Als het vanaf nu niet lukt kan hij jouw de schuld geven... Dan kan ie het probleem erkennen en de schuld ergens anders leggen... Hoop niet dat dat zo zal gaan...
Misschien het beste om het even aan te zien. Kijken of het nu wel lukt (incl. penetratie). Als het dan een aantal keer niet lukt, weer bespreken. Als het echt niet lukt kan ie het toch moeilijk ontkennen. Is misschien erg confronterend en slecht voor zijn zelfvertrouwen, maar aan de andere kant: een duidelijk probleem glashard ontkennen is niet eerlijk tegenover jou.
Even heel negatief gedacht: zijn opmerking dat ie m na jouw opmerking waarschijnlijk niet meer omhoog krijgt kan ook strategie van hem zijn. Als het vanaf nu niet lukt kan hij jouw de schuld geven... Dan kan ie het probleem erkennen en de schuld ergens anders leggen... Hoop niet dat dat zo zal gaan...
vrijdag 18 juni 2010 om 09:11
quote:Robin1973 schreef op 18 juni 2010 @ 08:27:
Even heel negatief gedacht: zijn opmerking dat ie m na jouw opmerking waarschijnlijk niet meer omhoog krijgt kan ook strategie van hem zijn. Als het vanaf nu niet lukt kan hij jouw de schuld geven... Dan kan ie het probleem erkennen en de schuld ergens anders leggen... Hoop niet dat dat zo zal gaan...Hele scherpe conclusie Robin 1973.
Even heel negatief gedacht: zijn opmerking dat ie m na jouw opmerking waarschijnlijk niet meer omhoog krijgt kan ook strategie van hem zijn. Als het vanaf nu niet lukt kan hij jouw de schuld geven... Dan kan ie het probleem erkennen en de schuld ergens anders leggen... Hoop niet dat dat zo zal gaan...Hele scherpe conclusie Robin 1973.
vrijdag 18 juni 2010 om 09:57
Blijf het een vreemd verhaal vinden. Blij zijn dat ie eindelijk weer eens een stijve krijgt, dit nog niet uitgeprobeerd met penetratie en een vriend die zegt daar nix van gemerkt te hebben al die tijd ??? Die vindt het normaal al tijden sex te hebben zonder dat hij daadwerkelijk zijn (even overgenomen uit ander topic:) banaan in haar pruim peert.
Het ergste vind ik dat hij doet alsof z'n neus bloedt en gewoon maar afwacht tot z'n vriendin er iets over zegt en zelfs mss wel hoopt dat zij er nix over durft te zeggen.
Het ergste vind ik dat hij doet alsof z'n neus bloedt en gewoon maar afwacht tot z'n vriendin er iets over zegt en zelfs mss wel hoopt dat zij er nix over durft te zeggen.
dinsdag 17 augustus 2010 om 10:19
Even een kleine update, want er is veel verbeterd. Hij wordt weer hard, hij penetreert me ook weer. We praten allebei (weer) over wat we geil vinden en ik merk dat hij het gewoon vooral erg opwindend vind als ík opgewonden ben, dus ik focus me minder op hem en meer op mezelf. Hij heeft aangegeven dat ik er gewoon niet zoveel (na)druk op moet liggen en dat lijkt inderdaad te helpen! Ipv 100% op hem gefocussed te zijn, ben ik dat nu 50-50 op mezelf en op hem. Ik heb toch het idee dat het bespreekbaar maken geholpen heeft, we hebben nu ook vaker seks dan ervoor. Ik ben in elk geval blij met de vooruitgang en seks is weer leuk ipv stress.
