Seks
alle pijlers
Geen orgasme door emotionele binding
vrijdag 22 juni 2007 om 21:44
Met mijn ex-vriend heb ik nog nooit een orgasme mogen beleven. Hij is niet zeer bekwaam in de bedkunsten, maar ook weer niet zo slecht dat het niet zou lukken.
Mijn eerste orgasme beleefde ik met een klant, omdat ik mij zonder emtionele binding veel meer kan overgeven aan iemand. Dit is al vaker gebeurd en gebeurt ook eigenlijk steeds vaker. Met klanten heb ik ook helemaal niet de schaamte om in hun bijzijn te masturberen en zo tot een hoogtepunt te komen.
Waarom kan ik dit niet met mannen waarmee ik méér dan alleen seks deel? Ik neuk nog steeds net zo 'geil' met ex-vriend als met klanten, en geniet ook, maar klaarkomen zit er niet in. Het is net alsof ik mezelf niet over kan geven, een soort schaamte.
Herkent iemand dit of ben ik de enige freak op dit forum/aardkloot?
Mijn eerste orgasme beleefde ik met een klant, omdat ik mij zonder emtionele binding veel meer kan overgeven aan iemand. Dit is al vaker gebeurd en gebeurt ook eigenlijk steeds vaker. Met klanten heb ik ook helemaal niet de schaamte om in hun bijzijn te masturberen en zo tot een hoogtepunt te komen.
Waarom kan ik dit niet met mannen waarmee ik méér dan alleen seks deel? Ik neuk nog steeds net zo 'geil' met ex-vriend als met klanten, en geniet ook, maar klaarkomen zit er niet in. Het is net alsof ik mezelf niet over kan geven, een soort schaamte.
Herkent iemand dit of ben ik de enige freak op dit forum/aardkloot?
dinsdag 26 juni 2007 om 14:24
Hoi Persephone,
sorry voor de stilte, maar kon gewoon niet bij internet komen. Ik kan voor mij persoonlijk zeggen dat BGBianca's opmerking, dat ik zou posten omdat je de dame-van-de-betaalde-liefde bent, niet het geval is. Ook in andere topics waarin vrouwen een oplossing zoeken voor hun orgasme-problemen heb ik gereageerd en in sommige gevallen dezelfde opmerking gemaakt. Ik reageer hier, omdat ik het zonde vind dat een jonge vrouw als Persephone zo met zichzelf in de knoop zit en als ik haar maar een beetje kan helpen, ik dat ook graag doe, wie zij dan ook mag zijn en mag doen.
Ik kan het niet eens zijn met Tenderlovers opmerking: dat dit een overlevingstactiek is die je jezelf (of je ouders je) hebt aangeleerd en dat je er maar bij moet blijven. Onzin: het is duidelijk dat deze tactiek niet voor je werkt, want je geeft met dit topic zelf al aan dat je een probleem hebt. Je wil het duidelijk graag anders zien en er wat aan gaan doen. Je wil gewoon veel te hard voor jezelf zijn, je wil teveel van jezelf en stelt meer eisen dan waar je aan kunt voldoen. Dit soort problematiek kan leiden tot overspanning en een burn-out (als psychologie-student ben je dat vast wel eens tegengekomen). Laat die hoge eisen eens varen, accepteer dat je het niet haalt, ventileer je emoties en maak realistischer plannen voor de toekomst (en ook in die volgorde!). Huilen is een functie die de mens niet voor niets heeft: het is een uitlaatklep die ervoor zorgt dat we de emoties de ruimte kunnen geven, waarna er enige opluchting ontstaan en we weer verder kunnen.
Laat het eens toe dat anderen misschien medelijden voelen (of in ieder geval met je mee voelen), dat maakt je niet zielig: dat maakt je begrepen. En begrip voor je probleem, maakt dat je er met die persoon ook over kan praten. Een persoon die echt begrip toont voor je probleem, zal je ook willen helpen eroverheen te komen en je te ondersteunen als je dat voor een bepaalde periode nodig hebt. Hoe slim je ook bent: het zou altijd kunnen dat een ander wat tips voor je heeft om verder te komen. Je hoeft daar niet voor te schamen, ieder mens heeft op zijn tijd hulp nodig (op welk vlak dan ook). Een mens is idd een sociaal wezen en leeft samen, omdat alleen uit samenwerking overleving mogelijk is.
Wat die ex betreft: geef hem nu eindelijk eens de functie die bij zijn titel past: ex = exit! Aan zo'n man moet je niet blijven hangen, daar heb je niets aan. Vraag jezelf eens af waarom je dat doet? Omdat je toch een warm en menselijk wezen om je heen wil hebben? Omdat je anders écht alleen bent? Die eenzaamheid meende ik al eerder bij je te voelen, van je ouders moet je het helaas niet hebben, maar is er iemand anders waar je de komende tijd een beetje mee op kan trekken? Dat vriendin A niet openstond voor je problemen, maakt niet dat er misschien wel een vriendin B is die wel een begripvolle schouder voor je heeft. Of misschien is er nog een ander familielid die wel een open deur en een kopje koffie voor je heeft? Zo'n student-psycholoog, is misschien ook een optie, maar ook weer een vreemde die verder niets met je te maken heeft. Wil niet zeggen dat de professionele hulp je niet verder kan helpen, misschien is het een soort tussenstap die jij nodig hebt, maar uiteindelijk is het zaak dat je ook met je naasten over je emoties kunt praten (positief en negatief). Bovendien moet je bij zo'n psych wachten tot je aan de beurt bent, is het niet veel fijner als je een vriend(in)/familielid hebt, die je gewoon kunt bellen als je je even rot voelt? Of als je je juist veel beter voelt natuurlijk, want het gaat er om up en downs te kunnen delen. (Margaretha2 heeft gelijk: als een vriendin er niet voor jouw downs kan zijn en alleen voor je ups, dan is dat leuk als kennis, maar niet als vriend(in).)
Wat betreft je probleem in je eerste posting (om niet totaal off-topic te gaan): als je een orgasme wil beleven met een partner (niet een klant), leer eerst je emoties met hem te communiceren voordat je met hem naar bed gaat. Zorg dat je hem totaal vertrouwt, met alles dus zeker ook met je diepste gevoelens, ik denk dat je dan veel meer kans hebt om wel kaar te komen bij hem. Als je hem kunt zeggen dat je van hem houdt, gaat een orgasme ook makkelijker. Dan heb je het engste namelijk al achter de rug en als je weet dat de gevoelens wederzijds zijn, dan hoef je ook zo bang niet te zijn om je te laten gaan.
succes!
sorry voor de stilte, maar kon gewoon niet bij internet komen. Ik kan voor mij persoonlijk zeggen dat BGBianca's opmerking, dat ik zou posten omdat je de dame-van-de-betaalde-liefde bent, niet het geval is. Ook in andere topics waarin vrouwen een oplossing zoeken voor hun orgasme-problemen heb ik gereageerd en in sommige gevallen dezelfde opmerking gemaakt. Ik reageer hier, omdat ik het zonde vind dat een jonge vrouw als Persephone zo met zichzelf in de knoop zit en als ik haar maar een beetje kan helpen, ik dat ook graag doe, wie zij dan ook mag zijn en mag doen.
Ik kan het niet eens zijn met Tenderlovers opmerking: dat dit een overlevingstactiek is die je jezelf (of je ouders je) hebt aangeleerd en dat je er maar bij moet blijven. Onzin: het is duidelijk dat deze tactiek niet voor je werkt, want je geeft met dit topic zelf al aan dat je een probleem hebt. Je wil het duidelijk graag anders zien en er wat aan gaan doen. Je wil gewoon veel te hard voor jezelf zijn, je wil teveel van jezelf en stelt meer eisen dan waar je aan kunt voldoen. Dit soort problematiek kan leiden tot overspanning en een burn-out (als psychologie-student ben je dat vast wel eens tegengekomen). Laat die hoge eisen eens varen, accepteer dat je het niet haalt, ventileer je emoties en maak realistischer plannen voor de toekomst (en ook in die volgorde!). Huilen is een functie die de mens niet voor niets heeft: het is een uitlaatklep die ervoor zorgt dat we de emoties de ruimte kunnen geven, waarna er enige opluchting ontstaan en we weer verder kunnen.
Laat het eens toe dat anderen misschien medelijden voelen (of in ieder geval met je mee voelen), dat maakt je niet zielig: dat maakt je begrepen. En begrip voor je probleem, maakt dat je er met die persoon ook over kan praten. Een persoon die echt begrip toont voor je probleem, zal je ook willen helpen eroverheen te komen en je te ondersteunen als je dat voor een bepaalde periode nodig hebt. Hoe slim je ook bent: het zou altijd kunnen dat een ander wat tips voor je heeft om verder te komen. Je hoeft daar niet voor te schamen, ieder mens heeft op zijn tijd hulp nodig (op welk vlak dan ook). Een mens is idd een sociaal wezen en leeft samen, omdat alleen uit samenwerking overleving mogelijk is.
Wat die ex betreft: geef hem nu eindelijk eens de functie die bij zijn titel past: ex = exit! Aan zo'n man moet je niet blijven hangen, daar heb je niets aan. Vraag jezelf eens af waarom je dat doet? Omdat je toch een warm en menselijk wezen om je heen wil hebben? Omdat je anders écht alleen bent? Die eenzaamheid meende ik al eerder bij je te voelen, van je ouders moet je het helaas niet hebben, maar is er iemand anders waar je de komende tijd een beetje mee op kan trekken? Dat vriendin A niet openstond voor je problemen, maakt niet dat er misschien wel een vriendin B is die wel een begripvolle schouder voor je heeft. Of misschien is er nog een ander familielid die wel een open deur en een kopje koffie voor je heeft? Zo'n student-psycholoog, is misschien ook een optie, maar ook weer een vreemde die verder niets met je te maken heeft. Wil niet zeggen dat de professionele hulp je niet verder kan helpen, misschien is het een soort tussenstap die jij nodig hebt, maar uiteindelijk is het zaak dat je ook met je naasten over je emoties kunt praten (positief en negatief). Bovendien moet je bij zo'n psych wachten tot je aan de beurt bent, is het niet veel fijner als je een vriend(in)/familielid hebt, die je gewoon kunt bellen als je je even rot voelt? Of als je je juist veel beter voelt natuurlijk, want het gaat er om up en downs te kunnen delen. (Margaretha2 heeft gelijk: als een vriendin er niet voor jouw downs kan zijn en alleen voor je ups, dan is dat leuk als kennis, maar niet als vriend(in).)
Wat betreft je probleem in je eerste posting (om niet totaal off-topic te gaan): als je een orgasme wil beleven met een partner (niet een klant), leer eerst je emoties met hem te communiceren voordat je met hem naar bed gaat. Zorg dat je hem totaal vertrouwt, met alles dus zeker ook met je diepste gevoelens, ik denk dat je dan veel meer kans hebt om wel kaar te komen bij hem. Als je hem kunt zeggen dat je van hem houdt, gaat een orgasme ook makkelijker. Dan heb je het engste namelijk al achter de rug en als je weet dat de gevoelens wederzijds zijn, dan hoef je ook zo bang niet te zijn om je te laten gaan.
succes!
dinsdag 26 juni 2007 om 16:10
dinsdag 26 juni 2007 om 16:33
Tsja Wanda, jij en ik zien het als te weinig intimiteit, maar Persephone als teveel. Zij heeft het gevoel dat als ze gevoelens heeft voor de man, ze teveel te verliezen heeft om zich volledig te laten gaan. Ze kan uit angst zich niet over geven en probeert een mooie/perfecte façade op te houden, om deze persoon maar te overtuigen dat ze leuk genoeg is om bij te blijven. Mischien is het voor de duidelijkheid beter om de stelling als volgt te poneren: "geen orgasme door verliefde gevoelens" (want ben het wel een beetje met je eens dat in het verhaal over de ex wel erg weinig intimiteit aanwezig is). Maar misschien ziet Persephone dit anders????
dinsdag 26 juni 2007 om 17:25
Je hebt daar wel een punt. Ik heb weinig ervaring met relaties, en de ervaring die ik heb is slecht. Ik ben ook heel jong, dat weet ik, en heb weinig ervaring met de 'liefde'. Maar ik ben toch oud genoeg om ervaringen te hebben met allerlei soorten relaties, ook vriendschappelijke. Die heb ik ook wel uiteraard, maar echt heel diepgaand zijn ze niet van aard. Dat ligt dan weer aan mij.
Misschien heb je gelijk. Maar probeer niet al te veel bij jezelf te zoeken. Op sommige dingen heb je geen invloed: relaties kunnen mislopen omdat je niet bij elkaar past, verschillende behoeften hebt, elkaar op het verkeerde moment ontmoet, of omdat de ander domweg een egocentrische hork is. Niet alles ligt aan jou.
Ik ga rustiger aan doen met die studies, want ik kan de hoeveelheid gewoon niet aan. Goed genoeg voor ex zou ik toch nooit worden, dus daar begin ik ook niet eens meer aan. Hij zoekt maar een simpel meisje dat wel klaarkomt bij het minst of geringste en ik zoek wel een vent die zijn best doet om mij klaar te laten komen en mij wel waardeert.
Goed om te horen!
dinsdag 26 juni 2007 om 20:48
