Seks
alle pijlers
Erectiestoornis? Impotent? Ten einde raad...
donderdag 6 mei 2010 om 21:43
Ik zit hier met lood in mijn armen en een kloppend hart. Waarom? Omdat ik gisteravond definitief hebt besloten dat er iets gedaan moet worden aan mijn seksleven. En nu ik het hier schrijf is het waar. It's out there. Waarom kom ik hier? Ik schrijf al mee (dit is een andere nick ivm herkenbaarheid) en weet dat hier soms waardevolle adviezen worden gegeven. Ook zoek ik naar steun: het is een onderwerp waar ik met niemand over kan praten.
Wat is het geval? Ik ben bijna zes jaar samen met mijn vriend, ikzelf ben in de twintig en hij is eind dertig. Toen we elkaar net kenden hadden we de meest stomende seks, jullie kennen het wel. Meerdere keren per dag, alle standjes van de regenboog. Na zo'n 1.5 jaar had ik door dat hij minder vaak zin had dan ik. Ik heb dit heel lang als afwijzend ervaren, maar kan daar nu min of meer mee omgaan. Waarschijnlijk kan ik dat omdat er een groter probleem voor in de plaats is gekomen: mijn vriend krijgt 'm niet hard of houdt 'm niet hard. Zo, daar staat het. Ik kan wel janken. Enerzijds vind ik dit verschrikkelijk voor mezelf: ik kan me amper herinneren wanneer ik voor het laatst fijne, bevredigende seks heb gehad. Opeens lijkt zijn lage libido maar met een penis die in elk geval overeind komt geen probleem. Liever één keer per maand dan amper meer. Anderzijds vind ik het verschrikkelijk voor hem: hij heeft het natuurlijk ook door en het kan niet anders dan dat zijn zelfvertrouwen hierdoor enorm is afgenomen. Gisteravond had ik zelfs het idee dat hij heeft gedaan alsof hij is klaargekomen, terwijl dat niet zo was. Dat denk ik omdat zijn penis helemaal niet hard was en waar hij normaal gesproken blijft liggen en ik even een tissue pak, deed hij dat nu snel zelf. Daarna overdreven lief en tevreden over hoe lekker het was. Voor de duidelijkheid: van penetratie was geen sprake, het is enkel hand- en mondwerk waar wij ons de laatste tijd mee bezig houden. Ik vind het zo enorm klote voor hem dat het hem niet lukt en ik voel gewoon de spanning als we in bed liggen. Niet de opgewonden seks-spanning, maar de ojee- komt hij deze keer wel omhoog?- spanning.
Wat wil ik? Het liefst met hem er over hebben. Als het een psychologische oorzaak heeft dan is het zonde als we hier niet over praten en dit nog maanden of jaren tussen ons in blijft staan. Als het lichamelijk is, kunnen we naar de dokter en er iets aan doen. Maar praten lijkt onmogelijk. Gister heb ik heel voorzichtig geopperd wat hij lekker zou vinden om heel geil en hard te worden etc. en dan noemt hij wat dingen (die ik de volgende keer ook zeker zal proberen). Ik weet alleen niet of het helpt. Waar elke penis af en toe wat minder hard is, maar met wat hulp zo weer overeind staat, lukt dat bij zijn penis helaas niet (meer). Op dit moment althans. Ik ben erg bereid me 100% ervoor in te zetten, maar ik kan toch onmogelijk het onderwerp aansnijden, dan blijft er van zijn ego helemaal niks meer over denk ik. Daarom zeggen we allebei niks na de seks (wat ik dus heel eerlijk gezegd niet als echte seks beschouw) en staat er een big pink elephant in the room waar we allebei niks over zeggen.
Bovendien brengt het probleem allerlei andere vragen met zich mee. Wat als dit zo blijft: kan ik daarmee leven? Nee, denk ik. Wil ik dan in deze relatie blijven? Ik wil graag kinderen: hoe gaan we dat ooit voor elkaar krijgen? Ik heb nu al het idee dat ik voor niks anticonceptie gebruik. Wat als het wél bespreekbaar wordt: houdt onze relatie stand? Gaan we we elkaar dingen verwijten? Ik ben een jonge vrouw en wil gewoon seks met mijn lieve vriend van wie ik zoveel houdt. Ik zit hier nu te huilen. Ik vind het zo erg.. Ik hoop dat het psychologisch is en hij zijn zelfvertrouwen weer terug krijgt. Dat gun ik hem meer dan dat ik mijzelf een fijn seksleven gun, echt.
Zijn er lotgenoten? Iemand die me een hart onder de riem kan steken? Dit kan ik onmogelijk met vriendinnen bespreken..
Liefs,
Garnier
Wat is het geval? Ik ben bijna zes jaar samen met mijn vriend, ikzelf ben in de twintig en hij is eind dertig. Toen we elkaar net kenden hadden we de meest stomende seks, jullie kennen het wel. Meerdere keren per dag, alle standjes van de regenboog. Na zo'n 1.5 jaar had ik door dat hij minder vaak zin had dan ik. Ik heb dit heel lang als afwijzend ervaren, maar kan daar nu min of meer mee omgaan. Waarschijnlijk kan ik dat omdat er een groter probleem voor in de plaats is gekomen: mijn vriend krijgt 'm niet hard of houdt 'm niet hard. Zo, daar staat het. Ik kan wel janken. Enerzijds vind ik dit verschrikkelijk voor mezelf: ik kan me amper herinneren wanneer ik voor het laatst fijne, bevredigende seks heb gehad. Opeens lijkt zijn lage libido maar met een penis die in elk geval overeind komt geen probleem. Liever één keer per maand dan amper meer. Anderzijds vind ik het verschrikkelijk voor hem: hij heeft het natuurlijk ook door en het kan niet anders dan dat zijn zelfvertrouwen hierdoor enorm is afgenomen. Gisteravond had ik zelfs het idee dat hij heeft gedaan alsof hij is klaargekomen, terwijl dat niet zo was. Dat denk ik omdat zijn penis helemaal niet hard was en waar hij normaal gesproken blijft liggen en ik even een tissue pak, deed hij dat nu snel zelf. Daarna overdreven lief en tevreden over hoe lekker het was. Voor de duidelijkheid: van penetratie was geen sprake, het is enkel hand- en mondwerk waar wij ons de laatste tijd mee bezig houden. Ik vind het zo enorm klote voor hem dat het hem niet lukt en ik voel gewoon de spanning als we in bed liggen. Niet de opgewonden seks-spanning, maar de ojee- komt hij deze keer wel omhoog?- spanning.
Wat wil ik? Het liefst met hem er over hebben. Als het een psychologische oorzaak heeft dan is het zonde als we hier niet over praten en dit nog maanden of jaren tussen ons in blijft staan. Als het lichamelijk is, kunnen we naar de dokter en er iets aan doen. Maar praten lijkt onmogelijk. Gister heb ik heel voorzichtig geopperd wat hij lekker zou vinden om heel geil en hard te worden etc. en dan noemt hij wat dingen (die ik de volgende keer ook zeker zal proberen). Ik weet alleen niet of het helpt. Waar elke penis af en toe wat minder hard is, maar met wat hulp zo weer overeind staat, lukt dat bij zijn penis helaas niet (meer). Op dit moment althans. Ik ben erg bereid me 100% ervoor in te zetten, maar ik kan toch onmogelijk het onderwerp aansnijden, dan blijft er van zijn ego helemaal niks meer over denk ik. Daarom zeggen we allebei niks na de seks (wat ik dus heel eerlijk gezegd niet als echte seks beschouw) en staat er een big pink elephant in the room waar we allebei niks over zeggen.
Bovendien brengt het probleem allerlei andere vragen met zich mee. Wat als dit zo blijft: kan ik daarmee leven? Nee, denk ik. Wil ik dan in deze relatie blijven? Ik wil graag kinderen: hoe gaan we dat ooit voor elkaar krijgen? Ik heb nu al het idee dat ik voor niks anticonceptie gebruik. Wat als het wél bespreekbaar wordt: houdt onze relatie stand? Gaan we we elkaar dingen verwijten? Ik ben een jonge vrouw en wil gewoon seks met mijn lieve vriend van wie ik zoveel houdt. Ik zit hier nu te huilen. Ik vind het zo erg.. Ik hoop dat het psychologisch is en hij zijn zelfvertrouwen weer terug krijgt. Dat gun ik hem meer dan dat ik mijzelf een fijn seksleven gun, echt.
Zijn er lotgenoten? Iemand die me een hart onder de riem kan steken? Dit kan ik onmogelijk met vriendinnen bespreken..
Liefs,
Garnier
donderdag 6 mei 2010 om 23:28
quote:Broedkippetje schreef op 06 mei 2010 @ 23:18:
(Hiermee bedoel ik dus niet dat je een hard en eisend gesprek moet hebben; natuurlijk moet je lief, steunend, geduldig zijn, niet meteen een oplossing verwachten, etc. Maar het gesprek zelf zou hij -wat mij betreft- niet uit de weg mogen gaan, hoe moeilijk ook).Dat ben ik wel een beetje met je eens. Ik heb niet zo lang geleden een enorme verdriet uitbarsting gehad omdat ik het idee had dat hij nooit meer seks wilde. Elk initiatief sloeg hij in mijn ogen af. Hij had toen al minder goede erecties, maar af en toe nog wel goed, waardoor we wel lekkere seks hadden. Hij was toen heel lief en begripvol en verzekerde mij dat hij het heel lekker vindt met mij en sindsdien proberen we ook allebei meer ons best te doen om vaker seks te hebben zeg maar. Ik dacht toen dat het meer aan zijn (gebrek aan) libido lag. Maar de laatste tijd denk ik steeds vaker dat het feit dat zijn penis niet (goed) hard wordt hier de oorzaak van kan zijn.. We hebben in de praktijk regelmatig seks de laatste tijd, maar heel weinig met echte penetratie, omdat dat dus niet lukt. We doen dus wel andere (fijne) seks dingen. Ik heb het idee dat we allebei stilletjes hopen dat als we gewoon doorgaan met seks (hand en mond) het vanzelf weer goedkomt.. maar ik weet niet hoelang ik nog kan wachten...
(Hiermee bedoel ik dus niet dat je een hard en eisend gesprek moet hebben; natuurlijk moet je lief, steunend, geduldig zijn, niet meteen een oplossing verwachten, etc. Maar het gesprek zelf zou hij -wat mij betreft- niet uit de weg mogen gaan, hoe moeilijk ook).Dat ben ik wel een beetje met je eens. Ik heb niet zo lang geleden een enorme verdriet uitbarsting gehad omdat ik het idee had dat hij nooit meer seks wilde. Elk initiatief sloeg hij in mijn ogen af. Hij had toen al minder goede erecties, maar af en toe nog wel goed, waardoor we wel lekkere seks hadden. Hij was toen heel lief en begripvol en verzekerde mij dat hij het heel lekker vindt met mij en sindsdien proberen we ook allebei meer ons best te doen om vaker seks te hebben zeg maar. Ik dacht toen dat het meer aan zijn (gebrek aan) libido lag. Maar de laatste tijd denk ik steeds vaker dat het feit dat zijn penis niet (goed) hard wordt hier de oorzaak van kan zijn.. We hebben in de praktijk regelmatig seks de laatste tijd, maar heel weinig met echte penetratie, omdat dat dus niet lukt. We doen dus wel andere (fijne) seks dingen. Ik heb het idee dat we allebei stilletjes hopen dat als we gewoon doorgaan met seks (hand en mond) het vanzelf weer goedkomt.. maar ik weet niet hoelang ik nog kan wachten...
donderdag 6 mei 2010 om 23:33
Wat een rot situatie, Garnier.
Het verdriet straalt uit je posts.
En volgens mij zit je er maar eenzaam en alleen mee, in plaats van dat je het écht kan delen met de persoon die het belangrijkst voor je is.
Als je het op ons zo goed kan overbrengen, dan kan je dat vast ook bij hem.
Succes.
Het verdriet straalt uit je posts.
En volgens mij zit je er maar eenzaam en alleen mee, in plaats van dat je het écht kan delen met de persoon die het belangrijkst voor je is.
Als je het op ons zo goed kan overbrengen, dan kan je dat vast ook bij hem.
Succes.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
donderdag 6 mei 2010 om 23:34
Dankje Robin, ik heb er inderdaad veel aan. Natuurlijk zal ik het voorzichtig brengen, ik vind het voor hem zo mogelijk ook nog rotter dan voor mezelf, dus... quote:blijfgewoonbianca schreef op 06 mei 2010 @ 23:28:
[...]
Buiten de erectiestoornis van hem lijden jullie samen aan een communicatiestoornis.
Haha, dat klopt wel een beetje. Maar is het niet zo dat er in iedere relatie dingen zijn die moeilijk bespreekbaar zijn?
Ik bedenk me net dat ik de laatste tijd misschien wel erg veel nadruk leg op seks. Hiermee bedoel ik niet dat ik nog softer voor hem moet zijn, om even aan te haken op broedkippetje's tips, maar wel dat het gewoon even minder centraal kan staan. Poeh, een boel dingen op mijn lijstje
[...]
Buiten de erectiestoornis van hem lijden jullie samen aan een communicatiestoornis.
Haha, dat klopt wel een beetje. Maar is het niet zo dat er in iedere relatie dingen zijn die moeilijk bespreekbaar zijn?
Ik bedenk me net dat ik de laatste tijd misschien wel erg veel nadruk leg op seks. Hiermee bedoel ik niet dat ik nog softer voor hem moet zijn, om even aan te haken op broedkippetje's tips, maar wel dat het gewoon even minder centraal kan staan. Poeh, een boel dingen op mijn lijstje
donderdag 6 mei 2010 om 23:34
quote:Garnier schreef op 06 mei 2010 @ 23:28:
[...]
We hebben in de praktijk regelmatig seks de laatste tijd, maar heel weinig met echte penetratie, omdat dat dus niet lukt. We doen dus wel andere (fijne) seks dingen.Wij hebben ook een tijdje weinig/niet geneukt. Omdat dat het moment is dat het 'moet'. Zij heeft laten merken dat dat niet erg was. Geleidelijk zijn we het weer gaan doen (mijn initiatief), eerst even een minuutje, en dan weer gewoon op een andere manier vrijen. Daardoor kreeg ik weer wat meer vertrouwen dat het nog wel gewoon lukte. En uiteindelijk was het probleem weg...
[...]
We hebben in de praktijk regelmatig seks de laatste tijd, maar heel weinig met echte penetratie, omdat dat dus niet lukt. We doen dus wel andere (fijne) seks dingen.Wij hebben ook een tijdje weinig/niet geneukt. Omdat dat het moment is dat het 'moet'. Zij heeft laten merken dat dat niet erg was. Geleidelijk zijn we het weer gaan doen (mijn initiatief), eerst even een minuutje, en dan weer gewoon op een andere manier vrijen. Daardoor kreeg ik weer wat meer vertrouwen dat het nog wel gewoon lukte. En uiteindelijk was het probleem weg...
donderdag 6 mei 2010 om 23:37
quote:Broedkippetje schreef op 06 mei 2010 @ 23:33:
Wat een rot situatie, Garnier.
Het verdriet straalt uit je posts.
En volgens mij zit je er maar eenzaam en alleen mee, in plaats van dat je het écht kan delen met de persoon die het belangrijkst voor je is.
Als je het op ons zo goed kan overbrengen, dan kan je dat vast ook bij hem.
Succes.
Zit hier nu echt te janken..
Ik hoop dat het zo gaat als bij jou Robin.. Wishful thinking misschien...
Wat een rot situatie, Garnier.
Het verdriet straalt uit je posts.
En volgens mij zit je er maar eenzaam en alleen mee, in plaats van dat je het écht kan delen met de persoon die het belangrijkst voor je is.
Als je het op ons zo goed kan overbrengen, dan kan je dat vast ook bij hem.
Succes.
Zit hier nu echt te janken..
Ik hoop dat het zo gaat als bij jou Robin.. Wishful thinking misschien...
donderdag 6 mei 2010 om 23:38
quote:Garnier schreef op 06 mei 2010 @ 23:34:
[...]
Haha, dat klopt wel een beetje. Maar is het niet zo dat er in iedere relatie dingen zijn die moeilijk bespreekbaar zijn?
Ik zou niet weten wat ik niet tegen mijn partner zou kunnen zeggen en andersom.
Moeilijk is nog wat anders dan onmogelijk, he?
[...]
Haha, dat klopt wel een beetje. Maar is het niet zo dat er in iedere relatie dingen zijn die moeilijk bespreekbaar zijn?
Ik zou niet weten wat ik niet tegen mijn partner zou kunnen zeggen en andersom.
Moeilijk is nog wat anders dan onmogelijk, he?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 6 mei 2010 om 23:38
quote:Jaschenca schreef op 06 mei 2010 @ 23:21:
[...]
Je begrijpt mijn reactie op Vos niet. Hij, of zij, stelt een aantal ernstige diagnoses voor, en dat vind ik niet kunnen. Ga dan in op het probleem of probeer een steun te zijn. Maar met dit soort spookdiagnoses help je m.i. niemand.
Ik weet niet tegen wie je het nu hebt, maar misschien is het handig je te verdiepen in het diagnostisch proces voordat je mensen verwijt te diagnosticeren? Voor zover ik weet is hier in elk geval een lichamelijk onderzoek voor nodig, iets wat Vos niet heeft uitgevoerd bij de vriend van To waardoor er per definitie geen sprake kan zijn van een diagnose. Je valt blijkbaar niet over de factor 'psychishc' terwijl je dit in jouw redenatie net zo goed onder het kopje 'diagnose' zou kunnen plaatsen. Het benoemen van mogelijke fysieke (of psychische) oorzaken is van een geheel andere orde en geen diagnostiek als er geen gericht onderzoek aan is voorafgegaan. Hence het advies dit met de huisarts te bespreken aangezien de stappen die hieruit kunnen volgen ook steunend kunnen zijn.
Sorry TO voor deze off-topic
[...]
Je begrijpt mijn reactie op Vos niet. Hij, of zij, stelt een aantal ernstige diagnoses voor, en dat vind ik niet kunnen. Ga dan in op het probleem of probeer een steun te zijn. Maar met dit soort spookdiagnoses help je m.i. niemand.
Ik weet niet tegen wie je het nu hebt, maar misschien is het handig je te verdiepen in het diagnostisch proces voordat je mensen verwijt te diagnosticeren? Voor zover ik weet is hier in elk geval een lichamelijk onderzoek voor nodig, iets wat Vos niet heeft uitgevoerd bij de vriend van To waardoor er per definitie geen sprake kan zijn van een diagnose. Je valt blijkbaar niet over de factor 'psychishc' terwijl je dit in jouw redenatie net zo goed onder het kopje 'diagnose' zou kunnen plaatsen. Het benoemen van mogelijke fysieke (of psychische) oorzaken is van een geheel andere orde en geen diagnostiek als er geen gericht onderzoek aan is voorafgegaan. Hence het advies dit met de huisarts te bespreken aangezien de stappen die hieruit kunnen volgen ook steunend kunnen zijn.
Sorry TO voor deze off-topic
anoniem_88075 wijzigde dit bericht op 06-05-2010 23:41
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
donderdag 6 mei 2010 om 23:39
donderdag 6 mei 2010 om 23:39
quote:Garnier schreef op 06 mei 2010 @ 23:37:
[...]
Zit hier nu echt te janken..
Ik hoop dat het zo gaat als bij jou Robin.. Wishful thinking misschien...
Vast wel!
Maar niet volgende week of die week erna.
Maar als jullie de pink elephant benoemd hebben en hier samen in staan ipv alleen, lukt het jou ook misschien beter om de focus van het wel of niet hard worden af te halen, en te genieten van de fijne dingen die jullie wel doen.
[...]
Zit hier nu echt te janken..
Ik hoop dat het zo gaat als bij jou Robin.. Wishful thinking misschien...
Vast wel!
Maar niet volgende week of die week erna.
Maar als jullie de pink elephant benoemd hebben en hier samen in staan ipv alleen, lukt het jou ook misschien beter om de focus van het wel of niet hard worden af te halen, en te genieten van de fijne dingen die jullie wel doen.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
donderdag 6 mei 2010 om 23:41
quote:dorinke schreef op 06 mei 2010 @ 23:38:
[...]
Ik weet niet tegen wie je het nu hebt, maar misschien is het handig je te verdiepen in het diagnostisch proces voordat je mensen verwijt te diagnosticeren? Voor zover ik weet is hier in elk geval een lichamelijk onderzoek voor nodig, iets wat Vos niet heeft uitgevoerd bij de vriend van To waardoor er per definitie geen sprake kan zijn van een diagnose. Je valt blijkbaar niet over de factor 'psychishc' terwijl je dit in jouw redenatie net zo goed onder het kopje 'diagnose' zou kunnen plaatsen. Het benoemen van mogelijke fysieke (of psychische) oorzaken is van een geheel andere orde en geen diagnostiek als er geen gericht onderzoek aan is voorafgegaan. Hence het advies dit met de huisarts te bespreken.
Sorry TO voor deze off-topic Ik vind het niet kunnen dat iemand hier allerlei enge ziektes opnoemt die ten grondslag zouden kunnen liggen aan het probleem dat TO benoemt. Dus bovenstaand gebrabbel had je achterwege kunnen laten, godsammekrake, ben jij dokter ofzo?
[...]
Ik weet niet tegen wie je het nu hebt, maar misschien is het handig je te verdiepen in het diagnostisch proces voordat je mensen verwijt te diagnosticeren? Voor zover ik weet is hier in elk geval een lichamelijk onderzoek voor nodig, iets wat Vos niet heeft uitgevoerd bij de vriend van To waardoor er per definitie geen sprake kan zijn van een diagnose. Je valt blijkbaar niet over de factor 'psychishc' terwijl je dit in jouw redenatie net zo goed onder het kopje 'diagnose' zou kunnen plaatsen. Het benoemen van mogelijke fysieke (of psychische) oorzaken is van een geheel andere orde en geen diagnostiek als er geen gericht onderzoek aan is voorafgegaan. Hence het advies dit met de huisarts te bespreken.
Sorry TO voor deze off-topic Ik vind het niet kunnen dat iemand hier allerlei enge ziektes opnoemt die ten grondslag zouden kunnen liggen aan het probleem dat TO benoemt. Dus bovenstaand gebrabbel had je achterwege kunnen laten, godsammekrake, ben jij dokter ofzo?
donderdag 6 mei 2010 om 23:41
quote:vos24 schreef op 06 mei 2010 @ 23:34:
Het is even moeilijk, maar je zal zien dat het oplucht, voor jullie beiden als je erover praat.Mee eens. Ik denk ook dat het voor jullie allebei een opluchting zal zijn als je er over praat. Misschien dat het niet meteen opgelost is, maar het bespreekbaar maken zal denk ik al een heleboel helpen.
Het is even moeilijk, maar je zal zien dat het oplucht, voor jullie beiden als je erover praat.Mee eens. Ik denk ook dat het voor jullie allebei een opluchting zal zijn als je er over praat. Misschien dat het niet meteen opgelost is, maar het bespreekbaar maken zal denk ik al een heleboel helpen.
donderdag 6 mei 2010 om 23:58
quote:Sahara_desert schreef op 06 mei 2010 @ 22:14:
Ach lieve schat, dit komt echt heel veel voor hoor. Niet voor niks verkoopt die Viagra zo goed! En heel veel mannen willen nooit naar de dokter, al helemaal niet als er wat met hun apparaat aan de hand is...terwijl die artsen hebben het echt allemaal wel eerder gezien hebben en ze kunnen hem ws. goed van dit probleem afhelpen. Hij zal het zelf toch ook wel als een probleem ervaren? Dat jullie daar niet over praten, zoooo fragiel zal zijn ego toch niet zijn? Praat erover! En als hij echt niet naar de dokter wil gaan, zou ik de blauwe pilletjes bij een online-pharmacy bestellen...ze zijn wel aan de prijs, daarom ook is het beter om naar een arts te gaan, dan krijg je ze gewoon vergoed van de verzekering.
De verzekering vergoed dit niet hoor !!
Maar in de praktijk schrijven de huisartsen 4 tabletjes viagra of cialis voor. Daarmee wordt de psychische cirkel doorbroken en vaak is het daarna niet meer nodig.
Overigens heb ik soms het idee dat het vaker gebruikt wordt door mensen die het eigenlijk niet nodig hebben als door die echt problemen hebben.
Ach lieve schat, dit komt echt heel veel voor hoor. Niet voor niks verkoopt die Viagra zo goed! En heel veel mannen willen nooit naar de dokter, al helemaal niet als er wat met hun apparaat aan de hand is...terwijl die artsen hebben het echt allemaal wel eerder gezien hebben en ze kunnen hem ws. goed van dit probleem afhelpen. Hij zal het zelf toch ook wel als een probleem ervaren? Dat jullie daar niet over praten, zoooo fragiel zal zijn ego toch niet zijn? Praat erover! En als hij echt niet naar de dokter wil gaan, zou ik de blauwe pilletjes bij een online-pharmacy bestellen...ze zijn wel aan de prijs, daarom ook is het beter om naar een arts te gaan, dan krijg je ze gewoon vergoed van de verzekering.
De verzekering vergoed dit niet hoor !!
Maar in de praktijk schrijven de huisartsen 4 tabletjes viagra of cialis voor. Daarmee wordt de psychische cirkel doorbroken en vaak is het daarna niet meer nodig.
Overigens heb ik soms het idee dat het vaker gebruikt wordt door mensen die het eigenlijk niet nodig hebben als door die echt problemen hebben.
vrijdag 7 mei 2010 om 00:08
quote:darkman schreef op 06 mei 2010 @ 23:58:
[...]
Maar in de praktijk schrijven de huisartsen 4 tabletjes viagra of cialis voor. Daarmee wordt de psychische cirkel doorbroken en vaak is het daarna niet meer nodig.
Weet je dit uit ervaring, of...? Wil geen valse hoop krijgen.. (überhaupt stom om hoop te krijgen op basis van een topic, maarja.. )
[...]
Maar in de praktijk schrijven de huisartsen 4 tabletjes viagra of cialis voor. Daarmee wordt de psychische cirkel doorbroken en vaak is het daarna niet meer nodig.
Weet je dit uit ervaring, of...? Wil geen valse hoop krijgen.. (überhaupt stom om hoop te krijgen op basis van een topic, maarja.. )
vrijdag 7 mei 2010 om 03:49
Heb het niet allemaal gelezen, maar kan me aansluiten bij Broedkippetje.
Er zijn zoveel mogelijke oorzaken en jullie tasten allebei in het duister en is voor allebei een issue geworden. JIj betrekt het op jezelf en wil hem niet nog meer stress/faalangst opleveren. En toch, vanzelf gaat het niet goedkomen.
Er zijn lichamelijke oorzaken mogelijk. Zoals alcohol. Of pijn/bepaalde stoffen een tekort aan, of medische oorzaak. Erin meegaan dat ie daar dan niet naar laat kijken houdt het iig in stand. En doet hem en jou tekort.
Er zijn ook psychische oorzaken, stress, ongelukkig in zijn werk, of andere problemen (overspannen bijv) die dit kunnen veroorzaken. Maar ook vreemdgaan (schuldgevoel), of een ander soort seks en voorkeuren, die hij niet durft te vertellen..en vele andere mogelijkheden. Meestal iets in hemzelf en niets met jouw aantrekkelijkheid te maken..
Dus tja, onder druk zetten is nooit een goed idee, maar je hoeft hier geen genoegen mee te nemen ook. Dus bereidheid tonen er samen iets aan te doen, en ook dat er niks aan doen jullie allebei belemmert van het leven (maximaal) te genieten en dat je hem en jezelf een fijn seksleven gunt. Positieve benadering zoeken, maar niet je mond houden.. Tis zo jammer als door misverstanden of oorzaken die zo opgelost zouden kunnen worden, jij op den duur alle zelfvertrouwen verliest en hij ook. GUN elkaar dat het WEL goed is! (dat is een heel andere insteek)..
Er zijn zoveel mogelijke oorzaken en jullie tasten allebei in het duister en is voor allebei een issue geworden. JIj betrekt het op jezelf en wil hem niet nog meer stress/faalangst opleveren. En toch, vanzelf gaat het niet goedkomen.
Er zijn lichamelijke oorzaken mogelijk. Zoals alcohol. Of pijn/bepaalde stoffen een tekort aan, of medische oorzaak. Erin meegaan dat ie daar dan niet naar laat kijken houdt het iig in stand. En doet hem en jou tekort.
Er zijn ook psychische oorzaken, stress, ongelukkig in zijn werk, of andere problemen (overspannen bijv) die dit kunnen veroorzaken. Maar ook vreemdgaan (schuldgevoel), of een ander soort seks en voorkeuren, die hij niet durft te vertellen..en vele andere mogelijkheden. Meestal iets in hemzelf en niets met jouw aantrekkelijkheid te maken..
Dus tja, onder druk zetten is nooit een goed idee, maar je hoeft hier geen genoegen mee te nemen ook. Dus bereidheid tonen er samen iets aan te doen, en ook dat er niks aan doen jullie allebei belemmert van het leven (maximaal) te genieten en dat je hem en jezelf een fijn seksleven gunt. Positieve benadering zoeken, maar niet je mond houden.. Tis zo jammer als door misverstanden of oorzaken die zo opgelost zouden kunnen worden, jij op den duur alle zelfvertrouwen verliest en hij ook. GUN elkaar dat het WEL goed is! (dat is een heel andere insteek)..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 7 mei 2010 om 08:35
Ik zou toch niet zomaar viagra gaan bestellen op eigen houtje maar eerst door een huisarts laten uitsluiten dat er een lichamelijk probleem is waardoor je partner geen goede erectie meer krijgt.
Je bestelt ook niet zomaar insuline omdat je vermoed dat je alvleesklier het niet meer goed doet. Je laat je eerst nakijken.
Ik heb het idee dat jij heel graag een oplossing wil maar dat je partner hier niet zo heel erg graag over wil praten. Je lijkt een soort van bang om het gesprek aan te gaan, terwijl als hij een tumor op zijn neus had groeien je allang wat gezegd had.
Ik ben het trouwens verder volledig eens met BGB, maar dat is niets nieuws
Je bestelt ook niet zomaar insuline omdat je vermoed dat je alvleesklier het niet meer goed doet. Je laat je eerst nakijken.
Ik heb het idee dat jij heel graag een oplossing wil maar dat je partner hier niet zo heel erg graag over wil praten. Je lijkt een soort van bang om het gesprek aan te gaan, terwijl als hij een tumor op zijn neus had groeien je allang wat gezegd had.
Ik ben het trouwens verder volledig eens met BGB, maar dat is niets nieuws
vrijdag 7 mei 2010 om 08:42
Beste Garnier,
Begrijpelijk dat hij niet naar de dokter wil. Maar dat zou toch eigenlijk moeten. Als je zo jong bent als je man dan kan er heel goed lichamelijk wat aan de hand zijn. Zoals al door anderen ook al is vermeld. Stel dat hij steeds buikpijn heeft dan ga je toch ook naar de dokter. Nu betreft het zijn geslacht en dat is natuurlijk niet iets waar een man graag mee te koop loopt bij de dokter. Maar wel belangrijk dat je hem overtuigd hoe belangrijk dat is. Voor zijn eigen gezondheid en jullie gezamenlijke sexleven.
Is lichamelijk alles in orde dan zou het wel eens kunnen zijn dat hij “in een neergaande spiraal” zit. Elke keer denk hij: “als hij nu maar hard wordt” en “laat me niet in de steek in de steek “jongen”. En juist als je dat maar genoeg denkt dan lukt het ook niet. Waardoor hij de volgende keer nog onzekerder wordt en zijn vriend wederom de kop laat hangen. Dit is echt heel frustrerend voor een man.
En ga hem dan alsjeblieft geen verwijten maken. Het is voor hem al zo super-vervelend en maakt hem nog onzekerder waardoor hij de volgende keer nog minder kans op succes heeft.
En dan is er wederom de dokter die erectiepillen kan voorschrijven. Ook bij “jonge kerels” komt dit voor hoor. Niets om je voor te schamen. De verzekering dekt in veel gevallen de onkosten van de pillen die ongeveer 10 euro per stuk kosten.
Tenzij je een hele “lichte” ziektekostenverzekering hebt. Kijk in de polis of stuur ze een mailtje met de vraag of bij jullie pakket de erectiepillen vergoed worden.
Je kan kiezen voor Viagra. Een blauwe pil in ruitjes vorm. Paar uur van tevoren innemen en de werking is 4 uur. Het aantreden van de werking kan verschillen afhankelijk van wat je gegeten hebt.
Tegenwoordig wordt er door de medici meer Cialis voorgeschreven in 10 of 20 mg. Dat zijn gele druppelvormige pillen. Kosten ook circa 10 euro per stuk (10 of 20 mg is even duur). Het voordeel is dat ze al na 20-30 minuten gaan werken, onafhankelijk van wat je hebt gegeten. En de werkingsduur is 36 uur. Natuurlijk loopt hij niet 36 uur met “een harde”. Maar in deze 36 uur kunnen jullie (meerdere) keren sex hebben. Ze noemen cialis ook wel “de week-end pil”.
Jullie zijn jong, laat jullie sexleven niet bederven. Ga actie ondernemen. En google eens bij die erectiepillen. Lees dan wel bij de site van Cialis of Viagra. Ga niet op internet zelf "illegaal" pillen bestellen. De kans dat je genept wordt is heel erg groot.
Als je leest hoeveel er gebruikt wordt zal hij zelf inzien dat hij echt niet de enige is. Een heel technisch verhaal geworden, maar ik hoop dat jullie er wat mee kunnen. Veel succes samen.
Groet van Dave.
Begrijpelijk dat hij niet naar de dokter wil. Maar dat zou toch eigenlijk moeten. Als je zo jong bent als je man dan kan er heel goed lichamelijk wat aan de hand zijn. Zoals al door anderen ook al is vermeld. Stel dat hij steeds buikpijn heeft dan ga je toch ook naar de dokter. Nu betreft het zijn geslacht en dat is natuurlijk niet iets waar een man graag mee te koop loopt bij de dokter. Maar wel belangrijk dat je hem overtuigd hoe belangrijk dat is. Voor zijn eigen gezondheid en jullie gezamenlijke sexleven.
Is lichamelijk alles in orde dan zou het wel eens kunnen zijn dat hij “in een neergaande spiraal” zit. Elke keer denk hij: “als hij nu maar hard wordt” en “laat me niet in de steek in de steek “jongen”. En juist als je dat maar genoeg denkt dan lukt het ook niet. Waardoor hij de volgende keer nog onzekerder wordt en zijn vriend wederom de kop laat hangen. Dit is echt heel frustrerend voor een man.
En ga hem dan alsjeblieft geen verwijten maken. Het is voor hem al zo super-vervelend en maakt hem nog onzekerder waardoor hij de volgende keer nog minder kans op succes heeft.
En dan is er wederom de dokter die erectiepillen kan voorschrijven. Ook bij “jonge kerels” komt dit voor hoor. Niets om je voor te schamen. De verzekering dekt in veel gevallen de onkosten van de pillen die ongeveer 10 euro per stuk kosten.
Tenzij je een hele “lichte” ziektekostenverzekering hebt. Kijk in de polis of stuur ze een mailtje met de vraag of bij jullie pakket de erectiepillen vergoed worden.
Je kan kiezen voor Viagra. Een blauwe pil in ruitjes vorm. Paar uur van tevoren innemen en de werking is 4 uur. Het aantreden van de werking kan verschillen afhankelijk van wat je gegeten hebt.
Tegenwoordig wordt er door de medici meer Cialis voorgeschreven in 10 of 20 mg. Dat zijn gele druppelvormige pillen. Kosten ook circa 10 euro per stuk (10 of 20 mg is even duur). Het voordeel is dat ze al na 20-30 minuten gaan werken, onafhankelijk van wat je hebt gegeten. En de werkingsduur is 36 uur. Natuurlijk loopt hij niet 36 uur met “een harde”. Maar in deze 36 uur kunnen jullie (meerdere) keren sex hebben. Ze noemen cialis ook wel “de week-end pil”.
Jullie zijn jong, laat jullie sexleven niet bederven. Ga actie ondernemen. En google eens bij die erectiepillen. Lees dan wel bij de site van Cialis of Viagra. Ga niet op internet zelf "illegaal" pillen bestellen. De kans dat je genept wordt is heel erg groot.
Als je leest hoeveel er gebruikt wordt zal hij zelf inzien dat hij echt niet de enige is. Een heel technisch verhaal geworden, maar ik hoop dat jullie er wat mee kunnen. Veel succes samen.
Groet van Dave.
vrijdag 7 mei 2010 om 10:53
Suzy, Dave, dageensuus en de rest, allemaal bedankt voor jullie imput. Ik kon vannacht heel moeilijk in slaap komen want het spookte natuurlijk de hele tijd door mijn hoofd. Dát ik het met hem erover willen hebben is duidelijk. Ik vind het alleen nog lastig om te beginnen zeg maar. Maar daar vind ik vast een oplossing voor. Jullie reacties hebben mij laten inzien dat ik me niet aanstel o.i.d. en dat het bespreekbaar moet worden. Stiekem ben ik wel bang voor lijken uit de kast (wat als hij bijv. op mannen blijkt te vallen en het daarom niet lukt? ik zeg maar iets hoor), maar ik ben nu wel op een punt dat ik alles liever heb dan dit.
Dave, mag ik vragen waarom jij dit allemaal weet? Ben je arts of heb je zelf ervaring, of...?
Dave, mag ik vragen waarom jij dit allemaal weet? Ben je arts of heb je zelf ervaring, of...?
vrijdag 7 mei 2010 om 10:56
Je kan hem ook een brief of mail sturen Garnier.
Waarin je hem ook aangeeft hoeveel je van hem houdt en je ook ziet hoeveel moeite hij ermee heeft.
Jullie "schaamte" crikel moet doorbroken worden, anders komt er ook geen oplossing.
Even door de "zure" appel heen en je zult blij zijn dat je het uiteindelijk gedaan hebt.
Focus je op je doel, niet op de dingen waarvan je denkt dat ze MOGELIJK kunnen gebeuren.
Succes.
Waarin je hem ook aangeeft hoeveel je van hem houdt en je ook ziet hoeveel moeite hij ermee heeft.
Jullie "schaamte" crikel moet doorbroken worden, anders komt er ook geen oplossing.
Even door de "zure" appel heen en je zult blij zijn dat je het uiteindelijk gedaan hebt.
Focus je op je doel, niet op de dingen waarvan je denkt dat ze MOGELIJK kunnen gebeuren.
Succes.
vrijdag 7 mei 2010 om 13:50
Garnier
helaas zijn sexproblemen nog steeds taboe (kijk maar bij jullie: hij durft niet naar de ha, jij durft het niet te bespreken) en dat is wel jammer natuurlijk.
Neem een hele diepe zucht, zet na het eten koffie en vraag of hij even met je wil komen praten. Dat mag dan gerust met dat lood overal:o)
Erectiestoornissen kunnen, al eerder gezegd, een lichamelijke oorzaak hebben als diabetes, vaatproblemen (alkomen die ook vaak door de diabetes) en een veel minder bekendere s zwakke bekkenbodemspieren bij mannen.
Heb je dan ook nog een wat lager libido gehad door wat dan ook, zit je zo in een vicieuze cirkel
Zelf met viagra aan de slag is niet handig denk ik, het is geen ongevaarlijk middel.
Zeg hem dat je van hem houdt en dat je je zorgen maakt. Over hem, over de relatie, over jezelf. Juist omdat je van hem houdt, maak je je zorgen.
Stel voor om samen naar de ha te gaan. En maak dan desnoods de afspraak ook nog ipv het hem te laten doen.
succes hoor. Diep ademhalen en gewoon doen!
helaas zijn sexproblemen nog steeds taboe (kijk maar bij jullie: hij durft niet naar de ha, jij durft het niet te bespreken) en dat is wel jammer natuurlijk.
Neem een hele diepe zucht, zet na het eten koffie en vraag of hij even met je wil komen praten. Dat mag dan gerust met dat lood overal:o)
Erectiestoornissen kunnen, al eerder gezegd, een lichamelijke oorzaak hebben als diabetes, vaatproblemen (alkomen die ook vaak door de diabetes) en een veel minder bekendere s zwakke bekkenbodemspieren bij mannen.
Heb je dan ook nog een wat lager libido gehad door wat dan ook, zit je zo in een vicieuze cirkel
Zelf met viagra aan de slag is niet handig denk ik, het is geen ongevaarlijk middel.
Zeg hem dat je van hem houdt en dat je je zorgen maakt. Over hem, over de relatie, over jezelf. Juist omdat je van hem houdt, maak je je zorgen.
Stel voor om samen naar de ha te gaan. En maak dan desnoods de afspraak ook nog ipv het hem te laten doen.
succes hoor. Diep ademhalen en gewoon doen!
Je bent zelf een theepot
